eitaa logo
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
6.2هزار دنبال‌کننده
10.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
192 فایل
آشنایی با فرقه های عجیب ادیان و مذاهب – عرفان های کاذب مهدویت – مدعیان دروغین مهدویت آئین ها– جشنها و مراسم عجیب عجایب جهان باستان- فرازمینیها و اتفاقاتی که توضیحی بر تبادل 👇👇 @jh1397 ❌کپی مطالب و فیلم های کانال فقط با ذکر لینک و آیدی کانال مجاز است❌
مشاهده در ایتا
دانلود
@ferghe_mavara 🌸🍃 إنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ 🍃🌸 🌸🍃 میلاد دختر نبوت 🌸🍃 همسر ولایت 🌸🍃 مادر امامت 🌸🍃 حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) مبارک باد 🍃🌸 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
چگونه عرفان اصیل و بدلی را بشناسیم ❓ قسمت (سوم) 3️⃣ ♦️ بشر جدید، پیوسته در اضطراب، دلهره، اندوه، غم و احساس سردرگمی و بی هویتی به سرمی برد؛ و علم و عقل جدید نیز نتوانسته این مشکلات روحی و روانی او را برطرف نماید. 🔷 بشر امروزی در جست و جوی چیزی است که برای او شادی، نشاط، آرامش و امیدِ به زندگی را پدید آورد؛ چیزی که موجب شود انسان، تفسیر و تصویر معناداری از جهان هستی داشته باشد، و با رضایت باطن زندگی کند. 🔶 بنابراین باید گفت، تنها چیزی را که در این معنویت‌ها، عاید انسان می‌شود نوعی رضایت باطن (سازگار با زندگی آدمی در دنیا) است یا اینکه در نظر خود شخص، زندگی پس از دنیا هم می‌تواند وجود داشته باشد هم نه، بستگی به میل و سلیقه هر انسانی دارد.[4] 🔷 پس خود فرد است که تصمیم می‌گیرد، که آیا زندگی دیگری به غیر از زندگی این دنیا وجود داشته باشد یا نه؛ روشن است که در اینجا دین هیچ گونه نقشی در زندگی یک فرد ندارد. 🔶 به همین خاطر باید گفت که معنویت دینی، با معنویت سکولار تفاوت اساسی و بنیادین دارد. 🔷 باید گفت: معنویت دینی، انسان را محدود و محصور به زندگی دنیا نمی‌داند؛ بلکه زندگی اصلی او را جایی دیگر دانسته و زندگی دنیا را با همه شادی‌ها و بیم‌ها و امیدهایش صرفاً به منزله گذرگاه و پُلی برای وصول به حیات حقیقی می‌داند. 🔶 از نگاه اسلام، معنویتِ منهای خدا، معنا و جایگاهی ندارد. اصولاً بدون اتصال به منبع اصلی حیات، نشاط و امید حقیقی حاصل نخواهد شد، و این، معنویت دینی است که انسان را به منبع اصلی حیات متصل می‌کند و ذیل سایه او، به وجود و حیات انسان معنا می‌دهد. 🔷 بنابراین در یک تقسیم بندی کلی، می‌توان عرفان را به دو دسته عرفان دینی و عرفان سکولار تقسیم کرد. 🔶 عرفان دینی، یعنی عرفانِ برآمده از ادیان الهی؛ عرفانی که نه تنها هدف نهایی خود را وصول به خدا یا قرب الهی می‌داند؛ بلکه معتقد است ابزار وصول به این هدف نیز باید برآمده از دین یا مطابق با آموزه‌های دینی باشد و یا دست کم با آموزه‌های دینی مخالفتی نداشته باشد. 🔷 در مقابل، به هر نوع عرفانی که با آموزه‌های دینی مخالفت کرده و یا به آنها بی اعتنا بوده و همچنین غایت و هدف سلوک را چیزی جز خدا معرفی کند، و یا به دروغ ادعای رساندن انسان به خدا را داشته باشد، در حالی که حقیقتاً چنین چیزی وجود ندارد؛ «عرفان سکولار» می گوییم. 🔶 پس به هر گونه معنویتی که چیزی غیر از خدا را هدف خود قرار می‌دهد، هر چند آن مورد امری ماورایی باشد، یا با ابزاری غیر از دین و شریعت، در صدد وصول به هدف نهایی خود باشند، نیز واژه سکولار صادق است. 🔷 از طرفی همه عرفان‌های دینی را لزوماً نمی‌توان عرفان حقیقی دانست؛ زیرا ممکن است یک دین، دست خوش تحریف یا جعل شده باشد و تصویری غیر واقعی از منبع و منشأ هستی، خدای متعال، ارائه دهد. 🔶 در چنین دینی، با وجود آن که هدف نهایی شخصِ عارف، وصول به خدا است؛ اما خدایی که در آن دین، مطرح است، خدایی غیر حقیقی و غیر واقعی است. بنابراین، عرفانِ برآمده از چنین دینی، عرفانی بدلی و کاذب خواهد بود. 🔷 برای مثال، عرفان یهودی یا عرفان قبالا، با وجود آن که برآمده از آیین یهود است، ولی به دلیل تحریفی بودن دین یهود، عرفان آن نیز نمی‌تواند عرفانی حقیقی باشد؛ بلکه در زمره عرفان‌های کاذب و دروغین به حساب می‌آید، هرچند در ظاهر برای مخاطبان خود جذابیت‌هایی هم داشته و موجب جلب نظر آنها شده باشد. ♦️ هم چنین عرفان مسیحی را هم نمی‌توان جزو عرفان‌های حقیقی دانست؛ هرچند عرفان مسیحی برآمده از دیانت مسیحی است، اما دیانت مسیحی موجود، دیانتی تحریفی و بلکه تا حدود زیادی جعلی به شمار می‌رود. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....🔻🔻
چگونه عرفان اصیل و بدلی را بشناسیم❓🔻 قسمت (پایانی) 4️⃣ ♦️ می توان گفت : جامع‌ترین تعریف از عرفان را«قیصری»، عارف نامی دوره اسلامی ارائه داده است. وی می‌نویسد: 🔷 «علم به خداوند سبحان از حیث اسماء، صفات، مظاهر او و شناخت حالات مبدأ، معاد، حقایق عالم و چگونگی رجوع این حقایق به حقیقتی یگانه ـ ذات احدیت ـ و همچنین شناخت راه سلوک و مجاهده برای خلاصی نفس از تنگناهای قیود جزئی (دنیا و شهوات) و اتّصاف آن به صفت اطلاق و کلیت پاکی کامل و شهود در مرحه فنا و بقا».[5] 🔶 در تعریف قیصری هم به خوبی مشخص است که عرفان دارای دو بال است که از آن به «عرفان نظری» و«عرفان عملی» تعبیر می‌شود. 🔷 عرفان نظری، علم به حقایق و معارف ناب است که همه آنها به شناخت حقّ سبحانه، اسماء و صفات باز می‌گردد و عرفان عملی، سیر و سلوک در راه رسیدن به کمالات معنوی، اتصال به خداوند و رهایی از مادیات، با هدف دور کردن دل از انحطاط و رسیدن به تکامل شایسته آن است. 🔶 با توجه به این تعریف، عرفان عملی، مقدمه عرفان نظری است؛ زیرا ابتدا باید با قدم صدق و با اخلاص تمام، قلب را از اغیار پاک کرد تا به مرحله شهود رسید تا حقیقت آنگونه که شایسته است، بر سالک جلوه‌گر شود. 🔷 از این دیدگاه، راه عرفان، راه عمل بی‌چون و چرا به همه دستورات شریعت، بالا رفتن از نردبان سلوک(از ظاهر به باطن) و پاک کردن دل که حرم الهی است، از بت‌های خودساخته و معنویت‌های بدلی و کاذب. 🔶 به تعبیر دیگر، عرفان هم عمل به ظاهر دستورات الهی است و هم پاک کردن قلب است و هر دو برای عارف لازم و ضروری است. آری، اصل، پاک کردن و نورانی کردن قلب است، تا سالک دارای قلبی صیقل‌خورده و صاف که حقایق در آن جلوه‌گر است، شود. 🔷 در این صورت است که همه اعمال و رفتار ظاهری و دستورات ریز و درشت شریعت، مفهوم پیدا می‌کند و به همراه آن اعضا و جوارح عارف نیز نورانی می‌گردد. 🔶 در آخر باید گفت: عرفان و معنویت حقیقی آن چیزی است که از دینی حقیقی و واقعی برآمده باشد. عرفان حقیقی نه تنها هدفی حقیقی و واقعی را دنبال می‌کند؛ بلکه در آموزه‌های سیر و سلوکی خود نیز کاملاً تابع شریعت و دین حقیقی است. عرفان حقیقی عرفانی است که تنها راه وصول به معشوق و منبع حقیقی هستی را، خدای متعال و جلب رضایت او می‌داند. 🔷 بنابراین یک عارف حقیقی برای طی طریق و وصول به معشوق، همیشه تابع فرامین خداوند متعال است؛ تا به همان صورتی که او می‌خواهد رفتار کند؛ زیرا برای یک عارف معنا ندارد، که برای رسیدن به معشوق، به رفتارهای خلاف خواست و اراده او روی آورد، و یا اینکه خود را با ابزارهای غیر عقلانی و بدلی مشغول کند. 🔶 از طرفی هم خدای متعال پیام و خواسته‌های خود را به صورت شفاف، دست نخورده و معصومانه، توسط آخرین فرستاده خود در اختیار بشر قرار داده است؛ و بعد از ایشان هم ائمه معصومین (علیهم السلام) و علماء عامل و عارف به دین الهی مبیّن و نشان دهنده سره از ناسره هستند. ♦️ پس عرفان حقیقی، عبارت است از عرفانی که هم غایت آن و هم روش وصول به آن غایت، برآمده از دین حقیقی و معصوم از خطا و انحراف باشد. هر نوع عرفانی که غیر از این باشد، در زمره عرفان‌های کاذب و دروغین محسوب می‌شود. 🔻پی‌نوشت: [1]. observator [2]. حاجتی، میر احمدرضا، عصر امام خمینی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۳، ص ۸۴. [3]. ملکیان، مصطفی، راهی به رهایی، تهران، نشرمؤسسه نگاه معاصر، ۱۳۸۰، ص ۳۷۶. [4]. ملکیان، مصطفی، مشتاقی و مهجوری، تهران، نشرنگاه معاصر، ۱۳۸۶، ص ۲۷۶. [5]. یثربی، سید یحیی، عرفان نظری، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، ۱۳۷۲، ص ۲۳۲. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
کتیبه رمزگشایی نشده «رونگورونگو» 🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
کشتی گمشده ی سن خوزه به ارزش ۱۷ میلیارد دلار⛵️🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
هیچ منبعی تاریخ دقیق « میلاد حضرت مسیح (ع) » را مشخص نکرده ✝️🔻 قسمت (اول) 1️⃣ ♦️ برای نخستین بار در سال ۲۲۱ پس از میلاد در نوشته ‌های سکستوس ژولیوس افریکانوس، 25 دسامبر به عنوان روز تولد مسیح ذکر شده و رفته رفته در بخش بزرگی از دنیای مسیحیت مورد قبول واقع شده است. 🔷 در مرحله بعد نیز بدون وجود مزاحمینی مانند مومنین سرسخت اولیه این روز به شیوه پیروان ادیان شرک آلود قبل از ظهور مسیح به عنوان روز جشن برای نکوداشت میلاد عیسی مسیح تعیین شده است. ♦️ انتخاب 25 دسامبر به عنوان زادروز عیسی مسیح و برپایی جشن و سرور در آن روز در اوایل قرن چهارم مورد حمایت کنستانتین امپراتور روم که به پدر کلیسا مشهور است واقع شد و بدین ترتیب آیین کریسمس بیش از پیش در دنیای مسیحیت تثبیت گردید. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2 ادامه دارد....🔻🔻
هیچ منبعی تاریخ دقیق « میلاد حضرت مسیح (ع) » را مشخص نکرده ✝️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ 🔻 اسقف اعظم ارامنه آرداک مانوکیان در کتاب «جشن‌های کلیسای ارمنی» می‌نویسد: 🔷 «درباره تاریخ تولد عیسی آگاهی‌ های دقیق و موثقی در دست نیست. انجیل ‌ها نیز در این باره آگاهی ‌های ناچیزی می‌دهند. هیچ منبعی هم در دست نیست که با آن بتوان تاریخ دقیق میلاد مسیح را نشان داد. 🔶 تا سده چهارم میلادی، همه مسیحیان میلاد مسیح را روز ششم ژانویه جشن می ‌گرفتند، امّا در این سده، کلیسای کاتولیک رم تصمیم می‌ گیرد که روز تولد عیسی مسیح را در 25 دسامبر جشن بگیرند». 🔷 در منابع دیگر کریسمس شکل مسیحی شده جشن «روز تولد خورشید شکست ناپذیر» در امپراطوری رم ذکر شده است که به عنوان نماد زایش خورشید و اتمام زمستان برگزار می شده است. 🔶 این جشن نیز یک آیین شرک آلود بوده است که در آن رومیان هر ساله از ۱۷ تا ۲۵ دسامبر برای تشکر از سیاره کیوان یا خدای کشت و زرع به جشن و شادخواری مشغول می شدند. 🔷 میترائیسم یا آیین پرستش ایزد در ایران باستان از دیگر ریشه های کریسمس مسیحی ذکر شده است که در آن در 25 دسامبر مردم انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به بهانه میلاد الهه میترا جشن می‌گرفتند و رومیان فراوانی نیز ایرانیان را در این جشن همراهی می کردند. 🔶 به طور کلی به نظر می رسد نوید آغاز بهار و گذر زمستان برای تمامی آیین های چند خدایی پیش از مسیحیت به نوعی با شادی و جشن همراه بوده است. 🔷 در تحلیل چگونگی عقب نشینی زعمای مسیحی در قرون اولیه در مورد به کارگیری رسم و رسوم پاگانی باید گفت به احتمال قوی این کار برای جذب پیروان ادیان شرک آلود به آیین مسیحیت انجام شده است. 🔶 در واقع کلیسای کاتولیک با تعیین روز ۲۵ دسامبر به عنوان روز میلاد عیسی مسیح خواسته است به مراسم های زمستانه پیروان پاگانیسم در آن زمان، اعم از معتقدان به خدایان رومی و یونانی و میترا و نیز ادیان باستانی مصر که همگی به طور متفق القول جشنی زمستانی در کیش خود داشته اند؛ معنا و مفهوم مسیحی داده و بر پیروان خود بیافزاید. 🔷 با این حال اختلافاتی که در مورد تاریخ برگزاری جشن میلاد مسیح بین عیسویان وجود دارد نشان دهنده آن است که این سیاست کلیسا مورد تایید تمامی رهبران و مومنین مسیحی نبوده و مخالفت هایی نیز وجود داشته است. هرچند نه به شدت مخالفت های دو قرن اول. 🔶 بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک رم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن می گیرند. 🔷 برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین و فلسطین جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می کنند و ارامنه نیز به طور منحصر به فردی روز میلاد مسیح را در ششم ژانویه جشن می‌گیرند. 🔶 بر این اساس، بیشتر مسیحیان غربی هستند که 25 دسامبر را به عنوان روز تولد مسیح به رسمیت شناخته اند؛ اما مسیحیان ارتدوکس شرق، ششم ژانویه را برای جشن میلاد پیامبر خود، به رسمیت می شناسند. 🔻 اختلافات بر سر جشن های کریسمس در جهان مسیحیت گاهی به مناقشات بزرگی منجر شده است. ♦️ مثلا در انگلستان در دوران حکومت کرومول در اواسط قرن هفدهم میلادی، پیوریتن ‌ها که اعتقادات مسیحی محکمی دشاتند با جشن‌ گرفتن کریسمس به عنوان سنتی پاگانی و آمیخته با رسوم مشرکین مخالفت کردند و حتی پارلمان انگلستان مدتی جشن گرفتن کریسمس را ممنوع اعلام کرد. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
درخت عجیبِ « داماد » در آلمان 🌴🔺 به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2