eitaa logo
کانال ذاکر و شاعر کربلایی مرتضی شاهمندی
3.5هزار دنبال‌کننده
108 عکس
105 ویدیو
7 فایل
ادمین @Abcefghi
مشاهده در ایتا
دانلود
) پنجم ماه ربیع الاول سال ۱۱۷ هجری قمری (سلام‌الله‌علیها) امام حسین (علیه‌السلام) ۵۶ بعد از با حزن و اشک دائم بر مصائب به رسیدند، بزرگوارشان حضرت رباب (سلام‌الله‌علیها) بوده‌اند، (سلام‌الله‌علیها) تا زمان ، امام صادق (علیه‌السلام) و تا سه سال بعد از امام باقر (علیه‌السلام) بوده و در مجالس امامان حاضر می‌شدند، (علیهم السلام) نیز ویژه‌ای برای این (سلام‌الله‌علیها) بودند و از محزون ایشان همه می‌شدند، (علیه‌السلام) در حضرت سکینه (سلام‌الله‌علیها) و حضرت رباب (سلام‌الله‌علیها) می‌فرمایند: "لعمرک إننی لأحب دارا ... تصيفهاسكينة والرباب" من که (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) در آن باشند را می‌دارم، (سلام‌الله‌علیها) در ۵۰ هجری قمری آمدند و شریفشان در بین ۱۰ تا ۱۱ بوده است، در این علیامخدره همین بس که (علیه‌السلام) در فرمودند: "یاسکینة (سلام‌الله‌علیها) أنت خيرالنسوان" ای (سلام‌الله‌علیها) تو بانوانی (علیه‌السلام) در جای دیگر فرمودند: "وأما سكينة (سلام‌الله‌علیها) فغالب عليها الإستغراق مع الله تعالی فلاتصلح لرجل" خدا کند کسانی را که در زندگی این (سلام‌الله‌علیها) را به ایشان داده‌اند، ابوالفرج اصفهانی ملعون در کتاب الأغانی زیادی به حضرت سکینه (سلام‌الله‌علیها) که است محبین امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) این تاریخ را و از و به آنان دریغ نکنند، هر آنچه در زندگی حضرت سکینه (سلام‌الله‌علیها) از طرف بیان می‌شود محض است، (سلام‌الله‌علیها) در کل عمرشان با احدی ازدواج نکردند إلا اینکه در جریان طبق نقل بعضی از شیعه مثل فرهاد میرزا در و دیگران این (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) نمودند، حضرت عبدالله بن حسن (علیه‌السلام) ابوینی حضرت قاسم بن حسن (علیه‌السلام) است، (سلام‌الله‌علیها) بعد از و مراجعت به دیگر با نکردند، (علیه‌السلام) امام حسن (علیه‌السلام) آخرین شهید از بنی هاشم (علیهم السلام) هستند که در عاشورا ۱۱ سال داشته و در در عمویشان گشتند، مسئله در جریان رموزات زیادی دارد، اهل بیت (علیهم السلام) این بود که با ازدواج کند و مخصوصا ارباب بالغ را می‌خواندند که دشمن در مصائب اسارت نتواند جسارت کند، متأسفانه یکی از مناسبت‌های شده این بانوی است. منابع: بحارالانوار ج ۴۵ ص ۴۷ ، عوالم العلوم ج ۱۷ ص ۲۹۰ ، منتخب التواریخ ص ۱۷۵ اللهم بحق السکینه المظلومه عجل لولیک الفرج
‍ چهارم ربیع الثانی ولادت حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) چهارم ماه ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری حضرت سیدالکریم، (علیه‌السلام) در مدینه به آمدند، (علیه‌السلام) در زمان امام هفتم حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) زاده شدند، بزرگوارشان حضرت عبدالله (علیه‌السلام) و بزرگوارشان حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نام داشتند، و کامل ایشان اینطور است: حضرت ابوالقاسم، عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن علی بن حسن بن علی بن ابی‌طالب (علیهم السلام) یعنی پنجم از اولاد (علیه‌السلام) هستند، همسر حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) نیز حضرت خدیجه قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی (علیهم السلام) یعنی پسر عموی پدرشان است، (علیه‌السلام) برای اینکه از گزند دشمنان حکومتی در امان باشد به شهر  رفت و در شهر پنهانی زندگی می‌کردند، روزها را روزه و شب‌ها تا صبح به نماز می‌ایستادند و به حضرت حمزه بن جعفر (علیه‌السلام) بلاواسطه امام صادق (علیه‌السلام) میرفتند که بعد خودشان نیز همانجا دفن شدند، مطهر این امامزاده بزرگوار، (علیه‌السلام) در نزدیک حرم مطهر (سلام‌الله‌علیها) والا مقام سیدالشهدا (علیه‌السلام) است، همچنین در کنار قبر مطهر (علیه‌السلام) هستند فرزند امام کاظم (علیه‌السلام)، و یکی از نوادگان امام سجاد (علیه‌السلام) بنام (علیه‌السلام) در نزدیکی ایشان مدفونند، در کتاب الخصائص العظیمیه حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) را در روز پنجشنبه چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری نقل کرده است، در وجود مقدس (علیه‌السلام) (علیه‌السلام) به یکی از اهالی ری فرمودند: "إِنَّكَ لَو زُرتَ قبرَ عبدِالْعَظيمِ (علیه‌السلام) عِندَكُم لَكُنْتَ كَمَن زَارَالْحُسَيْنَ (علیه‌السلام)" اگر تو قبر (علیه‌السلام) که در شهرتان است را کنی مانند این است که قبر (علیه‌السلام) را کرده باشی، (علیه‌السلام) وارد شد هنگامی که (علیه‌السلام) او را دیدند فرمودند: "مَرْحَباً بِكَ يَا أَبَاالْقَاسِمِ (علیه‌السلام) أَنْتَ وَلِيُّنَا حَقّا" خوش آمدی ای (علیه‌السلام) تو از دوستداران حقیقی ما هستی. منابع: کامل الزیارات ص ۵۳۷ ح ۸۲۸ ،کفایة الأثر ص ۲۸۶ ، رجال نجاشی ج ۲ص ۶۷ ، معجم رجال ج ۱۰ص ۴۶ ، زندگانی حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) ص ۲۷ هدیه میلادشان سه صلوات جهت امر فرج امام زمان علیه السلام اللهم عجل لولیک الفرج
‍ بیست و نهم جمادی الثانی شهادت حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) بیست و نهم جمادی الثانی سال ۶۱ هجری قمری دومین عمه بزرگوار اهل بیت (علیهم السلام) و امیرالمؤمنين (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها)، (سلام‌الله‌علیها) بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند، (سلام‌الله‌علیها) در سال ۷ هجری قمری به آمدند، مبارکشان بود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ایشان را به کنیه دادند، در و ایشان همین بس که والا مقام حضرت صدیقه کبری (سلام‌الله‌علیها) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است، و در دامان چنین پدر و مادری رشد نموده‌اند، روزی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و برادرشان حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) نگاهی کرده و فرمودند: "نَظَرَ النَّبِیُّ إِلَی أَوْلَادِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرٍ فَقَالَ بَنَاتُنا لِبَنِینا وَ بَنُونا لِبَنَاتِنا" ما برای و ما برای کنایه ازینکه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) با هم کنند، و البته این روشِ پسر عموها با دختر عموها به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در (علیهم السلام) شده بود، فلذا (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) کردند، صاحب رياحين الشريعة نیز می‌نویسد: (علیه‌السلام) خود (سلام‌الله‌علیها) را به (علیه‌السلام) نمودند، و آنچه در مورد حضرت ام كلثوم (سلام‌الله‌علیها) با حضرت عون بن جعفر (علیه‌السلام) نقل شده از و و است، (سلام‌الله‌علیها) در حضور داشتند و بعد از امام حسين (علیه‌السلام) و اهل بيت و اصحابشان (علیهم السلام) در خواهرشان (سلام‌الله‌علیها) از بانوان و يتيمان محافظت می‌نمود، و حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در برادر در مشهور و جانسوز است، پس از كه بانوان به كوفه و شام رفتند، آن حضرت در شهر و ابن زياد ملعون، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در قادسيه و قنسرين، اثر آن حضرت در سيبور و بعلبک، آن حضرت با شمر هنگام ورود به دروازه شام، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در و مراجعت به مدينه، دلالت بر و و آن علیا مخدره دارد، علیا مخدره بی بی (سلام‌الله‌علیها)، پس از بازگشت از و ورود به با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا و بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند و در دمشق گردیدند، اما و عظیمی در حیات و بعد از ممات در سراسر تاریخ بر آن (سلام‌الله‌علیها) بوده است، از معاند و نسبت عمر بن خطاب با حضرت تا جاعلین عصر معاصر که باعث شده همچنان نام (سلام‌الله‌علیها) در شیعیان بماند، بی‌حیاء و بی‌وفا خواسته یا ناخواسته را برای ایشان که زبان گویای این همه نیست، این بانو از بزرگوارش (سلام‌الله‌علیها) به مراتب است، چون در یتیم شدن داشته و طول تاریخ با به ایشان شده است، پر غم (سلام‌الله‌علیها) با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شد، تقریبا بوده‌اند که به مادر دچار شده و گشتند، بعد از آن پدر مظلومشان و پاره پاره برادر را دیده و بعد را دیدند، و این موجب شده است ایشان نیز همچون خود باشد، مطهر (سلام‌الله‌علیها) در دمشق شام است و در ضریح ایشان ضریح (سلام‌الله‌علیها) نیز قرار گرفته است. منابع: رياحين الشريعة ج ۳ ص ۲۴۴ ، تذكرة الخواص ص ۷۵ ، وقايع المشهور ص ۱۱۰ ، تاج العروس ج ۱۵ ص ۸۱۳ ، المصنف ج ۶ ص ۱۶۴ اللهم عجل لولیک الفرج جهت تسلیت به امام عصر علیه السلام صلوات
بیست و یکم رجب سال ۶۲ هجری قمری (سلام‌الله‌علیها) گشتند، (سلام‌الله‌علیها) امام حسین (علیه‌السلام) و حضرت علی اصغر (علیه‌السلام) است، (سلام‌الله‌علیها) فرزند امرءالقیس بن عدی جلیل القدر (علیه‌السلام) است، این بانو مادر بزرگوار (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و از بانوان ستمدیده کاروان کربلا هستند، ایشان از بانوان عالمه و اهل فصاحت و بلاغت بوده و همینطور در تاریخ است که (سلام‌الله‌علیها) از و آنان در و عقل بود، پدر ایشان کلبی از شیعیان (علیه‌السلام) و از بزرگان اهل شام بود که از فرط علاقه به اهل بیت (علیهم السلام) سه خود را به امیرالمومنین (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) در آورد، (علیه‌السلام) زیادی به (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) داشتند که در شعری بیان می‌دارند: خانه‌ای که در آن (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) باشد را می‌دارم، "لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ" بعد از جریان کربلا (سلام‌الله‌علیها) هر روز در می‌نشتند و بر مصائب (علیه‌السلام) و زاری می‌کردند، در تمام روزها برقرار نموده و با بقیه مخدرات نقل و می‌فرمودند بعضی از زنان مدینه اعتراض کردند که چرا به نمی‌روید؟ (سلام‌الله‌علیها) فرمودند ما را ملامت نکنید، آنچه که ما دیده‌ایم شما ندیدید که بدن مطهر عزیز فاطمه (سلام‌الله‌علیها)  امام حسین (علیه‌السلام) عریان زیر سوزان رها کردند، (سلام‌الله‌علیها) در همراه (علیه‌السلام) بود و هنگامی که (علیه‌السلام) به رسیدند، بسیار کردند، (سلام‌الله‌علیها) بنابر نقلی یکسال پس از عاشورا از دنیا رفتند، همچنین آمده است که (سلام‌الله‌علیها) بعد از با امام سجاد (علیه‌السلام) تا در ماندند و در آنجا مشغول و بودند، پس از به دستور (علیه‌السلام) به بازگشتند و دائما درحال بودند، تا سرانجام در بر اثر شدت و اندوه کرده و بر اثر و اسارت به رسیدند، منابع: الوقایع والحوادث مرحوم ملبوبی ، أعلام النساء المؤمنات شيخ محمد حسون ، نساء حول الحسين سعيد رشيد زميزم ، سبايا آل محمد (علیهم السلام) السيد نبيل الحسنی ، تاريخ الإسلام ج ۲ المنظمة العالمية للحوزات ، عدد السنه ص ۱۷۹ ، ابن کثیر ج ۸ ص ۲۲۹ ح ۱۴۱۳ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
بیست و هشتم رجب سال ۶۰ هجری قمری (علیه‌السلام) از منوره به طرف حرکت کردند، در اين سفر همراه ايشان (سلام‌الله‌علیها)، و (سلام‌الله‌علیها) دختران حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) و برادرشان (علیه‌السلام)، و فرزندانش (علیه‌السلام) و (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) و فرزندان برادرش امام حسن (علیه‌السلام) (علیه‌السلام) و (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و فرزندان خواهرش حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) (سلام‌الله‌علیها) (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و ديگر اهل بيت (عليهم السلام) بودند، از امام حسین (علیه‌السلام) با حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) ۱۳ بودند، ديگر از حضرت، عليا مخدره (سلام‌الله‌علیها) حضرت زينب (سلام‌الله‌علیها) كه با به آمد و ديگرى أميرالمؤمنين (علیه‌السلام) (سلام‌الله‌علیها) حضرت ابوطالب (علیه‌السلام)، همچنين ۹ كنيز و ۱۰ غلام با حضرت از مدینه خارج شدند، چند نفر از امام حسن (علیه‌السلام) با اذن حضرت و ۱۶ از اولاد و امام حسن (علیه‌السلام) و خانواده حضرت مسلم بن عقيل (علیهم السلام) و ديگر اصحاب و بستگان حضرت نيز همراه بودند، لوازم و سوارى هایى كه داشتند عبارت بود از ۲۵۰ اسب، ۲۵۰ ناقه که از اين تعداد، ۷۰ ناقه براى حمل خيمه‌ها، ۴۰ ناقه براى حمل ديگ و ظروف و ادوات ارزاق، ۳۰ ناقه براى حمل مشک‌هاى آب، ۱۲ ناقه براى جامه‌ها و دراهم و دنانير، ۵۰ ناقه براى حمل ۵۰ هودج تعبيه شده براى و و و ذرارى و خدمتگزاران و بقيه شتران براى حمل وسائل مختلف كه مورد لزوم بود، در این روز (علیه‌السلام) و بقیه آل الله (علیهم السلام) با (سلام‌الله‌علیها) و (سلام‌الله‌علیها) و معدود کسانی از اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) کرده و (علیه‌السلام) فرمودند که دیگر به نخواهند داشت، (علیه‌السلام) به برادرشان (علیه‌السلام) فرمودند: من با و و و برادرم و خواهرم و دیگر اهل بیتم (علیهم السلام) و شیعیانم عازم ، اما تو ای شما نه، تو در اقامت کن و چشم من باش تا هیچ یک از امور آنان از من مخفی نماند، (سلام‌الله‌علیها) فرمودند: در آن وقتی که از بیرون می‌رفتیم هیچ اهل بیتی مثل ما اهل بیت رسالت (علیهم السلام) و نبود. منابع: بحارالانوار ج ۴۴ ص ۱۶۳ و ص ۳۲۹ و ص ۳۶۶ و ج ۴۵ ص ۶۳ ، مدينه تا مدينه ص ۷۷ و ص ۹۰ و ص ۹۶۵ ، ریاض القدس ج ۱ ص ۸۰ ، ارشاد ج ۲ ص ۲۲ و ص ۳۴ ، اعلام الورى ج ١ ص ۴۳۵ ، الوقايع والحوادث ج ۵ ص ۷۰ ، منتخب ص ۱۷۵ ، معالی ج ٢ ص ٩٠ ، نفس المهموم ص ۳۶۰ ، ابصارالعین ص ۳۶ ، معالی ج ٢ ص ٩٠ ، لهوف ص ۱۴۵ ، الإرشاد ص ۴۱۶ ، إبصارالعین ص ۹۵ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری علمدار كربلا، قمر منير بنى هاشم (علیه‌السلام) به آمدند، بزرگوارشان امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و بزرگوارشان فاطمه کلابیه حضرت ام البنين (سلام‌الله‌علیها) حزام كلابيه هستند و ایشان نخستین حضرت ابوالفضل العباس (علیه‌السلام) است و روز سالروز بزرگداشت و ولادت (سلام‌الله‌علیها) می‌باشد، در هنگام حضرت ابوالفضل العباس (علیه‌السلام) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) غرق و گشت، حضرت در این مولود خدا و رسول خدا را و و فرمودند و او را قرار دادند، عباس یعنی و قهرمان میدان نبرد و یعنی کسی که نسبت به ظالمان چهره‌اى خشمگين دارد، (علیه‌السلام) گاهى قنداقه (علیه‌السلام) را در می‌گرفتند و آستين کوچک او را بالا زده و بازوان او را و می‌کردند، (سلام‌الله‌علیها) علت حضرت را پرسیدند؟ (علیه‌السلام) فرمودند: اين براى کمک و يارى برادرش امام حسين (علیه‌السلام) خواهد شد، (علیه‌السلام) پس از ولادت، را به عنوان ذبح كرده و گوشت آن را به فقرا صدقه دادند، (علیه‌السلام) بسیار و بوده و به (علیه‌السلام) شدند، قامتى بلند و بازوهایى قوى داشتند و زانوى مبارک حضرت تا گردن اسب در وقت سوار میرسيد و سپهسالار مظلوم كربلا بودند، (علیه‌السلام) روز عاشورا به (علیه‌السلام) فرمودند: "إرکب بنفسی أنت یا أخي" تو ای ، (علیه‌السلام) فرمودند: خداوند، (علیه‌السلام) را رحمت کند که چنان و در راه نمود تا آنکه قطع شد و خداوند به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در پرواز کند، همانگونه که برای (علیه‌السلام) قرار داده شد، (علیه‌السلام) را در پیشگاه خداوند است که در روز قیامت به آن می‌خورند، (علیه‌السلام) فرمودند: (علیه‌السلام)، بصیرتی نافذ و ایمانی محکم داشت، او به برادرش اباعبدالله (علیه‌السلام) جهاد کرد تا شهید شد. منابع: خصائص العباسيه (علیه‌السلام) ص ۶۶ ، العباس مقرم ص ۱۸ ، بحارالانوار ج ۴۴ ص ۲۹۸ ، أمالی صدوق مجلس ۷۰ ، الوقايع ج محرم ص ۴۰۰ ، وقايع الايام ص ۴۲۲ جهت امر فرج و سلامتی امام عصر صلوات...
پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری (علیه‌السلام) در مدینه به آمدند، بزرگوارشان (سلام‌الله‌علیها) و بزرگوارشان امام حسین (علیه‌السلام) است، (سلام‌الله‌علیها) یزدگرد سوم است و هفتم شعبان سالروز و ایام وفات (سلام‌الله‌علیها) است، (علیه‌السلام) سال از شریفشان را در جدشان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بوده‌اند، مبارک حضرت ذوالثفنات ، قدوة الزاهدين، سيدالمتقين، امام المومنين، زين الصالحين، منار القانتين ، الزكى، الامين و سيد المجتهدين است و ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻭ ﺳﺠﺎﺩ ﺍﺳﺖ، (علیه‌السلام) در اثناء جمل یا صفین در مدینه به آمده‌اند و در آن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و اکثر اولادشان و بنی هاشم (علیهم السلام) در کوفه یا بصره بودند و در حال با عایشه ملعونه یا معاویه ملعون قرار داشته‌اند، همچنین روز امام سجاد (علیه‌السلام) در نیز گفته شده است، اما آنچه مشخص است که (علیه‌السلام) در در مطهر حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) به آمده و (علیه‌السلام) این نورانی را هم نام پدرشان نهادند، امام_سجاد (علیه‌السلام) پر از رنج و بلایی داشتند، شريفشان را با مكرم و مظلومشان (علیه‌السلام) و والامقامشان (علیه‌السلام) کردند، ایشان نیز حضرت فاطمه بنت الحسن (سلام‌الله‌علیها) است و یکی از امام باقر (علیه‌السلام) است. منابع: كشف الغمة ج ۲ ص ۷۴ ، فيض العلام ص ۳۴۱ ، توضيح المقاصد ص ۲۰ احقاق الحق ج ۱۹ ص ۴۳۹ ، قلائد النحور ج شعبان ص ۳۸۸ جهت تعجیل در امر فرج صلوات
پانزدهم شوال سال ۲۵۲ هجری قمری (علیه‌السلام) در ری به رسیدند، (علیه‌السلام) از عالمان  و از راویان حدیث هستند، او با چهار واسطه به  (علیه‌السلام) میرسد، شیخ صدوق مجموعه روایات وی را با عنوان (علیه‌السلام) گردآوری کرده است، (علیه‌السلام) امام کاظم (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) و امام جواد (علیه‌السلام) و امام هادی (علیه‌السلام) و امام عسکری (علیه‌السلام) را کرده‌اند، (علیه‌السلام) در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه در جدش امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) شدند، بزرگوارشان حضرت عبدالله (علیه‌السلام) و بزرگوارشان حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دختر عقبة بن قیس بوده است، حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، عمویشان حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) قاسم بن حسن امیر، مکنی به ابومحمد بودند، و بنام‌های محمد (علیه‌السلام) و ام سلمه (سلام‌الله‌علیها) داشتند، (علیه‌السلام) خویش را بر امام هادی (علیه‌السلام)  داشت، حضرت او را کردند و فرمودند: یا اباالقاسم؛ تو بحق هستی، تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کرده‌ای، خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند، (علیه‌السلام) در زمان معتز عباسی ملعون، به جهت اذیت و آزار و ترس از قتل، به امر امام هادی (علیه‌السلام) از سامرا به قصد زیارت امام رضا (علیه‌السلام) بطرف خراسان  کرده و در برای زیارت حمزة بن موسی بن جعفر (علیه‌السلام) توقف کردند و در آنجا مخفی شدند، (علیه‌السلام) به ابوحماد رازی فرمودند: چنانچه در امور دینی در حلال و حرام، مسئله‌ای برتو دشوار شد، از (علیه‌السلام) سوال کن و سلام مرا به او برسان، شیخ صدوق در باب ایشان، روایتی نقل می‌کند که فردی از اهالی به (علیه‌السلام) عرض کرد: به امام حسین (علیه‌السلام) مشرف شدم، امام هادی (علیه‌السلام) فرمودند: "أما إنکَ لو زُرتَ قبرَ عبدِالعظيمِ عندكمْ لكنتَ كمنْ زارَ الحسينَ بن عليٍ" قبر حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) که نزد شماست مانند کسی است که حسین بن علی (علیه‌السلام) را کرده است، بنی العباس ملعون بعد از این بزرگوار در به ایشان کرده و او را و زنده کردند به طوری که در تاریخ نقل گشته یکی از کسانی که از طالبیین زنده دفن شده (علیه‌السلام) در است. منابع: عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) حیاته ص ۳۷ ، عمدةالطالب ص ۹۴ ، الذریعة ج ۷ ص ۱۶۹ ، توحید صدوق ص ۸۱ ، روضة الواعظین ص ۳۱ ، مستدرک الوسائل ج ۱۷ ص ۳۲۱ ، ثواب الاعمال ص ۹۹ ، منتخب طریحی ص ۸ ، منتخب التواریخ ص ۲۲۱ جهت تسلیت به حضرت ولی امر حضرت صاحب الزمان صلوات
یکم ماه ذی القعده سال ۱۷۳ هجری قمری (سلام‌الله‌علیها) ابوینی (پدر و مادری) (علیه‌السلام)، در شهر مدینه به آمدند، (سلام‌الله‌علیها) در بین امام کاظم (علیه‌السلام) کوچکترین بوده‌اند، اما به شأن و مقامشان به مشهور شدند، بزرگوارشان، حضرت نجمه خاتون (سلام‌الله‌علیها) است که به سبب طهارت و پاکی نفس به ایشان می‌گفتند، در فضیلت (سلام‌الله‌علیها) همین بس که در مأثوره از (علیه‌السلام) مقام شیعیان برای ایشان ذکر شده است، "یافاطمة إشفعي لی في الجنة فإن لك عندالله شأن من الشأن" مبارکشان ۲۸ بوده و بخاطر خفقان و پشت سرهم و متعدد بنی العباس (لعنهم الله) ننمودند، و بالاخره از عمال بنی العباس (لعنت‌الله‌علیه) گشته در روز دهم ربیع الثانی در شهر قم به رسیدند، و در مکان فعلی مطهر به خاک سپرده شدند، (سلام‌الله‌علیها) امام جواد (علیه‌السلام) بر روى شريفشان قبه‌اى را بنا نهادند، سپس جماعتى از ائمه (عليهم السلام) در آن مكان دفن شدند، هنگامى كه (سلام‌الله‌علیها) حضرت موسی مبرقع (علیه‌السلام) امام جواد (علیه‌السلام) از دنیا رفته و ایشان را نیز در آن (سلام‌الله‌علیها) دفن نمودند، بعد از آن حضرت مَيْمونه خواهر حضرت ام محمد (سلام‌الله‌علیها) در آنجا دفن شدند، روى این دو خواهر يک ديگری کنار (سلام‌الله‌علیها) بنا كردند به گونه‌اى كه ، چسبيده به هم بوده است، بجز معصومين (عليهم السلام)، دو كنيز هم دفن شده اند كه در هنگام مرمت كف حرم مطهر در زمان ناصرالدين شاه روزنه‌اى به سردابی پيدا می‌شود و چند ، وارد سرداب شده و پاک حضرت مَيْمونه و دو تن از كنيزان را پس از هزار سال تر و مشاهده می‌کنند، امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: قم است و بهشت داراى هشت در است كه سه در آن از قم می‌باشد، در آن شهر از اولاد من از میرود كه اسمش (سلام‌الله‌علیها) است، و او حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) است كه به او تمامى شيعيانم داخل می‌شوند. منابع: بحارالانوار ج ۴۸ ص ۲۸۸ ، اجساد جاويدان ص ۱۰۵ ، حیاة الست ص ١١ جهت عرض تبریک به محضر ولی عصر علیه السلام صلوات