امام رضا علیه السلام: هرگاه برای شما پیشامد سختی روی داد از ما کمک و یاری بجوئید. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

🔹نقدی از دکتر بیژن عبدالکریمی بر دکتر عبدالکریم سروش 👣رد پای ثنویت نومن و فنومن کانتی و سکولاریزه شدن تفکر دینی و معنوی در قبض و بسط تئوریک شریعت، محمد(ص) راوی رویاهای رسولانه. #دکتر_عبدالکریمی #دکتر_سروش #قرآن #نبوت #فلسفه #تأمل 👇👇👇👇👇👇👇👇

🔹در اندیشه صاحب نظريه رؤیاهای رسولانه نوعی شکاف متافیزیکی و معرفت شناختی کاملا آشکار دیده می شود: ایشان از یک سو بر عرفان و تفکر دینی و معنوی تأکید می ورزند و از سوی دیگر، برای مثال با توجه به چارچوب کتاب قبض و بسط تئوریک شریعت و تمایز میان دین و معرفت دینی در این اثر، به ثنویت و دوگانگی نومن و فنومن کانتی تن می دهند. ایشان در دفاع از خویش احتمالا پاسخ خواهند داد که دین و عرفان و فلسفه هریک حوزه های مستقلی هستند که نباید آنها را با یکدیگر بیامیزیم. اما پرسش اینجاست که فرد به منزله «هویتی واحد» بر اساس کدامین حوزه باید تفکر خویش را درباره جهان، خویشتن و نسبت خویش با جهان سامان دهد؟ آیا این دوگانگی و شکاف فرد را در میانه یک مغاک رها نمی کند و این مغاک نهایتا به سیطره یک حوزه بر حوزه دیگر، و عمدتا با توجه به هژمونی تفکر متافیزیکی، در جهت سیطره سکولاریسم، نمی انجامد؟ 🔸به اعتقاد بنده، همین شکاف و دوگانگی متافیزیکی در جریان موسوم به روشنفکری دینی نهایتا به سکولاریسم و سيطره عقلانیت متافیزیکی انجامیده است. دکتر سروش در روزگار جوانی شان، هم ذات دین و هم معارف دینی را اموری مقدس برمی شمردند. اما در میان سالی ایشان و با نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت تحول بزرگی در تفکرشان صورت گرفت، تحولی که برای جامعه ما ایرانیان دستاوردی بسیار چشمگیر لیکن در قیاس با دستاوردهای هرمنوتیک در غرب بسیار متأخربود. ایشان، براساس ثنویت نومن و فنومن کانتی، در نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت برای نومن و ذات دین قائل به حقیقتی قدسی بودند که در بستر فهم مؤمنان به امری انسانی، تاریخی ولذا عرفی و سکولار تبدیل می شود، فهم و معرفتی که در بستر زمان و مکان و در سياق كل معرفت بشری قبض و بسطی تاریخی می یابد. 🔻اما دکتر سروش در گام بعدی تحول اندیشه شان به تدریج از نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت نیز فاصله گرفته، در کتاب بسط تجربه نبوی ، «تجربه دینی ناسوتی بشری» را جانشین «دین مقدس» و « تجربه تاریخی نبوی» را جایگزین «وحی» ساختند. در مرحله بعدی، در مقاله «محمد (ص): رؤیاهای رسولانه» نیز وحی و متن مقدس به رؤیاهای بشری تبدیل می شود. همه اینها مراحل گوناگونی از روند هر چه سکولاریزه تر شدن تفکر دینی و معنوی در اندیشه ایشان است. برای رسیدن به اندیشه ای یکسره سکولارو نیهیلیستیک تنها یک گام مانده است و آن تلقی وحی نبوی به منزله «توهمات نبوی» است. اگر این روان شناسی و سوبژکتیویته تاریخی شخصیت نبی است که خالق صور رؤیایی وحی است،۔ در این صورت، حتی «تصور خدا» نیز چیزی جز حديث نفس و مخلوق ذهن بشری نخواهد بود! #دکتر_عبدالکریمی #دکتر_سروش #قرآن #نبوت #فلسفه #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

▪️این جامعه لجنه ❗️تمام چهره اش را با قرآن بپوشان، لجنه... #شهید_بهشتی #حکومت_اسلامی #سیاسی 👇👇 @Taammolate_talabegi

🎬 وقتی مردم قهرمان جهانی خودشون رو نمیشناسن! @BisimchiMedia

امام حسن عسکری علیه السلام: مجادله مکن که احترامت از بین مى رود. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi

▪️شهادت امام حسن عسکری علیه السلام بر عموم شیعیان تسلیت باد. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 #استوری #مذهبی 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ قانون نسبیّت در ثواب زیارت/ محمد زکاوت صفت 🔹هر کسی که اطلاع مختصری از منابع دینی داشته باشد، می داند که ثواب زیارت امام حسین علیه السلام در روایات، چنان زیاد است که گاهی از ثواب حج (مستحبی) نیز بالاتر است، (بنابراین، با این قیاس، زیارت امام حسین از زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم هم فضیلیت بیشتری دارد). 🔻اما اطلاعِ عمیق تر، ما را با قانونِ مهم تری درباره ی ثواب و اهمیّت زیارت آشنا می کند. 🔸نتایجِ بررسیِ روایاتی که درباره ی فضیلتِ زیارتِ مرقدِ معصومان در منابع روائیِ، نشان می دهد که ثوابِ بیشتر، مخصوصِ زیارتِ امامی است که زائرِ کمتری دارد. بنابراین آن همه ثواب در آن همه روایات برای زیارت امام حسین علیه السلام، مربوط به زمانی بوده که کربلا زائر نداشته و امام حسین علیه السلام پس از شهادت نیز مظلوم بوده است. اما پس از آگاهیِ مردم از آن همه ثواب و سفرِ مستمرّ به کربلا و مرقد اباعبدالله، ائمه علیهم السلام، مردم را به زیارت مرقدِ امامی توصیه می کرده اند که زائر ندارد و مرقد او غریب است. 🚩مرحوم کلینی در سندی صحیح، روایتی را نقل کرده که در آن، علی بن مهزیار از امام جواد علیه السلام سؤال کرده که آیا زیارت پدرت امام رضا فضیلت بیشتری دارد یا زیارت امام حسین علیهما السلام؟ امام جواد فرموده است: زیارت پدرم، زیرا اباعبدالله را همه ی مردم زیارت می کنند، اما پدرم را فقط شیعیان زیارت می کنند (یعنی زائرانِ پدرم کمتر از زائران امام حسین علیه السلام است، بنابراین زیارتِ پدرم فضیلتِ بیشتری دارد): ✳️ عنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ زِيَارَةُ الرِّضَا ع أَفْضَلُ أَمْ زِيَارَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ ع فَقَالَ زِيَارَةُ أَبِي أَفْضَلُ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَزُورُهُ‏ كُلُ‏ النَّاسِ‏ وَ أَبِي لَا يَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّيعَةِ (کافی، ج 4، ص 584، ح 1). ▪️بر اساس این قانون، اینک زیارت دو امامِ بزرگوار در سامرا ـ امام حسن عسکری و امام هادی علیهما السلام ـ و مهمتر از این دو امام، زیارت ائمّه ی بقیع ـ امام حسن مجتبی و امام سجاد و امام باقر و امام صادق علیهم السلام ـ بر امامانِ دیگر فضیلتِ بیشتری دارد (والله العالِم). #تاریخ #امامت #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

امام علی علیه السلام: هرگز چیزی بیش از قوتت به دست نمی آوری مگر اینکه تو خزانه دار آن برای دیگران باشی. #حدیث 👇👇 @Taammolate_talabegi