🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت43 🍀منتهای عشق💞 _ سلام‌ مامان. _ سلام‌ عزیزم‌، خسته نباشی.‌ کیف علی رو کنار جاکفشی گذاشتم و وارد آشپزخونه شدم. خاله با دیدنم لبخند زد و آهسته گفت: _ سیاستت هم به مادرت کشیده. ممنون که معطلش کردی. _ چی شد! راضی شد؟ _ به اون‌ ربط نداره که راضی بشه! بحث علی با رضا‌، زمین‌ تا آسمون فرق می‌کنه. نشوندمش سر جاش. تو هم دیگه با زهره بحث نکن. _ من بحث نکردم به خدا، خودش شروع کرد.‌ میگه به خاطر من کتک خورده، تا من کتک نخورم بیخیال نمیشه. _ بیخود کرده! امروز بردمش مشاوره؛ گفت باید به برادرش بگی. ‌به خدا اگر کاری کنه، دیگه ملاحظه‌اش رو نمی‌کنم و همه چی رو میذارم کف دست علی. _ چی رو میذاری کف دست من؟ هر دو به علی که حوله روی صورتش بود و وارد آشپزخونه می‌شد، نگاه کردیم.‌ حوله رو برداشت و سمتم گرفتم. کاری که من براش ضعف می‌رفتم و علی طبق عادت انجام‌ می‌داد. حوله رو گرفتم. _ هیچی. علی سؤالی مادرش رو نگاه کرد. _ هیچی؟ _ اگر لازم باشه بهت میگم. مادر و دختریه. صداش رو بالا برد. _ بچه‌ها بیاین نهار. علی روبروی خاله ایستاد و صورتش رو بوسید. _ ببخشید دخالت کردم. خاله لبخند عمیقی زد و سمت اجاق گاز رفت. بعد از آویزون کردن حوله، برای چیدن سفره به خاله کمک‌ کردم. بعد از خوردن نهار، زهره شروع به شستن ظرف‌ها کرد. از این‌ موقعیت استفاده کردم و کتاب‌هام رو از بالا به پایین‌ آوردم و قبل از اینکه کسی متوجه بشه توی اتاق خاله گذاشتم. شب تا صبح کنار خاله موندم و بالا نرفتم.‌ بعد از نماز صبح دوباره به رختخواب رفتم.‌ سر میلاد رو که روی بالشت من گذاشته بود، صاف کردم و دوباره خوابیدم. نمی‌دونم چقدر گذشته بود که صدای آروم‌ِ مامان گفتن علی اومد و خاله پتو رو روی سرم‌ کشید‌. _ اینا چرا پایین خوابیدن! _ میلاد نصفه شب اومد. رویا هم با زهره حرفش شده، نمیره بالا. علی جان امروز دیر نکن! به موقع بریم. _ کار من که دست خودم نیست. _ دلم‌ نمی‌خواد بهونه دستشون بدم. _ ان شاءالله که هیچی نمیشه. صبحانه داریم؟ _ آره مادر، آماده کردم.‌ پنجشنبه که هیچ کس مدرسه نمیره، باید تنها بخوری. _ بهتر، باهات حرف دارم. صداشون رو که نشنیدم، سرم رو از پتو بیرون آوردم.‌ روسریم‌ رو روی سرم انداختم. گوشم رو تیز کردم تا حرف‌هاشون رو بشنوم. _ می‌خوای چکار کنی مامان؟ _ بدجور گیر افتادم. _ به رویا نگفتی؟ _ نه! دوست ندارم بره زیر دست‌ سوری. _ خودشم باید نظر بده. _ خودش بیخود کرده! هر چی من بگم باید بگه چشم. سنی نداره بچم. _ چی بگم‌ من! خودتون بهتر می‌دونید. _ من براش لباس خریدم. بعد از ظهر اگر دیدی لباس‌های عموت رو پوشیده، بهش بگو عوض کنه. با من بحث می‌کنه ولی رو حرف تو حرف نمیاره. _ تو هر کاری بگی من‌ می‌کنم؛ ولی به نظرم اشتباه می‌کنی. _ علی جان؛ شب که رفتیم‌ اونجا، نذار با مهشید و محمد تنها بشه. _ با محمد که غلط می‌کنه تنها بشه. با مهشیدم نمیذارم؛ میگم کنار شما بشینه. _ دلم‌ خیلی شور میزنه! احساس می‌کنم هر چی فتنه‌س جمع شده تو این‌ مهمونی. _ به دلت بد راه نده، هیچی نمیشه. _ چاییت یخ کرد. چی رو باید به من بگن! اصلاً من با محمد چکار دارم؟ یعنی عمو می‌خواد من رو با خودش ببره که خاله گفت نمی‌خوام بیافته زیر دست سوری!        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت44 🍀منتهای عشق💞 ساعت نزدیک دو ظهرِ و من هنوز درگیر حرف‌هایی هستم‌ که صبح شنیدم. جرأت پرسیدن از خاله رو هم ندارم، چون از فال گوش ایستادن خیلی بدش میاد. زهره از پله‌ها پایین اومد و با دیدن من پشت چشمی نازک کرد. خاله از اتاق صدام کرد: _ رویا بیا لباست رو بپوش، اتو زدم. ایستادم تا سمت اتاق برم که زهره گفت: _ ما که آدم نیستیم! رویا جونت آدمه. خاله با لباسی‌که دیروز برام خریده بود، بیرون اومد. _ برای تو هم اتو زدم.‌ _ چرا رویا باید لباس نو بپوشه من کهنه؟ _ کهنه کجا بود! اونم تازه گرفتم. _ تازه‌ی رویا مال دیروزه، تازه‌ی ما مال چهار ماه پیش. _ زهره تو رو خدا اعصاب من رو خراب نکن؛ به اندازه کافی استرس شب رو دارم! لباس رو گرفت سمتم و کلافه گفت: _ بیا بپوش دیگه! _ خاله زود نیست! تازه ساعت دو شده. ما شام دعوتیم. _ مادرجون دیشب زنگ زد؛ گفت به جای جمعه، پنجشنبه بریم. تأکید کرد تا ساعت چهار اونجا باشیم. لباس رو از دستش گرفتم و تو اتاقش رفتم. زهره هم پشت سرم وارد شد تا لباسی که خاله براش اتو زده بود رو برداره که صدای رضا رو اومد. _ زهره، بیا! زهره قیافش رو درهم کرد و سرش رو از اتاق خاله بیرون برد. _ چی میگی؟ _ بیا کارت دارم. _ برو بابا... رضا از نبود خاله استفاده کرد، بازوی زهره رو گرفت و بیرون کشید. _ هوی... چته! هر دو داخل حمام‌ رفتن و در رو نیمه باز گذاشتن. _ این چی بود دیروز بالا گفتی؟ _ چی گفتم؟ _ زهره من قشنگ شنیدم‌، انکار نکن! _ چیه! رگ‌ غیرتت زده بالا. اولاً به تو ربطی نداره. دوماً تو اگر انقدر بچه مثبتی، با مهشید قرار کوه نمیذاشتی، دانشگاهت رو بپیچونی. _ اولاً، من پسرم تو دختر. دوماً، کوه نبود کافه بود. سوماً، دختر عمومه و باید یه چیزی بهش می‌گفتم. زهره با حرص گفت: _ چهارماً، اون‌ چیز قرار ازدواجه!؟ رضا عصبی گفت: _پنجماً، الان که علی بیاد بهش میگم ببینم حال کی رو می‌گیره، من یا تو! هر دو ساکت شدن.‌        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت45 🍀منتهای عشق💞 بیچاره خاله چقدر زحمت بچه‌هاش رو کشیده ولی الان خستگی به تنش می‌مونه‌. _ رضا چرا گیر دادی به من!؟ مامان فهمید گفت دیگه ادامه نده، منم‌ گفتم‌ چشم! مدرسه که نمیذاره برم! پیش مشاور هم بردم. من یه غلطی کردم صدام رفت بالا، تو فهمیدی. دیگه دست از سرم برنمی‌داری! _ خاک بر سرت. _ باشه خاک‌ بر سرم. دستمو ول کن شکست، اینقدر فشارش دادی‌! در حمام باز شد و با زهره چشم تو چشم شدم. وارد اتاق شد. لباسش رو برداشت و بیرون رفت. صدای علی که اومد، خنده رو لب‌هام نشست. روسریم‌ رو مرتب کردم و بیرون رفتم. _سلام. نیم نگاهی بهم انداخت. _ سلام. بقیه کجان!؟ _ بالا. _ این لباسیه که عمو برات خریده؟ _ نه اینو مامان دیروز خرید. _ رویا یه چایی بهم بده، سرم خیلی درد می‌کنه. _ قرص هم بیارم؟ _ نه اول چایی می‌خورم، اگر خوب نشدم‌ بعد. سردردم عصبیه. لیوان چایی رو جلوش گذاشتم. _ به مامان‌ بگو من اومدم.‌ ایستادم و پایین پله رفتم. _ مامان علی اومد. _ باشه الان میایم. مانتوم رو که جلوی در آویزون کرده بودم، پوشیدم.‌ همه حاضر و آماده پایین اومدن. زهره پشت خاله ایستاده بود. علی گفت: _ رضا زنگ بزن یه ماشین بیاد بریم. _ یه ماشین که جا نمی‌شیم! _ میلاد بیاد جلو، رو پای من‌ بشینه. _ بازم زیادیم! من و مامان، رویا و زهره، چهار نفره که نمیشه! زهره پوزخندی زد و من رو نگاه کرد. _ یکی اضافه‌س. اخم‌های علی تو هم رفت و با تشر گفت: _ عِه...نشنوم دیگه از این حرف‌ها! رو به رضا ادامه داد: _ بگو دو تا ماشین بیاد. خاله سمت زهره چرخید و زیر لب چیزی بهش گفت که علی متعجب گفت: _ این چیه تو پوشیدی؟ نگاه همه روی زهره افتاد. زهره نگاهی به خودش انداخت. _ مانتو دیگه! _ یادم نمیاد مانتو به این کوتاهی برات خریده باشم! کی اینو برات خریده؟ خاله که حسابی هول شده بود، گفت: _ من خریدم براش. قرار شد با چادر بپوشه. رو به زهره با حرص گفت: _ برو عوضش کن. اگر علی نبود، عوض نمی‌کرد. غرغر کنون از پله‌ها بالا رفت‌‌. ما همیشه با هم‌ میریم خرید، خاله کی اینو برای زهره خریده! رضا کنارم ایستاد و زیر لب گفت: _کی اینو براش خریده؟ _ نمی‌دونم. جوری که انگار دارم‌ دروغ میگم‌، نگاهم کرد. _ تو نمی‌دونی؟ کیفم رو بالا آوردم و هلش دادم عقب. _ ولم‌ کن بابا. اَه... _ من که تهش رو در میارم. _ چتونه شما دو تا؟ رضا گفتم زنگ بزن آژانس. با چشم‌ و ابرو برام خط و نشون کشید و سمت تلفن رفت.‌ با شنیدن صدای بوق ماشین، همه سمت در رفتیم. خاله گفت: _ رضا و زهره با من‌ میان؛ تو با رویا و میلاد بیا. اونجا هم هر کی زودتر رسید، صبر کنه همه با هم بریم. میلاد چادر خاله رو محکم گرفت. _ من می‌خوام با تو بیام. _ خیلی خب. پس رویا رو تو بیار. احتمالاً خاله رضا رو با خودش برد، تا حرفی جلوی علی نزنه. علی روی صندلی جلو کنار راننده نشست و من هم عقب پشت سرش. مسیر رو تا نصفه رفته بودیم که علی برگشت سمتم. _ اونجا که رسیدیم کنار مامان بشین.‌ ابروهاش رو بالا داد و تأکیدی گفت: _ هیچ جای دیگم نمیری! چون حرف‌های صبحشون رو شنیده بودم، منظورش از جای دیگه رو فهمیدم. _ باشه. صدای تلفن همراهش بلند شد. گوشی رو از جیب کت مشکی رنگش بیرون آورد و تماس رو وصل کرد. _ جانم مامان! _ چشم حتماً. رو به راننده گفت: _ جلوی یک شیرینی فروشی بایستید؛ کار دارم. راننده به درخواست علی ماشین رو نگه داشت. علی پیاده شد و چند لحظه بعد با یک جعبه شیرینی برگشت. یک مهمونی ساده خونه آقاجون رو خاله با استرسش برای همه سخت کرده. استرسی که همه، حتی آقاجون می‌دونه برای چیه. ترس از اینکه دیگه نذارن من به اون خونه برگردم، همیشه خاله رو اذیت می‌کنه. خاله از اول تلاش کرد تا قَیومیت من رو بگیره، اما موفق نشد و قرار بر این شد که من زیر نظر آقاجون با خاله زندگی کنم. بعد از نُه سالگیم؛ حضور علی و رضا، باعث شد تا آقاجون اصرار داشته باشه که من به خونه‌ی عمو برم‌؛ اما برای من همیشه جای سؤال بود که چه فرقی بین خونه عمو با خونه خاله هست؟ خوب اونجا هم محمد هست! اگر قرار به نامحرم باشه، محمد هم نامحرمه! ماشین جلوی در خونه آقاجون نگه داشت. رضا با دیدن ما به خاله که انگار چند دقیقه‌ای می‌شد رسیدن ولی هنوز از ماشین پیاده نشده بودند، اشاره کرد. همه پیاده شدن. علی کرایه ماشین رو حساب کرد و جعبه شیرینی رو دست خاله داد. خاله نیم‌ نگاهی به همه کرد و نگاهش روی من ثابت موند.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت46 🍀منتهای عشق💞 _ رویا جان، جواب هیچ کس رو نده. _ جواب کی رو ندم! _ همین اول دارم بهت میگم، جواب هیچکس! دو ساعت صبر کن؛ شام بخوریم و برگردیم. میلاد گفت: _ واقعاً دو ساعت؟ الان که هنوز روزه! پس شام‌ چی؟ رضا لپش رو کشید. _ داره به عنوان مثال میگه. علی جدی به میلاد گفت: _ اونجا آبروریزی نکنیا! دَر خونه باز شد. همه سمت دَر چرخیدیم. عمو مجتبی با لبخند گفت: _عِه...‌ شما که رسیدید، چرا جلوی دَر ایستادید! بفرمایید داخل. با تعارف عمو، همه وارد شدیم. طبق معمول من رو بیشتر از بقیه تحویل گرفت.‌ زن عمو سوری هم تو حیاط بود که با حفظ لبخند ظاهری، جلو اومد و با خاله و علی، حال و احوال کرد. رضا به سمت محمد که گوشه‌ی حیاط مشغول درست کردن آتیش بود رفت. به همراه عمو و زن عمو وارد خونه شدیم. حضور عمه مریم و دختر‌هاش جو رو برای ما سنگین کرد. از فوت عمو که عمه زنگ زد خونه و سر مراسمات با خاله بحثش شد‌ و بعد هم قهر کرد، دیگه با هم ارتباط نداشتیم و همدیگه رو نمی‌دیدیم، مگر خونه‌ی آقاجون. پشت سر خاله وارد خونه شدم. سارا و سمانه کنار در ایستاده بودن و طبق معمول به خاله سلام نکردن. خاله سمت اقاجون قدم برداشت و شروع به حال و احوال کرد. زهره هم بدنبال خاله به طرف آقاجون رفت. نگاه پر از نفرت سارا به خاله و پچ پچ کردنش در گوش سمانه و آروم خندیدن تحقیر آمیزشون، ناراحتم کرد. هر کاری کردم نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و حرکت زشتشون رو تحمل کنم. با صدای بلند رو به‌ هر دوشون گفتم: _ درد‌‌ بی‌درمون! همه متعجب از عصبانیت و حرفی که زدم‌، نگاهم کردن به جز زن عمو که به همسرش معنی‌دار نگاه می‌کرد. عصبی ادامه دادم: _ به چی می‌خندید؟ علی که هنوز پشت سرم بود، آهسته گفت: _ برو بشین ادامه نده. برگشتم سمتش، ناراحت گفتم: _ به خاله نگاه می‌کنن، می‌خندن! _ بسه رویا! همه دارن نگات می‌کنن؛ برو بشین. _ یعنی اینا... بازوم‌ رو گرفت و به جهت مخالف هلم داد و عصبی زیر لب گفت: _ برو بتمرگ‌ کنار مامان! نگاه عمو روی دست علی بود. اگر علی جلوم‌ رو نمی‌گرفت، امروز اساسی حال همشون رو می‌گرفتم.‌ عمه با نگاه، دخترهاش رو شماتت کرد و رو به خاله گفت: _ علیک سلام رویا خانم! سلام کردن یادت ندادن؟! اسم‌ من رو می‌گفت؛ ولی مخاطبش خاله بود. خاله هیچ وقت جواب عمه رو نمی‌داد. نباید بی‌جواب بزارمش. با لبخند نگاهش کردم. _ آدم سلام‌ نکنه خیلی بهتره تا مسخره کنه. با آرامش از گوشه چشم‌ نگاهم کرد. _ اینا همه از تربیته، دختر جان. _نه که شما خیلی موفق بودید! سنگینی نگاه علی رو احساس کردم که محکم و جدی گفت: _ رویا برو بشین پیش مامان! علاقه‌ی بیش از حد خانم‌جون و آقاجون باعث شده تا از هیچ کدوم از رفتارهای من ناراحت نشن. کنار هم نشسته بودن و با عشق نگاهم می‌کردن. _ سلام دختر عزیزم. بیا پیش ما ببینم! رو به جمع با صدای بلند سلامی گفتم؛ هر دوشون رو بوسیدم و بینشون نشستم.‌ خاله دلخور نگاهم کرد. علی با عمو که کمی از رفتارش ناراحت شده بود، مشغول شد. عمه ایستاد و سمت آشپزخونه رفت. رو به خانم‌جون گفتم: _ چرا ما رو با عمه اینا دعوت می‌کنید! _ چون دوست دارم بچه‌هام‌ دور هم جمع شن. خواست خدا این بوده که دو تا پسرهام پیشم نباشن. کاش جواب عمت رو نمی‌دادی! _ یه دونه نمیزنه تو دهن دختراش! متأسف سرش رو تکون داد. علی با چشم اشاره کرد که پیش خاله بشینم. خواستم بلند بشم که آقاجون گفت: _ اونجا خوبی؟ نگاهی به چهره‌ی پر از غصه‌ش انداختم. _ بله خوبم. _ اذیت نمیشی؟ _ نه خیلی هم خوش می‌گذره. _ چند شب پیش علی، برای چی داد و بیداد می‌کرد؟ متعجب پرسیدم: _ شما از کجا می‌دونید؟ نفس سنگینی کشید. _ اونش مهم نیست. می‌خوام بدونم سر تو داد میزده یا نه؟ سرم رو بالا دادم. _ نه با من نبود. _ با کی بود پس؟ درمونده به خاله نگاه کردم. نباید از اون خونه حرف بیرون بیارم. الان باید چی بگم! _ با رضا. _ سر چی؟ _ من نفهمیدم. معنی‌دار نگاهم کرد و سکوت کرد.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت47 🍀منتهای عشق💞 مهشید با ظرف میوه از آشپزخونه بیرون اومد.‌ ظرف رو جلوی خاله گرفت. _ سلام زن عمو، خوش اومدید. خاله پرتقالی از ظرف برداشت و توی بشقابش گذاشت. _ سلام‌ عزیزم. دستت درد نکنه. مهشید سمت علی رفت. علی با دست اشاره کرد که نمی‌خوره‌.‌ بعد از تعارف به زهره و میلاد، به طرف من اومد.‌ از اینکه می‌دونم با رضا قرار ازدواج گذاشتن، حس خوبی دارم. زن عمو زیاد از من خوشش نمیاد و این حس رو گاهی به مهشید هم انتقال میده؛ به خاطر همین‌ مهشید یکی در میون به من محل میذاره.‌ دست دراز کردم و خیاری از ظرف برداشتم. مهشید خواست بره که خانم جون از تمام میوه‌های توی ظرف برداشت و توی بشقابم گذاشت. _ ممنون. این همه که نمی‌تونم بخورم! _ چرا نتونی! ماشالله جوونی، بخور مادر. در مقابل چشمان حیرت زده‌ی همه، زهره وارد اتاقی شد که سارا و سمانه رفته بودن. بعد از لحظاتی تنها من بودم که با تعجب به این صحنه نگاه می‌کردم، چون خیلی زود بقیه بیخیال شدند و هر کی مشغول کار خودش شد. مهشید ظرف میوه‌ی کوچیکی رو برداشت و به حیاط رفت. آقاجون نگاهی به جمع انداخت و رو به میلاد گفت: _ میلاد برو تو حیاط با دوچرخه‌ات بازی کن.‌ دوچرخه رو آقاجون برای میلاد گرفته بود، ولی خاله اجازه نداد که میلاد دوچرخه رو به خونه ببره و از آقاجون خواست که هر وقت میایم اینجا، میلاد باهاش بازی کنه. میلاد با چشم‌های مظلومش به علی نگاه کرد. علی زیر لب برویی گفت و میلاد با خوشحالی سمت حیاط دوید. آقاجون‌ نگاهی به جمع انداخت و رو به خاله گفت: _ فقط زحمت بزرگ‌ کردن بچه‌ها، گردن پدر و مادر می‌مونه. دختر و پسر، اول و آخر باید ازدواج کنن برن سر خونه زندگیشون. چرا برای علی زن نمی‌گیری؟ دلم یکباره پایین ریخت. خاله که انگار می‌دونست ادامه بحث به کجا کشیده میشه گفت: _ می‌گیره ان‌شالله. آقاجون با دلخوری گفت: _ این جواب یعنی به من ربطی نداره!؟ خاله از حرف آقاجون کمی جا خورد‌. _ نه این چه حرفیه که می‌زنید! شما بزرگتر ما هستید. _ بزرگتری که به بزرگتری قبولش نداری! _ شما از چیز دیگه‌ای حتماً ناراحتید. _ من از هیچ چیز ناراحت نیستم. حرفم اینه؛ چرا علی زن‌ نداره؟ علی که تا اون لحظه فقط نگاه می‌کرد، گفت: _ آقاجون من خودم تمایل به ازدواج ندارم. _ تو خیلی بیخود کردی که تمایل نداری! سی سالته.‌ ازدواج سنت پیامبره. خاله درمونده گفت: _ یه چند تا دختر براش در نظر گرفتم، ان‌شالله اقدام می‌کنم. با دلهره به خاله نگاه کردم. کی رو در نظر گرفته! _ الان وقت زن گرفتن برای رضاست نه علی؛ یکم عجله کن! _ چشم. _ اصل این مهمونی برای گفتن این حرف‌ها نیست. باید سنگینی زندگی رو از روی دوش علی برداری. نمیشه که همش کار کنه، خرج خواهر و برادرهاش رو بده! پس آینده‌ی خودش چی میشه؟ خاله سرش رو پایین انداخت و با شرمندگی گفت: _ حق با شماست. علی کلافه از حرف‌های آقاجون، دستش رو روی دسته‌ی مبل مشت کرده بود. _ اولین بار رو خودم از روی دوشش برمی‌دارم. خاله و علی کنجکاو به آقاجون نگاه کردن. _ امروز دعوتتون کردم؛ چون مجتبی، رویا رو برای محمد از من خواستگاری کرده. سرم از شنیدن این حرف یخ کرد. پس برای همین خاله صبح تأکید داشت که من پیش محمد نرم! خاله فوری گفت: _ آقاجون رویا بچس، همش هفده سالشه! الان وقت ازدواجش نیست. _ ازدواج نه؛ فعلاً نامزدش می‌کنیم میره خونه‌ی عموش. درسش که تموم شد، خونه جدا می‌گیریم برن‌ سر خونه زندگیشون. بغض توی گلوم گیر کرد. من اصلاً محمد رو دوست ندارم! خواستم حرف بزنم که علی با نگاه بهم فهموند برم‌ تو حیاط. نباید اجازه بدم‌ برای من‌ تصمیم بگیرند. _ آقاجون من دوست دارم خونه‌ی خاله بمونم. لبخند مهربونی زد. _ فعلاً می‌مونی. _ فعلاً نه برای... خاله گفت: _ رویا یه دقیقه برو بیرون، بزار بزرگترها خودشون حل میکنن. _ خاله زندگی منه... علی با تشر گفت: _ رویا مامان با شما بود! گفت بری تو حیاط. به ناچار ایستادم و سمت حیاط رفتم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت48 🍀منتهای عشق💞 کلافه و عصبی از اینکه نذاشتن خودم حرف بزنم، وارد حیاط شدم. میلاد با دوچرخه مشغول بازی بود. رضا و مهشید و محمد کنار هم آهسته صحبت می‌کردن. محمد با دیدن من لبخند زد. چند قدمی به سمتم برداشت که با اخم‌های تو هَمِ من روبرو شد. کمی جا خورد، اما به حرکتش ادامه داد. توی یک قدمیم ایستاد. _ سلام. خوبی!؟ نتونستم سردی رو از صدام حذف کنم.‌ _ خوبم. _ ابروهات چرا گره خورده؟ مثل همیشه شاداب نیستی! چیزی شده؟ _ محمد حوصله ندارم؛ خواهش می‌کنم برو. هم دوست ندارم نزدیکم بمونه، هم استرس اومدن علی رو دارم؛ اون هم با توجه به تأکیدی که صبح مامان بهش کرده بود که «نذار رویا با محمد تنها بشه» و علی خیلی قاطع گفته بود «با محمد که غلط می‌کنه تنها بشه». اگر الان علی بیاد بیرون، مطمئناً ناراحت میشه. جدا از اینکه حتماً دعوام می‌کنه، دوست ندارم ناراحتش کنم. _ یعنی نمیشه باهات چند کلام حرف زد! در رابطه با مطلبی که فکر می‌کنم تو خونه بهت گفتن. _ من همون جا هم گفتم نه... در خونه باز شد و علی بیرون اومد. با دیدن محمد که رو به روی من ایستاده بود، ابروهاش به هم گره خورد. چشم غره‌ای بهم رفت که فوری سرم رو پایین انداختم. رو به محمد گفت: _ کاری داری؟ محمد که انگار از قبل آماده این برخورد بود، گفت: _ دارم با رویا حرف می‌زنم. علی ابروهاش رو بالا داد و سؤالی اما پر تهدید پرسید: _ اون وقت با اجازه کی!؟ _ با اجازه آقاجون. علی حرفی نزد، ولی آنقدر خیره به محمد نگاه کرد تا محمد تسلیم شد و بدون اینکه حرفی بزنه، پیش رضا و مهشید رفت. علی نیم نگاهی به رضا و مهشید که الان به خاطر حضورش، کمی از هم فاصله گرفته بودند انداخت و نگاهش رو به من داد. منظورش رو از نگاه خیرش، کاملاً درک کردم. فوری گفتم: _ من باهاش حرف نزدم؛ خودش اومد جلو. یک قدم بهم نزدیک‌تر شد. سرش رو کمی پایین آورد و با آروم‌ترین تون صدای ممکن گفت: _ مگه قرار نبود پیش مامان بشینی؟ _ می‌خواستم پیشش بشینم، آقاجون نذاشت. _ رویا من کاری ندارم که کی نذاشت؛ من چی به تو گفته بودم! _ گفتی کنار مامان بشینم. کمی عقب رفت. _ خوب همین الان برو تو، کنار مامان بشین. یک کلمه هم حرف نمی‌زنی! جواب منفی رو که خودت توی خونه با حاضر جوابی و پررویی دادی، مامان هم بهشون داد. دیگه ادامه نمیدی! تهدید صداش بیشتر شد. _ یه دفعه دیگه ببینم؛ خواسته یا ناخواسته با محمد همکلام شدی، من می‌دونم با تو! فهمیدی؟        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت49 🍀منتهای عشق💞 _ فهمیدم. _ آفرین. برو پیش مامان بشین، از کنار مامان تکون هم نمی‌خوری! دو ساعت دیگه تحمل کنی، میریم خونه. مثل دفعه‌های پیش نکن رویا! هر بار دور هم می‌شینیم و اینجا مهمونیه، تو خرابش می‌کنی. این پدربزرگ و مادربزرگ، دلشون به تو خوشه. _ هیچی نمیگم. تأکیدی گفت: _ امیدوارم! با سر به دَر اشاره کرد. از کنارش رد شدم و وارد خونه شدم. زن‌عمو لبخند ریزی گوشه لب‌هاش بود، هر چند سعی می‌کرد پنهانش کنه، اما چون روی کل صورتش نقش بسته بود کار بیشتری از دستش بر نمی‌اومد. عمو کنار آقاجون نشسته بود و آهسته در گوشش صحبت می‌کرد. خاله طبق معمول تنها به زمین خیره شده بود. با دیدن من لبخند کمرنگی زد. کنارش نشستم و دستش رو گرفتم. _ خاله من زن محمد، نمیشما! _ می‌دونم خاله جان، گفتم نه. _ اگر بذارید خودمم میگم! _ نه تو حرف نزن زشته. از چشم من می‌بینند. دَر خونه باز شد. علی و پشت سرش رضا و بقیه وارد‌ خونه شدن. سارا و سمانه از ترس من، دیگه جرأت نگاه کردن به خاله رو هم ندارن. محمد پیش زن‌عمو رفت. زیر چشمی نگاهش کردم.‌ کنار گوش زن‌عمو حرفی زد و پَکَر به من نگاه کرد. فوری نگاهم رو ازش گرفتم که متوجه نگاه چپ‌چپ علی شدم. کمی به خاله نزدیک‌تر شدم و به فرش نگاه کردم.‌ خانم‌جون گفت: _ رویا جان چرا نشستی اون جا! بیا پیش خودم‌. دلم برات تنگ شده عزیزم. خاله لبخند زد و آهسته گفت: _ پاشو برو اون جا. زیر لب گفتم: _ علی گفت پیش شما بشینم. پنهانی لبش رو به دندون گرفت. _ پاشو رویا، آبروریزی نکن! _ من نمیرم‌. اولاً که می‌خوان حرف محمد رو بزنن؛ بعد هم علی گفته نرم. چنگی به چادرش زد و خیره نگاهم کرد. _ الان عمه‌ت دوباره یه حرفی می‌زنه، پاشو برو! _ نمیرم. درمونده به علی نگاه کرد. رو به خانم‌جون‌ گفت: _ الان این‌ پرتقال رو می‌خوره میاد. شروع به پوست کندن پرتقال کرد. خانم جون مثل همیشه حتی ذره‌ای از من ناراحت نشد. پوزخند گوشه‌ی لب‌های عمه رو اعصابم‌ بود.‌ _ وقتی یه بزرگ‌تر یه کاری به آدم میگه باید گوش کرد. مادربزرگت میگه بیا این از شعور اجتماعی به دوره! _ عمه شما واسه کمبود شعور اجتماعی به دخترات نگاه کنی بهتره! همه اینجان، اون دو تا رفتن تو اتاق. خیره و عصبی نگاهم کرد که خاله پنهانی نیشگون ریزی از پام گرفت و زیر لب گفت: _ بس کن‌ رویا. عمو با صدای بلند خندید و سمتم اومد. _خدا فاطمه خانم رو بیامرزه. رویا که حرف می‌زنه انگار خودشِ. عمه با حرص گفت: _ تا زمانی که رویا بی‌ادبی کنه، شما بهش بخندید، وضع همینه. _ من کی بی‌ادبی کردم! شما گفتید... با صدای علی حرفم‌ نصفه موند. _ بس‌ کن! نگاهی بهش انداختم. با تهدید اما نرم‌ نگاهم کرد.‌ عمو جلو اومد و دستم‌ رو گرفت. _ بلند شو بیا پیش خانم‌جون؛ کم دل مادر من رو آب کن. _ میام‌ عمو بذار پرتقال بخورم. _ اون جا هم‌ پرتقال هست. پاشو بیا. به‌ اجبار باهاش همراه شدم. کاش علی موقعیتم‌ رو درک‌ کنه و از اینکه کنار خاله نَنشستم ناراحت نشه! عمو تا کنار خانم جون دستم رو رها نکرد.‌ _ بشین، چقدرم ناز داره برای ما. بی‌میل نشستم. خاله کنار گوش علی حرفی زد و علی فقط نگاهم کرد. خانم جون طوری که فقط من بشنوم گفت: _ چرا به محمد حرف نزده، جواب نه دادی!؟ نگاهم رو از علی گرفتم و به خانم‌جون دادم. _ من می‌خوام درس بخونم. _ عموت که‌ گفت؛ با درس خوندنت مشکل ندارن. درست که تموم شد عقدتون میکنن. نیم نگاهی به علی که کلافه بود و اما دیگه نگاهم نمی‌کرد، انداختم. _ آخه دیگه حواسم پرت می‌شه. رد نگاهم‌ رو گرفت. _ از چیزی می‌ترسی؟ متوجه منظورش شدم. فوری سرم رو تکون دادم و گفتم: _ نه! _ مطمئن باشم این جواب نه به اجبار نبوده! _ اجبار کی آخه؟ _ نمی‌دونم، یه حرف‌هایی رد و بدل شده و شنیدم؛ که نه تنها حس من، بلکه حس همه این رو میگه که تو تحت فشار نه گفتی. _ تو این چند دقیقه چقدر حرف زدن! خانم‌جون من می‌خوام‌ بعد دیپلم برم دانشگاه، بعد اونم برم‌ سرکار؛ دستم‌ که تو جیب خودم رفت اون موقع به ازدواج فکر کنم. لبخند روی لب‌هاش نشست. _ محمد با هیچ کدوم اینا مخالف نیست. خیلی هم دوستت داره. قبل از اینکه بیایید، کلی التماس من کرده که با تو حرف بزنم. عجب گیری افتادم! کاش می‌تونستم بهشون بگم که من علی رو دوست دارم. 💞🍀      ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت50 🍀منتهای عشق💞 _ می‌شه که این سکوت رو یه نور امید برای محمد حساب کنم؟ _ نه خانم‌جون. جواب من همون نه‌اییِ که اول گفتم. _ ولی من بهت فرصت می‌دم بیشتر فکر کنی. به خاله که از نگرانی دست‌هاش رو به هم می‌مالید نگاه کردم. _ می‌شه من برم سر جام؟ _ انقدر با ما بهت بد می‌گذره؟ _ نه! اتفاقاً من شما رو خیلی دوست دارم ولی اون جا راحت‌ترم. _ حالا یکم پیش ما ناراحت باش. درمونده چشمی گفتم و به خاله نگاه کردم.‌ برای اینکه از نگرانی درش بیارم، لبخندی بهش زدم. عمو تو فاصله‌ی بین من و خانم‌جون نشست. محمد هم کنارش نشست و شروع به پوست کندن پرتقال کرد. نگاهم رو دوباره به علی دادم. سرش پایین بود‌. چه مهمونیِ عذاب آوریه! پیش‌دستی که پرتقال پوست کنده داخلش بود، جلوی صورتم گرفته شد. عمو با لبخند گفت: _ اینم پرتقال. به محمد که دستش رو با دستمال خشک می‌کرد نگاه کردم.‌ پرتقال رو اون برام پوست کنده. _ ممنون عمو میل ندارم.‌ _ خودت گفتی می‌خوای پرتقال بخوری! _ پشیمون شدم، خیار می‌خورم. محمد فوری خیاری برداشت تا پوستش رو بگیره. دست دراز کردم و خیاری از توی ظرف میوه روبروم برداشتم. _ من خیار با پوست دوست دارم. بی‌اهمیت به نگاه‌شون شروع به خوردن خیار کردم. کاش یکی من رو از اینجا نجات می‌داد. عمو از دستم دلخور شد اما من فقط علی برام مهمه. میلاد با عجله وارد خونه شد. _ رضا یه دقیقه میای؟ رضا که انگار به زور داخل اومده بود، با اخم گفت: _ نه، مگه من همسن توأم بچه! از خدا خواسته ایستادم. _ میلاد من الان میام.‌ بدون توجه به نگاه همه سمت میلاد رفتم. وارد حیاط شدم و نفس راحتی کشیدم. میلاد با ذوق دوچرخه‌ش رو نشونم داد. _ ببین چی کار کردم. با دیدن دوچرخه که میلاد اجزاش رو از هم جدا کرده بود، چشم‌هام گرد شد. کفش‌هام رو پوشیدم و سمتش رفتم. _ چی کار کردی تو! _ خودم بلدم‌ درست کنم. _ با چی بازش کردی!؟ _ با ابزار آقاجون. _ دیوونه اگر بببینن دعوات می‌کنن! _ مال خودمه، به کسی چه ربطی داره؟ _ مال توعه که باهاش بازی کنی؛ نه این‌که داغونش کنی! برو بدون اینکه کسی بفهمه، به علی بگو بیاد درستش کنه. _ خودم بلدم. _ درست کن‌ ببینم! زینش رو برداشت و تلاش کرد تا ببندش. اما موفق نبود. _ میلاد تا کسی ندیده، برو به علی بگو بیاد درستش کنه. چشم‌هاش پر اشک شد. _ می‌ترسم. بغلش کردم و اشکش رو پاک کردم.‌ _ گریه نکن. اصلاً فدای سرت. _ برم‌ به محمد بگم بیاد؟ _نه! اون بلد نیست.‌ بذار ببینم من می‌تونم درستش کنم. زین رو سرجاش گذاشتم و به سختی پیچ زیرش رو بستم. میلاد ذوق زده گفت: _ پدالشم بزن. پیچ‌هاش رو گذاشتم لب باغچه، الان برات میارم. پیچ‌ها رو ازش گرفتم‌ و به زحمت شروع به بستن پدال‌هاش کردم. _ کی به این روغن زده؟ تمام دستم سیاه شد. _ من زدم. می‌خواستم تند بره. پدال‌ها رو هم‌ بستم و نگاهی به زنجیر در رفته‌ش کردم. _ این دیگه فکر نکنم کار من باشه! بذار من که رفتم داخل، علی رو صدا کن برات جا بندازه. _ آخه دعوام می‌کنه. _ راستش رو نگو که دعوات کنه. بگو خودش در رفت. _ دروغ یادش میدی! با دیدن علی هول شدم و فوری ایستادم. میلاد پشت من پناه گرفت. علی به صورتم اشاره کرد: _ این چه وضعییه! 💞🍀      ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت51 🍀منتهای عشق💞 _ داشتم‌ دوچرخه‌ی میلاد رو درست می‌کردم. میلاد گفت: _ داداش من گفتم بگیم محمد بیاد، رویا قبول نکرد. نگاهش رو به میلاد داد. _ خیلی کار خوبی کرده. تو مگه با دوچرخه جنگ داری آخه! نشست و زنجیر رو جا انداخت. _ بشین پا بزن بببینم در نمی‌ره! میلاد فوری نشست. جوری پا زد و خوشحالی کرد که انگار نه انگار خودش خرابش کرده بود. علی گفت: _ برو دست و صورتت رو بشور. _ علی نمی‌شه بریم؟ _ شام نخورده که نمی‌شه. _ اینا گیر دادن به من. _ دیدم‌. رویا صد بار گفتم خودت جواب نده! بگو هر چی مامانم بگه.‌ _ آخه اگر من جواب ندم، اینا میگن سکوت یعنی راضی هستی. چپ‌چپ نگاهم کرد. _ تو کاریت نباشه. یک کلمه بگو هر چی مامانم بگه. وقتی می‌پری به عمه هر چی دلت می‌خواد میگی، در واقع داری مامان رو خراب می‌کنی. اون دهنتو ببند! دلخور نگاهم رو ازش گرفتم. _ یه دونه از اون چشم الکی‌ها که میگی الانم بگو، بذار حداقل دلم خوش باشه. _ چشم. _ برو تو پیش مامان بشین‌. یه کاری نکن مهمونی زهر مار این پیرزن پیرمرد بشه. _ مگه من... با نگاهش حرفم نصفه موند و دوباره چشمی گفتم و سمت خونه رفتم. _ کجا! چرخیدم سمتش. _ خودت گفتی برم داخل! به دستشویی کنار حیاط اشاره کرد. _ دست و صورتت رو بشور بعد برو. پا کج کردم و سمت دستشویی رفتم. تو آینه‌ی کوچکش نگاهی به صورتم انداختم. پیشونی و بالای لبم سیاه شده بود. به سختی با آب صابون پاکشون کردم و بیرون رفتم‌. علی میلاد رو روی دوشش نشونده بود و کمک می‌کرد تا بالای درخت بره. نگاه پر‌حسرتی بهش انداختم و وارد خونه شدم. نمی‌دونم مهشید به رضا چی گفت که رضا تا آخر شب گاهی با خشم به من نگاه می‌کرد. شاید از این که من نه گفتم یا خاله جواب قطعی رو داده ناراحته. هرچی باشه قصد ازدواج با مهشید رو داره؛ هر چند که سن هردوشون کمه، اما بالاخره نیتی دارند که با جواب منفی من، احتمال داره مهشید هم نتونه جواب مثبت بده. من نمی‌تونم زندگی خودم رو فدای زندگی دیگران کنم. نیم نگاهی پنهانی به علی که بعد از من اومده بود، انداختم. تمام هوش و حواسم پیش علیِ.‌ خاله گفت چند نفری رو براش در نظر گرفتن؛ یعنی کیه این دختر! می‌خواد براش بره خواستگاری؛ چرا حواسشون به من نیست! چرا هیچ کس از اعضای خانواده به من و علی فکر نمی‌کنه! چرا آقاجون قصد داره من رو از اون خونه بیرون بکشه! بعد از خوردن شام، دخترای عمه شروع به شستن ظرف‌ها کردن. نمی‌دونم بعد از اون رفتارشون؛ تو اتاق عمه چی بهشون گفت که از اتاق بیرون نیومدند و وقتی هم که اومدند به خاله نگاه نمی‌کردن. مامان شیفت کاری علی رو برای فردا بهانه کرد و قصد رفتن کرد. از همه خداحافظی کردیم. از ترس تهدید علی تو حیاط، برای خداحافظی هم به محمد نگاه نکردم. زن‌عمو برعکس لحظه‌ی ورودمون، برای خداحافظی حسابی با خاله گرم‌ گرفت. فکر می‌کردم که عمو مجتبی از دست من و خاله ناراحت شده باشه و دیگه بهمون محل نده، اما برای برگشت اجازه نداد با آژانس برگردیم و خودش ما رو رسوند. تقریباً همه روی سر و کله هم نشستیم تا توی ماشینش جا بشیم. تا خونه توی فکر بودم و حواسم به حرف‌های زده شده‌ای بود که وقتی من رو بیرون کردن، گفتن. عمو ما رو پیاده کرد و بعد از خداحافظی رفت. همه وارد خونه شدیم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت52 🍀منتهای عشق💞 منتظر بودم علی، زهره رو به خاطر صحبت کردنش با دخترهای عمه مریم دعوا کنه؛ اما خبری نبود. به خاطر ناراحتی خاله، شب نشینی همیشگی رو فراموش کردیم و هر کس به اتاقش رفت. دوست داشتم پایین بمونم، اما شرایط طوری نبود که الان حرفی توی خونه زده بشه. وارد اتاق شدم. زهره رختخوابش رو پهن کرد و پتو رو روی سرش کشید تا با من هم کلام نشه. من هم تمایلی به صحبت کردن باهاش ندارم. کتاب درسیم رو برداشتم و شروع به خوندن درس شنبه کردم تا خواب به چشم‌هام بیاد.‌ صدای باز و بسته شدن در اتاقی، حواسم رو به خودش جلب کرد. فوری بلند شدم‌ و از سوراخ کلید دَر، بیرون رو نگاه کردم. رضا بود. دوست داشتم بدونم چی می‌خواد به خاله بگه. روسریم رو روی سرم انداختم و خطر دعوا کردنم توسط خاله رو به جون خریدم و از اتاق بیرون رفتم. آهسته پله‌ها رو دونه دونه و بی‌صدا پایین رفتم. روی پله‌ی نزدیک آشپزخونه نشستم و گوش‌هام رو تیز کردم. رضا گفت: _ مامان، من خیلی وقته دارم به تو میگم مهشید رو می‌خوام! الان که رویا رو به محمد نمی‌دید، مهشید رو هم به من نمیدن! تو رو خدا تا قبل از اینکه کسی حرفی پیش بیاره، بیا برو مهشید رو برای من خواستگاری کن. _ رضا دهنت رو ببند؛ چرا اینقدر بی‌حیا و بی‌چشم و رویی؟ برادرت سی سالشه حرف زن گرفتن نمی‌زنه! تو با نوزده سال حرف ازدواج می‌زنی! _ مادر من! شاید علی توی این چند سال هیچ کس رو نخواسته ولی من می‌خوام. من مهشید رو می‌خوام؛ تو رو خدا یه کاری بکن. _ من اصلاً روم نمیشه به علی بگم تا اون ازدواج نکرده، برای تو اقدام کنیم. رضا عصبی گفت: _ من نمی‌دونم، باید یه کاری کنی. من بدون اون نمی‌تونم. صداش آنقدر بلند بود که فکر می‌کنم تا طبقه بالا هم رفت. سایه بلند کسی از بالای پله‌ها باعث شد تا کمی بترسم. آهسته سرم رو به عقب چرخوندم. با دیدن علی بالای پله که خیره نگاهم می‌کرد، آب دهنم رو قورت دادم و ایستادم. پله‌ی اول به دوم رو پایین نیومده بود که ناخواسته یک پله به عقب رفتم. متوجه ترسم شد و ایستاد. با صدای پایینی گفت: _ فکر نمی‌کنی کارت زشته! هیچ جوابی برای گفتن نداشتم. بارها اینجا ایستاده بودم و حرف‌های خاله با بقیه اعضای خانواده رو گوش کرده بودم. این برای اولین بار بود که کسی مچم رو می‌گیره البته به غیر از اون یک بار که رضا فهمید و کلی برامون دردسر شد. سرم رو پایین انداختم. نفس سنگین کشید. _ بیا برو بالا. رد شدن از کنارش جرأت می خواست. تمام جرأتم رو جمع کردم و با احتیاط از کنارش رد شدم. صدای تپش قلبم کلافه‌م کرده بود. هم خجالت کشیدم، هم حسابی ترسیدم‌. وارد اتاق شدم‌. زهره سر جاش نشسته بود. با دیدنم پشتش رو به من کرد و اهمیتی به حضورم نداد. کنار دیوار نشستم و دستم را روی قلبم گذاشتم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت53 🍀منتهای عشق💞 از شانس من فردا جمعه است و مدام باید جلوی چشم علی باشم. _ چِت شد؟ از اینکه زهره بعد از چند روز باهام حرف زد، خوشحال شدم. _ تو راه پله داشتم حرف‌های رضا و مامان رو گوش می‌کردم، علی دید؛ آبروم رفت! _ علی دید هیچی بهت نگفت!؟ با یادآوریش سرم یخ کرد. _ گفت کارت زشته. _ همین! اگر من بودم الان صدای داد و بیدادش تا سرکوچه می‌رفت، خبرش تو خونه‌ی آقاجون در میاومد. آقاجون این سوال رو فقط از من پرسید! متعجب گفتم: _ تو از کجا می‌دونی! _ من مثل تو بیخیال نیستم، بشینم ببینم چی پیش میاد. از سارا و سمانه پرسیدم. _ کارت خیلی بد بود. اونا به خاله محل که ندادن، مسخرش هم کردن. بعد تو رفتی پیششون! _ گفتم که مثل تو نیستم! رفتم اول بفهمم ما نبودیم اونجا چه خبر بوده. یه کار دیگم‌ هم داشتم‌ که چون تو فضولی بهت نمیگم. _ فضول خودتی. خیره نگاهم کرد. _ حالا قبل ما اونجا چه خبر بوده؟ _ فهمیدم یکی از همسایه‌ها آمار سر و صدای خونه‌ی ما رو به اونجا میده. یکی که دوست نداره تو اینجا بمونی! چون تا صدای دعوای این خونه میره بالا، زنگ می‌زنه؛ بعدش هم عمو اینجا ظاهر میشه.‌ سارا می‌گفت کار خودته! ولی من می‌دونم کار تو نیست. تو عین کنه چسبیدی اینجا، نمیشه کَندت. _ یعنی کیه! _ نمی‌دونم؛ ولی پیداش می‌کنم. _ میشه دیگه با من قهر نباشی‌؟ چپ چپ نگاهم کرد. _ باهات قهر نیستم، چون‌ علی مجبورم کرده. ولی دلم ازت گرفته. تا همین جا هم که زهره باهام حرف زد، کافیه. نباید بحث رو بازترش کنم‌، چون دوباره دعوامون میشه. صبح علی خونه نموند و من برای اولین بار از نبودش خوشحالم، اونم فقط از خجالتم. بعد از خوردن صبحانه بدون رضا که مثلا قهر کرده و پایین نیومد، سفره رو جمع کردم. خاله کنار تلفن نشست و زیر لب شروع به گفتن ذکری کرد. میلاد از پله‌ها پایین اومد رو به خاله گفت: _ مامان من برم کوچه؟ خاله همچنان که ذکر می‌گفت، با سر گفت نه. _ زود میام. خاله کلافه نگاهش رو از میلاد گرفت. _ آخه کارم واجبه. _ لا اله الا الله! بچه مگه نمی‌بینی دارم ذکر میگم. _ به خدا زود میام. با حرص گفت: _ کاپشنت رو بپوش برو. میلاد آخ جونی گفت و از پله‌ها بالا رفت. خاله گوشی رو برداشت و شماره‌ای رو گرفت. انقدر استرس داشت که تو صورتش کاملاً معلوم‌ بود. _ سلام‌ اقدس خانم. _ ممنونم. ببخشید مزاحم شدم، می‌خواستم ببینم دیروز قرعه‌کشی کردید یا نه! _ نه هیچ‌کس به من نگفت! لبخند رو لب‌های خاله نشست و به نشانه‌ی شکرگذاری دستش رو به سمت بالا گرفت و لب زد: _ خدایا شکرت. _ عیب نداره.‌ حتما یادش رفته. فقط جمع شده من بیام بگیرم؟ _ دستتون درد نکنه. پس من شماره کارت علی رو براتون می‌فرستم‌. _ خیلی ممنون، خداحافظ. گوشی رو سر جاش گذاشت و با خوشحالی رو به من گفت: _ بعد دو سال قسط دادن، بالاخره به نام ما دراومد.‌ از خوشحالی خاله لبخند زدم. _ دیروز که تو رفتی بیرون، دلم خیلی شکست. آقاجون و عموت، علی رو تو فشار گذاشتن که بیا بهت یه ماشین بدیم. خدا رو شکر؛ الان پول قرعه‌کشی رو میدم بچم بره یه ماشین بخره، دستش رو جلوی کسی دراز نکنه. _ خاله پول قرعه‌کشی به ماشین نمی‌رسه! _ می‌دونم خاله جون؛ خودم فکرش رو کردم. چهارشنبه رفتم طلاهام رو فروختم. گفتم اگر قرعه کشی هم در بیاد، یه صفرش رو می‌تونه بخره که خدا رو شکر دراومد. ناراحت از این که خاله طلاهاش رو فروخته، کنارش نشستم. _ علی خیلی ناراحت میشه اگر بفهمه طلاهاتون رو فروختید! _ بهش نمیگم؛ تو هم نگو. _ خاله حالا مگه چی می‌شد اگه عمو یه ماشین به علی می‌داد! دستش رو به زمین تکیه کرد و ایستاد. _ تو هنوز مونده خیلی چیزها رو بفهمی. سمت آشپزخونه رفت. _ رویا یه لباس گرم بپوش، برو حیاط رو جارو کن. _ چشم. برگشت سمتم. _ تو به شقایق گفتی، که من گفتم باهاش نگردی!؟ _ چطور! _ اقدس خانم‌ میگه؛ دیروز بهش گفته به ما بگه پول به اسم‌ ما در اومده. خیلی هم بهش تأکید کرده؛ نمی‌دونم چرا نگفته! _حتماً یادش رفته. شقایق دختر خوبیه خاله. کلافه از این که من از شقایق تعریف کردم، لب‌هاش رو بهم فشار داد و نفس سنگینی کشید. _ پاشو برو حیاط رو جارو بزن!        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت54 🍀منتهای عشق💞 جارو زدن حیاط تو این هوای سرد، برام لذت بخشه. پنهانی از خاله، بدون لباس گرم شروع به جارو زدن کردم. تمام برگ‌ها رو جمع کردم و توی مشما ریختم. در حیاط باز شد. علی با میلاد داخل اومدن.‌ روسریم رو جلو کشیدم. میلاد گفت: _ داداش بزار بمونم کوچه. علی با مهربونی، روی یک‌ پا روبروی میلاد نشست. _ الان سرده، سرما می‌خوری. صبر کن یکم هوا گرم‌ شه، بعد از نوشتن مشق‌هات با اجازه مامان برو تو کوچه؛ باشه؟ _ مامان نمیذاره! _ من بهش میگم بذاره. میلاد دستش رو مشت کرد و انگشت کوچیکش رو بالا آورد. _ قول؟ علی خنده‌ی صداداری کرد و با انگشت کوچیکش به روش میلاد، بهش قول داد. _ برو تو تا سرما نخوردی. ایستاد و تازه متوجه حضور من شد. با تعجب گفت: _ تو چرا لباس گرم نپوشیدی!؟ هنوز شرمندگی دیشب از یادم‌ نرفته. _ سلام. دوست دارم یخ کنم. کلافه سرش رو تکون‌داد. _ پارسال هم‌ همین کار رو کردی، یه هفته سرما خوردی. با دست به خونه اشاره کرد. _ بیا برو تو ببینم. _ اونور رو جارو بزنم، میام. سمتم اومد. جارو رو از دستم گرفت و روی زمین انداخت. _ نمی‌خواد‌، بیا برو داخل. سمت خونه رفتم. دلم نمی‌خواست باهاش چشم‌تو‌چشم‌ بشم. اما چقدر خوبِ که به روم نمیاره. وارد خونه شدم. خاله ذوق خرید ماشین رو داشت. علی رو، با اینکه کمتر از دو ساعت رفت و برگشتش طول کشیده بود، با استقبال گرم‌ متعجب کرد. خبر جور شدن پول خرید ماشین، علی رو هم خوشحال کرد. _ مامان مگه چقدر بوده این‌ قرعه‌کشی؟ _ همش که پول قرعه‌کشی نیست؛ پس‌اندازم دارم. فوری نگاهم به دست‌های خالی از النگو خاله افتاد. خاله متوجه نگاهم‌ شد. آستینش رو پایین کشید و با تشر به من گفت: _ بلند شو برو بالا سر درست! قیافه‌ی حق به جانبی به خودم‌ گرفتم. علی که از هیچی خبر نداشت، متعجب به خاله نگاه کرد. دوست دارم‌ الان که علی خوشحاله، کنارش بمونم. _ درس‌هام رو دیشب خوندم. چپ چپ نگاهم کرد. با غیض گفت: _ بلند شو برو یه دوتا چایی بردار بیار. این بهانه بهتر بود تا این که کلاً به بالا برم. هنوز وارد آشپزخونه نشده بودم که علی گفت: _ رضا کجاست؟ _ قهر کرده تو اتاقشِ، نمیاد پایین. _ من که دیشب گفتم براش بریم خواستگاری! دیگه چرا ناراحته؟ _ علی جان؛ من تا تو زن نگیری، برای رضا کاری نمی‌کنم. حرف زن گرفتن علی که پیش میاد، دلم پایین می‌ریزه. تصور اینکه کسی به غیر از خودم کنار علی باشه، دنیای کوچیکم رو به لرزه درمیاره. وارد آشپزخونه شدم و به دیوار تکیه دادم. علی با لحنی که قصد قانع کردن خاله رو داشت، گفت: _ الان که شرایط من جور نیست. _ اونوقت برای رضا جورِ!؟ شغل داره؟ پس انداز داره؟ کجاش جوره که یه کاری براش بکنم. _ میگم ماشین رو بیخیال شیم، بریم پولش رو هزینه‌ی ازدواج رضا کنیم. _ برای زن گرفتن تو‌ و رضا، می‌خوام یکی از مغازه‌ها رو بفروشم. این قرعه‌کشی رو هم از اول به نیت ماشین باز کرده بودم. با شرایطی که دیروز عمو و پدربزرگت پیش آوردند، باید ماشین بخری تا جلوی حرف‌ها رو بگیری‌. برای زن گرفتن رضا هم گفتم، تا تو نگیری من برای رضا هیچ اقدامی نمی‌کنم. _ مامان من حالا حالاها نمی‌تونم ازدواج کنم. _ چرا؟ _ من الان دارم خرج خونه میدم. _ زن که بگیری، دیگه نمی‌خواد بدی. _ اون وقت شماها رو چکار کنم! _ خدای ما هم بزرگه. اصلاً از اول اشتباه کردم به حرفت گوش کردم و به تأخیر انداختم. یه چند تا دختر برات در نظر گرفتم، بهت میگم. هر کدوم رو که خودت خواستی تو همین هفته میریم صحبت می‌کنیم. زانوهام خالی کرد و اشک توی چشم‌هام جمع شد. چرا من رو نمی‌بینن! چرا هیچ‌کس حواسش به من نیست! اگر علی ازدواج کنه من می‌میرم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت55 🍀منتهای عشق💞 سرم رو روی زانوم‌ گذاشتم و بی‌صدا اشک‌ ریختم. _ رویا چی شد این چایی! اصلاً توانی برام‌ نمونده که بخوام بلند بشم و چایی بریزم.‌ صدای خاله هر لحظه نزدیک‌تر می‌شد. _ پس چی شد... چی شدی تو؟ کنارم‌ نشست و سرم‌ رو بلند کرد، ناباورانه گفت: _ گریه می‌کنی!؟ الهی خالت بمیره، از من‌ ناراحت شدی؟ نمی‌تونم دلیل اشک‌ و گریم رو بگم. سرم رو پایین انداختم. _ من‌ که چیزی بهت نگفتم! اشکم‌ رو پاک کردم و به سختی لب زدم: _ عیب نداره خاله. پشیمون‌ از لحن چند دقیقه‌ پیشِش، با مهربونی گفت: _ بلند شو دورت بگردم، یه آبی به دست و صورتت بزن. سایه‌ی علی رو روی خودم احساس کردم و بغضم سنگین‌تر شد. _ چی شده؟ خاله اشک باقی مونده روی صورتم‌ رو پاک کرد. _ هیچی، بچه‌م توقع نداشته خالش تند باهاش حرف بزنه. با کمک‌ خاله ایستادم.‌ توی این شرایط اصلاً دوست ندارم‌ به علی نگاه کنم. _ برو بشین‌ خودم برات چایی بریزم. _ نمی‌خوام خاله؛ دستت درد نکنه، میرم‌ بالا. _ از من دلخوری؟ سرم‌ رو بالا دادم.‌ _نیستم.‌ میشه برم‌ بالا؟ خاله غمگین‌ نگاهم کرد. _ برو دورت بگردم. رد شدن‌ از کنار علی، در این لحظه سخت‌ترین کار ممکنه. جلوی بغضم رو گرفتم‌ تا دوباره سر باز نکنه و از آشپزخونه بیرون رفتم. _ بیخودی گریه کرد؟ _ من اون جوری گفتم، ناراحت شد. _ حرفی نزدی که! _ روحیه‌ش حساس شده. _ اینقدر لی‌لی به لالاش نذار، پس‌فردا می‌خواد بره خونه‌ی شوهر، کم‌ میاره. _ وای علی! وقتی اسم شوهر کردن رویا میاد، تمام بدنم می‌لرزه. پام‌ رو روی آخرین پله گذاشتم‌ و دیگه صداشون رو نشنیدم.‌ وارد اتاق شدم.‌ زهره با دیدنم‌ هول شد و چیزی رو توی کیفش پنهان کرد. اینقدر غمگین و ناراحتم‌ که دیگه هیچ چیز برام مهم‌ نیست. _ خوبی؟ پتوم‌ رو برداشتم‌ و همون‌‌جا کنار رختخواب دراز کشیدم. _ زهره حوصله ندارم. از خدا خواسته دیگه ادامه نداد. پتو رو روی سرم‌ کشیدم و ترجیح دادم تو تاریکیِ زیر پتو، با بغضم، تنها بمونم. چه شرایط بدی دارم. دردم‌ رو به هیچ کس نمی‌تونم بگم. صدای اعتراض خاله بلند شد. _ باز کی این گوشی رو با خودش برده بالا؟ هر وقت می‌خوام‌ به یکی زنگ بزنم‌ باید دربدر دنبال گوشی بگردم. یعنی دنبال گوشی می‌گرده تا خواستگاری علی رو هماهنگ‌ کنه! _ رویا تو رو خدا بلند شو این گوشی رو یه جایی گم‌ و گور کن. متعجب پتو رو از روی صورتم کنار زدم. _ مگه دست توعه!؟ کیفش رو نشون داد. _ تو کیفمه.‌ زود باش یه کاری کن، الان مامان میاد بالا. معلوم شد زهره هنوز با برادر هدیه در ارتباطه. الان پیدا شدن گوشیِ خونه، به نفع من هم نیست. _ هولش بده زیر رختخواب‌ها. _ زنگ بزنن صداش در نیاد؟ _ نه از اون زیر دیگه صدا نداره!        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت56 🍀منتهای عشق💞 گوشی تلفن رو تا اونجایی که می‌تونست زیر رختخواب‌ها جا داد. حجم رختخواب‌ها کم بود. از خدا خواستم که صدای زنگش بلند نشه. صدای خاله از پشت در اتاق اومد. _ علی جان یه زنگ بزن ببینم صداش از کجا در میاد. بدون دَر زدن وارد اتاق شد و رو به ما گفت: _ تلفن اینجاست؟ _ نه خاله اینجا نیست. خاله قصد کرد از اتاق بیرون بره، اما یک لحظه برگشت به زهره نگاه کرد. فوری دَر رو بست و تهدیدوار گفت: _ تلفن دست تو نیست!؟ زهره دست و پاش رو گم کرد. اینکه خاله متوجه بشه که زهره هنوز داره رو اشتباهش پافشاری می‌کنه، برای من مهم نبود. اما اینکه خاله می‌خواست زنگ بزنه، هماهنگ کنه برای خواستگاری علی، ناراحتم‌ می‌کنه. با خونسردی تمام رو به خاله گفتم: _ تلفن دست زهره نیست. من که اومدم بالا داشت درس می‌خوند. نیم نگاهی به من کرد. نگاه چپ چپش رو از روی زهره برداشت و به سمت دَر رفت. زهره گفت: _ هر کی توی این خونه هرکاری کنه، میندازید گردن من! خدا نکنه آدم پیش شما گاو پیشونی سفید بشه. خاله بی‌اهمیت‌ به غرغرهای زهره از اتاق بیرون رفت. رو به زهره گفتم: _ تو چه رویی داری! چهار دست و پا جلو اومد و صورتم را بوسید. _ الهی دورت بگردم که نگفتی. به خاله نگفتم که خودم رو پیش زهره شیرین کنم تا باهام آشتی کنه. فقط می‌خوام از عشق یک طرفم محافظت کنم که معلوم نیست سرانجام داشته باشه یا نه. حتی معلوم نیست این عشق یک طرفه هم مورد قبول علی باشه! اصلاً چطور باید عنوان کنم! به کی باید بگم که موافقت کنه؟ تفاوت سنی من و علی، مخالفت همه رو در برداره. همه این‌ مشکلات رو که کنار بذارم‌، نمی‌دونم چه جوری و کی باید بگم. انقدر بی‌حوصله شدم که تمایلی برای پایین رفتن ندارم.‌ خاله که فکر می‌کنه من به خاطر حرف اون ناراحتم، عذاب وجدان گرفته و مدام‌ میاد دنبالم. خودم‌ رو به مریضی زدم و ترجیح دادم تو اتاق تنها بمونم.‌        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت57 🍀منتهای عشق💞 صبح‌ زود از خواب بیدار شدم.‌ معمولاً مدرسه رفتن بعد از دو روز تعطیلی، برام کار خوش‌آیندی نیست.‌ مخصوصاً الان که حالم گرفته است و فکر زن گرفتن علی اذیتم می‌کنه. مانتو و مقنعه‌م رو پوشیدم و پایین رفتم.‌ صدای علی رو که با خاله در حال صحبت کردن بود، شنیدم. _ مامان از درس عقب میفته! _ نمیفته. _ الان یه هفته‌س نمیذاری بره! به منم نمیگی چی شده. زهره مانتو مدرسه‌ش رو پوشیده بود و به دیوار آشپزخونه تکیه داده بود. اگر به خاله بگم دیشب تلفن تو اتاق ما بود، مطمئناً زهره برای همیشه باید با مدرسه خداحافظی کنه‌. _ الان‌ براشون سرویس گرفتم. باهاش حرف می‌زنم، میگم دیگه گوشی نبره. شمام رضایت بده، بزار بره درسش رو بخونه. خاله کلافه گفت: _ تنها کاری که نمی‌کنه، همین درس خوندنه. _ اگر درس نخوند، هر چی شما بگید. باشه؟ _ چی بگم؛ مرد این خونه تویی. هر چی تو بگی همونه. _ ممنون که روی من رو زمین ننداختی. پله‌های باقی مونده رو پایین رفتم. پام رو روی آخرین پله گذاشتم که علی بیرون اومد.‌ رو به زهره با تشر گفت: _ سرت رو بنداز پایین، برو درست رو بخون. _ چشم. _ زهره یه بار دیگه از این غلط‌ها بکنی، من می‌دونم با تو ها! سرش رو پایین انداخت و باشه‌ای زیر لب گفت. خواستم‌ از پشت علی رد شم که متوجه من نشد و قدمی به عقب برداشت. برای اینکه به من نخوره، قدمی به عقب برداشتم. آرنج دستم به آهن در خورد و حسابی درد گرفت. آخ ریزی گفتم. علی چرخید و نگاهم کرد. _ تو این پشت چکار می‌کنی! شدت درد عصبیم کرد و طلبکار گفتم: _ می‌خواستم رد شم.‌ از لحن تندم، ابروهاش رو بالا داد و خیره نگاهم کرد. خاله گفت: _ چی شد؟ از فرصت استفاده کردم و وارد آشپزخونه شدم. کمی آرنجم رو ماساژ دادم‌. _ هیچی، دستم‌ خورد به دَر. خاله روبروم ایستاد و آهسته گفت: _ امروز هیچ‌ جا نرو، مستقیم بیا خونه. باشه؟ _ وا...خاله مگه من هر روز نمیام خونه! علی سر سفره نشست و گفت: _ منظور مامان اینه که اگر عمو اومد دنبالت، باهاش نری. _ نه نمیرم. خاله گفت: _ با مهشید یا محمدم، جایی نرو! نگاه علی تیز شد. _ مگه تا حالا با اونا جایی رفتی!؟ سرم رو بالا دادم. _ نه به خدا. رو به خاله ادامه داد: _ از این‌ رفتارها نداریم‌ اینجا! خاله نگاه مأیوسانه‌ای به زهره که روبروی علی نشسته بود، انداخت و سینی پر از استکان چای رو روی سفره گذاشت. _ رویا خودش عاقله. اصلاً لازم نیست بهش بگی. منم محض احتیاط گفتم. تو هم اول زنگ بزن سرویس اینا رو یادآوری کن؛ بعد هم‌ رفتی اداره مرخصی بگیر، بیا برو کارهای ماشینت رو درست کن. علی لقمه‌ای توی دهنش گذاشت و گوشیش رو از جیبش بیرون آورد.‌ رضا با اخم‌های تو هم، سلام خیلی آرومی گفت و نشست.‌        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت58 🍀منتهای عشق💞 _ الو سلام. _ آقا قاسم، این ماشین ما هماهنگ شده دیگه! _ من چهارشنبه گفتم... _ نه بابا این چه حرفیه! پیش میاد دیگه. _ پس فرمودید از هفته‌ی دیگه. _ ایراد نداره.‌ خداحافظ. تماس رو قطع کرد، رو به خاله گفت: _ گفت از هفته‌ی دیگه ماشین داره. خاله نگاه چپ‌چپی به زهره انداخت. _ تو لازم نکرده بری! علی فوری گفت: _ خودم می‌برم‌، میارمشون.‌ رضا لقمه‌ی نونش رو برداشت و ایستاد. علی با تشر گفت: _ کجا؟ _ کجا! دانشگاه دیگه. _ این‌ چه طرز برخورده!؟ این جمله رو آنقدر محکم و جدی گفت، که رضا تو کلامش فوری تسلیم‌ شد. با اینکه هنوز دلخوری تو لحنش بود، گفت: _ ببخشید. دیرم شده. نگاه ممتدش رو از رضا برداشت و با اخم لیوان‌ چاییش رو سر کشید. ناراحتیش از رضا رو سر زهره خالی کرد و عصبی گفت: _ یه‌ چند روز کار دارم‌ نمی‌تونم ببرمتون! تا شنبه که تکلیف سرویس‌تون مشخص بشه. سرت رو میندازی پایین، میری مدرسه و برمی‌گردی. اونجا هم هیچ غلطی نمی‌کنی! فهمیدی؟ _ بله. رو به من‌ گفت: _ با توام‌ هستما! حق به جانب نگاهش کردم. _ به من‌ چه! خاله آروم به پام زد و ازم‌ خواست تا سکوت کنم. با حرص نگاهم‌ رو به سفره دادم که علی گفت: _ رویا با تو بودم! _ به من چه! یکی سر زن گرفتن قهره؛ یکی گوشی برده مدرسه مچش رو گرفتن. چرا من‌ رو دعوا می‌کنی!؟ خاله برای اینکه جو رو آروم‌ کنه، گفت: _ بسه دیگه! صلوات بفرستید تموم شه. علی عصبی‌تر گفت: _ من یه حرفی زدم‌، یه جواب ازت خواستم‌؛ نه حاضر جوابی! خاله زیر لب گفت: _ لا اله الا الله.‌ آروم‌ به بازوم‌ زد. _ یه چشم بگو دیگه! تیزی نگاه علی، کمی ترسوندم و باعث شد تا عقب نشینی کنم. دلخورتر از رضا لب زدم. _ چشم. هر دو دستش رو روی زانوهاش گذاشت و بی‌خداحافظی از آشپزخونه بیرون رفت. خاله با تشر رو به زهره و رضا گفت: _ همین رو می‌خواستید. با اعصاب خورد بره سر کار! رضا بی‌اهمیت بیرون رفت و زهره گفت: _ باز شروع شد. شر رو رویا به پا می‌کنه، دامن گیر ما میشه. _ چه ربطی به رویا داره! _ مامان خانوم‌ چشمات رو بستی یا واقعاً نمی‌بینی! من و رضا که حرف گوش کردیم؛ دُردونه‌ت کل‌کل کرد. _ همش تقصیر توعه؛ با اون غلط اضافت. _ زودتر بلند شم برم تا عشق و عاشقی رضا رو هم، سر من خالی نکردی! ایستاد و بیرون رفت.‌ خاله دلخور نگاهم کرد. _ چند بار بهت بگم جوابش رو نده؟ به خاطر من ملاحظه‌ت رو می‌کنه‌ ها! اون از اول که داشتی می‌اومدی، باهاش تند حرف زدی؛ اینم از الان. کار دست خودت و من نده! خودت هم‌ می‌دونی اگر یکی دیگه اینجوری جوابش رو بده چکار می‌کنه.‌ سوء استفاده نکن. صبرش لبریز بشه، زور من بهش نمیرسه‌ ها! _ آخه خاله... با دست جلوی دهنم رو گرفت. _ بگو چشم و تمام. بلند شو برو مدرسه؛ حواست به زهره هم باشه. پشت چشمی نازک‌ کردم و چشمی گفتم. حق با خاله‌ست.‌ علی توی این خونه به خاطر خاله، چشمش رو روی خیلی از کارهای من می‌بنده.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت59 🍀منتهای عشق💞 وارد حیاط مدرسه شدیم. مثل همیشه اصلاً نفهمیدم‌ زهره کی از کنارم رفت. با چشم‌ دنبالش گشتم‌. پیدا کردنش بین اون همه دختر، با مانتوهای یکرنگ‌ کار سختی بود.‌ از رنگ‌ آبی کیفش پیداش کردم؛ هدیه رو تو آغوش گرفته بود. شنیدن صدای شقایق باعث شد تا نگاه ازشون‌ بردارم. _ چه عجب برگشت مدرسه! _ سلام. امروز علی ضمانتش رو کرد، خاله‌م هم‌ رضایت داد. کنارم‌ ایستاد و به زهره خیره شد. _ علی آقا می‌دونه که زهره دوست پسر داره!؟ _ نه خاله‌م بهش نگفت. _ تو چی؟ تو هم‌ نگفتی!؟ _ نه. به من چه! تا همین جاش هم‌، کلی زهره باهام‌ بد شده.‌ یاد حرف خواستگاری علی افتادم و دلشوره سراغم‌ اومد. _ چرا تو همی؟ _ شقایق به نظرت من می‌تونم مراقب زهره باشم! پوزخندی زد و گفت: _ کی گفته. _ تو خونه خاله و علی به من میگن، حواست به زهره باشه. من چه جوری حواسم به این باشه! _ تو چرا نمیری خونه‌ی عمو یا پدربزرگت!؟ اونا که تمایل دارن. این ور فقط دارن اذیتت می‌کنن.‌ _ پنجشنبه عموم من رو برای محمد خواستگاری کرد. ذوق زده روبروم ایستاد. _ واقعاً! تو چی گفتی؟ _ خاله‌م گفت نَه. اخم‌هاش تو هم رفت. _ به خاله‌ت چه ربطی داره؟ _ اینجوری نگو شقایق.‌ اولاً حق مادری به گردنم داره. دوماً، خودمم جوابم نَه بود. صدای زنگ‌ بلند شد و همه سر صف ایستادیم.‌ اخم‌های شقایق تو هم رفت و تا زنگ آخر دیگه باز نشد.‌ زهره هم مدام سرش تو گوش هدیه بود.‌ وسایلم رو جمع کردم و توی کیفم گذاشتم. نگاهی به جای خالی زهره که زودتر از همه بیرون رفته بود، انداختم. از ذوق دیدن هدیه، حتی یک ثانیه هم تو مدرسه با من نبود.‌ شقایق هم‌ که معلوم نبود چش شده، منتظرم‌ نموند و رفت. کیف رو روی کولم انداختم و بیرون رفتم. هنوز به دَر سالن نرسیده بودم که زهره اومد داخل. _ عمو بیرون منتظرته! ته دلم‌ خالی شد.‌ صبح علی گفت باهاش نرم‌.‌ _ زهره من که روم‌ نمیشه بهش بگم «علی گفته سوار ماشینت‌ نشم»! اصلاً شر درست میشه. _ برو دفتر زنگ بزن به مامان. دستش رو گرفتم‌ و با التماس گفتم: _ تو رو خدا نری خونه‌ها! صبر کن با هم بریم. _ نه بابا کجا برم! باید با هم‌ بریم‌، وگرنه کلی سؤال جواب میشم؛ ولی تنهایی برو دفتر، با من زیاد خوب نیستن. دستش رو رها کردم و سمت دفتر رفتم. دلشوره و اضطراب امونم رو بریده بود. دَر زدم و با بفرمایید گفتن خانم مدیر وارد شدم.‌ دستم رو به نشانه‌ی اجازه گرفتن بالا بردم. _ خانم اجازه! میشه یه زنگ بزنم خونمون؟ از بالای عینکش نگاهم کرد. _ زنگ چی!؟ برو خونه دیگه. _ آخه خانم‌، عمومون اومده دنبالمون، نمی‌دونم می‌تونم باهاش برم‌‌ یا نه! اگر اجازه بدید یه زنگ بزنم. نفس سنگینی کشید و با سر به تلفن اشاره کرد. _ بیا زنگ بزن. فوری گوشی رو برداشتم و شماره‌ی خونه رو گرفتم. هر چی بوق خورد، کسی جواب تلفن رو نداد.‌ نگاهی به ساعت انداختم. احتمالاً خاله رفته دنبال میلاد.‌ نباید توی این‌ شرایط، بدون اجازه کاری کنم.‌‌ تماس رو قطع کردم و شماره‌ی علی رو گرفتم. بعد از خوردن چند بوق، صدای دایی تو گوشی پیچید. _ بله؟ لبخند رو لب‌هام‌ نشست. _ سلام دایی. _ سلام‌ عزیزم. شماره‌ی کجاست؟ _ مدرسه‌مون.‌ دایی گوشی رو میدی علی! _ نیست. رفته ماموریت. چکارش داری؟ _ به من‌ گفته با عمو جایی نرم؛ عمو الان جلوی دَر منتظر منِ.‌ با تعجب پرسید: _ چرا با آقا مجتبی نری!؟ نیم نگاهی به خانم‌ مدیر انداختم‌ و آهسته گفتم: _ به خاطر محمد. _ مگه چی شده؟ _ الان‌ نمی‌تونم‌ بگم.‌ دایی من چی کار کنم؟ _ خودش که نیست.‌ زشته الان‌ می‌خوای بگی علی گفته با تو نرم‌ جایی! برو من‌ باهاش حرف می‌زنم. _ باشه.‌ دستت درد نکنه، خداحافظ. تماس رو قطع کردم. _ خانم خیلی ممنون. _ معینی حواست هست داری چکار می‌کنی؟ حق به جانب گفتم: _ بله خانم. _ این محمد کیه؟ این دفعه بی‌ رودربایستی به برادرتون زنگ می‌زنم ها! _ خانم، محمد پسر عمومونه. تأکیدی سرش رو با نفس سنگینی تکون داد. _ برو به‌ سلامت. با عجله از دفتر بیرون رفتم. زهره هنوز جلوی دَر سالن منتظرم بود.‌ _ چی شد؟ _ خاله جواب نداد. علی هم نبود.‌ دایی گفت باهاش بریم. با انگشت روی کف دستش نمایشی خطی کشید. _ این خط، این‌ نشون؛ امشب خونه‌ی ما دعوا میشه.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت60 🍀منتهای عشق💞 _ زهره تو دلم رو خالی نکن! من الان باید چکار کنم. _ بیا با سرایدار صحبت کنیم‌، از دَر خونه‌ی اون‌ بریم‌ بیرون. _ نه الان‌فکر می‌کنن می‌خوایم چکار کنیم که از دَر اصلی بیرون نرفتیم. بیا بریم. پله‌ها رو پایین رفتیم.‌ عمو با دیدنم دستش رو بالا برد.‌ لبخند مصنوعی زدم و سمتش رفتیم. _ سلام.‌ چقدر دیر کردید؟ _ سلام عمو. یکم سؤال داشتم‌ از معلم‌مون. زهره هم سلام کرد و عمو مثل همیشه با محبت جواب داد. _ رویا کارت دارم.‌ _ بله عمو! نگاهی به زهره انداخت و به ماشین‌ اشاره کرد. _ بشینید تو راه حرف می‌زنیم. من روی صندلی‌ جلو نشستم و زهره عقب. عمو ماشین‌ رو روشن‌ کرد و راه افتاد. از آینه به زهره نگاه کرد.‌ قشنگ‌ معلومه حضور زهره، مانع حرف زدنشه. _ حرفم در رابطه با محمدِ. سرم رو پایین انداختم. _ خودش عقیده داره اون‌ جواب، جواب تو نیست. گفت اگر جواب خودته، دلیلیش رو می‌خواد بدونه. _ عمو من می‌خوام درس بخونم. با صدای بلند خندید. _ این‌ یعنی چی!؟ یعنی جواب خودت نه بوده یا نه. برم‌ چی بگم؟ خدایا کمکم کن. من الان هر چی بگم، بعداً خاله و علی میگن نباید می‌گفتی! سکوتم‌ رو که دید، ادامه داد: _ باشه. من میگم‌ رویا گفت می‌‌خواد درس بخونه. _ اصلاً چرا من بگم! خودت رو الان می‌برم؛ هم ناهار رو خونه ما می‌خوری، هم با محمد صحبت‌هات رو می‌کنی. اون روز، توی اون شرایط نشد که با هم تنها باشید. با این حرف، عمو آب یخ رو روی سرم ریخت. نه الان می‌تونم بگم من نمیام خونتون، نه نمی‌تونم بگم میام. به زهره که رنگ و روی اون هم پریده بود، نگاهی کردم و رو به عمو گفتم: _ اما من نمی‌تونم الان... یعنی ما باید بریم خونه. _ چرا نمی‌تونی؟ اینقدر این سوال رو با نکته سنجی پرسید که ادامه صحبت برای هر حرفی که می‌خوام بزنم رو سخت کرد.‌ نباید کوتاه بیام و تسلیم بشم. اول به خاطر دل خودم، دوم به خاطر وضعیت خونه که مطمئناً با رفتن ما به خونه عمو، خراب و خراب‌تر میشه. _ آخه فردا امتحان داریم. _ زود بَرتون می‌گردونم. ناهار بخوریم، نیم ساعت با محمد حرف‌هاتون رو با هم بزنید. جوابت رو بهش بده؛ چون تا اونجایی که من می‌دونم محمد مخالف درس خوندن تو نیست. با هم صحبت بکنید، به نتیجه که رسیدید برمی‌گردونمتون خونه. خوبه؟ کاش به حرف زهره گوش کرده بودم و از دَر خونه سرایدار بیرون می‌رفتیم. مقاومت در برابر عمو بی‌فایده است.‌ عمو خودش رو جزو اختیاردارهای من حساب می‌کنه و همیشه هوام رو بیشتر از یک عمو داشته. به سمت خونه خودشون رفت. جدایی از جواب علی، جواب خاله رو هم باید بدم. بیچاره زهره که با من همگام شده، البته کسی توی این مورد به زهر کاری نداره و انگشت اتهام‌ها سمت‌ من میاد. کاش زودتر می‌تونستم با علی صحبت کنم، یا به خاله بگم که من دلم با علیِ و جلوی تمام این حرف‌ها رو ببندم. عمو ماشین رو جلوی دَر خونه نگه داشت، از ماشین پیاده شدیم. نزدیک دَر که شدیم، بوی اسفند به خاطر جنوبی بودن خونه عمو، توی فضا پخش بود. دَر رو باز کرد و دود پخش شده از اسفند توی راهرو، بهم فهموند که اشتباه نکردم و این بو از خونه عمو میاد. وارد خونه شدیم. عمو با صدای بلندی یا الهی گفت. دست زهره رو گرفتم ‌و آهسته گفتم: _ بیچاره شدیم. زن‌عمو در رو باز کرد. انگار اون هم از اومدن ما بی‌اطلاع بوده که با دیدنمون جا خورد. جواب سلام‌مون رو کمی با تاخیر داد، اما فوری به خاطر حضور عمو لبخند زد و استقبال گرمی ازمون کرد. روی مبل نشستم و به اطراف نگاه کردم. نه خبری از مهشید بود، نه محمد. هنوز نیومدند و عمو کاملاً سر خود، من رو به خونه آورده. رو به زهره گفتم: _ دنبال یه بهونه باش از اینجا بریم. خونسرد نگاهم کرد. _ دنبال یه بهونه باش زنگ بزنیم خونه، همین الانم یک‌ربع دیر کردیم. مامان تا الان به علی گفته که ما نرفتیم خونه. آب دهنم رو قورت دادم و رو به عمو گفتم: _ میشه یه زنگ بزنم به خاله، بگم که اینجاییم، نگران نشه! _ الان خودم بهش زنگ می‌زنم. عمو می‌دونه که اگر من با خاله حرف بزنم، مجبورم می‌کنه تا همین الان برگردیم؛ به خاطر همین اجازه نداد من از تلفن خونشون زنگ بزنم.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀

و از خطای مردم درمیگذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد. ╔═💞🍀════╗      @behestiyan ╚════💞🍀═╝

🍀💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀 🍀 #پارت61 🍀منتهای عشق💞 گوشی رو برداشت و چند لحظه بعد گفت: _ سلام زهرا خانوم. حالتون خوبه. _ نه زنگ زدم بگم زهره و رویا خونه ما هستند. _ همین طوری، بچه‌های برادرم را آوردم با هم‌ نهار بخوریم. _ بعد از غذا، خودم میارم‌شون. حالت شوخی به لحنش داد و گفت: _ زهرا خانم اجازه بده ما هم این بچه برادرهامون رو ببینیم.‌ یک روز با ما نهار بخورند، به جایی بر نمی‌خوره. لبخند رضایت بخشی روی لب‌هاش نشست. _ خیلی ممنون، خودم بعد از نهار میارم‌شون. تماس رو قطع کرد. زهره کنار گوشم گفت: _ این رضایت گرفتن عمو امروز تو خونه شر میشه. _ میشه اینقدر حرف‌های ناامید کننده نزنی! تو که دیدی عمو به زور آوردمون. _ اینا رو به علی بگو. چپ‌چپ نگاهش کردم.‌ _ خیلی خب. دیگه حرف نزن، بیشتر از این باعث اختلاف میشیم. در خونه باز شد. مهشید و محمد هر دو با هم وارد شدن. برخلاف زن‌عمو و مهشید که خبر نداشتن، محمد با خبر بود. شاخه گل سرخ زیبایی دستش بود. سلام کرد و روبه‌روم ایستاد. به احترامش ایستادیم و جواب سلامش رو دادیم. گل رو به سمتم گرفت و با محبت گفت: _ قابل تو رو نداره. نگاهم بین گل و چشم‌هاش جابجا شد. اگر گرفتن این گل به نشونه جواب مثبت باشه، نباید بگیرم. باید دنبال جمله‌ای بگردم تا بعد از قبول کردن این گل، که اگر نگیرم نشانه بی‌ادبیه، برای محمد سوءتفاهمی پیش نیاد. کمی به گل نگاه کردم که گفت: _ نمی‌خوای بگیریش! لبخند تلخی روی لبهام نشست. _ مناسبت این گل چیه؟ از سؤالم جا خورد! اما خودش رو کنترل کرد. _ خیلی‌ها در طول روز به هم گل میدن؛ مناسبت نمی‌خواد. گل دادن فقط به نشانه علاقه است. من چون بهت علاقه دارم، برات گل خریدم. لبخند پهنی زد و ادامه داد: _ این گل زیبا و خوش بو، تقدیم‌ به تو. دست دراز کردم و گل رو ازش گرفتم. _ این گل رو به خاطر زیبایی و خوش بوییش ازت قبول می‌کنم. کاش متوجه منظورم شده باشه و بفهمه که من علاقه‌ای بهش ندارم.‌ زن‌عمو با اینکه تلاش می‌کرد خودش رو خوشحال نشون بده، اما موفق نبود. مثل دفعه‌ی قبل، کاملاً مشخصه که از خواستگاری محمد از من، اصلاً رضایت نداره. انگار تیر حرف به هدف نشست؛ چون محمد کمی تو فکر رفت. خونه عمو بر عکس خونه ما، کاملا مجلل و هیچ خبری از سادگی خونه ما نیست. زن‌عمو غذای مفصلی که درست کرده بود، سر سفره روی میز چید و همه رو برای ناهار دعوت کرد. پشت میز نشستم و خیلی معذب شروع به خوردن کردم. رفتار زهره و بیخیالیش و پچ‌ پچش با مهشید، عصبیم کرده.‌ بعد از نهار میز رو جمع کردیم که عمو رو به محمد گفت: _ الان بهترین وقتِ که حرف‌هاتون رو به هم بزنید. بلند شو رویا رو راهنمایی کن سمت اتاقت، حرف‌هاتون رو بزنید. تو موقعیتی قرار گرفتم‌ که اصلاً نمی‌تونم نَه بیارم. نگاهی به زهره انداختم و ایستادم. به دنبال محمد، سمت اتاقش رفتم. محمد روی تخت نشست و من روی صندلی. خیره نگاهم کرد و گفت: _ رویا یک کلمه! اصلاً به من فکر می‌کنی؟ یا اصلاً خواستگاری کردن من ازت، تو رو به فکر برده؟ خدایا! چه جوری بگم که دست از سرم برداره. باید جواب قطعی رو بهش بدم. _ محمد قول میدی حرفی که می‌زنم بین خودمون بمونه! با سر تأیید کرد و گفت: _ مطمئن باش. _ حتی اگر بعد از شنیدن این جواب ناراحت بشی!؟ فکری کرد و گفت: _ قول میدم. نگاهم‌ رو ازش گرفتم‌ و سر بزیر لب زدم: _ من کس دیگه‌ای رو دوست دارم؛ وقتی یک نفر دیگه رو دوست دارم، نمی‌تونم به کس دیگه‌ای فکر کنم. خواهش می‌کنم یه کاری کن که حرف خواستگاری کردن از من و ازدواج و این‌ها، از دهن همه بیفته. سکوتش که طولانی شد، سرم رو بلند کردم. مات و مبهوت به لبهای من خیره بود. مسلماً هیچ کس باورش نمیشه، دختر سر به زیری که حتی از خونه هم بیرون نمیره، به کس دیگه‌ای علاقه داشته باشه.        ✍🏻 #هدی_بانو 🚫 #کپی‌حرام و پیگرد #قانونی دارد🚫 ╔═💞🍀════╗      @baharstory ╚════💞🍀═╝ 🍀 💞🍀 🍀💞🍀 💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀 💞🍀💞🍀💞🍀 🍀💞🍀💞🍀💞🍀