eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.6هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت بر سینه می‌فشارمت، اما ندارمت ای آسمان من که سراسر ستاره‌ای تا صبح می‌شمارمت، اما ندارمت در عالم خیال خودم چون چراغ اشک بر دیده می‌گذارمت، اما ندارمت می‌خواهم ای درخت بهشتی، درختِ جان در باغ دل بکارمت، اما ندارمت می‌خواهم ای شکفه‌ترین مثل چترِ گل بر سر نگاه دارمت، اما ندارمت
درشب تیره‌ی خود چشم‌به‌ماهی‌دارم جز تماشای تو از دور چه راهی دارم اشتباه تو دل از «اهل نظر» بردن بود دلربایی تو اگر من چه گناهی دارم بی‌سبب نیست که اینقدر‌شبیهیم به‌هم مثل گیسوی تو من بخت سیاهی دارم من حبابم شب دیدار تو ای ماه در آب سخنی با تو به اندازه‌ی آهی دارم باز‌صد‌شکرکه میخانه‌ی آغوش‌تو‌هست دست کم پیش تو ای عشق پناهی‌دارم
هدایت شده از گلچین شعر
امّید نشسته بر سر شانه‌ی ما پرواز کند دوباره پروانه‌ی ما صبح آمده گلها همگی خندانند خورشید سرک کشیده در خانه‌ی ما @golchine_sher
نفس به یاد شما می‌کشم، خود آگاهی که در هوای شما زنده می‌شوم گاهی به جز دعای فرج برنیامد از دستم که در بساط فقیرم نبوده جز آهی نه دولتی است مرا و نه منصبی دارم که خدمتی بکنم در خور تو که شاهی در آسمان ادب شاعر شما هستم به پشتوانهٔ این بحر ماهم و ماهی اگر نه کارگزارت شوم، شهید توام اگر شهید نباشم چه بخت گمراهی نبین که عقل معاش از سرم پرید آقا به آستان تو تقدیم شد پر کاهی خدا کند که فدای سرت شوم آخر اگر چه دیده‌ای از این حقیر، کوتاهی به چشم ماه تو دنیا که شرمسارم خواست فقط تویی که مرا سربلند می‌خواهی هنوز منتظرم تا به کوفه برگردی حسین فاطمه‌ای و هنوز در راهی
در این شهر پر از درد و پر از دود در این فصل غم انگیز و مِه آلود تحمل کرده‌ام سرمای غم چون امید من به دست گرم تو بود میلاد الماسی
ای باد که میروی از این کوچه با تو سخنیست از همین کوچه همسایه ی ما نقل مکان کرده از کوچه‌ ی ما به آخرین کوچه جایی که نداشت بوی آبادی تبدیل شده به بهترین کوچه انگار که یک‌‌ محله خاموش است چون کوچه ی ماست،،اولین کوچه ای باد برو بگو که برگردد دل رفته و نیست،دلنشین کوچه از جانب من بگو نمیدانی؟ از داغ تو خورد بر زمین کوچه؟ این جمله نوشتنش کمی سخت است او رفت و هنووووز........نقطه چین،،کوچه محمد حسین اقبالی زارچ (طوفان)
«بسم ربّ المهدی عج» دردیم که التـماس درمان داریم موجیم که اندیشهٔ توفان داریم مانند کــویر تشـــنه‌کامیم همه از ســـوی تو انتظار باران داریم 🤲
این را بنویس یادگاری: گنجشک به قیمت قناری جادوی رسانه مسخمان کرد با شعبده و شلوغ‌کاری چادر ز سر زنان کشیدند گفتند حجاب اختیاری سرباز مدافع وطن را کشتند به جرم پاسداری جلّاد و شهید جابه‌جا شد در مغلطۀ خبرگزاری افسوس که چشم‌انتظاران ماندند به چشم‌انتظاری کو غیرت قیصر امین‌پور؟ کو شور حمید سبزواری؟ از پا منشین، دوباره برخیز ای شعر بلند پایداری
شهد شیرین لبی و چون شکر میخواهمت می شوم فرهاد وبا یک تاج سر میخواهمت رقص کن بانوی خورشید و بزن دستی به تار دلبری کن نازنینا،بیشتر میخواهمت گیسوانت مشکی وابریشمی از تار عشق می زنی گیتار وبا سنجاق سر میخواهمت روز وشب چشم انتظارم با خیالاتت خوشم مثل شمعی سوختم،با چشم ترمیخواهمت کوچه،کوچه آمدم با هر تپش زنگی زدم قلب شد آماده و در پشت در میخواهمت
دنیا ز پوچی است شبیه حباب پُر از آب خالی است ولی از سراب پُر جایی برای دیدن او هم نگاه دار هر شب مکن دو چشم خودت را ز خواب پُر یک جلوه "هست" اینهمه کثرت به چشم ماست عیب از نگاه ماست که شد از حجاب پُر خالی نمیشود ز غم تو دل کسی حتی اگر پیاله شود از شراب پُر بی رحمت تو کار به جایی نمی رسد گیرم که گشت نامه ما از ثواب پُر
با یاد تو چای تازه‌دم ریخته‌ام در حنجره‌ی خاطره غم ریخته‌ام احوال دل مرا اگر می پرسی ..‌‌. از لحظه‌ی رفتنت به هم ریخته‌ام
‏گفت جای من کجا لایق بُوَد؟ گفتم: به دل گفت: می‌خواهم جز این جای دگر، گفتم به چشم
تو همان صبح قشنگی ڪہ پس از هر تڪرار عاقبت این دل دیوانہ بہ نامت خورده...
گفت در چشمان من غرق تماشایی چقدر گفتم آری، خود نمی‌دانی که زیبایی چقدر ! ‌ در میان دوستداران تا غریبم دید گفت: دوره‌گرد آشنا ! دور و بر مایی چقدر ! ‌ ای دل عاشق که پای انتظارش سوختی هیچ‌کس در انتظارت نیست، تنهایی چقدر ‌ عاشقی از داغ غیرت مرد و با خونش نوشت دل نمی‌بندی ولی محبوب دل‌هایی چقدر ‌ آتش دوری مرا سوزاند، ای روز وصال بیش از این طاقت ندارم، دیر می‌آیی چقدر ‌
همه هستی به فرمان علی ابن ابیطالب بشر طفل دبستان علی ابن ابیطالب سرانگشتان این آقاست گرداننده عالم چه می فهمیم از جان علی ابن ابیطالب نمی خواهیم جنت را برای ما همین کافی‌است یکی از کاسه لیسان علی ابن ابیطالب علی که جای خود دارد تصور کردنش سخت است مقام قرب سلمان علی ابن ابیطالب که گفته کار شمشیر است تاثیر عدالت بود که ایران شد مسلمان علی بن ابیطالب یل بدر است، بین کودکان محبوبیت دارد چه خوش معناست عرفان علی ابن ابیطالب تمام عمر حسرت را به جان خود خرید عالم درآورد اشک چشمان علی ابن ابیطالب پر کاهی نخواهد شد تمام خیر دنیا گر ترازو باشد ایمان علی ابن ابیطالب پس از مرگ آرزو دارم رساند باد خاکم را نجف نزدیک ایوان علی ابن ابیطالب به روز حشر روی نامه ی اعمال عشاقش عجب زیباست عنوان علی ابن ابیطالب
دکترم حال مرا دید و چنین نسخه نوشت... سدر و کافور ، کفن ، فاتحه و آب فرات! "عاصی" 😭😭😔😔
هر زمان خوردم زمین با "یاعلی" برخاستم از زمان کودکی مجنون نام حیدرم...
از روز ازل شدم ارادتمندش محتاج نگاه اویم و لبخندش در دفتر احوال دلم ثبت نشد «جز مهر علی و یازده فرزندش!»
با شعر خوشم بدون او بی‌حالم من شاعر غم‌سرای خوب سالم سرمایه‌ی عمر من فقط باشد شعر این جمله پدیدار شده در فالم
کم ناله بزن ای دل رنجیده‌ی من کم گریه بکن دیده‌ی غم‌ دیده‌ی من "از دل برود هر آن‌ که از دیده برفت" هیهات، که هست در دل و دیده‌ی من
حوالی سی تا چهل سالگی فهمیدم  هر چه زیستم اشتباه بود حالا می‌فهمم ... چیزی بالاتر از سلامتی چیزی بهتر از لحظه حال با اهمیت‌تر از شادی با ارزش‌تر از رویاهای قشنگ؛ نفس هایی که نفهمیده دَم و بازدَم می‌شدند نیست... حالا می‌فهمم یک کبدِ سالم چند برابر لیسانسم ارزشمند است دیسک کمرم از متراژِ خانه، آرامش روحم از تمامِ نگرانی‌هایم، شادی‌ام از تمام لحظه‌های عبوسم، امیدم از همه‌ یأس‌هایم باارزش‌تر بود... و چقدر یک ثانیه بیشتر کنار فرزندم زنده بمانم ارزش تمام شغل‌ها را دارد... قدر لحظه‌هایمان را بیشتر بدانیم🌱
با شهد لبت طعم عسل ریخت به هم شاعر که به هم ریخت غزل ریخت به هم با آمدنت در شب شعرم هربار مفعول مفاعیل فعل...ریخت به هم
شهر برهم می‌خورد زان طرّهٔ افشان مگو! فتنه برپا می‌شود زان قامت رعنا مپرس! قتل عامی می‌شود زان تیغ ابرو دم مزن! می‌کشی در خون جهانی را از آن لب‌ها مپرس!
از بازى تقدير برايت چه بگويم ؟ لب وا بكنم زحمت صد جلد كتاب است
من زیستنم قصه‌ی مردم شده است یک 'تو' وسط زندگی‌ام گم شده است