🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳
🏴
⭕️گذری کوتاه بر ویژگیهایظاهری و باطنی #امام_موسی_کاظم (ع)
🔷 #امام_موسی_کاظم(ع)، امام هفتم ما شیعیان، که پس از شهادت پدرشان امام جعفر صادق (ع) به #امامت رسیدند، و از سال ۱۴۸ تا ۱۸۳، یعنی به مدت ۳۵ سال رهبری شیعیان را بر عهده داشتند. ایشان #معاصر با چهار تن از #خلفای_عباسی یعنی #منصور، #مهدی، #هادی و #هارون_الرشید بودند که همگی در ضدیت با شیعه قرار گرفته، اختناق و فشار بسیاری را متوجه #امام_کاظم (ع) و اصحابشان نموده بودند. نام امام، #موسی و لقب آن حضرت، #کاظم (ع) کنیه آن امام #ابوالحسن و ابوابراهیم است. شیعیان و دوستداران لقب #باب_الحوائج به آن حضرت دادهاند. ولادت #امام_موسی_کاظم (ع) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در ابوأ اتفاق افتاد. دوران #امامت_امام_کاظم (ع) مقارن بود با سالهای آخر خلافت منصور عباسی، و در دوره خلافت هادی و ۱۳ سال از دوران خلافت هارون که سختترین دوران عمر آن حضرت به شمار آمده است.
🔷 #امام_موسی_کاظم (ع) از حدود ۲۱ سالگی براساس وصیت پدر بزرگوارشان و به امر خداوند متعال به #مقام_بلند_امامت رسیدند، و زمان امامت آن حضرت ۳۵ سال و اندکی بود که مدت امامت حضرت، از همه ائمه بیشتر بوده است، البته غیر از حضرت ولی عصر (عج). #امام_کاظم (ع) دارای قامتی معتدل بودند. صورتشان نورانی و گندمگون و رنگ مویشان سیاه و انبوه بود. بدن شریفشان از زیادی عبادت ضعیف شده بود، ولی همچنان روحی قوی و قلبی تابناک داشتند. #امام_موسی_کاظم (ع) به تصدیق همه مورخان، به #زهد و عبادت بسیار معروف بوده اند. حضرتشان از عبادت و سختکوشی، به #عبد_صالح معروف، و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بودند. #امام_کاظم (ع) کیسههای ۳۰۰ دیناری و ۴۰۰ دیناری و ۲۰۰۰ دیناری بین ناتوانان و نیازمندان تقسیم میکردند. از #امام_موسی_کاظم (ع) روایت شده است که فرمودند: «پدرم پیوسته مرا به #سخاوت داشتن و کَرَم کردن سفارش میکرد».
🔷 #امام_موسی_کاظم (ع) با آن کَرَم و بزرگواری و بخشندگی خود، #لباس_خشن بر تن میکردند. چنانکه نقل کردهاند: #امام لباس خشن میپوشیدند و همینطور #ساده_پوش بودند، و این خود نشان دیگری است، از بلندی روح و صفای باطن و بیاعتنایی آن امام به زرق و برقهای گول زننده دنیا. #امام_کاظم (ع) نسبت به همسر و فرزندان و زیردستان بسیار #باعاطفه و #مهربان بودند. همیشه در اندیشه #فقرا و بیچارگان بودند، و پنهان و آشکار به آنها کمک میکردند. برخی از فقرای مدینه او را شناخته بودند، اما بعضی - پس از تبعید حضرت از مدینه به بغداد - به کرم و بزرگواریش پی بردند و آن وجود عزیز را شناختند. #امام_موسی_کاظم (ع) به تلاوت قرآن مجید انس زیادی داشتند. قرآن را با صدایی حزین و خوش تلاوت میکردند، آنچنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد میآمدند و از روی شوق و رقت گریه میکردند.
🔷بدخواهانی بودند که آن حضرت و اجداد گرامیش را - روی در روی - بد میگفتند و سخنانی دور از ادب به زبان میراندند، ولی آن حضرت با #بردباری و شکیبایی با آنها روبرو میشدند، و حتی گاهی با احسان آنها را به صلاح میآوردن و متنبه میساختند. تاریخ، برخی از این صحنهها را در خود نگهداشته است. لقب #کاظم از همینجا پیدا شد. #کاظم یعنی نگهدارنده و #فرو_خورنده_خشم. این رفتار در برابر کسی یا کسانی بوده که از راه جهالت و نادانی یا به تحریک دشمنان به این کارهای زشت و دور از ادب دست میزدند. #رفتار_حکیمانه و #صبورانه آن حضرت کم کم، بر آنان #حقانیت_خاندان_عصمت و اهل بیت علیهم السلام را روشن میساخت، اما آنجا که پای گفتن کلمه حق - در برابر سلطان و خلیفه ستمگری - پیش میآمد، #امام_کاظم (ع) میفرمودند: «قُلِ الحَقَّ و ان کان فیه هُلاکُک، فَانَّ فیهِ نَجاتُک؛ #حق را بگو، اگر چه هلاک تو در آن باشد، زیرا #نجات تو در همان است». ارزش والای #حق به اندازهای است که باید افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در #فروتنی - مانند صفات شایسته دیگر خود - نمونه بودند.
🔷با #فقرا مینشستند و از بینوایان دلجویی میکردند. بنده را با آزاد مساوی میدانستند و میفرمودند: «همه، فرزندان آدم و آفریدههای خدائیم». از ابوحنیفه نقل شده است که گفت: #موسی_بن_جعفر (ع) را در کودکی دیدم و از او پرسشهایی کردم، چنان پاسخ داد که گویی از سرچشمه ولایت سیراب شده است. به راستی ایشان #فقیهی_دانا و #توانا و #متکلمی_مقتدر و زبردست بود. محمد بن نعمان نیز میگوید: #موسی_بن_جعفر (ع) را #دریایی_بی_پایان دیدم که میجوشید و میخروشید و بذرهای دانش به هر سو میپراکند.
منبع: راسخون بهنقل از سایت عصر شیعه
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا خطاب به دشمنان فرمود: «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید»؟ (بخش اول)
🔹یکی از مشهورترین سخنان #امام_حسین (علیه السلام) که منابع مختلف - با تفاوت هایی در جزییات - آن را نقل کرده اند، این کلام است که فرمود: «يا شيعة آل سفيان إن لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم» [۱] (ای #پیروانآلسفیان! اگر شما #دین ندارید و از روز قیامت نمی ترسید، پس [لااقل] در زندگی خود #آزاده باشید). این سخن هم در منابع تاریخی #شیعه و هم در منابع #اهل_سنّت ذکر شده است که مرحوم مجلسی در «جلد چهل و پنجم بحارالانوار» به بخشی از این منابع اشاره کرده است.
🔹بر این اساس شهرت روایی آن به حدّی است که می توان اطمینان داشت این جمله، کلام #امام_حسین (علیه السلام) است و ساخته و پرداخته تاریخ نویسان نیست. معنای سخن #امام_حسین (عليه السلام) این است که ای مردم اگر #بندگی_خدا را نپذیرفته اید و «جهان پس از مرگ» برای شما باورپذیر نیست، و زندگی را در همین چند صباح دنیا تعریف می کنید، لااقل #ارزشهای_انسانی را زیر پا نگذارید و به #حجتهای_باطنی که از عقل و فطرت سرچشمه می گیرد پایبند باشید.
🔹مورخین می گویند: این کلام ایشان در #روز_عاشورا و پس از آنکه همه یاران و اصحاب و فرزندان ایشان به شهادت رسیدند، در شرایطی از دو لب مبارکشان صادر شد که به تنهایی مشغول نبرد بودند و تیرها و نیزهها از هر سو بدن مبارک ایشان را آماج خود قرار داده بود و #امام (عليه السلام) آخرین رمق های خود را برای ادامه مبارزه و جهاد بکار بسته بودند، که ناگهان نگاهشان به لشکر انبوهی می افتد که به فرماندهی #شمربنذیالجوشن (لعنة الله علیه)، در حالی که بین #سيدالشهداء (عليه السلام) و خیمههای آن حضرت فاصله افتاده بود، قصد حمله به #خیمههای_امام (عليه السلام) را داشتند.
🔹ایشان با دیدن این صحنه رو به آنها کرده و فرمودند: «ای پیروان آل ابی سفیان! اگر دین ندارید و از قیامت نمیهراسید، در #دنیایتان آزاده باشید و... #شمر گفت: حسین! چه می گویی!؟ #امام_حسین (عليه السلام) فرمود: من با شما می جنگم و شما با من نبرد می کنید، این زنان گناهی ندارند؛ پس تا من زنده هستم از تعرض یاغیانتان به #خانواده من جلوگیری نمایید و به #خیمهها حمله نکنید». این بیان نورانی در آن لحظات حساس بیانگر این است که #مردم_کوفه چنان در ورطه #بیدینی غوطه ور شده بودند که گویا #امام_حسین (علیه السلام) دیگر از آنان توقع رفتاری مبتنی بر اصول و ملاک های دینی نداشتند، بلکه به حداقل اقتضائات و شاخصه های انسانی اکتفا نموده از آنها می خواستند لااقل به محدوده حیوانیت تنزل نکنند؛
🔹چرا که بالاخره حتی اگر #انسان دینی اختیار نکرده باشد، اگر به درون خود و به #عقل و #فطرتش بنگرد و الزامات انسان بودن خویش را درک نماید، از بسیاری اعمال زشت اجتناب می نماید. به راستی دلیل این «رفتارهای جنونآمیز مردم» چه بود و چه می شود که یک مسلمان آنچنان دچار #ضعف_دین می گردد، که حتی با اصل دین و #اولیای_دین به جنگ بر می خیزد؟ آری قومی که #شهوات_دنیا و رسیدن به هوا و #هوس و پیروی از #ائمه_طاغوت و حاکمان زر و زرو و تزویر را بر تقوا و پاکدامنی و #دینداری ترجیح دهند، نه تنها دین و #مسلمانی، که حتی اولیات و #ابتداییتریناصول و شاخصه های انسانی را نیز از دست می دهند،
🔹و همین تهی شدن سبب می شود که اینطور در مقابل #امام به حق خود بایستند و برای کشتنش از هر راهی و به هر شکلی و هر جنایتی دست بزنند، که نمونه کوچک آن حمله به خیام حرم و اذیت و آزار عده ای زن و بچه بی گناه بود. آری این #ارتکاب_محرمات و انجام #گناه است که پایههای #دین را در انسان متزلزل می کند؛ به عنوان نمونه یکی از #گناهانی که انسان را از دایره دین مداری خارج می سازد، و #سیدالشهداء (عليه السلام) در روز #عاشورا بر روی آن انگشت گذاشته و آن را یکی از دلایل این وضعیت کوفیان معرفی می کند #حرام_خواری و لقمه حرام است. #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۴۵، ص ۵۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین #عاشورا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد