eitaa logo
دوتا کافی نیست
46.4هزار دنبال‌کننده
7.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
31 فایل
کانالی برای دریافت اخبار مهم و نکات ناب در زمینه فرزندآوری، خانواده و جمعیت (دوتا کافی نیست، برگزیده دومین رویداد جایزه ملی جمعیت در بخش رسانه) ارتباط با مدیر @dotakafinist3 تبلیغات👇 https://eitaa.com/joinchat/3841589734Cc5157c1c6e
مشاهده در ایتا
دانلود
شیر بچه های خمینی... 👌«ما کوثریم و کم نمی شویم» کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
📌اجتناب از فرزندآوری از ترس سرزنش اطرافیان، راهکارها، بایدها و نبایدها 💥خواست خدا و پیامبر (ص) بر همه‌ خواسته ها غلبه دارد اگر کسی نگاهش آسمانی باشد، میداند که خداوند این خواسته را از او دارد و از مواردی است که خدا از مومنین می‌خواهد که هدف آفرینش که همان آوردن انسان‌هاست، این را استمرار ببخشند و برای آن اجر زیادی قرار داده است. بنابراین، وقتی که خدا بخواهد، دیگر سایر مردم هم اگر نخواهند، در این قبال نباید به حساب بیاوریم. این در حدیث هست [و] قانون آفرینش هست که کسانی که به جهت ترس از حرف مردم کاری کنند که موجب خشم خدا بشود و موجب رضایت افرادی از مخلوقین، خدا کاری خواهد کرد که آن‌ها منفور بشوند و بالعکسش هم باز حدیث هست که کسی اگر به خاطر خدا کاری انجام میدهد، خدا به او عزت میبخشد و اما بُعد دیگری، بُعد عاطفی پیوند قلبی مومنین با رسول خداست. فرمودند که ازدواج کنید – نتاکهوا – فرزند بیاورید – نتاسلوا – پر فرزند باشید – تکاثروا – بعد فرمودند: اما علمتم انی ابهاهی بکم الامم یوم القیامة ولو بالسقط؟ این جمله خیلی مهم است. آیا نمی‌خواهید بفهمید؟ آیا نمیخواهید بدانید که «من» به همین کثرت فرزندان شما، به تعدد فرزندان شما، به چند فرزندی بودن شما افتخار می کنم. این در قبال بعضی از بهره‌های مادی است و خواسته های دیگران و بعضی از زحمات. یعنی همین جمله که حضرت میفرمایند آیا نمیخواهید متوجه شوید که من دارم از شما می خواهم، این خواسته‌ پیامبر عزیز [صلی الله علیه و آله] می‌تواند بر همه‌ی خواسته های دیگران و حتی خواسته‌های نفسانی خودتان غلبه بکند. 💥دوران افتخار به کم‌فرزندی به سرعت در حال گذر است. از مباحث جامعه‌شناختی و روان‌شناختی این است که حقیقت وجود انسان و روانِ انسان خواهان فرزندان متعدد است و این تأثیرات زمانی و بعضی از mode های اجتماعی است که تک‌فرزندی را انتخاب می‌کند یا تمایل به راحت‌طلبی است. اما از آن زمانی که ارزش فرزند و چندفرزندی بودن دارد تبلیغ می‌شود، آنچه که در این سالیان به عنوان یک افتخار محسوب می‌شد، یعنی کم‌فرزندی یا بی‌فرزندی، سد آن، یخ آن در حال ذوب شدن و خرد شدن هست. یعنی سرعت تغییر اندیشه‌های اجتماعی خیلی زیاد است. و الان زنان بسیاری هستند که به چندفرزندی [بودن] خودشان افتخار میکنند. 💥پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها مانع تولد انسان و یا باعث قتل جنین نشوند. والدینی که مانع فرزند آوردن فرزندان خودشان می‌شوند، به عبارتی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های کم و بیش ناآگاه یا بی‌رحم هستند که چه بسا باعث سقط و قتل جنین‌های مختلفی می‌شوند یا ... مانع پا به عرصه‌ی وجود گذاشتن انسان‌های دیگری می‌شوند. البته این‌ها خودشان معمولاً چون متعلق به نسل پیشین هستند، چندفرزندی هستند و از بهره‌ی آن بهره‌مند می‌شوند. یعنی کم و بیش، آن‌ها توسط فرزندان – دختران و پسران – متکثر و متعدد نگه‌داری و سرپرستی میشوند. آن‌ها باید یک مقدار بینش شان را باز کنند، افق دیدشان را گسترده‌تر کنند. چرا؟ از این جهت که فرزندان آن‌ها که الان مثلاً در پایان سنین جوانی هستند، نیاز به فرزند سوم و چهارم دارند. چون فرزند اول و دوم تقریبا در اوایل میان‌سالی ازدواج میکنند و وارد تحصیلات عالیه میشوند و در کانون گرم خانواده حضور فیزیکی چندانی ندارند. فرزندان سوم و چهارم هستند که همچنان زمینه‌ی گرمابخشی به خانواده را فراهم میکنند. 💥با پدربزرگ و مادربزرگ درگیر نشوید. با پدر و مادرهای بزرگ‌تر یعنی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌‌ها در این زمینه جر و بحثی که حالت درگیری و جدل کلامی باشد، این را کنار بگذارند اما میتوانند با بیان منطقی مثل اینکه: ما به این توافق رسیدیم که یک فرزند دیگر داشته باشیم، حالا دوتا هستند، میشوند سه تا. نمی‌خواهد روی فرزندانِ زیادی بحث کنید. و یا اینکه اگر زمینه‌ی اقناع در چنین والدینی نیست، اساساً بحثی نکنند و گاهی ممکن است از یک روش‌های رفتاری هم استفاده کنند. معمولاً پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها از دیدن نوه‌ها بهره‌مند میشوند. حالا اگر ده روز، دو هفته، یک ماه آن‌ها را نبینند، به شدت دلگیر میشوند. رؤیت و مشاهده و گفتگو و در آغوش گرفتن نوه‌ها برای آن‌ها گاهی لذت‌بخش‌تر از فرزندان خودشان است که الان بزرگ شده‌اند. حالا اگر ٢٠ روز، یک ماه، پدربزرگ‌ها را محروم کنند از دیدن نوه‌ها، به یک بهانه‌ای، کار داشتن، گرفتار بودن، سفر بودن و آنگاه وقتی والدین گله می‌کنند، به آن‌ها گفته بشود که چطور شما نمی‌توانید این‌ها را یک ماه نبینید، خوب من در آینده وقتی یکی یا دوتا بچه دارم، اساسا وقتی این‌ها بروند، هیچ‌گاه آن‌ها را نخواهم دید و خانه‌ ما نیز از وجود نوه‌ها خالی خواهد بود ٢٢/١١/١۴٠١ کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۶۴۸ من متولد ۷۲ هستم. سال نود در سن ۱۸ سالگی علیرغم مخالفت خانواده و اطرافیان با همسرم ازدواج کردم. همسرم از لحاظ مالی اصلا شرایط خوبی نداشت و همه اطرافیان مطمئن بودن من کارم به طلاق میکشه چون به قول اونا من سختی نکشیده بودم تو زندگیم و توانایی تحمل بی پولی رو نداشتم. ولی خداروشکر که حرفای اونا ثمری نداشت و با توکل به خدا زندگیمونو شروع کردیم. همه به من میگفتن چقدر زود ازدواج کردی و من میگفتم من عاشق اینم مادر بشم و واقعا دلم بچه های زیاد میخواد. بعد از ازدواج همزمان که دانشگاهم شروع شد از همسرم خواستم که برای بچه اقدام کنیم، ایشون مخالف بودن چون میگفتن من درآمد بالایی ندارم، خونه و ماشین نداریم. ولی من میگفتم به این چیزا نیست و خدا کمک میکنه. ۳ ماه بعد عروسی اقدام به بارداری کردیم ولی نشد. هرماه چشم انتظار بودم. هرروز روزشماری میکردم و نمیشد. خیلی گریه میکردم. دوستانم و فامیل که با من ازدواج کرده بودن همه بچه دار شدن و من فقط اشک میریختم. هر روز خبر بارداری کسی از آشنایان رو میشنیدم و دلم میسوخت به حال خودم. خیلی دکتر میرفتیم و میگفتن سالمید. هر سال میگذشت و من نتیجه ای نمیدیدم. تهران قم و مشهد و شهر خودمون همه جا هر دکتری، معرفی میکردن میرفتیم ولی بی نتیجه. زخم زبونا، حرفای خانواده ی شوهر، دوست و غریبه و آشنا همه منو داشت از بین میبرد. ۵ سال گذشت. همسرم کار بهتری پیدا کرد و درآمدش بیشتر شد. منم درسمو خوندم و لیسانس تموم شد و فوق لیسانس رو شروع کردم که هم سرم گرم باشه هم از وقتم استفاده ای کرده باشم. بعد از ۵ سال یک دکتر آب پاکی رو، رو دستمون ریخت و گفت بارداری طبیعی براتون امکان پذیر نیست و شما فقط باید ای وی اف کنید و راهی ندارید. دنیا رو سرم خراب شد. چون هزینش برامون خیلی بالا بود. بازم من امیدوار بودم میگفتم ما هم بچه دار میشیم و به دکتر رفتن با وجود مخالفتهای شوهرم ادامه میدادم و انواع و اقسام داروها و آمپول ها رو استفاده میکردیم. به پیشنهاد اطرافیان طب سنتی هم رفتیم ولی نتیجه نگرفتیم. انقدر نذر و نیاز کرده بودیم که حد نداشت ولی دیگه کم کم داشتیم ناامید میشدیم. شوهرم میگفت دیگه بسه دکتر نرو اگه خدا میخواست بده میداد ما قسمت نیست بچه دار بشیم و دیگه نمیذاشت دکتر برم. هربار از سرکار میومد گریه میکردم به دست و پاش میفتادم ولی میگفت نه،من دیگه سرمایه ای ندارم که برای این کار هزینه کنم. خدا نمیخواد و تو به زور از خدا بچه میخوای. بارها همه میگفتن تو که انقد بچه دوست داری چرا بچه نمیارین الکی درسمو بهونه میکردم و میگفتم حالا وقت هست و کسی نمیدونست من بیچاره چقدر سختی کشیدم. روزها و ماهها و سالها میگذشتن. ۸ سال گذشت. مراکز ناباروری میگفتن اول چند بار ای یو ای کنید اگر نشد ای وی اف. شوهرم قبول نمیکرد ولی من میدونستم راهی جز این نیست. بلاخره با اصرار من همسرم قبول کرد چند بار ای یو ای کردیم ولی بی نتیجه. بدنم واقعا بی جون شده بود. خیلی آمپول مصرف میکردم و افسردگی هم باعث شد بیخیال درمان بشم. ۹ سال از زندگی مشترک گذشت. منی که به عشق بچه داشتن و مادری ازدواج کرده بودم در حسرت بچه داشتن میسوختم. هرسال میرفتم مراسم شیرخوارگان و قسم میدادم که یک نگاهی هم به من کنن. من نمیتونم حال اون روزهام رو توصیف کنم خیلی خیلی دلم بی طاقت شده بود. داشت سی سالم میشد. نگران بالا رفتن سنم بودم. خیلی با شوهرم بحث داشتم که قبول کنه ای وی اف کنیم و قبول نمیکرد. یک بنده خدایی یک دکتر در تهران بهم معرفی کرد به شوهرم گفتم گفت حرفشو نزن خدا نمیخوادو این حرفا. یک روز تصمیم گرفتم بدون اجازه ی همسرم از این دکتر هم نوبت بگیرم. دقیقا آذر ۹۹ بود. تماس گرفتم و برای خرداد ١۴٠٠ بهم نوبت دادن. نور امیدی تو دلم روشن بود گفتم تا اون موقع همسرمو راضی میکنم. عید ١۴٠٠ شد. همون عید خونه ی مادر همسرم رفتیم. همه جاری ها و خواهر شوهرام با کوچولوهاشون بودن و من تک و تنها. حتی جاری های بعد از من هم بچه داشتن ولی من نه. پدرشوهرم یک سری حرفای بدی بهم زدن که اشکمو در آوردن و دلم خیلی شکست. تا به حالا پیششون گریه نکرده بودم. در اتاق رو بستم و زار زدم. هیچوقت یادم نمیره. بعد از این اتفاق به همسرم گفتم خواهش میکنم این دکتر رو هم بریم قسم میخورم دیگه اسم دکتر رو نیارم و راضی شد. خرداد شد و من با هزار امید به مطب دکتر رفتم. ایشونم گفتن فقط باید ای وی اف کنید. همسرم دنبال وام رفت، منم مقداری طلا فروختم. آزمایشها و عکسها و تمام مراحل رو از اول طی کردیم. روزای سختی بود ولی نور امیدی در دلم می تابید. احساس می‌کردم تا مادرشدن فاصله ای نیست. همش از خدا میخواستم ناامیدم نکنه و میگفتم قدرت تو بالاتر از تمام قدرت هاست. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
۶۴۸ مراحل درمانم رو طی کردیم و خداروشکر نتایج عمل خوب بود. دکترم از شرایطم خیلی راضی بود و بهم گفت با لطف خدا مطمئنم باردار میشی. حرفاش برای من پر از انرژی مثبت بود. اسباب کشی داشتیم منی که چند سال خونه ی یک خواب داشتم به شوهرم میگفتم خونه ی دو خوابه اجاره کنیم مطمئنم نی نی میاد... دلم میخواد براش اتاق بچینم. یلدای ۱۴۰۰ روز خیلی مهمی برای من بود. یعنی سی آذر من انتقال جنین انجام دادم. نمیدونستم آخرش چی میشه... مثبت یا منفی. خیلی دعا میکردم از خدا میخواستم خونه ی ما رو هم روشن کنه . ۸ روز پس از انتقال جنین قشنگم دچار خونریزی شدم دنیا رو سرم خراب شد. یعنی همه چی تموم شد؟ میگفتم خدایا یعنی نی نی من نموند و رفت؟ به دکترم گفتم گفت حتما برو آزمایش. در حالی که قرار بود بعد از چهارده روز آزمایش بدم. قبل رفتن به آزمایشگاه بی بی چک زدم. یک خط پررنگ ظاهر شد مثل همیشه، اما دیدم خط دوم خیلی کمرنگ داره ظاهر میشه ولی دیده میشه. کم کم پررنگ تر شد. تمام وجودم می لرزید، باورم نمیشد بعد از ده سال بی بی چک من دو خطه شده. انقدر می‌لرزیدم که حتی نمیتونستم گوشی رو دستم بگیرم و به آژانس زنگ بزنم تا برم آزمایشگاه. بغض و گریه و خنده و استرس همه باهم قاطی شده بود. رفتم آزمایش دادم گفتن ساعت دوازده جواب حاضره، لحظه ها دیر میگذشتن، همش میگفتم یعنی منم مادر شدم؟؟؟؟ باز میگفتم خب بی بی چک که مثبته. بعد میگفتم پس خونریزی های چیه؟ ساعت از دوازده رد شد، یک، دو هنوز جواب نیومده بود. ساعت شد چهار و ده دقیقه یک دفعه برام پیامک آزمایشگاه اومدـ بازش کردم. مثبت بود. خدایااااااااااا باورم نمیشد😭 دلم میخواست به تموم جهان و عالم بگم آی مردم منم مادر شدم. اون حس و حالم رو نمیتونم توصیف کنم. خیلی قشنگ بود خیلی. حالا باید برای یک سفر نه ماهه خودمو آماده میکردم. اوایل همش خواب میدیدم که یک صدایی بهم میگفت اینا همه خوابه تو مادر نشدی و من با گریه از خواب بیدار میشدم. تو رویایی ترین روزهای عمرم بودم. بارداری قشنگ من با تمام سختی هاش گذشت. روز زایمانم رسید روزی که باید فرشته کوچولومو بعد از ده سال چشم انتظاری میدیدم. همسرم و مادرم و خواهرهام پشت در اتاق عمل برام دعا میکردن. یک دفعه صدای گریه اش تو اتاق عمل پیچید. زیباترین صدای جهان. وقتی دیدمش قلبم روشن شد، صورت نرم و گرمش رو لمس کردم انگار خون های بدنم در حال جوشیدن بودن، انقدر گریه میکردم که پرستارا و دکتر میگفتن بسه دیگه سر درد میشی ولی من نمیتونستم. انگار جان بی قرار من تازه داشت به وصال قرارش میرسید. حالا از اون روز پنج ماه و بیست و سه روز گذشته. عید نوروز داره میرسه و دختر قشنگ من در آغوشمه. الان دخترم دقیقا پنج ماه و بیست و سه روزشه و انقد شیرینی داشتنش برام زیاده که همش از خدا میخوام بازم بهم بچه عنایت کنه. لطفا برام دعا کنین که انتظار برای بچه ی دومم به طولانی این انتظار نباشه.... از تمام دوستانی که وقت گذاشتن و تجربه ی منم خوندن تشکر میکنم و ازشون میخوام برای همه کسایی که در انتظار چنین حس قشنگی هستند و برای اینکه منم دوباره این حس شیرین رو تجربه کنم، دعا کنن. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
شیر بچه های خمینی... 👌«ما کوثریم و کم نمی شویم» کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075