سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی باتیغ مدارا کنی و سنگ نباشی سخت است دلت را بتراشند و بخندی هی با تو بجنگند و تو در جنگ نباشی از درد دل شاعر عاشق بنویسی با مردم صد رنگ هماهنگ نباشی مانند قلم تکیه به یک پا کنی اما هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی سخت است بدانی و لب از لب نگشایی سخت است خودت باشی و بی‌رنگ نباشی وقتی که قلم داد به من حضرت استاد می‌گفت خدا خواسته دلتنگ نباشی #شهرام_امیرى @sooyesama

یک فقری داریم که زندگی سخت و مشقت بار است و به تعبیری روسیاهی به بار می‌آورد. فقری دیگر داریم که فخر انسان و مایه مباهات است. فقر منفی، فقری است که انسان در مقابل خلق و در بهره‌بری از خدمات متقابل اجتماعی، دچار مشکل شود. فقر مثبت فقری است که انسان نسبت به خداوند غنی دارد، این فقر، فقرِ خدمات متقابل نیست، بلکه فقیر محض، به غنی محض، ارتباط وجودی دارد. در این‌جا جز نداری نبود، مایه دارایی عبد، به تعبیر قرآن کریم: یا ایها الذین آمنو أنتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید. انسان، اگر متوجه این فقر باشد و متوجه به فیض مداوم حضرت حق بر خود باشد، تاج بندگی بر سر نهاده است و بابت آن مباهات می‌کند و مانند حضرت ختمی مرتبت ص بانگ :الفقر فخری» بر می‌آورد. #استاد_حسینی_آملی (دروس شرح صحیفه سجادیه؛ درس دهم) #فقر_وجودی #فخر_آدمی @sooyesama

الهی آنکه دنبال درڪ مقام است، غافل است ڪہ مقام در ترڪ مقام است. حسن را در مقامش مقيم و مستقيم بدار! #علامه_حسن‌زاده @sooyesama

نقل شده: علامه طباطبایی، لحظات آخر، در بيمارستان بسيار سكوت مي‌كردند و به يكجا چشم دوخته بودند. سپس فرمودند: آنهايي (اهل بیت ع) كه منتظرشان بودم، آمدند. #استاد_یزدان‌پناه #لحظه_مرگ @sooyesama

اهل بیت ع، یعنی موحدان حقیقی و تام، که واسطه اعطای توحید ختمی هستند. شاید علامه بزرگوار مترصد بودند که اگر احتمالا مراتبی از توحید را دریافت نکرده‌اند، پیش از خلع بدن عنصری، به وساطت اهل بیت عصمت، دارا شوند. والله اعلم

یکی از روزها صبح پس از نماز برای شرکت در جلسه اخلاق میرزا جواد آقا ملکی تبریزی به فیضیه رفتم. استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله چه می‌بینی؟! این صحبت استاد گویا خود تصرفی بود که آن بزرگ در جان من کرد و حجاب ملکوت از برابر چهره‌ام برداشته شد. دیدم اشخاصی را که در فیضیه هستند و در ظاهر می‌بینم، اما باطن آنان را نیز مشاهده می‌کنم به صورت‌های گوناگون‌اند! بار دیگر فرمودند: فلانی چه می‌بینی؟ و من چون توجه کردم دریافتم ارواح مؤمنین روی صحن مدرسه فیضیه دور هم نشسته‌اند و با هم مذاکره می‌کنند! پس از آن استاد به من فرمودند: میرزا عبدالله فکر نکنی این‌ها مقاماتی است و به جایی رسیده‌ای؟! اینها در برابر آنچه در سیر و سلوک و تقرب الی الله به سالک می‌دهند هیچ است. #مرحوم_شالچی_تبریزی (طبیب دلها) #قرب_الی‌الله @sooyesama

فدای پیرهن چاک ماه‌رویان باد هزار جامه تقوی و خرقه پرهیز... فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای توام نیست، هیچ، دست‌آویز #حافظ @sooyesama

امام علی علیه السّلام: زیاد فکر کردن و فهمیدن، سودمند‌تر از زیاد تکرار کردن و خواندن است. (غررالحکم) #تفکر @sooyesama

ما مثل بچه‌اي هستيم كه پدرش دست او را گرفته تا به جايي ببرد و در طول مسير از بازاري عبور مي‌كنند. بچه شيفته ويترين مغازه‌ها مي‌شود و دست پدر را رها مي‌كند و در بازار گم مي‌‌شود. وقتي متوجه مي‌شود كه ديگر پدر را نمي بيند، گمان مي‌كند پدرش گم شده است؛ در حالي كه در واقع خودش گم شده است. انبياء و اولياء، پدران خلقند و دست خلائق را مي‌گيرند تا آنها را به سلامت از بازار دنيا عبور دهند. غالب خلائق، شيفته متاع‌هاي دنيا شده‌اند. امام زمان (عج الله تعالي فرجه الشريف) هم گم و غائب نشده است؛ ما گم و محجوب گشته‌ايم. #میرزا_اسماعیل_دولابی #غیبت #حضور @sooyesama

امام جواد عليه السلام: ره سپردن به سوى خداوند متعال با دل‌ها، رساننده‌تر از رنج افکندن اعضای بدن با اعمال است. #راه_دل #توجه_الهی @sooyesama

☘حیات نفس ناطقه☘ امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: «التوحید حیاة النفس»؛ توحید و یگانه شناختن خدا حیات نفس ناطقه است.  شرح: یعنی تا انسان به نور معرفت خدا و توحید ذات و صفات حق، جانش روشن نگردد، به مقام روح انسانی نرسیده و تا آن معنی بزرگ را در خود ادراک شهودی نکند، هنوز زنده به حیات حقیقی نگردیده است. در دیوان منسوب به حضرت مولی (علیه السلام) است: «و ان امرء یحی بالعلم میت - و ابدانهم قبل القبور قبور»؛ کسی‌که زنده به نور علم و معرفت نگردد مرده است و پیش از آنکه به قبر داخل شود بدنش قبر جان مرده اوست.  و نیز فرمود: هر کس خدا را فراموش کند خدا او را از نفس ناطقه خود غافل سازد و چشم بصیرت قلبش کور شود و هر کس به یاد خدا باشد خدا قلبش را زنده و عقلش را نورانی می گرداند. و شعر اشاره به آیه مبارکه است نسو الله فانساهم انفسهم. یعنی هر کس خدا فراموش کرد از جان خویش و کسب سعادت ابدی خود فراموش کند و همه به تن پروری و خدمت بدن حیوانی پردازد که لازمه اش مرگ روح و فنای نفس ناطقه می‌باشد که حق فرمود: «قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها»؛ رستگار شد هر که روح خود را تربیت و تکمیل به علم و عمل کرد، و زیان کرد و فاسد گردید، هر کس که به تن پروری از تربیت روح اهمال و اعراض کرد.  پس توحید و علم و معرفت الهی زنده کننده حقیقی روح انسان است. #علامه_حسن‌زاده #توحید #حیات_روح @sooyesama

این مسأله [امکان دستیابی انسان به مقامات معنوی پیامبران] از مباحثی است که در صورت اثبات برای سلوک معنوی و عرفانی، انگیزه فزون‌تری ایجاد می‌کند. از این روست که عرفا نیز در آثار خود به قابلیت ویژه انسان بیش از دیگر موجودات، تاکید می‌کنند. آنها حقیقت و نوع انسان را یکی از حضرات پنج گانه عرفانی و کون جامع می‌دانند و معتقدند انسان ظرفیت دارد تا رسیدن به مقام تعین اول (احدیت) سلوک کرده و همه حقایق خلقی و الهی را در خود جمع کند. عرفا با استشهاد به آیه امانت (احزاب:۷۲) نیل به همه مقامات معنوی پیامبران (به جز کمالات انتصابی همچون نبوت [تشریعی]، امامت و وصایت) را به صورت بالقوه برای نوع انسان ثابت می‌دانند؛ هرچند شمار اندکی این قابلیت را در خود به فعلیت می‌رسانند؛ که از آنها به حجت و خلیفه الهی یاد می‌شود. این مسأله با نگاه معرفتی به آیه شریفه «علّم آدم الأسماء کلّها» (بقره:۳۱) روشن می‌شود؛ زیرا بنا به گفته عرفا اگر «تعلیم» به معنای تجلی و «آدم» نیز نوع انسان و «اسماء» نیز حقایق خارجی اسمای الهی باشند، می‌توان گفت همه اسمای الهی در باطن و حقیقت انسان تجلی یافته است هرچند خود از آن آگاه نباشد. در ادله روایی به جز روایات «علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل» و... دعاهایی داریم که حاکی از ظرفیت بسیار بالای انسان برای نیل به کمالات معنوی است. برای نمونه در دعای مشهور قنوت نماز عید آمده است: «للهم... اسألک... ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد». در این دعا با نگاه هستی شناختی به «خیر» به عنوان کمال وجودی و «شر« به عنوان نقصان وجودی، می‌توان دریافت آن‌چه از خداوند درخواست می‌شود همه کمالات وجودی پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت مطهّر ایشان است. در فقره‌ای از زیارت عاشورا نیز مقام محمود، یعنی منزلت ویژه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از خداوند درخواست شده است: «اسأله ان یبلغنی المقام المحمود لکم عند الله». فقراتی از دعای بعد از فریضه ماه رجب«اعطنی بمسألتی ایاک جمیع خیر الدنیا و خیر الآخره...»، دعای سحر ماه مبارک رمضان «اللهم انی اسألک من بهائک بأبهاه...» و برخی ادله دیگر نیز موید این مدعاست. بنابراین در هر عصری امکان وصول به کمالات معنوی پیامبر آن زمان برای نوع انسان وجود دارد هرچند به مقامات انتصابی همچون نبوت [تشریعی] و امامت نصب نشده باشد. مانند حضرت لقمان (ع) که از روایات استفاده می‌شود با اینکه پیامبر نبود ولی کمالات معنوی پیامبران زمان خویش را دارا بود. در مقابل، مخالفین نیز روایات «لا یقاس بنا احد»، «لا یطمع فی ادراکک طامع» و برخی ادله دیگر را مطرح کرده‌اند که به نظر می‌رسد همه ادله مخالفین قابل نقد و پاسخگویی باشد. #حجةالاسلام_اعلائی_بنابی (مجمع عالی حکمت اسلامی؛ گروه عرفان؛ ۱۴ تیر ۱۳۹۶) #امکان_دستیابی_انسان_به_مقامات_معنوی_پیامبران @sooyesama