سفرعشق ؛ قسمت سی و یکم ؛ ۱۳۸۱/۸/۴ : ساعت پنج عصر است و ما در حرکت به سمت نجف ، در تب و تابیم ... مدیر کاروان ، توصیه هایی دارد که عجیب به نظر می رسد ! توصیه می کند در حرمین شریف نجف و کربلا ، به سر و سینه خود نزنید ، باید آهسته گریه کنید ...گاهی اتفاق افتاده ماموران حکومتی اجازه نداده اند که گروهی یا کاروانی به زیارت بروند و قبل از رسیدن به کربلا آنها را به ایران برگرداندند ! هیچ تعارفی هم با کسی ندارند ! "همه زیر لب به صدام نفرین می کنند ‌ ." و همچنین اشاره می کند : بویژه اینکه کاروان ما کاروان جوانی است و برخی چفیه دارند ، این چفیه برای آنها پیام دارد و آنها منتظرند بهانه گیری و اذیت کنند . غروب آفتاب است و خورشید در غرب ، زیبایی نخلستان را چند برابر کرده است . و شاید این همان نخلستانهایی باشد که با امیرالمومنین سَر و سِرّی داشته اند و بارها و بارها شاهد ناله ها و اشک های مولا بوده اند . یادآوری اذیت و آزار خاندان پیامبر توسط مردم نادان و اشک نیمه شب مولا ... قلبم را پُر از حُزن و اندوه ، می کند و اشکم را لبریز ... #سفر_عشق31 @khodaye_man313

جست و جوی آسان قسمت ۲۹ تا ۴۹ #سفر_عشق29 #سفر_عشق30 #سفر_عشق31 #سفر_عشق32 #سفر_عشق33 #سفر_عشق34 #سفر_عشق35 #سفر_عشق36 #سفر_عشق37 #سفر_عشق38 #سفر_عشق39 #سفر_عشق40 #سفر_عشق41 #سفر_عشق42 #سفر_عشق43 #سفر_عشق44 #سفر_عشق45 #سفر_عشق46 #سفر_عشق47 #سفر_عشق48 #سفر_عشق49 @khodaye_man313