📌یادداشتهای عَلَم 📌برگهایی از یادداشت های روزانه امیراسدالله علم، نخست وزیر و وزیر دربار محمدرضا پهلوی 2⃣2⃣ ◀️یادداشت های سال 1346▶️ 🔸 دوشنبه 46/8/8 بعدازظهر در رکاب مبارک از ساعت 2/30 تا 6 نمايشگاه صنعتي بازديد شد. واقعاً کشور ترقي کرده است و شاه قلباً خوشحال بودند. در پنج سال گذشته توليدات [صنعتي] ما دو برابر شده است، به علاوه تکميل شده. 🔸پنجشنبه 46/8/11 غفلتاً امر فرمودند بعدازظهر گردش برويم. منتظر نبودم. تمام برنامه هايي که به بعدازظهر گذاشته بودم به هم خورد، ولي سعادت همراهي با شاه به همه چيز مي ارزد. 🔸شنبه 46/8/13 از ساعت 2/30 تا 7/30 پنج ساعت تمام در نمايشگاه کالاي صنعتي ايران در رکاب شاه سرپا ايستاده بودم. ماشاء الله به اين قدرت و اين علاقه. هر کس در رکاب بود، از پا افتاد و شاهنشاه نمي خواستند يک غرفه را هم ناديده بگذرند. اين روز دوم بازديد از نمايشگاه بود و روز سوم هم تشريف خواهند برد. با تمام خستگي، دل شادم، زيرا شاهنشاه واقعاً از پيشرفت امور صنعتي کشور سرحال بودند. 🔸پنجشنبه 46/8/18 مطلب مهم ديگري که به عرض رسيد وجود معادن عظيم مس در اين منطقه نزديک جاده آسفالت که گويا از معادن کاتانگاي کنگو هم عظيم تر باشد. مهندس انگليسي شرکت ريوتينتو [Rio Tinto] که از بزرگ ترين شرکت هاي کشف معادن جهان است، به شاه عرض کرد اين هديه ايست که خداوند براي تاج گذاري اعليحضرت فرستاده است. 🔸دوشنبه 46/8/22 صبح براي کارهاي جاري شرفياب شدم. بعد [اعضاي] شوراي عالي تاج گذاري شرفياب شدند، سکه گرفتند. تيمسار [سپهبد مرتضي] يزدان پناه نطقي کرد و در آن مخارج تاج گذاري را که دويست و پنجاه ميليون ريال شده است عرض کرد، چون بعضي روزنامه هاي خارجي نوشته بودند بيش از صدميليون دلار است. مخصوصاً رقم را اعلام کرديم، به علاوه نصف بيشتر اين مخارج تعميرات اساسي کاخ گلستان و اثاثيه اي ست که باقي مي ماند. 🔸سه شنبه 46/8/23 هنوز از اين که چند شب پيش احساس کردم شاه صد درصد مرا نشناخته است، رنج مي برم، در صورتي که من نسبت به او پاکباز يا بهتر بگويم پاکباخته ام. بس روحيه ام خراب بود، از دوستان خواهش کردم مجلس انسي فراهم کنند. 📚 یادداشتهای امیر اسدالله علم، دفتر اول، انتشارات مازیار #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی #یادداشتهای_علم

درسواره اخلاق بندگی (4) به نام خداوند جان و خرد. تفاوت عبادت و بندگی: در این راستا اولا، باید بدانیم که بندگی، ترجمان عبودیت است و این دو یکی هستند، همانگونه که پرستش، ترجمان عبادت است، و ثانیا بندگی و عبودیت با عبادت و پرستش متفاوت اند و تفاوت میان آنها اعم و اخص است، یعنی هر کجا بندگی باشد، عبادت هست اما ممکن است کسی عبادت داشته باشد اما بنده واقعی خدا نباشد و مثلا عباداتش از روی ریا و مردم فریبی و سالوس باشد. به طور کلی هر کس در زندگی خود قبله آمالی دارد که برای رسیدن به آن تلاش می کند، حتی اگر این معبود و قبله آمال، مادی باشد مانند قدرت و ثروت، چنین رفتاری جنبه پرستشی به خود می گیرد. عبادت و پرستش در فرهنگی دینی عملى است كه با قصد قربت و جهت گيرى الاهى انجام شود. این معنا مورد قبول اكثر عالمان فقه و اصول (فوائد الاصول، 1 / 128) و برخى ديگر است و به نظر مى رسد که نزديكترين معنا به مفهوم عبادت باشد. عبادت از مقوله «فعل» و عمل است كه انسان انجام مى‌دهد، اما بندگی «صفت» است كه انسان به آن متصف مى‌شود . مثلا مى‌گويند: فلانى «صفت بندگی و عبوديت» دارد، اما نمى‌گويند «صفت عبادت» دارد (بلكه فاعل آن است). به طور كلى عبادت، عملى است كه با قصد قربت انجام شود، اما هر عبادتى، پرستش خداوند نيست، بلكه عملى پرستش است كه براى اظهار عبوديت خداوند و در جهت اطاعت او انجام پذیرد. بندگی و عبوديت، تسليم محض خدا بودن در تمام احوال و افعال زندگی است، اين حالت در حقيقت يك وضعيت انساني است كه محصول عبادت كامل و خالصانه خداوند می باشد. مراد از عبوديّت و بندگي ، رسيدن به درجه اي از معرفت و خلوص قلبي و كه در آن، شخص هيچ اعتباري براي خود و ديگر مخلوقات قائل نباشد و جز خدا هيچ نمي بيند و همه ي موجودات و از جمله خود را بند به اراده ي خدا يابد ؛ لذا بنده ي خدا (بند شده به خدا) است. در اين رتبه است كه بنده ي خدا، مظهر اسماء الله مي شود و اسماء الهي در وجود او ظاهر مي گردد؛ لذا خليفة الله و نماينده ي خدا ( نمايان كننده ي خدا) ناميده مي شود؛ چون تمام وجودش خدا را مي نماياند. عبادت و پرستش دینی، به افعال خارجی و مناسک عبادی، مانند نماز و روزه و خدمت به خلق و مانند آن گفته می شود، اما بندگی و عبودیت، صفت درونی انسان است که زمینه انجام عبادات بیرونی را فراهم می آورد، البته عبادت هم متقابلا در تحکیم صفت عبودیت و بندگی تاثیر گذار است. صفت عبودیت و بندگی در کسی نهادینه می شود که همه عبادات و طاعات و کارهای فردی و اجتماعی و روابط و آرزوها و اهداف میانی خود را در جهت هدف نهایی که قرب و رضایت و خواست خدای متعال است، تنظیم کند و اقتضای بندگی را در تمامی امور زندگی رعایت نماید، بنابراین بندگی و عبودیت، اعم از عبادت خاص و مناسک عبادی است. مولف: سید مصطفی علم خواه، مدیر گروه اخلاق اداره مشاوره نهاد رهبری.

🔴 «ایستگاه اول» منتشر شد ⭕️«ایستگاه اول»، ضمیمه ماهنامه پرسمان، ویژه دانشجویان ورودی جدید سال 97 منتشر شد. هر سال، در ابتدای سال جدید تحصیلی، نشریه پرسمان، ضمیمه ای را ویژه دانشجویان ورودی جدید، تولید و منتشر می کند و در آن، به مهمترین مسائل مورد نیاز دانشجویان ورودی جدید در دانشگاه و خوابگاه، می پردازد. امسال نیز این ویژه نامه، با همکاری و مساعدت معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، تولید و منتشر گردید و در اختیار دانشجویان ورودی جدید، قرار گرفت. برخی از مهمترین عناوین مطالب درج شده در این ویژه نامه، عبارتند از: 🔺ورود به منطقه جدید 🔺سلام بر ترم اولی ها 🔺کلیدواژه های دانشگاه 🔺زندگی با دمپایی های لنگه به لنگه! 🔺راهنمای زندگی با هم اتاقی 🔺ماجراهای من و وام های دانشجویی 🔺ارتباط با جنس مخالف 🔺مهارت ازدواج در دوران دانشجویی 🔺چگونه مقاله کلاسی بنویسیم؟ 🔺اشتباهات رایج دوران دانشجویی 🔺و... این ویژه نامه با تخفیف 50 درصد ویژه دفاتر نهاد و با قیمت 2500 تومان، در اختیار دفاتر نهاد قرار می گیرد. دفاتر محترم نهاد در دانشگاه های سراسر کشور، می توانند برای سفارش این نشریه برای دانشجویان ورودی جدید دانشگاه خود، با شماره تلفن 02532934633 تماس گرفته، تعداد درخواستی خود را اعلام نمایند.

◀️نمازجمعه، تریبون پاسخگویی مسولین است. 🔴رهبری نباید جواب کارهای برزمین مانده مدیران را بدهند. ⚪️قرائت بی‌خطر از نمازجمعه، نمازجمعه‌ای که در متن مطالبات مردم نباشد، مطلوب نیست! ✍استاد رحیم‌پور 👈میزمعارف @mizemaaref

🎥کلیپ در مسیر سقوط ◀️اینها خیال میکردند در ظرف چند روز یا حدّاکثر چن د هفته خواهند توانست مسلّط بشوند بر یمن و اختیار و زمام امر را در آنجا به دست بگیرند ... 👈میزمعارف @mizemaaref

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 پرهیز از بی‌حوصلگی و تنبلی🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : عَن عَبدِاللهِ بنِ سِنان فی حدیثٍ قالْ قالَ أبوعبدالله علیه‌السلام: وَ إِیَّاکَ وَ خَصْلَتَیْنِ الضَّجَرَ وَ الْکَسَلَ فَإِنَّکَ إِنْ ضَجِرْتَ لَمْ تَصْبِرْ عَلَى حَقٍّ وَ إِنْ کَسِلْتَ لَمْ تُؤَدِّ حَقّاً. از دو خصلت بپرهیز: کم‌حوصلگى و تنبلى؛ زیرا اگر کم‌حوصله شوى بر حق صبر نمیکنی، و اگر تنبل شوی حق را ادا نمیکنی. الضَّجرَ وَ الکَسَل «ضَجر»، به معنای دلتنگ شدن و ملول شدن و بی‌حوصله شدن است. انسان یک وقتی از یک وضعیّتی، از یک حادثه‌ای مثلاً -یا از وضع مزاجی خودش، یا از کاری که به عهده‌ی او هست- ملول میشود، دلتنگ میشود. میفرماید مراقب باش دچار این دلتنگی نشوی، دچار این ملالت نشوی، دچار این کم‌حوصلگی نشوی، کم‌حوصلگی؛ این ضَجر است. «کَسَل»، عبارت است از تنبلی، تنبلی؛ یک کاری را انسان تأخیر بیندازد به‌خاطر تنبلی؛ مطالعه‌ای دارد، کاری دارد، اشتغالی دارد، دنبال‌گیری‌ای دارد، تنبلی کند و این کار را نکند. میفرماید از این دو چیز پرهیز کن. [درباره‌ی] این مسئله‌ی ضَجر که بی‌حوصلگی است، این را ما به شما جوانها عرض کنیم که یکی از بزرگ‌ترین نِعَم الهی برای انسانی که جوان هست، حوصله است. حالا این [چیزی] که ما -امثال بنده که وارد وادی پیری شدیم و مبالغی در این وادی پیش رفتیم- خوب درک میکنیم و جوانها درست توجه ندارند به این نعمت بزرگ، یکی‌اش این است؛ نعمت حوصله، حوصله. حوصله که بود، انسان از قوای خود استفاده میکند، از نیروهای خود استفاده میکند. فرض بفرمایید یک مطلبی را میخواهید تحقیق کنید، یک مسئله‌ی علمی را میخواهید تحقیق کنید، یک وقت آدم باحوصله هست، یک وقت بی‌حوصله هست؛ بی‌حوصله که باشد یک مقداری جلو میرود بعد رها میکند. آدم باحوصله نه، همین‌طور هِی دنبال میکند، تحقیق میکند، هِی إن قُلت می‌آورد، اشکالی به نظرش میرسد، آن اشکال را دفع میکند، باز اشکال دیگری به نظرش میرسد، باز یک راه جدیدی به نظرش میرسد. حوصله این است. انسان از نیروی ذهنش استفاده میکند. از نیروی بدنی هم همین‌جور است. گاهی انسان به‌خاطر بی‌حوصلگی از قوای بدنی استفاده نمیکند. حوصله این‌قدر اهمّیّت دارد. این ضَجر که فرمودند، بی‌حوصلگی و ملالت، دلزدگی، اینها همه‌اش یکی است، در واقع ابعاد یک حالت است که هرکدام یک بخشی از این حالت را بیان میکند. تنبلی هم همین‌جور [است]، تنبلی هم مثلاً [اینکه] فرض کنید صبح -حالا بعد از نماز- خواب رفته، گرفته خوابیده است؛ کار واجبی هم دارد، تنبلی میکند، بلند نمیشود. پهلوی زن و بچه‌اش نشسته است، تنبلی میکند؛ در یک جلسه‌ای نشسته است، تنبلی میکند؛ حرکت نمیکند، راه نمیرود. یعنی این دو خصوصیّت، دو خصوصیّتی است که یک انسان را از عمل، عمل -که عمل در اسلام فوق‌العاده مورد اهمّیّت است- باز میدارد؛ از عمل صالح که عِدل ایمان است؛ شما در قرآن ملاحظه میکنید عِدل ایمان، عمل صالح است [باز میدارد]. عمل صالح هم خب کار است دیگر، عمل است، تحرّک است، فعّالیّت است؛ اگر ضَجر بود یا اگر کَسَل بود، انسان این عمل صالح را انجام نمیدهد. بعد فرمود: فَإنَّکَ إن ضَجِرتَ لَم تَصبِر عَلی حَقٍّ آن نقطه‌ی اصلی را امام (سلام‌الله‌علیه) مورد توجّه قرار میدهند. ما حالا به جوانب قضیه می‌پردازیم. امام (علیه‌السلام) آن اصل مطلب را، نقطه‌ی اساسی را مورد توجّه قرار میدهند؛ میفرماید اگر «ضَجِرتَ» یعنی اگر بی‌حوصله شدی، بر حق صبر نمیکنی. یک راه حقّی است، یک کلمه‌ی حقّی است، یک مسیر حقّی است که شما آن را انتخاب کردید؛ وقتی دچار بی‌حوصلگی شدید، پایداری در آن نمی‌کنید. یک مقداری سخت میگذرد، مشکل درست میشود، بی‌حوصله میشوید، رها میکنید. بی‌حوصلگی خاصیّتش این است که انسان بر حق که بایستی پایداری کند، پافشاری کند، بر سر حق بماند، انسان از این محروم میماند. وقتی که [انسان] دچار ضَجر و دچار همین حالت ملالت و حالت بی‌حوصلگی شد، بر حق پافشاری نمیکند.

فَإنَّکَ إن ضَجِرتَ لَم تَصبِر عَلی حَقٍّ و إن کَسِلتَ لَم تُؤَدِّ حَقّاً وقتی دچار «کَسَل» یعنی تنبلی شدی، آن وقت حق را ادا نمی‌کنی، آن کاری را که باید انجام بدهی، حقّی را که باید ادا بکنی، آن را ادا نمیکنی به خاطر تنبلی؛ به خاطر تن‌پروری و تنبلی. اینکه در دعاهای متعددی [آمده]: «اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الکَسَلَ» [به این خاطر است]. این در چندین دعا هست، حالا یک دعا «مِنَ الکَسَلِ وَ الضَّجر»، یک دعا «مِنَ الکَسَلِ وَ الهَرَم»؛ «هَرَم» یعنی پیری، پیری در اینجا مراد پیری سنّی نیست، پیری روحی است. گاهی انسان سنّاً جوان است اما روحاً پیر است؛ گاهی عکسش هم هست، سنّاً پیر است اما روحاً جوان و بانشاط هست. این[جا] به خدای متعال انسان پناه میبرد در دعا از کَسَل؛ حالا کَسَل همراه با ضَجر یا کَسَل همراه با هَرَم. ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۳۶ 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=35269 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

🔰#گزیده_بیانات_مقام_معظم_رهبری🔰 #دشمن_‌شناسی ✅دشمن را اشتباه نگیریم تکیه‌ی ما بر دشمنیِ دشمنان خارجی به معنای اغماض از ضعفهای درونی خودمان نیست. این را به شما جوانهای عزیزم عرض بکنم؛ ما در درون خودمان ضعفهایی داریم؛ دشمن در موارد زیادی از ضعفهای ما استفاده میکند؛ این ضعفها را باید برطرف کنیم. ما ضعف در سیاست‌گذاری داریم؛ ضعف در اجرا داریم؛ ضعف در تلاش داریم؛ گاهی دچار تنبلی و دچار کاهلی در حرکتهای خودمان میشویم؛ ضعف در [تشخیص‌] اولویّتهای کشور داریم؛ گاهی اوقات سر یک چیز جزئی، گروه‌هایی در درون کشور از خودمان با همدیگر درگیر میشوند، سر یک امری که ضرورتی هم ندارد، لزومی هم ندارد؛ از دشمن غافل [میشویم‌]؛ اینها ضعفهای ما است؛ این ضعفها را بایستی برطرف کرد. لکن وجود دشمن -دشمنی که آگاه است، دشمنی که پول خرج میکند، دشمنی که اگر بتواند از هیچ جنایتی فروگذار نمیکند- یک چیزی است که نباید مغفولٌ‌عنه بماند. بعضی‌ها به بهانه‌ی همین مسائل جزئی داخلی، دشمن خارجی را فراموش میکنند، آمریکا را فراموش میکنند. اینکه امام (رضوان‌الله‌علیه) مکرّر تکرار میکردند که هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید، به‌خاطر این است؛ بر سر یکدیگر کمتر فریاد بکشید. نمیگویم انتقاد نکنیم؛ نه، بالاخره جامعه، جامعه‌ی آزادی است، افکار آزادند، حقّ انتقاد وجود دارد، انتقاد هم مایه‌ی پیشرفت است امّا دشمن اصلی را با دشمنان درجه‌ی دو و با دوستانی که با آنها اختلاف نظر داریم و دشمن هم حتّی نیستند، اشتباه نگیریم؛ دشمن اصلی جای دیگر است. دشمن اصلی آن دشمنی است که با همه‌ی توان درصدد این است که دستاورد عظیم ملّت ایران را از او بگیرد؛ این دستاورد عبارت است از حضور ملّت، حاکمیّت ملّی، نفوذ افکار قرآنی و اسلامی در میان مردم؛ این آن دستاورد بزرگ است که ما را به پیشرفت میرساند؛ تا امروز هم پیشرفتهای زیادی کرده‌ایم، بعد از این هم همین ما را به آرمانهایمان خواهد رساند. (94/8/12 بیانات در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان) ✅ضعفها مربوط به مدیریت ماست دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش میکند که کمبود‌های معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی و به جمهوری اسلامی نسبت بدهد؛ خدماتی که نظام اسلامی و جمهوری اسلامی به ایران و ملّت ایران در این مدّت کرده است، یک خدمات برجسته و فوق‌العاده است. اگر وضع ملّت را و وضع کشور را مقایسه کنیم با قبل از دوران اسلامی یعنی در دوران طاغوت، آن‌وقت معلوم میشود که چه خدمات بزرگ و ارزشمندی را نظام اسلامی تقدیم کرده است. بله، ضعفهایی وجود دارد؛ این ضعفها مربوط به مدیریّت ماها است، این مربوط به کمبود‌ها و ناتوانایی‌های مدیرانی است که در بخشهای مختلف مشغول کار بوده‌اند. (96/1/10 بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی) #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#گفتگوی_نوین_پژوهشی (نشست78) 🔴گزارش کامل جلسه گفتگوی نوین پژوهشی 🔷 موضوع: «زهد و دنیاگریزی از منظر نهج البلاغه» 🔷 ارائه کننده: حجت الاسلام دکتر علی نصیری متن گزارش(پیوست)🔰🔰 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

🔴گزارش کامل جلسه گفتگوی نوین پژوهشی (نشست78) 🔴«زهد و دنیاگریزی از منظر نهج البلاغه» 🔴 حجت الاسلام دکتر علی نصیری

#درسواره_اخلاق_بندگی درس (5) به نام خداوند جان و خرد. ✅رابطه عبودیت و عبادت: رابطه عبودیت و عبادت، مانند رابطه نیت و عمل است. همانگونه که نیت درونی و عمل بیرونی است، عبودیت نیز در درون انسان شکل می گیرد و عبادت فعالیت بیرونی عبد است. و به همان میزان که ارزشمندی عمل وابسته با نیت خالص است، عبودیت نیز به عمل و عبادت بیرونی، ارزش می دهد. بنابراین عمل و عبادتی ارزش دارد که ناشی از عبودیت باشد، وگرنه اگر انسان عبودیت نداشته باشد، عبادت او هم ریشه دار نخواهد بود و در معرض ریا و عجب و انواع فساد قرار می گیرد. شیطان سال های زیادی خداوند را عبادت کرد، اما عبد نبود و عبودیت نداشت، یعنی تسلیم و مطیع خداوند نبود، زیرا وقتی خدای متعال به او فرمان داد که در مقابل آدم (ع) سجده کند، کبر و خودپرستی و عبد نبودن اش ظهور کرد و از فرمان الهی سرپیچید و خود را برتر از انسان پنداشت و حاضر به سجده نشد. نسبت اطاعت با بندگی: نسبت میان اطاعت و عبادت، عام و خاص مطلق است، یعنی هر كس كه اهل اطاعت باشد، اهل عبادت نیز هست، اما ممكن است افرادي باشند كه اهل عبادت باشند، اما مطيع نباشند. همانگونه که اشاره شد، شيطان 6000 سال عبادت كرد تا جايي كه در صف ملائك قرار گرفت، اما اهل اطاعت و بندگی نبود. اما اطاعت و بندگی که هر دو وصف درونی اند، دو مفهوم اند که مصداق شان یکی است، خضوع و اطاعت، حقیقت و رکن اصلی تحقق صفت بندگی در انسان است، روی این حساب مومن کسی است که خاضعانه و خاشعانه از فرمان الهی اطاعت می کند. به همین دلیل حتی در بندگی دنیا و نفس هم اطاعت هست، اصولا دنیاپرستی با اطاعت محقق می شود. دنیا از ما تجمل گرایی و ثروت اندوزی و مقام طلبی می خواهد که اگر حالت اطاعت نسبت به خواسته های دنیا در ما ایجاد شود، دنیاپرستی صدق می کند. نفس هم همین طور است، نفس دائما فرمان می دهد و لذت های افراطی مادی و زیاده روی در مشتهیات نفسانی می خواهد و شما اگر از خواسته های نفس اطاعت کنید، بنده او شده اید. بندگی خدای متعال نیز چنین است، خدای متعال دستوراتی دارد و از انسان چیزهایی می خواهد که در صورت اطاعت، بندگی محقق می شود. انسان مطيع در برابر اوامر و نواهي پروردگارش كاملا خاضع است و بدون چون و چرا و دربست خواسته ي محبوبش را مي پذيرد. خاصيت عبادت همين است كه انسان را به اين درجه كه همان عبوديت است، برساند. لذا عبادت صرف، مثل نماز وروزه، بدون عبودیت درونی و اطاعت خالصانه انسان را به جايي نمي رساند. البته يك مؤمن مطيع كه همواره به دنبال انجام وظيفه است، طبعا اهل عبادت نيز باشد. عبد واقعی، کسی است که در اثر اطاعت و تسلیم محض و فنای فی الله، رنگ خدایی به خود گرفته و کاملا دست پرورده خدای متعال شده باشد. 📝 سید مصطفی علم خواه (مدیر گروه اخلاق اداره مشاوره نهاد رهبری) #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

◀️کتاب: پیرامون انقلاب اسلامی ✍استاد مطهری 📚 75 صفحه ⚪️ 1.2 مگابایت 👥میزمعارف @Mizemaaref

✅کتاب: "پیرامون جمهوری اسلامی" ✍استاد مطهری 👈 47 صفحه 🔴 1 مگابایت 👥میزمعارف @Mizemaaref

#شرح_احادیث_اخلاقی_در_بیان_مقام_معظم_رهبری موضوع : 🔅 تبعات اخروی ریاست🔅 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین 📝متن و شرح : عن النّبیّ صلَّى ‌اللَّه علیه و آله قال: لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلىٰ عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنهُ وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلى غِلِّهِ. (۱) لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلى عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلى عُنُقِه این حدیث درباره‌ی بنده و امثال بنده است؛ [رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله] فرمود که هیچ کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر ریاست و امارت داشته باشد -هر کسی که بر ده نفر، نه حالا بر هشتاد میلیون نفر امارت و ریاست داشته باشد- «اِلّا جی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه‌»، [مگر اینکه] این آدمِ رئیس را که این‌قدر در دنیا محترم است و رئیس است و مدیر است، ‌چنین آدمی را در روز قیامت وقتی که می‌آورند، دست او را به گردنش بسته‌اند؛ یعنی دست‌بسته او را وارد محشر میکنند، آن هم به این شکل که دستش به گردنش بسته است. نفْس این مسئولیّت و آمریّت و ریاست، یک تبعاتی دارد که ایجاب میکند این را. در آن حوزه‌ی مأموریّت که ما آنجا رئیسیم، مدیریم، یک کاره‌ای هستیم، بعضی از کارها انجام میگیرد که ما میتوانستیم مانع آن بشویم و نشدیم؛ حالا یا غفلت کردیم [وارد] نشدیم، یا از روی تنبلی وارد نشدیم؛ این کار خلاف، زیر نظر ما و در پُست نگهبانی ما انجام گرفت -پُست نگهبانی ما است دیگر- یا بعضی از کارها باید انجام میگرفت در حوزه‌ی مأموریّت ما که انجام نگرفت؛ یا به‌خاطر اینکه ما نفهمیدیم، دقّت نکردیم، تعقیب نکردیم، مشورت نکردیم، پرس‌و‌جو نکردیم و ندانستیم، یا نه، دانستیم، تنبلی کردیم، امروز و فردا کردیم، [گفتیم] حالا ان‌شاءاللّه بعداً، فردا، و ضایع شد، فوت شد. اگر ماها عقل داشته باشیم، باید دنبال ریاست ندویم؛ واقعاً این‌جوری است. باید دنبال ریاست نرویم؛ ریاست این تبعات را دارد. بعضی میدوند دنبال ریاست، نمیفهمند که نفْس این آمریّت و ریاست، این خطرات را دارد که روز قیامت وقتی او را بیاورند، مغلولاً(۲) می‌آورند؛ این چیز خیلی مهمّی است. مغلولاً می‌آورند او را در پای محاسبه‌ی الهی. فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنه اگر چنانچه او آدم خوبی بود، درستکار بود، در آنچه انجام گرفته بود تقصیری و گناهی متوجّه او نبود، اینجا رها میکنند او را. بالاخره شارع مقدّس و پروردگار عالم موازینی دارد؛ یک جاهایی ممکن است که انسان مَعفوّ باشد به دلیلی؛ قصورش قصورِ عن‌تقصیرٍ نباشد -گاهی ما قاصریم، جاهلیم امّا جهلمان عن‌تقصیرٍ است، گاهی نه، واقعاً تلاش خودمان را کرده‌ایم، زحمتمان را کشیده‌ایم، آخرش این [نتیجه] درآمده- این [قصور]، اینجا مورد عفو الهی است. پس اگر «محسن» باشد این آمر و این رئیس، فُکَّ عَنه. وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلى غِلِّه امّا اگر نه، انسان نیکوکاری نبوده است در دنیا، خودش هم آدم بدکار و بدعملی بوده است -هرجور بدعملی‌ای که فرض کنید- اینجا آن گرفتاری و آن غل و زنجیری که به او بسته شده است، افزایش پیدا میکند. اینها را باید ما بفهمیم؛ اینها را باید بفهمیم. دنبال کرسی‌های ریاست [بودن] -چه ریاست اجرائی، چه ریاست تقنینی؛ می‌بینید برای نمایندگی مجلس بعضی خودشان را میکُشند، اگر چنانچه راه پیدا نکنند به هر دلیلی یا مثلاً فرض کنید صلاحیّتش را تأیید نکنند یا رأی نیاورد و غیره، خودش را به آب و آتش و در و دیوار میزند که چرا نشد- عقل نیست، تدبیر نیست. ملاحظه کردید؟ اگر چنانچه این ریاست، مایه‌ی یک چنین دغدغه‌ای است، خب انسان رها کند؛ مگر اینکه واقعاً متوجّه انسان بشود و واجب باشد برای انسان؛ آن[جا] بله [لازم است].↪️↪️

↩️↩️بنده دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری، قطعاً عازم(۳) بودم به اینکه نامزد ریاست جمهوری نشوم -حالا دوره‌ی اوّل که تحمیل شد بر ما، هیچ- دوره‌ی دوّم دیگر یقیناً گفتم من قطعاً نامزد نمیشوم؛ امام به من فرمودند بر تو واجب عینی و تعیینی است -هر دو را گفتند- گفتند: هم واجب عینی است، هم واجب تعیینی است؛ خب بنده هم برخلاف میل خودم قبول کردم و رفتم. درست این است که اگر چنانچه تکلیفی وجود ندارد، واجب بر انسان نیست، انسان نرود به سراغش و دنبال نکند آن را. بله، اگر چنانچه ناچار شد، ناگزیر شد، به گردن انسان گذاشته شد، آنجا «خُذها بِقُوَّة»؛(۴) بایستی با قوّت انسان دنبال بکند. ۱۱) امالی طوسی، مجلس دهم، ص ۲۴۶؛ «پیامبر اکرم (ص) میفرماید: هیچ‌کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر، ‌ریاست و امارت داشته باشد مگر اینکه او را روز قیامت در حالی می‌آورند که دستش به گردنش بسته است؛ پس اگر چنانچه آدم درستکاری بود و تقصیری متوجّه او نبود، او را رها میکنند و اگر چنانچه بدکار و گناهکار بود، غل و زنجیرش افزایش پیدا میکند.» ۲) دست‌بسته ۳)کسی که اراده‌ی قطعی به انجام کاری کند. ۴) سوره‌‌ى اعراف، بخشى از آیه‌ى ۱۴۵؛ «... آن را به جد و جهد بگیر ...» 📌نشانی اینترنتی: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=41178 #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

🔰#گزیده_بیانات_مقام_معظم_رهبری🔰 #دشمن_‌شناسی ✅دشمن چون از همه کار فرو ماند سلسله دوستی بجنباند هم دشمن را باید شناخت، هم دشمنی‌های او را باید شناخت، هم به قول سعدی که میگوید -شبیه این عبارت- دشمن چون از همه کار فرو ماند، سلسله‌ی دوستی بجنباند؛ وقتی سلسله‌ی دوستی جنباند، آن‌وقت کاری کند که هیچ دشمنی نتواند کرد؛(۶) یعنی در لباس دوستی ضربه را وارد کند. همه‌ی ما باید حواسمان به این چیزها باشد. خب، بحمدالله فعّالیّتهای مسئولین کشور خوب است، حقّاً و انصافاً دارند فعّالیّت میکنند، تلاش میکنند؛ منتها مراقبت مضاعف لازم است؛ چون این دشمن دشمن نابکاری است، دشمن وقیح و بی‌حیائی است. (۱۳۹۴/۱۱/۱۹ بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش) ✅وجدانهای بیدار و وظیفه علما و روشنفکران امید و تکلیف و مسئولیّت، متوجّه به علمای اسلام و به روشنفکران راستین در دنیای اسلام است؛ باید با مردمشان حرف بزنند، با سیاستمدارانشان هم حرف بزنند -بعضی از سیاستمداران دنیای اسلام وجدانهای بیداری دارند؛ این را ما از نزدیک تجربه کردیم- میتوانند نقش ایفا کنند. عرض من این است: ما از یادبود ولادت پیغمبر این بهره را ببریم که کاری را که اسلام در روز اوّل کرد که احیای دنیای مرده‌ی آن زمان بود، وجهه‌ی همّت خودمان قرار بدهیم؛ و این احتیاج دارد به عقل، به خردمندی، به تدبّر، به بصیرت، به شناخت دشمن؛ دشمن را بشناسیم، توطئه‌های دشمن را بشناسیم، فریب دشمن را نخوریم. خداوند متعال باید به ما کمک کند، ما را در صراط مستقیم خودش قرار بدهد و ثابت‌قدم بدارد. شاعر عرب درست گفته است که: الدَّهرُ یَقظان وَ الأَحداثُ لم یَنَم‌ فَما رُقادُکُم یا أَفضَلَ الأُمَم وقتی‌که دنیای قدرت، دنیای زر و زور با همه‌ی امکانات خود متوجّه شما است، شما حق ندارید چُرت بزنید، حق ندارید خواب بروید. (۱۳۹۴/۱۰/۰۸ بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌) #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#گفتار_پژوهی از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ جناب آقای دکتر محمد مهدی امامی ✅عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلامی و برخی دروس تخصصی مقطع ارشد 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (دکتر امامی) ⬇️ #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

⤴️⤴️فایل پیوست PDF بایسته های تدریس ✅ جناب آقای دکتر امامی ✅عضو هیأت علمی دانشگاه خواجه نصیر #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

#درسواره_اخلاق_بندگی درس (6) به نام خداوند جان و خرد. ✅اطاعت، معیار بندگی: اطاعت، در ذات بندگی نهفته است و می توان گفت: معیار اصلی عبودیت و بندگی خدا، اطاعت است. این معیار در تمام انواع بندگی وجود دارد، یعنی شما از هر کسی یا چیزی که اطاعت کنید، در حقیقت او را بندگی کرده اید. در روایتی از امام جواد (ع) هست که فرمودند: مَن اَصغی إلی ناطِقٍ فَقَد عَبَدَهُ، ‌فَاِن کانَ النّاطِقُ یُؤَدّی عَنِ اللهِ عزّوجلّ فَقَد عَبَدَالله، ‌وَ إن کانَ النّاطِقُ یُؤَدّی عَنِ الشَّیطانِ فَقَد عَبَدَ الشَّیطانَ. هر کس به گوینده ای گوش فرا دهد، ‌او را پرستیده است. پس اگر گوینده، ‌از خدای متعال می گوید، ‌او خدا را پرستیده است و اگر گوینده، ‌از طرف شیطان حرف می زند، به یقین، شیطان را پرستیده است. (تحف العقول، ص 456) در توضیح این روایت گفتنی است: نعمتِ «شنیدن» و قوّه ی «سامعه»، ‌از نعمت های خدا است و نعمت ای الهی را باید در مسیر رضای او به کار گرفت، و گرنه ناسپاسی است. گوش، یکی از راه های ورودی ذهن و دل ما است. اگر به روی سخنان حکیمانه و حرف های حق گشوده شود، ‌در دل و ذهن انسان اثر مثبت و آموزشی و تربیتی دارد، ‌اما اگر به روی حرف های باطل و زشت و انحرافی باز شود، ‌انسان را به بیراهه و انحراف می کشاند. تأثیر سخن گوینده تا حدّی است که امام از آن به «پرستیدن» یاد کرده است. وقتی با همه ی وجود به حرف های یک گوینده گوش می دهیم و به آن دل می سپاریم و از آن سخن الهام گرفته، پیروی می کنیم، ‌مثل این است که از او اطاعت کرده و او را پرستیده ایم. حال، بستگی دارد گوینده از خدا و حقیقت و حکمت سخن بگوید، ‌یا از باطل و گمراهی و شیطان. و ما همچنان که نسبت به گفته هایمان مسؤولیم، نسبت به شنیده هایمان هم مسؤولیت داریم. قرآن کریم می فرماید: کلُّ أُولئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً، (اسرا، آیه 36) انسان نسبت به همه چیز مورد سوال قرار می گیرد، بنابراین نباید اجازه دهیم هر سخنی به گوشمان راه یابد. چه بسا یک سخن باطل، ‌فکر و ایمان ما را خراب کند. چه بسا یک سخن دروغ و بهتان، ‌ما را به مسلمانی بدبین سازد. چه بسا گوش دادن به حرف های تحریک کننده؛ کسی را به گناه و وسوسه های شیطانی بکشد. حضرت علی (ع) فرموده است: السامعُ شریکُ القائل (غررالحکم، حدیث 518) شنونده، شریک گوینده است، بنابراین لازم است نعمت شنوایی را برای هدایت شدن و کمال یافتن، ‌به کار گیریم. و نیز عبارت مشهوری را هم به علی (ع) نسبت می دهند که ایشان فرموده است: من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا. کسی که به من سخنی بیاموزد، مرا بنده خویش نموده است. این روایت هم شاهد این معنا است که گوش کردن به سخن معلم و سخنران به دلیل تاثیرگذاری و تاثیر پذیری ای که در آن هست، نوعی اطاعت و پرستش او تلقی می شود. 📝مولف: سید مصطفی علم خواه، مدیر گروه اخلاق اداره مشاوره نهاد رهبری. #پژوهشگاه_فرهنگ_و_معارف_اسلامی

🔴 معرفی رمان ♦️راه آهن زیرزمینی نویسنده کولسون وایتهد 🔹رمانی تازه درباره برده‌داری امریکایی شبیه رمان " کلبه عمو تم". 🆔 @eisavim

سلام مطلبی در باب اقتصاد مقاومتی اقتصاد مقاومتی، نیاز و ضرورت امروز و فردای کشور/ کدام کشورها «اقتصاد مقاومتی» را در پیش گرفتند؟ - مشرق نیوز https://www.mashreghnews.ir/news/783684/ ⚫️ @eisavim

🎥کلیپ: آمریکا را درست بشناسید .. ✅ملّت ایران اگر میخواهد آمریکا را و استکبار را درست بشناسد، نگاه کند به امروز، به کارهای این رئیس جمهور و دولتمردان کنونی آمریکا؛ همه شان همین جور هستند.. (رهبرانقلاب) ✍مناسب استادان معارف اسلامی میزمعارف @mizemaaref

💠رهبرانقلاب ‼️من شاید چهل سال پیش یا بیشتر، اولین ترجمه کتاب زندگینامه گاندی بقلم رومن رولان را با ترجمه مرحوم محمد قاضی خواندم که هم کتاب، کتاب بسیار ممتازی است، هم ترجمه‌ی محمد قاضی حقاً ترجمه‌ی برجسته و ممتازی است! ۸۸/۲/۲۴ ‼️رومن رولان یک رمان نویس خوب و هنرمند و مسلط است و کتابی که درباره گاندی نوشته رمانی است کم حجم و مفید البته درباره گاندی کتابهای مفصلی نوشته شده چون من سی و چندسال پیش راجع به هند کار کرده و غالب این کتابها را خوانده‌ام لکن هیچ کدامشان بهتر از رمان زندگی گاندی بقلم رومن رولان نمیشود چراکه رولان این کتاب را از روی شیفتگی نسبت به گاندی نوشته، شما هم باید با یک بیان شیرین ادبی و هنری همچنین تصویری از شخصیت امام راحل ترسیم کنید! ۷۲/۹/۱۵ ⬇️نسخهpdf 🔴میزمعارف @mizemaaref

📚کتاب الکترونیکی مهاتما گاندی 👥میزمعارف @mizemaaref