❤️ادمین خادمتان بعدازمدت طولانی درایتادوباره آدرس جدیدکانال عشق https://eitaa.com/eshgh14 درایتامنتظرقدوم مبارک شمابزرگوارانیم. فعلاعضوشویدتاراه اندازی کانال تاپیوستن تمامی سروران عزیزمان.. سپاس لطفاآدرس لینک رابرای دوستان خودبفرستید.

❤️سلااااام🖐 درایتاباشما... آدرس جدیدکانال عشق https://eitaa.com/eshgh14 فعلاعضوشویدتاراه اندازی کانال وپیوستن تمامی سروران عزیزمان.. هرچه سریعترمنتظرقدوم مبارک شما هستیم. باسپاس فراوان🙏 لطفاآدرس لینک رابرای دوستان خودبفرستید.👆🌹

این مطلب را👆حتمابرای دوستان خودبفرستیدتاهرچه زودتر بفعالیت کانال سرعت بخشیم.

سلام علیکم به حول وقوه الهی کانال عشق بعدازاعیادشعبانیه فعالیت خودراشروع خواهدکرد.کسانی که به هردلیل هنوزواردنشده اندبعدازورودبه ایتا٬به آدرس ذیل درخدمت بزرگواران خواهیم بود. https://eitaa.com/eshgh14

لطفاعزیزان دل؛ آگهی فوق رابرای هم گروهیها ودوستان وآشنایانتان در تلگرام و واتساپ ارسال فرمائید. باتشکر یاعلی💐

بسم الله الرحمن الرحیم ضمن تبریک بمناسبت اعیادشعبانیه به حول وقوه الهی کانال عشق ازامروزبه تدریج فعالیت خودراآغازودرخدمت شمانورچشمیهای عزیزخواهد بود. امیدآنکه درپرتوعنایت حضرت حق گامی هر چند کوچک درجهت اهداف مولابرداشته وهمواره درتهذیب نفس کوشاباتوسل به چهارده نورواحدبه سمت انسانی شدن ورسیدن به عشق الهی توأم بامحبت حق درپرتو بینش الهی پیش رویم . ان شاالله یاحق

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر در شهر مشهد جلسۀ ششم، 20 رجب 1439 زینت بلا [1] (قسمت اول) دانستیم که #خدا عاشق بندگانش است و این عشق ایجاب کرده مسیر #شریعت و #عبادات را برای تزکیۀ #نفس انسان‌ها باز کند. اما علاوه بر این، امتیاز ویژه‌ای هم برای کسانی که با اختیار در مسیر سلوک می‌روند، قرار داده است؛ کسانی که حتی شده، یک لحظه طعم #عشق الهی را چشیده‌اند و در پی باطن و حرکت درونی رفته‌اند. اما این امتیاز ویژه و توفیق خاص، برخلاف آنچه ما تصور می‌کنیم، نه راحتی و اوضاعِ بر وفق مراد است و نه استجابت #دعا و #کرامت؛ بلکه بردن در کورۀ عشق است تا بتوانند از زواید و ناخالصی‌ها پاک و رها شوند. بر این اساس، محال است کسی #محبت خدا را چشیده باشد و در میدان ابتلاها نیفتد. اما بسیاری از مردم، محبتشان در حدّ دوست داشتن است و عشق را نمی‌یابند. برای همین، از این توفیق ویژه و این زمینۀ آماده برای پاک‌سازی محروم‌اند. گفتیم پاک‌سازی و دفع زواید، لازمۀ حیات و سلامت است، حتی در #جسم؛ و بدون آن، روند تکامل، نه در #ماده و نه در معنا به درستی اتفاق نمی‌افتد. تمام هستی، این است. حتی دانه‌ای که می‌خواهد رشد کند و ثمر دهد، باید مرحله به مرحله، پوسته، جوانه، شکوفه و سایر زواید را کنار بزند؛ وگرنه نمی‌تواند میوه شود. حتی اگر پس از میوه شدن، خراب و فاسد شود، قابلیت رسیدن به مرتبۀ بالاتر را از دست می‌دهد و انسان، آن را نمی‌خورد. ما هم اگر در دنیا زواید جانمان را دفع نکنیم، با قلبی کر و کور و بدون ظهور استعدادهای وجودمان به خدا می‌رسیم. پس باید کورۀ بلای عشق را بپذیریم تا ما را در این امر یاری کند. وقتی عاشق با درک درونی فاصلۀ خود از معشوق، می‌خواهد به درجۀ بالای وجودش برسد، این بلاها او را یاری می‌کند. پس در مسیر محبت، هر #بلا و محنتی به ما برسد، درواقع عین مهربانی و عطا و #نعمت است. اینجاست که می‌گویند: «هرچه از دوست رسد، نیکوست»؛ زیرا احکام امتیازی را از عاشق جدا می‌کند. احکام امتیازی چیست؟ مثلاً خدا عین قدرت و بقاست و بی حدّ و نهایت؛ ولی ما ضعف و فنا داریم و محدودیم. یا اینکه خدا یگانه است و تغییر و تبدّل ندارد؛ ولی ما از صبح تا شب، هزار بار حالمان عوض می‌شود، حتی با نزدیک‌ترین اطرافیانمان. این‌ها از وجوه تمایز ما با خداست که باید کنار رود. چگونه؟ برخی با انتخاب درست و حرکت در جهت #معرفت و #عبادت؛ و وقتی کم‌کم عشق در دلمان تابید و نفسمان تغییر کرد، با یاری خدا و قرار گرفتن در کورۀ ابتلاها. .......... [1] ابن‌فارض، شاعر بزرگ مصری در قرن ششم هجری، قصیدۀ معروفی به نام تائیه دارد که کاملاً عرفانی است و شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. بخشی از این بحث، به ابیات آن قصیده ناظر است. ادامه دارد... #خلاصه #رجب1439 #جلسه_ششم @Lotfiiazar

التماس دعا

سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر در شهر مشهد جلسۀ ششم، 20 رجب 1439 زینت بلا (قسمت دوم) چون اصل در #سلوک، خواستن است. کافی است بخواهیم در جاذبۀ #عشق قرار گیریم؛ ما را می‌برد. گفتیم وقتی ما با آگاهی خواستیم و تغییر کردیم، خدا هم تغییرمان می‌دهد؛ حتی اگر ساعتی به مرگمان مانده باشد. یعنی حتی اگر در بستر مرگ بودیم و دیدیم اطرافیان و فرزندان، همه، ما را رها کرده و دنبال سهم میراث خویش‌اند و آن‌وقت از همه بریدیم و منقطع شدیم، خدا هم ما را از دامن #جلال به جمالش می‌برد. البته نه اینکه برزخمان آسان باشد؛ بلکه آن‌قدر فشارهای سخت را متحمّل می‌شویم تا جانمان نیز پاک و رها گردد. فشارهایی که به بیان #قرآن، حاضر می‌شویم همۀ عزیزان و هرچه را داریم، بدهیم تا از عذاب آن نجات یابیم. اما پس از این عذاب‌ها و فشارها، عاقبتمان خیر و جمالی می‌شود و #قرب خدا را درک می‌کنیم. کسی که این سننِ خلقت را بشناسد، در بند تعلقات نمی‌ماند و همین جا با عشق، وجوه امتیازش را از دست می‌دهد تا وجوه اتحاد یعنی اوصاف الهی از او ظهور پیدا کند. آن‌وقت دنیا را آب ببرد، او را خواب می‌برد؛ یعنی هیچ شرایط بیرونی در درون و جانش تأثیر نمی‌گذارد. برای همین هر رنج و آسیبی در عشق، به انسان برسد، به جای شکایت، شکر دارد؛ چون مقتضیِ رسیدن به اتحاد است. پس معلوم می‌شود چرا حبیب خدا، پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) باید بیشترین اذیت و فشار را در این راه متحمّل شود؛ چون قربش بیشتر و درجۀ توحیدش بالاتر است. البته شاید در حساب #عقل جزئی، این فشارها ظلم باشد. اما #محبت، همین است و خدا چون جلواتش را دوست دارد، نمی‌خواهد آلوده و ناخالص باشند و نتوانند او را نشان دهند. محنت‌ها نشانۀ این است که او خودش می‌خواهد جلواتش را به خود نزدیک کند. واقعاً اگر این فشارها نبود، این‌همه خودبینی و خودخواهی و اوصاف رذیله را چگونه می‌خواستیم از بین ببریم؟ مسئله اینجاست که اگر اینجا این وجوه امتیاز را از دست ندهیم، فردا به زور، همه چیز را از ما می‌گیرند. طوری که حتی پوست و گوشت و استخوانمان را هم نمی‌توانیم با خود ببریم. آن‌وقت خدا را ظالم می‌بینیم و از او بدمان می‌آید! اما اگر #معرفت داشته باشیم، در از دست دادن‌ها، عشق او را می‌بینیم و با #اختیار می‌دهیم. ببینید؛ ما هرچه شأنمان بالا می‌رود، برای خود، حد و حدود بیشتر می‌گذاریم و کمتر می‌توانیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم. چه شأن در مال و #مقام و چه عُجب و خودپسندی در دین و معنا یا #طمع و طلب‌کاری از خدا. پس همان بهتر که خدا هرچه به ما می‌دهد، بگیرد و نگذارد در محدودیتش بمانیم. زیرا آنچه در مسیر سلوک از دست می‌دهیم، باعث انکسار و شکست خودی‌ها می‌شود و دل از آن خالی می‌گردد. ما از خدا ممنونیم که سیستم بدنمان را طوری تنظیم کرده که زواید را از ما بگیرد. اما چرا وقتی می‌خواهد زواید شأن و روحیه‌مان را بگیرد، اعتراض و شکایت می‌کنیم؟! بدانیم اگر زواید را از دست ندهیم و بگذاریم در درونمان برود، دیگر به وحدت نمی‌رسیم؛ چون چیزهایی داریم که خدا ندارد. بیایید مثل خدا باز باشیم؛ دست و دل و فکرمان را باز بگذاریم. وقتی خدا از طریق مخلوقات و جلواتش می‌خواهد چیزی از ما بگیرد، با عشق بدهیم. از چه می‌ترسیم؟ اگر به او بسپاریم، وقتی گرفت، به جای ناراحتی تشکر می‌کنیم که سبک‌تر شده‌ایم. دیگر هم دنبال باعث بیرونی این اتفاق نمی‌گردیم. وقتی همه چیز را به خودش بدهیم، می‌بینیم که درونمان خالی می‌شود. تا جایی که حتی اگر کسی به شئونی که برای خود قائل شده‌ایم، توهین کند، نه خودمان ناراحت می‌شویم و نه از او ناراحت می‌شویم. نه اینکه فقط با حرف‌های دیگران درونمان تکان بخورد و فشار بکشد! دیگر چه رسد به اینکه کاری هم علیه ما بکنند! مگر ما که هستیم که یک «بالای چشمت ابروست»، به پر قبایمان بربخورد؟! ادامه دارد... #خلاصه #رجب1439 #جلسه_ششم @Lotfiiazar

امام حسین (ع): از خوبی‌ها و حسنات دنیا و آخرت این است که با کسی که از تو قطع رابطه کرده، پیوند برقرار نموده و کسی که تو را نااُمید نموده ببخشی و از کسی که به تو ستم کرده درگذری. ❣ @Khamenei_Reyhaneh