eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
610 عکس
77 ویدیو
496 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖 بازپژوهی ادله فقهی تقلید از مجتهد متجزی 🌐 http://fvh.journals.miu.ac.ir/article_5539_aaa1865ba3989a38fa81774abca90cf9.pdf 🌐 http://fvh.journals.miu.ac.ir/article_5539.html ✔️ : تمامی مردمِ جامعه اسلامی نیازمند رجوع به عالمِ دینی هستند، این عالمان در صورتی که از برخوردار باشند با فرض دارا بودن سایر شرایط، امکان جواز رجوع به چنین عالمی محل فقیهان است، اما با وجود اجتهاد مطلق، آیا امکان تقلید از از منظر استدلالی وجود دارد یا خیر؟ در این زمینه، قول اصلی میان فقیهان امامیه وجود دارد، دیدگاه اول اجتهاد را در شرط می­‌داند. برخی دیگر بیان می­‌دارند اجتهاد به نحو مطلق کفایت می­‌کند و دیدگاه سوم قائل است که در حالت عدم دسترسی به مجتهد مطلق، از مجتهد متجزی جایز است. یافته­‌های این پژوهش که به شیوه­ توصیفی، تحلیلی صورت گرفته است با استناد به ­_عقلا و آیه ۱۲۲ سوره توبه و با توجه به مناقشاتی که به ادله لزوم اشتراط اجتهاد مطلق در مرجع تقلید وارد می­‌گردد، اثبات می­‌کند که تقلید از مجتهد متجزی به نحو مطلق وجود دارد؛ لذا قول دوم بر دو قول دیگر دارد. @tafaqqoh
🔖 بررسی قاعده تسلط و گستره آن ✍🏻 استاد ابوالقاسم علی‌دوست و محمد ابراهیمی‌راد ✔️ : قاعده «سلطنت مردم بر اموال خویش»، از قواعد مشهور و مسلّم فقهی است. مفاد قاعده مرکب از دو جزء ایجابی و سلبی با این تقریر است: «هر مالکی بر انواع تصرف‌ها در اموال خویش مسلط است و هیچ شخص یا نهادی نمی‌تواند سلطنت وی را بر اموالش محدود سازد». ، ، ، و از اسناد این قاعده به شمار می‌روند. به عنوان عمده‌ترین دلیل روایی ، گرچه سند صحیحی ندارد، ولی چون از شعارات مسلّم اسلامی است، معتبر می‌باشد؛ هرچند مبنای را به عمل و استناد نپذیریم. اندیشه صحیح در بیان مفاد حدیث این است که مردم حق هرگونه تصرف در اموال خود را دارند تا زمانی که منعی از سوی شارع نرسیده باشد. این حدیث در مقام است و جواز وضعی و تکلیفی هر نوع تصرّفِ مالکان به عنوان و از آن تا زمانی که منعی از ناحیه شارع نرسیده باشد، استفاده می‌شود؛ بنابراین می‌توان با آن و ، شک و تردیدها را برطرف ساخت. مردم بر ملک، حق و شئون دیگر خویش، جزء حوزه قاعده است. و ، از شئون بر ملکش است. تبعیت عمق و هوا از ملک مالک (اعم از شخص، دولت و ملت)، تابع است. دریافت متنِ کاملِ مقاله @tafaqqoh