eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) درباره طولانی بودن سفر آخرت و لزوم تهیه «زاد و توشه» چه فرموده است؟ (بخش اول) 🔹 (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ که خطاب به (علیه السلام) نوشته شده، به «طولانى بودن و نياز شديد به تهيه زاد و » براى اين سفر از و ، به ويژه انفاق در راه خدا اشاره كرده است. نخست ميفرمايد: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ طَرِيقاً ذَا مَشَقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ أَهْوَالٍ شَدِيدَةٍ»؛ ([فرزندم!] بدان راهى بس و پر مشقت در پيش دارى). پيمودن راههاى دنيا، هرچند طولانى و مشقت بار باشد، در برابر سهل و آسان است. 🔹 بسيار پر پيچ و خم و از گردنه هاى صعب العبور و مبارزه با می‌گذرد، و گاه پيمودن يكى از آنها سالها وقت مى طلبد. حضرت بعد از اين هشدار، لزوم تهيه زاد و براى اين سفر را گوشزد میكند؛ لذا ميفرمايد: «وَ أَنَّهُ لَا غِنَى بِكَ فِيهِ عَنْ حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ، وَ قَدْرِ بَلَاغِكَ مِنَ الزَّادِ، مَعَ خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (در اين راه [پر خوف و خطر] از كوشش و و فراوان و كه تو را به مقصد برساند بى نياز نيستى؛ به علاوه بايد در اين راه سبكبار باشى [تا بتوانى به مقصد برسى]). 🔹اساس اين زاد و توشه همان است كه در آمده است؛ آنجا كه ميفرمايد: «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوَى» [۱] (و زاد و تهيه كنيد، و بهترين زاد و توشه و پرهيزكارى است). تعبير به «حُسْنِ الْإِرْتِيَادِ» با توجّه به اينكه به معناى طلب كردن است، مفهومش حسن طلب يا به عبارت ديگر تدبير و در طريقه تهيه زاد و توشه براى است. تعبير به «خِفَّةِ الظَّهْرِ»؛ (سبك بودن پشت) اشاره به چيزى است كه در «قرآن مجيد» آمده مى فرمايد: «وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَّعَ أَثْقالِهِم» [۲] (آنها بار سنگين [گناهان] خويش را بر دوش مى كشند و [همچنين] بارهاى سنگين ديگرى را اضافه بر بارهاى سنگين خود). 🔹 (عليه السلام) به فرزندش ميفرمايد كه هرگز مانند آنان نباشد و تا میتواند پشت خود را از اين بار سبك گرداند. در خطبه ۲۱ نیز، اين عبارتِ بسيار كوتاه و پر معنا آمده است: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» ( باشيد تا به قافله برسيد). در زمان هاى گذشته كه قافله ها به راه مى افتادند و به گردنه هاى صعب العبور میرسيدند، گران‌باران وا مى ماندند و چون قافله نمیتوانست به جهت رسيدن آنها توقف كند، به مسير خود ادامه مى داد و آنها تنها در بيابان مى ماندند و طعمه خوبى براى دزدان و گرگان بيابان بودند. 🔹 (علیه السلام) پس از اين مقدمه كوتاه و پر معنا مسائل مالى و را - كه از مهمترين زاد و توشه هاى قيامت است - عنوان مى كند و مى فرمايد: «فَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَى ظَهْرِكَ فَوْقَ طَاقَتِكَ، فَيَكُونَ ثِقْلُ ذَلِكَ وَبَالًا عَلَيْكَ» (بنابراين بيش از حدِ توانت مسئوليت را بر دوش مگير؛ زيرا سنگينى آن مايه مشقّت و وبال تو خواهد بود). اشاره به اينكه آنقدر ذخيره كن كه براى نياز تو كافى باشد و بتوانى فرداى پاسخگوى آن باشى، وگرنه همچون بار سنگينى بر دوش تو خواهد بود، بارى كه از آن استفاده نمى كنى و فقط رنج آن را مى كشى. 🔹سپس حضرت با تعبير جالبى دعوت به فى سبيل الله مى كند و مى فرمايد: «وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ، وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ» (هرگاه در زمانى كه قدرت دارى، را يافتى كه میتواند زاد و تو را براى روز به دوش گيرد، و فردا كه به آن نيازمند می‌شوى به تو بازپس گرداند، آن را بشمار و [هر چه زودتر] و بيشتر اين زاد و توشه را بر دوش او بگذار). آنگاه مى افزايد: «فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ» (زيرا ممكن است روزى در جستجوى چنين شخصى برآيى و پيدايش نكنى). ... پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره بقره آيه ۱۹۷ [۲] سوره عنكبوت آيه ۱۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️طبق بیان قرآن چه عواملی باعث شد برخی حلال های الهی برای قوم یهود حرام و ممنوع گردد؟ 🔹خداوند در سوره نساء مى فرمايد: «فَبِظُـلم مِنَ الَّذينَ هادوا حَرَّمنا عَلَيهِمْ طَيِّبات اُحِلَّتْ لَهُم و بِصَدِّهِم عَن سَبيلِ اللهِ كَثيراً وَ اَخْذِهِمُ الرِّبا و قَد نُهوا عَنهُ و اَكْلِهِمْ اَموالَ النّاسِ بِالباطِلِ و اَعْتَدنا لِلكافِرينَ مِنهُم عَذابـًا اَلِيمـًا» 🔹[ترجمه آیات شریفه:](به خاطر كه از صادر شد، و نيز به خاطر سنگ اندازی های فراوان آنها در راه خدا، بخشى از چيزهاى پاكيزه را كه بر آنها حلال بود، كرديم و [همچنين] به خاطر ، در حالى كه از آن نهى شده بودند؛ و به شیوه باطل [و حرام]؛ و براى آنها، عذاب دردناكى آماده كرده ايم). [۱] 💠مطابق اين آيه، مرتكب چهار عمل و مى شدند كه باعث بعضى از طيّبات بر آنها شد: [۲] 1⃣ و ستمى كه اينها بر خود و ديگران روا مى داشتند. 2⃣آنها به طور وسيع و گسترده انجام مى شدند. 3⃣ مى كردند. 4⃣از راه مى نمودند؛ مانند كم فروشى، غش و تقلّب در معامله، شراب فروشى، قمار و مانند آن، كه از تمام آنها تعبير به اكل مال به باطل شده است. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره نساء، آيه ۱۶۰ و ۱۶۱ [۲] از اين آيه شريفه استفاده مى شود كه همواره حرمت، دليل بر وجود مفسده اى در «شىء حرام شده» نيست؛ بلكه گاهى از اوقات، تحريم به عنوان عقوبت و مجازات است. 📕ربا و بانكدارى اسلامى‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ‏ابوالقاسم، مدرسه امام على بن ابى طالب(ع)، ۱۳۸۰ش، چ۱، ص ۱۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel