قطعه‌ای از شعر #شاپرک ... روزگاری منِ #پروانه چو کِرمی بودم... با خزیدن به رُخِ پیکرِ خاک... راه... می‌پیمودم... با تنی بی پَر و دست... بر زمین بودم و یک لانه‌ی پَست...! #فطرتم بود به دنبالِ کسی... شوقِ پرواز به سوی #نورش... در وجودم! فَوَران داشت بسی... لیک... گویی بدنِ کِرمْ صفت! چون قفسی داشت می‌کُشت مرا... من ز دارِ #دنیا... داشتم یک قفسِ بی پَر و پا...! می‌خزیدم پیِ نور...! تا شَوَم #پنجره‌ای_بهرِ_ظهور...! لیک... روزی دیدم دسته‌ی قاصدکی را بی‌نام...! همگی #منتظرِ اوج گرفتن بودند...! با نسیمی آرام... #قاصدک‌ها همه باهم جَستند... در فضایی از نور...! غرق در نور همه می‌رفتند...! با نگاهی به رخِ باد کشیدم فریاد... که بِوَز... هان! ای باد...! وَ مَرا زین قفسِ خویش رها کن که شَوَم زینجا دور قاصدک‌گونه #بتازم پیِ نور...! گشت... آن باد برایم طوفان! تا بِرانَد بدنم را با آن... هرچه در کیسه توان داشت به سمتِ من داد...! لیک... من زآن قفسِ خویش نگشتم آزاد...! داشت می‌سوخت وجودم زین غم... با خودم می‌گفتم... مشکلم این #قفس است! چون منم، با بدنم! هم نَفَس است...! رنگِ روح و بدنم از خودِ من رنگین است...! تا خودم در وسطم! این بدنم سنگین است...! قاصدک‌ها به نسیمی جَستند...!؟ چون سبک بودن و آزاد... به #بالا رفتند...! قاصدک‌ها رفتند...! قاصدک‌ها رفتند...! قاصدک‌ها رفتند...! ✍🏻 شاعر: سید محسن مسعودی https://eitaa.com/bineshaneha

#أَیْنَ_الْحُسینْ؟ …کجایی ای حسین؟ آرامِ جانم کجایی ای تمامِ نورِ قلبِ بی‌کرانم!؟ کجایی #مظهرِ_حُـبِّ الهی!؟ یقین دارم #به_سوی_فاطمه تو شاه‌راهی…! کجایی ای سراسر نورِ مادر ؟ ز حبَّت پیکرم گردید پَرپَر…! ز وصفِ حُـبِّ تو می‌سوزم ای نور…! چرا زین #قاصدک‌ها گشته‌ای دور…!؟ حیاتم! حرکتم! #عشقم تویی تو…! سرآغاز و سرانجامم…! تویی تو…! تو رفتی پس چرا من بر زمینم!؟ کجایی آفتابِ سرزمینم!؟ عزیزِ #فاطمه سویم نظر کن… ز حُبَّت آتشم را بیشتر کن… من از #مادر به سویت می‌شتابم…! نگاهم کن شعاعی زآفتابم …! #شب_جمعه_کربلا #امام_حسین_ص #پرنده‌ی_مهاجر https://eitaa.com/bineshaneha