کوچه چشمان مشکی اش  با صدای آلارم گوشی باز شد .خمیازه کشداری کشید و رو بروی آینه نیم نگاهی به خود انداخت.از تخت پایین آمد و با قدم های کوتاه و آهسته به سمت آشپزخانه رفت پیچ گاز را با انگشتان بلندش چرخاند.آبی به  صورت کشیده و پف کرده اش پاشید . میز صبحانه را با ظرفهای زیبای رنگارنگ  چید  ومقدمات نهار را آماده کرد. چند تکه ظرف از شب قبل مانده بود بعد از شستن آنها، با آه بلندی خود را روی صندلی آشپزخانه انداخت. موهای بلوندش دورش ریخت، شبنم های آب روی مژه های بلندش مانند الماسی می‌درخشید. وحیده خانم کارگر خانه پدری به یادش آمد. او همیشه صبح زودتر از بقیه بیدار بود و با لبخندی از آنها پذیرایی می‌کرد.  راستی چقدر سریع از آن زندگی راحت و رختخواب پرقو، به اینجا پرتاب شده بود! یک ماهی از ازدواجش با  علی می گذشت،همیشه آرزوی زندگی ساده و دو نفره را در سر می‌پروراند ولی حالا دلشوره عجیبی گرفته بود. می ترسید در  مقابل این تغییر ناگهانی کم بیاورد.  با صدای تق و تق رقص درب کتری روی گاز از روی صندلی بلند شد،چای را دم کرد و علی را بیدار.  هنوز چشمان ریز قهوه ایش نیمه باز بود، پاهای بلند و مردانه اش را روی زمین می کشید بعد از شستن صورت لاغر و پرمویش، مشغول خوردن صبحانه شد. خمیازه می‌کشید ودهانش تا انتها باز می شد، اشک در چشمانش حلقه زده بود ؛زیبا با چشمان گشاد شده به او نگاه می کرد، با لبخندی دلنشین و چشمکی زیبا  گفت: فکت از پاشنه در نیاد !! علی لبخند کجی زد . با خوردن  هرلقمه چشمانش کاملاً باز و هنگام قورت دادن دوباره بسته می‌شد. زیبااز حرکات او خنده بلندی کرد و گفت: نتیجه شب زنده داری هاست ها !!! علی با صدای بم و بلندش گفت:" نه بانوی زیبا، دیشب بکسل ماشین احمدآقا کار دستم داد.زیبا اوهوم بلندی گفت و لبخندی تحویلش داد.  با رفتن علی به اداره، زیبا به حیاط رفت. تارهای طلایی گیسوان زیبا،زیر نور خورشید می‌درخشید. آفتاب خودش را روی موزاییک های قدیمی سوراخ سوراخ شده پهن کرده بود و خنکای صبح را می مکید. نگاهش به سطح لغزان آب حوض گره خورد. رقص ماهی موج هایی روی آب انداخته بود. گلهای کوچک باغچه به آفتاب خیره شده بودند دستی به لبه های مخملی گلها کشید، نرمی پرده های مخملی خانه پدربزرگ به یادش آمد یکبار گوشه پرده ها را قیچی کرده و دامنی برای عروسکش دوخته بود،بعد هم با ذوق و شوق زیاد میان کوچه عریض و طویل فرش انداخته بود. به امید دوستی که با او بازی کند. کوچه ای که آنقدر فاصله خانه ها زیاد بود که باد صدا را با خود می برد و صدا در آن گم می شد.   باغچه خانه علی گلدان کوچک حیاط پدری هم نبود. دو ردیف باغچه کوچک و بزرگ درختان کوتاه و بلند که بابرگ های سرسبز و میوه های رنگارنگ خود را آراسته بودند. صدای قار قار کلاغ ها، رقص گنجشک ها در بین درختان،بوی عطر گل ها، نفس عمیقی کشید با لبخندی بر لب در خاطرات گذشته‌اش غوطه‌ور بود وخط نگاهش به نقطه ای نامعلوم . با صدای آژیر بلندی از کوچه خلوت کودکی به حیاط خانه علی آمد. با عجله  به اتاق  رفت و شالش را به سر انداخت، سرکی به کوچه کشید، نگاهش به دیوار خانه ها که با تن پوش سرخ و سفید سیمانی به هم چسبیده بودند افتاد.جمعیت زیادی اطراف خانه آقای علوی ایستاده بودند، خانم حیدری کنارش ایستاد و بعد از سلام و احوال پرسی گفت: خانواده آقای علوی مسافرت رفتند تا سر و صدا شنیدم فوراً به ۱۱۰ زنگ زدم. دوپلیس بلندقد و چهار شانه، جوانی لاغر با چشمان گشاد و رنگ پریده را از خانه بیرون می بردند. زیبا با ابروان بالا رفته و دهانی باز به آنها می‌نگریست. دوباره یاد خانه پدری افتاد .هیچ وقت همسایه ها را در کوچه ندیده بود کوچه ای که سه خانه بیشتر در آن نبود. دیوارهای بلند با حفاظ های آهنی و درب های بزرگ بزرگ سفید و قابهای طلایی وحیاط های به ظاهر بی سر و ته. آن روز هم صدای آژیر می آمد. همسایه پدربزرگ در خانه فوت کرده بود،باغبان آنها که ماهی یک بار آنجا می آمد، متوجه شده بود؛ ولی بازهم هیچکس از خانه ها بیرون نیامد. زیبا هم چون وسط کوچه ی خلوت فرش انداخته بود متوجه  این رفت و آمد ها شده بود.گاهی از آن همه سکوت کوچه وحشت میکرد؛پرنده هم پر نمیزد.  با صدای خداحافظی خانم حیدری نگاهش به انتهای کوچه افتاد،  خانه ها به هم نزدیک و برخی خانه ها روی هم سوار بودند.  درب های کوچک و رنگ و رو رفته و پر رفت و آمد.  پسرهای ده، دوازده ساله با لباس‌های خاک آلود میان کوچه با یک توپ چهل تیکه فوتبال بازی می کردند.گنجشک کوچکی به زمین  نوک می‌زد که با آمدن توپ طرف آن به آسمان پرواز کرد.گربه ای با شکم بزرگ و و چشمان نگران به اطراف نگاه می کرد و استخوان مرغ میجوید.  با صدای بلندگوی سبزی‌فروش یادش آمد باید برای اشرف خانم آش بپزد.امروز نوبت زیبا بود که برای آن پیرزن  همسایه که تنها و مریض بود،ناهار ببرد.  ✍️نجمه صالحی #داستانک #یا‌صاحبنا #ادامه

#ادامه جلوی درب خانه اشرف خانم وقتی بخار آش به صورتش می خورد، باخودش گفت :"همیشه آرزوی همین شلوغی ها و مهربانی ها را داشتم ، کوچه ای که وقتی وارد می شوی چند سلام و احوالپرسی را پاسخ بدهی تا به خانه برسی، خدا را شکر که این جا هستم." ✍️نجمه صالحی #داستان #یا‌صاحبنا #عید_نوروز ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

طبیعی ترین "صفر و یک" جهان، امروز با لطف عالی ترین مهندس جهان رقم خورد. 00_01_01 🍃وتبارک الله احسن الخالقین🍃 ✍️نجمه صالحی #عید_نوروز ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

قطار سال همیشه بعد از گذشت: ۳۶۵روز ۱۲ماه ۸/۷۶۰ساعت ۵۲۵/۶۰۰دقیقه ۳۱/۵۳۶/۰۰۰ثانیه فصل بهار می آید و زیباییها و فرصت ها تغییر و نو شدن را نوید می دهد. قطار سال ، قطار در حال حرکتی است که از مسیر های متفاوتی عبور کرده است؛عبور از طوفان ها و رسیدن به آرامش و نسیم. عبور از تونل های تاریک و پر ابهام شب و رسیدن به نور و طلوع خورشید؛عبور از آتش و التهاب به آب و آرامش ساحل ؛ عبور از دره های عمیق و راههای پر گردش و تاب ، به جاده ای هموار و بالاخره عبور از جاده سرد زمستان به مسیر سر سبز بهار... این قطار توقف ناپذیر، نوید بخش پویایی است . او در جستجوی نتیجه ی مطلوب است ، نتیجه ای که محصول تلاش ۳۶۵ روز و چند ثانیه ای است. او در جستجوی رسیدن به زیباترین چهره،پولدار ترین فرد و ...ترین ها نیست بلکه به دنبال پاک ترین و زیباترین قلوبی است که تیرگی ها هنوز در آن ها نفوذ نکرده است. او برای آن ها، بهترین و برترین فرصت ها و نقشه ی هموارترین مسیر ها را به ارمغان آورده است. رسیدن فصل بهار یعنی سوت قطار سال، دوباره برای تلاش بیشتر زده شده و در حال گذر است و کسانی سوت این گذار را می شنوند که مانند او پویا و در پی تکاملند. به قول نادر ابراهیمی نویسنده کتاب یک عاشقانه آرام: "حق است که بهار را یک آغاز پر شکوه بدانیم؛ نه تنها به دلیل رویشی خیره کننده: امروز، بوته ی سبز روشن؛ فردا غرقِ صورتیِ گلِ محمدی؛ امروز، یاسِ بسته ی خاموش؛ فردا سیلابِ نوازنده ی عطر ... نه فقط به دلیل این رویش خیره کننده، بل به علت حسی از خواستن، طلبیدن، عاشق شدن، بالا پریدن، فریاد کشیدن، خندیدن، شکوفه کردن، باز شدنِ روح ..."  حال که بهار آغاز رویش است، ایستایی و رکود مساوی است با جاماندن از قطار، پس باید تلاش را بیشتر کنیم تا هنگام برداشت ثمره ی آن ،محصولی مقبول برداشت کنیم. ✍️نجمه صالحی #ما_میتوانیم #نوروز ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

بوی تغییر _پس کجاست ؟ امیر بی‌تفاوت شانه هایش را بالا انداخت و گفت:" به جای سین جیم برو یه لیوان آب بیار!!" لحظه‌ای به او خیره شد،باورش نمی شد. شاید قرار است با یک پیک موتوری بیاورند. امیر خیلی آرام روی مبل دراز کشید. لب باز کرد تا چیزی بگوید ولی با نگاه به علی کوچولو  که در رختخوابش خواب بود، حرفش را قورت داد و لب نازکش را گاز گرفت. "آخه من براش پیام فرستادم. چرا انقدر آرومه؟ شاید میخواد شوخی کنه؟ لابد اون ها رو بیرون گذاشته!" با لبخند به حیاط رفت و با آهی برگشت. دهانش باز ماند. امیر در این چند دقیقه خوابش برده بود .روبروی امیر ایستاد، دلش می‌خواست امیر را از روی مبل به پایین بیندازد. همراه با نفس عمیقی دستی به صورت گرد و سفیدش کشید.با خودش گفت:" مطمئنم دیگه از خونه بیرون نمیره. آخه امشب مهمون داریم چرا اینقدر بیخیاله...قیمت ها روهم که نمیدونم اگه سرم کلاه بگذارند اون موقع امیره که طلبکارمیشه.. چقدر بهم گفته بود که باید مستقل بشم ولی، ولی آخه الان؟  امروز؟"  تصور برخورد با قصاب و ساطور قصابی لرزی به بدن نحیفش انداخت. صورت سرخش را در قاب چادر پوشاند و بادستان باریکش که انگار هیچ خونی در آن جریان نداشت کیف پول چرمی اش را از روی میز برداشت و از خانه بیرون زد.  هوا گرمایش را مانند شلاق به صورت او می کوبید و آن را سرخ تر کرده بود. تازه به محل آمده بودند و خیابان‌ها برایش غریب بود.چشم‌هایش را تنگ تر کرد تا تابلوها را بهتر ببیند. بعد از کمی پرس و جو قصابی را پیدا کرد.  نزدیک مغازه دو گربه ی پشمالو زرد رنگ نشسته بودند و با دمشان مگس ها را فراری می دادند .چشمانش از حدقه بیرون زد، نمی دانست چه کند. آرام با خود گفت:"قوز بالا قوز!" یک قدمی به عقب برگشت. آب دهانش را قورت داد. چند پسر بچه مشغول فوتبال بودند، عقب گرد کرد و به سمت آنها رفت ولی ناگهان ایستاد. " یعنی با خودشون چی فکر می‌کنند.  نکنه شیطنتشون گل کنه و گربه ها رو به طرفم پرت کنند. به خودت بیا  زینب! نترس دو تا گربه که اینقدر ترس نداره! " از حرف زدن با آنها پشیمان شد و به سر جای قبلیش بازگشت. بال چادرش را جمع کرد و با اخم و قدمهای لرزان از کنار دوگربه با صلواتی که ترسش  را کمتر می کرد گذشت.  بوی گوشت و چربی می آمد، تصویر خود را روی شیشه مغازه دید. چادرش را روی سر محکم تر کرد. چینی روی بینی اش افتاده بود و با صدای تق و توق ساطور بی اختیار چشمانش باز و بسته می شد. آهسته و با قدم های سنگین وارد مغازه شد. کنار کاشی های قدیمی پر از لک خون و چربی، مرد میانسالی روی یک صندلی پلاستیکی زرد رنگ منتظر نشسته بود، قصاب هم روی سکوی فلزی جلوی تخته کارش تند تند راسته ها را بی استخوان می کرد و استخوان ها را بی گوشت.  زینب با چشمان گرد و صدای لرزان، سلام کرد.فکرش را نمی‌کرد یک خانم قصاب محله شان باشد .با خود گفت:  "من از دو تا گربه ترسیدم ولی این خانم سر گاو و گوسفند می برد." خط نگاه قصاب از گوشت ها  روی صورت او چرخید. پیش بند تمیزی به تن داشت جواب سلامش را با لبخند داد .دست سفیدش را از دستکش بیرون آورد و خود را معرفی کرد .زینب با کمی تاخیر دستش را دراز کرد. لبخندی گوشه لبش نشست که با چادر آن را مخفی کرد. آهسته زیر لب گفت:"ای امیر بدجنس!!" "حتما همیشه دستاش بوی گوشت می دن. چطور این بو را تحمل می‌کنه! ساطور زدن خیلی نیرو می خواد. من که تو خرد کردن یک کیلو گوشت موندم. وای اگر دست هاش زیر ساطور بره؟" ابروان نازکش در هم گره خورد و گفت: "چه شغل خشنی. باورم نمیشه!آخه چطوری؟.راستی چرا این شغل را انتخاب کرده؟ " خانم سلیمی که متوجه تعجب زینب شده‌ بود،با صدای دورگه گفت :"من چند ساله که برای کمک به شوهرم اینجا میام ولی دیگه موندگار شدم." زینب آهسته و با خجالت پرسید:" حالتون  از بوی گوشت و دیدن خون های دلمه شده بد نمی‌شه؟" خانم سلیمی نفس عمیق کشید و گفت:" خب آره روزهای اول حالم بد میشد، ولی عادت کردم" بعد در حالی که فیله های  روی میز را در  کیسه پلاستیکی می گذاشت گفت: "آبجی همسرم زمین‌گیر شده، نمیشه به هر کس هم اطمینان کرد ، مجبور شدم،غم نانه دیگه...شکرر" ✍️نجمه صالحی  #ادامه_دارد #نوروز #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

#ادامه بوی تغییر کیسه گوشت را به مرد میانسال تحویل داد و با همان دستان گوشتی و  چرب مقنعه قهوه ای اش را روی سر تنظیم کرد. شقه گوشت دیگری را که با پا در یخچال ویترینی آویزان بود،بیرون آورد و مشغول خرد کردن شد. همزمان با جدا کردن گوشت از استخوان، خرده گوشت و چربی ها را به بیرون پرت میکرد و گربه ها را خوشحال. مرد میانسال کنار پیشخوان آمد و بعد از حساب و کتاب و کارت کشیدن رفت.   زینب با لبخند جلو آمد و سفارشش را داد و کنار میزی که چرخ گوشت روی آن بود به تماشا ایستاد. با چرخش پنکه چربی گرفته بالای سرش، فکرش دور مهمانی شب چرخید، آن شب چیز جالبی برای تعریف کردن داشت. وقتی به خانه رسید دیگر از امیر ناراحت نبود درس بزرگی گرفته بود باید در خودش تغییر ایجاد می‌کرد، باید خودش را برای شرایط مختلف زندگی آماده می‌کرد. با خودش گفت :"من میتوانم. باید این "من می توانم "را قاب کنم و به دیوار بکوبم. پیش به سوی تغییر.." نفس عمیقی کشید. بوی تغییر را حس می کرد. ✍️نجمه صالحی #ماه_شعبان #نوروز ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

بعضی جملات خیلی به جان می نشینه و آدم دوست داره قابش کنه و بزنه به دیوار؛ به نظرم این جملات از اون هاست 👇 🍃🍃یه جوری تلاش کن که اونی که دیروز بلاکت کرده فردا مجبور بشه تو گوگل سرچت کنه...🍃🍃 هم ادامه دار بودن زندگی رو نشون میده و هم ارزش و اهمیت تلاش . هم ناامید نشدن رو نشون میده و هم ساختن دوباره ی پل های شکسته و خراب. هم قوی بودن شخص رو نشون میده و هم اعتماد به نفس بالا رو... خلاصه خیلی به جان نشست...‌ ✍️نجمه صالحی #زندگی_جریان_دارد #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

توضیحی در مورد "راس الحسین " در کتاب ها و منابع تاریخی و جغرافیایی، نزدیک به پنجاه «مقام رأس الحسین علیه السلام» معرفی شده است. حتی مَقدِسی در کتاب «احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم» که آن را در سال 375 تألیف کرده، از وجود مقام رأس الحسین علیه السلام در سرخس نیز خبر می دهد. به نظر می رسد بسیاری از مقام های رأس الحسین در عراق و سوریه (مثل مسجد حنانه در کوفه، رأس الحسین در نزدیکی بغداد، رأس الحسین در موصل و ...) مکان هایی بوده که کاروان اسرا در مسیر خود به شام در آنجا اتراق کرده اند و رأس مطهر سید الشهدا علیه السلام یک شب آنجا را به حضور خود مفتخر و مزین کرده است. بر اساس روایات فراوان در منابع حدیثی شیعه، امام سجاد علیه السلام در بازگشت از شام و در روز اربعین، سر مطهر حضرت سید الشهدا علیه السلام را به بدن ایشان ملحق کردند. اما سرهای باقی شهدا در همان شام باقی ماند، امروزه نیز محلی به نام «رئوس الشهدا» در دمشق وجود دارد، که سرهای مقدس اصحاب حضرت سید الشهدا علیه السلام آنجا مدفون است. در حدود سال 540 دولت فاطمیان مصر (حکومت 297-567) که شیعه اسماعیلی مذهب بودند، سر حضرت به قاهره منتقل شد و مقام رأس الحسین در این شهر ساخته شد. نویسنده نسخهٔ خطی با عنوان «نور العین فی مشهد رأس الحسین بالقاهرة» گزارش های مفصلی در اثبات صحت راس الحسین علیه السلام در قاهره آورده است.وی همچنین معجزات فراوانی را برای اثبات وجود سر مطهر حضرت در این مکان آورده بود. به نظر استاد بنده این سر انتقال یافته، سر مقدس یکی از اصحاب حضرت سید الشهدا علیه السلام بوده است، نه رأس مطهر ایشان. ✍️نجمه صالحی #یا_حسین #یافته_جدید #ماه_شعبان #تاریخ ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

جوانی، بهترین دوران زندگی است چه خوب است که به بهترین نحو بگذرد فرقی ندارد چه روزگاری وچه دورانی هستیم، مهم این است که از لحظات بهترین استفاده را کنیم،نتیجه تلاش را دیدن زیباست. چقدر انسان باید نخبه و تلاشگر باشد که بتوانداز عمق ۱۶ متری زمین شهر مرجانی را کشف کند . شهر زیرزمینی کاریز، کاریز در لغت نامه دهخدا به معنی آب رو، قنات، کهریز است. قنات زیر زمینی کاریز#کیش در عمق ۱۶ متری زیر زمین قرار گرفته‌است و سقف آن پوشیده از صدف و مرجان‌هایی می‌باشد که بنا بر اطلاعات ارائه شده توسط راهنمایان محلی، قدمتی معادل ۲۷۰ تا ۵۷۰ میلیون سال دارد اما با توجه به اینکه بستر آهکی-مرجانی میزبان آن، حاصل فعالیت مرجانهای عهد حاضر است، سن آن بیش از چند هزار سال نمی تواند باشد. وسعت این قنات ۱۰٬۰۰۰ متر مربع می‌باشد...مهندسی ایرانی از شهر آلمان برای کشف این قنات به کیش می آید و با سرمایه خود تلاش می کند تا این منطقه را احیا کند. می گویند پول که باشد همه چیز حل است ولی اینگونه نیست،پول بخشی از ماجراست.ریسک پذیری و اتکا بر توان تلاشگران و کارگران ایرانی هم مهم است. باور کردن خود و تلاش برای تحقق یافتن شعار ما می توانیم. با عبور از تونل ها و پل ها، رویت فسیل مرجان ها، چاه ها و وسایل قدیمی استخراج آب،مشاهده دیوارها و سقف های فسیلی، لحظه لحظه به یاد خدا می افتم، چه زیبا و با چه مهندسی زیبایی مرجان هادر کنار هم چیده شده اند. فسیلی از لاک پشت بر بخشی از سقف این تونل باقی مانده بود. راستی آیا هنگام مرگ نام و یادی از ما باقی می ماند؟کاش حداقل مثل این لاک پشت فسیلی از ما باقی می ماند. #کیش #عید @javal60

پ.ن: شهر تاریخی کاریز_واقع استان هرمزگان درجزیره کیش و دارای جاذبه های گردشگری و موزه است. مکانی بسیار زیبا و دیدنی، جای جای این مکان با مرجان ها و فسیل های خارق العاده و زیبا آذین بسته شده و دیدار آن ها چشم را نوازش می دهد. بسیار لذت بخش و دیدنی. ✍️نجمه صالحی #نوروز #عید #کیش #روز_جوان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

"در لحظه زندگی کن" جمله روی این پپسی برام جالب بود، تصمیم گرفتم از جناب پپسی آبی پوش یک عکس یادگاری بگیرم تا ثبت بشه... ✍️نجمه صالحی #در_لحظه_زندگی_کن #کیش #روز_جوان #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

اسناد تاریخی   اسناد تاریخی تا مدت‌ها به صورت کوتاه مدت یعنی ماه و روز ارائه می‌شد و ذکر سال اهمیتی نداشت حتی تا عصر جدید نامه‌ها، تاریخ گذاری دقیق(یعنی به صورت روز،ماه، سال) نمی‌شدند. امروزه بسیاری از فعالیت‌ها با نامه انجام می‌شود؛ خرید و فروش، حواله‌های بانکی، اجاره نامه‌ها، سفارش‌نامه‌ها و...که حتی در قرن شانزده تا هجده میلادی نیز انجام می‌گرفت و جزء کار محضرها بود. بدیهی است این نوع نامه‌ها که احتمالاً به دادگاه ارائه می‌شد، باید به طور کامل تاریخ‌گذاری می‌شدند و جزو اسناد تاریخی قرار می‌گرفتند. حتی در آثار ادبی نیز، تاریخ نگارش ذکر می‌شده است اما این تاریخ‌ها دقیق نبودند. در کتاب‌های چاپی، در بیشتر موارد تاریخ، به سال مشخص می‌شود؛ گاه این تاریخ در ارقام رمزی پایان کتاب می ماند. دست‌نوشته های قرون وسطایی قبل از قرن پانزدهم جز در موارد خاص، تاریخ نداشتند. نسخه بردارها، تاریخ و حتی ساعت اتمام رونویسی را ذکر می‌کردند که زمان اتمام چاپ یا رونویسی آن‌ها را نشان می‌دهد که این تاریخ همیشه قطعی نیست. ارزش این اسناد، وابسته به مشخص شدن تاریخ دقیق و واقعی آن‌هاست که  متاسفانه آن‌ها نیز از بین رفته است. پژوهشگران جدید تاریخ، برای تعیین تاریخ واقعی، حرکتی انجام داده‌اند؛ یعنی مشخصات بیرونی نسخه خطی، جنس سند، علائم خاصی که در کاغذها موجود است برایشان ملاک شده، در مورد پاپیروس اولین کاغذ موجود، هم تاریخ و... از این طریق ثبت شده است. تعیین هویتِ محیط اصلی متون، از آن جهت مفیدتر است که وقایع نگاران باچارچوب زندگی سیاسی و تاریخ اجتماعی زمان خود پیوند دارند و آن را مشخص می‌سازند و از این طریق بسیاری از شبهات برطرف می‌شود. ❇️پ.ن: این مطالب را از کتاب روش های پژوهش در تاریخ_شارل ساماران تلخیص کردم. زبان ملت‌ها، خط و بسیاری از وسایل یا حتی صنعت فیلم، در این کتاب به عنوان بخشی از تاریخ جوامع معرفی شده‌اند. اشیایی مانند نوارکاست، سکه، سی‌دی، رادیو، نقشه‌ها، فیلم سینمایی، اسناد رسمی ازدواج، نسخه های خطی، شجره نامه ها و نظایر آن‌ها اسناد تاریخی و مورد اهمیت هستند. کتاب، بسیار عالیه جهت مطالعه علاقمندان به تاریخ. 1400/01/06 اینم ثبت تاریخی این یادداشت☝️ ✍️نجمه صالحی #یادداشت #جمعه #تاریخ #تاریخ_را_دوست_دارم #کیش #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

نکاتی در مورد کتب الفهرست شیخ طوسی و رجال نجاشی: نجاشی از کتب شیخ طوسی و سید مرتضی و حتی شیخ مفید اطلاع داشته و نام کتب ایشان را در کتاب خود آورده و ذیل شخصیت آنها به آن اشاره کرده است. نام شیخ طوسی در کتاب فهرست رجال نجاشی وجود دارد پس بعید نیست که نیم نگاهی به کتاب الفهرست شیخ طوسی داشته باشد، البته ممکن است فقط همان نیم نگاه باشد چون شیوه مطرح کردن راویان و کتب و حتی جرح و تعدیل آنها متفاوت است.مثل پیشینه کارهای پژوهشی امروزی، ایشان فقط از کار شیخ به عنوان نمونه الگو گرفته است‌. طبق آنچه موجود است فهرست الفبایی هر دوکتاب تاحدودی شبیه به هم است و این ظن را قوی تر می کند که نجاشی به فهرست طوسی دسترسی داشته است... شیخ طوسی وقتی در کتاب الفهرست از سید مرتضی سخن به میان می آورد، می نویسد قرات هذه الکتاب... به نظر می رسد این عبارت یعنی اجازه روایت داشته یا مطالب ایشان را املا کرده است ولی نجاشی بااینکه از کتب سید مرتضی اطلاع داشته است و همدوره ایشان بوده، این عبارت را نیاورده است. در کتاب نجاشی دلیل جرح و تعدیل افراد مشخص نیست به خلاف شیخ طوسی که به عبارت لابد من جرح و التعدیل.‌.. اشاره می کند و معتقد است که این جرح و تعدیل ها در کتب باقی مانده و او ذکر کرده است.ولی در کتاب فهرست رجال نجاشی متوجه نمی شویم که این جرح و تعدیل ها که آمارش نسبت به الفهرست طوسی هم بیشتر است؛ نظر خود نجاشی است یا نظر دیگران. در مورد واژه "سید شریف" در کتاب نجاشی آمده هم چند مطلب به ذهن می رسد. منظور از سید شریف همان سید مرتضی است و واژه اطال الله ایامه یعنی زمان حیات سید مرتضی کتاب نوشته شده است. همچنین بیانگر آن است که سید مرتضی هم دوره نجاشی بودند نه استاد ایشان ، چه بسا شاید نجاشی از لحاظ علم رجال از ایشون بالاتر باشد.شیخ طوسی، نجاشی و سید مرتضی هر سه شاگرد شیخ مفید بوده اند. استفاده از عبارت _وقفت علی ما ذکره..._ یعنی مطالب را از خود سید مرتضی نشنیده و از فهرست کتب و..‌. او به دست آورده است. عبارت *قد جمعت من ذلک ما استطعته و لم ابلغ غایته...* نشان میدهد که نجاشی نهایت تلاشش را کرده است که به نام راویان و کتب آنها دست یابد و تا هنگامی که ایشان مشغول جمع آوری و تکمیل کتاب بوده است، همین مقدار به دستش رسیده و ثبت شده است. بی شک به دست آوردن این فهرست از کتابخانه های شخصی و اجازه از علما و... با توجه به شرایط آن روزگار کار سختی بوده است. همچنین نجاشی با این عبارت مثل نگارش چکیده امروزی، عمل کرده است و این عبارت را آخر کار نوشته است و اذعان داشته که نهایت تلاش خود را کرده است. ✍️نجمه صالحی #تحلیل #تاریخ_حدیث #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

روشن ترین نور همه جا تاریک بود، از بین تاریکی شب،به سختی روشنی نور شکار می شد و چشم دلخوش به کمترین روشنایی. آرام از رختخواب برخاستم و به سمت پنجره چوبی بزرگی که در اتاق بود حرکت کردم.دستم را نزدیک پنجره بردم تا آن را باز کنم. ناله پنجره چوبی که معلوم بود حداقل چهل سال از ساختش می گذرد موجب شد چشمانم را چند بار باز و بسته کنم ، مورمورم شد. نور داخل حیاط بیشتر بود، از بین چین و چروک های قدیمی پنجره می‌توانستم تمام حیاط خانه را ببینم .همه چیز همانطور بود مثل روزهایی که در کودکی به همراه پدر و مادر به آن خانه قدیمی در روستا می رفتیم .هیچ چیز تغییری نکرده بود . درشب ، موسیقی صدای جیرجیرک ها گوش را نوازش می داد و درصبح، صدای گنجشکها و رقص آنها بین شاخه ها بیدارت می کرد. به سختی تخت خواب را جلوی پنجره کشیدم تا دیدار ماه در وسط حوض حیاط و درختان زیبا و بلند، بهانه ای شود برای بی خوابیم. نگاه به این مناظر با چشمانم بازی و دلم را آرام می کرد. نور ستارگان، جیر جیر جیرجیرک ها، هوهوی باد، گربه ای که خرامان خرامان از لبه دیوار عبور می کرد. تک تک چیزهایی که می‌دیدم برایم دلگرمی بود و خوشحال بودم که خدای مهربانم خالق آنهاست و نشانه هایش را به ما ثابت می‌کند . درخت زیبایی که زینت‌بخش بهار و تابستان و پاییز و زمستان شده است. ماه و ستاره هایی که لباس سیاه شب را پر از نقش و نگار کرده یا همین جیرجیرک های بلا و بازیگوش که سکوت ترسناک شب را پر از شادی کرده اند. چشمم دور اتاق چرخی زد، باد دور پرده های حریر شیری رنگ می‌چرخید و پرده به طاقچه ی تازه رنگ شده می خورد. نگاهم به قرآن جلد طلایی روی طاقچه افتاد. با خودم گفتم بزرگترین راهنمایی خدای بزرگ برای بندگانش همین قرآن بوده تا خالق خود و وظیفه شان را بشناسند، روشن ترین نور در دل تاریکی های جهان که آن هم توسط بهترین خلق عالم به دست ما رسیده است. از جایم بلند شدم و قرآن را برداشتم همانطور که زیر لب آیات را می خواندم کم کم پرده ی بیداری چشمانم پایین آمد. تفکر به زیبایی ها و خالق این زیبایی ها موجب به خواب رفتنم در یکی از بهترین شب های تابستان در روستا شد. ✍️فاطمه خانی حسینی #خاطره #دخترم_فاطمه_۱۵ساله #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

سال نو اهل دلی می‌گفت: تاریخ تولدت مهم نیست تاریخ تحولت مهم است اهل کجا بودنت مهم نیست اهل و به جا بودنت مهم است منطقه زندگی ات مهم نیست منطق زندگی ات مهم است ❇️پ.ن: الهی که امسال سال پرتحول و اهل و به جا موندن و منطقی عمل کردن ما باشه. ✍️نجمه صالحی #عید_نوروز #کیش #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

نه به سفیدی ها دلخوش کن نه به سیاهی ها نا امید شو ترکیب هر دوی اینهاست که زندگی را می سازد زندگی را زندگی کن! ✍️نجمه صالحی #ماه_شعبان #کیش ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

قدر شناسی کنار ساحل قدم می زدم، صدای آب دریا با موسیقی دلنواز مرغان دریایی در هم آمیخته بود. رنگ شفاف و زلالی آب دریا، آرامش خاصی به وجودم می داد. دلم میخواست بدون کفش بر روی ساحل قدم بزنم . صدف، گوش ماهی و لاک حلزون های ریز و درشت با موج های دریا روی ماسه ها جا خوش کرده بودند. دریای جنوب چقدر بخشنده است به غیر از ماهی هایش که صید ماهیگیر ها می شود، صدف هایش نیز تزئین های دکوری طبیعی و زیبایی برای منازل می شوند. کمی آن طرف تر برق شیی میان ماسه ها نظرم را جلب کرد، صدف زیبایی که در دست داشتم به زمین انداختم و برای دیدن آن شیی حرکت کردم.نزدیک تر رفتم و برای برداشتن آن، خم شدم، که با آهی ایستادم.یک تکه پوست پاره شده ی پفک بود و من به خیال یک چیز بهتر صدف زیبایم را میان ماسه ها انداخته بودم. باخودم فکر کردم تا به حال در زندگی چند بار به خیال اینکه دنبال چیز با ارزش تری می روم، اندوخته هایم را رها کرده ام و یا مسیرم تغییر کرده است؟تاکنون قدردان داشته هایم بوده ام؟ ✍️نجمه صالحی #خاطره #نوروز1400 #کیش #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

🍃توقیع یار کاری ندارم که از لحاظ تاریخی و سندی توقیع حضرت حجت(عج) به محمد بن محمدبن نعمان که برخی گویند امام زمانم(عج) لقب "مفید" را برای او گذارد، درست باشد. ولی تصور اینکه امام زمانت به تو نامه دهد و تو را مفید و سازنده، بخواند لذتی است وصف ناشدنی و وظیفه ایست خطیر. آرزوی دریافت نامه از طرف حضرت یار (عج) همیشه فانتزی ذهنم مانده است. نامه را نخواستم آقا ، لطفا ظهور کن! آقا بیا وُ حـالِ مرا رو به راه کن تا عاشقانه پَر بزنم در هـوایِ تو ✍️نجمه صالحی #نیمه_شعبان #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

انتظاری همچو سیبم آرزوست سیب منتظر روزهای زیادی بر روی درخت نشست. او چشم به راه بود ودُمش بند شاخه. روزها صدای او را شنیده بود که بلند از خود می پرسید چرا سیب از پایین به بالا نمی رود . مرد انتظارهای معکوس به دنبال جرقه آن سیب بود و بالاخره انتظار به سر آمد و تحول شکل گرفت و انقلابی در جهان پدید آورد. جهان، تغییر و تکنولوژی، پیشرفت کرد. به تدریج بشر به دلیل سودجویی برخی از افراد بشر، گرفتار کویر هستی سوز و ظلمی جهان سوز شد، تفکرات لائیک ، اومانیسم ، مارکسیسم و.... بشر را اسیرجریان خطرناک بحران هویت کردند. متفکران برای کشف راه نجات بازگشت به مقوله معنویت و چشم به راهی مرد نجات بخش از جنس نور را تجویز کردند. چشم به راهی پویا و سازنده که نوید بخش تجدید هستی کویر وجود انسان است و زندگی را از مرگ تدریجی عدالت نجات می دهد. چشم به راهی فردی که به گفته معصوم(ع) عدالت را مانند سرما و گرما وارد منازل می کند. اگر مثل سیب منتظررسیدن باشیم یعنی هدف را انتخاب کردیم پس باید تلاش برای بهتر شدن و ساختن کنیم و این چشم انتظاری نیاز به مهندسی دارد، آن هم از نوع فرهنگی. مهندسی فرهنگی آن هم در همه مجراهای اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی و مجرای صحیح خانواده هم از مادر شروع می شود. هنگامی که ۵۰ نفر از یاران منجی بانوان هستند و ۴۰۰ بانوی برگزيده همراه حضرت عیسی (ع)به کمک حضرت یار(عج) می آیند، انگیزه پویایی و آمادگی وسازندگی بانوان بیشتر خواهد شد. آمادگی که توام با شناخت مولا و خودسازی و دگر سازی است. بانو، چشم به راه است پس به جای سکون و گوشه نشینی در کنج خانه، تلاش می کند تا به اندازه وسعش باری را از روی زمین بردارد. او قلبش برای مهدی فاطمه(عج) می تپد و انتظار را با حرکت می سازد و تا رسیدن به هدف دست از تلاش بر نمی دارد. ✍️نجمه صالحی #یادداشت #ماه_شعبان #انتظار #امام_زمان #جمعه ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

اینجا آسمان آبی تر است خانه ای کوچک با دیوار های صورتی با نقش و نگار های بچه گانه...زیبا و پرنور بدون هیچ سایه... در ذهن کودکانه ام همه چیز بزرگ بود و من کوچک همچو دخترکی ۴ ساله... ولی آنجا نه خیال بود نه رویا ،حتی خواب هم نبود ولی شیرین تر از آنی بود که تصور می کردم . گنبد بود و مناره ،کبوتر بود ودلداده ،گنبد و مناره ای همچو ستاره ای سراسر نور که در صحن می درخشد و دل همه دریا دلان را طوفانی و چشم همه را بارانی می کند. زن و مرد، پیر و جوان، کودک و نوجوان همگی جمع شده اند و خیره به دستان پُر کَرَم او تا نکند دستانشان خالی از هدیه ی لطف او بازگردد . به چشمان کریمانه ی او خیره شده اند تا با نیم نگاهی دلشان نورانی شود و آخرتشان آباد . حتی کبوتر ها هم با امید یاری با چشمانی لرزان از اشک، دور غریب الغربا می چرخند ومی چرخند تا از لطف آقا بی نصیب نمانند و ریزه خوار این حرم باشند . همه و همه آمده اند تا شمس الشموس (ع)دستشان را بگیرد. آنها هنگام وداع با کوله باری از عشق و روزی و امید به سمت دیار خود پر می کشند. دلشان تنگ‌می شود و نگران.نگران اینکه نکند دیدار آخر باشد و مرگ بین آن ها فاصله بیندازد. اما ‌مطمئن هستند که در خانه ابدی خود تنها و ترسان نمی مانند. امام خوبی ها دستشان را خواهد گرفت و از زیر سیل گناهان سالم بیرون می آورد. با این امید از سوی حرم به سوی کلبه خوشبختی پر میکشند و باز هم امید پرواز دارند. اینجا آسمان آبی‌تر است... ✍️فاطمه خانی حسینی #چهارشنبه_امام_رضایی #دخترم_فاطمه_۱۵ساله #زیارت #یا_امام_رضا #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

#از_جنس_انتظار سرش را بالا گرفته بود و تند تند رکاب می زد. دخترک با صدای نازکش گفت:" بابا تو هم دلفین تو آسمون رو می بینی؟ انگار از دریاچه پریده به آسمون و ابر شده ." دخترک یک ریز ابرهای آسمان را شکلی تصور می کرد و توقع تایید از پدر داشت. پدر هم مثل همیشه با لبخند و نگاه پر از عشق جوابش را می داد و دختر لبخند زنان عکس ابرها را در دفترک خیالش نقاشی می‌کرد. با دیدن درخت بزرگی که سایه اش تا چمنزار آن طرف جاده می رفت،سرعت دوچرخه را کم کردند ...پدر با بازوهای بزرگ و قوی مردانه اش دخترک را مثل گلی که از شاخه می چیند،از روی دوچرخه بلند کرد و روی زمین گذاشت. پدر آرام از شیب تند روبرویش پایین رفت. با دیدن قایق به ظاهر سالم ذهنش به سمت نگاه آرزومند دخترش پرواز کرد.چند روز پیش بود که صدفی مروارید نشان در دست آن دختر نوازنده دیده بود ، و دلش آن را خواسته بود. پدر تصمیمش را گرفت. از سراشیبی بالا رفت و برای خداحافظی دخترک را در آغوش کشید. گفت:" می روم برایت صدف بیاورم اگر دیدی خورشید خانم تا نصف تو دریاچه پایین اومده و من نیومدم برو خونه..." و دخترک چشمی گفت و منتظر شد. غروب ها و روزها و سالها گذشت ولی هر چه منتظر شد او نیامد و او هر روز با دوچرخه رکاب می زد و به ساحل می آمد، ولی پدر نیامده بود. پدر را ندید و دوباره در آغوش گرمش غرق نشد . به اندازه ۵۰ سال کودک و نوجوان و جوان و پیر دیده بود ولی او را نیافت. دیگر توان رکاب زدن هم نداشت، دوچرخه را ‌کنار خود کشان کشان می آورد .با خودش می گفت:" اگر هر روز بیایم شاید نقش پدر را که روزی از دریاچه پریده و به آسمان رفته است را ببینم ... خوشا به حال ابر بالای دریاچه، او عکس پدر را گرفته است. با این فکر طوفان دلش،ابرهای چشمش را تکانی می داد و باران سرازیر می شد . دوچرخه را کنار تپه رها کرد و به پشت تپه رفت. حتی دریاچه ای که پدر را از او گرفته بود، پیر شده و لبانش خشکیده بود. آرام از روی خاک نم دار دریاچه رد می شد . در این سال ها به پشت تپه نیامده بود....شیی سیاه رنگ وسط کوهی از ماسه دفن شده بود... نزدیکتر رفت ...قایقی کهنه به گل نشسته بود به داخلش نگاه کرد . همان قایق روز آخر دیدار با پدر بود...با دیدن حفره بزرگ وسط قایق آه سردی کشید لابد آن روز خود را از دید پدر پنهان کرده بوده است. سرش را روی زمین گذاشت و چشمانش را با آه و حسرت بست،دنیای چشمش سیاه شده بود... با صدای بم مردانه پدر به خود آمد، همچو دخترکی شاد مثل همان روزهای با پدر بودن به آغوش پدر پناه برد و با هم به آسمان پر کشیدند... پ.ن: متن بالا برداشتی از انیمیشن پدر و دختر است...پدر و دختر پویانمایی کوتاهی از مایکل دودک د ویت، انیماتور، کارگردان و تصویرگر هلندی است که در سال ۲۰۰۰ ساخته‌شد. این پویانمایی موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین پویانمایی کوتاه سال ۲۰۰۰ شد. این پویانمایی، ۲۰ جایزه دیگر نیز دریافت کرد و موفق‌ترین کار دویت بوده‌است.  ✍️فاطمه خانی حسینی #شرح_انیمیشن #دخترم_فاطمه_۱۵ساله #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

🥀 و بشّر الصّابرین الّذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انّا للّه و انا الیه راجعون🥀 با نهایت تاثر و تاسف استاد متدین، ولایی و نازنین دانشگاه الزهراء، خانم دکتر فاطمه جمیلی، به علت ابتلا به ویروس کرونا، به رحمت ایزدی شتافتند. گروه پژوهشی تاریخ و انجمن علمی پژوهشی تاریخ معاونت پژوهش جامعه الزهرا سلام الله علیها افتخار برگزاری کارگاه با حضور این استاد متعهد و دانشمند را داشتند. ضایعه بزرگی است، تسلیت به خانواده و همسر محترم ایشان دکتر علیمحمد ولوی و همه پژوهشگران محترم. 🥀روحشون غریق رحمت الهی🥀 ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ___ @tarikh_j

یادش بخیر اوایل فصل زمستان سال ۹۸ بود که تلاش کردیم خانم دکتر جمیلی جامعه الزهرا تشریف بیاورند و کارگاه یک روزه آموزش روش نوین پژوهش و روش ابداعی خودشون که خوانش جدیدی از تئوری گراندد بود،را آموزش بدهند. اولین جلسه به دلیل برف شدید در تهران، کنسل شد ولی با تلاش و پیگیری دوباره ی استادم خانم حکیم زاده عزیز سعی کردیم کارگاه تشکیل بشه ، اما این بار سر و کله ویروس کرونا در چین پیدا شده بود و احتمال ورودش به ایران زیاد بود . خلاصه با رعایت کامل اصول بهداشتی و خواهش زیاد و فرستادن راننده مطمئن و... ایشون قم تشریف آوردند و چه روز خوبی بود روز کارگاه. استاد جمیلی با روی گشاده صحبت می‌کردند و از تجربیاتشون می گفتند. یک روز به یاد ماندنی بود. کارگاه تا عصر ادامه داشت و ظهر برای نماز حرم بی بی معصومه سلام الله علیها رفتند و خیلی خوشحال بودند که بانوانی در جامعه الزهرا هستند که به پژوهش علاقمندند و از امکانات و فضای معنوی جامعه الزهرا تعریف می کردند و قول دادند دوباره برای ادامه کارگاه بیایند ولی بعد از آن روز به دلیل ابتلای ایران به این ویروس دیدار میسر نشد. ایشون از ابتلا به ویروس کرونا ترس داشتند و اون روز چند دقیقه در مورد این ویروس هم صحبت شد. با شنیدن خبر فوت ایشون بی اختیار یاد ضرب المثل از هرچه بترسی بر سرت میاد و قانون جذب افتادم. خیلی ناراحت شدم استادی متعهد و ولایی و بسیار علاقمند به مولا امیرالمومنین علی علیه السلام بودند،که در صحبت هاشون به ایده گرفتن از کلام مولا هم اشاره می کردند. دیشب خبر فوت ایشون رو در کانال گذرگاه مون گذاشتم وبسیار افسوس خوردم از محروم شدن دیدار مجدد ایشون😢. هیچ وقت فکر نمی کردم اون دیدار، اولین و آخرین دیدار ما باشه... الهی که غریق رحمت الهی باشند. شادی روحشون صلوات+فاتحه ✍️نجمه صالحی #خاطره #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

فرزند معلم ابوعبدالله محمدبن محمد بن النعمان ابن عبدالسلام العکبری ملقب به ابن المعلم و شیخ مفید از علمای برجسته اواخر قرن چهار و پنج هجری بود. عده ای منسوب شدن این لقب را بعد از توقیع امام عصر(عج) می دانند. در يازدهم ذيقعده سال 336 هجرى در خانواده ای مذهبی و اهل علم متولد شد، پدرش معروف به معلم بود که به همین سبب او را فرزند معلم یا ابن المعلم میخواندند. نسب وی به اعراب اصیل قحطانی می رسد. وی متكلم،فقيه و از چهره‏هاى بسيار درخشان شيعه در جهان اسلام بود که توانست از ویژگیهای بارز خود یعنی علم و نکته سنجی، سكونت در بغداد و نژاد عربى به‏عنوان امتیازهای ویژه جهت مناظره‏هاى علمى با بزرگان اهل تسنن استفاده كند و خدمت بزرگی به مكتب شیعه نمايد. تيزهوشى، حاضرجوابى، علم سرشار، زبان نيكو و قدرت تحمل او از مجموعه مباحثه‌هايش هويدا است. زندگی شیخ مفید در آغاز دوران غیبت کبری و هم عصر با دولت عباسیان، دولتهای شیعه حمدانیان، فاطمیان، دولت آل بویه و همزمان با بروز اختلاف شیعه و سنی، درگیری های فرقه ای و مذهبی، آزادى بيان و مناظره با فرق معتزله، زیدیه، اسماعیلیه بود. شیخ مفید در مسجد براثا به تدریس مشغول بود. وی با تاسیس مدارس علمى براى شيعيان ، جذب و آموزش نخبگان وکودکان شیعه در تربیت نسل شیعه کوشید. ابن المعلم در مكتب‌خانه‌ها و كارگاههاى بافندگى جستجو مى‌كرد و كودكان تيزهوش و مستعد را در نظر مى‌گرفت و با دادن پول به والدين آنان، آنها را به مكتب می برد و به آنان علوم اسلامی را مى‌آموخت. به همین دلیل، شاگردان تيزهوش فراوانی همچو سید رضی و سید مرتضی، شیخ طوسی و...در محضر شیخ گرد آمدند و بعد از او منشا خیرگردیدند. يكى از ابتكارهای شيخ مفيد اين است كه مناظره ها و مباحثه های خود را با علماى مذاهب مختلف اسلامى به رشته تحرير درآورده تا هم مورد استفاده آيندگان قرار گيرد و هم از دستبرد حوادث و تحريف مخالفان در امان بماند. در عصر غیبت کبری فقهای شیعه، در زمینه تکلیف خمس و چگونگی ادای خمس در عصر غیبت احکامی صادر کرده اند. ابن المعلم در کتاب المقنعه جهت رفع شبهات شیعه امامیه پاسخ هایی بیان کرده و باب مستقلی درباره خمس قرار داده است.وی در مورد خمس و نحوه پرداخت و سهم سادات نیز فتوا داده است لکن به دلیل نزدیک پنداشتن ظهور به کنار گذاشتن یا دفن سهم خمس و پرداخت مستقیم سهم مختص امام معتقد بوده است. شاید اگر این ظن شیخ مفید کمتر بود در بیان قطعی پرداخت خمس تجدید نظر می کرد. ✍️نجمه صالحی #یادداشت #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

الحمدلله علی کل حال💗 بعضی روزها شده که به زحمت از رختخواب جدا می شوم و انگار کلا برای تلاش بیشتر و نو شدن روز بی انگیزه هستم، انگار دنبال بهانه ام برای کار کردن یا شایدم کار نکردن... گاهی با خودم می‌گویم خب که چی حالا یک کم بیشتر بخوابم طوری نمیشه یا گاهی اینقدر کار دارم که نمی دانم کدام کار را زودتر انجام بدهم و برایم یک کوه شده و برای فرار دنبال بهانه هستم. اما باز با بی حوصلگی بیدار می شوم و با وعده یک روز خوب به خودم، کارهای روزانه ام را شروع می‌ کنم و منتظرم. امروز هم از همان روزهای بی حوصلگی ام بود ولی مطمئن بودم یک خبری سمتم پرواز می کند، منتظر بودم چون به شدت قانون جذب فعال است و هر چه مثبت فکر کنم خوب خواهد شد. نگاهی به گوشیم انداختم تا بعد از مطالعه خبرها، استارت کارهایم را بزنم که این خبر تشکر از مرکز تخصصی محل تحصیلم خبری به ظاهر ساده، محرک و بهانه ی انگیزه بخش امروزم شد .حالا دیگر موتور سوخت انگیزه ام روشن شده تا به یاری خدا تا شب کارهای مفیدی انجام بدهم‌. 🍃الحمدلله علی کل حال🍃 ✍️نجمه صالحی #من_میتوانم #خود_نوشت #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60