eitaa logo
کانال عشق
317 دنبال‌کننده
13.9هزار عکس
10.8هزار ویدیو
95 فایل
الله کانالی عمومی بافرهنگ معنوی خاصان ان شاالله اللهم عجل لولیک الفرج ❤️🍎عشق یعنی : به ؛ خدای حسین رسیدن خدای حسین راداشتن خدای حسین راچشیدن خدای حسین رابه ادراک نشستن و... ♥️ارتباط با ادمین خادم عزیزان دل @eshgh_14
مشاهده در ایتا
دانلود
خلاصۀ سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر در شهر مشهد 11 ذی‌القعده 1439 خندۀ رضایی (قسمت دوم) لغت‌نامۀ التحقیق، اصل ریشۀ ضحک را چنین معنا کرده است: «ضحک و ، اثر آشکار از انبساط شدید در درون است؛ همان‌گونه که بکاء و گریه، اثر آشکار از انقباض شدید در درون است.» این اثر نه تنها در لب و چهره و ظاهر، بلکه در کل هویت و جزءجزء عالم اندیشه، خیال، قوا و اعضای بدن فرد اتفاق می‌افتد. اما متأسفانه اغلب ما خنده‌هایمان فقط ظاهری است. چنان‌که گریه‌هایمان ظاهری و بیشتر برای احساسات نازل و گرفتاری‌های جزئی سود و زیان دنیاست که فقط دیگران را آزار می‌دهد و احساساتی می‌کند. حال آنکه اگر یاد بگیریم ابتدا در دل، خون بگرییم، دیگر اشک‌های بیهوده از چشم نمی‌ریزیم و به جای منفعل کردن دیگران، وجود خودمان فعال می‌شود تا عواملی را که باعث انقباض درونی شده‌اند، برطرف کند. دربارۀ خنده نیز تا درونی حاصل نشود، بسط ظاهری جز توهم و خیال و بازی نیست و همان قهقهۀ شیطانی است. اما وقتی بسط درونی باشد، اگر هم در لب و چهره ظاهر نشود، آثار خود را می‌دهد. تا جایی که حتی وقتی چهره‌اش غمگین است، همین که نگاهش کنیم، انبساط و آرامش می‌گیریم و رشد و عروج می‌کنیم؛ چون درونش شکوفا شده، آن‌به‌آن در حال بسط و شکفتن است و لحظه‌ای رکود و توقف ندارد. مثل یک بذر که ابتدا می‌شکفد و ریشه می‌دهد؛ باز می‌شکفد و ساقه و برگ می‌دهد، جوانه و شکوفه می‌زند، میوه و گل می‌دهد و تا به ثمر نهایی برسد، متوقف نمی‌شود. چون بسط و شکوفایی در ذاتش است و تمام مراحل بسط و شکوفایی‌اش، انبساط‌آور است؛ تا جایی که خاک زمین را به رقص و اهتزاز درمی‌آورد و زارع را نیز به شگفتی وامی‌دارد؛ اگرچه خودش تمام این مراحل را با فشار طی می‌کند و در فشار، از ریشه به ساقه و سپس برگ و... می‌رسد. خداوند در آیۀ آخر سورۀ فتح می‌فرماید: "مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سيماهُمْ في وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى عَلى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيماً." محمد فرستادۀ خداست و کسانی که با او هستند، علیه کافران، سرسخت و بین خود، اهل مرحمت و مهربان‌اند. آنان را در حال رکوع و سجود می‌بینی که فضل و رضوان خدا را می‌طلبند و سیمایشان آثار سجده را در وجه [درونی] آن‌ها نشان می‌دهد. مثَل آن‌ها در تورات و انجیل همچون زراعتی است که جوانه‌هایش را بیرون زده، سپس تقویتش کرده تا محکم شود و بر ساقه‌اش بایستد و زارع را به شگفتی وادارد. این ازآن‌روست که کافران را با آنان به خشم آورد. خدا به اهل ایمان و عمل صالح از آنان، وعدۀ مغفرت و پاداشی بزرگ داده است. این آیه از مؤمنانی می‌گوید که در عین ، بسط دارند؛ قبضشان برای کفّار است و بسطشان برای خودی‌ها. اما نه ، هرکسی است که برخلاف فکر و سلیقۀ دینی و روش زندگی آن‌ها باشد و نه خودی، هرکسی است که موافقشان باشد و آن‌ها را درک و برایشان عزت و احترام قائل باشد؛ بلکه معیار، ایمان درونی است. این، تفسیر آفاقی آیه است. اگر بخواهیم برداشت انفسی از آن داشته باشیم، می‌توانیم بگوییم "بَيْنَهُمْ" و خودی‌ها تجلیات و هستند و کفّار، ظاهر و قالب ما یعنی و غرایز و نیروهایی که علیه روح و فطرت‌اند یعنی لشکر جهل و رذایل. معنای اصلی کفر، پوشاندن است و این کفّار، عواملی هستند که روح الهی و تجلیات اسمائی را می‌پوشانند. رحمت خدا، اوج قلّۀ اسماء جمال اوست و هر اسم جمالی که بخواهد خود را نشان دهد، با رحمت نشان می‌دهد. حوزۀ رحمت خدا، بسیار گسترده و جریان دائمی فیض اوست که بخشش گناهان و رفع گرفتاری‌ها، تنها گوشه‌ای از آن است. رحمت الهی آنجا تجلی کرده که پس از خلق قالب مادی آدم، از روح خود در او دمیده و به یک قابلِ ناقابل، قابلیت وجود و کمال داده؛ فیضی که تا ابد جاری است و لحظه‌ای قطع نمی‌شود. ادامه دارد... (علیه‌السلام) @Lotfiiazar
کرامت، عزت و برتری ذاتی است. پس شخص کریم در هر شرایطی و نسبت به هرکسی دارد؛ زیرا هرگز نمی‌تواند خلاف ذات خود عمل کند. کریم، کاری ندارد که طرف مقابلش داراست یا ندار؛ در هر حال، آنچه را دارد، به او می‌دهد، بدون اینکه هیچ توقعی از او داشته باشد. چشمهٔ کرامت، خداست که از کَرمش هستی را آفریده و پایدار نگه داشته است؛ و حتی اگر اهالیِ هستی به او شوند، آن را پس نمی‌گیرد. اما... سهم بندگان از این کرامت چیست؟ اینکه بفهمند اوست که می‌دهد و پیوسته می‌دهد؛ پس در تمامِ آنچه داده و تمام مراتب وجودشان، او را ظهور دهند؛ از خور و خواب، خانه‌داری، نوع پوشش، عطر و بو، و حتی گرفته تا تمام ویژگی‌های اخلاقی و افکار و عقایدشان. این، کرامتی است که این روزها و شب‌ها در پی آنیم و در حریم کریم و کریمهٔ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) دنبالش می‌گردیم. (علیه‌السلام) برگرفته از ۹۸/۴/۲۲ @Lotfiiazar
کرامت، عزت و برتری ذاتی است. پس شخص کریم در هر شرایطی و نسبت به هرکسی دارد؛ زیرا هرگز نمی‌تواند خلاف ذات خود عمل کند. کریم، کاری ندارد که طرف مقابلش داراست یا ندار؛ در هر حال، آنچه را دارد، به او می‌دهد، بدون اینکه هیچ توقعی از او داشته باشد. چشمهٔ کرامت، خداست که از کَرمش هستی را آفریده و پایدار نگه داشته است؛ و حتی اگر اهالیِ هستی به او شوند، آن را پس نمی‌گیرد. اما... سهم بندگان از این کرامت چیست؟ اینکه بفهمند اوست که می‌دهد و پیوسته می‌دهد؛ پس در تمامِ آنچه داده و تمام مراتب وجودشان، او را ظهور دهند؛ از خور و خواب، خانه‌داری، نوع پوشش، عطر و بو، و حتی گرفته تا تمام ویژگی‌های اخلاقی و افکار و عقایدشان. این، کرامتی است که این روزها و شب‌ها در پی آنیم و در حریم کریم و کریمهٔ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) دنبالش می‌گردیم. (علیه‌السلام) برگرفته از ۹۸/۴/۲۲ @Lotfiiazar
📋 سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر در شهر مشهد خلاصۀ 19 16 خنثی کردن تفرقه‌افکنی هرگز تصور نکنید که مسلمانان در زمان‌های گذشته به شکل علنی شرک آوردند یا شدند. اصلاً این‌گونه نبود؛ بلکه آن‌ها به اسلام راضی شدند. آن‌ها دچار کفر و خفی شدند؛ کافر بودند ولی واقعاً خودشان را می‌دانستند. واقعاً فکر می‌کردند، سپاه اسلامند و برای اسلام در حال جنگ هستند. نکتۀ ظریف و قابل تأمل اینجاست که... متن کامل در لینک زیر: saehat.ir/خلاصه-دروس/ادب_توحيد/تفرقه-افكني @Lotfiiazar
هدایت شده از ⚜ بزم اندیشه ⚜
🌺💚🌺💚 💚🌺💚 🌺💚 💚 آمدی و شدی برای عالم تا هر دلی در هر جای زمین و هر وقتِ زمان، رو به سوی تو ایستد؛ حتی اگر نامش، زبانش، مسیرش با تو یکی نباشد. آمدی تا عالم و آدم، پیر و جوان، زن و مرد، سیاه و سفید، و ، همه تو را ببینند و حجت، تمام باشد که ، دیدنی و دوست‌داشتنی است. آمدی تا خدای باشی و دلیل تمام عاشقان. آمدی تا محبوبِ همه شوی. آمدی.‌‌.. نه، اصلاً تو خودِ عشقی خوش آمدی. دوستت داریم با تک‌تک نفَس‌هایمان: حسین... حسین... (علیه‌السلام) 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar 💚 🌺💚 💚🌺💚 🌺💚🌺💚
، عزت و برتری ذاتی است. پس شخص کریم در هر شرایطی و نسبت به هرکسی کرامت دارد؛ زیرا هرگز نمی‌تواند خلاف ذات خود عمل کند. کریم، کاری ندارد که طرف مقابلش داراست یا ندار؛ در هر حال، آنچه را دارد، به او می‌دهد، بدون اینکه هیچ توقعی از او داشته باشد. چشمهٔ کرامت، خداست که از کَرمش هستی را آفریده و پایدار نگه داشته است؛ و حتی اگر اهالیِ هستی به او شوند، آن را پس نمی‌گیرد. اما... سهم بندگان از این کرامت چیست؟ اینکه بفهمند اوست که می‌دهد و پیوسته می‌دهد؛ پس در تمامِ آنچه داده و تمام مراتب وجودشان، او را ظهور دهند؛ از خور و خواب، خانه‌داری، نوع پوشش، عطر و بو، و حتی گرفته تا تمام ویژگی‌های اخلاقی و افکار و عقایدشان. این، کرامتی است که این روزها و شب‌ها در پی آنیم و در حریم کریم و کریمهٔ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) دنبالش می‌گردیم. (علیه‌السلام) برگرفته از 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar