eitaa logo
مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی
255 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
745 ویدیو
311 فایل
*نه‌ هر کس‌ شد‌ مسلمان‌ می‌توان‌ گفتش‌ که‌ سلمان شد‌ که‌ اول‌ بایدش‌ سلمان شد و‌ آنگه‌ مسلمان‌ شد.* «مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی» ‌درمنطقه‌مرکزی‌تهران‌دائرشده‌وباهدایت‌ خادم الشریعه شیخ محمدحسین شکروی ودیگراساتیدانجام‌وظیفه‌می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
(ع) دیده ام کربلا دردو داغ وبلا راس هجده عزیز برنوک نیزه ها من غریبم غریب۴بار منکه درکودکی غم به غم دیده ام در اسیری زخصم من ستم دیده ام من غریبم دراسارت مرا وحشیانه زدند سیلی وکعب نی تازیانه زدند من عریبم ازجفاهای خصم من شدم خونجگر گه به تبعیدم و گاهی تحت نظر من غریبم زین اسبم به زهر خصم آلوده کرد جسم وجان مرا زهر فرسوده کرد من غریبم من که خونین جگر زین جهان میروم دربقیع میهمان پدرم میشوم من غریبم غربت من عیان باشدازقبرمن قبرویران نشان داردازصبرمن من غریبم (عبدالحسین محبی)
نوحه ورودیه کاروان بکربلا   کاروان حسین   آمده کربلا درره دین کند  سروجان رافدا یاحسین یاحسین۴بار واردکربلا       شدسپاه حسین باشداین سرزمین قتله گاه حسین یاحسین آمداصغرکه تاظلم افشا کند برگه فتح حسین  باخون امضاکند یاحسین جانفدای پدر   شیرخواره شود حنجرازنوک تیر پاره پاره شود یاحسین اکبرآمدفدایی باباشود پیش چشمش زتیغ اربا ارباشود یاحسین قاسم ابن الحسن  نوجوان آمده برعموی غریب   جانفشان آمده یاحسین آمدعبدالله و عون وجعفررسید دوعزیزدل و جان خواهررسید یاحسین همه ی هستی پسرفاطمه آمده کربلا ساقی علقمه یاحسین آمده تاکند       یاری سرورش کرده نذرحسین چشم ودست وسرش یاحسین زینب آمدشود   دست دشمن اسیر یک شبه میشود  ازغم وغصه پیر یاحسین... (عبدالحسین محبی)
(ع) پاره پاره جگر، شده ابن الرضا کنج حجره ز زهر می زند دست وپا اه وواویلتا4بار دل زغم خسته بود، در بر او بسته بود دربرش مادرش، پهلوبشکسته بود اه واویلتا بس که گفت آب آب،جگرش شدکباب همه درهلهله، کس ندادش جواب اه ووایلتا اجل آمد ز راه، مرگ شدحاصلش حجره اش قتله گاه، همسرش قاتلش اه ووایلتا شداجل دادرس، اوفتاد از نفس گشته بی جان چه سو، د شدگشوده قفس اه ووایلتا بود سه روز روی بام، جسم ابن الرضا سایبانش شده، بال مرغ هوا اه وواویلتا...
ازمکه ای خون خداحسین جان فدای توکوفه نیا حسین جان زکوفه حذرکن، ترک این سفرکن این کوفیان بیرحم وپستند دندان و عهد ما شکستند مظلوم حسین جانم حسین جان۴بار این کوفیان جانی وخصم جانم مهمان کشی شد رسم میزبانم خون دل حاصلم میزبان قاتلم قتله گهم دارالعماره جانبازیم کنندنظاره مظلوم حسین جداشود سراز تنم سردار بیسرفتدجسمم بکوچه بازار بیاکن نظاره تنم برغناره ازبعدمرگم سرورمن پدربشو بر دخترمن مظلوم حسین کوفه میاجانم رسیده برلب آئی اگرهمره میاور زینب گردد اینجا اسیر ازغم وغصه پیر این کوفیان بی دین ومذهب آیند تماشائی زینب مظلوم حسین خسروعالمین سیدی یاحسین سوی کوفه میا جان زهراحسین یاحسین یاحسین۴بار توامیرمنی من سفیرتوام نی اسیرعدو من اسیرتوام یاحسین خون شدازغم دلم غصه شدحاصلم میهمانم منو میزبان قاتلم یاحسین کشتن میهمان رسم این کوفیان سرجدامیشوی همره کاروان یاحسین گرشدم سرجدا جان نثارتوام من بفکر تو و شیرخوارتوام یاحسین پیش مرگ تواند هردوطفلان من بعدمن شوپدر بریتیمان من یاحسین گرلب من شکافت سربقربان تو خیزران میخورد لب ودندان تو یاحسین گرچه درکوچه ها بی سرافتد تنم فکر زیر سم و پیکر تو منم یاحسین من بتاب وتبم جان شده برلبم من بفکر تو و غصه ی زینبم یاحسین (ع) من جرعه نوش عشقت از الستم از باده عشق تومست مستم ای شه عالمین، میاکوفه حسین این کوفیان ملعون پستند پیمان وعهدم را شکستند واویلتا آه ووایلا۴بار کوفه میا کوفی وفاندارد کاری بجز جوروفا ندارد میزبانان من دشمن جان من باحیله دستانم ببستند ازسنگ دندانم شکستند واویلتا ازمکه مولاکن بمن نظاره معراج من شدبردارالعماره گرجداشدسرم ، شد یتیم دخترم بجای من بر او پدرباش مونس برای دو پسر باش واویلتا بی یار و یاور میشوی بیایی هم بی برادرمیشوی بیایی میکشنداکبرت شبه پیغمبرت حلقوم طفل شیرخوار از تیرگردد پاره پاره واویلتا برتوسفیرم توبمن امیری کوفه میا زینب روداسیری جدا گرددسرت به پیش خواهرت زینب شوداسیرعدوان درکوفه گردد سگباران واویلتا (ع) کوفه میا کوفی وفاندارد مهمان کشد شرم و حیا ندارد دربرویم بستند، عهدمن شکستند کوفه میا بجان زهرا اینجا شدم غریب وتنها واویلتا آه وواویلا۴بار این میزبانانم لعین وپستند باسنگ کین دندان من شکستند بکوفه غریبم اجل شدحبیبم حسین زمکه کن نظاره برمن سر دارالعماره واویلتا مهمان کشی مرسوم کوفیان است همراه تو زنان کودکان است زکوفه حذرکن، ترک این سفرکن کوفه اگرسرمد جداشد قربانگه تو کربلا شد واویلتا گرآوری اینجاتولشکرت را امامیاور همره خواهرت را ز شمشیر خنجر، شود بی برادر غمدیده زینب زار و نالان درکوفه گردد سنگباران واویلتا...
(امام سجاد ع) مدینه کربلاست،همچو ماتمسراست ای شهید ستم،دل شده غرق غم علی بن الحسین۲ ماه مدینه ای،شهید کینه ای شیعه شد خونجگر،از غمت دیده تر علی بن الحسین۲ رهبر چارمین،دل ز داغت غمین دل تو خون شده،شیعه محزون شده علی بن الحسین۲ تویی تو نور عین،بودی یاد حسین دیده ای کربلا،از عدو تو جفا علی بن الحسین۲ دیده ای اکبرش،پاره شد پیکرش تا کنارش رسید،قد بابا خمید علی بن الحسین۲ روی دست پدر،دیده ای تو پسر دیده ای اصغرش،پاره شد حنجرش علی بن الحسین۲ روح حساس تو،عمو عباس تو دیدی دستش جدا،فرق او شد دوتا علی بن الحسین۲ دیده ای نور عین،شده تنها حسین از روی زین فتاد،بر زمین سر نهاد علی بن الحسین۲ دیدی حرمت درید،سوی او می دوید خنجرش را کشید،رأس بابا برید علی بن الحسین۲
) ع) ای غریب وطن ای شه بی سپاه همسرت قاتلت خانه ات قتله گاه یاحسن ع۴بار دیدی درکودکی از کف ات چاره شد مادرت رازدند جگرت پاره شد یاحسن زنده دیدی برت قاتل مادرت بیش ازاین غم،زده شعله پاتاسرت یاحسن توکه درسجده خنجر برانت زدند آتش فتنه شعله بجانت زدند یاحسن عدوسجاده را کشیدازپای تو ناسزاهای خصم سهم بابای تو یاحسن خونجگربودی و سیراززندگی جگرت راپاره کرد دشمن خانگی یاحسن زهرآتش بجانت برافروخته تیرتابوت وجسمت بهم دوحته یاحسن شیعه ازغربتت گشته قلبش مذاب قبرویران تو مانده درآفتاب یاحسن...
(حضرت زهرا س) ‏(آتش زدن درب خانه) گل پیغمبری،همسر حیدری ای صفابخش جان،در کرم محشری فاطمه فاطمه۲ جان فدای تو ای،مادر بی حرم از کرامات حق،تویی صاحب کرم فاطمه فاطمه۲ زده داغ پدر،بر دل تو شرر از غم و ماتمش،شده ای خونجگر فاطمه فاطمه۲ دشمن آتش زده،بر در خانه ات زان همه ظلم و کین،سوخت کاشانه ات فاطمه فاطمه۲ دشمن بی حیا،زخم تو زد نمک بر تو یا فاطمه،از ستم زد کتک فاطمه فاطمه۲ خونجگر شد علی،از غم پشت در داغ محسن زده،به وجودش شرر فاطمه فاطمه۲ چون تو نبود غریب،در تمام وجود رو به روی علی،صورتت شد کبود فاطمه فاطمه۲ نور عینت حسین،غرق رنج و محن همچنان زینبت،سوزد از غم حسن فاطمه فاطمه۲
(حضرت زهرا س) شیعیان علی،شب غربت شده خانه ی مرتضی،غرق محنت شده آه و واویلتا۲ بیت مولی علی،شده غمخانه اش رفته از این جهان،نور کاشانه اش آه و واویلتا۲ علی بی فاطمه،جان او بر لب است در کنار حسین،خونجگر زینب است آه و واویلتا۲ خانه ی فاطمه،شده غرق محن از غم مادرش،خون بگرید حسن آه و واویلتا۲ بعد زهرا علی،قسمتش غم شده از غم همسرش،قامتش خم شده آه و واویلتا۲ روح صبر و رضا،می کند گریه ها خانه ی فاطمه،شده بزم عزا آه و واویلتا۲ همسر مرتضی،زیر خاک آرمید بر روی قبر او،اشک حیدر چکید آه و واویلتا۲ بهر زهرای خود،در عزا حیدر است زینب خونجگر،ذکر او مادر است آه و واویلتا۲ بهر زهرا بود،مرتضی بی قرار بعد زهرا شده،غربتش آشکار آه و واویلتا۲
(امام هادی ع) شده هادی شهید،جز ستم او ندید اشک هر شیعه ای،در عزایش چکید آه و واویلتا۲ غرق غم سامرا،شده چون کربلا هر کجا از غمش،بزم ماتم به پا آه و واویلتا۲ سامره از غمش،شده ماتمسرا بیت هادی ز غم،شده بزم عزا آه و واویلتا۲ دهمین نور حق،شده مسموم کین شمس روی زمین،شد فدایی دین آه و واویلتا۲ حسنش آمده،در کنار پدر شده با گریه اش،بی قرار پدر آه و واویلتا۲ شده از داغ او،خانه غرق محن وقت غسل و کفن،خونجگر شد حسن آه و واویلتا۲ پیکرش بر روی،دوش یاران بود حسن بن علی،دیده گریان بود آه و واویلتا۲
(امام جعفر صادق ع) مدینه در عزاست،بزم ماتم به پاست شده صادق شهید،همه جا کربلاست آه و واویلتا۲ بین خلق جهان،بی قرینه بود او شهید ستم،ظلم و کینه بود آه و واویلتا۲ او گل فاطمه،حضرت صادق است همچو جدش علی،رهبری لایق است آه و واویلتا۲ دشمنان آمدند،نیمه شب خانه اش غرق آتش شده،همه کاشانه اش آه و واویلتا۲ بین آتش آقا،یاد مادر بود یاد آن غنچه ی،پشت آن در بود آه و واویلتا۲ زهر کین عدو،زد شرر بر دلش سوخت از زهر کین،همه ی حاصلش آه و واویلتا۲ هفتمین شاه دین،قسمتش گشته غم شه حیدر صفت،شد خموش از ستم آه و واویلتا۲ زد شرر زهر کین،بر تن و جان او آمده بی قرار،روح و ریحان او آه و واویلتا۲ شد نصیب همه،درد و رنج و محن روی دست پسر،بدنش شد کفن آه و واویلتا۲ همچو بابا بود،قدر و جاهش رفیع زینت عالم است،قبر او در بقیع آه و واویلتا۲
(ع) دیده ام کربلا، داغ و درد وعزا غم ذبح عظیم زده آتش مرا آه وواویلتا4بار شدبه دشت بلا، سر ز تنها جدا سرهجده عزیز بر نوک نیزه ها آه وواویلتا بوده در قافله،عمه در سلسله پای طفلان ز خار، شده پر آبله آه وواویلتا بچه هارا زدند،عمه ها را زدند سیلی وکعب نی همه ما را زدند آه واویلتا ماهمه خون جگر باعدو همسفر کربلا تا به شام ماشدیم دربدر آه وواویلتا دل زقید حیات من که ببریدم مرگ خودرا به چشم، بارها دیده ام آه وواویلتا شده ام غم نصیب در مدینه غریب ناله ها می زنم من به شیب الخصیب آه وواویلتا من به شام و سحر،شده ام خون جگر گه به تبعیدم و گاهی تحت نظر آه وواویلتا زآتش زهر دون شد، دلم غرق خون همچو جدم ز اسب شده ام واژگون آه واویلتا من که زهرجفا ،سوخت جان مرا سوختم ازغم و ماتم کربلا آه وواویلتا کرده عمرم تمام زجر کوفه و شام سوخت پاتاسرم زهر کین هشام آه‌واویلتا قلبم از غم کباب چشم من شدپرآب قبر من شدخراب، مانده در آفتاب آه وواویلتا
(امام محمد باقر ع) مدینه در عزاست،بزم ماتم به پاست از غم باقرش،همچو ماتمسراست آه و واویلتا۲ ای گل ساجدین،تویی حبل المتین در مدینه شدی،شهید از زهر کین آه و واویلتا۲ هشام بی حیا،خون نموده دلت در مدینه شده،زهر کین قاتلت آه و واویلتا۲ باقر علم دین،از ستم شد شهید در غریبی امام،در بقیع آرمید آه و واویلتا۲ صادقت آمده،غرق رنج و محن شد تن پاک تو،به دست او کفن آه و واویلتا۲ شده بیت الحزن،از ستم خانه ات در عزای تو باز،در کاشانه ات آه و واویلتا۲ دم آخر تویی،یاد کرب و بلا گریه ی زینبین،ستم اشقیا آه و واویلتا۲ دیدی صد پاره تن،علی اکبر است پاره با تیر کین،حنجر اصغر است آه و واویلتا۲ دیدی از ظلم و کین،دست عباس جداست با عمود ستم،فرق پاکش دوتاست آه و واویلتا۲ دیده ای شمر دون،خنجرش را کشید از قفا بین خون،سر جدت برید آه و واویلتا۲