در ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام بشارت خورشید --------- پنجره وا شده و بوی سحر می آید نفسی تازه کنید از نفس مهتابش مسجد عشق به آوای سحر آذین شد می رسد بوی اذان از طرف محرابش نیمه ی ماه رسید آینه را روشن کرد گلی از جنس سحر سوی چمن می آید حُسن این ماه همین است که جبرائیل اش می دهد مژده به گلزار حسن می آید نیمه ی ماه شد و ماه ترین ماه آمد آفتاب از نفسش باز جلا می گیرد کوثر نور شد از آمدنِ او جاری خانه ی کعبه ازو آب بقا می گیرد پرده برداشت ز رخسار حسن می بینید خالق عشق قداست به حرم آورده ست شب میلاد کریم ابن کریم است ای دل مادر جود و کرم ، جود و کرم آورده ست مجتبی آمد و از آمدنش ای یاران ناگهان برکه ی آئينه و گل دریا شد پلک خود را که به رخساره شکوفا می کرد غنچه ی خنده به لبهای علی پیدا شد عجبی نیست اگر می شنوید آوایی ماه و مهتاب در اینجا به سخن می آیند قدسیان بال و پر خویش گشودند امشب همه از عرش به دیدار حسن می آیند شب میلاد حسن باشد و از میلادش همه جا جلوه ی خورشیدی او مشهود است دست او دست کرم ، دست کرامت آری بارش رحمت حق در کف این مولود است این که در دامن مادر شِکُفَد لبخندش اوّلین سبط نبی ، پاره ی قلب زهراست نه فقط نور دلِ حضرت حیدر باشد بلکه در جود و سخا لطف و کرم بی همتاست او که مولود صیام است و کرامت دارد رمضان فخر کند از کرم مولودش چون کریم است و کریمانه عطاها دارد سائلی نیست که نومید شود از جودش قلب خود را بسپار ای دل عاشق بر او کز در خانه ی او عشق نشان می گیرد مثل ابری که به بارد به کویرستان ها «یاسر» از مرحمت اوست که جان می گیرد ** محمود تاری «یاسر»

مدح امام حسن مجتبی ع با قدومش راه هر گمگشته پیدا میشود جلوه ای از حی سرمد باز افشا میشود ما ز بالای عیارش اینچنین دانسته ایم ، واژه های شعر با نامش مُطَلّا میشود ارث دارد از پدر رفتار را،ابن الکریم، در دل این خانه یک دنیا گدا جا میشود با حلول جوشش این چشمه ی ماه شِگَرف سرزمین آسمانها بکر و زیبا میشود نور اسماعیلی اش خورشید وار آمد ز ره، پیش پایش هر سرابی موج دریا میشود گاهِ قحطی دید چشم کوفه ی آن روزها با دعایش دست ابر آسمان وا میشود صبحدم یعنی شب میلاد آقا جانمان آن که پای طلعتش خورشید هم پا میشود سالها با عشق او سر کرده ایم و میکنیم عاشقی اینگونه با معشوق معنا میشود در جُزام غفلت از جان رسته ایم و عاقبت با مسیح فاطمه این مرده احیا میشود از غبارانیم و امیدیست ما را زین سبب، خاک راهش هرکه باشد اهل بالا میشود در بیان وصفش این تعریف هم گنجاندنیست هر که گوید یا حسن دلبند زهرا میشود #محمد_حسن_جنتی

#مربع_ترکیب #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام ما را برای دین خدا غیرتی بده بهر ولیّ و راه ولا همّتی بده بهر نثار هستی مان فرصتی بده تا جان دهیم بهر شما رخصتی بده ما روی دل به جانب دلبر گرفته ایم دل بر تو داده ذکر مکرّر گرفته ایم تا میل دوست بر که بیفتد چه خواهد او تا آن که یار بر که دهد ساغر و سبو تا او برآورَد ز که حاجات و آرزو تا گوشه چشم یار بیفتد کدام سو ما ظرف دل به جانب بالا گرفته ایم بر عکس یار میل تماشا گرفته ایم تا این که نقش یار بیفتد به جام ما باشد به سوی دوست نگاه مدام ما نیمه نگاه او شده رمز دوام ما تنها به ذکر اوست همیشه کلام ما ما باده ای ز حُسن رُخش از ازل زدیم مستانه تا به حشر ز شهد و عسل زدیم دلدار ما تجسم زیبایی خداست او حُسن مطلق است و به جان ها چه آشناست حُسنی که تا همیشه فروغ نگاه ماست زیبایی خدا به جمالش چه دلرباست گفته نبی چنین و قلم هم چنین نوشت او عقل محض باشد و دردانه ی بهشت وجه جمیل ، حضرت حق ، نام او ، حسن یوسف بگیرد از رخ او آبرو ، حسن زمزم کند به اشک دو چشمش وضو ، حسن خواهی شوی عزیز خدا پس بگو ، حسن ذکر حسن به صفحه ی دل ها جلا دهد بر قلب ما همیشه نشان از خدا دهد زیبایی هر آن چه گل از روی او بُوَد کعبه به شوق سجده به ابروی او بُوَد قبله که ملک به سرِ کوی او بُوَد چشم زمین و اهل سما سوی او بُوَد تو واسطه به فیض خداوند عالمی آئینه ی خدای، نمای مجسمی وقتی نشستی به درِ خانه چه ها شود محشر شود ز مردم و غوغا به پا شود چشم همه به دیدن آن مه لقا شود تا راه خلق بسته و جان رونما شود منْشین دگر کناره ی خانه بهار من دل می بری ز اهل جهان ای قرار من ما را خدا به خاطر حُسن تو آفرید نقش تو را به صفحه ی دل دلربا کشید زیباتر از تو دیده ی اهل جهان ندید یوسف کجا و روی تو ای قبله ی امید هر کس به شوق آمد و بیتی غزل سرود سوگند می خورم همه الهامی از تو بود جان را خدا چه واله و محبوس تن نوشت گل را میان حلقه ی باغ و چمن نوشت گاهی به خطّ یاس و گهی یاسمن نوشت دل را اسیر و کشته ی عشق حسن نوشت گر دل شده حسینی و مشتاق کربلاست این از کرامت حَسن و لطف مجتباست تو سبط اکبری و به وحی خدا امین قرآن بخوان که صوت تو باشد چه دل نشین با نغمه ی حجازی و آهنگ خوش طنین هستی میان حلقه ی خاتم چنان نگین بنگر که مصطفی تو را تشویق می کند جبریل خط وحی را به تو تطبیق می کند مادر برای دیدن تو ، دارد اشتیاق عالم ز دست با کرمت کرده ارتزاق چهره بپوش ، می کشی از ما بدین سیاق سازد بهشت بر سر خاک رَهَت رواق باشد رواق دیده ی ما جای پای تو ماها کجا که عاشق تو شد خدای تو نالایقیم اگر چه ولی ترک سر کنیم آلوده ایم و میکده آلوده تر کنیم رخصت بده به درب سرایت نظر کنیم یا لااقل ز کوی کریمان گذر کنیم گر برقع از رُخَت بگشایی که محشر است گویند روی دلکِشِ تو چون پیمبر است ما را همین که نام شما می بریم و بس ما سائلیم و بردن نام کریم بس پرسه زدن بر این در و در این حریم بس بر فخر ما همین که تو را نوکریم بس نیمه نگاه خود به دلم چون طبیب کن آقا زیارتی ز بقیعت نصیب کن #محمد_مبشری

#مناجات_با_خدا ببین که عبدی ، غریب و تنها به حال زار و ، به اوج غم ها نموده از جان ، تو را تمنا تو را بخواند ، به آه و آوا الا که هستی ، خدای دل ها الهی العفو - الهی العفو نشسته ام با ، دل شکسته به اشک چشم و ، به قلب خسته این روسیاه که ، دل به تو بسته به درگه تو ، ببین نشسته بخوانمت من ، به اشک و نجوا الهی العفو - الهی العفو به حق آهِ ، دل پیمبر به جان طاها ، قسم به حیدر به سوز و اشکِ ، یتیم مضطر تو را قسم به ، شهید بی سر به جان زینب ، به حق زهرا الهی العفو - الهی العفو اسیر رویا ، پر از خیالم ز غفلت خود ، چرا ننالم پر از گناه و ، شکسته بالم ببین حزین و ، گرفته حالم بده وصالم ، به حق طاها الهی العفو - الهی العفو ببین گدایم ، ببین فقیرم به ناکجایم ، ببین اسیرم تویی ندایم ، تویی ضمیرم خطاب عفوِ ، تو را بگیرم اگر بمیرم ، کنم تمنا الهی العفو - الهی العفو همه خطا و ، همه گناهم ببین چه پست و ، چه روسیاهم بَدم ولی من ، تو را بخواهم چه می شود گر ، کنی نگاهم تویی پناهم ، به حق مولا الهی العفو - الهی العفو عشق و قرارم ، فقط علی است شفیع و یارم ، فقط علی است چاره ی کارم ، فقط علی است دارو ندارم ، فقط علی است به گوشه چشمی ، کند چه غوغا الهی العفو - الهی العفو #محمد_مبشری

آسمونیا امشب تو خونه ی فاطمه مهمونن برای نو رسیده ملائکه لالایی می خونن این کیه که تو چشاش جاریه عصمت با خنده هاش دلارو برده به غارت سبط پیمبر خدا خوش اومد کریم آل مصطفی خوش اومد امام حسن، امام حسن، یا مولا گل علی و زهرا تو نیمه ی ماه خدا اومد عالم شده پر از نور آقام امام مجتبی اومد امام حسن مقتدای عالمینه برادر ارشد آقام حسینه هر کسی روی ماهشو می بینه گل تبسّم رو لباش می شینه امام حسن، امام حسن، یا مولا هر کسی که دلش خواست بهترین بنده خدا باشه تنها راهش همینه که پیرو راه شما باشه مِهر شما با گِل شیعه عجینه آرزومون اینه که بیایم مدینه برات یه گنبد طلا بسازیم شبیه مشهد الرضا بسازیم امام حسن، امام حسن، یا مولا ما نوجوونا اهل نماز و مسجد و دعا هستیم خدا رو شکر همیشه یاد امام و شهدا هستیم ما همه مون عاشق کرب و بلاییم فدایی قاسم بن مجتباییم تو این مسیر تا همیشه می مونیم منتظران صاحب الزمونیم امام حسن، امام حسن، یا مولا مهدی شریفی

#امام_مجتبی علیه السلام #سروده_ای_نامرسوم چند #تضمین به تربیت از #حافظ، نمیدانم، #صائب، #شاطر_عباس_صبوحی، #عماد_خراسانی، #حافظ، #محمد_سهرابی، #فاضل_نظری قلم عشق گرفتم که در این موسم عید صفحهْ مشکی کنم و نامه ی اعمال سفید ناگه از خامه ی دل این سخن پخته رسید (آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه ی فال به نام منِ دیوانه زدند) بی خود از خود شدم افتاد به قلبم تپشی گفتم ای خسرو جان، ای که سخاوت منشی خود نشان ده به دل غم زده راه و روشی (تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بی چاره به جایی نرسد) رو گرفتم سوی آن مظهر رحمان و رحیم خواستم تا که بگویم سخن از حال وخیم ناگهان حال دلم و خوب شد و گفت نسیم (ندهد فرصت گفتار به محتاج کریم گوش این طایفه آواز گدا نشنیده است) تا که قنداقه ی او فاطمه آورد به دست گل لبخند به لب های علی دایره بست ذکر این حال به روی ورق اینگونه نشست (روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است آری افطار رطب در رمضان مستحب است) چه شود گر که نگاهت به گدایی گذرد چشم پوشی کند و حال مرا هم بخرد تو نظر کن که خدا از گنه ما گذرد (ای که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد) کن نگاهی به من ای آینه ی "یاستار" قبل از آن روز که بر ما گذرد کار از کار وای اگر وعده ی دیدار بیفتد به مزار (آبرو می رود ای ابر خطا پوش ببار که به میزان عمل نامه سیاه آمده ام) جز دُر مهر علی نیست در این بسته صدف خدمت حضرت او بوده مرا اصل و هدف تا کمی نور بگیریم از آن شاه شرف (نام ما را بنویسید به ایوان نجف نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده) عرش بوسند به خاک حرمت زائر ها مومن چشم تو هستند همه کافر ها گل فشان است به توصیف رخت خاطر ها (خواستند از تو نویسند شبی شاعر ها عاقبت باقلم شرم نوشتند نشد) #سید_روح_الله_مؤید

#رمضان_المبارک هرچه گشتم، مثل من خیره سری پیدا نشد بار بد بودم، برایم مشتری پیدا نشد جای من آخر حیا کردی که بین توشه ام... جز گناه غفلت و پرده دری پیدا نشد ‌ روسیاهی که دلش از جرم بسیارش شکست همدمی نزدش به جز چشم تری پیدا نشد یا قدیمَ المَنّ وَ الإحسان برای این گدا از همین خانه، پناه بهتری پیدا نشد بهتر از زهرا که لطفش دائم و بی منت است واسطی تا از گناهم بگذری، پیدا نشد سال ها از آتش هر رنج و غم جز چادرش... بر سرم حصنی و سایه گستری پیدا نشد در میان اولیائت بهتر از شاه نجف بهر اسم اعظم تو مظهری پیدا نشد هرچه پیغمبر صدا زد در میان لشگرش روز خندق جز علی، جنگاوری پیدا نشد اول هر اول و آخِر به هر آخِر علی است بر وجودش اولی و آخِری پیدا نشد چون حریم کربلا و مثل آغوش حسین بین عالم کهف امن دیگری پیدا نشد آی روزه دارهای تشنه، فَابکِ لِلحسین چون که از او هیچ لب تشنه تری پیدا نشد تشنگی اش جای خود آخر بگو دیگر چرا بهر ذبحش غیر کهنه خنجری پیدا نشد؟! زینب کبری هرآنچه گشت، بر جسم حسین جای سالم، قدر یک انگشتری پیدا نشد #محمد_جواد_شیرازی

#مدح_امام_حسن_علیه_السلام بر در خانه ی آقا به تمنای کریم صف کشیدند شب وروز گداهای کریم من به جز خیر ندیدم زکرمخانه ی او بنده ام بنده ی شرمنده ی مولای کریم ماهمه سائل دستان کریم حسنیم چشم داریم به احسان و به اهدای کریم آفتاب کرم دوست به او می تابد غرق انوار الهی شده دنیای کریم جز حسن نیست کریمی که زبانزد باشد ما ندیدیم دراین دایره همتای کریم این قبیله به خدا عادت احسان دارند نیست غیر از کرم وجود سجایای کریم نفر چارم اصحاب کسا اوست ولی لقب اوشده بین همه آقای کریم نکشد منت حاتم که کند فخر براو هرکه دارد به کف اش گوهر دریای کریم اف بر آن زن که پس از دیدن آثار کرم زهر غم ریخت به جان ودل دانای کریم گفت برهمسر خود زود برو، قاتل او مات و مبهوت شد از صبر وشکیبای کریم شکرلله که «وفایی» به کرمخانه ی دوست متبرک شده شعر تو به امضای کریم #سید_هاشم_وفایی

#پی_دی_اف #pdf 『کتاب حَسَن جان』 ♦️ متن مولودي هاي ميلاد امام حسن مجتبي عليه السلام ◈براي اجراي مداحان اهلبيت عليهم السلام در ماه مبارك رمضان ◈اجرا شده توسط مداحان مشهور کشور

بسم الله الرحمن الرحیم سرود ولات امام حسن مجتبی علیه‌السلام بند اول نيمه‌ی ماه خدا، ماه کامل اومده فصل شيدايی شده، عشق هردل اومده۲ بارون لطف و کرم، جاريه از هرطرف فاطمه مادر شدُ، شد پدر شاه نجف ۲ آسمون مدينه پر نور روی زمين همه غرق سرور کوری چشمای سختی‌وغم رسيده وقت شادی‌وشور۲ کانون شادی و شور و صفا، حسن اميد سفره‌ی شاه وگدا، حسن دليل شادی قلب پيمبر و پسر اول شيرخدا حسن۲ "کریم آل‌الله حسن، کریم آل‌الله حسن" ۳ بند دوم يا کريم اهل‌بيت، دم‌به‌دم روی لبم اسم تو گل مي‌کنه، تو قنوت هرشبم۲ مزه‌ی زير لبم، ميشه اَحلی مِن عَسَل وقتی‌که ذکرم می‌شه، يا سپهدار جمل۲ اسم تورو حتی دشمنات می‌برن با ترس و احترام خشم تو مظهر خشم خدا صلح توئه اوج هر قيام۲ جلوه‌ی کامل لطف خدا، حسن مظهرعصمت و روح‌دعا، حسن به‌جای تسبيح آخر هر نماز صدوهجده‌دفعه ذکرمه ياحسن۲ "کریم آل‌الله حسن، کریم آل‌الله حسن" ۳ بند سوم تو همین روزا آقا، با مدد از مادرت سايه‌بون خوشگلی، می‌سازيم بالاسرت ۲ چارتا گنبد پيش‌هم، آخ که چه خوشکل می‌شه قبله‌ی دل‌های ما، سمت تو مايل می‌شه۲ ورودی ميشه باب‌القاسمُ يه سقاخونه ی امّ‌بنين به اميد خدا بقيع می‌شه بهترين نقطه‌ی روی‌زمين۲ به همه دردا دوا و شِفا، حسن باعث و بانی خلقت ما، حسن دسته‌جمعی ايشالله می‌سازيم برات ضريح‌وگنبد ازجنس طلا، حسن۲ "کریم آل‌الله حسن، کریم آل‌الله حسن" ۳ #مجتبی_خرسندی