#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_3 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 _آخه کارت خنده داره مثل جوجه اردک افتادی دنبال من. حرفا رو من می‌زنم؛ دعواهاشو من می‌کنم اما تو خوش و خرم کنارم می‌شینی و انتخاب واحدتو می‌کنی. اذیت نشی یه وقتی. _مرسی گلم. تو الان به ملتی واسه انتخاب واحد کمک کردی. بابا پتروس، بابا دهقان فداکار. جامعه‌ی دانشجویی ازت ممنونه. _اَه خفه بابا. کارت تموم شد، پاشو بریم. امشب مهمون داریم. کلی کار مونده. دیر برسم خونه مامان اعدام انقلابیم می‌کنه. _هلیا باورم نمیشه تو با این همه ادعا و تخسی، میری خونه و مثل کوزت کارِ خونه می‌کنی. مطمئنم اگه یه بار بیام از کار کردنت یه عکس هنری بگیرم عکس قرن میشه. به حرفش خندیدم و دستش را کشیدم تا به کنار ماشینم رسیدم. سوار که شدیم دوباره شروع کرد. _میگم هلیا بابات که واسه قبول شدنت توی دانشگاه دویست و شیش خریده، بگو واسه فارغ التحصیلیت یکی از اون خوشگل و مامانیای جدید برات بخره. _حالا کو تا فارغ التحصیلی. اگه بخره به تو چی می‌رسه؟ _عقل نداری مگه؟ خب الان تقریباً سه ساله که من هر روز آویزونتم و دارم با این ماشین میام و میرم. دیگه دلمو زده. عوضش کن دیگه. _خیلی روت زیاده دختر. این همه پررویی رو از کجا میاری؟ _استعداد ذاتیه عزیزم. _استعدادت منو نکشه استعداد برتر. با هم خندیدیم و به طرف خانه حرکت کردیم. از وقتی وارد دانشگاه شدم فرزانه بهترین دوستم بود و همیشه همراهم. من و او به لحاظ فرهنگی و اعتقادی به هم نزدیک بودیم. هر چند تفاوت‌های رفتاری زیادی داشتیم. او دختری بود با چهره‌ای معمولی، چشم و ابرویی قهوه‌ای تیره و صورتی گرد و تپل. اندام چاقی نداشت اما نسبت به من پرتر بود و شکموتر. بعد از رساندن او به خانه رفتم. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_4 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 ماشین را وارد حیاط کردم. حیاط خیلی بزرگی نبود اما ماشین من و پدر در آن جا می‌شد. باغچه‌ی کوچکی هم داشت که به سلیقه‌ی مادر پر از گل و سبزیِ خوردن شده بود. در سالن را که باز کردم، بوی غذاهایی که به دست هنرمند مادر برای مهمانی شب پخته شده بود، هوش از سرم برد و اشتهایم را تحریک کرد. از همان جلوی در شروع کردم به درآوردن لباس‌هایم، چادر لبنانی، مقنعه و مانتو... تا آشپزخانه رفتم اما مادر را ندیدم. سلام بلندی کردم. _هوم چه بوی خوبی؟ کجایی یانگوم جان؟ دلم ضعف رفت. مادر در حالی که موهایش را بین حوله می‌چلاند از حمام بیرون آمد. پوست سفیدش به خاطر حمام رفتن قرمز شده بود. مادر چشم و ابروی مشکی داشت با موهای مشکی فر و بلند. قد متوسط و هیکلی تپل که کسی جرات گفتن این کلمه را به او نداشت. با لبخند به طرفم آمد. _سلام گل دختر. زودی لباس عوض کن که حسابی کار داریم. صورتش را بوسیدم و به طرف اتاقم رفتم. خانه سالن بزرگی داشت با سه اتاق خواب. اتاق پدر و مادر جدا بود و اتاق من و خواهرم حلما کنار هم. آشپز خانه هم روبروی ورودی و وسط سالن بود. _چشم مامان خانوم الان میرم لباس کوزتیم رو می‌پوشم و تا وقتی ژان وال ژان بیاد و نجاتم بده، در خدمتتم... مامان غذا رو رو که پختی پس کارت چیه؟ _تو بیا. قول میدم بی‌کار نمونی. _اونو که مطمئنم. راستی اون دختر لوست کجاست؟ فقط من کوزتم و باید کمک کنم؟ _رفته کتابخونه. تو که می‌دونی کنکور داره مادر. _مادرِ من، الان نزدیک یک سال مونده‌ ها. لباس که عوض کردم، دختر خوبی شدم و دیگر غر نزدم. تا شب به مادر که برای پذیرایی از مهمان‌هایش وسواس و استرس داشت، کمک کردم. با تمام شدن کار به اتاق رفتم تا لباس عوض کنم. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿 مولای غریب و تنهای من، با تو عهد می‌بندم که عهدم را نشکنم. عهدی ‌که با تو بستم تا در همه‌ی عمر یاورت باشم و تنها نگذارمت. عهد بستم تا دلت را به درد نیاورم. شرمنده‌ام از این همه عهدشکنی... 🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_5 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 در خانه برای مهمانی‌ها پیراهن‌های بلند و گشاد اما همیشه شیک و خوش دوخت می‌پوشیدم. شالم را هم هر بار به مدلی جدید می‌بستم. در آینه به بررسی خودم پرداختم. چهره‌ام از نظر خیلی‌ها جذاب بود اما من فکر می کردم ابرو و موی قهوه‌ای و صورتی تقربیا کشیده با پوستی نه چندان شیر برنج و لبی کوچک، چندان جذاب هم نیست؛ البته چشمان میشی‌ و کشیده‌ام را خودم هم دوست داشتم. کمی خودم را برانداز کردم. نقصی ندیدم. بوسه‌ای برای دختر درون آینه فرستادم و در دل خدا را خاطر این موجود بی‌نقصی که خلق کرده بود، شکر کردم. پدر غروب، زودتر از هر روز به خانه برگشت. فروشگاه مواد غذایی داشت. مهربان‌ترین و منطقی‌ترین پدری بود که می‌شناختم. دختر دوست بود از آن بیشتر عاشق مادر. در که باز شد، خودم را به آغوشش پرت کردم. با خنده دادی زد. _پدر صلواتی بزار برسم بعد. خیر سرت بیست و دو سالته. هنوزم مثل دوسالگیت وقتی میام می‌پری بغلم؟ مادر به طرف ما آمد. مرا به عقب هل داد و با پدر دست داد. سلام و احوال پرسی کرد. _حامد جان بس که تحویلش می‌گیری هنوز لوس باقی مونده. اگه به یکی از اون خواستگاراش بله داده بود، الان باید می‌رفت استقبال شوهرش. حالا بازم میاد خودشو واست لوس می‌کنه. با چشمان گرد شده دست به کمر زدم و جلوی مادر ایستادم. _مامان؟ چطور می‌تونی اینقدر تابلو به دختر دردونه‌ت حسودی کنی؟ یه جوری خودتو بین من و بابا میندازی فکر می‌کنم حتماً زن بابامی... به جون خودم. رو به پدر کردم. و چهره‌ی مظلومی درست کردم. _راستی ژال وال ژان عزیز چه خوب که اومدی منو نجات بدی. این خانوم تناردیه بس که از من کار کشیده کف دستام سابیده شده. _از دست تو دختر آتیش پاره. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_6 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 در حالی که به ما می‌خندید، به طرف اتاقش رفت. تا بسته شدن در با شوق نگاهش کردم. بی‌نهایت دوستش داشتم. مادر می‌گفت به این خاطر است که خیلی شبیه او هستم. راست می‌گفت جدا از شباهت چهره، قد و هیکلمان هم شبیه هم بود. قدی بلندتر از متوسط و سایز لارج تعریف دقیقی از من و پدرم بود. با نیشگونی که مادر از دستم گرفت به خودم آمدم. _هوی دختر بسه نخوری شوهرمو. دست روی جای نیشگون گذاشتم و نوازشش کردم. _آخ مامان دردم گرفت. خداییش شانس آوردیم هوو نداریا. اگه داشتی یه روزه چشاشو در می‌آوردی. _همین که شما دوتا هستین بسمه دیگه. مگه نشنیدی دختر هووی مادره. از خنده‌ی حرف مادر روی مبل ولو شدم. پدر که بیرون آمد، سراغ حلما را گرفت. _حلمای بابا کجاست؟ حلما از اتاقش سلام کرد و خبر داد که در حال لباس پوشیدن است. او هم که آمد مثل من خودش را برای پدر لوس کرد و باز هم مادر حرصش را نشان داد. همه می دانستیم مادر برای شوخی این طور است و در دلش به خاطر محبت ما خدا را شکر می کند. حلما دختری احساساتی بود و از لحاظ ظاهر، کپی برابر اصل مادر. فقط نسخه‌ی لاغر او به حساب می آمد. خاله‌ها، دایی‌ و پدربزرگم قرار بود بیایند. با آمدن خاله زهره، مهمانداری ما هم شروع شد. البته حلما هم لطف کرد و برای کمک کردن خودش را رساند. خاله زهره یک پسر هفده ساله و دو دختر بیست و دوازده ساله داشت. بعد از آن‌ها دایی رضا و همسرش آمدند و پدربزرگ هم همراشان بود. بعد از فوت مادربزرگ با پسرش زندگی می‌کرد. دایی سن زیادی نداشت. همسرش هم بسیار خون‌گرم بود. باردار بود و به سختی جابجا می‌شد اما هیچ وقت از بودن پدربزرگ گله نکرد. خاله زبیا با خانواده دیرتر از همه رسیدند. پسرهای دو‌قلوی خاله هشت سال داشتند که با آمدنشان زلزله به پا کردند. دخترش هم با دخترِ کوچکِ خاله زهره جیغ جیغ را شروع کرد. مهمانی مثل همیشه در جمع صمیمی این فامیل به شادی تمام شد. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

⭕️ ثبت نام جدید آموزش تخصصی داستان نویسی ⭕️ 💠 انجمن نویسندگان انقلابی رمان (انار) 💠 🔰 آموزش کارگاهی نویسندگی رمان، زیر نظر اساتید مجرب حوزه داستان؛ در موسسه فرهنگی_هنری باغ انار 🔰 👥 گروه انجمن: https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 📢 کانال انجمن: https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿 بانوی آب و آتش صبورترین بانوی تاریخ، مرا به رسم صبرت مفتخر فرما. دعا کن برایم که صبوری کنم برای عزیزانم و هر آنکه درحقم بد کرد. آجرک الله یا بقیه الله 🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_7 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 روز اول کلاس‌‌ها با شوخی‌های فرزانه زیر گوش من و لودگی بعضی پسر و دخترها تمام شد. فرزانه بین سه دختر، در سالن بیرون از کلاس، ایستاده بود. _فرزانه من باید برم. چقدر فک می‌زنی؟ بیا دیگه. _گلم قبلنا خوش اخلاق‌تر بودیا. دخترهایی که کنارش بودند هم حرفش را تایید کردند. با حرص به سر فرزانه ضربه‌ای زدم. _بچه پررو من بداخلاقم؟ آره؟ یه بار که جا گذاشتمت و خودم رفتم حالت جا میاد. _جون خودت شوخی کردم. تو الهه‌ی اخلاقی. الان میام دیگه. از بین دخترها آتنا، دختری تمام عملی و البته نچسب، هم به اعصاب خرابم دامن زد. _هلیا تو چته امروز؟ نکنه استاد تو رو واسه کنفرانس با این پسره خلیل‌زاده گروه کرده ناراحتی؟ _پ ن پ واسه سوراخ شدن لایه ازون عزا گرفتم. _اوه حالا گفتم چی شده. هم گروهی به این جیگری. نمی‌خوایش ردش کن بیاد طرف خودم. لبخندی به طرز فکرش زدم و همان طور که کوله‌ام را روی دوشم جابجا می‌کردم، به طرف خروجی ساختمان رفتم. _اون آدم آویزون ارزونی خودت. از همین حال مال تو. فرزانه تو هم بدو بیا تو ماشین منتظرتم. صدای خنده‌هایشان باعث شد لبخندی به لبم بنشیند.به ماشین که رسیدم، خواستم کیفم را روی صندلی عقب بگذارم که متوجه شدم کلاسورم را جا گذاشته‌ام. سوییچ و گوشی را برداشتم و به طرف دانشکده برگشتم. نزدیک که شدم، گوشی در جیبم زنگ خورد. پای پله‌ها رسیدم. همزمان با بالا رفتن از سه پله‌ی جلوی ورودی، سر و صداها باعث شد بی‌خیال از جواب دادن به گوشی شوم. سر که بلند کردم، بالای پله‌ها بودم و مواجه با تنه‌ای که عقب عقب رو به جمعیتِ جلوی ورودی، به من رسید. در کمتر از ثانیه‌ای رسید و با برخوردش، به عقب پرت شدم و این عقب، پایین پله‌ها بود. دستم زودتر از بدنم به زمین رسید. همان لحظه خرد شدن استخوانم را حس کردم. در شوک بودم. پسری که به من برخورد کرده بود، جلو آمد. _خانوم حالتون خوبه؟ چیزیتون شده؟ باید برین درمانگاهی چیزی. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_8 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 اعصاب خراب آن روزم با وضع پیش آمده و درد دستم، مرا به نقطه جوش رساند. در حالی که دست پر دردم را به دست دیگرم گرفته بودم، به سرعت از جا بلند شدم. در صورتش بُراق شدم. _مگه بچه‌اید که جلوتونو نگاه نمی‌کنین و عقب عقب راه میرین؟ _ببخشید حواسم نبود. دستتون چیزیش شده؟ بی‌توجه به اطراف خیره به او باز هم داد زدم اما او نگران به اطراف نگاه می‌کرد. _به شما چه ربطی داره. مگه دکترید؟ عوض احوال پرسی جلوتونو نگاه کنین. در همین لحظه فرزانه خودش را به من رساند. با سرعت و قدرت دست سالمم را کشید و مرا به طرف محل پارک ماشین برد. با دیدن رنگ پریدگی و دستپاچه شدن او تعجب کردم. آخرین لحظه‌ای که از محوطه‌ی دانشکده خارج می‌شدم، حضور افراد زیادی کنار آن پسر توجهم را جلب کرد. با رسیدن به ماشین سوییچ را به طرف فرزانه گرفتم. _فرزانه تو رانندگی کن. بریم یه بیمارستان. فکر کنم دستم شکسته باشه. بدجوری درد داره. فرزانه گویی که تازه به خودش آمده باشد، به طرفم برگشت و من ناراحتی را در چهره‌اش دیدم. _روانی پاچه گیر، آخه من چی بهت بگم دختر. بین این همه آدم، تو صاف باید بخوری به امیر حسین آزاد اونم وسط هواداراش؟ _چی میگی تو. اون دیگه کیه؟ قبل از سوار شدن، پسری با هیکلی ورزشکاری و تیپ جدید و به اصطلاح بعضی‌ها دخترکش را دیدم که نفس زنان به طرفمان می‌دود. بریده بریده حرف می‌زد. _خانوم، امیر گفت بیام دنبالت ببرمت دکتر. ببینیم چیزیت نشده باشه. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739