eitaa logo
در حرم یار
1.6هزار دنبال‌کننده
775 عکس
36 ویدیو
3 فایل
جلسات مباحث آیت الله محمدشجاعی(ره) و گزیده ای از نکته های بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی از لسان استاد سیدعربی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین : @DarharameyarAdmin «تبادل و تبلیغ نداریم»
مشاهده در ایتا
دانلود
خدای متعال از سر لطف و کرم خودش ایامی در طول سال برای مومنین قرار داده که برای تمام عمرشان تدارک ببینند ایامی مانند ماه رجب ماه مبارک شبهای قدر فطر و قربان و غدیر و عرفه و ایامی که منحصر به فرد هستند و راه سیر بسوی خدا را بسیار کوتاه میکنند اگر خوب مورد استفاده قرار بگیرد همه ما فرعونیم، فقط کوچک و بزرگ فرعونیت سر جایش است لذا باید از این خوی و خصلت و حب دنیا بیرون آمد مسئله داشتن یا نداشتن دنیا نیست بقول فرمایش امام رحمه الله علیه باید کوشش کنیم که اخلاق کاخ‌نشینی را از خودمان بزداییم. اگر بخواهیم اسلام آن طوری که خدای تبارک و تعالی می‌خواهد، در جامعه ما تحقق پیدا کند، مردم باید آن خوی کاخ‌نشینی را ترک کنند آن خوی کاخ‌نشینی مضر است، خودش مضر نیست، خُویَش‌ مضر است... رضایت به حيات دنيا، يکي از عواملی است که مانع می شود انسان همراه اولياءی خدا حرکت کند، آن ها را نصرت دهد و در کنار آن ها پايداري نماید؛ کساني که به حيات دنيا راضي هستند، سنگين مي شوند؛ معنای اين رضایت به حيات دنيا هم اين نيست که انسان نماز نمي خواند، روزه نمي گيرد و به حج نمی رود؛ بلکه انسان ممکن است طالب حيات دنيا بوده ولی همه اين عبادات را هم داشته و مؤمن هم باشد ولی وقتي به آن ها مي گويند به سمت خدا حرکت کنيد، سنگين هستند. گويا خداي متعال در انسان ظرفيتی بيشتر و طلبي قرار داده که اگر انسان بخواهد به سمت خداي متعال حرکت کند، بايد طالب آن بيشترها باشد؛ اگر انسان يکي از چهره هاي دنيا و به تعبیری فقط چهره شيرين آن را ديد، طبيعي است که روي به دنيا مي آورد اگر انسان فقط شيرين کامي هاي دنيا را ببیند، طبيعي است که پاي سفره دنيا مي نشيند و راضي و قانع به دنيا مي شود؛ ولي اگر در کنار شيرين کامي ها، تلخکامي ها را هم ديد طبيعي است که بساط خود را جمع مي کند. اگر کوچ نکرديد و بر سفره دنيا نشستيد و تعلق به دنيا شما را سنگين کرد و سبکبال نشديد و اجابت نکرديد، با همين تعلقاتتان عذاب مي شويد؛ یعنی تعلقات انسان تبديل به رنج و عذاب برای او مي شود. اگر انسان دل به موجودات فاني در حال زوال و فنا ببندد، طبيعي است فناي آن ها باعث رنج او می شود؛ خداي متعال به ما ياد مي دهد که از ابتدا بر سفره دنيا ننشينيد و نگاهتان به دنيا نباشد؛ تحولی که باید اتفاق بيفتد ایجاد سبکبالي و تحول در تعلقات و تمنيات و تمايلات انسان است؛ وگرنه همه آن درک ها و بصیرت ها و ادعای محبت ها براي حرکت کافي نيست؛ یکی از کارهای شیطان این است که انسان را اغوا می کند یعنی زیر و رو جلوه دادن؛ دنیای فانی را باقی جلوه می دهد اما آخرت باقی را می گوید حالا کو آخرت؛ شیاطین تذکر مرگ را موجب افسردگی می دانند، می گویند قبرستان ها را پارک بکنید، چون افسردگی می آورد؛ آیا امیرالمومنین افسرده بود که می فرمود: «وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ‏ بِالْمَوْتِ‏ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّه‏» پسر ابی طالب با مرگ از طفل به سینه مادر مأنوس تر است، پس این اغوای شیطان است. «شیطانا یغوینی» یعنی این، یعنی واقعیت را وارونه جلوه می دهد؛ آن عالَمی را که ابدیست از چشم من می اندازد این عالم کوتاه را در نظر من جلوه می دهد؛ و آیه «ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِم»(اعراف/17) در روایت اینطور معنا شده یعنی از پیش رو می آیم یعنی آخرت را از یادشان میبرم.... Eitaa.com/darharameyar
(ره): نماز بالاترین وقت ملاقات و استحضار و حضور در محضر خدا است. چه قدر مردم در مراتب قوس صعود و نزول با هم تفاوت دارند ، نماز برای خضوع و خشوع جعل شده است با همه ی مراتب خضوع و خشوع، ولی چه قدر تفاوت دارد نماز و حال کسی که حقیقتاً نمازگزار و حاضر است با نماز و حال کسی که ادای نمازگزار را در می آورد و شبیه نمازگزار است. البته بلا کلام چنین کسی نیز تکلیفش ساقط است و عقاب ندارد ولی نماز او آثار و خواص نماز حقیقی را ندارد. ما شبیه و صورت نماز را به جا می آوریم. و فایده ی آن فقط اسقاط تکلیف است، به خلاف نماز سلمان (رحمه الله ) که آن همه خواص و آثار در تنویر قلب داشت. http://Eitaa.com/darharameyar
مردم فکر می‌کنند که شیطان فقط انسان را وادار به گناه می‌کند در حالیکه یکی از اغوائات شیطان این است که در فکر دخالت می‌کند، فکر را راهنمایی می‌کند قرآن صراحتا می‌فرماید که وجودتان، فکرتان، عقلتان را در پناه خدا قرار دهید. چه بازی‌ها شیطان در این خیال و وَهم و عقل انسان دارد که خیلی ها را نمیتوانم بگویم. توصیه میکنم همیشه نه یکبار نه دوبار همیشه خود را در پناه خدا قرار دهید وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغࣱ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٌ عَلِيمٌ نکته عجیبی در آیه هست ممکن است نکته ای که من می‌گویم را زود نیابید این القائات شیطان را خدا وسیله قرار می‌دهد برای دلهای مریض و با قساوت که بروند آنجا که باید بروند و فکرو عقلشان در تصرف شیطان قرار بگیرد از طرفی همین القائات را خدا وسیله قرار میدهد برای آنها که صاحب فهم هستند... Eitaa.com/darharameyar
به شما توصیه می‌کنم که در دروس اخلاق بزرگان علم و معرفت شرکت کنید و دروس اخلاق را ترک نکنید، نگویید که ما سالهاست شنیده ایم و یادگرفتیم و الان بی نیاز هستیم ، حدیث دارد که پیامبر اکرم (ص) به جبرائیل (ع) میفرمود یا جبرائیل «عِظْنِی» مرا موعظه کن، مفهوم موعظه هم علم جدید نیست موعظه با دریافت علم جدید متفاوت است گاهی دوستان فکر میکنند که در هر جلسه و در هر درس اخلاقی که از سوی هر کس ارائه میشود حتماً باید علم جدیدی بیاموزند که البته خوب است علم جدید هم در آن باشد بهتر است اما لزوما این نیست شاید طی این سالها بسیاری از نکاتی که من برای شما گفتم نشنیده بودید و جدید بوده باشد ، خیلی مطالب در این سالها برای شما گفتم که می‌دانم بسیار مطالب مفیدی بوده و به سهولت و آسانی بدست نمی‌آوردید، اما فرض کنید شما می‌دانستید، یا از این به بعد خیلی چیزها را میدانید این‌ دلیل نمیشود که بگویید ما که می‌دانیم پس نباید بشنویم، خیر، بروید بشنوید بروید موعظه گوش دهید، حتماً مقیّد باشید که حدّاقل هفته‌ای یک‌بار موعظه گوش کنید « قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أُفٍّ لِرَجُلٍ لاَ يُفَرِّغُ نَفْسَهُ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ لِأَمْرِ دِينِهِ فَيَتَعَاهَدَهُ وَ يَسْأَلَ عَنْ دِينِهِ. ۱۰۷-۷ اَلْكَافِي،۱/۵/۴۰/۱ پیغمبر اکرم (ص) فرمود : اُف بر هر مسلمانى كه هفته اى يك روز را به آموختن امور دينى خود و پرسيدن مسائل دينيش اختصاص ندهد. یعنی وای بر مسلمانی که سرکشی مجدّد به دینش نداشته باشد به دین خود در هر هفته سرکشی نکند، تعاهد یعنی سرکشی، بررسی، لذا به مجالس معتبر اخلاق بروید ، پای منبرها بروید ، موعظه بشنوید، ترک نکنید که همیشه برای من و شما لازم است، پیغمبر خدا فرمود «عِظْنِی» چه برسد به ما و امثال ما... Eitaa.com/darharameyar
حضرت ابراهیم خلیل (ع) طفل خودش حضرت اسماعیل (ع) را با مادرش به وسط بیابانی برد که الان هم لم یزرع است. مکه آن زمان هیچ چیز نداشت. کعبه هم خراب شده بود، در ادامه می فرماید: خدایا اینها می روند در کویر، آنجا آب که نیست، گندم هم نیست. نمی فرماید آب و گندم به ایشان بده، می فرماید از ثمره کار دیگران به ایشان بده. این می شود که بچه هایش را در وسط کویر گذاشته، نه آب هست نه نان و بعد هم می فرماید خدایا تو به اینها ثمره کار دیگران را بده. آدم اینگونه است. در کویر احساس نمی کند گرسنه است، در سرزمین آباد و کنار چشمه هم احساس نمی کند سیراب است. خوب این بچه را با مادر کنار کویر گذاشت و رفت. بچه تشنه شد، مادر رفت بین صفا و مروه سعی می کرد. می رفت بالا، سراب می دید، دوباره برمی گشت سراب می دید دید خبری نیست. چند بار رفت و آمد. هرچه صدا زد دید کسی نیست، آبی در کار نیست. جناب جبرئیل سلام الله علیه آمدند، فرمودند: چه کسی هستی در اینجا؟ گفت: منم، همسر حضرت ابراهیم. جبرئیل سوال کردند اینجا چه کار می کنید؟ گفت: ما را آورده و طبق مأموریت الهی ما باید در اینجا بمانیم. بعد جبرئیل سوال کرد: در این کویر گرم جزیرة العرب شما را به چه کسی صسپرد؟ در جواب گفت: وقتی می رفت همین سوال را از ایشان کردم ، گفتند شما را به خدا می سپارم. جبرئیل گفت: تمام شد، به خوب کسی شما را سپرده است. مادر برگشت، دید که طفل پاشنه پایش را زمین زده و زیر پایش زمزم جوشیده است. دور این آب سنگ چید، پرنده ها رفت و آمد می کردند. از رفت و آمد پرنده ها قبائلی که آنجا بودند، از حضرت ابراهیم اجازه گرفتند که کنار این مادر و فرزند بمانند. هم از آنها حمایت می کردند، هم به ایشان غذا می دادند، در عوض آب می گرفتند. این حاصل اتکا به خداوند است. توحید یعنی توحید حضرت ابراهیم. توحید یعنی اینکه آدم بداند که فرقی بین کویر و کنار دریا نیست. خدایی که سیراب می کند، یکسان همه جا هست. همان طور که وسط دریا، این خدا هست، در دل کویر هم هست. در این حالت دیگر با خدا آرام است. خدا که هست، دیگر هیچ مشکلی نیست. حال اگر اینطور نشد، و انسان یک نیازش را از آب گرفت، و یک نیازش را از غذا و یک نیازش را از سفتیِ زمین گرفت، در این حالت فراموش می کند که خدای متعال است که همین زمین را مهد قرار داده است. اگر خدای متعال آن را مهد قرار ندهد، می بینی که از هر جنبنده ای، جنبان تر است. اگر خدای متعال زمین را سفت نکند، می بینی که از آب هم شل تر است... Eitaa.com/darharameyar