eitaa logo
کشکول ناب حوزوی
4.6هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
543 ویدیو
358 فایل
💥انتشار مطالب مهم و مغفول مانده علمی و حوزوی ✍ارتباط با مدیر(تبادل و تبلیغ و...)🔻 @Kashkoolenab ⚡فقط تبلیغ کانالهای مرتبط با طلبگی ، کتاب ، علما ، حوزه و... انجام می شود⚡
مشاهده در ایتا
دانلود
💥تحقیقاتی درباره محمدبن زکریای رازی ✍استاد شهید : 🔹در فهرست کتب رازی، کتاب فی النبوات آمده که دیگران به طعن و استهزا نام او را «نقض الادیان» نهاده‏اند و کتاب دیگری به نام فی حیل المتنبئین که دیگران به طعن نام او را «مخاریق الانبیاء» گذاشته‏اند. این کتاب‌ها در دست نیست، ولی متکلمین اسماعیلی از قبیل ابوحاتم رازی و ناصرخسرو (و شاید منقول از ابوحاتم) در کتب خود به نقل قول از رازی مطالبی آورده مبنی بر اینکه او منکر نبوات بوده است. 🔸هرچند ابوحاتم نام رازی را نبرده است و از او با کلمه «ملحد» یاد کرده است ولی مسلّم است که منظور او محمد بن است. 🔹نظر به اینکه آن کتب در دست نیست، نمی‌توان اظهار نظر قطعی کرد ولی از مجموع قرائن می‌توان به دست آورد که رازی منکر نبوات نبوده و با «متنبئین» (مدعیان دروغین نبوت) در ستیزه بوده است. مباحثات رازی با ابوحاتم اسماعیلی در منزل یکی از بزرگان ری در حضور اکابر و بزرگان شهر و «علی رؤوس الاشهاد» محال است که در زمینه ابطال نبوات باشد و رازی صریحاً و علناً همه نبوات را تکذیب کند و همه مذاهب را باطل بداند و در نهایت احترام هم زیست نماید. این که برخی ادعا می‌کنند که ابوریحان کتابی به نام «نقض الادیان» و کتابی به نام «مخاریق الانبیاء» به رازی نسبت داده است‏ به هیچ وجه صحیح نیست. ابوریحان یکی از آن کتاب‌ها را «فی النبوات» و دیگری را «فی حیل المتنبئین» می‌خواند و به دنبال نام هر کدام کلمه «یدعی‏» را اضافه می‌کند و می‌رساند که این نام را دیگران داده‌اند. ابن ابی اصیبعه ضمن اینکه نسبت چنین کتابی را به رازی انکار می‌کند، احتمال می‌دهد که برخی «اشرار» این کتاب را ساخته و از روی دشمنی به رازی نسبت داده باشند و تصریح می‌کند که نام «مخاریق الانبیاء» را دشمنان رازی نظیر علی بن رضوان مصری به این کتاب داده‌اند نه خود رازی. از سخن ابن ابی اصیبعه پیداست که کتاب نبوات و کتاب حیل المتنبئین غیر این کتابی است که این نام به او داده شده است، و آن دو کتاب وضع روشنی دارد. 🔹بعلاوه، رازی سخت پابند به توحید و معاد و اصالت و بقاء روح است. کتابی دارد "فی ان للانسان خالقاً متقناً حکیما" و کتابی دارد در رد سیسن ثنوی‏ (رد بر مانویت) و رساله‏ای‏ الی علی بن شهید البلخی فی تثبیت المعاد و نظرش در آن کتاب- همچنانکه ابن ابی اصیبعه می‌گوید- نقد نظریه منکران معاد است، و کتابی فی ان النفس لیس بجسم‏. چگونه ممکن است کسی همه اصول مبدأ و معاد و روح و نفس را پذیرفته باشد و منکر نبوات و شرایع باشد؟! بعلاوه او کتابی دارد فی آثار الامام الفاضل المعصوم‏ که به احتمال قوی بر طبق مذاق شیعه در امامت نوشته است، و کتابی دارد به نام النقض علی الکیال فی الامامة و کتابی به نام کتاب الامام و المأموم المحقین‏، و همه می‌رساند که اندیشه امامت فکر او را مشغول می‌داشته است است کسی که منکر شرایع و نبوات باشد، درباره امامت حساسیتی ندارد. 🔻بعید نیست همچنانکه بعضی گفته‌اند[کتاب فلاسفه شیعه] رازی تا حدودی طرز تفکر شیعی امامی داشته است و همه مفکرانی که این گونه طرز تفکر داشته‌اند، از طرف دشمنان شیعه امامیه متهم به کفر و زندقه می‌شدند. 🔸گذشته از همه اینها استدلالی که از رازی در انکار نبوت نقل شده، آنقدر سست و ضعیف است که از مفکری مانند رازی بسیار بعید است، از قبیل این که اگر می‏بایست مردم هدایت شوند چرا همه مردم پیامبر نیستند؟! 🔹آنچه می‌توان گفت این است که رازی اشتباهات و انحرافاتی داشته است، ولی نه در حد انکار نبوات و شرایع؛ دشمنان او که سخنان او را نقل کرده‌اند به او چنین چهره‌ای داده‌اند و اصل سخن رازی هم که در دست نیست. ما در عصر خود کتاب‌هایی دیده‌ایم که خالی از اشتباهات و انحرافاتی نیستند، ولی مخالفان آن کتاب‌ها چنان چهره‌ای به آن کتاب‌ها داده‌اند که اگر کسی اصل آن کتاب‌ها را ندیده باشد باور نمی‌کند که این رسالات و مقالات در رد چنان کتابی باشد. ❇️رازی دو دسته مخالف داشته است: مخالفانی که بر آراء فلسفی او رد نوشته‌اند مانند و شهید بلخی و ابن هیثم و بعضی دیگر، و مخالفانی که بر آراء مذهبی او رد نوشته‌اند. تنها این گروه که همان اسماعیلیان‏اند و تاریخ، خود آنها را «ملاحده» می‌خواند، چهره «الحاد» به رازی در تاریخ داده‌اند و دیگران را هم تا حدی تحت تأثیر قرار داده‌اند. اخیراً ملاحده عصر ما به نحوی دیگر در تأیید ملاحده اسماعیلی چهره الحادی به رازی می‌دهند، ولی نه به منظور بلاتوجیه ساختن رازی بلکه به منظور توجیه کردن خودشان. 🔺مطلبی دیگر که باید ناگفته نماند این است که رازی علیرغم نبوغ و تخصص در طب، در اندیشه‌های فلسفی توانا نبوده است. می‌توان به حق داد که در پاسخ به پرسشهای ابوریحان بیرونی، رازی را «المتکلف الفضولی المتکلم بما لایعنیه» می‌خواند. 📚خدمات متقابل اسلام و ایران، ص464 🔴 @kashkolenab
این تصاویر درباره واقعه غدیرخم است که در نسخه خطی کتاب الآثار الباقیة، اثر ابوریحان است که در موزهٔ لووْر [Musée du Louvre] بزرگترین موزهٔ هنر و بنای تاریخی در شهر پاریس و کشور فرانسه، نگهداری می شود، این نسخه بیش از هزار سال قِدمَت دارد. 💎کشکول ناب حوزوی🔻 🟢 @kashkolenab
🔺وجه تسمیه آسمان 🔸و من کلام ابی ریحان ؛ ان العرب والفرس سلکوا فی تسمیه السماء مسلکا واحدا ، فان العرب تسمی السماء فلکا تشبیها لها بفلکه الدولاب ، والفرس سموها  بلغتهم آسمان ، تشبیها لها بالرحی ، فان آس ، هوالرحی بلسانهم و مان دال علی التشبیه . 🔹ترجمه؛ ابوریحان می گوید ؛ همانا تازیان و پارسیان  ، درنامیدن آسمان یک روش را پیموده اند زیرا تازیان آنرا فلک نامیده اند ازجهت تشبیه آن به چرخ چاه ، و پارسیان آسمان گفته اند از جهت تشبیه به آسیاب ، زیرا آس ، آسیاب است و مان پسوند تشبیه ، یعنی مانند آس . پ، ن؛ چون با آب بچرخد آسیاب ، و چون بادست بگردد دستآس گویند . 📚محبوب القلوب /قطب الدین لاهیجی /مقاله دوم  صفحه119 ✍حاشیه قدما از جهت تصور گردش آسمان ، آنرا به آسیاب مانند کرده اند. در دیباچه گلستان گوید ؛ پشت دو تای فلک راست شد از خرمی تاچو تو فرزند زاد ، مادر ایام را ⭐️ کشکول ناب حوزوی🔻 ✅ @kashkolenab
💥فهم دو سطر از کتب ابوریحان ✍حاشیۀ علامه (ره) در انتهای بخش «علم اسطرلاب» کتاب «نفائس الفنون» 🌸کشکول ناب حوزوی🔻 🌼 @kashkolenab
🔺فهرست برخی از کتاب‌های آموزشی ریاضیات در تاریخ حوزهٔ علمیه 1⃣الفَوائد البهائیة فی القواعد الحسابیة: کتابی نگاشته عمادالدین ابن خَوّام (۶۴۳-۷۲۸ق) 2⃣مفتاح الحساب: غیاث‌ الدین جمشید کاشانی (۷۹۰-۸۳۲ق) در این کتاب موفق به استنباط بسیاری از قواعد هندسه، حساب و جبر شده است. 3⃣خلاصه الحساب: از (۹۵۳-۱۰۳۱ق) کتابی است در علم حساب، هندسه، جبر و مقابله و مباحث دیگر ریاضی که مختصر، جامع، عمیق و پر مطلب خوانده شده است. 4⃣تحریر اصول اُقْلیدِس: این کتاب تحریر و تنقیح الدین طوسی از کتاب اصول اقلیدس است که به کتابی متداول در میان دانشجویان علم هندسه تبدیل شد. این کتاب را جمعی از ریاضیدانان تحریر و شرح کرده‌اند. خواجه در شرح آن کتابی به نام البلاغ نگاشته است. 5⃣تحریر مَجِسْطی: کتابی از الدین طوسی که تهذیب و تحریری از کتاب المجسطی بطلمیوس است. بر این تحریر جمعی از دانشمندان اسلامی شرح و حاشیه نگاشته‌اند. کتاب المجسطی بیش از یک هزار سال محور بحث‌های ریاضی و نجوم در حوزه‌ها علمی اسلامی بوده است. این کتاب نهایی‌ترین متن درسی حوزه‌های علوم اسلامی در این رشته بوده است. 6⃣تشریح الافلاک: کتابی از ، که بعد از خلاصة الحساب، بیش از سایر آثار شیخ بهایی مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. این کتاب تا مدت‌ها متن درسی در حوزه‌های علمیه بوده و شرح‌ها و تعلیق‌های فراوانی بر آن نوشته شده است. 7⃣اِسْتِیعاب‌ الوجوه‌ الممكنة فی‌ صنعة الاسطرلاب‌: رساله‌ای‌ مهم‌ در تاریخ‌ نجوم‌ اسلامی‌ از ابوریحان درباره بررسی‌ و مقایسه روش‌های‌ گوناگون‌ ساخت‌ انواع‌ اسطرلاب‌ است 8⃣انیس‌ الاَحباب‌ فی‌ بیان‌ مسائل‌ اسطرلاب‌: رساله‌ای به‌ فارسی‌ در دو فصل‌، تألیف‌ ۱۲۳۴ق، در شرح‌ رساله الصحیفه نوشته جونپوری‌. 📚فهرست کاملتر با توضیحات بیشتر 👉 ☑️کشکول ناب حوزوی🔻 ◾️ @kashkolenab
سخنان مهم شهید آیت الله مفتح.mp3
2.37M
💥سخنان مهم شهید مفتح در مدارس قدیمه فقط علوم اسلامی خوانده میشه و در مراکز دانشگاهی علوم طبیعی و ریاضی و امثال آن و یک جدایی افتاده بود. باید خاطر نشان کنیم که در تاریخ فرهنگ اسلام این جدایی ابدا نبوده و همان مدارس قدیمه مرکز آموزش علوم اسلامی و علوم طبیعی و ریاضی و پزشکی و همه چیز بوده. بطوریکه فارغ التحصیلان مدارس علمی، متخصص در بالغ این علوم بودند.مثلا از باب نمونه ابوریحان ، رازی، و دیگران، اینها شخصیتهای علمی اسلامی هستند که ضمن این که اینها در فقه اسلام و در علوم اسلامی تبحر و آشنایی داشتند در علوم دیگر نیز دارای همان قدرتی بودند که هنوز در دنیا طب بوعلی معروفه. این ارتباط دو تحصیل و ارتباط دو تفکر همچنان بود تا اخیرا که دستهای استعمار آمد فاصله انداخت بین این دو نوع علوم. و این دو دسته از دانشمندان، دانشمندان علوم اسلامی و دانشمندان علوم دیگر و فاصله تا اون حدی شد که یادمان هست بخصوص در دوران رضاخان یک ماموریتی داشت یک ماموریت استعماری داشت و می دونست برای پیشبرد مقاصد استعمار چاره ای جز ایجاد تفرقه بین قشر روحانی و دانشگاهی نیست. آنچنان تبلیغات اون روز شدید بود که یک روحانی و یک دانشگاهی نمی توانستند در یک جا بنشینند و با هم صحبت کنند و فاصله عمیق بوسیله ایادی استعمار بوجود آمده بود... 🏴کشکول ناب حوزوی🔻 🏴 @kashkolenab
💥پژوهشگر به تمام معنی! ✍استاد شهید : به نظر ما اینكه ابوریحان سؤالات فلسفی خود را با بوعلی كه بیش از ده سال از او كوچك تر بوده است و به قول خود ابوریحان در آن وقت «جوان فاضلی» بوده، طرح كرده است، دلیل بر این است كه ابوریحان از نظر فلسفی ادعایی نداشته است. ابوریحان به تمام معنی پژوهشگر بوده است. در شرح حالش می خوانیم كه اگر با فقیهی مواجه می شد مسأله فقهی با او طرح می كرد، و اگر با صاحب فن دیگری مواجه می شد كوشش می كرد از معلومات او استفاده كند. 📚مجموعه آثار استادشهید مطهری ، ج13 ، ص 83 در کتاب مقالات فلسفی ، بخشی از سوالات مهم ابوریحان در نقد فلسفه و جوابهای همراه با تحلیل های شهید مطهری آمده. 💎کشکول ناب حوزوی🔻 ✅ @kashkolenab