eitaa logo
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
326 دنبال‌کننده
332 عکس
77 ویدیو
218 فایل
این کانال به منظور بارگذاری صوت تدریس، و مطالب مهم علم "فقه" و "اصول" است.
مشاهده در ایتا
دانلود
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
✅ حجت الاسلام آقای سید مهدی باقری (زید عزه) ✅ حجت الاسلام آقای سید محمد حسینی (زید عزه) ✅ آقای محمد مهدی خواجویی (زید عزه) انشالله این دوستان و دیگر دوستان زبان‌دان در امر تبیین و تبلیغ اسلام موفق باشند.
تفاوت میان و : 🔴《》-بنا بر ریشه‌ی لغوی- عنوانِ متعارف علمی و حوزویِ کسی است که مطلبی را از بدایت تا نهایت می‌رساند و حقیقت آن را کشف می‌کند. 📌 در فضای علمی حوزه از دیر زمان -و البته در دانشگاه‌ها- به صاحب‌نظرانِ اندیشمند و متخصّصانِ متفکّر اطلاق می‌شود. 🔺️ نتیجه‌ی ، یک گزاره‌ی تصدیقیِ مستنبَط است. 🔵 در بهترین حالت، استقرای تام یا ناقص در یافته‌های علمیِ استنباط‌شده به دست متخصّصان است، یا قراردادن آن یافته‌ها در اَشکال استدلال منطقی است برای رسیدن به یافته‌ی نو و جدیدی که خود، حُکم مستنبَط نبوده، بلکه از لوازم یافته‌های اثبات‌شده است. 🔶️ حوزه‌های علمیه به هر دو قشر نیاز اساسی و مُبرم دارد. 🔷️ تفاوت میان و در استقلال در رای و عدم استقلال در رای است.شدت احتیاج به《اصول》و《فقه》-که دانش و منطق فهم درست گزاره‌های کتاب و سنت است- قابل انکار نیست. @fegh_osoul_rafiee
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
#پژوهش #تحقیق #پژوهش‌گر #محقِّق ✅ تفاوت میان #پژوهش‌گر و #محقِّق: 🔴《#تحقیق》-بنا بر ریشه‌ی لغوی- ع
از همه مهم‌تر آن است که مبلغان، منبری‌ها، رسانه‌ای‌ها، امامان جمعه و... این نیاز ضروری را در خود احساس کرده چاره‌ای کنند.
وهم به اوجِ قدسِ ناموس اِله کی رسد؟! فهمِ که نعتِ بانوی خلوت کبریا کند؟! ناطقه‌ی مرا مگر روح قدس کند مدد تا که ثنای حضرت سیده‌ی نسا کنم وحی نبوّتش نسب، جود و فُتُوّتش حسب قصه‌ای از مروتش سوره‌ی هل اَتی کند مفتقرا متاب رو از در او به هیچ سو زان‌که مس وجود را فضه‌ی او طلا کند 🔹️ قطعاتی از شعر مرحوم محقق اصفهانی در مدح فاطمه‌ی زهرا (علیها افضل صلوات المصلّین)
🔳 پاسخ به پرسش دوست عزیز و گرامی آقای متین فروغی‌زاده‌ 🔳 ❓تفاوت بین سه اصطلاح 《اکراه》 و《اجبار》و《اضطرار》چیست؟ 📚 پاسخ: 🔹️ مکرَه در اکراه، قصد و اراده‌ی تکوینی دارد، اما تنها به خاطر وعید و تهدیدِ شخص مکرِه، و احتمال عقلایی خطر و ضررِ جانی و عِرضی و مالی، دست به انجام کار می‌زند. (ر.ک مکاسب شیخ انصاری، ج۳، ص۳۱۱) 🔹️ مجبور در اجبار، مسلوب القصد است و هیچ قصدی ندارد، مانند روزه‌داری که به زور و جبر در گلوی او آب بریزند؛ فعلِ مورد نظر در واقع به مجبور (مُجبَر) استناد داده نمی‌شود. (ر.ک هدی الطالب، ج۴، ص۱۵۱) 🔹️ مضطرّ در اضطرار نیز کسی است که یا انسانی یا مرضی یا فقری یا هر حادثه‌ای او را وادار به تحمل ضرر کرده است. (ر.ک مصطلحات الفقه، ص۷۴) 📌ظاهراً از لحاظ مفهومی اضطرار اعمّ از اکراه است. و البته بین اضطراری که از انسانی پدید بیاید (اکراه) و اضطرار به موارد دیگر تفاوت‌هایی در احکام وجود دارد. 🔶️ به طور کلی، این گونه اصطلاحات، فقهی و فقهائی بوده و به همین خاطر ممکن است مفاهیم و معانی متعددی از آن‌ها اراده شود. @fegh_osoul_rafiee
🔳 پاسخ به پرسش دوست عزیز و گرامی آقای امید کِلِیچ 🔳آیا از عبارات مرحوم در مقالات الأصول (ج١، ص٥٩ تا ٦٨) اين استفاده می‌شود که ایشان معتقد است بعضی اعتبارات گاهی موجب می‌شود تا حقایقی پدید آید که دیگر ارتباطی با اعتبار معتبِر و ذهن او ندارد؟ آیا از کلام مرحوم آقا ضیاء عراقى چنین مطلبی برداشت می‌شود؟ 📚 پاسخ: عبارات و کلمات مرحوم در بحث حقيقت وضع در کتاب مقالات الأصول و نهاية الأفكار دالّ بر اين است که علقه و ارتباط بین لفظ و معنا -که سببِ تصوّر معنا هنگام تصوّر لفظ می‌شود و حتی زشتی و زیبایی معنا به لفظ سرایت می‌کند- نمی‌تواند اعتبار محض باشد. 🔸️ سپس اعتبار محض را این گونه توضیح می‌دهد که اعتبار محض به صورتی است که هیچ واقعیتی جز اعتبار معتبِر ندارد و در صورت غفلتِ لاحظ (مُعتبِر) از مُعتبَرِ خود و یا مردن او معتبَر نیز منعدم شده و از بین می‌رود؛ فلذا در مقالات الأصول (ج١، ص٦٢) می‌گوید:... ولکن لم تکن من الاعتبارات المحضة المتقوّمة بالاعتبار محضاً، بحيث تنعدم بانقطاعه. 🔹️ در نهاية الأفكار (ج١، ص٢٦) نيز ميگوید: ليست تلك العلاقة و الارتباط الخاص من سنخ الإضافات الخارجية التي توجب إحداث هيئة خارجية، كهيئة السريرية الحاصلة من ضمّ الأخشاب بعضها ببعض على كيفية خاصة، و كالفوقية و التحتية و التقابل و نحوها من الإضافات و الهيئات القائمة بالأمور الخارجية التي كان الخارج ظرفاً لنفسها... و لا من سنخ الاعتباريات التي لا يكون صقعها إلا الذهن، كما في النسب بين الأجزاء التحليلية في المركبات العقلية في مثل الإنسان و الحيوان الناطق، بل هي متوسطة بين هاتين. ایشان در این کلام به روشنی امر حقیقی، امر انتزاعی و اعتباری را توضیح می‌دهد و در ادامه نیز نوعی دیگر از اعتباریات را که بین‌بینی هستند بیان کرده می‌گوید: فکانت سنخها من قبیل الاعتباریات التی کان الخارج موطن منشأ اعتبارها، كما نظيره في الملكية و الزوجية. 🔸️ و در ادامه نیز توضیح می‌دهد که قبل از جعل لفظ برای معنا طبیعت لفظ و طبیعت معنا تنها در ذهن وجود دارد، اما بعد از وجود دو طرف آن علقه و ارتباط، ملازمه‌ی بین لفظ و معنا می‌شود ملازمه‌ی خارجیه، به صورتی که هر گاه لفظ تصور شود آن علقه و ارتباط بین لفظ و معنا نیز حقیقتاً و خارجاً تحقق پیدا می‌کند. 🔹️ هنچنین در مقالات الأصول (ج۱، ص۶۴) نیز می‌گوید: اگر قرار است اعتبار بدون وابستگی به معتبِر در خارج باقی بماند ناگزیر باید بگوییم جعل و قرارداد معتبِر، منشأِ به‌وجود‌آمدن ملازمه و علقه بین لفظ و معنا می‌شود به صورتی که حتی اگر معتبر غافل شود یا بمیرد آن علقه و ملازمه -با وجود اقتضاء- باقی است. @fegh_osoul_rafiee
📖 ٢- المال و حقیقته: مال را از سه دیدگاه لغت، عرف و شرع معنا می‌کند. 🔸️ ایشان می‌گوید شیءى نزد عرف دارد که نوع عقلاء میل به آن دارند و آن را می‌طلبند و ذخیره می‌کنند و برای به‌دست‌آوردن آن از هم سبقت می‌گیرند و حاضرند در مقابل آن شیء، چیز با ارزشی پرداخت کنند؛ ایشان این‌ها را از اوصاف مال عرفی می‌داند. 🔹️ در مقابل نیز معتقد است به صِرف وجود اوصاف و حالات بیان‌شده در به شیء تعلّق نمی‌گیرد، بلکه به اعتبار وجود منافع محلّله‌ی در شیء به آن اطلاق می‌شود. 📌 نکته‌ی دیگر در این بحث بیان نسبت عموم و خصوص من وجه بین《مال》و《ملک》است. @fegh_osoul_rafiee
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
#محقق_خویی #مصباح_الفقاهة #كتاب_البيع #چکیده‌ی_مباحث 📖 ٢- المال و حقیقته: ✅ #محقق_خویی مال را از س
✅ سوال مهمّی که در ذیل کلمات قابل طرح است این است که نسبت بین《》و《》چیست؟ عموم و خصوص مطلق یا عموم و خصوص من وجه؟ 🔸️ به دیگر بیان، آیا می‌توان چیز‌هایی را تصوّر کرد که دارند، اما اوصاف و حالات را ندارند؟ @fegh_osoul_rafiee