eitaa logo
کانال ذاکر و شاعر کربلایی مرتضی شاهمندی
3.6هزار دنبال‌کننده
110 عکس
109 ویدیو
7 فایل
ادمین @Abcefghi
مشاهده در ایتا
دانلود
بیست و یکم رجب سال ۶۲ هجری قمری (سلام‌الله‌علیها) گشتند، (سلام‌الله‌علیها) امام حسین (علیه‌السلام) و حضرت علی اصغر (علیه‌السلام) است، (سلام‌الله‌علیها) فرزند امرءالقیس بن عدی جلیل القدر (علیه‌السلام) است، این بانو مادر بزرگوار (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و از بانوان ستمدیده کاروان کربلا هستند، ایشان از بانوان عالمه و اهل فصاحت و بلاغت بوده و همینطور در تاریخ است که (سلام‌الله‌علیها) از و آنان در و عقل بود، پدر ایشان کلبی از شیعیان (علیه‌السلام) و از بزرگان اهل شام بود که از فرط علاقه به اهل بیت (علیهم السلام) سه خود را به امیرالمومنین (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) در آورد، (علیه‌السلام) زیادی به (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) داشتند که در شعری بیان می‌دارند: خانه‌ای که در آن (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) باشد را می‌دارم، "لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ" بعد از جریان کربلا (سلام‌الله‌علیها) هر روز در می‌نشتند و بر مصائب (علیه‌السلام) و زاری می‌کردند، در تمام روزها برقرار نموده و با بقیه مخدرات نقل و می‌فرمودند بعضی از زنان مدینه اعتراض کردند که چرا به نمی‌روید؟ (سلام‌الله‌علیها) فرمودند ما را ملامت نکنید، آنچه که ما دیده‌ایم شما ندیدید که بدن مطهر عزیز فاطمه (سلام‌الله‌علیها)  امام حسین (علیه‌السلام) عریان زیر سوزان رها کردند، (سلام‌الله‌علیها) در همراه (علیه‌السلام) بود و هنگامی که (علیه‌السلام) به رسیدند، بسیار کردند، (سلام‌الله‌علیها) بنابر نقلی یکسال پس از عاشورا از دنیا رفتند، همچنین آمده است که (سلام‌الله‌علیها) بعد از با امام سجاد (علیه‌السلام) تا در ماندند و در آنجا مشغول و بودند، پس از به دستور (علیه‌السلام) به بازگشتند و دائما درحال بودند، تا سرانجام در بر اثر شدت و اندوه کرده و بر اثر و اسارت به رسیدند، منابع: الوقایع والحوادث مرحوم ملبوبی ، أعلام النساء المؤمنات شيخ محمد حسون ، نساء حول الحسين سعيد رشيد زميزم ، سبايا آل محمد (علیهم السلام) السيد نبيل الحسنی ، تاريخ الإسلام ج ۲ المنظمة العالمية للحوزات ، عدد السنه ص ۱۷۹ ، ابن کثیر ج ۸ ص ۲۲۹ ح ۱۴۱۳ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری علمدار كربلا، قمر منير بنى هاشم (علیه‌السلام) به آمدند، بزرگوارشان امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و بزرگوارشان فاطمه کلابیه حضرت ام البنين (سلام‌الله‌علیها) حزام كلابيه هستند و ایشان نخستین حضرت ابوالفضل العباس (علیه‌السلام) است و روز سالروز بزرگداشت و ولادت (سلام‌الله‌علیها) می‌باشد، در هنگام حضرت ابوالفضل العباس (علیه‌السلام) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) غرق و گشت، حضرت در این مولود خدا و رسول خدا را و و فرمودند و او را قرار دادند، عباس یعنی و قهرمان میدان نبرد و یعنی کسی که نسبت به ظالمان چهره‌اى خشمگين دارد، (علیه‌السلام) گاهى قنداقه (علیه‌السلام) را در می‌گرفتند و آستين کوچک او را بالا زده و بازوان او را و می‌کردند، (سلام‌الله‌علیها) علت حضرت را پرسیدند؟ (علیه‌السلام) فرمودند: اين براى کمک و يارى برادرش امام حسين (علیه‌السلام) خواهد شد، (علیه‌السلام) پس از ولادت، را به عنوان ذبح كرده و گوشت آن را به فقرا صدقه دادند، (علیه‌السلام) بسیار و بوده و به (علیه‌السلام) شدند، قامتى بلند و بازوهایى قوى داشتند و زانوى مبارک حضرت تا گردن اسب در وقت سوار میرسيد و سپهسالار مظلوم كربلا بودند، (علیه‌السلام) روز عاشورا به (علیه‌السلام) فرمودند: "إرکب بنفسی أنت یا أخي" تو ای ، (علیه‌السلام) فرمودند: خداوند، (علیه‌السلام) را رحمت کند که چنان و در راه نمود تا آنکه قطع شد و خداوند به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در پرواز کند، همانگونه که برای (علیه‌السلام) قرار داده شد، (علیه‌السلام) را در پیشگاه خداوند است که در روز قیامت به آن می‌خورند، (علیه‌السلام) فرمودند: (علیه‌السلام)، بصیرتی نافذ و ایمانی محکم داشت، او به برادرش اباعبدالله (علیه‌السلام) جهاد کرد تا شهید شد. منابع: خصائص العباسيه (علیه‌السلام) ص ۶۶ ، العباس مقرم ص ۱۸ ، بحارالانوار ج ۴۴ ص ۲۹۸ ، أمالی صدوق مجلس ۷۰ ، الوقايع ج محرم ص ۴۰۰ ، وقايع الايام ص ۴۲۲ جهت امر فرج و سلامتی امام عصر صلوات...
پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری (علیه‌السلام) در مدینه به آمدند، بزرگوارشان (سلام‌الله‌علیها) و بزرگوارشان امام حسین (علیه‌السلام) است، (سلام‌الله‌علیها) یزدگرد سوم است و هفتم شعبان سالروز و ایام وفات (سلام‌الله‌علیها) است، (علیه‌السلام) سال از شریفشان را در جدشان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بوده‌اند، مبارک حضرت ذوالثفنات ، قدوة الزاهدين، سيدالمتقين، امام المومنين، زين الصالحين، منار القانتين ، الزكى، الامين و سيد المجتهدين است و ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻭ ﺳﺠﺎﺩ ﺍﺳﺖ، (علیه‌السلام) در اثناء جمل یا صفین در مدینه به آمده‌اند و در آن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و اکثر اولادشان و بنی هاشم (علیهم السلام) در کوفه یا بصره بودند و در حال با عایشه ملعونه یا معاویه ملعون قرار داشته‌اند، همچنین روز امام سجاد (علیه‌السلام) در نیز گفته شده است، اما آنچه مشخص است که (علیه‌السلام) در در مطهر حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) به آمده و (علیه‌السلام) این نورانی را هم نام پدرشان نهادند، امام_سجاد (علیه‌السلام) پر از رنج و بلایی داشتند، شريفشان را با مكرم و مظلومشان (علیه‌السلام) و والامقامشان (علیه‌السلام) کردند، ایشان نیز حضرت فاطمه بنت الحسن (سلام‌الله‌علیها) است و یکی از امام باقر (علیه‌السلام) است. منابع: كشف الغمة ج ۲ ص ۷۴ ، فيض العلام ص ۳۴۱ ، توضيح المقاصد ص ۲۰ احقاق الحق ج ۱۹ ص ۴۳۹ ، قلائد النحور ج شعبان ص ۳۸۸ جهت تعجیل در امر فرج صلوات
دوازدهم ماه محرم عده‌ای از به اصرار همسرانشان با ترس و خوف از دشمن برای بدن مطهر (علیه‌السلام) و (علیهم السلام) و آن حضرت آمدند، اما چون را دیدند ماندند، (علیه‌السلام) نیز به امامت از میان و بیرون آمده و برای ابدان به آمدند و با امام سجاد (علیه‌السلام) در معلوم گردیدند، از شام عاشورا به دستور (سلام‌الله‌علیها) خادمه در بدن امام حسین (علیه‌السلام) و ابدان دیگر شهداء از بدن‌ها می‌کرد، چون دشمن این بود که بعد عاشورا هم برای بار بر بدن‌ها کنند، اما تا موقع از ابدان کرد و نگذاشت کسی نزدیک به آنان شود، دوازدهم ماه محرم ابن زیاد ولدالزنا داد كه احدى حق ندارد با از خانه بيرون آيد، و ده هزار سوار و پياده بر تمام كوچه‌ها و بازارها گردانيد، كه از اميرالمؤمنين (علیه‌السلام) نكنند، سپس داد را پيش روى اهل بيت (علیهم السلام) دهند و بعد وارد كرده، در كوى و بگردانند، مردم با حالت زار ذريه پيامبر (علیهم السلام) و بر و مخدرات در هودج‌هاى بدون پوشش، صدا به بلند نمودند، (سلام‌الله‌علیها)،‌ (سلام‌الله‌علیها)، (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) به ترتيب با جگرهاى سوزان و قلوب دردناک ایراد فرمودند، كه عده‌اى از لشكر با ديدن اين اوضاع وقتی که بسیار دیر شده بود از كرده خود پشيمان شدند، هنگام خوانی (سلام‌الله‌علیها) عمرسعد ملعون ترسید و داد برادرش را جلوی حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) تا شاید از ادامه منصرف گردد، بعد از دو روز ، همینکه به امام حسین (علیه‌السلام) افتاد و را در خاک و خون و خاکستر ، "فنطحت جبینها بمقدم المحمل" پس خود را به کوبیدند و حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) و جاری شد، سپس به اشعاری را خواندند و را به اول ماه تشبیه فرمودند، "ياهلالًا لمّااستتمَّ کمالا غالهُ خسفُهُ فأبْدا غُروبا ماتوهَّمتُ ياشقيقَ فؤادی کان هذامُقَدَّراً مکتوبا". منابع: کافی ج ۱ ص ۴۶۵ ، بحارالانوار ج ۴۵ ص ۱۱۴ ، توضيح المقاصد ص ۳ ، و ... جهت عرض تسلیت به امام عصر علیه السلام صلوات @mortaza110shahmandi
روز دفن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ، اولین هجوم به خانه وحی ، مسمومیت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) ، ورود کاروان اسرا اهل بیت (علیهم السلام) به مدینه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نيمه شب ربيع الاول پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را (علیه‌السلام) فرمودند، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به (علیه‌السلام) فرمودند که مرا بعد از دفن کنید تا اگر برای تدفین نشد نداشته باشد، اما مردم به تجهیز و تدفین حضرت و اکثرا در حال برای بودند، نیز را دادند و عمر بن خطاب و ابوبکر هم برای و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و گفتند ما کار مهمتری داریم، وقتی از (علیه‌السلام) پرسیدند که چرا شما نرفتید؟ فرمودند: آيا پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را می‌کردم و براى نزاع می‌كردم؟ به خانه وحی یکم ربیع الاول به اميرالمؤمنين (علیه‌السلام) گرفت، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: (علیه‌السلام) تا از خارج مشو و را كن، در اين ايام، به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آوردند، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند كه ياد كرده‌ام كه تا تمام نشود از بيرون نيايم و آنان بازگشتند، درگیری‌هایی رخ داد و برگشتند و در خانه وحی را ، (علیه‌السلام) شب‌ها (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) را بر منازل اصحاب و می‌نمودند، امام حسن عسکری (علیه‌السلام) ربیع الاول (علیه‌السلام) معتمد عباسی ملعون شدند و در این ماه گشتند، کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به یکم ماه ربیع الاول سال ۶۱ هجری قمری کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به مراجعت کردند، وقتی کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به مدینه رسید، (علیه‌السلام) فرمودند: قبل از مدینه بزنید و را درون بردند، علم‌های و برپا کرده و شروع به کردند، (علیه‌السلام) به بشیر فرمودند: که به برو و شهادت پدرم امام حسین (علیه‌السلام) و رسیدن کاروان اسرا اهل بیت (علیهم السلام) را به اهل مدینه برسان. منابع: خصال ص ۳۷۲ ، اختصاص ص ۱۷۱ ، كتاب سليم ص ۱۲۸ ، احتجاج ص ۷۵ ، مصباح المتهجد ص ۷۳۲ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)