eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2هزار ویدیو
54 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
دل فلج بود و سر صدا گل کرد حرف عشق آمد وشفا گل کرد در میان کبوتران حرم یک گرفتار مبتلا گل کرد در هجومِ غم و نفس تنگی یک دریچه ،سپس هوا گل کرد دست در دست آنکه می خواهیش ناگهان حلقه ی طلا گل کرد... پای رفتن مقابل دریا حرف معبر شد و عصا گل کرد در هیاهوی گریه و لبخند روی لب ذکر یا رضا (ع) گل کرد عشق ما شد شبیه معجزه ها در دل شاه یک گدا گل کرد
۶ خرداد ۱۴۰۲
همه دارند به دل کینه ی ما وهمه دم برپدر مادر بدخواه .... سلام وصلوات
۶ خرداد ۱۴۰۲
☆ دلـدادگـی‌ات اگرچه جنجالی بود از جـرگـهٔ عشق‌های پوشالی بود ای کوه! دل سنگ تو از اول هم از مهر و مـحـبّت و وفا خالی بود!
۶ خرداد ۱۴۰۲
☆ دنبال من آمده است ارّابهٔ مرگ آورده دو تا شیشهٔ نوشابهٔ مرگ با زور دو قطره در دهانم انداخت حالا شده‌ام شهیدِ سردابهٔ مرگ! 😭
۶ خرداد ۱۴۰۲
. ما از تو ندیده‌ایم جز قهر و جفا خالی‌است دل سنگ تو از مهر و وفا گفتی که وفا دارم و من می‌گویم: کم لاف بزن که نیست لاف از تو روا
۶ خرداد ۱۴۰۲
دنیا پر‌ از صداست، تو گاهی سکوت کن گاهی سکوت گامِ نخست شنیدن است
۶ خرداد ۱۴۰۲
▫️چند بیتی در خصوص مشکل بی‌حجابی و سهل‌انگاری مسئولین و در نقد لایحه‌ی ناقصی که باعنوان لایحه‌ی حجاب و عفاف نوشته شده و در فضای مجازی منتشر شده▫️ آی مردم ،ساده از دزدان ایمان نگذرید اُمت اسلامی از آیات قرآن نگذرید آی مردم بی‌حجابی می‌دهد دین را به باد از بلایی مثل کشف عِفت آسان نگذرید در هجوم دشمنان دین و ناموس وطن بی‌تفاوت ،راحت از کنج خیابان نگذرید یادگار حضرت زهراست چادر ،خواهران از سفارش‌های نابِ مادر این‌سان نگذرید آی مسئول این چه قانونی‌ست،این وادادگی‌ست از چه می‌ترسید؟ از ننگی نمایان نگذرید از چه باید این حرم از بی‌حجابان پر شود بی‌خیال از انقلاب پاک ایران نگذرید آب برده دین و ایمان‌ را،شما را خواب برد خواب تا کی ؟دیگر از تزویر شیطان نگذرید ازچه با افیون دشمن نشئه‌ی این غفلتید؟ جای غفلت داد باید زود تاوان، نگذرید کی جریمه مانعِ این کینه جویی‌ها شود این‌چنین آسوده از این کینه‌جویان نگذرید آی قانون سازها، قلب مسلمانان شکست از مسلمانان برای نامسلمان نگذرید بره‌ی حُجب وطن صدپاره از این قوم شد دیگر از این گرگ‌های تیز دندان نگذرید غصه‌ی نان و گرانی را تحمل کرده‌ایم تا شما از دین حق این‌گونه ارزان نگذرید ما برای اعتقاد سرخ‌مان خون داده‌ایم اعتماد ما به یغما رفت از آن نگذرید عمری از هرچه نباید بود راحت رد شدید لطف فرمایید، از خون شهیدان نگذرید 🍃🌹🍃🇮🇷
۶ خرداد ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️اصطلاح یره برای همسر جایز نیست! توضیح اصطلاح یره توسط حضرت آقا 😍😅
۶ خرداد ۱۴۰۲
عشق آموخت به ما لذت نادانی را آرزو کن که نبینی شب طوفانی را کشتیِ گم شده در موج پریشانی را مثل آیینه نباش ای دل اگر خرد شدی! صد برابر نکن احساس پشیمانی را عقل یک عمر به ما درس فضیلت می داد عشق آموخت به ما لذت نادانی را من که چون خنده ی دیوار، ترک خورده دلم از که مخفی بکنم این غم پنهانی را؟ عشق تو سیب خرابی ست که می اندازد در دل جمعیتی فتنه ی شیطانی را این همه صنعت شعری که چکامیده تو را بر سر دجله به هم ریخته خاقانی را چشمت آیینه ی پاکی ست که می انگارد به رواق دل من شوق غزلخوانی را دلم آسیمه ی هجران تو بود و وصلت تنگ تر کرد بر او عرصه ی حیرانی را محمد مهدی نورقربانی
۶ خرداد ۱۴۰۲
نه عقابم، نه کبوتر، اما چون به جان آیم در غربت خاک، بال جادویی شعر، بال رؤیایی عشق، می‌رسانند به افلاک مرا. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
۶ خرداد ۱۴۰۲
آسمان حال عجیبی دارد دل من حس لطیفی دارد پیرمرد ده بالا میگفت کاش باران دیرتر می آمد خانه ام سقف ندارد افسوس رختخوابم زیر آب هست هنوز پیر زن در ده پایین میگفت کاش باران زودتر می آمد باغ من خشک شد از بی آبی بی ثمر بود آن همه بی خوابی کودکی در خانه اش دل نگران چونکه کفشش فرق داشت با دیگران کفش کودک زیر باران آب داد پای اورا توی کفشش تاب داد در یکی ده آنطرف غوغا بود برسر یک رود آب دعوا بود که مبادا به یکی کم برسد جرعه ای از آب باران لطیف با همه این اوصاف آسمان میبارید ولی افسوس کسی شکر نکرد ولی افسوس کسی شکر نگفت و خدا از بالا همه را ناظر بود... سید مهدی بنی هاشمی
۶ خرداد ۱۴۰۲
دود برخیزد زِ جانم، آتش افتد در دلم یک نفس گر بازدارم آهِ عالم‌سوز را
۶ خرداد ۱۴۰۲
💠 گفتی ز جهان چه غصه داری آخر؟! آن غصه که در جهان نگنجد دارم... 🖋
۶ خرداد ۱۴۰۲
به باد حادثه بالم اگر شکست چه باک؟ خوشا پریدن با این شکسته‌بالی‌ها
۶ خرداد ۱۴۰۲
پلکی زدیم و فرصت عاشق شدن گذشت حسرت همیشه حاصل نامهربانی است
۶ خرداد ۱۴۰۲
دیگر نبات را نخَرَد مشتری به هیچ یک بار اگر تَبَسُّمِ همچون شِکر کُنی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
۶ خرداد ۱۴۰۲
مشهد، رضا... قم، فاطمه... با این کریمان والی ایران می شود موسی بن جعفر یک قطره از دریای آقاییش این است یار فقیران می شود موسی بن جعفر فهمیده ام از ماجرای بُشر حافی کهفِ هراسان می شود موسی بن جعفر
۶ خرداد ۱۴۰۲
• اگر دلتنگ ایوانِ نجف بودی، برو مشهد ضریح قُدسی شاهِ خراسان را تماشا کن مجتبی خرسندی
۶ خرداد ۱۴۰۲
۶ خرداد ۱۴۰۲
قاصدک، شعر مرا از بر کن… برو آن گوشه باغ، سمت آن نرگس مست و بخوان در گوشش، و بگو باور کن… یک نفر یاد تو را، دمی از دل نبرد…
۶ خرداد ۱۴۰۲
از عشق تو شد سهم دلم دلهره ها تنها وغریب وخسته از پنجره ها تب کرده دوباره شاعر چشمانت نفرین به تو و جدایی و خاطره ها
۷ خرداد ۱۴۰۲
دلم از رفتن تو سخت به هم می ریزد بروی واژه ی "خوشبخت" به هم می ریزد آمدی توی خیابان و همه فهمیدند شهر را موی کمی لخت به هم می ریزد عطر آغوش و تنت حاشیه ی امنیت است مرد را فاصله در تخت به هم می ریزد پاره کن پیرهنم را که زلیخاها را حالت پارگی رخت به هم می ریزد عشق با فتح دلت تاجگذاری شده است بروی سلطنت و تخت به هم می ریزد آنچه در تجربه ی ماست نشان داده که عشق- تا خیالت بشود تخت، به هم می ریزد دوستت دارم و این یک کلمه شعر من است حرف را قافیه ی سخت به هم می ریزد
۷ خرداد ۱۴۰۲
نشد یک لحظه از یادت جدا دل زهی دل، آفرین دل، مرحبا دل ز دستش یک دم آسایش ندارم نمیدانم چه باید کرد با دل هزاران بار منعش کردم از عشق مگر برگشت از راه خطا دل! به چشمانت مرا دل مبتلا کرد فلاکت دل، مصیبت دل، بلا دل از این دل داد من بستان خدایا زدستش تا به کی گویم خدا دل
۷ خرداد ۱۴۰۲
با قلبِ تپنده ای به ما سر میزد با طلعت ِخنده ای به ما سر میزد از دامنِ کوه بامدادان خورشید مانند پرنده ای به ما سر میزد!
۷ خرداد ۱۴۰۲