#آیت_الله_محمد_شجاعی_(ره): انسان وقتی غوطه ور در حرام و #مشتبه شد چه در مراوده‌ها و چه در معاملات و چه در معاشرت‌ها و غیره ولو به ظاهر راه مشروع انتخاب کرده باشد اما وقتی دقیق نباشد در #مشتبهات غوطه ور می‌شود و ظلمت و تیرگی هایی عاید قلب و روح او می‌شود و این #روح و #قلب بیچاره دیگر نمی‌تواند کاری انجام دهد سربسته تحلیلی به شما می‌گویم و بعد به ذوق شما واگذار می‌کنم فرض کنید من و شما رفتیم خانه یک دوستی و آنجا چای آوردند و ما خوردیم در حالی که لقمه این دوست #مشتبه بوده است این خوراک جزء بدن ما می‌شود از این غذا بدن درست می‌شود بدن مجرای #روح است وقتی یک بار این غذا را بخورد در بدن بی‌نقش نیست لذا وقتی #روح ما می‌خواهد به سوی خدا حرکت کند از آنجا که بدن مجرای #روح است نسبت او به بدن میشود مانند نوری که میخواهد از یک جسم صیقلی گذر کند و به آن سو رود به آن سو عبور می‌کند حال آن جسم صیقلی اگربه هر میزان تیرگی و رنگ داشته باشد آن نور بی‌رنگ در گذر ازآن این تیرگی و رنگ را به خود می‌گیرد تشبیه خیلی ساده است و خلاصه گفتم من اگر غذای #مشتبه خوردم فکر نکنید که به روح من ربطی ندارد نمی‌گذارد روح پیش رود روح من درست مانند نوری است که از یک جسم بر جسمی می‌تابد و از آن عبور می‌کند و رنگین می‌شود حالا رنگ‌ها چیست ؟؟ همان غذاهای حرام همان آلودگی‌هایی که در جسم من که از ناحیه حرام یا #مشتبه پیاده شده است در گذر روح از مضیق ماده و بدن این تیرگی‌ها و رنگها به تناسب روی #روح پیاده می‌شود آن وقت ببینید روح به چه روزگاری می‌افتد که ما تلاش‌ها می‌کنیم همت‌ها صرف می‌کنیم ولی به جایی نمی‌رسیم بعید نشمارید که این‌ها از آلودگی‌ها به #حرام و مشتبهات و اقلاً #مشتبهات باشد مشتبهاتی که نمی‌دانیم چگونه به دست آمده از کجا بدست آمده و برای ما مشتبه میشود و می‌خوریم و تصرف می‌کنیم بعید نشمارید که خیلی از عدم موفقیت‌های ما معلول همین‌ها است این نکته یکی از مسائل اساسی است که نمی‌گذارد ما حالی پیدا کنیم حسابی پیدا کنیم حتی #دعای ما و تضرع ما به جایی نمی‌رسد چون از بیخ کار ما غلط است راه بسته است حتی آن وقت که #دعا می‌کنیم خدایا ما را بسوی خودت بخواه این تیر باید به نشانه برسد و #دعا #دعای مستجاب باشد ولی راه از همه جا بسته است چون روح روح تیره و ظلمانی است از خدا محجوب است و این ظلمت و تیرگی را از طریق بدن و از راه غذایی که خورده کسب کرده است رسول اکرم (ص)فرمودند هر کس ۴۰ روز حلال بخورد خدا قلب او را نورانی می‌کند سرچشمه‌های حکمت را از قلبش به زبانش جاری می‌کند چیزهایی به او الهام می‌شود صحبتهای او صحبت‌های دیگری می‌شود راه به سوی او باز می‌شود لذا کسی که بی‌مبالات است و اجتناب نمی‌کند این شخص در درون و قلب خود از ظلمت خاصی برخوردار است استعداد پیشرفت برای این #قلب وجود ندارد این روح استعداد حرکت به سوی حق را ندارد به هر اندازه مسامحه کردید نمی‌توانید حرکتی داشته باشید و این چیزی است که شبهه‌ای در آن نیست #_در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#آیت_الله_محمد_شجاعی (ره): شما می‌دانید مقصد سالک چیست و فهمیده‌اید که راهرو در این حرکت #قلب است حجاب‌ها در #قلب است حرکت کننده به سوی حضرت حق #قلب است در مقام #سلوک همه قوای وجود باید در خدمت #قلب باشد کثرت خوردن و آشامیدن مانند چیزهای دیگر تاثیراتی روی #قلب خواهد گذاشت و #قلب را از حرکت در این راه و از این پیشرفت مانع خواهد شد یکی از آثار سوء این کثرت در خوردن و آشامیدن اماته #قلب است یعنی #قلب می‌میرد و آن حیات خاصی که باید داشته باشد را از دست می‌دهد اگر در عمل موفق بودید بهتر می‌فهمید که #قلب چیست حرکتش چیست اصلاً همه چیز در #قلب است امام صادق علیه السلام فرمودند چیزی بر #قلب مومن پر ضررتر از زیاد خوردن نیست زیاد خوردن دو اثر بد روی #قلب می‌گذارد یکی قسوت و دیگری تمایل به شهوت #قلبی که قاسی شد سالک ابزارش را از دست می‌دهد امام می‌فرماید کم خوردن و تشنه بودن با مومن سازگار است غذای مومن جوع و تشنگی است این غذای روح است گرسنگی و تشنگی موجب تقویت بدن هم می‌شود زیاد خوردن و آشامیدن مانع ارتفاع حجب از #قلب است و از آثار بد آن این است که انسان موفق به کنار زدن حجاب‌های ظلمانی و ورود به عوالم نور و ملکوت نمی‌شود و به سهم خود حجاب‌های ظلمانی را تثبیت می‌کند و نمی‌گذارد انسان از آنها خلاص شود در نتیجه #قلب به راه نمی‌افتد چشم #قلب باز نمی‌شود حواس #قلب به کار نمی‌افتد اثر دیگر این کثرت اکل و شرب این است که مانع از مکاشفات علمی و الهامات غیبی و علوم لدنی می‌شود سالک قرآن میخواند و چیزی میفهمد که دیگران نمی فهمند اشارتها میشود خدا اشارتها می‌کند با سالک حرفها زده میشود هنگام قرائت قرآن هنگام نظر به روایات و دعاها هنگام ذکر هنگام نماز و... اشارت‌هایی خاص و هدایت‌های خاصی که از جانب خدا بر #قلب سالک الهام می‌شود که کثرت اکل و شرب مانع همه این هدایتها و اشارات بر #قلب سالک است #فاطمیه #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#جلسات_نهج_البلاغه تسلیم بودن علامت عبودیت است عبد یعنی تسلیم بودن این حسرت ها و چون وچراها و غصه ها نشان از این دارد که #قلب تسلیم نیست از کار افتاده مریض است خراب است ساقط شده باید روی این #قلب کار شود یکی از اشکالات این است که ما خود را #مالک همه چیز میدانیم #مالک هر چه که بدست می آوریم درحالیکه فرمود لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ انسان باید بتواند این را درک بکند که تمام موجودات عالم مالِ خدا هستند منزل من همسر من فرزند من مال من خود من والدین من ..... اصلا اینها مال من نیست آنقدر برای اینها دَوَندگی میکنم که فراموش میکنم اصلا مالکش کس دیگری است فراموش میکنم برای چه به این عالم آمدم و چکار باید بکنم و در چه حدی وظیفه دارم البته اینکه میگوئیم همه چیز مالِ خداست این مالِ خدا بودن اعتباری نیست یعنی چه؟ یک وقت هست که مثلاً این میز ، این صندلی مالِ من است ، اینها هم مالکیت است منتها به اینها مالکیت اعتباری میگویند ، یعنی این میز، یک وجود جدایِ از من است و من هم یک وجود جدایِ از این میز هستم به یک معنا غیر از هم هستیم اگر من باشم یا نباشم این میز هست و یا اگر این میز باشد یا نباشد ، من سرجای خودم هستم ( ربط وجودی به همدیگر نداریم ) این را مالکیت اعتباری میگویند ، یعنی مردم اینطور قرارداد کرده اند که اگر کسی به در مغازه ای رفت و پول داد و این میز را خرید ، این میز میشود مالِ او ( اینها را مالکیت اعتباری میگویند که در زمان مرگ از بین میروند ) برای همین هست که مال به اولاد و یا ورثه میرسد . حتی همسر انسان هم مال انسان نیست میشود ملک شخص دیگری اما یک مالکیت حقیقی هست که مالکیت یک موجود نسبت به شئون وجودی خودش است ، مثلاَ من #مالک عقل خودم هستم ، من #مالک خیال خودم هستم در اینجا عقلِ من اولا یک چیز جدایِ از من نیست و ثانیا اینکه ربط وجودی در این بین هست ، اگر من نباشم ، عقل من هم نیست . اینکه میفرماید ( إِنَّا للّه و انا الیه راجعون ) ما برای خدائیم ، " برایِ " یعنی همان که همه مِلک خدا هستیم ، منتها اینگونه مالکیتی که عرض کردم مالکیت وجودی نه اعتباری اگر کسی به اینجا برسد که وقتی به عالم نگاه میکند ، همه عالم را شئون وجودی خدا ببیند ( مِلک خدا به این معنا ) ، دیگر آرام است همین است که میگویند وقتی مصیبت دیدی نه فقط مصیبت مرگ یعنی هر وقت هر نوع گرفتاری به تو اصابت کرد و تو را ناراحت کرد یادت بیاور که انالله و انا الیه راجعون اصلا نه خودت نه آن چیزی که برایش غصه میخوری مال تو نیست همه اش مال خداست تو بیجا خودت را وابسته کردی و الان که از دستت رفته غصه میخوری نباید وابسته میشدی نباید احساس مالکیت میکردی مردم همه میگویند عالم مالِ خداست ( واقعاً هم میگویند ، شوخی هم نمیکنند ، دروغ هم نمیگویند ) اما فهمیدن معنای حقیقی " مِلک " وقبول آن یک چیز دیگری است ملکیت خدا مانند ملکیت ما نیست ، در ملکیت حقیقی اگر مالک نباشد مملوک هم نیست اگر کسی در همین دنیا این مسئله برایش اتفاق افتاد که نحوه نگرشش به مالکیت خدا فرق کرد و دید که همه عالم شئون وجودی خدا است اینجاست که قیامت انسان قیام کرده. یکی از علائم قیامت و قائم شدن و بر پا شدن قیامت انسان ، همین است. لَّقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيد عارف کسی است که قیامتش در همین دنیا اتفاق افتاده باشد ، این است که میفرماید موتوا قبل أن تموتوا بمیرید ، قبل از اینکه بمیرید ، بمیرید ، بمیرید ، در این عشق بمیرید در این عشق چو مردید ، شما روح پذیرید این مردن هم هزینه دارد خشک و خالی که نمیشود که همه انتظار داشته باشیم آب از آب تکان نخورد... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar