✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) درباره طولانی بودن سفر آخرت و لزوم تهیه «زاد و توشه» چه فرموده است؟ (بخش اول)
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه که خطاب به #امام_حسن (علیه السلام) نوشته شده، به «طولانى بودن #سفر_آخرت و نياز شديد به تهيه زاد و #توشه» براى اين سفر از #طاعات و #كارهاى_خير، به ويژه انفاق در راه خدا اشاره كرده است. نخست ميفرمايد: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ طَرِيقاً ذَا مَشَقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ أَهْوَالٍ شَدِيدَةٍ»؛ ([فرزندم!] بدان راهى بس #طولانى و پر مشقت در پيش دارى). پيمودن راههاى دنيا، هرچند طولانى و مشقت بار باشد، در برابر #راه_آخرت سهل و آسان است.
🔹#راه_آخرت بسيار پر پيچ و خم و از گردنه هاى صعب العبور #فضايل_اخلاقى و مبارزه با #هواهاى_نفسانى میگذرد، و گاه پيمودن يكى از آنها سالها وقت مى طلبد. حضرت بعد از اين هشدار، لزوم تهيه زاد و #توشه براى اين سفر را گوشزد میكند؛ لذا ميفرمايد: «وَ أَنَّهُ لَا غِنَى بِكَ فِيهِ عَنْ حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ، وَ قَدْرِ بَلَاغِكَ مِنَ الزَّادِ، مَعَ خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (در اين راه [پر خوف و خطر] از كوشش و #تلاش_صحيح و فراوان و #توشه_كافى كه تو را به مقصد برساند بى نياز نيستى؛ به علاوه بايد در اين راه سبكبار باشى [تا بتوانى به مقصد برسى]).
🔹اساس اين زاد و توشه همان است كه در #قرآن_مجيد آمده است؛ آنجا كه ميفرمايد: «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوَى» [۱] (و زاد و #توشه تهيه كنيد، و بهترين زاد و توشه #تقوا و پرهيزكارى است). تعبير به «حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ» با توجّه به اينكه #ارتياد به معناى طلب كردن است، مفهومش حسن طلب يا به عبارت ديگر تدبير و #مديريت_صحيح در طريقه تهيه زاد و توشه براى #سفر_آخرت است. تعبير به «خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (سبك بودن پشت) اشاره به چيزى است كه در «قرآن مجيد» آمده مى فرمايد: «وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَّعَ أَثْقالِهِم» [۲] (آنها بار سنگين [گناهان] خويش را بر دوش مى كشند و [همچنين] بارهاى سنگين ديگرى را اضافه بر بارهاى سنگين خود).
🔹#اميرالمؤمنين (عليه السلام) به فرزندش ميفرمايد كه هرگز مانند آنان نباشد و تا میتواند پشت خود را از اين بار سبك گرداند. در خطبه ۲۱ #نهج_البلاغه نیز، اين عبارتِ بسيار كوتاه و پر معنا آمده است: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» (#سبكبار باشيد تا به قافله برسيد). در زمان هاى گذشته كه قافله ها به راه مى افتادند و به گردنه هاى صعب العبور میرسيدند، گرانباران وا مى ماندند و چون قافله نمیتوانست به جهت رسيدن آنها توقف كند، به مسير خود ادامه مى داد و آنها تنها در بيابان مى ماندند و طعمه خوبى براى دزدان و گرگان بيابان بودند.
🔹#امام (علیه السلام) پس از اين مقدمه كوتاه و پر معنا مسائل مالى و #انفاقِفىسبيلالله را - كه از مهمترين زاد و توشه هاى قيامت است - عنوان مى كند و مى فرمايد: «فَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَى ظَهْرِكَ فَوْقَ طَاقَتِكَ، فَيَكُونَ ثِقْلُ ذَلِكَ وَبَالًا عَلَيْكَ» (بنابراين بيش از حدِ توانت مسئوليت #اموال_دنيا را بر دوش مگير؛ زيرا سنگينى آن مايه مشقّت و وبال تو خواهد بود). اشاره به اينكه آنقدر ذخيره كن كه براى نياز تو كافى باشد و بتوانى فرداى #قيامت پاسخگوى آن باشى، وگرنه همچون بار سنگينى بر دوش تو خواهد بود، بارى كه از آن استفاده نمى كنى و فقط رنج آن را مى كشى.
🔹سپس حضرت با تعبير جالبى دعوت به #انفاق فى سبيل الله مى كند و مى فرمايد: «وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ، وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ» (هرگاه در زمانى كه قدرت دارى، #نيازمندى را يافتى كه میتواند زاد و #توشه تو را براى روز #رستاخيز به دوش گيرد، و فردا كه به آن نيازمند میشوى به تو بازپس گرداند، آن را #غنيمت بشمار و [هر چه زودتر] و بيشتر اين زاد و توشه را بر دوش او بگذار). آنگاه مى افزايد: «فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ» (زيرا ممكن است روزى در جستجوى چنين شخصى برآيى و پيدايش نكنى). #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] سوره بقره آيه ۱۹۷
[۲] سوره عنكبوت آيه ۱۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آخرت #قیامت #توشه #تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد