eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.2هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 عهد الهی 🔸 این عید خجسته و بزرگ دینی را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و امّت اسلامی و شما بزرگواران تحنیت عرض می ‌كنیم. همان‌ طوری كه ذات اقدس الهی به رسول گرامی ‌اش (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) و همچنین به وسیله آن حضرت به ذوات قدسی اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) دستور داد كه مردم را كنند و به صراط مستقیم بیاورند، بازگشت این هدایت به یك نحوه تجارت یا كشاورزی است. گاهی تعبیر قرآن این است كه شما باید تجارت كنید، برای اینكه سرمایه ‌ای به نام عمر می ‌دهید، [پس] چیزی باید بگیرید؛ گاهی دارد که كشاورزی كنید ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾.[1] اگر انسان در بخش كشاورزی شركت كرد، شجره طیبه ‌ای می‌شود كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾.[2] اگر انسان در بخش تجارت شركت كرد، می‌ شود ﴿یرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[3] كه دیگر كسادی و خسارتی و ضرری در آن نیست، اما هر دوی این كار توجیه لازم دارد. در تجارت انسان چیزی می ‌دهد و یك چیز بهتری می ‌گیرد، این معنای تجارت است؛ ولی در تجارت الهی, عِوض و معوّض هر دو را خدا به انسان می ‌دهد، این‌ طور نیست كه ما چیزی به خدا بدهیم یا در راهی صرف كنیم و عِوض آن را خدا به ما بدهد، این‌ طور نیست. 🔸 در جریان كشاورزی روشن است كه انسان می ‌شود، چیزی نمی ‌دهد تا چیزی بگیرد، چون تجارت نیست؛ اما در جریان تجارت كه مثلاً وقتی صَرف بكند, عمری صَرف كند, مالی بدهد, جانی بدهد, شهید بشود, جانباز بشود، این ‌طور نیست كه چیزی بدهد و چیزی بگیرد، بلكه عِوض و معوّض هر دو را خدای سبحان به انسان می ‌دهد؛ یعنی اگر برابر بخش پایانی سوره «توبه» که فرمود ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ﴾،[4] این جان را كامل می ‌كند و این آبرو را كامل می كند و به ما مرحمت می ‌كند، این‌ طور نیست كه چیزی بدهیم و چیزی بگیریم. 🔸 اما اگر خدای ناكرده كسی با ابلیس و با غیر خدا معامله كرد، او عوض و معوّض هر دو را می ‌گیرد، نه چیزی به ما بدهد! اگر كسی خدای ناكرده در راه باطل قدم گذاشت، یعنی عمر را صَرف كرد, آبرو را صرف كرد, مال را صرف كرد، این مال و آبرو را آن ابلیس می ‌برد كه اصلِ مبیع است، آن ثمن هم در اختیار اوست، آن‌گاه ما را به اسارت می ‌گیرد و از ما سواری طلب می ‌كند![5] اگر كسی خدای ناكرده با شیطان معامله كرد، عوض و معوّض هر دو را او می ‌برد و چیزی به انسان نمی ‌دهد، این می‌ شود . خسارت یعنی باختن سرمایه و نگرفتن شیء. 🔸 انبیا (علیهم السلام) عموماً وجود مبارك حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً و ذوات قدسی اهل بیت (علیهم السلام) عموماً به بركت رئیس مذهب ما وجود مبارك امام صادق خصوصاً كه امروز وجود مبارك ولی عصر است، اینها آمدند به ما گفتند شما می ‌توانید رشد كنید و باشید، شجره‌ ای باشید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾، می ‌توانید تجارت كنید، عوض و معوّض هر دو را می ‌برید. 🔸 ما حالا اگر در جهاد اصغر توفیقی نداشتیم كه بشوید یا جانباز بشویم، اما آقایان در راه باز است! بهترین فرصت كه الآن دوران جوانی شماست، آن تعهّد الهی است. شما كتاب صلات می‌ خوانید و عمل می ‌كنید؛ كتاب صوم می ‌خوانید و عمل می ‌كنید؛ كتاب حج و عمره می‌ خوانید و عمل می‌ كنید؛ ولی را می‌ خوانیم، اما ما عمل نمی ‌كنیم! آن ‌قدر ذات اقدس الهی فیض و فضل او به ما نزدیك است كه به ما فرمود با من عهد ببندید، این عهد هم عقدی است و از طرف من هم قبول كنید و بگویید: «عَاهَدْتُ‏ اللَّه». ما نذر داریم, نذر می ‌كنیم که گوسفند را بدهیم, آش را بدهیم مانند این كارها را داریم، اما عهد كه یك كار علمی است و طرف ما هم خداست [نداریم]، فرمود با من ببندید! [1] . سوره نوح،آیه17. [2] . سوره ابراهیم،آیه2. [3] . سوره فاطر،آیه29. [4] . سوره توبه،آیه111. [5] . سوره إسراء،آیه62؛ ﴿لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیتَهُ﴾. 📚 مراسم عمامه گذاری در شب ولادت رسول الله صلی الله علیه و اله و سلّم تاریخ: 1393/10/18 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 کرامت وحدت 🔸 بهترین دستوری كه دین به ما داده است، است؛ هیچ وقت كینه كسی را در دل نداشته باشیم. به ما خدای سبحان فرمود من بهشت را خلق كردم، بهشت خصوصیاتی دارد، شما جامعه ‌تان را می ‌توانید؛ بسازید؛ این را در قرآن مشخص كرد، بهشت جایی است كه دیگر معادل ندارد. فرمود بهشت اوصافی دارد, مردانی دارد, طرز زندگی هست؛ شما می ‌توانید در دنیا آن شهرتان, آن محلّتان را یك بهشت كوچك بسازید. فرمود در بهشت هیچ كسی با هم اختلاف ندارند؛ اگر چنانچه مطلبی هست، آرام حل می ‌كنند، كینه كسی در دل نیست، فرمود: هیچ بهشتی ای با بهشتی دیگر كینه ندارد, اگر یك اختلاف باشد، حل می ‌كنند، آن‌جا اختلافی در كار نیست. 🔸 فرمود، مردان با نماز, ، جامعه خود را مثل بهشت می‌ سازند؛ فرمود اینها می ‌گویند: «ربّنا»، ﴿لا تَجْعَلْ فی‏ قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنُوا﴾،[1] این را در دنیا می ‌گویند! با خدا مناجات می ‌كنند، می‌گویند خدایا كینه هیچ كسی را در دل ما قرار نده! یعنی ما می‌ خواهیم؛ مثل یک بهشت زندگی كنیم, از این بهتر! چرا قرآن كریم بهشت را آن ‌طور معرفی كرد، بعد فرمود، یك عده در دنیا هستند كه همان را می ‌زنند. اگر ما نه بی راهه برویم و نه راه كسی را ببندیم، كسی با ما اختلاف ندارد، ما هم با كسی كینه نداریم، این زندگی می ‌شود راحت! «ربّنا»، ﴿لا تَجْعَلْ فی‏ قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنُوا﴾، این كم كرامتی نیست! [1]. سوره حشر، آیه10. آپارات با کیفیت مناسب: https://aparat.com/v/hs9VX 📚 سخنرانی عمومی در دماوند تاریخ: 1396/06/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 سنّت الهی در وحدت 🔸 است، ما بیش از هر چیزی نیازمند به وحدتیم. مشكلات علمی را انسان می‌تواند با تدوین كتاب های علمی حل كند و در هیچ جا مخصوصاً در ایران اسلامی شما نمی ‌یابید كسانی كه نسبت به بی ارادت باشند. حالا ممكن است آن مقامات خاص ولایت و امامت را درست ارزیابی نكرده باشند؛ اما نسبت به اینها ارادتمندند. دوستی اینها را پیغمبر می ‌دانند ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾[1] این را فخر رازی[2] گفته بسیاری از بزرگان اهل سنت گفتند این را هم قبول كردند برادران اهل سنت كه بیت مزد رسالت پیامبر است. خب وقتی ما یك دوست مشتركی داریم فرمایشات آنها، كلمات آنها، رهبری ها و هدایت های آنها برای همه ما خواهد بود. بنابراین ضمن حفظ آن معارف كلامی، ما وحدت خودمان را هم حفظ می كنیم. 🔸 چند بیان نورانی در نهج ‌البلاغه است كه وجود مبارك حضرت امیر ـ در یكی از نامه نوشت ـ فرمود در امت رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) هیچ كس نیست «وَلَیسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ وَأُلْفَتِهَا مِنِّی»[3] این امت «مِنِّی»؛ فرمود از من حریص ‌تر كه جامعه را یكسان نگه بدارد نمی ‌یابی! فرمود بیش از همه و پیش از همه من داعی دارم، این نسبت به دیگران كه او را قبول نداشتند مرقوم فرمود. این نامه‌ها را حتما در نهج ‌البلاغه ملاحظه بفرمایید، فرمود: «وَلَیسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ وَأُلْفَتِهَا» آن حضرت «مِنِّی»، بعد در آن خطبه معروف دیگر كه فرمود: «وَ الْزَمُوا السَّوَادَ الْأَعْظَمَ فَإِنَّ یدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ»؛[4] فرمود از جامعه جدا نشوید، اختلاف نیندازید، اختلاف نكنید، داعی اختلاف نداشته باشید، در آنجا فرمود بدانید هیچ امتی با اختلاف به مقصد نمی‌ رسد! بعد یك بیانی دارد كه به ما می ‌فهماند این را حضرت آن علم به دارد، نه به تجارت تاریخی. فرمود: «وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ خَیراً مِمَّنْ‏ مَضَى‏ وَ لَا مِمَّنْ‏ بَقِی»؛[5] فرمود ذات اقدس الهی هیچ امتی را با تفرقه خیر نداد، اگر دو نفر در یك روستا یا در یك بخش یا در یك شهر یا در یك شهرستان یا در یك استان یا در یك كشور خدای ناكرده با هم اختلاف داشته باشند ؛ فرمود خدای سبحان هیچ كسی را در اثر اختلاف خیر نداد، نه در گذشته نه در آینده. گذشته را حالا ممكن است انسان بر اساس تجربه ‌های تاریخی بیان كند، اما آینده چه؟ یعنی این است «وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ» با تفرقه و اختلاف «خَیراً مِمَّنْ‏ مَضَى‏ وَ لَا مِمَّنْ‏ بَقِی». [1] . سوره شوری، آیه23. [2] . تفسیر الکبیر، ج27، ص596. [3] . نهج البلاغه، نامه78. [4] . نهج البلاغه، خطبه127. [5] . نهج البلاغه، خطبه176. 📚 سخنرانی در جمع طلاب شهرستان کامیاران تاریخ: 1385/01/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 وسعت دید 🔸 این دینی که از آسمان آمده که برای یک متر جا در مسجد آیه نازل می ‌کند، برای اقتصاد ما، رفاه ما، جامعه ما آیه نازل نمی ‌کند؟! اینکه فرمود: ﴿تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ﴾،[1] این یک قید در خصوص آن مورد هست و گرنه دخیل نیست. داشته باشید، تنگ‌ نظر نباشید. اگر خواستید در حوزوی علم باشد، برای همه بخواهید. اگر برای دانشگاهی خواستید، برای همه بخواهید. اگر کار و اشتغال بخواهید تنها برای خودمان و فرزندانمان نخواهیم. خدایا! برای هر جوانی کار، برای هر جوانی همسر، برای هر جوانی شغل! این دید، ماست. در مدینه این دید تقویت شده، همه فهمیدند که انسان وقتی خدای سبحان مشکلات او را حلّ می‌ کند که او در صدد حلّ مشکل باشد. این است که خدا فرمود: ﴿مَا هِی إِلاّ ذِكْرَی لِلْبَشَرِ﴾[2] نه «ذکریٰ للمسلمین»، «ذکریٰ للموحّدین»، چه رسد «ذکریٰ للشیعه»! حصر هم کرد، فرمود این است. حالا شما چه کار دارید ما چه کار داریم که فلان شخص مسلمان است یا کافر! او که ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوه﴾‎ را که تعطیل نکرده است، فرمود شما می ‌خواهید راحت زندگی کنید این را برای همه بخواهید، این آرامش را برای همه بخواهید. تبلیغ بکنید، ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِمْ﴾،[3] اینها سرجایش محفوظ است؛ اما در آن مرحله، این فُسحت دید و وسعت دید را هم داشته باشید. آن مراحل بعدی را هم که خدا درِ جهنم را نبسته است. آن‎جا هم ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ٭ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ﴾،[4] سر جای خود محفوظ است؛ ولی شما بخواهید راحت باشید، به دیگران جا بدهید. بخواهید راحت باشید، تنها برای فرزندانتان دعا نکنید. 🔸 در روایتی وجود مبارک حضرت یعنی رسول خدا (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) دید یکی از اصحاب دعا می ‌کند. حضرت فرمود چرا می ‌گویی پیغمبر و من؟ بگو را، جمیع انسان ‌ها را خدایا مورد رحمت قرار بده! فرمود: «تَحَجَّرْتَ‏ وَاسِعاً».[5] شما [شاید] دیدید دشت‌ های وسیع بیابان ‌های وسیع کسی که قدرت اداره آنها را ندارد، یک گوشه آن را سنگ‌چین می‌کند، این حق التّحجیری که در فقه مطرح است همین است. در اماکن عمومی که مباهات است یک وقت کسی بخواهد مقداری از آن را بگیرد، تحجیر می ‌کند؛ یعنی یک چند متر دورش را سنگ ‌چین می ‌کند. این حجرچینی، این سنگ ‌چینی را می ‌گویند حق تحجیر، این شخص اوّل این حق التّحجیر را که اولویت است مالک می ‌شود، بعد اگر احیا کرد خود زمین را هم مالک می ‌شود؛ این کتابی که در فقه ماست به نام کتاب تحجیر، همین است. حضرت فرمود: «لَقَدْ تَحَجَّرْتَ وَاسِعاً»؛ این دشت وسیع را سنگ ‌چین کردی، گفتی خدایا! پیغمبر را بیامرز، مرا بیامرز! لذا در بعضی از ادعیه پایان دعا این است که خدایا! هر کس نفس می ‌کشد به او عنایت بکن! این راحت می ‌شود. الآن هر جا شما می ‌بینید در اثر این استکبار جهانی یا جنگ بلاواسطه است یا جنگ مع الواسطه، نجات آنها را انسان از خدا بخواهد، از همین قبیل است. پس فرمود: ﴿تَفَسَّحُوا﴾ در دینتان، ﴿تَفَسَّحُوا﴾ در علمتان، ﴿تَفَسَّحُوا﴾ در فکرتان تا شما راحت باشید. اگر دیگران این حد قابل قبول زندگی را داشته باشند، شما راحت ‌تر به سر می ‌برید. [1]. سوره مجادله، آیه11. [2]. سوره مدثر، آیه31. [3]. سوره بقره، آیه129. [4]. سوره حاقة, آیات30 و 31. [5]. المجازات النبویة، ص359. 📚 سوره مبارکه مجادله جلسه 15 تاریخ: 1396/11/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 جلوه الهی 🔸 همه ما برابر آنچه در سوره مبارکه «احزاب» است وجود مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) را اُسوه قرار می ‌دهیم ﴿لَقَدْ کانَ لَکمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾[1] آن حضرت گذشته از ارتباطات الهی و عبودیتی که داشت، إسراء نصیب او شد، معراج نصیب او شد و مانند آن، همان پیام و همان خلافت را در هم حفظ کرد. شما می ‌بینید در سُنن رسول گرامی این مطلب به عنوان یک ستاره درخشان است حضرت با کسی حرف می ‌زد او را نگاه می‌ کرد.[2] اینکه شما می‌ بینید در مصاحبه ‌هایی که مسئولین با مردم دارند یا با یکدیگر دارند نیم رُخ نگاه می‌ کنند، حواسشان پیش دوربین است که عکس اینها درست بیفتد؛ این روش، نبود. حضرت با کسی حرف می ‌زد با تمام چهره با او حرف می ‌زد، نه یک گوشه رخ او به این طرف باشد و اساس به طرف دوربین [باشد]، حواس او نزد خودش بود نه نزد دیگری! 🔸 این معنا را که وجود مبارک پیامبر که خلیفه خداست از کجا یاد گرفته؟ بزرگانی که سیره نویس هستند و خلافت وجود مبارک حضرت را تبیین می ‌کنند، می ‌گویند این را وجود مبارک رسول گرامی از ذات أقدس الهی یاد گرفته است. خدا هرگز نیم رخ به بنده‌ خود نگاه نمی کند![3] اگر کسی گفت «یا الله» خدا با او را نگاه می ‌کند می ‌گوید «لبیک»؛ منتها در آینه هستی این شخص بیش از این تابش نیست! با صدهزار جلوه بیرون آمدی که من ٭٭٭ با صدهزار دیده تماشا کنم تو را[4] او با صدهزار جلوه خود را نشان می‌ دهد، او با تمام اسمای حُسنایی که در »[5] است خود را نشان می ‌دهد؛ منتها این گیرنده کم می ‌گیرد، هر اندازه از برخوردار بود بیشتر می‌ گیرد. 🔸 بنابراین ما معنای خلافت را خوب باید مشخص کنیم، یک؛ اگر معنای خلافت مشخص شد باید حرف «مستخلف عنه» و «منوب عنه» را بزنیم نه حرف خودمان را بزنیم، این دو؛ اگر کسی حرف خود را زد نیست، «خلیفة الله» نبود مشمول طرد آیات دیگر است. [1]. سوره احزاب, آیه21. [2]. ر.ک: شرح الاربعین حدیثاً (قونوی)، ص163؛ «فَأَقْبَلَ عَلَی النَّاسِ بِوَجْهِه»‏. [3]. الأمالی شیخ صدوق، ص272؛ شرح اربعین صدر الدین قونوی، ص163 و 164؛ «إِذَا الْتَفَتَ الْتَفَتَ جَمِیعاً». [4]. فروغی بسطامی، غزل شماره9. [5]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص402. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/12/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مظهر اراده الهی 🔸 وجود مبارک پیغمبر (علیه أفضل صلوات المصلّین) فرمود: «خُذُوا عَنِّی مَنَاسِكَكُم‏»[1] «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏»؛[2] آنچه که من انجام می دهم و آنچه می گویم دین است و شما دینتان را از اعمال من بگیرید، از رفتار و مناسک من بگیرید. همان طوری که من نماز می خوانم شما نماز بخوانید، همان طوری که من حج انجام می دهم حج انجام بدهید و مانند آن. اینها یک علم غیب فراوانی دارند که حدّ و حصر ندارد، آن علم غیب معیار حکم فقهی نیست. 🔸 بنابراین نباید گفت چرا امام با آن قدرتش زندان رفته یا شهید شده است، او اسوه ماست! اگر فرمود «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏» به همان لسان صدق می فرماید زندان بروید، همان طوری که من زندان رفتم؛ شهید بشوید، همان طوری که من شهید شدم. این برکت باعث شد که نظام اسلامی سامان بپذیرد. خدا امام و شهدا را با انبیای الهی محشور بکند! اینها این راه را فهمیدند، باور کردند و عمل کردند و الآن ما در کنار مائده و در جوار مأدبه این پاکان نشسته ایم و قدر این انقلاب را این نظام را بدانیم، مبادا خدای ناکرده کسی بیراهه برود و راه کسی را ببندد! مبادا کسی به دام اختلاس و حقوق نجومی بیافتد! این نظام، است. این خون های حق هیچ وقت انسان را رها نمی کنند. به هر تقدیر امام حی و حاضر از ما وظیفه ای می طلبد که باید در بارگاه او انجام بدهیم. اگر کسی عالم نباشد مرگ او است یا عالم باشد «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ»[3] که گرفتار جهل علمی نیست، اما دامنگیر او شده است، او امام شناس نیست و مرگ او است. 🔸 بنابراین یک سلسله مسائل دقیق می خواهد که انسان بفهمد این آینه خداست، است و آنچه می کند، می گوید، قیام دارد، قعود دارد، دستور خداست «و لا غیر»؛ این کار، کار اساسی است که یک امام شناس و یک هم باید عارف و آگاه باشد، بعد از علم آن را عمل کند و بعد آن را منتشر کند. می ‌بینید در دعای اینها مثل همین فقه ما و مثل تفسیر ما مطالب را به ما یاد می دهند. در دعاهای مربوط به امام حجت (صلوات الله و سلامه علیه) این است که ما به خدا عرض می‌ کنیم خدایا! «اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَ قَلْبِی بِذِكْرِهِ مَعْمُوراً فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً»؛[4] خدایا این دل را تو مؤمن کردی، تو یک قابلیتی به ما دادی ما این مطلب را قبول کردیم و این دل مُرده را تو با ایمان زنده کردی. خدایا همان طوری که با نام خودت، با یاد خودت و با دین خودت این دل مُرده را معمور، آباد، روشن و شفاف کردی، توفیقی بده که اسلحه ما برای یاری از غلاف بیرون بیاید. این شمشیر اگر در غلاف باشد که به نصرت وجود مبارک ولی‌ّعصر نمی آید! اگر این زبان در دهان بسته باشد که «کم من شیطان أخرس»،[5] اگر کسی که باید سخن بگوید حق بگوید، تبیین کند، عالمانه سخن بگوید، عوامی حرف نزند، به فکر نشر و جذب عوام نباشد، بلکه عوام را عالم کند، مُرده را زنده کند، این زبان در دهان نباشد، این قلم در جیب نباشد، از خدا می خواهیم که خدایا! این قلم ما را بیرون بیاورد، این زبان ما را بیرون بیاور، این شمشیر ما را بیرون بیاور، این اسلحه های نظامی ما را بیرون بیاور که دشمن علیه امام و امامت سخنی نگوید. این سلاح ما، تشهیر سلاح، علنی کردن سلاح در نصرت و یاری و باور داشتن امامت باشد. این دعای ماست! یکی از ادعیه مربوط به وجود مبارک است که به خدا عرض می کنیم: دل را تو به یاد خودت آباد کردی، توفیقی بده که این سلاح ما، شمشیر ما، قلم و قدم ما، مال و قدرت ما همه و همه در معرض خودت باشد. آن ‌که علمش در خدمت ولی‌ّعصر نیست و آن ‌که شمشیرش در خدمت ولی‌عصر نیست اهل این دعا نیست «فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً». [1]. نهج الحق و كشف الصدق، ص471. [2]. نهج الحق و كشف الصدق، ص423. [3]. نهج البلاغة، صبحی صالح، حکمت107. [4]. المزار الكبیر، ص658. [5]. ر.ک: شرح نهج‌البلاغه مغنیه، ج4، ص 227؛ «السَّاكِتُ عَنِ الْحَقِّ شَیطانٌ أَخْرَسٌ». 📚 پیام به شانزدهمین همایش بین ‌المللی دکترین مهدویت تاریخ: 1400/01/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ایمان کامل 🔸 یکی از این رسول اکرم (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الکرم) این است، فرمود سه چیز است که اگر در انسانی باشد ایمان او کامل است: یکی اینکه «إِذَا رَضِی لَمْ یدْخِلْهُ رِضَاهُ فِی إِثْمٍ وَ لَا بَاطِلٍ‏». دوم اینکه «إِذَا غَضِبَ لَمْ یخْرِجْهُ الْغَضَبُ مِنَ الْحَقِّ». سوم اینکه «إِذَا قَدَرَ لَمْ یتَعَاطَ مَا لَیسَ لَه»؛[1] فرمود اگر انسان راضی شد در حال رفاه است، در حال سرور است، در حال نشاط است، این نشاطش او را از حق وارد باطل نکند، در ایام تمکّن، در ایام رفاه و در ایام جوانی وارد مرز باطل نشود. دوم اینکه اگر عصبانی شد، این غضب او را از حق خارج نکند، چیزی که نباید بگوید نگوید، چیزی که نباید بخورد نخورد و مانند آن. سوم اینکه اگر به قدرتی رسید، به پستی رسید، از حد خود تعدی و تجاوز نکند. این سه کلمه در عین حال که مختصر است هم ما را حل می ‌کند هم ما را حل می ‌کند. اگر مسئولین ما به این جمله سوم عمل کنند هیچ مشکلی پیش نمی ‌آید، اگر خود ما به آن جمله اول و دوم عمل کنیم هیچ مشکلی پیش نمی ‌آید، این یک بخش از بیانات نورانی رسول اکرم بود. 🔸 بخش دیگر آن این است که مردم خواهان عزت‌ هستند، خواهان قدرت‌ هستند، قوت ‌اند و خواهان بی‌‌‌نیازی هستند. فرمود اگر کسی خواست نزد مردم عزیز باشد، با تقوا باشد: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یكُونَ أَعَزَّ النَّاسِ فَلْیتَّقِ اللَّه» در جامعه ما چطور است؟ اگر کسی واقعاً پرهیزکار بود نزد ما خیلی عزیز است، ما گرچه خودمان آلوده باشیم، ولی به پاکان احترام می‌گذاریم. فرمود اگر کسی خواست در جامعه مردم باشد مردم باشد و اگر کسی خواست قدرت داشته باشد به مرکز قدرت تکیه کند و آن خداست: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یكُونَ أَقْوَی النَّاسِ فَلْیتَوَكَّلْ عَلَی اللَّه» چون در قرآن دارد: ﴿مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾،[2] «وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یكُونَ أَغْنَی النَّاسِ فَلْیكُنْ بِمَا فِی یدِ اللَّهِ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یدِهِ‏»؛[3] فرمود اگر کسی بخواهد توانگر باشد، روح بی‌‌نیازی در او باشد به آنچه نزد خداست اطمینان او بیش از آن مقدار باشد که در دست مردم است، این روح بی‌‌نیازی در انسان ایجاد می‌کند، این هم یک سلسله از بیانات جامع آن حضرت بود. 🔸 بخش دیگر بیان نورانی آن حضرت این است فرمود آن است که انسان از دار فریب و دار غرور جا‌خالی کند «مِنْ عَلَامَاتِ الْعَقْلِ التَّجَافِی عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَی دَارِ الْخُلُودِ وَ التَّزَوُّدَ لِسُكْنَی الْقُبُورِ وَ التَّأَهُّبَ لِیوْمِ النُّشُور»؛[4] فرمود نشانه عقل و فرزانگی این است که انسان از عالمی که است جا‌خالی کند. تجافی آن حالتی است دیدید اگر مأمومی در نماز جماعت دیر رسید به رکعت دوم امام رسید امام مشغول خواندن تشهد است مأموم روی انگشت ‌های پا و روی دست ‌ها آماده برخاستن است، این حالت را می ‌گویند حالت . فرمود انسان عاقل از دنیا چنین حالتی دارد؛ یعنی آماده برخاستن است، آماده فرار است، نچسبید به دار غرور، هر چه انسان را فریب می ‌دهد دنیاست. [1]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص239. [2]. سوره طلاق، آیه3. [3]. تحف العقول، ص27. [4]. إرشاد القلوب إلى الصواب (للدیلمی)، ج‏1، ص45؛ بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج‏74، ص176. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1376/04/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
محور وحدت

🔸 امیرمؤمنان (علیه ‌السلام) درباره (‏صلی الله علیه و آله و سلم) برای می ‏فرماید: «مَنْ تَقَدَّمَها مَرَقَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها زَهَقَ، وَ مَنْ لَزِمَها لَحِقَ»؛ هر كسی كه از آن پیشی گیرد، از دین خارج شود و آن‏كسی كه از آن عقب بماند، هلاك گردد و هر كس كه از آن جدا نشود، به او رسد. 📚 روابط بین الملل - صفحه 93 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
شخصیت وحدت آفرین

🔸 قرآن كریم به صراحت از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به عنوان و رفع اختلاف امت یاد كرده است: ﴿فَاِن تَنزَعتُم فی شی‏ءٍ فَرُدّوهُ اِلَی اللهِ والرَّسول﴾. 📚 روابط بین الملل - صفحه 93 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
وحدت بیرونی با برگزاری همایش و قرارداد شکل نمی گیرد، باید قبل از آن وحدت درونی ایجاد شود 🔹
پایگاه اطلاع رسانی اسراء
، آیت الله العظمی جوادی آملی: از بركات وحدت كسی غفلت ندارد عمده ماست كه ما با خودمان مشكل نداشته باشیم و متحد باشیم. هر كدام از ما اگر در درون خود این وحدت را برقرار كردیم وحدت بیرونی خیلی سهل و آسان است، چون وحدت بیرونی با قرارداد و همایش حاصل نمی ‌شود. 🔹 اگر كسی درون خود را متحد كرد و با خودش هماهنگ بود، با دیگری هم به‌ عنوان یك برادر زندگی می ‌كند. مطالعه کامل: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11548 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/11/28 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
رسالت جهانی

🔸 ایام را که به مناسبت میلاد وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است ارج می‌ نهیم! وجود مبارک پیغمبر _ طبق حدیثی که صدرالدین قونوی نقل کرده است _ با جامعه بشری که حرف می ‌زد، با نیم رخ به کسی نگاه نمی ‌کرد، وقتی با کسی حرف می‌ زد، با تمام‌ رخ حرف می ‌زد... . 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پیام آیت الله العظمی جوادی آملی به سی و هفتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی 🔸
 پایگاه اطلاع رسانی اسرا:
سومین روز از همایش سی و هفتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، امروز دوشنبه 11 مهر 1402 با پیام تصویری آیت الله العظمی جوادی آملی در سالن همایش های صدا و سیما برگزار گردید. 🔸 ... ذات اقدس الهی به رسولش می فرماید: ﴿لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الأرْضِ جَمِیعاً مَا أَلَّفْتَ بَینَ قُلُوبِهِمْ﴾؛ اگر همه ذخائر زمین را صرف بکنی تا جامعه متحد بشود، مقدور شما نیست، زیرا وحدت آسمانی است و زمینی نیست. وحدت در سایه توحید و اعتقاد به اسماء حسنای الهی و مسئله معاد و مانند آن حاصل می شود. با داشتن زر و سیم، کوه معدن پیدا می کند، ولی جامعه متحد نخواهد شد ﴿لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الأرْضِ جَمِیعاً مَا أَلَّفْتَ بَینَ قُلُوبِهِمْ﴾... . ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/aBwdb ↙️ یوتیوپ: https://youtu.be/saLu6zYS4wE ✍️ متن کامل پیام: https://news.esra.ir/fa/w/1928593 📚 پیام تاریخ: 1402/07/11 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
رسالت جهانی

🔸 ایام را که به مناسبت میلاد وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است ارج می‌ نهیم! وجود مبارک پیغمبر _ طبق حدیثی که صدرالدین قونوی نقل کرده است _ با جامعه بشری که حرف می ‌زد، با نیم رخ به کسی نگاه نمی ‌کرد، وقتی با کسی حرف می‌ زد، با تمام‌ رخ حرف می ‌زد... . 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra