eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2هزار ویدیو
56 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
لعنت به روز حادثه لعنت به راه لعنتی وقتی که درگیرش شدم با آن نگاه لعنتی کت بسته افتادم زمین من را سپس با خود کشید آن مادیان بی پدر ،چشم سیاه لعنتی من یکنفر بودم ولی او با هزاران تار مو من دست خالی بودم و او با سپاه لعنتی از آن زمان معتادم و خود را به تختی بسته ام از بس کشیدم روز و شب از سینه آه لعنتی اصلن ندارم شکوه ای زیرا خداوند آفرید ما را شبیه مشتری او را چو ماه لعنتی هر شب دعایش میکنم با اینکه ظالم بوده او یا رب بماند تا ابد این پادشاه لعنتی!
علامه ی دهریم و ته دوره ردیم! از عشق فقط بوس وبغل را بلدیم... بر روی هوس بازی خود همواره برچسبِ دروغِ پاکیِ عشق زدیم
عمر گذشت وز رُخش سیر نشـد نظاره‌ام حسرت او نمی‌رود از دل پاره پاره‌ام...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مرده‌ست ز بی هم‌نفسی در برِ ما دل کو هم‌نفسی تا کند احیایِ دل ما...؟
و مـــــــرا باز صداڪن‌اے عشق ڪہ مـن از لهجہ‌ے چشمــان‌تــــو شـاعــر بشـوم...
تا صبح علی بود و مناجات شَبش در اوج دعا روح حقیقت‌طلبش لبیک‌زنان به جای پیغمبر خفت ذکر «بِاَبی اَنتَ و اُمّی» به لبش
هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد بی‌گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد
🍃🌼🍃 🌼🥀 🍃 از آن روزی که دل در دام افتاد مداوم ناله زد ای داد بیداد به دل باید همین یک جمله را گفت خودت کردی که لعنت بر خودت باد 🍃 🌼🥀 🍃🌼🍃
بذر عشقی که درون دل من کاشته ای آبیاری شده با خون که برافراشته ای آمدی با تبرت ریشه ز من قطع کنی آه راجع به من اصلا تو چه پنداشته ای ‌‌ من تو را بهر خودم خواسته بودم افسوس ساده دل بوده ام اما تو که را داشته ای من تعصب کش محضت شده بودم تو ولی همه را جز خود من پیش نگهداشته ای بعد یک عمر نهالم به ثمر هم ننشست چون تو از عشق برای همه برداشته ای
غزال شهر غزل ها پس ازتو طبع من به سمت و سوی فروپاشی است و تک بیتی
منم و دفتر شعرے ڪہ پر ازاسرار است شرح دلتنگے ودیوانگے ام بسیار است شهر را نالہ ے دلتنگے من پر ڪردہ نالہ هایم همہ ازحسرت یڪ دیدار است بند بند بدنم چشم شدہ اما حیف بین چشمان من و دیدہ ے او دیوار است عشق از دست دلم خون جگر خواهد خورد  دیدہ چون دیدہ ے نادیدہ من خونبار است خبر از حال دل تنگ ندارے شاید روز هر عاشق دلتنگ چو شامے تار است قصہ از غصہ ے بسیار نوشتم امروز درڪ ڪن حال دلے راڪہ چنین غمدار است...  
‌ به راز گفتم با دل، ز خاطرش بگذار جواب داد فلانی از آن ماست هنوز
تمامِ خانه، پیچِ کوچه‌ها، طولِ خیابان را به یادت کوه‌ها و دشت‌ها را و بیابان را برایِ دیدنِ چشمت، دلم تنگ است و دنیا تنگ شبیهِ برّه‌ای کوچک که گُم کرده‌ست چوپان را خدا با دیدنِ چشمانِ اشک‌آلودِ من امروز برایِ حسِ همدردی فرستاده‌ست باران را نه آغوشی، نه حتی پاسخِ گرمِ سلامم...، آه چگونه حس نباید کرد سرمایِ زمستان را؟ تو وقتی می‌رسی که فرصتِ لب بازکردن نیست و در خود می‌کُشم من آرزوهایِ فراوان را نگاهم می‌کنی؛ چون کوه، سَرسختم ولی چشمم گواهی می‌دهد آرامشِ ماقبلِ توفان را من از آدابِ مهمانداری‌ات چیزی نمی‌دانم ولی در شهرِ من رسم است، می‌بوسند مهمان را میانِ بازوانت خلوتِ امنی فراهم کن برایم فاش کن آن عشقِ پنهان در گریبان را تو بینِ خواب‌هایم با پرستو کوچ خواهی کرد و من از صبح تا شب، یکّه و تنها کلاغان را...!!
هم آغوشند و می‌رقصند باهم استکان هامان نمی آید ولی آواز مستی از دهان هامان غزل ها این خیالات بلند آوازه و پرواز کجاهایی که می‌بردند مارا با گمان هامان بلایی دست تقدیر از جدایی بر سر آورده که بیش از درس دادن بوده زنگ امتحان هامان قمر جان سوختم شاید شوم هاله بدور تو  امیدم نیست جز برخورد بین کهکشان هامان دل سربه هوای من چه دیر این نکته را فهمید زمین ما یکی اما جدا بود آسمان هامان تو را میخواستم میخواهمت اما نشد یکسان زمان هامان زیان هامان جهان هامان زبان هامان
خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات مشکن دل کس را که در این خانه کسی هست
از غفلت خود درون چاه افتادم اینگونه به این روز سیاه افتادم از دودِ خیال، گُم شد آخر راهم از فکرِ گناه، در گناه افتادم
‌سالها رفت و هنوز یک نفر نیست بپرسد از من که تو از پنجره عشق چه ها می خواهی صبح تا نیمه ی شب منتظری همه جا می نگری گاه با ماه سخن می گویی گاه با رهگذران خبر گمشده ای می جویی راستی گمشده ات کیست؟ کجاست؟ - قیصر امین پور
گر سر برود  ز سر هوایت نرود تأثیر طلسم چشم هایت نرود فرشی ز دل شکسته انداخته ام آهسته بیا، شیشه به پایت نرود 🌱
بخوان از چشم من امشب، ، چه حسی با تو من دارم بزن باران و خیسم کن،،، نه... انگار آسمان خواب است مرا دریاب و باور کن،،، تو در این لحظه زیبا بمان امشب کنار من،، که امشب شام مهتاب است... فریدون_مشیری
نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت پرده‌ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
بیداری؟؟
هدایت شده از بارش‌های قلم من
جای من تُنگ است و دریا روبه رو غصه ها را می شمارم مو به مو مانده ام تنها میان ساحل و در دل تنگم هزاران آرزو https://eitaa.com/joinchat/1169949200Cf85932568f
آبادی شعر 🇵🇸
بیداری؟؟
اگه بیداری بیا اینجا👆👆👆👆
خب شبتون بخیر
آبادی شعر 🇵🇸
خب شبتون بخیر
گر چه او هرگز نمی‌گیرد ز حال ما خبر درد او هر شب خبر گیرد ز سر تا پای ما
شب همان شب که سفر مبدأ دوران می‌شد خط به خط باورِ تقویم مسلمان می‌شد شب؛ همان شب که جهانی نگران بود آن شب صحبت از جانِ پیمبر به میان بود آن شب در شب فتنه، شب فتنه، شب خنجرها باز هم چاره علی بود، نه آن دیگرها مرد؛ مردی که کمر بسته به پیکار دگر بی زره آمده در معرکه یک بار دگر تا خودِ صبح خطر دور و برش می‌‌رقصید تیغِ عریان شده بالای سرش می‌رقصید مرد آن است که تا لحظه آخر مانده در شب خوف و خطر جای پیمبر مانده گرچه باران به سبو بود و نفهمید کسی و محمّد خودِ او بود و نفهمید کسی در شب فتنه، شب فتنه، شب خنجرها باز هم چاره علی بود، نه آن دیگرها دیگرانی که به هنگامه تمرّد کردند جانِ پیغمبر خود را، سپر خود کردند بگذارید بگویم چه غمی حاصل شد آیهٔ ترس برای چه کسی نازل شد بگذارید بگویم خطر عشق مکن! جگر شیر نداری، سفر عشق مکن! عنکبوت آیه‌ای از معجزه بر سردر دوخت تاری از رشتهٔ ایمان تو محکم‌تر دوخت باز هم یک نفر از درد به من می‌گوید من زبان بسته ‌ام و خواجه سخن می‌گوید من که از آتش دل چون خُم مِی در جوشم مُهر بر لب‌ زده، خون می‌خورم و خاموشم طاقت ‌آوردن این درد نهان آسان نیست شِقشقیّه است و سخن گفتن از آن آسان نیست...
روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار گرامی باد🌹
آبادی شعر 🇵🇸
روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار گرامی باد🌹
خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست به زندگانی من فرصت جوانی نیست من از دو روزه هستی به جان شدم بیزار خدای شکر که این عمر جاودانی نیست همه بگریه ابر سیه گشودم چشم دراین افق که فروغی ز شادمانی نیست به غصه بلکه به تدریج انتحار کنم دریغ و درد که این انتحار آنی نیست نه من به سیلی خود سرخ میکنم رخ و بس به بزم ما رخی از باده ارغوانی نیست ببین به جلد سگ پاسبان چه گرگانند به جان خواجه که این شیوه شبانی نیست ز بلبل چمن طبع شهریار افسوس که از خزان گلشن شور نغمه خوانی نیست