ای رفتگان، حقیقت دنیای ما چه بود؟
ای تازه باخبر شدگان، ماجرا چه بود؟
در رنج زیستیم و بلا را گریستیم
رنج از برای چیست؟ مراد از بلا چه بود؟
گر با دعای خود به جهان پا گذاشتم
در حیرتم که فلسفهٔ آن دعا چه بود؟
دل بردی از جهان و نپرسیدی از خودت
راهی که میرسید به قلب خدا چه بود؟
اقرار میکنم به گناه و بعید نیست
منکر شود خدا و بگوید کجا؟ چه بود؟
#سجاد_سامانی
طمع وصل تو میدارم و اندیشهی هجر
دیگر از هرچه جهانم نه امید است و نه بیم
#سعدی
سکوت میکنی و رنج میکشی و خوشی
که خوب میشود این روزگار از فردا...
#مریم_حسینزاده
چقدر زود!...
چقدر زود به پایان رسید مهمانی
گذشت ماهی و گویی که رد شده آنی
تو را به عالم باقی خدات خواند ولی
دریغ دل نبریدی ز عالم فانی
به بند بود برای رفاهِ تو شیطان
عجب از آنکه خودت در مرامِ شیطانی
گذشت فرصت خوبی برای خودسازی
چه ساختی؟ به جز این تپه ی پشیمانی
چه حاصلی به کف آورده ای از این ماهی
که گشت نعمتِ بی حد برایت ارزانی
خدا برای تو قدری شریف قائل شد
دریغ آنکه تو قدر خودت نمی دانی
خدا برای تو پوشاند جرمهایت را
تو بی خیال که چشم از گنه بپوشانی
تو را به اشرفِ مخلوق ها نشان بخشید
چرا گذشتی از این افتخارِ انسانی
ز خوانِ لطف خدا دل بریدی و رفتی
به شور و شوق، که کورش زده ست کمپانی
چرا به سمت تَتّلو شدی چنین مایل؟
چه داشت کمتر از او در صدا مگر بانی؟
بیا و باش در این راه یارِ صدّیقی!
نباش بهر وطن خاوری و زنجانی
خدا برایِ تو جویِ عسل فراهم کرد
تو روزه می خوری اما برایِ یک رانی!!
سوار شو به قطارِ عروج تا جا هست!
بترس از آن که بیایی و بشنوی ؛ جا نی!
نه اینکه شعر برای تو بوده، در این حال
شبیه توست یقین شرحِ حال ماها نی...
"ز"توی قافیه ی جایش نبود پس اینجاست
چقدر سست شدند این دوبیت پایانی😂
#احمد_رفیعی_وردنجانی
سرشارم
از شعرهای نچیده،
روزهای نیامده،
اتوبوسهایی مملو آدمیانی که به تعطیلی میروند،
قلبی که روی دست بهار مانده است،
کفهای پر کشیده بر پر مرغانی که به سمت شمال می روند...
سرشارم
از شکایت سنگها
وقتی که در ترنم رودخانه ترک میخورند...
سرشارم از برف،
از ترنم انگور،
نور ...
و در انتظارم
از بُن تاریکی آفاقم را روشن کنی،
من برخیزم
و در درخشش روزی دیگر
باقی زندگی را پی گیرم...
#شمس_لنگرودی
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
دلم زبانهٔ آتش، دلم خرابهٔ شام
مرا به خاطر این خانهٔ خراب ببخش..
تمام عمر حواست به حال و روزم بود
تمام عمر خودم را زدم به خواب، ببخش
اگر شکستهپر و روسیاه آمدهام
مرا به نور حسین بن آفتاب ببخش
حسین گفتم و گفتی حسین عشق من است
مرا به عشق عزیز ابوتراب ببخش
همیشه جانب او گفتم «السلام علیک...»
مرا به لطف فراوان آن جناب ببخش
شنیدهام که تو با کودکان رفیقتری
مرا به گریهٔ ششماههٔ رباب ببخش
#ناصر_حامدی
ماه رمضان است کریمانه ببخش!
ما جمله گداییم و تو شاهانه ببخش!
ای شاه دخیل آستانت شده ایم
مانند کبوتران به ما دانه ببخش!
#صفيه_قومنجانی
@nabzeghalam
34.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❇️ نکاتی دربارهٔ قالب رباعی
🟠 استاد #علی_داوودی
فرصتی نیست به جز فرصت آخر که منم
شب دراز است و جهان خواب و قلندر که منم
قلب تو قله ی قاف است و زُمرُّد بدنی
ماجراجوی کهن در پی گوهر که منم
توی این کوچه کسی منتظر آمدن است
در به در می زنم انگشت به هر در که منم
خسته ای، خسته از این درد نباید بشوم
سینه ای نیست جز این لایق خنجر که منم
هی ورق می زنی و پلک... کجا می گردی؟
آن غزل مرد تب آلوده ی دفتر که منم
فارغ از جنگ در این سینه تو آسوده بمان
کیسه ی خاک پر از طاقت سنگر که منم
می رسد صبح و تو با آینه ات می گویی
بین آن خاطره ها از همه بهتر که منم
#حسین_آهنی
بیا از گوشهی چشمم بچین اشک و دعایم کن
دعا کن دورباشد چشـــم شوریهای بعد از تو
#آرش_شفاعی