eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
439 دنبال‌کننده
11.4هزار عکس
1.4هزار ویدیو
268 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هوا دلپذیر شد.mp3
367K
✌️🇮🇷 ⏯ 🎼 📝هوا دلپذیر شد ✌️ 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚ܐܡܝܕ @edmolavand 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
| روانشناس🧠🩺🫀
دم زنون پر خاطره ای که حتی اونایی هم که نرفته اند اسمش را شنیده اند .. زرچنون مسیر پرخاطره اجدادی همه ما
🔵رودخانه متالون که از ادملا سرچشمه می گیرد در برخی محلات از ادملا تا کلسمان کلا به نام های زریجا، رآور، متلوم و حتی در برخی منابع مقالان یاد شده است. 🖋 ۱۴۰۳/۱۱/۱۳ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
🟦رودخانه ها: بابل به علت قرار داشتن در ناحيه جنگلي و ارتفاعات البرز، از چند رودخانه و نهر استفاده مي کند و آب همه آنها براي کشاورزي در اطراف شهر ودهات به مصرف مي رسد. اين رودخانه ها عبارتند از رودخانه بابل، نهرکاري، کلارو، سجادرو، نهر متالون، آقارو، رودخانه تالار، شازده رو، و شهرو. اغلب آنها، قبل از رسيدن به پل محمدحسن خان، به يک ديگر متصل مي شوند و در بابلسر به دريا مي ريزند. شهرو به مصرف آب آشاميدني مي رسد و به چاه خانه ها متصل مي شوند. 🔵رودخانه بابل: «رودخانه بابل از کوه فيروزکوه جاري است و در مشهدسر، چهار فرسخ از بارفروش دورتر وارد درياي مازندران مي شود. طول آن تقريباً ۲۰ فرسخ است و در فصل طغيان آب، به واسه کشتي هاي کوچک از مشهد سر به بارفروش مي توان عبور کرد.» مسعود کيهان هم مي نويسد: رودخانه بابل از ارتفاعات جنوبي سوادکوه و بندچي سرچشمه مي گيرد و با ضميم شدن سجادرود، کلارود و نهر کاري، دهستانهاي لپور، گنج افروز، بيشه و پازوار رامشروب مي سازد و در بابلسر به درياي مازندران مي ريزد. طول اين رودخانه ۷۸ کيلومتر و عرض آن، در مصب، ۷۹ متر است». اين رودخانه در قديم به «باول رود: معروف بود. مؤلف حدودالعالم مي نويسد: «رودي است که ]آن را[ رود باول خواننده از کوه قارن برود و بر مامطير بگذرد و اندر درياي خزران افتد». و به نوشته ظهيرالدين: ]حسام الدوله اردشير[ فرمود که او را ]فخرالدوله گلپايگاني را[ به خانه او بريد و خانه او، آن طرف رود باول بود وي در جاي ديگر مي نويسد: «چون در سنه اربعين و ثمان مائه ] ۸۴۰ ق[ دعوت مردم ساري به اين حقير ]ظهيرالدين مرعشي[ رسيد؛ عزم جزم نموده روان گشته آمد... توجه رفت به کنار باول رود ... به گذرگاه زيار فرود آمده گشت و مردم بار فروش ده ... آمدند و عهده کردند. درباره ميزان آب اين رودخانه، افضل الملک مي نويسد: «در تابستان اين رودخانه ها ] تالار ـ هراز ـ تجن ـ بابل[ فاضلاب ندارد که به دريا بريزد ولي در بهار و زمستان آب بي اندازه داردک ه اسب و راکب و بار را غرق مي کند و صحراها را انباشته از آب دارند. در بهار رودخانه داراي صدهزار و دويست هزار سنگ آب است». سابق بر اين، رودخانه بابل قابل قايق راني با کرجي بود کما آن که «آمده ژوبر» سياح فرانسوي هنگام عبور از اين رودخانه ] ۱۸۰۷ م [، قايقها و کشتي هايي براي حمل و نقل در آن ديده است. وي مي نويسد: «من در رودخانه ] بابل [، چهارده پانزده قايق ديدم و سه کشتي کوچک که کمي بزرگتري از آنها بود. چندتايي از آنها بر روي رودخانه بابل نزديک چند دهکده سر راه بودند. رودخانه تقريباً ۳۰ «تواز» پهنا و ۱۲ تا ۱۳ «پاگودي» دارد و شيب خود را تقريباً تا مصب حفظ مي کند.» دمورگان هم از عميق بودن اين رودخانه صحبت مي کند و مي گويد «بابل رود بسترش عميق است و جز با گدار نمي توان از آن عبور کرد؛ حيوانات را با شنا عبور مي دهند و با روبنه را به وسيله کشتي رانان ترکمن، به ساحل ديگر حمل مي کنند. به مانند همه رودخانه هاي مازندران، بابل رود در مصب تغيير جا مي دهد. اگر از روي تپه هاي شني ساحلي قضاوت کنيم، اين جابه جايي در حدود ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ متر است. در جنوب تپه ها، باطلاقهايي که منطقه را بسيار ناسالم مي دارند، ديده مي شود». وي در جاي ديگر کتاب خود مي نويسد: «در ابتداي رود بابل در داخل شهر بود. مردم کم کم جمع شدند و خانه ساختند، رود بابل را بيرون شهر بردند.» 🖊نوشته شده در چهارشنبه یازدهم دی ۱۳۸۷ ساعت 10:47 توسط کارشناس تکنولوژى و گروه آموزشی عمومی "پژوهشی در تاریخ بابل" http://edugroup.blogfa.com/post/23 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
امروزه رودخانه بابل عمق زيادي ندارد وجريان آب آ ن کند است و حجمش حداکثر ۲۱۰ متر مکعب ثبت گرديده است. کف رودخانه، مخصوصاً در زير پل محمدحسن خان، خطرناک است چنان که مؤلف تاريخ بيهقي، که در خدمت سلطان مسعود غزنوي از آنجا عبور کرد، مي نويسد: «روز يکشنبه اول جمادي الاول ] ۴۲۶ ق) امير ]اميرمسعود غزنوي[ از ساري برفت تا به آمل رود و اين راه ها که آمديم، و ديگر که رفتيم، سخت تنگ بود و ازچپ و راست همه بيشه بود ناهموار، تاکوه و آبهاي روان، چنان که پيل را گذر نبودي، و در اين راه پلي آمد چوبين، بزرگ، ورودي سخت بوالعجب و نادر، چون کماني خماخم، و سخت رنج رسيد لشگر را تا از آن پل بگذشت و آن رود سخت بزرگ نه، اما زمينش چنان بود که هر ستوري بر وي برفتي، فروشدي تا گردن و حصانت آن زمين اين است.» به همين جهت، با آن که عمق رودخانه بابل زياد نيست، شناگران ناشي، غالباً در اين رودخانه غرق مي شوند. اما همشهري ارجمند: استاد دکتر سيدباقر قائميان رئيس اسبق دانشکده پزشکي دانشگاه کرمان شاهان، براي «نويسنده» نقل کرده است که غرق شدن شناگران در زير پل رودخانه بابل علت ديگري داردکه آن را يکي از ورزشکاران برجسته بابل، به نام مصطفي طهراني، که شناگر ماهري بود، در سال ۱۳۱۲ ش  کشف کرده است بدين تفصيل که در آن سال رجب پلنگ هنگام شنا در زير پل، در آب فرو رفت و نتوانست به بالا بيايد. عده اي شناگر به سرپرستي مصطفي طهراني، به جست و جو پرداختند و سرانجام، جنازه او را، که غرق شده بود، از زير پل بيرون آوردند. به گفته مصطفي طهراني، در يکي از پايه هاي درپل در کف آب، بقر اثر فشار آب در طول زمان، يا به علل د يگر، شکاف و دخمه اي پديد آمده است که اگر شناگر ناشي در آن دخمه بيفتد، امکان خروج از دخمه و بالا آمدن از آب را نخواهد داشت. لاجرم، درهمان دخمه گير مي کند وبر اثر صابت سرش به سنگ دخمه، مجروح و بي هوش مي گردد و خفه مي شود. بدون شک ، آن دل داده روستايي، که در ساحل شمالي رودخانه منزل داشت، اگر از موضوع چسبندگي کف رودخانه با اطلاع بود، هرگز براي نامزد مهربانش پيغام نمي فرستاد که: بــابـــل اُو تـــا زانـوئــه تـه گره تــو امشـــو برو کچک برار مـرگ خوئـــه گــت برار دشتــــه شوئه امــه سره کــوچه دلــوئه گـــت دروازه نشونــوئـه امــه پرده اطـاق بالا خونه سـگ کلي، چشت خنوئه سگ گــردن زنجير بـزوئه امــه پـــلا آبکش بزوئــه کــرسي تــش خاک بزوئه لمپــا امشــو مشت سوئه تنها خاس کيجا ته نومزوئه کفتــال مــار مرگ خوئـه امشــوي شو مهتابه شوئـه لمپاي نفت تا نصف شوئه ته گره تو امشو برو 📌نيما يوشيج در سفرنامه بارفروش، شب ۸ آبان ۱۳۰۷، درباره رودخانه بابل مي نويسد: «دفعه اول نيست که به تماشاي منظره قشنگ ]رودخانه[ بابل مي آيم. تاکنون بارها با عاليه ] همسرخودم[ به اين جا آمده ايم و نو نشسته ايم. شبي که ابرهاي سياه آسمان را گرفته بود، از ساحل  آن عبور کرديم. گاوها را که از يک طرف آن به طرف ديگر شنا مي کردند، تماشا کرديم... شکوه و رفتار وحشت آميز طبيعت از کوه ها و دره هاي بلند و سراشيب گذشته، سنگلاخ هاي صعبالعبور و عقب گذارده است. به سنگهاي بزرگ بر خورده، با موانع بسيار جنگيده، بارها غضبناک شده، به خروش آمده است، ملتهب شده، کف بسته است. فاتح پيروزمندي است که از ميدان هاي مهيب جنگ خود بازگشت مي کند. کي به آن مي گويد: بابل؟ پهلواني است که اکنون از پيمودن راه هاي دور و دراز خود، بسيار خرد و خسته شده .. اي رودخانه بزرگ، چند قرن است به اين طريق مي روي؟ از کجا مي آيي؟ چه اشخاصي که درکنا تو نشسته؟ تو چه اشخاصي را بي باکانه به خود غرق ساختي؟ ... به من بگو چه قلبهايي تو را دوست داشته اند؟ 🖊نوشته شده در چهارشنبه یازدهم دی ۱۳۸۷ ساعت 10:47 توسط کارشناس تکنولوژى و گروه آموزشی عمومی  "پژوهشی در تاریخ بابل" http://edugroup.blogfa.com/post/23 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
✍بابل به علت قرار داشتن در ناحيه جنگلي و ارتفاعات البرز، از چند رودخانه و نهر استفاده مي کند و آب همه آنها براي کشاورزي در اطراف شهر ودهات به مصرف مي رسد. 🔷اين رودخانه ها عبارتند از رودخانه ، ، ، [، ، ، ، و . اغلب آنها، قبل از رسيدن به پل محمدحسن خان، به يک ديگر متصل مي شوند و در بابلسر به دريا مي ريزند. شهرو به مصرف آب آشاميدني مي رسد و به چاه خانه ها متصل مي شوند. 📌شهرستان بابل محدودة نسبتاً کوچکي از اين سرزمين سرسبز است که در استان مازندران واقع شده است و از دامنه هاي شمالي ومرطوب کوه هاي سوادکوه، فيروزکوه و کنيون از رشته کوه هاي البرز شروع مي شود و جلگه نسبتاً وسيعي را در بر مي گيرد. رودخانه هاي بابل رود، سجادرود، متالون رود، کلارود و چند رودخانه ديگر نيز از ارتفاعات اين ناحيه سرچشمه مي گيرند. 🖊نوشته شده در چهارشنبه یازدهم دی ۱۳۸۷ ساعت 10:47 توسط کارشناس تکنولوژى و گروه آموزشی عمومی  "پژوهشی در تاریخ بابل" http://edugroup.blogfa.com/post/23 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
🟦حوضه آبریز بابل رود از رودخانه‌های اصلی حوضه آبریز دریای مازندران است که بین ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی از استوا و ۵۲ درجه و ۲۵ دقیقه تا ۵۲ درجه و ۵۵ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ قرارگرفته است (شکل ۱). 📌حد شمالی حوضه آبریز بابل رود به دریای خزر و حد جنوبی آن کوه‌های سوادکوه و حد شرقی آن حوضه آبریز رودخانه تالار و حد غربی آن حوضه آبریز رودخانه هراز است. 🔵شاخه‌های مهم رودخانه بابل عبارت‌اند از: ، ، و کلارود که پس از به­هم پیوستن رود بابل را تشکیل می‌دهند که این رود پس از آبیاری شالیزارهای بابل در بابلسر به دریای خزر می‌ریزد (خانی سدهی، ۱۳۷۴). 🔷شاخه‌ اصلی این رودخانه به نام بابل رود است که جهت جریان آن از جنوب به شمال است. 📌شاخه سجاد رود [] از سمت غرب رودخانه‌ اصلی سرچشمه گرفته و پس از طی مسیری حدود ۵۰ کیلومتر، از شروع جلگه به بابل رود می‌ریزد. 📌در وسط مخروط افکنه رود و در بالادست شهر بابل، شاخه‌ خوش­رود که خود از زیرشاخه به نام‌های رود، و تشکیل گردیده از سمت غرب به آن می‌پیوندد (یمانی و همکاران، ۱۳۸۵). 📄مقاله پژوهشی 🖊نویسندگان: مجتبی یمانی | ابوالقاسم گورابی | زهرا عابدینی  "تحلیل روند تغییرات مورفولوژیکی الگوی آبراهه بابل رود از طریق نیمرخ‌های متساوی‌البعد (ترانسکت)" https://hyd.tabrizu.ac.ir/article_4265.html https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
د) متالون یکی از شاخه های کلارو بوده که از تپه های خاوری دیوا واقع در ۲۷ کیلومتری جنوب باختری بابل سرچشمه میگیرد در جهت شمال جریان یافته و پس از مشروب نمودن روستاهای پادشاه ،امیر پشتِکا کاشی کلا در حوالی روستای نوشیروان کلا وارد کلارو میشود. طول آن ۲۰ کیلومتر بوده و حوزه ی آبریز آن بیشتر در مناطق پست و هموار قرار دارد. (۱۵) 📝پانویس ۱۵. برای آگاهی بیشتر نک بخش: جغرافیای تاریخی ((رود متالون)) جغرافیای تاریخی - ۷۹ رود متالان به گویش محلی آن را «متالون» میگویند. این رود از ارتفاعات بندپی سرچشمه گرفته و پس از پیوستن به کلارود به بابل رود راه مییابد میرتیمور مرعشی (معاصر) صفویان از این رود در دو جای کتابش یاد میکند ولی در ثبت نام آن اشتباهی رخ داده است و اسمش «مقالان» (۶۳) چاپ شده که به نظر خطا از جانب کاتب یا مصحح کتاب می باشد. 📝پانویس ۶۳. میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۱۴۸ و ۳۸۷ 📚منبع: بندپی (سرزمین، تاریخ، فرهنگ) | | طرح جلد و صفحه آرایی علیرضا علی نژاد | ناشر رسانش نوین | لیتوگرافی: فیلم گرافیک | چاپ متین: صحافی افشین | شمارگان: ۱۵۰۰ نسخه | چاپ اول، تهران ۱۳۹۳ شابک ۱ - ۴۳ - ۶۸۲۶ - ۶۰۰ - ۹۷۸ صص ۲۱_۲۲_ ۷۹ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📘گنج کلاپایین - ۳۱ الف) رودخانه: دو رودخانه به نام های و از وسط و غرب روستا عبور می کنند. 🔷سنگه رو، شاخه ای از است که با گذر از روستای پینگ در قسمت غربی «» به سه شاخه تقسیم می شود. شاخه ای برای زمین های کشاورزی روستای سید نظام الدین، شاخۀ دوم برای زمین های کشاورزی «اسپیار» (espiār) و «تسکا» (taska) متعلق به روستای بالا گنج کلا و شاخۀ سوم برای مزارع کشاورزی پایین گنج کلا و روستای بالا گنج کلا. شاخه ی سنگه روی پایین گنج کلا در پشت بازار روز سمت غربی بازار روز روستای سید نظام الدین به نام «پیته سنگه رو» (pita-sangaru) به دو شعبه تقسیم می شود: ۱- شعبه اول به سمت مزارع غربی در جریان است. این شعبه با اندکی طی مسیر در مکانی به نام «پلیا» (palia) به دو قسمت می شود. (۱) قسمت اول در ابتدای روستای بالا گنج کلا و در نزدیکی خانه سرای استاد مسیب آهنگر به دو نهر تقسیم می شود: نهر اولی به سمت بالا گنج کلا برای سیراب کردن زمین های کشاورزی «آلوسونک» و «ســازیـر» امتداد دارد و نهر دوم به سمت پایین گنج کلا برای آبیاری مزارع «دِه گل آغوزه بن»، «هلی بن»، «کراته بن»، «سنگه روپشت»، «آرنیم»، «کوِزچال»، «هَش خئیز» و «سازیر» در حرکت است که این نهر در ۱۳۷۸ش برابر با پنجمین دوره انتصابی شورای اسلامی (۷۸_۱۳۷۴ش) به صورت بتنی درآمد. 👈 قسمت دوم با عبور از روستای وارد بخش مرکزی روستای پایین گنج کلا می شود و آن را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می کند و سرانجام در پایین دست روستا در مکانی به نام «ده اوتک» با رودخانه پیوند می خورد. آب این قسمت از «سنگه رو» بدان علت که در ارتفاع پایین تری از مزارع قرار گرفته است مصرف کشاورزی ندارد. در گذشته از آب آن برای مصارف خانگی استفاده میشد سیراب کردن حیوانات و صید ماهی نیز در آن رواج داشت. ۲ - شعبه ای دوم «سنگه رو» به سمت مزارع شرقی روستا حرکت می کند. این شعبه بعد از گذر از میانه روستای در ابتدای ورود به محدوده روستای پایین گنج کلا به دو گذر () تقسیم می شود: یکی به سمت «بالا نارنجــه بــِن پایین نارنجه بِن»، «ازاره بِن»، «سنگک «هیجده خئیز»، «مِجیله کتی» و «شجاع کتی» و دیگری نیز به سمت «اِفراتخت»، «کل کِتی»، «سنگک»، «جِنِه»، «مِن شُوار»، «اِنّون»، «اِنّونه بِن»، «پِه هَکِرد» و «دَرِه سَر» در جریان است. 📝پانویس: ۱- مصاحبه با محمد جعفر آقاجان زاده در ۲۹/ ۵/ ۱۳۹۶ش. 📘گنج کلا (پایین)، ، اکسیرقلم، ۱۳۹۹، صص ۳۱_۳۲_۳۳ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─