🌍#بندپی 💠#نامداران_بندپی 📄#شعر #شاعر #نویسنده 🌿فرزندان عبدالجواد 🖊#پری_چهره_حبیب_زاده_بیژنی پری چهره (معصومه) حبیب زاده بیژنی فرزند عبدالجواد در ۱۳۳۳ دیده به هستی گشود و تحصیلات خود را تا متوسطه در بابل فرا گرفت. وی که در خانواده ای ادب پرور بالیده است، از جوانی به سرودن روی آورده و در نظم، نثر و بحر طویل تواناست. از جمله آثار او عبارتند از: آوای آوا (۱۳۸۴) و اگر میخی قلم گردد (۱۳۸۶) فرزند او، مهدی بیژنی حاجی (پویا)، از جوانان هنرمند است که در زمینه شعر و داستان کودک فعالیت دارد. اخیراً درباری ریشه شناسی حاجی تبارها و روستای فکچال پژوهشی ارزشمند انجام داده است که در دست انتشار دارد. از سروده های پری چهره بیژنی: عاشقی عشق تو پیداست قلم، اجرت باد نغمه های تو چه زیباست قلم، اجرت باد در رئای غم مظلوم، نواها داری نُدبه های تو چه شیواست قلم، اجرت باد دفتر عشق تو فریاد کدامین درد است کز غمش خون به رخ ماست قلم، اجرت باد سیل اشک ارچه نفسهای تو سیراب کند لیک، دل تشنه ی آقاست، قلم اجرت باد 📚منبع: بندپی (سرزمین، تاریخ، فرهنگ) #یوسف_الهی | #شهرام_قلی_پور_گودرزی | طرح جلد و صفحه آرایی علیرضا علی نژاد | ناشر رسانش نوین | لیتوگرافی: فیلم گرافیک | چاپ متین: صحافی افشین | شمارگان: ۱۵۰۰ نسخه | چاپ اول، تهران ۱۳۹۳ شابک ۱ - ۴۳ - ۶۸۲۶ - ۶۰۰ - ۹۷۸ صص ۶۹۷_۶۹۸ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4281 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر بسمه تعالی 《 مثنوی بی نقطه 》    🌷 گُل ِدعا، در گله ای رها 🌷                          🍃.....................🍃 هوا رعد و کولاک و مَه، در حُلول رمه دار و حامیّ ِ گلّه ، مَلول ۰۰۰🌷۰۰۰ دَم ِعصر ، دی ماه و کُهسار، سرد مداوای ِهمدرد ، سودای ِمَرد ۰۰۰🌷۰۰۰ همه سال، صحرا اگر کار کرد مَهی در سرا ، کار ِدلدار کرد ۰۰۰🌷۰۰۰ که مولود ِهمسر، سر ِماه، مُرد دل آرامک ِمام ، در راه ، مُرد ۰۰۰🌷۰۰۰ دگر روح ِحسّاس ِمادر، کسل و مَردی که دارد هوای ِدودل ۰۰۰🌷۰۰۰ سِعه صدر ِاو، در اصول ِعوام سرود ِحماسیّ و مدح ِامام ع ۰۰۰🌷۰۰۰ و همواره اوّل، دعا در سرود صدای رسای ِ سلام و درود ۰۰۰🌷۰۰۰  که سوی علی ع و محّمد ص دهد و در اسم ِاولاد ِ احمد ص دهد ۰۰۰🌷۰۰۰ صدای دل ِ مَرد ِصحرا رها که آوای ِ او ، راوی ِدردها ۰۰۰🌷۰۰۰ و او محو ِ آلام ، حول ِ عمل اَمل در عمل، های و هوی ِمحل ۰۰۰🌷۰۰۰ صدا می دهد گرگ ، در همهمه سگ ِ گلّه و مَرد ، در واهمه ۰۰۰🌷۰۰۰ دمادم ، عدو حمله گر، سوی دام سراسر ، ره ِ دام ، سوسوی ِدام ۰۰۰🌷۰۰۰ وسط ، درّه و در دو سو ، کوره راه رمه ، طُعمه ی گرگ، گاهی و گاه ۰۰۰🌷۰۰۰ دو سه گرگ، گر گلّه را دوره کرد سگ ِگلّه ، عوعوگری، دوره گرد ۰۰۰🌷۰۰۰ وی ، آماده ی وارسیّ ِ رَمه و مسئول ِ رهوار، گِرد ِهمه ۰۰۰🌷۰۰۰ در او هول ِاحساس ِلطمه، مُدام که محروم گردد عدو ، در مَرام ۰۰۰🌷۰۰۰ دله گرگ، لم داده در لای و گِل دل ِ مهلکه ، گلّه ، آسوده دل ۰۰۰🌷۰۰۰ همه رهروی، رام و در کام، کاه و هادیّ ِ آگاه ، همگام ِ ماه ۰۰۰🌷۰۰۰ ره آورد ِ او ، گلّه ای در کمال سوی دامگه ، سر درآورده حال ۰۰۰🌷۰۰۰ عدو می رَمد، گر  رمه می رَهد گِل ِکاه ، طعم ِمَلَس می دهد ۰۰۰🌷۰۰۰ مهار ِ رمه ، گو،  گوارای مَرد سگ ِگلّه ، رهدار ِمأوای مَرد ۰۰۰🌷۰۰۰ رمه ، وارد ِ دهکده ،   کامکار عدو ، در سر ِمعرکه ، سوگوار ۰۰۰🌷۰۰۰ دمَد مرگ ِهر کس، در آه و دَمی و سهم ِهمه ، می رسد در  دَمی ۰۰۰🌷۰۰۰ گهی که دودل ، می رود آدمی سر ِراه ِاو ، می رسد مرهمی ۰۰۰🌷۰۰۰ سَحر، مار ِسمّی، دَم ِکوی ِگرگ گِره ، در گلوگاه و در روی ِ گرگ ۰۰۰🌷۰۰۰ محلّی که سگ ، گلّه را دور کرد دم ِگرگ را مرگ ، در گور کرد ۰۰۰🌷۰۰۰ اگر گلّه ای کاهل و  وِل ، رَوَد عدو محکم و در طمع می دود ۰۰۰🌷۰۰۰ طمع در عمل، گاه، عار آورَد کلاه ِ کلَک ، سَمّ ِ مار آورَد ۰۰۰🌷۰۰۰ کُمک، کم کَمَک صادر، امر ِاِلاه سُرور ِ دل ِ مَرد ِصالح ، گواه ۰۰۰🌷۰۰۰ سِلاح ِ دعا و  دوای هراس ولای علی ع در رگ و در حواس ۰۰۰🌷۰۰۰ گل آرد، دعا در دل ِدامدار اگر رحم آرد ، دل ِ کردگار ۰۰۰🌷۰۰۰ سر و کار ِهر کس، گه و گاه، درد ولی عطر ِ گُل می دهد کوی مَرد ۰۰۰🌷۰۰۰ هماره دعا ، داروی آه ِ دل و دلگرمی ِراه و همراه ِدل ۰۰۰🌷۰۰۰ دلی که رَوَد ، درگه ِ دادرس در او دور گردد هراس و هوس ۰۰۰🌷۰۰۰ و اما ، مُردّد رسد گر هُدا اسامی ِ الله ، روح ِ دعا ۰۰۰🌷۰۰۰ عصای دوراهی ، مرور ِدعا عطای الاهی ،   سُرور ِدعا ۰۰۰🌷۰۰۰ 🖊قم #معصومه_حبیب_زاده_بیژنی ۱۴٠۴/٠۱/۲۵ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4320 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر #نویسنده 《 ۵۴ بیت در ۵۴ سالگی 》 🍃💥🍃 بنام مهربان مانا 🍃💥🍃 《 دلگویه ی مهاجر 》 دل ِمن سخت، تنگ ِاون روزا ست تنگ ِاون خونه و نبود ِصفا ست 🍃🍂🍃 خونه ی مهربونی، بوی سنبل روزهای مهمونی، چهچه ِبلبل 🍃🍂🍃 زیر ِکرسی نشستن و قصّه روی اون ظرف ِتخمه، بی پسته 🍃🍂🍃 ترش و شیرین، سِتِرکای کوچک ۱ سهم ِهر یک جدا شده تَک تَک 🍃🍂🍃 قُدقد ِکِرچ ِکِرک، در لونه ۲ جیک جیک ِ چِنّیکا، پی ِدونه ۳ 🍃🍂🍃 ماهی ِحوض و گربه های جسور دُم دُمَک کردن از خطرها دور 🍃🍂🍃 ساز ِپرواز ِکفتر ِچاهی در کمین، گربه از بوی ماهی 🍃🍂🍃 کنج ِانبار و زنبیل ِکالک ۴ دسته ی ریز و دونه ی زردک 🍃🍂🍃 آتش و دیک و آب، ماشِه و رنگ ۵ جامه ها می شده دو باره قشنگ 🍃🍂🍃 طشت و صابون و رخت، ریزش ِبرف کلِن او، پُر ز برف، داخل ِظرف ۶ 🍃🍂🍃 گِل ِسرشوی و روغن ِبادام از پدر، بَهر ِمادرم، مادام 🍃🍂🍃 خانم ِخونه، همچو یک سالار سفره ی پهن ِاون توی تالار 🍃🍂🍃 نقش ِسفره، ظریف و گُل مرغی نقش ِبشقاب، شاد و گُل سرخی 🍃🍂🍃 نون ِخشک ِبِرِشته و چایی قلیون و تنباکو ، مال ِدایی 🍃🍂🍃 بقچه ی گُل گُلی، کوماج ِخاله ۷ گونه های گُلی، ز سوز ِکالِه ۸ 🍃🍂🍃 داروی درد ِمادرم، قنداغ ۹ سحری، میل ِشون به قِه قِنداغ ۱۰ 🍃🍂🍃 مژده ی روزه ی سَحَر برخیز ۱۱ با پِلادوری اش همیشه عزیز ۱۲ 🍃🍂🍃 وقت ِفطار و کاسه ی فِرنی چای خوشرنگ و زیر ِاون سینی 🍃🍂🍃 سینی ِوَرشو، با لیته شسته ۱۳ استکانا کمر فرو رفته 🍃🍂🍃 کنجد و دونه پاج، لب ِایوون ۱۴ گِرگِری بِشتِزیک، توی قندون ۱۵ و ۱۶ 🍃🍂🍃 سنگک و بَربَری، خریده و گرم توی دیگ ِمسی، بُریده و نرم 🍃🍂🍃 پنیر ِییلاقی و ظرف ِپنیر پیچش ِنخ، به برگه ی انجیر 🍃🍂🍃 تیم و تیم، نار و تَک تَک ِکچِه ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ کودک ِرفته خواب ِبی کشِه ۲۰ 🍃🍂🍃 سه فتیله، چراغ، زیر ِ دِزنون ۲۱ روی اون رُبّ و گوشه ای ناردون 🍃🍂🍃 تای ِآستین، رسیده تا آرنج کاردها تیز و قاچ ها نارنج 🍃🍂🍃 حلقوی پوست های پیچ به پیچ تلخی ِتَفت، در دهن ها هیج ۲۲ 🍃🍂🍃 دست ها خیس و شُل، گرفتن ِآب چشم ها چشمکی، گذشتن ِخواب 🍃🍂🍃 مادر و وعده ی بَئودونِه ۲۳ از پدر، صبح ِپول و ماهونه 🍃🍂🍃 نقش ِعيدت مبارک ِباغچه نرگس و سنبل ِروی طاقچه 🍃🍂🍃 تخم مرغای پخته، رنگارنگ از ترَک خوردنش شدم دلتنگ 🍃🍂🍃 آب حوضی و میل ِصبحانه ۲۴ سهم اون شد فزون، ز شُکرانه 🍃🍂🍃 سهم من جاروی بلند ِاتاق دست من می رسیده تا سر ِطاق 🍃🍂🍃 لوله ی کوب، بر زمین شد تخت ۲۵ کرده ریزش، شکوفه های درخت 🍃🍂🍃 بهر ِمهمون، پیاله ای ز تمشک روغن ِ تازه با برنج و زرشک 🍃🍂🍃 جوجه ی خانگی کنار چلو کشمش و گوشت در میان پلو 🍃🍂🍃 پرطلایی طِلا کِته، اخته شده چاق و شکم پُر و پخته 🍃🍂🍃 سیرهای بِنِه بنه و درشت ۲۶ چکّه چکّه، رها ز ضربه ی مشت ۲۷ 🍃🍂🍃 مغز گردو و ناردون و زِلنگ ۲۸ سایش ِدسته سنگ بر بِنِه سنگ ۲۹ 🍃🍂🍃 بوی گلپرنمک ز تاب ِالک زیر وزنه، بادمجون ِزالک ۳۰ 🍃🍂🍃 اَیّه و سِرسِم و اِناریجِه ۳۱ و ۳۲ و ۳۳ با اوجی، عطرشون که می پیچه ۳۴ 🍃🍂🍃 اوتره، آشکِنی، و اَنگیروم ۳۵ و ۳۶ و ۳۷ بر پدر ، لذّت ِهمه معلوم 🍃🍂🍃 دوغ و سیرداغ و جوشش ِآش چرخش ِکِترا و《 مواظب باش 》۳۸ 🍃🍂🍃 ریزش ِ خاکه قند، بر جلّاب ۳۹ سیخ و منقل، نمک به روی کباب 🍃🍂🍃 تَک و تیک های دونه های بلال اون نوازش، برای مال ِ حلال 🍃🍂🍃 هوس ِاوکِنِس، دِلال و هَلی ۴۰ و ۴۱ و ۴۲ همه باقی ست، اصل نیست ولی 🍃🍂🍃 مَشبِه لَلِه، فرو چو شد در چاه ۴۳ محو گردید نقش ِصورت ِماه 🍃🍂🍃 رفته ها رفت و گفته ها گویا ست گفته ها ماند و رفته ها رؤيا ست 🍃🍂🍃 مادرا : جای تو عجب خالی ست ! بی تو رؤيای من چه پوشالی ست ! 🍃🍂🍃 بی تو دل، باز تنگ ِاون روزا ست تنگ ِاون خونه و نبود ِصفا ست 🍃🍂🍃 تنگ ِکوی تو و به قربت ِتو تنگ ِروی پدر، ز غربت ِتو 🍃🍂🍃 دل ِمن، از چه تنگ ِ دیروزه؟ از چه دل، بَهر ِرفته می سوزه؟ 🍃🍂🍃 دل ِمن از عبث، داره بونه جز خدا هیچ و کس نمی مونه 🍃🍂🍃 این سرا ، منزل ِموقّت ِما ست بازگشت ِهمه به سوی خدا ست 🍃🍂🍃 ا ۰۰🌷۰۰ا چون گذشتم چهار از پنجاه بیت، چون سن شد و نشد کوتاه 《 از قم : مهاجر بابلی - بیژنی 》 ۱۳۸۷ ✍#سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4358 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر #نویسنده 🥀 💥 « نامداران » 💥 🥀 چرا جلوه های محبّت ، کمند؟ چنین بی خبر ، از تب ِماتمند ! 💞 چرا سرخوش و گرم ، در شوق ِبزم بدین گونه ، بیگانه را همدمند ؟ 🥀 گهی در سراشیب ِحسّی غریب ز اندیشه ی این و آن می رمند 💞 و گاهی  رها از دل آهنگ ِخون جدا از فغان‌ ِدل ِمَحرمند ؟ 🥀 چه شد با نگاهی به زخم ِروان به تیغ ِزبان ، در پی ِمرهمند؟ 💞 ز کولاک ِنادیده و رعد ِ آه به سیلاب ِخونابه ی نم نمند؟ 🥀 چه شد عشق مُرد و صفا خاک شد ! چه شد نامداران، چنین بی غمند ؟ 💞 نگو عمق ِدل ، زرنگار است و پاک کجا تار و پود ِوفا محکمند ؟! 🥀 چرا پاسخی گر بیابد چرا بُن ِواژه ها در نظر مُبهمند؟ 💞 چه خوش دید آن طنزپرداز ِ ِپیر چو دَرهم ، همه عاشق ِ دِرهمند 🥀 عجب نیست از عهدبندان ِمِهر که یاران ِخودکامه و در  دَمند 💞 هماره چنین بود و این بود  درد سیه پوش ِدل ، با همی بی همند 🥀 و در عاطفه ، با نماد ِغرور به کُرنای فخرآوران  می دَمند 💞 که ماییم در مهرورزی ، نشان هم آنان که  آوازه ی عالَمند 🥀 《 قم : بیژنی 》 ✍#سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4378 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🌍#بندپی 💠#نامداران_بندپی 📄#شعر #شاعر #نویسنده 🌿فرزندان عبدالجواد 🖊#شهید_سیدمحمدمهدی_حبیب_زاده_بیژنی 🖊#پریوش_حبیب_زاده_بیژنی ✍سلام برادر از فرزندان بابابزرگ آقا سید عبدالجواد دو تن دیگر هستند که هر دو ادیبند... ۶و۷ ۱/شهید سید محمد مهدی حبیب زاده بیژنی، شاعر، ادیب و فرهنگی بود که در تاریخ بندپی در موردش نوشته شده و دفاتر شعری داشت. ۲/پریوش حبیب زاده بیژنی، ادیب در نثر و سخنوری، دارای تحصیلات مدرسه ای و حوزوی، فعال در محافل مذهبی مرتبط در قم، فرزندان دختر ایشان هم راهش را ادامه داده اند. 📎📝توضیح پیام فوق ، 🌿هفت فرزند مرحوم استاد سید عبدالجواد حبیب زاده بیژنی : ۱ / فرزند اول : دکتر سید محمدخسرو، از وکلای بازنشسته شورای نگهبان متولد ۱۳۱۵ ۲ / فرزند دوم : استاد سیده پروین ، مدیر بازنشسته ، متولد ۱۳۲۱ ۳ / فرزند سوم : دبیر مجاهد، شهید سید محمدمهدی ، متولد ۱۳۲۳ ، ..... ۴ / فرزند جهارم : استاد سیده پروانه، دبیر بازنشسته، متولد ۱۳۲۶ ۵ / فرزند پنجم : استاد سید ابوالحسن، دبیر بازنشسته، متولد ۱۳۲۹ ۶ / فرزند ششم : سیده فاطمه ( پریوش ) ، متولد ۱۳۳۱ ، دیپلم طبیعی و دارای تحصیلات حوزوی، ..... ۷ / فرزند آخر : سیده معصومه ( پریچهر) ، متولد ۱۳۳۳ 📩ارسالی پژوهشگر #سیدمهدی_بیژنی پویا 📌مرتبط با👇👇 📚منبع: بندپی (سرزمین، تاریخ، فرهنگ) #یوسف_الهی | #شهرام_قلی_پور_گودرزی | طرح جلد و صفحه آرایی علیرضا علی نژاد | ناشر رسانش نوین | لیتوگرافی: فیلم گرافیک | چاپ متین: صحافی افشین | شمارگان: ۱۵۰۰ نسخه | چاپ اول، تهران ۱۳۹۳ شابک ۱ - ۴۳ - ۶۸۲۶ - ۶۰۰ - ۹۷۸ ص ۶۹۰ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4467 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🎥 وقتی تمام شاعرها به جنگ با ملک‌الشعرای بهار رفتند! #ملک‌الشعرای_بهار #شاعر #چهره_ها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#محرم #شاعر 🎙صدای ماندگار شاعر و مادح اهلبیت علیهم السلام مرحوم استاد #سیّد_عبدالجواد_بیژنی《 ره 》 گفته شده مرحوم؛ سیّد عبدالجواد #بیژنی بیت نخست این غزل شیوا و پر احساس را در خواب سرود و پس ازبیداری آن را با سوز و سرشک به زیبایی به پایان رساند.❣❣ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4548 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

❤️🖤 السلام علیک یا ثارالله ، یا ابا عبدالله بحر طویل : 🍂🍃🍂 (( باران ِغم )) تا که باران می نوازاند قلم را عارفانه، یاد ِمن گیرد نشانه، روزهای جاودانه، گوئیا از اشک ِخون، خیزد جوانه، می تراود چکه چکه، یادمانی غمگنانه، یادمان ِروز ِدیرین، سوزش ِآن ظهر ِخونین، بیکرانه، درد، سنگین، دشت، رنگین! زینب و صغرای غمگین، اُسوه و دریای ایمان. همچو آنان، اهل ِخیمه، داغداران، در بر ِکلثوم ِنالان و رباب، از سوز ِطفلش، سینه پُرخون، مدح گویان. اصغرش دارد بهانه، سرگریبان، در مقابل، ناوَکی بود و کمانه. با سکینه بین رقیه، نازدانه دختری هر سو دوانه، آن میانه، در پی ِمولا حسین و عمه گویان.... 🍃🍂🍃 یاد آرم : یاد از آن تشنه کامان. اشک ها خشکیده و نم نم، چو شبنم، بامدادان، در بهاران. یادم آید : روز ِجوشش، جوشش ِخون ِدلاوراکبر، آن همرزم ِشیران. یاد آرم : خیزش ِخون ِدلیران، پاکبازان، قاسم و عبّاس، آن ماه ِبنی هاشم، علمداری که شد سقّای طفلان. داد! از داغ ِحسین، آن میر ِشاهان و شهیدان. قتلگه، شمشیر ِبُرّان، روی تلّ ِزینبیّه، زینبش لرزان، نواخوان. شیهه های ذوالجناح و شِکوه ی طفلی هراسان، غنچهء باغ ِحسن، عبدلَلّه و ناگه شتابان، گشته قربان. 🍃🍂🍃 یاد آرم : از غروب ِآتش و خون، آه ِخار و تازیانه، غربت ِشام ِغریبان، سوگ و هجران، کوی در کوی و پیاده، تاول ِپای اسیران، داغداران. وای ! از آن عابد ِبیمار، مولا با سواران، بر شترهای برهنه، در غل و زنجیر و همره، روی نی، سرهای تابان، همچو گوهرهای رخشان. روز ِعاشورای دیرین، کاش ! باران بود و باران شسته از خون می نمود آن زخمداران، پیکران ِبی کفن، ابدان ِعریان، آن همه رأس ِفروزان، سربداران. 🍃🍂🍃 کاش ! باران بود و بارش، بوسه می زد دانه دانه، بر لبان ِخشک و عطشان، تشنه کامان. کاش ! می شد روز ِغم افزای دیرین، بارش ِباران ِشیرین، مشک ِسقّا پُر ز آب و مژده بهر ِخردسالان. کاش ! باران، عاشقانه، قطره قطره، نرم و تَر می کرد آن زیبا گلو، آن غنچهء گل از گلستان. یا که سیلابش فرو می برد، در آن روز ِخونین، لشکر ِکفری که شد منفور ِدوران، ایل ِشیطان، غرق ِطوفان.... 🍃🍂🍃 فصل ِگرما، قلب ِباران شد به درد و سوی دل گشته روانه، همنوایی شد بهانه، همدلانه، بارش ِخونین پیامی شاعرانه، از بر ِنازک دلان، بهر ِعزیزان. لیک از دل، آتشی دارد زبانه، آتش ِافسوس از ما سوگواران !.... آه ِوجدان !....... کاش ! در باران ِغم، در سوزش ِماه ِمحّرم بود جوشش. کاش ! خیزش ، کاش ! تابش .... 🍃🍂🍃 بعد ِهجران، در ربیع و در بهاران، کاش ! می شد ارمغانی از شهیدان، ارمغان بر جان نثاران. جوشش ِخون، خیزش ِدل، تابش ِآیات قرآن. بارشی از نور ِیزدان. همچو باران ..... بَهر ِیاران..... کاش ! می شد آیتی از حجّت ِحق، آرمان و مُنجی ِچشم انتظاران. ( عج) در محرم، همچو باران، اشک ها گر نوحه دارد هر زمانه ، عاشقانه، ریزش ِخوناب ِچشم ِاین و آن، بنگر عیان و گوی با من : تسلیت، بر رهروان ِخوب ِمولا، اهل ِایمان. تسلیت، بر شیعیان و بر تمام ِذاکران، از اهل ِعرفان. تسلیت، بر جمع ِخوبان، چون شما از دوستان ِزار و نالان همچو باران، دیده گریان، اهل ِایران. اهل ِایران .... 🍃🍂🍃 باسپاس - 🖊قم : بیژنی #سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی 📩شناسه ۱۴۰۴۰۴۰۷۱۱۲۳ #شعر #شاعر #دلنوشته https://eitaa.com/edmolavand/20639 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4551 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر برای لاله ی پژمرده ، نازنین رقیه علیهاسلام     🖤🌷  «ارمغان عشق»  🌷🖤 نبض، جانی تازه گیرد از نگار دل، هوایی تازه دارد خون نگار ▪️❤️ منظرِ خون ، غربتی دارد پُرآه آه ، سوزِ لاله را آرد گواه 🖤🌷 سوز ، بر مهتاب رنگِ غم گذاشت رنگِ مه را با نوای شب نگاشت ▪️❤️ شب ، در آهنگِ جرس غمناله داشت ناله نَه ، فریاد ، بَهرِ لاله داشت 🖤🌷 لاله ی پژمرده پر ،  در خوابِ ناز خوابِ او ، رؤیای آب و نقشِ راز ▪️❤️ آب و اشک و خون، اسیرِ عشق هم جلوه های عشق ، مانا شد ز غم 🖤🌷 جلوه ای خونین ، برِ گهواره ماند واژه ای خونین به مشکِ پاره ماند ▪️❤️ مشکِ ساقی ، شرمسارِ قلبِ یار قلبِ پار از  درد ، کی گیرد قرار ؟‌ 🖤🌷 بی قرارِ دل ،  خروشِ مشک  بین در تبِ جمعه ، خروشِ اشک  بین ▪️❤️ ندبه ها در اشک ، گویا  می شود دیده ها با ا شک ، زیبا می شود 🖤🌷 لاله از اشکِ رخِ عاشق شکفت با پدر از قلبِ عاشق قصّه گفت ▪️❤️ قصّه ی جام و عطش ، غوغا کند جام ، شهدی در عطش پیدا کند 🖤🌷 شهدِ مِی ، از چشمِ عاشق می چکید چشم بالید و ز بارش مژده دید ▪️❤️ بارشِ غم ، تا که بارد زار زار ارمغانِ عشق ،  بارد از نگار 🖤🌷                       ✍️ « قم : #بیژنی » توضیح : در این مثنوی کلمه ای منتخب از هر مصرع در مصرع بعدی تکرار شده است. #سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی 💾شناسه14040409070220649 https://eitaa.com/edmolavand/20649 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4554 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر 🍃🖤🍃 🍃🖤🍃 #محرم 《 مونس روح و روان 》 https://eitaa.com/edmolavand/20839 🖊#سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی 💾شناسه ۱۴۰۴۰۴۱۸۱۶۰۹ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4588 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4600 🍃《 در انتظار نوید 》🍃 💥 نظر به وادی ِنور و ستاره‌ها داریم ز برگ و بار ِگذرها شراره‌ها داریم 🍃 سراب ِنور ز نار و نشان ِدیده خطاست اگر به رؤیت ِاین مَه(عج) نظاره‌ها داریم 💥 خطا بُوَد ز گنه، در نگه خطایی نیست جفا بُوَد که خطا سهم ِدیده‌ها داریم 🍃 به ماه و مهر1، اگر چه در انتظار ِنوید خمید جام ِروان و گلایه ها داریم 💥 نظر نشد به غروب و شبانه‌ی خورشید ز سوگ ِاین و گناهان چو مویه ها داریم 🍃 نبوده آه که با ناله ها شود سودا فروغ ِ آه و نگه گر، ز ندبه ها داریم 💥 به مِهر و ماه قسم ، در دعا به یاد آرید ز نور و نار ِغزل، بس کنایه‌ها داریم 🍃 بیت۴ // ماه و مهر‌1= کنایه از شب و روز 《 قم : #بیژنی 》 💾شناسه ۱۴۰۴۰۴۲۰۱۸۰۲ #سیده_معصومه_حبیب_زاده_بیژنی https://eitaa.com/edmolavand/20873 #شعر #شاعر 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#چهره_ها #شاعر 📜 نوایی بزرگترین شاعر زمان خود و بزرگترین شخصیت ادبیات ترک بوده و زبانهای عربی و فارسی و تورکی را به صورت کامل میدانست. او دیوان شعر ترکی و فارسی دارد. تخلص او در شعر ترکی نوایی و در شعر فارسی فانی بوده است. او شخصیت قدرتمند زمان خود بوده و به زبان مادری و مردمش وابسته بود. از این رو شاعران زمان خود را توصیه می کرد تا به زبان مادری شعر سرایند و برای اثبات اینکه ترکی وسیع تر و کاملتر از زبان فارسی است ، کتابی با نام ” محاکمه اللغتین ” نوشت. نوایی ۳۲ اثر منظوم ومنثور نوشته که نیمی به فارسی ونیمی دیگر به ترکی هستند. خمسه مهمترین اثر نوایی است که جمعا ۲۳ هزار بیت دارد. نوایی چنان در ایران و ترکیه نامدار شده که شاعران ترکیه و آذربایجان بر اشعار او نظیره ها نوشته و کتاب لغتی چون سنگلاخ را برای فهم بهتر دیوان او نوشته اند. نوایی بنیان گذار ادبیات جغتایی است. ترکی جغتایی از تلفیق لهجه اندیجان و ترکی ادبی آسیای مرکزی ظهور کرده است. تررکی جغتایی تاثیر مهمی بر ترکی آذربایجانی داشته است. ✍دکتر جواد هیئت 📖بیشتر بدانید👇👇 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4688 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─