تیغ و تحریف! روایتی از #تحریف متون/مبانی دینی و نسبت آن با #مشروعیت_زدایی از نظام اسلامی 📛یادداشت پنجم: «کربلا منهای عاشورا»؛ نمونه‌ای از طراحی‌های انحرافی در ساحت عاشوراپژوهی 🔻نقدی بر سخنان #صادق‌نیا با موضوع «عاشورا برای زیستن» 💥اختصاصی|| امین عظیمی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 [صفحه 1 از 6] 🔹آقای صادق‌نیا عضو هیئت علمی #دانشگاه_ادیان است که حول مباحث جامعه‌شناسی و ادیان و فرق مطالعاتی دارد. یادداشت های تلگرامی وی از یک سو و کوتاه نوشت های ژورنالیستی اش در روزنامه ایران، نشانه تعلق خاطر وی به شاخصه‌های سیاسی دولت اعتدال است.(معنایی که در برخی رسانه های اعتدالی بدان تصریح شده) نامبرده همچنین از گویندگان در حال رشد شاخه حوزوی #خرده_جریان_اعتدال است که کمابیش مورد توجه رسانه‌های دولتی قرار می‌گیرد و به خاطر ورود شبه‌روشنفکرانه به مباحث، اجمالا مورد توجه جریان غرب‌زده نیز هست. در دهه محرم 1399 بیژن عبدالکریمی دست به راه اندازی پویشی به نام " پویش ملی هر خانه یک حسینیه" زد و تلاش داشت مخاطبان را به عزاداری های فردی تشویق کند. مخاطب و سخنرانان صفحات مجازی این پویش ظاهرا مثل خود عبدالکریمی اغلب از علاقه‌مندان #شریعتی و #بازرگان بودند. یکی از سخنرانان جوان این پویش می نویسد : " کرونا فرصتی است برای شکستن انحصار #تشیع_سیاه بر گرامیداشت #خون‌_سرخ سیدالشهدا. آن‌ها محرم را ابزاری برای نمایش #قدرت_فرقه‌ای می‌خواهند، اما عاشورا مهم‌ترین تمایز شیعه با سایر ادیان و مذاهب است که آن را از فروکاست به یک فرقه منجمد بسته مانند سایر ادیان و مذاهب، به شیوه‌ای که #روحانیون می‌خواهند، حفظ می‌کند." 🔹سخنرانی صادق‌نیا با عنوان "عاشورا برای زیستن" در تاریخ 2 شهریور از طریق کانال این پویش انتشار یافت. او در این طرح بحث به طور خلاصه حادثه عاشورا را الگویی برای چگونه زیستن دانسته و در نهایت الگویی که از زندگی امام حسین(ع) برای مخاطب برجسته می‌کند، تفسیر خاصی از #اصلاح‌طلبی و آزادگی است که خالی از مناقشه نیست. در چند محور به بررسی و نقد انگاره های وی خواهیم پرداخت: 1- سخنران مزبور علاوه بر اینکه رساله‌ای در موضوع کارکردهای اجتماعی مرگ نوشته، در سه سال اخیر در کانال شخصی تلگرامی خود و بعضی سخنرانی‌ها، کمابیش به این موضوع پرداخته است. این سلسله بحث‌های تکراری چند ساله نشان می دهد که او به دنبال یک وعظ و درس عادی نیست بلکه یک پروژه طولانی مدت را پیگیری می‌کند. وی بعنوان یک طلبه علاقمند به جامعه‌شناسی و شریعتی‌، قاعدتا باید به دنبال جریان‌سازی اجتماعی باشد. البته این سخنرانی ابهامات و نارسایی‌هایی دارد که با انضمام سخنان دیگر وی، تا حدودی مرتفع می‌شود. 2- او در این سخنرانی تلاش دارد شهادت اباعبدالله(ع) و حوادث حماسی عاشورا را تحت الشعاع قرار دهد و قابلیت الگوگیری را از وقایع آن نیم‌روز تاریخی #کم_رنگ کند لذا برای تحقق این منظور، مخاطب خود را در یک دوگانه کاذب قرار می‌دهد و الگوگیری از زندگی امام حسین(ع) و بهره‌گیری از حماسه و شهادت روز عاشورا را در مقابل هم قرار می‌دهد و ادعا می‌کند که حماسه عاشورا به خودی خود قابل الگوبرداری نبوده و شهادت چیزی جز مرگ نیست(!!) و آنچه مهم است طرز زندگی افراد است. البته تردیدی نیست که نوع مرگ افراد ارتباط وثیقی با نوع زندگی آن‌ها دارد اما باید گفت که الگوگیری همسان و هم زمان از زندگی و حوادث روز عاشورا هیچ محذور عقلی و عقلائی ندارد و هر فردی می‌تواند از زندگی و شهادت آن امام عزیز به صورت مستقلّ و مجزا درس بیاموزد. ⭕️این سخنران می‌گوید: «خلاصه سخن من این هست که عاشورا حتی اگر بر مفاهیمی چون مرگ، رنج و درد تمرکز بکنیم، برای ما بیش از آنکه الگوهایی برای مردن به دنبال داشته باشد، الگوهایی برای زیستن به دنبال دارد. این دلیلش این است که مرگ و شهادت در صحنه کربلا یک لحظه تاریخی نیستند. بلکه اشاره به نوعی زندگی کردن دارند.» 🔹تقابل کاذب میان الگوگیری از زندگی و شهادت توالی فاسد بی‌شماری دارد و اگر این الگو ترویج شود، الگوپذیری و عبرت گیری از حادثه عاشورا و امتداد الگوی شهادت طلبی عاشورائیان، تضعیف خواهد شد و جنبه های درس‌آموز عاشورا در باب ایثار، مقاومت در برابر دشمن، نه گفتن به طاغوت، روشنگری، افشای چهره کریه دشمنان اسلام و ... کمرنگ می‌شود. 🔻البته آقای سخنران به این حد قانع نیست و قائل است تکریم و عزاداری برای اباعبدالله به خاطر حادثه عاشورا نیست(!!) بلکه به دلیل دوران قبل از عاشورا است. او می گوید: ⭕️« وقتی داریم از شهادت امام حسین حرف می‌زنیم در حقیقت داریم از آن مدل زندگی امام حسین حرف می‌زدیم و وقتی شهادت او را می‌ستاییم، در حقیقت داریم مدل زندگی او را می ستاییم» او با اشاره به خطبه امام حسین در منا این مطلب را تایید می کند که الگوگیری از آن حضرت دقیقا به قبل از دهه محرم برمی‌گردد. @rozaneebefarda ادامه👇