از کم و کسری رعیت چه کسی با خبر است که همه خواهشم از تو دو عدد چشم تر است آبرودار ترین بنده ی الله تویی پس بده آبرویم  آبرویم در خطر است باید از سینه ی من  پرده خودت برداری تا ببینی که فقط داغ تو روی جگر است حر شود هر که تو بر او نظری اندازی جز تو هر کس که نگاهم بکند بی اثر است نچشد تلخی ایام گدای تو حسین روزگارش بخدا که شکر اندر شکر است عمر، خوب است که خرج علی اکبر بشود غیر از این هر چه که باشد ضرر اندر ضرر است هیچ کس کاش نمی‌دید که در کرببلا دیده ی خواهر تو گوشه ی گودال تر است نفست تنگ شد و خواهر تو داد کشید پاشو از سینه اش ای شمر که او محتضر است نزنیدش که ز تاب و ز توان افتاده یک نفر نیست بگوید که فقط یک نفر است #بهمن_ترکمانی #شعر_مناجات_سیدالشهداء

بخر مقابل چشمانِ خوب‌ها بد را بزن به نام خودت این بدِ زبانزد را میان ماندن و رفتن از انتخاب نگو بگیر راه سقوطِ منِ مردّد را همیشه سنگِ دلم راهِ اشک را بسته تلنگری بزن ای روضه! بشکن این سد را ببخش، حاجتِ من کمتر است از کَرمت خودت بخواه برایم هر آنچه باید را به جمعِ گریه‌کنان؛ بین ابرها بردی همان‌ کسی که خودش را به گریه می‌زد را شهادتِ نفسم یاحسین و یاحسن است نگیر از لب خشکم فراتِ اَشهد را مسافر حرمم؛ روی بالِ سجاده سلامِ صبح به مبدأ رسانده مقصد را کلاغ را چه به پرواز با کبوترها! کسی سیاه ندیده‌ست رنگِ گنبد را بحقّ پای سپاهِ پیاده‌ی حرمت نگیر از دستم اربعینِ مشهد را #شعر_مناجات_سیدالشهداء #امیری_حسین_و_نعم_الامیر #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له #رضا_قاسمی

سرکش شده بود ، سر به راهت شده است دلبسته ی پرچم سیاهت شده است این سینه که یک ماه در اندوه تو سوخت دلتنگ شب اول ماهت شده است هرچند که نوکرت فقط زحمت بود مُردیم و نمُردیم ، بگو قسمت بود دلخوش به همینیم که آقا شاید این گریه و اشک ، مرهم زخمت بود هر کس که خودم به پاش افتادم ، رفت آنکس که براش جان خود دادم ، رفت اندوه و غم خودم ز دست دگران تا روضه ی تو شنیدم از یادم رفت در عین رهایی ام دچارم کردی سنگِ سیَهَ م ، تو زرنگارم کردی از رحمت واسعه ت به کشتیِّ نجات مانند حبیب و حر سوارم کردی گرچه عملم درخور تو نیست ، حسین هرچند که این زیاده خواهیست ، حسین تکلیف مرا به مادرت روشن کن سهم من از اربعین بگو چیست ، حسین رفتند همه ، مانده ام اینجا نگران خرج سفرت به دخل من بود گران تنهام ولی مرا به کس نسپاری من جلد توام نه جلد بام دگران من محض تو کردم به جهان پشت ، آخر کوبیده ام هی به سینه ام مشت آخر هی میروم و نمیروم ... این که نشد دلشوره ی کربلا مرا کُشت آخر دردیست به دل دوا شود با حرمت مرغی ست به سینه پر زند تا حرمت خواندم به قنوت ربّنا ... کرببلا رفتم به سجود و گفتم آقا حرمت #شعر_مناجات_سیدالشهداء #اربعین #محرم_۱۴۰۳ #ایمان_دهقانیا

#اسارت در بزم عام، ز اهل و عیال تو، این گروه آن یک کنیز خواهد و آن دیگری غلام اطفال ما گرسنه، شب و روز، تشنه‌لب یک شب کسی نداد به ایشان به شام، شام

#مجلس_یزید_ملعون یا مزن چوب جفا را بر لب و دندان من یا بگو بیرون روند از مجلست طفلان من یا نزن شرمی نما از روی زهرا مادرم یا بزن مخفی ز چشم خواهر گریان من من پی ترویج قرآن آمدم این جا که گشت چوب خزران تو مزد خواندن قرآن من ای ستمگر! هر چه می‌خواهی بزن اما بدان بوسه‌گاه مصطفی باشد لب عطشان من در اُحُد جد تو دندان پیمبر را شکست باید از چوب تو اکنون بشکند دندان من بارها و بارها پیوسته دید آزارها هم سر خونین من، هم پیکر عریان من سخت‌تر از چوب تو بر من نگاه زینب است چوب تو نه، اشک او آتش زند بر جان من خواندن آیات قرآن زیر چوب خیزران با خدا این بوده از روز ازل پیمان من من شدم در زیر چوب خیزران مهمان تو مادرم در پای طشت زر بُوَد مهمان من دست "میثم" را از آن گیرم که پیش از بودنش همچنان دست توسل داشت بر دامان من #غلامرضا_سازگار

#ورود_کاروان_اهل_بیت_ع_به_شام می‌چکد از سر خونین تو خون تازه کشت ما را به خدا غصه‌ی بی اندازه کار ما سخت شده، تازه رسیدیم به شام همه با سنگ رسیدند دم دروازه... #مجتبی_شکریان

#ورود_کاروان_اهل_بیت_ع_به_شام خنده بر پاره گریبانی‌مان می‌کردند خنده بر بی‌سروسامانی‌مان می‌کردند پشت دروازه‌ی ساعات معطل بودیم خوب آماده‌ی مهمانی‌مان می‌کردند از سر کوچه‌ی بی‌عاطفه تا ویرانه سنگ را راهی پیشانی‌مان می‌کردند هر چه ما آیه و قرآن و دعا می‌خواندیم بیشتر شک به مسلمانی‌مان می‌کردند بدترین خاطره آن بود که در آن مدت مردم روم نگهبانی‌مان می‌کردند هیچ جا امن‌تر از نیزه‌ی عباس نبود تا نظر بر دل حیرانی‌مان می‌کردند #علی_اکبر_لطیفیان

#ورود_کاروان_اهل_بیت_ع_به_شام #حضرت_زینب_س_شام فاطمه! مادر سادات! چه آمد به سرت؟ شامیان عید گرفتند به قتل پسرت سنگ و خاکستر و دشنام و کف و زخم زبان کوچه ‌کوچه شده مزد زحمات پدرت بوسه از دور به پیشانی بشکسته بزن اگر افتد به سر پاکِ حسینت نظرت شانه بر گیسوی زینب بزن و اشک بریز گر به دروازۀ ساعات بیفتد گذرت دیگر از چوب و لب خشک نگویم سخنی بیش از این نیست روا تا که بسوزد جگرت چون مه نیمه درخشد به کنار خورشید سر عباس که خود هست حسین دگرت مادر زینب! از زینب مظلومه بپرس دخترم! در ملاء عام چه آمد به سرت؟ یا محمّد بنگر حق ذوی‌ القربی را کشت اولاد تو را امت بیدادگرت "میثم!" از بس سخن از سوز جگر می‌گویی شعر تو در نفس سوخته گشته شررت #غلامرضا_سازگار

#روضه_های_خانگی برکت بسیار دارد روضه های خانگی رحمت سرشار دارد روضه های خانگی مشتری زهراست جنس اشک و فروشنده دو چشم رونق بازار دارد روضه های خانگی می توان با قطره ای شش دانگ دریا را خرید تجریَ الانهار دارد روضه های خانگی خانواده زیر پرچم با بصیرت می شوند معجز عمار دارد روضه های خانگی روضه های خانگی را فاطمه سر می زند عطر و بوی یار دارد روضه های خانگی منزل بی روضه ظلمانی ست با روضه بهشت حاصل پر بار دارد روضه های خانگی زرق و برق ظاهری خواب و خیالی بیش نیست با درونت کار دارد روضه های خانگی نیست کمّیت مهم، چون با حضور فاطمه میهمان بسیار دارد روضه های خانگی بر حرم نزدیک شو تا دور باشی از گناه حال استغفار دارد روضه های خانگی صاحب اصلیّ مجلس مهدی آل عباست مطلع الانوار دارد روضه های خانگی مهدیا جانم فدایت روضه مادر بخوان سوزش مسمار دارد روضه های خانگی آجرک الله مولا، خاطرات سهمگین از در و دیوار دارد روضه های خانگی گو «کلامی» با توسل مشکل آسان میشود نسخه بر بیمار دارد روضه های خانگی #شاعر_ولی_الله_کلامی_زنجانی

ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم خیلی حسین زحمت ما را کشیده ای خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم یک عمر دم حسن شده و بازدم حسین این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم این اربعین زیارت ما را ردیف کن ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم #احمد_ایرانی_نسب

#صلی_الله_علیک_یا_اباعبدلله مرثیه مجلس یزید لعنت الله علیه می رسد روضه به یک طشت خدا رحم کند خیزران کاش به زخم دل ما رحم کند چند جای لبت از چوب ترک خورده حسین زخم چشمان ترت باز نمک خورده حسین با سرت خنده کنان حرمله بازی می کرد خیزران با دل یک قافله بازی می کرد مگر از خاطره ام می رود آن بزم عذاب می چکید از لب آن مردک سرمست شراب خواهرت می رسد از راه طنابی بر دست دشمنت دور سرت پیک شرابی در دست مست بود و به دهانش غزلی کفر آمیز تکیه می کرد به ضرب المثلی کفر آمیز دخترت خواست روی پنجه ی پا برخیزد به تماشای تو در طشت طلا برخیزد هر چه کردم نگذارم به تو سوگند نشد خیزران از لب و دندان تو دل کند نشد #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان #امام_حسین_علیه_السلام #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #حسن_کردی

#ام_المصائب_زینب #شام_بلا #مجلس_یزید_ملعون #ماه_صفر بس احترام دیدیم آن هم چه احترامی در حال انتقامند آن هم چه انتقامی بغض گلو گرفته با اشک خو گرفته یک قافله سکوت و غوغای بی کلامی بعد از تو ای حبیبم شد درد و غم نصیبم حتی نه آشنایی ، حتی نه التیامی اطرافمان به شادی سرگرم رفت و آمد دلشادمان نکردند…حتی به یک سلامی از کوچه‌ها و بازار در بین چشم انظار ما را عبور دادند این مردم حرامی دلخسته از اسارت، مجروح از جسارت من این چنینم و تو زخمی سنگ بامی من کشته‌ی نگاه یک مشت لا ابالی تو کشته‌ی مرام یک مشت بی مرامی پا تا سرم کبودی ؛ دور و برم یهودی در بین ازدحامم آن هم چه ازدحامی کنج تنور و نیزه روی درخت و در طشت یا سنگ خورده یا چوب بر آن لب گرامی با اینکه من صبورم خورده ترک غرورم لعنت به مرد شامی…لعنت به مرد شامی #محمدحسن_بیات_لو