. دلیرمردان سرزمین من ✍️نجمه صالحی سرزمین من لاله‌هایی همچو خورشید دارد؛ سرزمینی که خاکش بوی استقامت می‌‌دهد؛ سرزمین پاکیزه‌ای که هر تکه از خاکش هم قداست دارد! در سرزمین من می‌شود رد پای مردان خدا را در آسمان پیدا کرد! رد پای دلیران عاشق، گم‌نامان نام‌آوری که از آسمان سرفراز ایران کوچ می‌کردند و با رفتن‌شان سرافرازی را برای سرزمین‌شان به یادگار می‌گذاشتند. با همت، شور، شهادت و جانبازی‌شان؛ قدرت، صلابت، استقامت و پایداری را به ایرانیان هدیه می‌دادند. در جبهه‌ها، رقابت در پیشی گرفتن برای ورود به حریم عاشقی موج می‌زد! رزمنده‌ها با خطر رمل، مین، کمین، توفان ماسه، دریای مواج، خمپاره، گلوله و رد قناسه، دست و پنجه نرم می‌کردند و خون‌شان دشت را همچون #کربلا گلگون می‌کرد. دلیرمردان کربلای پنج، فتح المبین و والفجر هشت و...اسطوره‌های یقین بودند که با بالی رها به سوی دیار عاشقی پرواز کردند و تاریخ، رشادت‌هایشان را در خود ثبت کرد. 🥀روح همه‌ی شهدا شاد و یادشان گرامی🥀 https://virasty.com/najmehsalehi/1695377280966890254 #دفاع_مقدس #هفته_دفاع_مقدس #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. وجود امام در هدایت تکوینی و تشریعی ✍مخدره چمن‌خواه [۱] در آیه ۵۵ سوره مائده، خداوند می‌فرماید: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» این آیه که به آيه ولایت مشهور است خداوند خود را ولی مؤمنین می‌خواند. ولایت بالذات از آنِ خداوند است و بالعرض از آنِ پیامبر(صلی‌الله ‌علیه‌و‌آله) و ائمه(علیه‌السلام) می‌باشد. ولایت پیامبر و ائمه اطهار ، تجلیات و مظاهر ولایت الله می‌باشد. این ولایت بعد از امام حسن عسکری (علیه‌السلام) به حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) تفویض گردیده‌است. از نگاه تقویم نهم ربیع‌الاول سالروز آغاز امامت حضرت ولی‌عصر(علیه‌السلام) است؛ امّا در حقیقت، آغاز امامت امام عصر(علیه‌السلام) همان روز هشتم ربیع الاول و از لحظه شهادت امام حسن عسکری(علیه‌السلام) بوده است. مبنا و پشتوانه‌ی این امر نیز حقایق تکوینی و تشریعی نظام این عالم است. [۲] در نظام تکوینی عالم، زمین و آسمان یک لحظه نباید بدون حجت باقی بماند. زیرا موجودیت و کیان جهان، وابسته به وجودِ امام و حجت خداست. چنانکه امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «اگر زمین بدون امام بماند در هم فرو رود و اهلش را نابود سازد».(اصول کافی،ج ۱، ص۲۵۲). بحث این حدیث در مورد لحظه است؛ یعنی اگر زمین یک لحظه بدون امام باشد، در هم خواهد رفت. ساختار عالم، وابستگی آن و اهل آن به وجود امام است. پس اگر امکان بقای زمین بدون امام حتی برای یک لحظه وجود داشته باشد معنایش این است که همواره نیز می‌تواند چنین باشد؛ در این صورت ضرورت امام در بُعد تکوینی از بین خواهد رفت. در برخی از احادیث به طرفة‌العین تعبیر شده است: «اگر زمین چشم به هم زدنی بدون امام بماند از بین خواهد رفت.»(اصول کافی، ج ۱، ص ۲۵۲). روایت دیگری از باقر (صلوات‌الله‌علیه) نقل شده است که حضرت فرمودند:«لَوْ أَنَّ الْإِمَامَ رُفِعَ مِنَ الْأَرْضِ سَاعَه»، بر فرض محال اگر امام حتّی لحظه‏‌ای از زمین برداشته شود؛ صحبت لحظه است نه یکی، دو روز، «لَمَاجَتْ بِأَهْلِهَا کَمَا یَمُوجُ‏ الْبَحْرُ بِأَهْلِهِ »، همه اهل زمین در هم کوبیده می‏شوند و از بین می‌روند. [بحار الأنوار ؛ ج‏۲۳ ؛ ص۳۴] [۳] در نظام تشریع نیز زمین و زمان یک لحظه بدون حجت نبوده، نیست و نخواهد بود. اول این‌که مبنای خداوند این است که حجت را بر بندگان خود تمام کند و این امر وقتی محقق می‌شود که زمین و زمان یک آن نیز از حجّت تهی نباشد. مصداق آن، آیه ۱۳۴ سوره طه است.(وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُمْ بِعَذَابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَنَخْزَى.و اگر ما آنان را قبل از [آمدن قرآن] به عذابى هلاك میکرديم قطعا مى گفتند پروردگارا چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى تا پيش از آنكه خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى كنيم). در ثانی بر همین اساس، اگر کسی فرض کند زمانی فقط دو نفر در عالم باشند، یکی از آن دو حتماً حجّت خواهد بود.(اصول کافی، ج ۱، ص ۲۵۳). سوم این‌که همواره خدای متعال به واسطه حجتش حق و باطل را برای بندگانش روشن می‌کند تا کسی نگوید من نتوانستم حق را از باطل تشخیص دهم. امام صادق در این مورد فرمودند:«خدا زمین را بدون عالِم وا نمی‌گذارد و اگر چنین نمی‌کرد حق از باطل تشخیص داده نمی‌شد.»( اصول کافی جلد ۱ صفحه ۲۵۲) [۴] این یک ساختار حکیمانه و الهی هست و و آغاز امامت امام عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نیز در همین ساختار تعریف می‌شود و مسئله غیبت هیچ خدشه‌ای برای این نظام وارد نمی‌کند؛ زیرا اًولا نواب خاص و عام ایشان مسیر هدایت انسان‌ها را توسط امام و وجود حجّت خدا در عالَم را هموار کرده‌اند. ثانیاً امام و حجت خدا در عالم شأن دیگری به جز هدایتِ ظاهری دارد و آن شأن هدایتِ باطنی است. در واقع حلقات زنجیره‌ای هدایت در بیرون و هم در درون انسان‌ها هیچگاه از هم گسسته نبوده‌اند. در ضمن رابطه ولایت با جامعه و انسان‌ها، مانند رابطه جان با بدن است . به همان اندازه که ولی امر در جامعه با اجـرای ولایـتش به جامعه حیات می بخشد و امت را از تاریکی‌های جهالت می‌رهاند و به اوج کـمـال و تـرقـی مـی‌رسـانـد. امـت نـیـز بـا فـراهـم سـاخـتـن زمـیـنـه بـرای اعمال ولایت امام ایفای نقش می‌کند. ضمن اینکه امام واسطه‌ی فیض الهی به موجودات است و جمیع کائنات، تحت استیلای ولایتی امام قرار دارند. بدین جهت امامت امام عصر(علیه‌السلام) از همان لحظه شهادت امام یازدهم(علیه‌السلام) محقّق بوده و آغاز شده است. #جهاد_روایت #امام_حسن_عسکری #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. ننه علی سیده فاطمه موسوی باردئی قاب عکس منبت‌کاری‌شده‌ی علی را در دستانش محکم گرفته بود. از خاطرات دوران کودکی پسرش حرف می‌زد. لرزش دستان پر از چین و چروکش، اشک‌های حلقه شده در چشمان پشت عینکش، صدای بغض آلودش، نگاه‌های پر از حسرتش به قاب مربعی چوبی کوچک علی، قلب عالم و آدم را به درد می‌آورد. یکی از خبرنگاران از ننه علی پرسید:اگر پسرتان زنده بود باز اجازه رفتن به میدان را به او می‌دادید؟ هنوز سوالش تمام نشده بود که ننه علی گفت:((مگر پسر من از علی اکبر امام حسین_علیه السلام_خوش قد و بالاتر بود؟ جوان خوش قد و بالایمان را دادیم و بعد از ده سال دوری و چشم انتظاری یک مشت استخوان تحویل گرفتم. بخاطر رهبر عزیزمان خم به ابرو نیاوردیم که مبادا قلب آقایمان برنجد. اگر پسرم صد بار دیگر هم زنده شود جز به این راه رفتن رضایت نمی‌دهم.)) نفس‌هایم به شماره افتاده بود.چادرم را روی صورتم کشیدم تا چشمان اشک آلودم را از ننه علی مخفی کنم.بغضم را فرو بردم تا صدای هق هق گریه‌هایم را کسی نشنود. ولی وقتی اشک‌های پدر علی بر صورتش جاری شد دیگر تحمل نکردم و سکوت مجلس را شکستم.همه به گریه افتادند. قطرات اشک یکی پس از دیگری بر گونه‌های استخوانی پدر علی جاری می‌شد. عینک های ته استکانی اش را در دستش گرفت و آهی از اعماق وجودش کشید. و گفت:((علی خودش شاهد است که ما یک بار هم ناشکری نکردیم.)) ننه علی با همان صدای نحیف و مهربانش گفت:((جگر گوشه‌ام را در راه اسلام دادم تا شما دخترانم در امنیت در کوچه پس کوچه‌های شهرتان قدم بزنید بدون آنکه کسی به شما چپ نگاه کند.شما هم به من قول بدهید امانتدار خوبی باشید و در هیچ برهه از زمان چادر از سرتان نیفتد.)) شهدا سنگ‌نشانند که ره گم نشود. ✨هفته دفاع مقدس مبارک✨ #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. «آخرین روز تابستان» ✍طیبه فرید از خلقت آدم شش هفت هزار سال می گذشت،اما خدا اراده کرده بود مرا سی و نه سال قبل دقیقا آخرین روز تابستان دم صبح،وقتی آقاجان جبهه بود و مادرم توی شهر غریب،بیاورد اینجا.محل تولدم یک بیمارستان نظامی بود. یکی دوتا بخش آن طرفتر پر بود از مجروح جنگی و شهید.تا یکی دو هفته بعد اسم نداشتم.تا اینکه آقاجانم از جبهه برگشت. سوغات نارگیل آورده بود با یک رشته خرمای زرد خشک.برایم اسم گذاشت. همین اسم امروزم.این را هیچوقت ننوشته بودم که بعضی خاله خانباجی های فامیل منتظر بودند بعد از دو تا دختر مادرم پسر به دنیا بیاورد، اما مادرم دوباره دختر آورده بود و آقا جان برای خنثی کردن حرف و حدیث ها و گمانه زنی ها درباب انقراض نسل، در انظار عمومیِ فک و فامیل اعلام کرده بود من از خدا دوازده تا دختر خواسته ام و اینجوری آب پاکی را ریخته بود روی سر وکله بعضی ها.بعد هم مرا گرفته بود توی بغلش و برایم لالایی خوانده بود: غمش در نهانخانهٔ دل نشیند بنازی که لیلی به محمل نشیند به دنبال محمل چنان زارو گریم که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند آقاجان خوانده بود و از کنار چشم من یک قطره درشت اشک لغزیده بود..... «عین آدم های دلتنگ» تا چهارسالگی ام آقاجان غریبه ای بود که گاهی از جبهه می آمد خانه،با خودش خرمای خشک و نارگیل می اورد و گاهی چتر منور...غریبه ای که یک ذره می ماند وکلی می رفت. کودکی هایم وسط چریک چریک گنجشک ها توی شاخ و برگ درخت نارنج و بین بوته شمعدانی های باغچه گذشت. وخانه ای که آقاجانش رفته بود بجنگد. هنوز مسیر عبور جنگنده های عراق از قاب زیر زمین خانه توی ذهنم مانده، و اضطراب رادیوی مشکی لب ایوان از آژیر قرمزی که همان کنون می شنیدیم.و دست های مادر که از تشت لباس ها بیرون آمده بود و قطرات سفیدی که از سر انگشت هایش می چکید روی زمین. طفلک ما را می برد توی جان پناه و دستش را می گرفت بغل صورتش و پسر موسی ابن جعفر(ع) را قسم می داد که موشک ها دیوار خانه را روی سرمان آوار نکنند. خانه مان موشک نخورد، خودمان هم نمردیم.جنگ تمام شد. آقاجانم برگشت. و من همیشه به این فکر می کردم که خدا چی می خواست بگوید که توی این همه تاریخ از عصر پارینه سنگی به این طرف مرا درست آخرین روز تابستان آن سال به دنیا آورد، زمانی که اسمش تابستان بود و رسمش پاییز.وسط جنگ! توی یک بیمارستان نظامی،که یکی دوتا بخش ان طرف ترش پر بود از مجروح وشهید.... باعشق مادرزادی به ابیات طبیب اصفهانی: خلد گر به پا خاری آسان بر آرم چه سازم به خاری که در دل نشیند پی ناقه‌اش رفتم آهسته ترسم غباری به دامان محمل نشیند مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند. ۳۱ شهریور #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

خورشید سامرا ✍نجمه صالحی #امام_حسن_عسکری علیه السلام تقریبا بیشتر عمر خود را در پادگان نظامی سامرا گذراندند، فشار و‌ اختناق دستگاه خلافت عباسی به حدی بود که علاوه بر اینکه وجود نازنین امام، چند ماه و چند بار در زندان بودند، پس از آزادی هم آن بزرگوار مجبور بودند، هفته‌ای دو روز دارالخلافه بروند و اعلام حضور کنند. به خاطر شدت نظارت بر این بزرگوار، بانوان دست به کار شدند و اقدامات فرهنگی و سیاسی فراوانی انجام دادند که از بین سطور گزاره‌های تاریخی قابل برداشت است و الحمدلله بنده توانستم طی نگارش پایان‌نامه سطح سه و نگارش چند مقاله به گوشه‌ای از این اقدامات دست یابم. به نظرم بی‌مناسبت نیست چند کتاب مفید در مورد زندگانی یازدهمین پیشوای هدایت علیه السلام معرفی کنم. آثار پیش‌رو گرچه اغلب در دوران حاضر نگاشته شده اما مفید و قابل استفاده‌ هستند👇 ❇️موسوعة الامام العسکری علیه‌السلام‌با اشراف آیه الله خزعلی ❇️کتاب پیشوایان هدایت(خورشید سامرا)،تألیف:سید منذر حکیم/انتشارات:مجمع جهانی اهل بیت(ع) ❇️کتاب حسن بن علی امام عسکری (علیه السلام) تألیف: دکتر مرضیه محمدزاده ❇️کتاب زندگانی امام حسن عسکری علیه‌السلام تألیف باقر شریف قریشی ❇️کتاب شکوه سامرا تألیف محمدحسن حیدری انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام ❇️کتاب «ماه در میان نیزه‌ها» تألیف مهدی قزلی در رابطه با زندگانی، شخصیت،سلوک فردی،اجتماعی، سیاسی و فرهنگی #امام_حسن_عسکری (علیه السلام) ❇️کتاب چهره‌های درخشان سامرا تألیف علی ربانی خلخالی #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. امامِ مبارز ✍چمن‌خواه امام حسن عسکری(علیه‌السلام) در سال ۲۳۲ هجری قمری، چشم جهان گشود. به دستور خلیفه عباسی در سامراء در محله عسکر سکونت اجباری داشت به همین جهت عسکری نامیده می‌شود. در زمان امام حسن عسکری(علیه السلام)، شیعه به صورت یک قدرت عظیم در عراق در آمده بود و همه مردم می‌دانستند که این گروه به خلفای وقت معترض بوده و حکومت هیچ یک از عباسیان را مشروع و قانونی نمی‌داند. خاندان عباسی و پیروان آنان طبق روایات و اخبار متواتر می‌دانستند، مهدی موعود از نسل حضرت عسکری(علیه السلام) خواهد بود به همین جهت پیوسته مراقب وضع زندگی او بودند. امام عسکری(علیه‌السلام) با وجود همه فشارها و کنترل‌ها و مراقبت‌های بی‌وقفه حکومت عباسی، یک سلسله فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام دادند. [۱] کوشش‌های علمی در دفاع از آیین اسلام و تبیین اندیشه صحیح اسلامی [۲] ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مناطق مختلف از طریق نمایندگان [۳] فعالیت‌های سری سیاسی [۴] حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان [۵] تقویت و توجیه سیاسی عناصر مهم شیعه [۶] استفاده گسترده از آگاهی غیبی [۷] آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود امام مهدی(علیه‌السلام) امام حسن عسکری(علیه‌السلام) در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ در حالیکه عمر شریفشان ۲۸ سال بود، به شهادت رسیدند و در سامراء در کنار مرقد پدر بزرگوارشان به خاک سپرده شدند. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. 🔖امام مبارزات سرّی سیاسی ✍آمنه عسکری منفرد پس از ارتحال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و ماجرای سقیفه، همانها که در غدیر خم با علی (علیه السلام) بیعت کرده بودند، به عهد خود پایدار نماندند و درصدد غصب حق امامت اولاد علی (علیه‌السلام) برآمدند. پس حاکمان طاغوت همواره تلاش می‌کردند مردان بزرگ خاندان عصمت را خانه‌نشین کرده، از قدرت و حاکمیت جدا سازند. حق مشروعیت امامت و ولایتشان را که از جانب پروردگار معین شده و از پیامبر خاتم (علیه السلام) به آنها رسیده بود، منکر می‌شدند، تا به خیال خامشان، قدرت نفوذ و حب آل علی(علیه السلام) را در دلهای شیعیان بخشکانند. آنها فرق علی (علیه السلام) را در محراب شکافتند، مجتبی (علیه السلام) را به صلح با معاویه مجبور کردند و رأس حسین (علیه السلام) را در کربلا بر نیزه زدند و خانواده‌اش را به اسارت بردند...اما هر چه بیشتر تلاش می‌کردند، حقانیت امامت و خلافت ائمه بیشتر از پیش اثبات می‌شد و روز به روز بر تعداد افراد و قدرت شیعیان آنها افزوده می‌شد. اما از زمان ولیعهدى امام رضا (علیه السلام) که شیعه از حاشیه‌ی اجتماع تا پایگاه قدرت پیشروى کرد، وحشت و ترس حاکمان وقت- بنى عباس- فزونى یافت و از همین زمان، شیعیان نیز وظیفه‌ی خود می‌دانستند که کاسته شدن قدرت حق را برنتابند. همین عامل، ترس و کابوسى براى خلفای عباسى ایجاد کرد که آنان چاره‌ی کار را در سیاست خانه‌نشین کردن ائمه، مراقبت شدید، زندان و آزار آنان ‌می‌دیدند. بنابراین دستگاه خلافت عباسی برای حفظ آرامش خلافت خود، به خصوص در دوران امام دهم و یازدهم، ایشان را در حصر و زندان خانگی نگه داشت و حتی مانع ملاقات و معاشرت شیعیان و دوستداران ایشان می‌شد. از طرفی در عصر امام حسن عسکری (علیه السلام) جنبش‌هاى مکتبى زیادى نیز برپا شد، به طورى که نهضت‌هاى علوى روز به روز گسترش می‌یافت. ولى بسیارى از این نهضت‌ها به وسیله‌ی حکومت کشف و با آن مقابله می‌شد. یاران امام در شهرهاى مختلف پراکنده و امکان تمرکز براى آنان وجود نداشت و از دیگر سو، فشار دستگاه خلافت، عرصه را چنان تنگ کرده بود که امکان هر حرکتى را ناممکن می‌ساخت. با وجود حاکمیت این همه خفقان، مهمترین وقایع دوران امام حسن عسکری (علیه السلام) عبارت بودند از : ۱.آماده سازی شیعیان برای غیبت ۲.سخت‌گیری خلفای عباسی بر امام و حصر ایشان ۳.ازدواج مخفیانه امام ۴.معرفی آخرین امام به شیعیان خاص ۵.خاموش کردن فتنه‌های عقیدتی و امام عسکری(علیه السلام)، با وجود همه‌ی فشارها و مراقبت‌های بی وقفه حکومت عباسی، یک سلسله فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و علمی را در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می‌داد که می‌توان آنها را بدین گونه خلاصه کرد: ۱.کوشش‌های علمی ۲.ایجاد شبکه‌های ارتباطی با شیعیان ۳.فعالیت‌های سرّی سیاسی ۴.حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان ۵.تقویت و توجیه سیاسی عناصر مهم شیعه ۶.استفاده‌ی گسترده از آگاهی غیبی ۷.آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت. اگر چه این فعالیت‌ها در زمان پدر بزرگوارشان، امام هادی (علیه السلام) نیز وجود داشت، اما این معنا در زمان امام عسکری(علیه السلام)، جلوه‌ی بیشتری یافت؛ زیرا امام از یک طرف با وجود تأکید بر تولد آخرین امام شیعیان و منجی بشریت، حضرت مهدی(عج‌الله)، او را تنها به شیعیان خاصّ و بسیار نزدیک نشان می‌داد و از طرف دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت، روز به‌ رزو محدودتر و کمتر می‌شد؛ به طوری که حتی در خود شهر سامرا به مراجعات و مسائل شیعیان از طریق نامه یا توسط نمایندگان خویش پاسخ می داد و بدین ترتیب، آنان را برای تحمل اوضاع و شرایط و تکالیف عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با امام علیه السلام، آماده می‌ساخت. این همان روشی است که بعدها امام دوازدهم(علیه السلام) در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و شیعیان را به تدریج برای دوران غیبت کبرا آماده ساخت. حضرت امام حسن عسکرى (ع) در مدت کوتاه امامتش، رسالتى بس گران و الهى را تحت مراقبت‌هاى شدید و تنگناهاى دستگاه خلافت به انجام رساند و شیعه را از شدیدترین مهلکه‌ها و بحران‌هاى تاریخى حفظ کرد، تا آنجا که آن بزرگوار مدت ۳ سال از دوران ۶ ساله امامتشان را در زندان گذرانیدند و سرانجام حکومت عباسی ایشان در ۲۸ سالگی به شهادت رسید. #هشتم_ربیع‌الاول #امام_حسن_عسکری #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. زمان زمان شروع زعامت مهدی است غدیـر دوم شیعـه، امـامت مهدی است همه کنیـد قیـام و همـه دهید سلام امـام کـل زمان‌ها دوباره گشت امام بشـارت آمـده بهـر بشـر مبارک باد شب فراق سحر شد، سحر مبارک باد بهشت وصل خـدا را ثمر مبارک باد بـرای منتظـران این خبر مبارک باد خطاب نـور همه آیه‌های نصر شده ولـیِّ عصـر، دوباره ولیِّ عصر شده خطاب حضرت معبود را بخوان با من پیام قاصـد و مقصود را بخوان بـا من #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI