چقدر سرمایه داریم، چقدر قدر نمی‌دانیم... (مکتب انسان‌ساز تشیع) ☘ واقعیت این است که حوزه، تشیع و جامعه اسلامی دارای یک روح است. #روح_معنوی که نفحه آن به همه حرکات و اقدامات و کنش‌های ما جان می‌دهد. هر اقدامی بدون این روح معنایی، تهی از ارزش و برکت و خاصیت است. این روح را انسان‌های #صاحب_نفس که متصل به مدار و خیط #ولایت هستند می‌دمند و انتقال می‌دهند. ☘ از سوی دیگر گاهی با نگاه به گذشته افسوس می‌خوریم که چقدر بزرگان اخلاق و #عرفان بودند که امروز از وجود آن‌ها محروم هستیم و دست‌مان کوتاه است. ☘ اما واقعیت آن است که هنوز در گوشه و کنار بزرگان صاحب نفس که می‌توانند راه را نشان دهند و جان ما را پر از #معنا کنند، هستند. شايد امروز گمنام باشند، کما اینکه مرحوم #بهجت سال‌ها #گمنام بود و در دو دهه آخر عمر بیشتر در فضای عمومی جامعه شناخته شد. ☘ در فهرستی که از #اساتيد_عرفان و اخلاق نوشتم، نام بسیاری ذکر نشده، افرادی که یا مایل به شناخته شدن نیستند، یا در فضای مجازی حضور ندارند. مقصود این‌که این فهرست تنها یک رصد ناقص و کوچک است نسبت به سرمایه‌های عظیم انسانی ما. ☘ غرض اینکه تشیع و #حوزه_شیعی هنوز بسیار #غنی است. چقدر مکتب اهل بیت علیهم السلام غنی است که در آن #انسان‌های_بزرگ پرورش می‌یابند. چقدر این مکتب، #انسان‌ساز است. ☘ برخی از این بزرگان برای #آبادی_جان انسان‌های یک شهر و یک کشور کفایت می‌کنند، آنقدر که بزرگ و باسرمایه معنوی هستند. برخی از این افراد را نمی‌توان به‌سادگی و باچند کلمه توصیف کرد. چرا قدر این غنی بودن و این سرمایه‌های عظیم #مکتب_تشیع و #مدرسه_اهل_بیت علیهم السلام را نمی‌دانیم. 🔻 #تمدن_غرب از افرادی که در انسانیت حتی یک میلیمتر رشد نداشتند، #رهبر_جامعه_بشری ساخت و ما از بزرگان خود چند منبری و خطیب ساده. #مکتب_تشیع #مکتب_انسان‌ساز #حوزه_شیعی #حوزه_علمیه #تمدن_غرب 🆔 @taalighat

❤️ سلام بر ابراهیم... (وجود مغتنمی که قدر ندانستیم) 🔹 چه کنیم با عالمی که اینقدر مملو از #معنا است. وقتی بالاسر عالم #حکیم ایستاده و او اداره می‌کند هم بیم دارد و هم امید، هم خوف دارد و هم رجا، چرا که حکیم با #حکمت و قواعد کار می‌کند و ما بی‌خبر از قواعد اداره عالم، به‌فکر دودوتاچارتای مادی خودمانیم... 🔹 وقتی با خدای #حکیم سروکار داری، گاهی حکمتش اقتضا می‌کند با سیلی از غفلت بیدارت کند و گاه نوازشی نرم و آرام. گاه با جلال و گاه با جمال. و ما حیران در این میان. و البته حکیم، کریم است و با کریمان کارها دشوار نیست اما بشرطها و شروطها... وقتی اولین فراز ابوحمزه این است که "الهی لا تودبنی بعقوبتک" یعنی خدای مهربانم برای ادب کردن این بنده بی‌ادب، گاهی دست به عقاب می‌شود. دراین قهر هم، مهر را می‌بینم. ولی امام می‌خواهد تا می‌شود با قهر ادب نشویم که درد دارد... 🔹 شاید ما مدت‌هاست در #مقام_شکر نیستیم. مدت‌هاست از درک #نعمت غافلیم. مدل تعامل انسان شاکر با عالم، با حوادث، با حتی کاستی‌ها و نقصان ها متفاوت است. حتی وقتی نقد می‌کند نقدش از مقام شکر برمی‌خیزد گویی بوی شکر می‌دهد... 🔹 ما سال‌هاست در مقام #کفران_نعمت ایستاده‌ایم. چشم نعمت بینمان کم‌سو شده. آنقدر که چشممان برای دیدن بدی ها تیزبین است، برای دیدن خوبی‌ها نابیناست. پس شده‌ایم یکسره غر، یکسره نق، یکسره #ناامیدی و #امیدسوزی 🔹 همین است که آقا دائم می‌گوید جامعه نیاز به #امید دارد. آقا حکيم است، نبض جامعه را دردست دارد، قواعد عالم را بهتر از ما می‌داند. می‌بیند ناشکری ما و #امیدزدایی ما و دشمن که حالا با او به #مخرج_مشترک رسیده‌ایم چه بلای بزرگی بر سر جامعه و حتی خودمان آورده‌ است. پس راهبردی ترین نقطه برای ایستادن را #امید می‌داند و امید تکیه بر دیوار شکر دارد چرا که چشم شاکر است که امیدوار است نه چشم کافر... 🔹 آقا دیشب گفت آقای رئیس جمهور #وجود_مغتنم است. اغتنام را پیش‌تر از امیرالمؤمنین شنیده بودیم وقتی دائما می‌گفت: فاغتنم الفرصه و یا الفرصه تمر مر السحاب... علی می‌داند که ما قدر نعمت‌ها و موقعیت‌ها را نمی‌دانیم پس دائم ما را به اغتنام توجه می‌دهد. 🔹 آیا با همه نقدها و کاستی‌ها حس کرديم #رئیسی یک #وجود_مغتنم است؟ یا همه چیز را با رئیسی ازدست رفته می‌دیدیم و در فکر عبور از رئیسی بودیم؟ نه اینکه کاستی‌ها را نبینیم و نقدها را نگوییم، که اولین تذکردهنده خود آقا است همیشه، اما سوق و سیاق و میل ما به کجاست؟ نقد می‌کنیم از دریچه شکر و اغتنام یا نقد می‌کنیم از پایگاه کفران نعمت‌ها؟ حالِ جبهه انقلاب را ببینیم چه بود و چه هست. 🔹 من نمی‌دانم در پس پرده چه حکمتی است، ولی به خدای حکیم و کریم اعتماد دارم و دل به لطف او خوش، قطعاً خدای متعال خیر این امت را می‌خواهد و قطعاً همه‌اش خیر است... . رئیسی برای ما هم #رجایی بود در خلوص و شدت خدمت و هم #بهشتی در مظلومیت و غربت. 🔹 و نمی‌دانم چه سری است در #امام_رضا و امام رضایی ها، چه سری است که خیلی از بهترین‌هایمان یا در راه امام رضا بود که رفتند یا در ایام امام رضا... یا امام رئوف به ما تهیدستان در این روز ولادتت رئوفانه رحمت و کرامت و عنایت کن... 📝 سحر ولادت شمس‌الشموس، در حیرت از گردش ایام و در آرزوی بازگشت ابراهیم... #رئیسی #وجود_مغتنم #دلنوشته 🔻🔻🔻🔻 🆔@taalighat

📝 منبر هیجان محور و تغییر ذائقه 🔹 معمولا نزدیک مناسبت‌ها که می‌شود رفقای هيئتی تماس می‌گیرند برای وعده گرفتن و یا مشورت برای دعوت سخنران. خيلی‌ها می‌گویند یک #سخنران می‌خواهیم که خوب باشد و جذاب. بعد می‌پرسم سخنران خوب چطوری است؟ توضیح که می‌دهند متوجه می‌شوی بیشتر دنبال #شومن و #شعبده‌باز هستند تا سخنران! 🔹 کسی‌که بالای منبر مردم را مسحور کند، این به وجد بیایید، آن یکی از حال برود و... به‌قولِ دوستان مجلس گرم شود و بگیرد... 🔹 داریم چه می‌کنیم با ویژه‌ترین کلاس تربیت و #رشد شیعی یعنی سرمایه هیئت و منبر؟ 🔹 برخی صاحب مجلس ها، گویی دنبال #محتوا نیستند، دنبال #رشد مخاطب نیستند، دنبال مجلس گرم کردن یا همان #هیجان اند. پس کی تربیت شویم؟ وقتی اینطور شد صاحبان علم و سخن واقعی، از عرصه کنار نهاده می‌شوند چون الزاماً ازاین ادا و اطوارها بلد نیستند. 🔹 #ذائقه منِ مخاطب نیز تغییر می‌کند و دنبال #حال هستم نه #مقام چه آنکه حال در لحظه پدید می‌آید و در لحظه از بین می‌رود و لذت دارد اما رسیدن به مقام رنج دارد، زمان می‌برد و مشقت دارد... 🔹 امروز خیلی از بزرگترها که سن و سالی از آن‌ها گذشته برای منبر دعوت نمی‌شوند چون جذاب نیستند! اما فکر نمی‌کنیم که جذابیت برخی در نفَس آن‌هاست. برخی حضورشان، حرف زدنشان، روایت خواندن و فقط ترجمه کردنش، همین ها رشددهنده است نگاه کردن به جمالش عبادت است. وقتی به عمق و #معنا بی‌اعتنا شدیم، توهمات به‌جای واقعیات #ملاک_ارزش‌گذاری می‌شود. مخاطب ما پای منبرهای مملو از هیجان، رشد نمی‌کند بلکه #قدکوتاه می‌ماند. 🔹 با این مدل داریم خودمان را محروم می‌کنیم. محرومیتی که عقوبت آن عدم رشد است، کوچک ماندن است، قد نکشیدن است. بعد روایت می‌فرماید علما از مهجور بودنشان بین امت به خدای متعال گلایه می‌کنند. 🔹 بله، درست است که برای نسل جوان باید دنبال کسی بود که هم جذابیت در بیان داشته باشد، هم علم و جمع کند. اما گاهی به این بهانه شیوه نگرش ما تغییر می‌کند. #آسیب‌شناسی #هیئت 🆔@taalighat