eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴 🏳 ✅يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ إِرْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي؛ تو اي روح آرام يافته! به سوي پروردگارت بازگرد، در حالي که هم تو از او خشنودي و هم او از تو خشنود است، پس در سلک بندگانم درآي و در بهشتم وارد شو! 🔺سوره فجر، آیات ۲۷ ـ ۳۰ 💠روايت: ابوبصير از (ع) درباره اين آيه روايت ميکند که حضرت فرمود: مقصود از نفس مطمئنه (ع) است.[۱] از اين رو مشهور است که سوره فجر را سوره (ع) ميخوانند.  ⭕️شرح  🔷سوره فجر سوره اي است که در آن به از اشاره شده است؛ يک دسته مانند فرعون و عاد و ثمود که و خواص اهل باطل هستند. دسته دوم که مشغول دنيا و مال دنيا هستند و فقير و غني هر يک توسط ديگري مورد امتحان قرار ميگيرند. دسته سوم که همان و کساني هستند که در ايمان ثابت قدم و از جمله خواص حقند. به يقين يکي از بزرگترين نمونه هاي (ص) و به خصوص (ع) است و در صحنه بزرگ ، هم حضور داشتند که با آگاهي کامل وارد اين ميدان شده بودند و هم که  و بودند و هم عوام مردم که بيشتر آنها دنبال دنيا و هواهاي نفساني خود بودند و پيرو خواص باطل شدند و تعداد کمي از آنها در روز و پس از سخنان (ع) و ديدن صحنه هاي ظالمانه عليه آل رسول(ص) به جبهه حسينيان پيوستند. همه ی آنها و در رأس شان (ع) بود که لحظه لحظه زندگي اش و آرامش و اطمينان بود و هيچ ترس و غمي نداشتند و به رسيدند و وارد بهشت خدا شدند. ☆[۱] تفسير نورالثقلين، ج ۵، ص ۵۷۷ ☆به کوشش: امين عظيمي ☆منبع مطلب: وبسایت اندیشه قم @tabyinchannel
👆👆 🔷با ذكر اين مطلب، حال بايد بررسي كرد كه گريه بر عليه السلام از چه نوع گريه است. هر كس با اندك توجهي خواهد دانست كه گريه بر عليه السلام است، آن محبتي كه در دلهاي عاشقانش به ثبت رسيده است. گريه بر او، است، زيرا قسمت زيادي از حماسه هاي كربلا، شوق آفرين و شورانگيز است و به دنبال آن سيلاب اشك شوق به خاطر آن همه ، ، و سخنرانيهاي آتشين مردان و زنان به ظاهر اسير، از ديدگان شنونده سرازير ميگردد و نيز و پيوند با هدف متعالي و او است؛ و به تعبير امام خميني (ره) گريه سياسي است كه فرمود: «ما ملت گريه سياسي هستيم، ما ملتي هستيم كه با همين اشكها سيل جريان ميدهيم و سدهايي را كه در مقابل اسلام ايستاده است خرد ميكنيم». هيهات كه گريه بر السلام گريه ذلت و شكست باشد، بلكه گريه پيوند با است، گريه امت نيست، كه گويا است، گريه سرد كننده نيست، كه حرارت بخش است، گريه بزدلان نيست، كه است، گريه يأس و نااميدي نيست كه است، و بالاخره است و گريه معرفت در عزاي عليه السلام از انحراف و تحريف در قيام آن حضرت جلوگيري مي كند و شايد به همين جهت باشد كه در فضيلت گريه بر عليه السلام روايات متعددي وارد شده است. از آن جمله، روايتي است كه  عليه السلام فرمود: «گريه و بيتابي در هر مصيبت براي بنده مكروه است، مگر گريه بر عليه السلام كه اجر و ثواب نيز دارد». [۱] [۱] . وسائل الشيعه، شيخ حر عاملي، ج ۱۰ ص ۳۹۳ ☆منبع مطلب: وبسایت اندیشه قم @tabyinchannel
🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴 🏳🏴 🏴 ✅اعتبار سند 🔷مواظبت علماء شيعه بر خواندن در طول اين قرون خود ميتواند مايه ی قوت حديث گردد، زيرا چنين اتفاقي از علما و دانشمندان بدون يك مدرك قطعي امكان پذير نيست و شايد در اين ميان اسانيد ديگري نيز بوده كه به دست ما نرسيده است. با مجموع ، ، و از عصمت و طهارت كه در حكم و است كه را از جدا مي كند و تقدم است بر ، و به درگاه خداوند و درخواست توفيق انتقام از دشمنان و باز تمنّاي اوست كه هر كدام از آن را ارائه ميدهد و سر فصلهاي غير قابل ترديدي را فرا راه انسان ميگشايد و ميتواند آدمي را در پيمودن و رسيدن به حقيقت راسخ و استوار نمايد. اين توسط (ع) به شيعيان تعليم داده شده است و تنها يك جهت عرض ادب ظاهري به محضر (ع) و ياران ايشان نبوده، بلكه خود است كه از هر جهت نوري از آن جلوه گر است، چرا كه اين صحيفه بهانه اي است براي بيان مختصر، امّا كامل از ، ، ، و . زيارت (ع) در كتابهاي ادعيه و مزار وارد شده است و در طول سيزده قرن و بر خواندن آن در ، بلكه در طول سال عنايت خاصّي داشته و همگان را به آن كرده اند. اكنون اسناد اين را كه عمدتاً از نوشتار استاد آية الله سبحاني است مي آوريم.[۱] @tabyinchannel 👇👇
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️ (ع) زینت آسمان ها و زمین (بخش اول) 🔷حضرت (ع) ۱۰ سال امامت کردند و آخرین سال امامت ایشان مصادف شد با مرگ بن ابی سفیان، و روی کار آمدن فرزندش . چهره يزيد با پدرش معاويه بسيار متفاوت بود، او اصلا به دين و ديانت و حتی ظاهر شريعت اهميتی نمی‌داد و تنها به فکر شهوت‌رانی و عيش و نوش خود بود؛ او مردی سگ‌باز، ميمون‌باز، شراب‌خور، بسيار شهوت‌ران و... بود که اصلا به دين و شريعت اهميتی نمی‌داد، پس با وجود او و خليفه بودن او، حتی ظواهر دين و در خطر عظيمی قرار می‌گرفت؛ 🔷به همين خاطر است که (ع)، بعد از اين‌که به خلافت رسيد فرمود: «وَ عَلَى الاِسْلَامِ السّلَامُ اِذْ قَدْ بَلِيَتِ الْاُمَّةُ بِرَاعٍ مِثْل يَزِِيد؛ آن‌گاه كه امت، گرفتار حاکمی چون گردد، بايد فاتحه اسلام را خواند». [۱] با اين اوصاف، ديگر درنگ جايز نبود و حرکت امام (ع)‏ شروع شد؛ اتفاقا به خاطر جايگاه رفيع حضرت در ميان مردم، حرکت ايشان، حال يا بيعت کنند يا قيام، از اهميت ويژه‌ای برخوردار بود، بنابراين اين قيام يا بيعت، بازتاب بسيار گسترده‌ای در ميان مردم داشت و به منزله تاييد يا عدم تاييد تلقی می‌شد، که حضرت را انتخاب کرد و در نهایت به شهادت ایشان در سال ۶۱ قمری انجامید. 🔷در شان و جایگاه حضرت همین بس که نقل شده: روزی پیامبر اکرم(ص) به (ع) که از در وارد شدند فرمودند: «خوش آمدی ای » یکی از حاضران به نام اُبیّ بن کعب [با تعجب] عرض کرد: یا رسول اللّه، آیا جز شما کسی دیگر هم زینت آسمان‌ها و زمین محسوب می‌شود؟ حضرت فرمودند: «ای ابیّ بن کعب، سوگند به خدا، همانا (ع) در از روی زمین بیشتر شناخته شده است. نام او در این گونه نوشته شده: «اِنّ الحُسینَ مِصباحُ الهُدی و سفینةُ النّجاة» همانا مشعل هدایت و کشتی نجات است». [۲] همچنین پیامبر اکرم(ص) بارها در مورد امام حسن مجتبی و امام حسین علیهم السلام فرمودند: «الْحَسَنَ‏ وَ الْحُسَيْنَ‏ سَيِّدَا شَبَابِ‏ أَهْلِ‏ الْجَنَّة: حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشتند». [۳] ... پی‌نوشت‌ها [۱] اللهوف على قتلى الطفوف، ترجمه فهرى، ص ۲۴ [۲] بحرانى، مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر و دلائل الحجج على البشر، ج‏۴، ص۵۲ [۳] من لا يحضره الفقيه (۴جلد) ج‏۴، ص۱۷۹ نویسنده: محمد فرضی پوریان منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت @tabyinchannel
⭕️ حضرت امام حسین (علیه السلام) 🔹زندگی علیه‌السّلام در طول تاریخِ زندگی پنجاه و چند ساله‌ی آن بزرگوار، همه درس است: دوران کودکی او درس است، دوران جوانی او درس است، در دوران امامت امام حسن علیه‌السّلام رفتار او درس است، بعد از شهادت امام حسن علیه‌السّلام رفتار او همه درس است. بیانات مقام معظم رهبری ۹۲/۰۳/۲۲ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا امام حسین (ع) قیام کرد؟ اگر قیام کرده بود چرا فرزندانش را با خود برد؟! (بخش ششم) 3⃣تشکیل حکومت اسلامی (۳) 🔹سه مؤلفه ای که در قسمت قبلی این نوشتار بدان ها پرداخته شد، موضوع قصد (ع) را برای تشکیل حکومت اسلامی ثابت میکند، اما ممکن است این سؤال به ذهن برسد که آيا امام(ع) از شهادت خويش و يارانش در مسير حركت به سوى كوفه و قيام بر ضدّ يزيد، آگاه بود، يا خير؟ و اگر از اين امر مطّلع بود، آگاهى به شهادت با قيام و برنامه ريزى براى تشكيل حكومت اسلامى چگونه سازگار است؟! براساس شواهد تاريخى جاى هيچ ترديدى نيست كه (ع) از فرجام قيام خويش آگاه بود و با يقين به شهادت، نهضت خويش را آغاز كرد. روايات و اخبارى كه از طريق شيعه و اهل سنّت از پيامبر اكرم (ص) در موضوع شهادت (ع) نقل شده است به اندازه اى مشهور بود كه ابن عبّاس میگويد: «ما اهل بيت همگى ترديدى نداشتيم كه (ع) در سرزمين كربلا به شهادت خواهد رسيد». [۱] چنانكه از مفاد روايت فوق استفاده میشود، نه تنها امام، بلكه عموم اهل بيت حتّى از محلّ شهادت آن حضرت با اطّلاع بودند. علّامه مجلسى در بحارالانوار ۷۱ روايت در اين باره نقل كرده است. [۲] 🔹باملاحظه اين سخنان و نمونه‌هاى فراوان ديگر از اين دست، شكّى باقى نمیماند كه (ع) نه تنها از اصل كشته شدن خويش آگاهى داشت، بلكه دقيقاً از محلّ شهادت و نيز قاتلان خود با اطّلاع بوده است. اينك با توجّه به اين كه امام از سرانجام اين حركت آگاه بود اين سؤال مطرح میشود كه چگونه اطمينان (ع) به شهادت، با حركت آنحضرت براى دستيابى به حكومت اسلامى قابل جمع است؟! يعنى چگونه میشود امام هم سرانجام كار را بداند و به شهادت خويش و يارانش يقين داشته باشد و در عين حال به قصد تشكيل حكومت اسلامى قيام كند؟ پاسخ به اين سؤال به اندازه اى اهمّيّت دارد كه برخى از نويسندگان را كه نتوانستند بين «اداى وظيفه» و «آگاهى از نتيجه» وفق دهند، بر آن داشت تا به طور كلّى آگاهى امام از فرجام كار را انكار كنند! و تمام ادلّه تاريخى و روايى را كه در اين موضوع وارد شده است، زير سؤال برند! غافل از آنكه نتيجه كار نمیتواند تعيين كننده وظيفه مردان الهى باشد. 🔹در فرهنگ دين، آنچه مهم است و عمل به آن است و امّا رسيدن به نتيجه دلخواه، در مرحله دوم قرار دارد. تعاليم قرآن و اسلام و سيره معصومين (ع) گوياى اين واقعيّت است كه جمع بين «وظيفه» و «نتيجه» هرچند اولويّت دارد، ولى «عمل به وظيفه» مقدّم بر «رسيدن به نتيجه» میباشد. به عبارت ديگر بر هر فرد باايمانى لازم است در مسير انجام وظيفه گام نهد، هرگاه به نتيجه مطلوب برسد چه بهتر، و اگر نرسد نفس اينكار كه وارد مسير انجام وظيفه شده، خود مطلوب مهمّى است كه میتواند افراد بهانه جو را به كار وا دارد. زيرا بسيارمیشود كه بهانه جويان به بهانه اينكه حصول نتيجه مشكوك است، از انجام وظيفه و رسيدن به نتيجه باز میمانند. اين است كه (ع) در كنار سخنانى كه با صراحت از و يارانش ياد میكند، در عين حال از حركت خويش نيز به عنوان وظيفه الهى و تكليف دينى، سخن به ميان مى آورد و حتّى در پيش از آغاز جنگ به همين نكته اشاره كرده، میفرمايد: «آگاه باشيد! كه من حجّت را تمام كردم و از عاقبت شوم مخالفانِ حق، خبر دادم. آگاه باشيد! كه من با همين خانواده، با وجود نداشتن سپاه و بى وفايى ياران، جهاد خواهم كرد». [۳] 🔹آرى، امام درصدد اداى وظيفه است و نداشتن سپاه و كمى ياران، خللى در عزم او وارد نمیكند.اين است كه (ع) با وجود اينكه كاملًا از عاقبت امر آگاه بود، با انگيزه تشكيل حكومت اسلامى قيام كرد و اين درست به حكم «عمل به وظيفه» بوده است. سيره امامان معصوم (ع) همواره بر طبق «تكليف دينى» و «عمل به وظيفه» بوده است. آنان از اين منظر در هر حال احساس پيروزى میكردند و به تعبير آیه ۵۲ سوره توبه به «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ‏؛ يكى از دو نيكى» - شهادت يا پيروزى - میرسيدند. بر همين مبنا است كه (ع) مى فرمايد: «اگر قضاى الهى بر آنچه مى پسنديم نازل شود، خداوند را بر آن نعمت سپاسگزاريم وبراى شكرگزارى از او يارى مى‌طلبيم و اگر تقدير الهى ميان ما و آنچه به آن اميد داريم مانع شود، [و به شهادت برسيم] پس كسى كه نيّتش حق و درونش تقوا باشد از حق نگذشته [و به وظيفه خود عمل كرده است]». [۴] با اين بيان روشن است كه هيچ منافاتى بين آگاهى ازسرانجام كار (شهادت) و عمل به وظيفه (قيام براى تشكيل حكومت اسلامى) نيست. [۵] ... • مآخذ در منبع موجود است منبع مقاله ارزیابی حرکت امام حسین، ابوعلم، توفیق، ترجمه امینی، عبدالله، نشریه علمی تخصصی حکومت اسلامی ش۲۵ ص۲۳ منبع وبسایت آیت الله مکارم شیرازی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار و بركات فردی امام حسین (ع) 🔸چراغ هدايت و كشتی نجات 🔹روايت شده كه (ع) فرمود: «خدمت رسول خدا (ص) شرفياب شدم، در حاليكه ابی بن كعب هم آنجا بود. (ص) فرمود: مرحبا به تو، ای اباعبدالله، ای‌ زينت‌ آسمانها و زمين. ابی گفت: چگونه او زينت آسمانها و زمين است، در صورتی كه كسى غير از تو چنين نيست؟ حضرت فرمود: ای ابی بن کعب، قسم به كسى كه مرا به حق به نبوت مبعوث كرد، (ع) در آسمان بزرگتر از روی زمين است، و همانا بر طرف راست عرش الهی نوشته شده است كه او و است». [۱] 🔹يكی از بركات فردی (ع) اين است كه او و است؛ اگر چه همه پيامبران و امامان عليهم السلام چراغها و انوار هدايت و كشتی های نجات و رهايی اند، چنانكه پيامبر اکرم (ص) فرمود: «انما مثل اهل بيتی فيكم كمثل سفينة نوح من دخلها نجا، و من تخلف عنها هلك؛ [۲] همانا خاندان و در ميان شما، مانند كشتی نوح است، كه هر كس داخل آن شود نجات پيدا كرده و هركس كه از آن تخلف كند هلاك خواهد شد». اما كشتی نجات (ع) حركتش بر امواج توفنده و گسترده دريا، سريعتر و لنگر انداختن و پهلو گرفتن آن بر ساحل های نجات آسانتر بوده و دايره بهره وری و استفاده از نور مشعل وجود امام حسين (ع) وسيعتر است. 🔹در آن زمانی كه امواج بلند و سهمگين فساد و گناه بر پيكره نيمه جان جامعه اسلامی، و جان و دل مسلمانان تازيانه مرگ ميزد، و گرداب حوادث و توطئه ها و پليديها، خفتگان در بستر غفلت را بی‌رحمانه به قعر تاريكى و تباهى می‌كشید، اين (ع) بود كه با قيام و نهضت الهی خود و شهادت و اسارت اهل بيت خويش، گرفتاران در اين اوضاع خطرناك را از دريای پرتلاطم ساخته شده به دست فتنه گر بنی اميه نجات بخشيد، و با كشتی رهايی خود، اين خفتگان و غافلان و گرفتاران را به ساحل نجات رهنمون نمود. آری، (ع) است تا در اين ظلمت‌كده خاك، دليل و راهنمای راه باشد؛ و است تا در اقيانوس متلاطم فتنه ها و ضلالتها، غرق شدگان را كه كشتى شكسته بودند فريادرس باشد. پی نوشت: [۱] فرائد السمطين، جوينی خراسانی، ج ۲، ص ۱۵۵ [۲] همان، ص ۲۴۶ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭕️نام امام حسین (ع) پرچم عدالت و فضیلت های معنوی است 🔹روز پاسدار، روز ولادت  علیه‌ السّلام است؛ یعنی مظهر مجاهدت خالص و پاک برای خدا. این مجاهدت اگر از سوی مردم جواب داده شد، مثل مجاهدت نبىّ‌اکرم می‌شود که حکومت اسلامی را به‌ وجود آورد و تاریخ را عوض کرد؛ اما اگر با کمک و همراهی دل‌های مؤمن مواجه نشود، مانند واقعه عاشورا می‌شود که  به شهادت میرسد. 🔹جوشش معنوىِ او، تاریخ را هدایت می‌کند. بالفعل نمی‌تواند موفّقیت ظاهری پیدا کند، اما در طول تاریخ، موفّقیت حتمی متعلّق به اوست؛ همان‌طور که همه نبوّت‌ها و همه راهنمایان بشر و راهنمایان الهی در طول تاریخ، این را داشته‌اند. لذا شما می‌بینید با گذشت سیزده، چهارده قرن، نام  پرچم عدالت و فضیلت های معنوی است و همین نام توانسته است این انقلاب را به‌ وجود آورد. 🔹این انقلاب - که از این حیث، شبیه نهضت نبىّ‌اکرم است؛ یعنی به موفّقیت رسید و دل‌ها و جان‌ها و نیروها و انسانها با آن همراهی کردند و امام را تنها نگذاشتند - توانست پرچم شوکت و عزّت را سرِ پا کند. این را از حسین‌بن‌علی الهام گرفت و مظهر تجدید حیات اسلام شد. بیانات مقام معظم رهبری ۸۱/۰۷/۱۷ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel