eitaa logo
تاریخ تفکر تمدن
155 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
113 فایل
مطالب تاریخی، فرهنگی و اجتماعی آدرس کانال : @ttt1400 تبلیغ و تبادل نداریم. ارتباط با ادمین: @mohammaddostmr جیمیل : @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">mohammaddostmr@gmail.com کانال های دیگر ما: @sss1400 @ggg1400
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴تبديل «تهديد» به «فرصت» 🔸يکي از مهم‌ترين شاخصه‌هاي فکر شيعي در طول حيات خود، تبديل «تهديد» به «فرصت» بوده است. شيعيان در طول تاريخ، از صدر اسلام تا روزگار حاضر با بدترين و سهمگين‌ترين و بنيان‌برافکن‌ترين تهديدها مواجه بوده‌اند. اما همواره همچون چوب عود که با سوختن، عطر افشاني مي‌کند و حيات مي‌گيرد، از دل هر تهديدي سربلندتر از پيش و اميدوارتر از گذشته با موفقيت بيرون آمده است. 🔸 کبري سلام الله عليها، شيرزن تاريخ اسلام و تشيع، شديدترين تهديد تاريخي، يعني حادثه را با نگاه عميق خود و با بهره‌گيري از همين استراتژي به بهترين فرصت براي پيشبرد اهداف اسلامي و حسيني تبديل کرد. عصر عاشورا در کنار بدن بي‌سر ابي‌عبدالله دستان خود را به آسمان بلند کرد و پيروزمندانه خطاب به خداي متعال عرضه داشت: اللهم تقبل منا هذا القربان؛ خدايا اين قرباني را از ما بپذير» روز دوازدهم محرم در کاخ عبيدالله بن زياد خطاب به او و همه بشريت تا هميشه تاريخ فرمود: «و الله ما رأيت الا جميلا؛ به خدا سوگند که من جز زيبايي نديدم» و اين چنين بود که عاشورا و حسين به مهمترين برگ بَرنده و شمشير بُرّنده تشيع تبديل شد. 🔸ارزش اين مخصوص عالم سياست و اجتماع نيست؛ بلکه در زيست شخصي و خانوادگي هم مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. ويليام بوليتو (William Bolitho) (1890-1930) خبرنگار روزنامه گاردين و نويسنده کتاب ( Twelve against the gods) مي‌نويسد: «مهمترين مسأله زندگي اين نيست که انسان از منابع خود بهره گيرد و به خوبي استفاده کند؛ اين کار از هر احمقي نيز ساخته است؛ بلکه آنچه واقعاً شايان اهميت مي‌باشد استفاده کردن از ضرر است. اين کار مستلزم هوش وافر مي‌باشد و شاخص بين مرد عاقل و احمق است.» قدرت تبديل تلخي‌ها به شيريني و دشواري‌ها به پيشرفت و آسايش، از نشانه‌هاي عقلانيت است. 🔹 و (ع)، ظرفيتي بي‌نظير براي انسان‌سازي، جامعه‌سازي و تمدن‌سازي است. اين نيروي بي‌نظير در برهه‌هاي مختلفي از تاريخ اسلام، گوشه‌هاي کوچکي از خود را نشان داده است. في‌المثل، حدود دو دهه قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، احياي بعد انقلابي، حماسي و ظلم‌ستيزانة عاشورا موجب پيروزي انقلاب بي‌نظير اسلام شد. 🔹در دوران کنوني لازم است ابعاد ديگر قيام حسيني از جمله بعد عدالت‌خواهي آن، بعد حکومت‌سازي (حکومت اسلامي و ديني)، بعد انسان‌سازي و جامعه‌سازي آن را احيا و ترويج نمود. 🔹در اين ميان، به اعتقاد من، نگاه عرفاني و معنوي به حادثة عاشورا و شهداي والا مقام عاشورايي مي‌تواند يک نهضت معنوي عظيم پديد آورد. ابعاد عرفاني و معنوي زندگي امام حسين و سخنان عاشورايي او، اگر بيشتر از ابعاد سياسي و مبارزاتي آن حضرت نباشد کمتر نيست. اين لايه از قيام حسيني و اين بعد از شخصيت امام حسين و شهداي کربلا هنوز بکر و دست‌نخورده باقي مانده است. بايد آن را احيا کرد. 🔹عرفان و معنويت حسيني، عرفاني همه‌جانبه است: همراهي عرفان و حماسه، عرفان و عقلانيت، عرفان و جهاد، عرفان و مديريت، و عرفان و جامعه‌سازي را به وضوح مي‌توان در عرفان عاشورايي و حسيني مشاهده کرد. عرفان حسيني، با انزواطلبي و گوشه‌گيري و بي‌تفاوتي اجتماعي، هيچ ميانه‌اي ندارد. 🔹البته اين نوع نگاه به قيام حسيني بعضاً در لابلاي سخنان برخي از عارفان و معنويان پيشين مطرح بوده است؛ به عنوان مثال، (م 1322ق) چنين نوع نگاهي را مطرح مي‌کند و يا پيش از او در ديوان شمس و همچنين در مثنوي معنوي اين نوع نگاه را مطرح مي‌کند. اما متأسفانه مشکل آنان اين بود که اينها هم چشم يک‌سونگر داشتند. تنها همين بعد را مي‌ديدند و حتي نتوانستند نگاهي درست و دقيق از همين يک بعد نيز ارائه دهند. که بررسي و تحليل نگاه آنان، فرصتي ديگر مي‌خواهد. 🔘تذکر: منظور بنده اين نيست که فقط اين لايه از زندگي امام حسين و شهداي کربلا را ببينيم و دچار افراط و تفريط در اين زمينه شويم، عرض بنده اين است که بايد نگاه جامع به عاشورا و قيام حسيني و زندگي اسوه‌هايمان داشته باشيم. بايد نگاهي کل‌نگر داشته باشيم تا بتوانيم براي همة ابعاد وجودي‌مان و همة ساحت‌هاي زندگي‌مان از اين الگوها بهره‌مند شويم. 🖊احمدحسين شريفي
📜: وقتی همه ی اصحاب و اهلبیت علیهم السلام در کربلا به شهادت رسیدند و برنگشتند، چگونه پس از وقایع کربلا مطلب نقل میشود!!! 👈🏼 : پس بسیاری از وقایع نقل شده از کربلا است!!!! 📜 : درواقع سوال اینگونه باید مطرح شود بسیاری از مطالب تاریخ وقایع کربلا از طریق چه کسانی به ما رسیده است؟ 👈🏼یاران امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند ولی روایت عاشورا در همان صحرا باقی ... 🎙 عاشورای حسینی این چهره ها هستند: 1⃣ ازدی: بخش زیادی از اطلاعات تاریخی آن دوران از حمید بن مسلم ازدی، نگار و خبرنگار سپاه عبیدالله بن زیاد منتقل شده است. ✍🏼 نقل شده است که همین فرد مانع کشته شدن امام سجاد (علیه السلام) توسط شمر شد. به همین دلیل وقتی مختار به کوفه تسلط پیدا کرد به او امان داد. 2⃣ امام علیه السلام و حضرت سلام الله علیها : ✍🏼 بخش دیگری را هم از امام زین العابدین (علیه السلام ) و امام (علیه السلام) که به نقل مشهور در آن زمان ۴ ساله بوده به ما رسیده است. حضرت زینب و بانوان دیگر کاروان هم در نقل این وقایع سهم بزرگی داشتند. 4⃣ : خیلی از جنایتکاران کربلا قبل از اینکه قیام توابین مختار صورت بگیرد با افتخار آمده بودند و وقایع عاشورا را تعریف کرده بودند. همین ها سینه به سینه ماند و مختار هم با همین اطلاعات به سراغشان رفت و انتقام گرفت. ✍🏼خیلی هایشان هم نقل جنایت هایشان را در هنگام مرگ بیان می کردند. مثل همانی که در مختارنامه مطرح شد؛ روایت خولی قبل از اعدامش. 4⃣ مانده امام (علیه السلام): فردی به نام بن عبدالله مشرقی که جزو یاران امام بوده و از میدان گریخته بود. این فرد با امام شرط کرد تا موقعی همراهشان است که وجودش فایده داشته باشد. امام هم قبول کرده بود. او هم اسبی را در خیمه ای آماده نگه داشت تا زمانش برسد. تا قبل از شهادت حضرت عباس (علیه السلام) هم ماند ولی آخر کار، از امام اجازه رفتن گرفت که امام هم اجازه داد. گریخت و کسی هم نتوانست او را بگیرد. او هم خیلی از اتفاق ها و نحوه شهادت ها را بیان کرده. رباب (همسر امام حسین (علیه السلام)) هم که زنده ماند اتفاقات زیادی را نقل کرده. البته او در کنار امام جنگ هم کرده بود ولی در آخر اسیر شد. سپاه دشمن هم او را آزاد می کند چون معتقد بودند او غلام بوده و مطیع اوامر ارباب! ✍🏼 دکتر محمد حسین رجبی دوانی ┅┅❅❈❅┅┅
📌 حضرت سلام الله علیها و امام سجاد علیه السلام در چه سالی به کربلا آمدند؟ ... طبق برخی شواهد، در ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از به رسیده است. برخی از و محدثان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین علیه السلام در ، روز بیستم سال۶۱ بوده است.( اول) افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣بنا به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری، الحاق سر امام علیه السلام به بدن ایشان توسط امام علیه السلام در روز همان سال بوده باشد؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام علیه السلام در در غیر این سال نیست. ◀️سید محسن امین نیز ذکر می کند که از شام تا کربلا را با همان شرایط کاروان اسرای کربلا حرکت کردم، روز اربعین به کربلا رسیدم. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. به نظر می‌توان برای اثبات اربعین اول، بر اسناد و منابع تاریخی اطمینان بخش تکیه کرد. 1️⃣ کتاب «تحقيق درباره اول اربعين حضرت سيد الشهدا (ع)» قوی ترین اثر در این زمینه است که به خامه پرمایه آیت الله شهيد قاضي طباطبائي (ره) صورت بسته است. از نگاه تاریخنگار خبیر، استاد علی ابوالحسنی (منذر) این کتاب، مهمترین اثر پژوهشی است؛ چنانچه نظر استاد منذر نیز به اربعین اول بود. 2️⃣ پژوهشی در اربعین حسینی(علیه السلام) | اثر دکتر محسن رنجبر 3️⃣ تحقیق درباره اربعین حسینی | آیت الله عندلیب همدانی 4⃣ اسناد و شواهد زیارت اربعین | جواهری, محمدرضا 5⃣ اربعین حسینی در اثار و انظار علما | غلامرضا گلی زواره 6⃣ منبع شناسی و ماخذشناسی اربعین | اباذر نصر پ.ن: در اربعین دو حادثه یاد می‌کنند که یکی از این دو حادثه اصل درستی ندارد و دیگری اصل بسیار درستی دارد و اتفاقاً آن که میان ما معلوم است و اربعین را به آن نام می‌شناسیم همان نادرستش است که اهل بیت در بیستم صفر به کربلا آمده باشند. این نه با منطق جور درمی‌آید و نه با تاریخ معتبر، برای اینکه اولاً هیچ تاریخی نگفته است که اهل بیت از شام آمدند به عراق و کربلا، از این جا رفتند مدینه؛ بلکه رفتند شام و از همان خود شام رفتند مدینه، دیگر برنگشتند کربلا. فرضاً اگر برمی‌گشتند، به این زودی میسر نبود، برای اینکه اینها را در دوازدهم محرم برده‌اند به کوفه. مدتی در کوفه بوده‌اند، ابن زیاد پیک فرستاده به شام و از یزید کسب دستور کرده. بعد پیک برگشته و یزید دستور داده اینها به شام بیایند. اینها بعد از مدتی که در کوفه بوده‌اند رفته‌اند به دمشق و شام. حالا مطابق بعضی از نقلها ممکن است همین جور هم باشد و کارها خیلی به سرعت صورت گرفته باشد. [ولی بعید است چون] در دوم ماه صفر اینها وارد شام شده‌اند. دوم ماه صفر، هجده روز می‌ماند تا اربعین. توقفشان در شام زیاد بوده [و بعید است تا اربعین به کربلا رفته باشند.]  و اما آنچه که به اربعین ارزش می‌دهد مسئله زیارتی بودن اربعین است و دیگر مسئله اولین زائر امام حسین است که جناب جابر بن عبدالله انصاری باشد. 📕 استاد مطهری: فطرت و تربیت، ص۴۹
📌مشهورات سوال: آیا امیرمؤمنان (ع) هنگام حضرت (س) با بن جعفر شرط کرد که اگر زینب(س) خواست برادرش امام (ع) را در سفر همراهی کند، عبدالله بن جعفر مانع او نشود؟ پاسخ: خیر. هیچ یک از معتبر و کهن تاریخی، چنین مطلب و شرطی را گزارش نکرده اند؛ اما در برخی از آثار معاصران همانند کتاب وفیات الائمه به این نکته اشاره شده است و جای تأمل دارد. 📚وفیات الائمه، ص۴۴۴
📌 درباره ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام (ع) خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام (ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت (ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️بریده شدن امام حسین(ع) برای غارت مورد تأیید نیست. ◀️ حضرت (ع)، حضور و در و همچنین از خود بی خود شدن حضرت (س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر ، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. ◀️ شیعیان، امام حسین(ع) را به کربلا دعوت نکرده و خود قاتل او نیستند. اولین بار اهل تسنن عراق در قرن ۵، را خوانده و تهمت زدند که کوفه امام علیه السلام را کشته اند. و حال آنکه باید دانست، مذهبان، دشمنان اهل بیت(ع) و پیروان بنی امیه، قاتل هستند. به عنوان نمونه، از هر هزار نفری که ابن زیاد به کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) اعزام میکرد، تنها دویست نفر- که عثمانی مذهب بودند- به کربلا می رفتند و مابقی فرار می کردند- تا دستشان به خون امام آغشته نگردد. 📚رازی، النقض، ص۳۴۷ 📚دينورى، الأخبار الطوال، ص254. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲.
📌آمار و اسامی اگرچه برخی منابع سعی کرده اند آماری از اسرا و کربلا ارائه کنند، اما گاهی دچار اشتباه شده اند. اما طبق شواهد تاریخی، افراد ذیل بازمانده کربلا هستند: ۱. امام علیه السلام؛ ۲. امام علیه السلام؛ ۳. عمر بن حسین بن علی بن ابی طالب؛ ۴. محمدبن حسین بن علی؛ ۵. زید بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۶. عمرو بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۷. محمدبن عمرو بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۸. دو فرزند جعفر بن ابی طالب؛ ۹. عبدالله بن عباس بن علی؛ ۱۰. قاسم بن عبدالله بن جعفر؛ ۱۱. قاسم بن محمد بن جعفر؛ ۱۲. محمد اصغر بن عقیل؛ ۱۳. عقبه بن سمعان غلام رباب؛ ۱۴. غلام عبدالرحمان بن عبدربه؛ ۱۵. مسلم بن رباح، خادم امیرمومنان؛ ۱۶. علی بن عثمان مغربی؛ ۱۷. دختران : حضرت زینب، ، ام کلثوم و.... ۱۸. دختران امام : فاطمه و ؛ هم در شام به شهادت رسید؛ ۱۹. همسر امام حسین(ع)؛ ۲۰. ام محمد یا فاطمه دختر امام (ع)؛ ۲۱. خادمه های حضرت ؛ ۲۲. حسن بن حسن بن علی(حسن مثنی) نیز بود و در کوفه برای مداوا ماند و جزو اسرا نبود. ۲۳. همسر و فرزندان مسلم بن عقیل ۲۴. از آنجا که در زیارت نامه حضرت علی اکبر به صاحب اولاد بودن او اشاره شده است، احتمالا فرزندان و همسر او هم جزو اسرا بوده اند. 📚ر. ک. مقتل جامع سیدالشهدا علیه السلام، ج۲.
📌آمار و اسامی اگرچه برخی منابع سعی کرده اند آماری از اسرا و کربلا ارائه کنند، اما گاهی دچار اشتباه شده اند. اما طبق شواهد تاریخی، افراد ذیل بازمانده کربلا هستند: ۱. امام علیه السلام؛ ۲. امام علیه السلام؛ ۳. عمر بن حسین بن علی بن ابی طالب؛ ۴. محمدبن حسین بن علی؛ ۵. زید بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۶. عمرو بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۷. محمدبن عمرو بن حسن بن علی بن ابی طالب؛ ۸. دو فرزند جعفر بن ابی طالب؛ ۹. عبدالله بن عباس بن علی؛ ۱۰. قاسم بن عبدالله بن جعفر؛ ۱۱. قاسم بن محمد بن جعفر؛ ۱۲. محمد اصغر بن عقیل؛ ۱۳. عقبه بن سمعان غلام رباب؛ ۱۴. غلام عبدالرحمان بن عبدربه؛ ۱۵. مسلم بن رباح، خادم امیرمومنان؛ ۱۶. علی بن عثمان مغربی؛ ۱۷. دختران : حضرت زینب، ، ام کلثوم و.... ۱۸. دختران امام : فاطمه و ؛ هم در شام به شهادت رسید؛ ۱۹. همسر امام حسین(ع)؛ ۲۰. ام محمد یا فاطمه دختر امام (ع)؛ ۲۱. خادمه های حضرت ؛ 📚ر. ک. مقتل جامع سیدالشهدا علیه السلام، ج۲. در کتاب مقتل برخی اسامی فراموش شده است: حسن بن حسن بن علی(حسن مثنی) نیز بود و در کوفه برای مداوا ماند و جزو اسرا نبود. همسر و فرزندان مسلم بن عقیل نیز از اسرا هستند. از آنجا که در زیارت نامه حضرت علی اکبر به صاحب اولاد بودن او اشاره شده است، به احتمال فرزندان و همسر او هم جزو اسرا بوده اند.