#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_چهارم _محمد سلام! سرم را برگرداندم! خواب می دیدم حتما! انگار تمام خستگی های صبح تا شب از تنم فرار کرده بودند! چشمانم از ذوق برق می زدند. نور زرد چراغ ها، کوچه را کمی روشن کرده بود. رفتم به طرفش! دستم را گذاشتم روی شانه اش و گفتم: «کجایی رفیق؟» آرمان سوار دوچرخه و من پیاده! او یک پایش را روی زمین گذاشته و دوچرخه آبی اش را نگه داشته بود. تیشرت نارنجی پوشیده بود؛ با شلوار خال پلنگی! از آن شلوار هایی که سرباز ها می پوشند! مد شده بود از اینها! با صدایی که من از شنیدنش کیف می کردم گفت: «داشتی می رفتی خونه؟» - نه! مگه میشه شما باشی و ما بریم! - بیشین بریم پیش بچه ها فکر کنم میخوان به تیر برق ها پرچم بزنن! با خنده گفتم: «درسته که کوچولو هستم ولی فکر نکنم روی زین دوچرخه دو نفر جا بشن!» ادامه دارد...

#دلگویه بخشش یعنی هر دوشو فراموش کنی چه دردا رو چه باعث و بانیاش...

❤️کله بند یک بهتر بود یا دو؟😁

فروش ویژی جمعه سیاه گلس ۱۲۰هزار تومانی فقط ۶۸/۰۰۰تومان اردکان خیابان رجایی موبایل ارتا(فتاحی) https://www.instagram.com/artamobiile/ @Javadfattahii 👆 پسر عمه😁

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_پنجم از دوچرخه پایین آمد! کنار لاستیک عقبش دو پاگیره جوش داده بود، آنها را پایین داد و گفت:« بفرما! پات رو بذار روی پاگیره ها و بریم!» پاهایم را گذاشتم روی پاگیره دو دستم را روی شانه آرمان گذاشتم. بدنش کمی گرم بود. اما دلم را حسابی گرم می کرد! نسیم تابستانی موهای آرمان را می رقصاند. کمی شانه اش را فشار دادم و گفتم: «نمی گی دل ما برات تنگ میشه! اینقدر دیر میای!» شانه اش را کمی به طرف بالا حرکت داد و گفت: نشد دیگه! آن شب که من ساعت یازده داشتم از خستگی در زمین فرو می رفتم! به خاطر آرمان تا یک شب بیرون بودم! ادامه دارد...

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_ششم مشغول بستن پرچم مشکی ها بودیم! البته من چون هم لاغر و فرز بودم با سرعت از پله های تیر برق ها بالا می رفتم و پرچم ها را در جا پرچمی ها فرو می کردم. مثل یک گربه! سر و صدا های بچه ها و گاری پرچم ها هر خوابی را بیدار و هر بیداری را زهره ترک می کرد! در این گیر و دار بعضی از بچه برایم موی دماغ شده بودند! آرمان بیشتر با من گرم گرفته بود! اما بعضی بچه ها هم می خواستند با او رابطه برقرار کنند! اولین موی دماغ امیر بود! ادامه دارد...

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_هفتم بالای تیر برق مشغول کار بودم! اما گوش و چشمم به آرمان بود. امیر با کف دستش محکم زد به کمر آرمان و گفت: «بچه خوشگل کی بودی تو!» آرمان کمی قرمز شد! اخمی کرد و گفت: «به تو چه! پر رو!» امیر که دلش از عماد پر بود می خواست روی آرمان عقده گشایی کند! لبخندی شیطانی زد و گفت: «ماشالله زبون درازی هم که میکنی!» آرمان یک چشمش پشت مو های لخت مشکی اش پنهان شده بود؛ با صدای آرام جواب امیر را داد: - خودت شروع کردی! امیر ول کن نبود. دستش را به کمر زد و فرمان دوچرخه آرمان را گرفت! - ببین نذار دخلت رو بیارم! از تازه وارد های خوشگل زبون دراز حالم بهم می‌خوره! از بالای تیر برق داد زدم:« امیر بس کن!» - تو خفه لطفا! ادامه دارد...

حس و حال بعضی مخاطبین وقتی داستان رو میخونن😁😅

طرف زنگ زده میگه جالبه داستان ولی به جون هرکی دوست داری ادامه نده😂 گفتم: چرا؟ گفت: بد آموزی داره!😐 جوجه رو آخر پاییز....

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_هشتم بهم برخورد. با اینکه امیر یک سال کوچک از تر من بود ولی قد و قواره اش از من حدود دو وجبی بیشتر به نظر می رسید. هنوز پرچم را محکم نکرده بودم! هر لحظه امکان داشت امیر دسته گلی به آب بدهد! از همان بالای تیر برق حمایتم را از دوستم شروع کردم! - میدونی که زورت رو دارم! پس حرف گوش کن! امیر به حرفم توجهی نکرد. گلوی آرمان را گرفت! آرمان همان طور که دوچرخه را نگه داشته بود گفت: گمشو!..... امیر با دست راستش سیلی به صورت آرمان زد و گفت: «زبون درازی با بزرگ تر نکن!» نمی دانم چطور از تیر برق آمدم پایین! مثل عقابی که می بیند جوجه اش نیاز به کمک دارد خودم را رساندم! ادامه دارد...

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_بیست_و_نهم رنگ صورتم قرمز شده بود! امیر را هل دادم به عقب! _مگه نگفتم بس کن! نگاهم به آرمان افتاد. در حالی که گونه اش را می مالید نگاهش به من بود! دوچرخه اش را با دستش نگه داشته بود. امیر که انتظار چنین حمایت سرسختانه من را نداشت! گفت: «طرف من هستی یا این تازه وارد!» صدایم از حد معمولش بالاتر رفته بود! باز یقه امیر را گرفتم و ادامه دادم:من طرف حق هستم! چیکارت کرده که کتکش زدی! امیر بدبخت رنگ باخته بود؛ آرمان هم فکر کنم توقع نداشت که این جور خونم به جوش بیاید! مشتم را گره کردم آوردم بالا! یقه پیراهن راه راهِ آبی امیر در دستم بود! گفتم: عذر خواهی می کنی یا خودم ترتیبت را بدهم؟ ادامه دارد...

#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_ام امیر خیره شد به من و آب دهانش را قورت داد! فکر کنم به یاد کتک هایی افتاد که از من نوش جان کرده بود! یادم نمی رود یک بار در بازی فوتبال که در کوچه مان بازی می کردیم؛ از عمد رویم خطا کرد! در حالت تک به تک با دروازه‌بان بودم که از پشت مرا عقب کشید و نقش بر زمینم کرد! مثل الاغ قهقه می زد و می گفت: گل زهرمارت شد! من هم با یک فن کمر انداختمش کف آسفالت! همین که با فن من زمین را در آغوش گرفت؛ رهایش نکردم! پایش را گرفتم و روی زمین چند متری کشاندمش! مثل یک ماشین اسباب بازی که به آن نخ می‌بندی دنبال خودت آن را می کشی! طفلک زخم های عمیقی از آن حادثه برداشت. ادامه دارد..‌.