eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️امام محمد باقر (عليه السلام): 🔸«كانَ فيما وَعَظَ بِهِ لُقمانُ ابنَهُ أن قالَ: يا بُنَيَّ، إن تَكُ فی شَكٍّ مِنَ المَوتِ فَارفَع عَن نَفسِكَ النَّومَ وَ لَن تَستَطيعَ ذلِكَ، و إن كُنتَ في شَكٍّ مِنَ البَعثِ فَادفَع عَن نَفسِكَ الاِنتِباهَ وَ لَن تَستَطيعَ ذلِكَ، فَإِنَّكَ إذا فَكَّرتَ عَلِمتَ أنَّ نَفسَكَ بِيَدِ غَيرِكَ، وَ إنَّمَا النَّومُ بِمَنزِلَةِ المَوتِ، و إنَّمَا اليَقَظَةُ بَعدَ النَّومِ بِمَنزِلَةِ البَعثِ بَعدَ المَوتِ». 🔹«در به پسرش است كه گفت: «اى پسرم! اگر درباره ترديد دارى، را از خود دور كن ـ كه نخواهى توانست ـ و اگر درباره ترديد دارى، از خواب را از خود دور كن ـ كه نخواهى توانست ـ ؛ زيرا اگر انديشه كنى، مى دانى كه تو در دست ديگرى است و همانا خواب، به منزله مرگ است و بيدارى پس از خواب، به منزله برانگيخته شدن پس از مرگ» . 📕بحار الأنوار، ج ۱۳ ص ۴۱۷ ح ۱۱ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️منابع تاريخی چگونه از جايگاه رفيع علمی «امام باقر» (علیه السلام) ياد می كنند؟ (بخش اول) 🔹«موقعیت علمی» (عليه السلام)‌ آنقدر ممتاز بود كه بی‌ تردید از نظر بسیاری از علمای اهل سنت، ايشان در زمان حیات خویش شهرت فراوانی داشته و همواره محضر او از دوستدارانش، از تمامی بلاد و سرزمین‌ های اسلامی پر بوده است. موقعیت علمی ایشان، به مثابه شخصیتی عالم و فقیه، به ویژه به عنوان نماینده علوم (علیهم السلام) بسیاری را وا می‌داشت تا از محضر او بهره گیرند و حل اشکالات علمی و فقهی خود را از او بطلبند. در این میان اهل عراق که شیعیان بسیاری در میان آنها وجود داشت، مفتون شخصیت آن حضرت شده بودند. [۱] 🔹در میان مراجعه کنندگان، آنچنان خضوعی نسبت به شخصیت علمی (عليه السلام) به چشم می‌ خورد که «عبداللّه بن عطای مکی» می‌گفت: «مَا رَأَيْتُ اَلْعُلَمَاءَ عِنْدَ أَحَدٍ قَطُّ أَصْغَرَ مِنْهُمْ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ وَ لَقَدْ رَأَيْتُ اَلْحَكَمَ بْنَ عُيَيْنَةَ مَعَ جَلاَلَتِهِ فِي اَلْقَوْمِ بَيْنَ يَدَيْهِ كَأَنَّهُ صَبِيٌّ بَيْنَ يَدَيِ مُعَلِّمِهِ» [۲] (علما را در محضر هیچ‌کس کوچکتر از آنها در محضر ندیدم؛ حکم بن عیینه با تمام عظمت علمی‌ اش در میان مردم، در برابر آن حضرت مانند دانش‌ آموزی در مقابل معلم خود به نظر می‌ رسید). 🔹، در حدّ تعبیر «ابن عنبة»، «كانَ واسِعَ الْعِلْمِ وَ وافِرَ الْحلْمِ» مشهورتر از آن است که کسی بخواهد آن را بیان کند. [۳] این شهرت در زمان خود ایشان، نه تنها در حجاز که «كَان‏ سَّيِّد فُقَهَاء الْحِجَاز» [۴]، بلکه حتی در عراق و خراسان نیز بطور گسترده فراگیر شده بود. چنانکه راوی می‌ گوید: «دیدم که مردم خراسان دورش حلقه زده و اشکالات علمی خود را از او می‌ پرسیدند». [۵] همچنین «ذهبی» درباره (عليه السلام) می‌ نویسد: «وَ کانَ احدَ مَن جَمعَ بَینَ العِلمِ و العَملِ و السُّؤَدد وَ الشَّرفِ وَ الثِّقهِ وَ الرِّزانهِ وَ کَانَ اَهلاً لِلخِلافَهِ» [۶] (از کسانی است که بین و و و و و جمع کرده و اهلیّت برای داشت). 🔹استاد «ابو زهره» درباره مرجعیت عام امام می‌ نویسد: « (علیه السلام) وارث امام سجاد (عليه السلام) در و مردم بود، از این رو علمای تمام بلاد اسلام از هر سو به محضر او می‌ شتافتند و کسی از مدینه دیدن نمی ‌کرد، جز این که به خدمت او شرفیاب شده و از علوم بی‌ پایانش بهره‌ ها می‌ گرفت». و همو می‌ نویسد: «كانَ يقْصُدُهُ مِنْ ائِمَّةِ الفقه وَالْحَديثِ كَثيرونَ» [۷] (از ، خیلی‌ ها به قصد بهره‌ گیری علمی پیش حضرتش می‌ آمدند). و از عیون الاخبار نقل شده است که: «قَدْ اَخَذَ عَنْهُ اهلُ الْفِقْهِ ظاهِرَ الْحَلالِ وَالْحرام» [۸] (، احکام حلال و حرام را از او می‌ گرفتند). 🔹او همانند پدرش امام سجاد (عليه السلام) که شهرت عظیم علمی در میان مردم داشت، مورد احترام خاص و عام بود. «محمد بن منکدر» که خود یکی از محدثان معروف اهل سنت بود، در «عظمت امام پنجم شیعیان» چنین می‌ گوید: «من جانشین علی‌ بن‌ الحسین (عليه السلام)، از میان فرزندان او را - که نزدیکترین آنان به او از نظر علم و فضیلت هم می‌ بایست باشد - ندیده بودم تا روزی که به محضر فرزندش (عليه السلام) رسیدم». [۹] بسیاری از دانشمندان بزرگ اسلامی درباره و حضرتش جملات زیبایی بر زبان رانده‌ اند که استاد «اسد حیدر» آنها را در کتاب خود گرد آورده است. [۱۰] ... منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
تبیین
⭕️«کلام نور» 🔸«وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَ مَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَ لَٰكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ مَا أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَ مَارُوتَ ۚ وَ مَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ ۚ وَ مَا هُمْ بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللهِ ۚ وَ يَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَ لَا يَنْفَعُهُمْ ۚ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَ لَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ». 🔹«و [یهودیان] از آنچه در زمان پادشاهی سلیمان [از علم سحر بر مردم می خواندند] پیروی کردند. و [سلیمان دست به سحر نیالود تا کافر شود، بنابراین] سلیمان کافر نشد، ولی که به مردم می آموختند، شدند. و [نیز یهودیان] از آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت در شهر بابل نازل شد [پیروی کردند]، و حال آنکه آن دو فرشته به هیچ کس نمی آموختند مگر آنکه می گفتند: ما فقط مایه آزمایشیم [و علم سحر را برای مبارزه با ساحران و باطل کردن سحرشان به تو تعلیم می دهیم]، پس [با به کار گرفتن آن در مواردی که ممنوع و حرام است] کافر مشو؛ 🔹اما آنان از آن دو فرشته مطالبی [از سحر] می آموختند که با آن میان مرد و همسرش جدایی می انداختند؛ در حالی که آنان به وسیله آن سحر جز به اذن خدا قدرت آسیب رساندن به کسی را نداشتند؛ و همواره چیزی را می آموختند که به آنان آسیب می رسانید و سودی نمی بخشید؛ و یقیناً [یهود] می دانستند که هر کس خریدار باشد، در هیچ بهره ای ندارد. و همانا بدچیزی است آنچه خود را به آن فروختند اگر معرفت می داشتند». 🔸«وَ لَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللهِ خَيْرٌ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ». 🔹«و اگر آنان [از روی حقیقت] می آوردند و [از سحر و جادو] پرهیز می کردند، قطعاً که از جانب خداست [برای آنان] بهتر بود، اگر می دانستند». 📕قرآن کریم، سوره بقره، آیات ۱۰۲ و ۱۰۳ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حکومت جهانی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن 🔹خداوند در وعده داده است تا  را قرار دهد. با توجه به برخی از آیات نورانی قرآن کریم و استفاده از تفاسیر شیعیان و اهل سنت معلوم میشود که دوران و ظهور (عجل الله تعالی فرجه) همان زمانی است که فراگیر میشود و این «وعده الهی» محقق میگردد. خداوند متعال در از «جهانی شدن اسلام» خبر میدهد و میفرماید: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». [۱] (در زبور بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: وارث (حکومت) زمین خواهند شد). 🔹در این «حکومت جهانی»، در تمامی شئونات جامعه، سایه می‌افکند و احکام متعالی آن در جامعه اجرا میشود. در این حکومت، دشمنان دین و عدالت، ذلیل و مسلمانان عدالتخواه عزیز میشوند. [۲] با توجه به سیر تاریخ اسلام، میتوان گفت که تاکنون این وعده پروردگار محقق نشده و چنین شرایطی بر جهان حاکم نگردیده است، و از طرفی خداوند عالم و قادر، هرگز خلف وعده نمیکند؛ در نتیجه این وعده در و به دست توانمند (عجل الله تعالی فرجه) به وقوع خواهد پیوست. 🔹همچنین در آیات متعددی وجود دارد که با مراجعه به «کلام معصومین» (علیهم السلام) در می‌یابیم که منظور از آن آیات، است که ما در اینجا دو مورد را از باب نمونه ذکر می‌کنیم. خداوند در قرآن میفرماید: «هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون». [۳] (او کسی است که را با هدایت و فرستاد، تا آن را بر همه آیینها گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند). 🔹در این آیه خداوند وعده داده است که را علیرغم ناراحتی کفار و مشرکان بر همه شرایع گذشته و افکار و عقاید بشری و کند و این وعده الهی تا زمان حال محقق نشده است و با توجه به اینکه وعده خداوند تخلف ناپذیر است، پس در این «وعده الهی» محقق میشود. [۴] درباره تفسیر این آیه از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) سؤال شد و حضرت فرمود: «این وعده الهی است که در آخرالزمان، را بر همه ادیان برتری میدهد و بر جهان حاکم خواهد کرد». [۵] 🔹قرطبی یکی از مفسران اهل سنت نقل می‌کند: «این وعده الهی در هنگام ظهور محقق میشود». [۶] رشید رضا یکی از مفسران معاصر اهل سنت هم به نقل عده‌ای از علمای اهل سنت می‌نویسد: «این وعده الهی در عصر ظهور به وقوع می‌پیوندد». [۷] خداوند متعال در آیه دیگری میفرماید: «أَ فَغَیْرَ دینِ اللهِ یَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُون» [۸] (آیا آنها غیر از آیین خدا می‌طلبند؟! (آیین او همین اسلام است) و تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند، از روی اختیار یا از روی اجبار، در برابرِ (فرمان) او تسلیم اند، و همه به سوی او بازگردانده میشوند). 🔹عیاشی، مفسر بزرگ شیعه از امام کاظم (عليه السلام) درباره تفسیر این آیه نقل میکند که آن حضرت فرمود: «این آیه در (عجل الله تعالی فرجه) محقق میشود، زمانی که او کند، را بر یهودیها، مسیحیان، ستاره پرستان، زنادقه، اهل رده و کفار در شرق و غرب عالم عرضه میکند؛ پس هر کس با رغبت اسلام را بپذیرد، او را به نماز، زکات و همه احکام اسلام امر میکند و کسی که با عناد و لجاجت، تسلیم نشود، گردن او را میزند و در شرق و غرب عالم احدی باقی نمی‌ماند، مگر این‌که موحد میشود خداوند را خالصانه پرستش میکند».[۹] 🔹نتیجه اینکه با مرور تاریخ اسلام به این نتیجه میرسیم که در مورد جهانی شدن اسلام، تاکنون محقق نشده و چنین شرایطی بر جهان حاکم نگردیده است. ما برای یافتن زمان این رخداد مهم که عاقبت دین را نشان میدهد ناگزیر به مراجعه میکنیم و با تامل در آیات آن و استفاده از تفاسیر شیعیان و اهل سنت به این نتیجه میرسیم که و ظهور امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) همان زمانی است که فراگیر میشود و وعده خداوند محقق میگردد. پی‌نوشت‌ها: [۱]سوره انبیاء،آيه۱۰۵. [۲] برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به: تفسير نمونه، دارالكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۷۱، ج۷ ص۳۷۳. [۳]سوره توبه، آیه۳۳. [۴] تفسیر المیزان، جامعه مدرسین، ج۹ ص۲۵۵-۲۳۷. [۵] التفسیر الکبیر، فخررازی، ج۸ص۴۲. [۶] الجامع الاحکام القرآن، قرطبی، ج۸ص۴۲. [۷] تفسیر المنار، رشید رضا، ج۱۰، ذیل آیه ۳۳ سوره توبه. [۸] سوره آل‌عمران، آیه۸۳. [۹] تفسیر العیاشی، ج۱ص۱۸۳ منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
⭕️توسل اهل تسنن به «امام هادی» و «امیرالمومنین» (علیهم‌ السلام) 🔹در جریان ابتلای اهل سامره به وبا، که «آقا سید محمد فشارکی» (از علما و فقهای  شیعه ۱۳ و ۱۴ ه.ق) به شیعیان دستور داده بود سه روز روزه بدارند و بخوانند، فوج‌فوج از می‏‌مردند و یک نفر از دنیا نمی‏‌رفت؛ از این‌ رو، بعضی از «اهل تسنن» در صحنِ مقابل ضریح علیه‏‌ السلام می‏‌ایستادند و می‏‌گفتند: «یا عَلِیّ الْهادی، نُسَلّمُ عَلَیک مِثْلَ ما یسَلّمُ عَلَیک الشیعَةُ» (ای علی‌ الهادی، همان‌گونه که شیعه به تو سلام می‏‌گویند، ما به تو سلام می‏‌گوییم). 🔹ملاحظه می‏‌کنید با اینکه روشن بود، ولی ایمان نمی‏‌آوردند و ریشه مطلب را که بود دنبال نمی‏‌کردند. همچنین وقتی به نجف می‏‌آمدند، به علیه‏‌السلام خطاب می‏‌کردند: «عَلِی، والِدُ الْحَسَنَینِ أَبُوالْحَسَنَینِ» (علی، والد و پدر امام حسن و امام حسین علیهم‏السلام).   📕در محضر بهجت، ج۳، ص۲۳۲ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا متوکل «امام هادی» (علیه السلام) را از مدينه به سامرا منتقل کرد؟ 🔹 براى زير نظر گرفتن (علیه السلام) از روش نياكان پليد خود استفاده مى كرد و در صدد بود به هر وسيله ممكن فكر خود را از طرف حضرت راحت كند. مأمون از طريق وصلتى كه با حضرت جواد (علیه السلام) برقرار كرد، توانست كنترل و سانسور را حتى در درون خانه امام برقرار سازد، و تمام حركات و ملاقات هاى حضرت را زير نظر داشته باشد. 🔹پس از شهادت امام جواد (علیه السلام) و جانشينى (عليه السلام) به جاى پدر، ضرورت اجراى چنين نقشه‏ اى بر خليفه وقت كاملاً روشن بود، زيرا اگر (علیه السلام) در مدينه اقامت مى كرد و خليفه به او دسترسى نمى داشت، قطعاً براى حكومت جابرانه او خطر جدى در بر مى داشت. اينجا بود كه كوچكترين گزارشى درباره خطر احتمالى ، خليفه را به شدت نگران ساخت و منجر به انتقال امام به گشت. 🔹توضيح اينكه: «عبدالله بن محمد هاشمى»، فرماندار وقت مدينه، طى نامه‏ اى خليفه را به شدت از فعاليت هاى سياسى (علیه السلام) نگران ساخت و پايگاه اجتماعى آن حضرت را براى تشريح كرد؛ [۱] ولى حضرت با ارسال نامه‏ اى براى متوكل ادعاهاى «عبدالله» را رد كرد و از او به متوكل شكايت كرد. مانند اغلب سياستمداران جهان، با يك حركت مزورانه و دو پهلو، از يك طرف «عبدالله بن محمد» را از كار بركنار كرد و از طرف ديگر به كاتب دربار خويش دستور داد نامه‏ اى به حضرت بنويسد كه بر حسب ظاهر علاقه متوكل را نسبت به (علیه السلام) بيان مى كرد، ولى در واقع دستور جلب محترمانه! حضرت بود. 🔹نامه بدين مضمون بود: «به نام خدا، پس از حمد و ثناى خداوند، اميرالمؤمنين شما را خوب مى شناسد، شخصيت، بزرگوارى و نسبت و قرابت شما را با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رعايت مى كند، و تنها هدف او جلب رضايت و خشنودى خداوند و شما است. اكنون دستور دادند كه طبق درخواست شما فرمانده جنگ و امام جمعه شهر، عبدالله بن محمد، كه مرتكب خلاف اهانت به شما شده است، بركنار و به جاى او محمد بن فضل منصوب شود. او دستور دارد در برابر امر شما مطيع بوده در تكريم و تعظيم شما نهايت سعى و كوشش را به عمل آورد تا بدان وسيله به خدا و رسول او و اميرالمؤمنين (متوكل) تقرب جويد؛ 🔹اميرالمؤمنين مشتاق ديدار شما است تا تجديد عهدى صورت گيرد، اگر مايل به زيارت خليفه باشيد و به آن علاقه داريد مى توانيد به اتفاق خانواده و دوستان و علاقه‌مندان حركت كنيد. برنامه سفر به اختيار خودتان است، هرجا خواستيد توقف نماييد. در صورت تمايل، خدمتگزار خليفه، «يحيى بن هرثمه»، ملازم ركاب خواهد بود و به خدمتگزارى شما مفتخر خواهد شد، زيرا شما نزد ما محترم هستيد و ما شديداً به شما علاقه‌منديم. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته». [۲] 🔹بدون ترديد (علیه السلام) از سوء نيت آگاه بود، ولى چاره‏ اى جز رفتن به نداشت، زيرا قبول نكردن دعوت متوكل سندى در تأييد گفتار سعايت كنندگان مى شد، و باعث تحريك بيشتر مى گرديد و بهانه بيشترى به دست او مى داد كه تضييقات و مشكلات فراوانى را براى حضرت فراهم كند. دليل اينكه (علیه السلام) از نيت شوم متوكل آگاه بود و به ناچار به اين سفر اقدام نمود، جملاتى است كه امام بعدها در سامرّاء مى فرمود: «مرا از مدينه با با سامرّاء آوردند». [۳] در هر حال امام نامه دعوت را دريافت داشت و ناگزير همراه «يحيى بن هرثمه» عازم سامرّاء گرديد. [۴] پی نوشت‌ها: [۱] مجلسى، بحار الأنوار، الطبعه الثانيه، المكتبه الاسلاميه، ۱۳۹۵ق، ج‏ ۵۰، ص ۲۰۰، شيخ مفيد، الارشاد، قم، مكتبه بصيرتى، ص ۳۳۳. علاوه بر عبدالله بن محمد، طبق نقل مسعودى، «بريحه عباسى» نيز، كه مسئول نظارت بر اقامه نماز در حرمين (مكه و مدينه) بود، بارها به متوكل نوشت: اگر احتياجى به حرمين دارى، على بن محمد را از آنجا اخراج كن، زيرا او مردم را به سوى خود دعوت مى كند و گروه انبوهى به او گرويده‏ اند (اثبات الوصيه، الطبعه الرابعه، نجف، المطبعه الحيدريه، ۱۳۷۴ق، ص ۲۲۵). [۲] مجلسى، همان كتاب، ج ۵۰، ص ۲۰۰ [۳] مجلسى، همان كتاب، ص ۱۲۹ 📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم، ۱۳۹۰ش، ص ۵۷۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️«کلام نور» 🔸«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَ قُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا ۗ وَ لِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ». 🔹«ای کسانی که ایمان آورده اید! [هنگام سخن گفتن با پیامبر] مگویید: [یعنی: در ارائه احکام، امیال و هوس های ما را رعایت کن] و بگویید: [یعنی: مصلحت دنیا و آخرت ما را ملاحظه کن] و [فرمان های خدا و پیامبرش را] بشنوید. و برای کافران عذابی دردناک است». 📕قرآن کریم، سوره بقره، آیه ۱۰۴ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا