غنچه پرپر گشته بود و گل جدا افتاده بود پشت در جان علی مرتضی افتاده بود دست مولا بسته و بیت ولایت سوخته آیه‌ای از سورۀ کوثر جدا افتاده بود گوش ناموس خدا شد پاره همچون برگ گل گوشواره من نمی‌دانم کجا افتاده بود دست قنفذ رفت بالا بازوی زهرا شکست پای دشمن باز شد زهرا ز پا افتاده بود مجتبی در آن میانه رنگ خود را باخته لرزه بر جان شهید کربلا افتاده بود فاتح خیبر برای حفظ قرآن در سکوت کل قرآن در میان کوچه‌ها افتاده بود کاش ای آتش بسوزی در شرار قهر حق هرم تو بر صورت زهرا چرا افتاده بود مادر مظلومه می‌پیچید پشت در به خود دختر معصومه زیر دست و پا افتاده بود غیر زهرا غیر محسن غیر آتش غیر در کس نمی‌داند که پشت در چه‌ها افتاده بود فاطمه نقش زمین گردید میثم آه آه فاطمه نه بلکه ختم‌الانبیا افتاده بود #غلامرضا_سازگار

الهی ای نفس بی یاد زهرا اگر در سینه رفتی برنگردی 🥀🥀🥀🥀

🎥 مرثیه‌سرایی میثم مطیعی در مراسم عزاداری شام شهادت حضرت زهرا در حسینیۀ امام خمینی

#حضرت_زهرا_س_شام_غریبان ظاهراً تشییع یک پیکر ولی باطناً تشییع زهرا و علی استاد #علی_انسانی

#حضرت_زهرا_س_شام_غریبان #زبان_حال_امیرالمومنین_ع از داغ تو من به خویشتن می‌پیچم این نُسخه‌ی دردی‌ست که من می‌پیچم تو دست مرا ز بند وا کردی و لیک من دستِ تو در بندِ کفن می‌پیچم مرحوم استاد #سیدرضا_مؤید

مادر جان.... پس‌از تو آنچه سپید است، گیسویِ حسن‌ست پس از تـو آنچـه سیـاه‌ است، روزگارِ علــی‌ست #محمدعلی_بیابانی

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا قدیمی‌تر زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر زنی از خویشتن حتی از أعطینا قدیمی‌تر زنی از نیّت پیدایِش دنیا قدیمی‌تر که قبل از قصۀ قالوا بلی این زن بلی گفته‌ است نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ است ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه به سوی جانمازش می‌رود سلانه سلانه شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه از آن دانه بهشت آغاز شد ریحانه ریحانه نشاند آن دانه را در آسمان، با گریه آبش داد زمین خاکستری بود اشک او رنگ و لعابش داد زنی آنسان که خورشید است سرگرم مصابیحش که باران نام او را می ستاید در تواشیحش جهان آرایه دارد از شگفتی های تلمیحش جهان این شاه مقصودی که روشن شد ز تسبیحش ابد حیران فردایش ازل مبهوت دیروزش ندانم های عالم ثبت شد در لوح محفوظش چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا زمین زهرا، زمان زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا چه می‌فهمم من از زهرا و ما أدراک ما زهرا! مرا در سایۀ خود برد و جوهر ریخت در شعرم رفوی چادرش مضمون دیگر ریخت در شعرم مدام او وصله می‌زد، وصلۀ دیگر بر آن چادر که جبرائیل می‌بندد دخیل پَر بر آن چادر ستون آسمان‌ها می‌گذارد سر بر آن چادر تیمّم می‌کند هر روز پیغمبر بر آن چادر همان چادر که مأوای علی در کوچه‌ها بوده‌ است کمی از گرد و خاکش رستخیز کربلا بوده‌ است #سید_حمیدرضا_برقعی

•یافٰاطمة‌الزهراء• روز محشر که بیاید… کار دست فاطمه ست "مرتضی" می ایستد ، زهرا قیامت می‌کند… #علی‌اکبرلطیفیان

بعدازرسول آنچه که باور نبود شد آتش گرفت هستی او سوخت دود شد پهنای آسمان به خودش رنگ غم گرفت وقتی که یاس خانه ی حیدر کبود شد دست پلید شب زد وآیینه راشکست نسبت به جایگاه علی تا حسود شد درپیش چشم کودک خود بضعه النبی افتاد  بر زمین  و قیامش  قعود  شد زهرا میان کوچه علی را رها نکرد قنفذ رسید و آنچه که باور نبود شد #محسن_درویش #حضرت_زهرا

و قصه خواست ببیند یکی نبودش را بنا کند پس از آن گنبد کبودش را خدای قصه یکی بود و سخت تنها بود یکی نبود و خدا در دلش سخن ها بود یکی نبود که جانی به داستان بدهد و مثل آینه او را به او نشان بدهد یکی که مثل خودش تا همیشه نور دهد یکی که نور خودش را از او عبور دهد یکی که مَطلع پیدایش ازل بشود و قصه خواست که این مثنوی غزل بشود نوشت آینه و خواست برملا باشد نخواست غیر خودش هیچ کس خدا باشد نوشت آینه و محو او شد آیینه نخواست آینه اش از خودش جدا باشد شکفت آینه با یک نگاه ؛ کوثر شد که انعکاس خداوندی خدا باشد شکفت آینه و شد دوازده چشمه و خواست تا که در این چشمه ها فنا باشد و چشمه ها همه رفتند تا به او برسند به او که خواست خدا چشمه ی بقا باشد نگاه کرد و آیینه را به بند کشید که اصلاً از همه ی قیدها رها باشد خدا ، خدای جلالت خدای غیرت بود که خواست ، آینه ناموس کبریا باشد نشست ؛ بر رخ آیینه اش نقاب انداخت و نرم سایه ی خود را بر آفتاب انداخت در این حجاب ، جلال و جمال ” او ” پیداست ” هزار نکته ی باریک تر ز مو اینجاست “ نشاند پیش خودش یاس آفرینش را و داد دسته ی دستاس آفرینش را به دست او که دو عالم ، غبار معجر او و داد دست خدا را به دست دیگر او به قصه گفت ببیند یکی نبودش را بنا کند پس از این گنبد کبودش را … رسید قصه به اینجا که زیر چرخ کبود زنی ، ملازم دستاس ، خیره بر در بود چرا که دست خداوند ، رفته بود از فرش انار تازه بچیند برای او در عرش کمی بلندتر از گریه های کودکشان درخت های جهان در حیاط کوچکشان کنار باغچه ، زن داشت ربنا می کاشت برای تک تک همسایه ها دعا می کاشت و بی قرارتر از کودکی که در بر داشت غروب می شد و زن فکر شام در سر داشت چه خانه ای ست که حتی نسیم در می زد فدای قلب تو وقتی یتیم در می‌زد. صدای پا که می آمد تو پشت در بودی به یاد در زدن هر شب پدر بودی فقیر دیشب از امشب اسیر آمده بود اسیر لقمه ی نانت فقیر آمده بود صدای پا که می آید … علی ست شاید … نه … همیشه پشت در اما … کسی که باید … نه … نسیمی از خم کوچه ، بهار می آورد علی برای حبیبش انار می آورد خبر دهان به دهان شد انار را بردند و سهم یک زن چشم انتظار را خوردند ز باغ سبز تو هیزم به بار آوردند انار را همه بردند و نار آوردند قرار بود نرنجی ز خار هم … اما … به چادرت ننشیند غبار هم … اما … قرار بود که تنها تو کارِ خانه کنی نه این که سینه سپر ، پیش تازیانه کنی فدای نافله ات ! از خدا چه می خواهی ؟ رمق نمانده برایت … شفا نمی خواهی ؟ صدای گریه ی مردی غریب می آید تو می روی همه جا بوی سیب می آید تو رفته بودی و شب بود و آسمان ، بی ماه به عزت و شرف لا اله الا الله خدای قصه یکی بود و سخت تنها بود یکی نبود و خدا در دلش سخن ها بود و قصه رفت بگرید ، یکی نبودش را سیاهپوش کند گنبد کبودش را #حسن_بیاتانی

با کوه گناه، این سراپا تقصیر رو کرده به درگاه تو ای توبه پذیر از آتش دوزخ و گرفتاریها غیر از تو نجات بخش من کیست مجیر؟ #محمدجواد_منوچهری #الهی‌العفو

چون برگ که از درخت، زود افتاده داغت به دلِ جنگل و رود افتاده ای دیــده بــبــار تا نبینی که گُـلی بــیــنِ در و دیـــوار کـــبـــود افــتــاده #فاطمیه 🥀 #صفیه_قومنجانی

سلام صبحتون بخیر 🥀 هر شعری میخوام بارگذاری کنم تو کانال دست و دلم نمیره😢 آخه دلم هنوز داغدار مادره. بازم باید از فاطمیه بذارم.‌😭😭 داغ مادر مگه به این راحتی فراموش میشه 😭 😭😭😭

از امروز حضرت امیر و حسنین و زینبین قرار چجوری دنیا رو بدون زهرا تحمل کنن😭😭

مادر دو هفته دیگه میموند نوزده ساله میشد😭

مگه زینب چند سال داره که مسئولیت یه خونه افتاد رو دوش زینب😭

وقتی حضرت زهرا از زینبش خواست کفنها رو بیاره معلوم بود زینب باید خودشو برا روزهای سخت آماده کنه😭😭😭

دیدن غربت بابا

آروم کردن امام حسن که معلوم نیس سوز گریه‌هاش از کجاست؟😭

دلداری امام حسین و گذاشتن آب بالای سر امام حسین😭

داغ پدر، تشت پر از تکه‌های جگر، آخ قتلگاه آه، عاشورا آه، غربت آه، شام امان از شام امان از شام امان از شام 😭😭😭😭😭

قرار آخر حضرت علی و حضرت فاطمه؛ فاطمه جان قرارمون باشه عاشورا، گودی قتلگاه 😭😭

#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت #حضرت_زهرا_س_روز_شهادت #زبان_حال_حضرت_زهرا_س خطاب به #حضرت_زینب_س آئینه‌دار کوچک مادر، صبور باش ای داغدار حادثه‌ی دَر، صبور باش اینجا که نیست حیدرِ غم‌دیده، گریه کن اما کنار ساقیِ کوثر، صبور باش تو شاهدی به غسل و به دفن شبانه‌ام ای بال و پر شکسته کبوتر، صبور باش من پهلویم شکسته چو قلب نحیف تو ای دل‌شکسته، لاله‌ی پرپر، صبور باش انگار رفتنی شـده‌ام نازنیـن من دیگر رسیده لحظه‌ی آخر، صبور باش ارثیه‌ی تو چادر خـاکـیِّ مادر اسـت ای خانه‌دار خانه‌ی حیدر، صبور باش زینب! هنوز اول غم‌هاست دخترم مانده‌ست کربلای برادر، صبور باش من صبر کردم از غم ششماهه محسنم مادر تو نیز در غم اصغر، صبور باش دنیا دو فرقِ چاک، تو را می‌دهد نشان در ماجرای حیدر و اکبر، صبور باش بعد از مدینه، دیدی اگر بین قتلگاه مانده حسین با تن بی‌سر، صبور باش ای جوهر صدای علی در صدای تو خطبه بخوان! مقابل لشکر صبور باش جان تو و حسین! خدا یار و یاورت در داغدشت حادثه، دختر صبور باش #امیررضا_فرجوند

ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من! برخیز و باش، فاطمه جان، غمگسار من رفتی ز دیدۀ من و، از دل نمی‌روی حس می‌کنم همیشه تویی در کنار من شیرینی حیات من، ای بَضعَةُ الرّسول! تلخ‌ست با غمت همه لیل و نهار من خیری پس از تو نیست در این زندگیّ و، من گریَم از این‌که طول کشد روزگار من مردم ز گریه، غصّۀ خود حل کنند، لیک افتد ز گریه، غصّۀ دیگر به کار من خواهم ز کودکان تو پنهان گریستن اما غمت ربوده ز کف اختیار من این روزها ز خانه کم آیم برون، مگر کمتر به قتلگاه تو افتد گذار من استاد#سیدرضا_موید