eitaa logo
کانال ذاکر و شاعر کربلایی مرتضی شاهمندی
3.6هزار دنبال‌کننده
110 عکس
109 ویدیو
7 فایل
ادمین @Abcefghi
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ بیست و نهم جمادی الثانی شهادت حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) بیست و نهم جمادی الثانی سال ۶۱ هجری قمری دومین عمه بزرگوار اهل بیت (علیهم السلام) و امیرالمؤمنين (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها)، (سلام‌الله‌علیها) بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند، (سلام‌الله‌علیها) در سال ۷ هجری قمری به آمدند، مبارکشان بود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ایشان را به کنیه دادند، در و ایشان همین بس که والا مقام حضرت صدیقه کبری (سلام‌الله‌علیها) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است، و در دامان چنین پدر و مادری رشد نموده‌اند، روزی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و برادرشان حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) نگاهی کرده و فرمودند: "نَظَرَ النَّبِیُّ إِلَی أَوْلَادِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرٍ فَقَالَ بَنَاتُنا لِبَنِینا وَ بَنُونا لِبَنَاتِنا" ما برای و ما برای کنایه ازینکه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) با هم کنند، و البته این روشِ پسر عموها با دختر عموها به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در (علیهم السلام) شده بود، فلذا (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) کردند، صاحب رياحين الشريعة نیز می‌نویسد: (علیه‌السلام) خود (سلام‌الله‌علیها) را به (علیه‌السلام) نمودند، و آنچه در مورد حضرت ام كلثوم (سلام‌الله‌علیها) با حضرت عون بن جعفر (علیه‌السلام) نقل شده از و و است، (سلام‌الله‌علیها) در حضور داشتند و بعد از امام حسين (علیه‌السلام) و اهل بيت و اصحابشان (علیهم السلام) در خواهرشان (سلام‌الله‌علیها) از بانوان و يتيمان محافظت می‌نمود، و حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در برادر در مشهور و جانسوز است، پس از كه بانوان به كوفه و شام رفتند، آن حضرت در شهر و ابن زياد ملعون، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در قادسيه و قنسرين، اثر آن حضرت در سيبور و بعلبک، آن حضرت با شمر هنگام ورود به دروازه شام، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در و مراجعت به مدينه، دلالت بر و و آن علیا مخدره دارد، علیا مخدره بی بی (سلام‌الله‌علیها)، پس از بازگشت از و ورود به با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا و بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند و در دمشق گردیدند، اما و عظیمی در حیات و بعد از ممات در سراسر تاریخ بر آن (سلام‌الله‌علیها) بوده است، از معاند و نسبت عمر بن خطاب با حضرت تا جاعلین عصر معاصر که باعث شده همچنان نام (سلام‌الله‌علیها) در شیعیان بماند، بی‌حیاء و بی‌وفا خواسته یا ناخواسته را برای ایشان که زبان گویای این همه نیست، این بانو از بزرگوارش (سلام‌الله‌علیها) به مراتب است، چون در یتیم شدن داشته و طول تاریخ با به ایشان شده است، پر غم (سلام‌الله‌علیها) با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شد، تقریبا بوده‌اند که به مادر دچار شده و گشتند، بعد از آن پدر مظلومشان و پاره پاره برادر را دیده و بعد را دیدند، و این موجب شده است ایشان نیز همچون خود باشد، مطهر (سلام‌الله‌علیها) در دمشق شام است و در ضریح ایشان ضریح (سلام‌الله‌علیها) نیز قرار گرفته است. منابع: رياحين الشريعة ج ۳ ص ۲۴۴ ، تذكرة الخواص ص ۷۵ ، وقايع المشهور ص ۱۱۰ ، تاج العروس ج ۱۵ ص ۸۱۳ ، المصنف ج ۶ ص ۱۶۴ اللهم عجل لولیک الفرج جهت تسلیت به امام عصر علیه السلام صلوات
دوازدهم رجب سال ۶۰ هجری قمری معاويه بن ابی سفيان (لعنت‌الله‌عليه) در سن ۷۸ سالگى در شام به واصل شد و به شتافت، اهل ايمان و روز حزن و اندوه اهل كفر و طغيان است، اين روز به جهت الهی برای هلاكت معاويه ملعون مستحب است، راغب اصفهانى در محاضرات و ابن ابى الحديد از ربيع الابرار زمخشرى نقل می‌كنند كه معاويه (لعنت‌الله‌علیه) را به چهاركس می‌دادند: مسافر بن ابى عمرو، عمارة بن وليد بن مغيره، عباس بن عبدالمطلب و صباح كه مغنى عمارة بن وليد بود، ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) مردى زشت و كوتاه قد بود، و يک چشم او در طائف و چشم ديگرش در يرموک كور شده بود، باطنش كورتر از چشمش بود و نهايت و با پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را داشت، ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) در هر و كه بر پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بوجود می‌آمد داشت و در سال از اسلام آورد و با زندگى كرد تا به واصل شد و به شتافت، مخفى نماند كه حمامه يكى از جدات معاويه (لعنت‌الله‌علیه) است كه در بازار المجاز صاحب پرچم و مشهور بود، و از اينجا ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) هم معلوم می‌شود، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) هند جگر خوار است، هند به ظاهر ابوسفیان و معاویه و و یزید بود، اما از پرچم بود، وقتی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در فتح مكه معاويه و ابوسفیان را شمردند، عباس عموی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شفاعت آنان را کرد و چند بار مانع کشته شدن آنان شد تا قبل از شهادت پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به آوردند، (علیه‌السلام) معاویه ملعون را کردند که هیچگاه شکمش ، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) نیز به حضرت دچار شد، در مسير مكه به شام به شده كه می‌لرزيد و او نمی‌شد، تا وارد شام شد، بود و از غذا خوردن خسته میشد ولی ، آخرالامر آنقدر طعام خورد تا شده به واصل شد و به شتافت، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) در هنگام گفت چند كرده‌ام: على بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) را كردم، حسن بن على (علیه‌السلام) را با دادن جعده کردم، و يزيد را به خود انتخاب كردم، و حجر بن عدى و اصحاب او را به رساندم. منابع: مسارالشيعه ص ۳۴ ، فيض العلام ص ۳۱۶ ، تتمةالمنتهى ص ۴۷ ، منتخب التواريخ ص ۴۴۸ ، وقايع الايام ج رجب ص ۱۷۴ ، احقاق الحق ص ۲۶۵ ، نهج الحق ص ۳۱۱ اللهم العن الجبت و الطاغوت اللهم عجل لولیک الفرج
فتح خیبر و بازگشت حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) بیست و چهارم رجب سال ۷ هجری قمری به دست (علیه‌السلام) شد، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ، ابتدا را براى مبارزه به ابوبكر ملعون ، ابوبكر با لشكرى رفت، ولى چون نظر به پهلوانان آنان نمود كرد و لشكريان هم درپى او بازگشتند، روز بعد را به عمر بن خطاب ملعون و عمر بن خطاب هم به ميدان جنگ نرسيده ترسید و کرد و بازگشت و دیگران را نیز از خطر کشته شدن می‌ترساند، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)  فرمودند: فردا را به می‌دهم كه را تكرار كند، نه اينكه فرار كند، كسى كه خدا و پيامبرش را دارد و خدا و پيامبرش هم او را دارند و خداوند خيبر را به دست او فتح می‌كند، فرداى آن روز، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خود را بر (علیه‌السلام) و را بر كمر او بستند و را به (علیه‌السلام) و سوار بر مركبش نموده فرمودند: از سمت راست، از سمت چپ، از پيش رو، از پشت سر و بالاى سر و از پشت سر توست، (علیه‌السلام) رفته و پس از و عده‌اى براى جنگ با او آمدند، آنان از را كردند، اميرالمؤمنین (علیه‌السلام) بر آنها تاخته و آنها را كشتند، آنگاه برادر مرحب با عده‌اى آمدند، حضرت آنها را هم به واصل کردند و به شتافتند، مرحب كه شجاع آن قبیله بود با زره و کلاه خود سنگی برای خونخواهى به جنگ آمد، (علیه‌السلام) چنان بر فرود آورد كه او را با اسبش ساخته و به خاک انداختند، از آسمان بلند شد که از بالا و از پایین اميرالمؤمنین (علیه‌السلام) را که اگر علی (علیه‌السلام) بر بخورد آن را خواهد کرد، با این صحنه صداى مسلمانان بلند شد و یهودیان به قلعه گريختند و را بستند، (علیه‌السلام) با اینکه از سه روز قبل گرسنه بودند ولی با یداللهیِ حيدرى را که جنگی حرکت می‌دادند از جا كندند و براى مسلمانان قرار دادند و چند بار مسلمانان را از روى به وسيله آن عبور دادند تا بالاخره فتح شد، بعد از به (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دادند که (علیه‌السلام) اميرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) از به بازگشتند، چنان (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شدند که فرمودند نمی‌دانم بیشتر از خوشحال باشم یا از (علیه‌السلام) و به استقبال او رفتند. منابع: بحارالانوار ج ۹۷ ص ۱۶۸ و ۳۸۴ ، منتخب التواريخ ص ۵۶ ، فيض العلام ص ۳۱۷ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
بیست و هفتم رجب ۱۳ سال قبل از هجرت، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ۴۰ سالگى به شدند و همچنین آغاز بر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در اين بوده است، و آن حضرت و مخصوصا اميرالمؤمنين (علیه‌السلام) در وارد شده است، در آمده که (علیه‌السلام) فرمودند: به هنگام بر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، ناله شیطان را ، گفتم: یا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، این ناله چیست؟ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: این ناله شیطان است، یا (علیه‌السلام) إنَّکَ تَسمعُ ما أسمَع و تَرَی ما أرَی إلا أنَّکَ لستَ بنَبیٍّ و لَکنَّکَ وزیرٌ وإنَّکَ لعَلَی خَیْر، ای (علیه‌السلام) آنچه من تو و آنچه من می تو نیز ، جز اینکه نیستی، ولی من و بر طریق خیر هستی، هنگامی که (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از برگشتند، انوار و ايشان را فرا گرفته بود، به حدى كه هيچكس را آن نبود كه به آن حضرت نظر كند، از هر درخت و گياه و سنگی كه در آن حضرت می‌شدند و به می‌گفتند: "السلام علیک يا نبى الله، السلام علیک يا رسول الله" از جمال آن حضرت منور شده بود امام جواد (علیه‌السلام) فرمودند: (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به ۷۳ می‌خواند و می‌نوشت، نام یعنی آن جناب از بود و مکه از امهات یعنی مهم‌ترين شهرها بود. منابع: ، علل الشرایع ص ۱۲۵ ، زاد المعاد ص ۳۶ ، منتهی الامال ج ۱ ص ۴۷ ، بحارالانوار ج ۱۹ ص ۱۷۴ ص ۱۸۶ و ج ۶۰ ص ۲۶۴ ، نهج البلاغه خطبه ۲۳۴ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
بیست و پنجم شوال سال ۱۴۸ هجری قمری شیخ الأئمه (علیه‌السلام) منصور دوانقی ملعون با انگوری زهرآلود گشته و در ۶۵ سالگی رسیدند، (علیه‌السلام) در و دوران شیعه بوده‌اند، عصر امامتشان در و مروانیان و شجره خبیثه بنی امیه ملعون و حکومت بنی العباس ملعون بود، (علیه‌السلام) در حکومت غاصبانه هشام بن عبدالملک، وليد بن يزيد و پسرانش و مروان حمار از بنى اميه و سفاح و منصور دوانيقى از بنی عباس (علیهم لعائن الله) بودند، حضرت زید (علیه‌السلام) و اولاد امام حسن (علیه‌السلام) و آنان و ظلم و جنایات بر سادات و شیعیان نیز در این زمان واقع شده است، با این حال بسیاری از روایات شیعه از (علیه‌السلام) صادر شد و شیعه را با نام مبارک ایشان (علیه‌السلام) نامیدند، یکی از که از اهل بیت (علیهم السلام) ظالمین و ستمگران به کشیده شده امام صادق (علیه‌السلام) است، منصور دوانقی (لعنت‌الله‌علیه) داد به حاکم مدینه، حسن بن زید (لعتت‌الله‌علیه) تا امام صادق (علیه‌السلام) را ، حاكم مدینه نیز به امام صادق (علیه‌السلام) کرد و را به کشید، (علیه‌السلام) به درون رفتند و فرمودند: من پسر ریشه‌های در خاکم، من ابراهيم خليل الله (علیه‌السلام) هستم، روز بعد يكى از شيعيان به محضر (علیه‌السلام) رسید و ایشان را دید، عرض کرد: چرا هستید؟ (علیه‌السلام) فرمودند: دیروز وقتى در دالان زبانه كشيد، با اينكه من در بودم، اما ديدم و شيون کنان، از اين سو به آن سو میروند، به ياد اهل بيت جدم امام حسین (علیهم السلام) افتادم كه به خيمه‌هاى آنها آورد، در حالى كه فرياد میزدند خانه ظالمان را بسوزانيد، منصور (لعنت‌الله‌علیه) شبی به وزیرش ربیع داد که (علیه‌السلام) را بیاورد، ربیع (لعنت‌الله‌علیه) نیز (علیه‌السلام) را در نیمه شب با و برهنه و عبا و با زیاد به دربار او آورد، منصور (لعنت‌الله‌علیه) با وقاحت و بی‌ادبی گفت: ابا جعفر (علیه‌السلام) تو شرم نمی‌کنی که خواهان خلافت هستی و فتنه و آشوب به پا می‌کنی؟ خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم، (علیه‌السلام) فرمودند: آنکس که چنین به تو داده ، منصور دوانقی(لعنت‌الله‌علیه) کشید تا (علیه‌السلام) را ، ناگاهان (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را در خود با برهنه دید که فرمودند: قدم از قدم برداری تو را خواهم ، این اتفاق تا سه بار تکرار شد و منصور (لعنت‌الله‌علیه) از منصرف کشتن امام صادق (علیه‌السلام) شد. منابع: مناقب ج ۴ ص ۲۸۰ ، كافى ج ۱ ص ۴۳۷ ، اعلام الوری ص ۵۲۶
روز دفن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ، اولین هجوم به خانه وحی ، مسمومیت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) ، ورود کاروان اسرا اهل بیت (علیهم السلام) به مدینه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نيمه شب ربيع الاول پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را (علیه‌السلام) فرمودند، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به (علیه‌السلام) فرمودند که مرا بعد از دفن کنید تا اگر برای تدفین نشد نداشته باشد، اما مردم به تجهیز و تدفین حضرت و اکثرا در حال برای بودند، نیز را دادند و عمر بن خطاب و ابوبکر هم برای و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و گفتند ما کار مهمتری داریم، وقتی از (علیه‌السلام) پرسیدند که چرا شما نرفتید؟ فرمودند: آيا پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را می‌کردم و براى نزاع می‌كردم؟ به خانه وحی یکم ربیع الاول به اميرالمؤمنين (علیه‌السلام) گرفت، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: (علیه‌السلام) تا از خارج مشو و را كن، در اين ايام، به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آوردند، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند كه ياد كرده‌ام كه تا تمام نشود از بيرون نيايم و آنان بازگشتند، درگیری‌هایی رخ داد و برگشتند و در خانه وحی را ، (علیه‌السلام) شب‌ها (سلام‌الله‌علیها) و (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) را بر منازل اصحاب و می‌نمودند، امام حسن عسکری (علیه‌السلام) ربیع الاول (علیه‌السلام) معتمد عباسی ملعون شدند و در این ماه گشتند، کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به یکم ماه ربیع الاول سال ۶۱ هجری قمری کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به مراجعت کردند، وقتی کاروان اهل بیت (علیهم السلام) به مدینه رسید، (علیه‌السلام) فرمودند: قبل از مدینه بزنید و را درون بردند، علم‌های و برپا کرده و شروع به کردند، (علیه‌السلام) به بشیر فرمودند: که به برو و شهادت پدرم امام حسین (علیه‌السلام) و رسیدن کاروان اسرا اهل بیت (علیهم السلام) را به اهل مدینه برسان. منابع: خصال ص ۳۷۲ ، اختصاص ص ۱۷۱ ، كتاب سليم ص ۱۲۸ ، احتجاج ص ۷۵ ، مصباح المتهجد ص ۷۳۲ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)