قالبهای شعری 🌹🌹🌹 رباعی شعری چهار مصراعی است که مصراع سوم آن، معمولاً قافیه ندارد؛ گرچه رباعیهایی که هر چهار مصراعش قافیه دارد هم موجود است. رباعی، قالبی ایرانی است و از زمان رودکی تا حال در شعر فارسی رواج داشته است. درون‌مایه‌ی آن، بیشتر عاشقانه، عارفانه و فلسفی است و مناسب‌ترین قالب، برای ثبت لحظه‌های کوتاه شاعرانه است. خیام، عطار، مولوی و بابا افضل کاشانی، از بهترین رباعی‌سراها به شمار می‌روند. چند رباعی: گر مرد رهی، میان خون باید رفت از پای فتاده، سرنگون باید رفت تو پای به راه در نِه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت (عطار) 🌺🌺🌺 من درد تو را ز دست آسان ندهم دل برنَکَنم ز دوست، تا جان ندهم از دوست به یادگار، دردی دارم کان درد به صد هزار درمان ندهم (مولوی) 🌺🌺🌺 گفتی که ز بهر مجلس افروختنی در عشق چه لفظهاست اندوختنی ای بی‌خبر از سوخته و سوختنی عشق آمدنی بود، نه اندوختنی (سنایی) 🌺🌺🌺 آرایه‌های ادبی، دکتر هادی، ص۴۷ - ۴۹. #قالبهای_شعری #رباعی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

عاشقی از محمدعلی مجاهدی در بهار عاشقی، تنها جنون گل می‌کند کاندرین آب و هوا، نشو و نمایی دیگرست پیرو صائب شدم در این غزل، آن جا که گفت: عشق را بی‌دست و پایی، دست و پایی دیگرست یک آسمان پرواز، مجاهدی، ص ۱۰۲. #عشق #جنون #صائب https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

سخنانی از سید حسن حسینی در مورد تبسم و لبخند💐💐💐 تبسم، انقلابی در کشور لبهاست و اخم، کودتایی در پهنه‌ی پیشانی! ☘☘☘ دعایی که از صافی لبخند بگذرد، بوی اجابت می‌دهد! ☘☘☘ اگر دهن‌کجی، تربیت درستی داشت، لبخند می‌شد! ☘☘☘ فقر ویتامین، جسم را تهدید می‌کند و فقر لبخند، روح را! ☘☘☘ سکانس کلمات، حسینی، ص ۲۹۷ و ۲۹۸. #سیدحسن‌حسینی #لبخند https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

بیتهایی از حافظ به حُسن و خُلق و وفا، کس به یار ما نرسد تو را در این سخن، انکارِ کار ما نرسد اگر چه حُسن‌فروشان به جلوه آمده‌اند کسی به حسن و ملاحت، به یار ما نرسد به حقّ صحبت دیرین که هیچ محرم راز به یار یک‌جهتِ حق‌گزار ما نرسد... دلا، ز رنج حسودان مرنج و واثق باش که بد به خاطر امّیدوار ما نرسد چنان بزی که اگر خاک ره شوی، کس را غبار خاطری از رهگذار ما نرسد شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۳۷۲. #حافظ #شاخ‌نبات‌حافظ https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

خواب در ادارات😂😂 از ابوالقاسم حالت گفت مردی: در ادارات از چه روی شخص، بیش از قهوه نوشد چای و آب؟ شوخ‌طبعی گفت: زیرا غالباً قهوه، ما را باز‌ می‌دارد ز خواب دیوان خروس لاری، اشعار طنز ابوالقاسم حالت، ص ۱۳. #ابوالقاسم_حالت #قهوه #خواب‌د‌رادارات https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

ارسالی شاعران و همراهان کانال🌹🌹🌹 با سپاس از ارسال‌کننده 👇👇👇🙏🙏🙏

😂😂 افتاده 😂😂 این طرف یک نفری هست که زار افتاده آن طرف یک نفری هست نزار افتاده پدرم با سی و پنج سال نشد بازنشست چونکه بیمار شد و گشت ز کار افتاده راه ها بسته شده راه گریزی هم نیست به گمانم که در این جاده چنار افتاده لنز خود پاک نکرده است گمانم عکاس عکس معشوق نبینید که تار افتاده داد استاد فقط هشت نفر را نمره سحر و سوده و سیمین و بهار افتاده هر کجا می نگرم تار ببینم دنیا روی این عینک من بس که بخار افتاده از درون سبد میوه ی هاجر خانم توی کوچه دو سه تا موز و خیار افتاده یک نفر گیج شد از حال برفت و بنشست نرس آمد وَ به من گفت فشار افتاده با تفنگی که به دوربین مسلح بوده کرد شلیک سپس گفت شکار افتاده میهمان آمده و کنگر ما را خورده چند روزی است که او شام و ناهار افتاده یک نفر گفت برو مولوی و فردوسی هر طرف را نگری پوند و دلار افتاده یک نفر آمده از چین و تجارت می کرد دور از موطن و از شهر و دیار افتاده چونکه افتادگی از خصلت مردان باشد باش سنگین چنان سرو کنار افتاده آسمان بار امانت نتوانست کشید به گمانم که ترازوش ز کار افتاده علیرضا تیموری

بیتهایی از ناصر فیض مقیم غربت شبهای ساده‌ی غزلم ارادتم به مقام قصیده، کامل نیست به جز دوبیتی چشمت که حُرمت شعر است کسی برای غزل، احترام قائل نیست گناه اول، گزیده‌‌ی اشعار ناصر فیض، ص ۱۶۹ و ۱۷۰. #غزل #قصیده #دوبیتی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حکایتی از بوستان سعدی گم‌شدن کودک همی‌ یادم آید ز عهد صِغَر که عیدی برون آمدم با پدر به بازیچه، مشغول مردم شدم در آشوب خلق، از پدر گم شدم برآوردم از هول و دِهشت خروش پدر، ناگهانم بمالید گوش که: ای شوخ‌چشم، آخرت چند بار بگفتم که: دستم ز دامن مدار؟ به تنها نداند شدن طفل خُرد که مشکل توان راه نادیده بُرد تو هم طفل راهی، به سعی ای فقیر برو دامن راه‌دانان بگیر مکن با فرومایه مردم نشست چو کردی، ز هیبت فروشوی دست به فِتراکِ پاکان درآویز چنگ که عارف، ندارد ز دریوزه ننگ... لغات: صغر: کوچکی، کودکی. دهشت: ترس. گوش مالیدن: تنبیه کردن. شوخ‌چشم: بی‌شرم، گستاخ. به تنها: تنهایی. نداند: نتواند. شدن: رفتن. هیبت: بزرگی، شکوه. دست فرو شستن: کنایه از صرف نظر کردن. فتراک: تَرک‌بند، تسمه‌ای که از پیش و پس زین اسب آویزند. دریوزه: درخواست، سوال. کلیات سعدی، بوستان، باب نهم در توبه و راه صواب، ص ۳۸۹. #بوستان_سعدی #گم‌شدن‌کودک https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303