eitaa logo
مادرانه های مشترک
12.6هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
151 ویدیو
33 فایل
نکات تربیتی کاربردی انجام کارهای روزمره در کنار فرزندان تبدیل کارهای خانه به بازی مشارکت بچه ها و مسئولیت پذیری بازیهای خانگی قصه های کاربردی و ... شرافت هستم یک مادر *در حد توانم برخی از سوالات را پاسخ میدم* @Sherafat518
مشاهده در ایتا
دانلود
🌼🌼 میلاد امام هادی(ع) مبارک باد‌. 🌼🌼 امام هادی(ع): کسی که خود را کوچک و موهوم بداند و در خود احساس حقارت کند،خویشتن را از شر او در امان ندان. ( بحارالانوار، ج ۱۷، ص۲۱۴) ✅ برای اینکه پدران و مادران دِین تربیتی خود را به کودک ادا کنند و آنان را طوری پرورش دهند که بدون فشار و تهدید به خوبی ها بگرایند و از بدی ها اجتناب نمایند، لازم است در آنان ایجاد شخصیت کنند و به آن ها احترام نمایند. باید آن ها را طوری تربیت کنند که کودکان باور نمایند که عضو مستقل خانواده و مورد تکریم و احترامند‌. ✅ با کمال تاسف باید اعتراف کرد که در کشور ما بسیاری از اولیای اطفال بر خلاف تعلیم رسول اکرم مراعات احترام فرزندان خود را نمی نمایند و به صور مختلف به شخصیت آنها اهانت می کنند و بر اثر نادانی ها و رفتار ناپسند خود، در کودکان ایجاد عقده حقارت نموده و آنان را زبون و فرومایه بار می آورند‌. 🔵 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
✅ باید حرکات کودک را به وسیله محرّکات او توجیه کنند نه به وسیله ی محرک های خودشان. از این طریق اغماض بیشتری نشان خواهند داد و از طریق تفهیم و تفهمی که ایجاد خواهد شد عشق و اعتماد طفل را به خود جلب خواهند نمود. ✅ مقصود این نیست که طفل اجازه دارد تا هر چه می خواهد امیال عجیب داشته باشد یا اعمال نامناسب انجام دهد، ولی وقتی طفل حس کرد که حالت و موقعیت او را درک کرده اند، از قدرت خود سؤاستفاده نخواهد کرد. حدود ما و خودش را می شناسد. اگر شما به او احترام بگذارید او نیز احترام شما را نگاه خواهد داشت. 👈برگرفته از کتاب دو جلدی «کودک از نظر وراثت و تربیت» اثر مرحوم آیت الله محمدتقی فلسفی(ره) 🔵 لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
4⃣ هشتگهای مربوط به تربیت دینی، احادیث تربیتی و مناسبات مذهبی: 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا قصه عطر گلِ صلوات ( داستانی تخیلی بر اساس روایت از امام هادی (ع)) 🔸 میثم توی حیاط با توپ پارچه ای اش که مادر با لباسهای کهنه و قدیمی برایش درست کرده بود بازی می کرد. باز هم توپ را به خانه ی همسایه شوت کرد تا بهانه ای برای رفتن به خانه همسایه داشته باشد. 🔸 در خانه را باز کرد و دوان دوان به کوچه رفت، سربازهای حاکم بدجنس مثل همیشه درِ خانه همسایه ایستاده بودند. یکی از آنها با دیدن میثم گفت: باز که تو آمدی، زود بیا برو توپت را بردار تا دوباره دردسر درست نکردی، حوصله ی گریه هایت را ندارم. 🔸میثم با شوق وارد خانه شد، پرتاب کردن توپ بهانه ی هر روز میثم بود تا سری به این خانه بزند و امام هادی(ع) را ببیند. گوشه حیاط می ایستاد لبخندی به امام میزد و توپش را برمیداشت و می‌رفت. 🔸وقتی میثم به خانه برگشت برادرش سعید دوباره آهی کشید و گفت: خوش به حالت میثم که هنوز خیلی کوچکی و گاهی به بهانه ی این توپ میتوانی امام را ببینی، امام در نزدیکی ماست اما ما اجازه دیدن امام را نداریم. 🔸میثم گاهی با برادرش سعید به نخلستان می رفت. میثم در نخلستان بین نخلها می دوید و بازی می کرد. سعید هم مرتب می‌گفت: مثلا تو آمدی کمک حال من باشی، بازی بس است، بیا کمک میثم. 🔸یک روز میثم در حال دویدن بین نخل های بلند بود که چشمش به شاخه گل زیبایی افتاد. در گرمای سوزان نخلستان های سامرا دیدن آن گل زیبا برای میثم عجیب بود. با دیدن گل به یاد امام افتاد، گل را چید و سمت سعید دوید، ➖سعید برادر می شود همین الان به خانه برگردیم؟ سعید گفت : چه می گویی میثم ما تازه آمدیم هنوز کار دارم. ➖ببین چه گل‌ زیبا و خوشبویی پیدا کردم دوست دارم آن را به امام هدیه بدهم. آن بدجنس ها که نمی‌گذارند امام از خانه اش خارج شود، بیا بیا برویم دلم میخواهد این گل را به امام بدهم. 🔸سعید تا اسم امام را شنید از بالای نخل پایین آمد و گفت: برویم، فقط به خاطر امام. 🔸میثم لبخندی زد و گفت: حالا به چه بهانه ای وارد خانه امام شوم، گل را چگونه با خود ببرم!! 🔸 به خانه که رسیدند سریع توپ پارچه ای اش را برداشت و به پشت بام رفت، روی پشت بام با توپش بازی می کرد و بلند بلند می خندید تا نگهبان‌ها را متوجه بازی و حضور خود کند، بعد یکدفعه توپ را در خانه همسایه انداخت، گل را زیر لباسش قایم کرد و به کوچه دوید، باز هم مثل همیشه با التماس و گریه نگهبان‌ها را راضی کرد که دنبال توپش آمده، وارد خانه شد. امام و یک نفر دیگر در حیاط نشسته بودند. 🔸میثم جلو رفت سلام کرد و گل را به امام داد، امام جواب سلام میثم را با لبخند همیشگی داد، گل را بویید و بر چشم خود گذاشت و صلوات فرستاد. سپس امام به دوست خود گفت: « هرکس شاخه ی گلی را بو کند و روی چشم خود قرار دهد و صلوات بفرستد خداوند به او پاداش خیلی زیادی می دهد و بدی ها را از او دور میکند.» 🔸میثم با خوشحالی به خانه برگشت تا آنچه را از امام شنیده بود به بقیه هم بگوید. پ.ن.: ابوهاشم جعفرى حكايت میكند: روزى در محضر شريف امام هادى عليه السلام شرفياب شدم، كودكى وارد شد و شاخه گلى را تقديم آن حضرت كرد.امام عليه السلام آن شاخه گل را گرفت و بوئيد و بر چشم خود نهاد و بوسيد؛ و سپس آن را به من اهداء نمود و اظهار داشت :هر كه شاخه گلى را ببويد و بر چشم خويش بگذارد و ببوسد و سپس صلوات بر محمّد و آلش فرستد، خداوند متعال حسنات بى شمارى را در نامه اعمالش ثبت مى نمايد؛ و نيز بسيارى از خطاها و لغزش هايش را مورد عفو قرار مى دهد.( کافی، جلد ۶، صفحه ۵۲۵) ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا قصه عطر گلِ صلوات ( داستانی تخیلی بر اساس روایت از امام هادی (ع)) 🔸 میثم توی حیاط با توپ پارچه ای اش که مادر با لباسهای کهنه و قدیمی برایش درست کرده بود بازی می کرد. باز هم توپ را به خانه ی همسایه شوت کرد تا بهانه ای برای رفتن به خانه همسایه داشته باشد. 🔸 در خانه را باز کرد و دوان دوان به کوچه رفت، سربازهای حاکم بدجنس مثل همیشه درِ خانه همسایه ایستاده بودند. یکی از آنها با دیدن میثم گفت: باز که تو آمدی، زود بیا برو توپت را بردار تا دوباره دردسر درست نکردی، حوصله ی گریه هایت را ندارم. 🔸میثم با شوق وارد خانه شد، پرتاب کردن توپ بهانه ی هر روز میثم بود تا سری به این خانه بزند و امام هادی(ع) را ببیند. گوشه حیاط می ایستاد لبخندی به امام میزد و توپش را برمیداشت و می‌رفت. 🔸وقتی میثم به خانه برگشت برادرش سعید دوباره آهی کشید و گفت: خوش به حالت میثم که هنوز خیلی کوچکی و گاهی به بهانه ی این توپ میتوانی امام را ببینی، امام در نزدیکی ماست اما ما اجازه دیدن امام را نداریم. 🔸میثم گاهی با برادرش سعید به نخلستان می رفت. میثم در نخلستان بین نخلها می دوید و بازی می کرد. سعید هم مرتب می‌گفت: مثلا تو آمدی کمک حال من باشی، بازی بس است، بیا کمک میثم. 🔸یک روز میثم در حال دویدن بین نخل های بلند بود که چشمش به شاخه گل زیبایی افتاد. در گرمای سوزان نخلستان های سامرا دیدن آن گل زیبا برای میثم عجیب بود. با دیدن گل به یاد امام افتاد، گل را چید و سمت سعید دوید، ➖سعید برادر می شود همین الان به خانه برگردیم؟ سعید گفت : چه می گویی میثم ما تازه آمدیم هنوز کار دارم. ➖ببین چه گل‌ زیبا و خوشبویی پیدا کردم دوست دارم آن را به امام هدیه بدهم. آن بدجنس ها که نمی‌گذارند امام از خانه اش خارج شود، بیا بیا برویم دلم میخواهد این گل را به امام بدهم. 🔸سعید تا اسم امام را شنید از بالای نخل پایین آمد و گفت: برویم، فقط به خاطر امام. 🔸میثم لبخندی زد و گفت: حالا به چه بهانه ای وارد خانه امام شوم، گل را چگونه با خود ببرم!! 🔸 به خانه که رسیدند سریع توپ پارچه ای اش را برداشت و به پشت بام رفت، روی پشت بام با توپش بازی می کرد و بلند بلند می خندید تا نگهبان‌ها را متوجه بازی و حضور خود کند، بعد یکدفعه توپ را در خانه همسایه انداخت، گل را زیر لباسش قایم کرد و به کوچه دوید، باز هم مثل همیشه با التماس و گریه نگهبان‌ها را راضی کرد که دنبال توپش آمده، وارد خانه شد. امام و یک نفر دیگر در حیاط نشسته بودند. 🔸میثم جلو رفت سلام کرد و گل را به امام داد، امام جواب سلام میثم را با لبخند همیشگی داد، گل را بویید و بر چشم خود گذاشت و صلوات فرستاد. سپس امام به دوست خود گفت: « هرکس شاخه ی گلی را بو کند و روی چشم خود قرار دهد و صلوات بفرستد خداوند به او پاداش خیلی زیادی می دهد و بدی ها را از او دور میکند.» 🔸میثم با خوشحالی به خانه برگشت تا آنچه را از امام شنیده بود به بقیه هم بگوید. پ.ن.: ابوهاشم جعفرى حكايت میكند: روزى در محضر شريف امام هادى عليه السلام شرفياب شدم، كودكى وارد شد و شاخه گلى را تقديم آن حضرت كرد.امام عليه السلام آن شاخه گل را گرفت و بوئيد و بر چشم خود نهاد و بوسيد؛ و سپس آن را به من اهداء نمود و اظهار داشت :هر كه شاخه گلى را ببويد و بر چشم خويش بگذارد و ببوسد و سپس صلوات بر محمّد و آلش فرستد، خداوند متعال حسنات بى شمارى را در نامه اعمالش ثبت مى نمايد؛ و نيز بسيارى از خطاها و لغزش هايش را مورد عفو قرار مى دهد.( کافی، جلد ۶، صفحه ۵۲۵) ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak