eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ خَلِدِينَ فِيهَا ذَ لِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‏ خداوند براى آنان باغهایى (در بهشت) آماده ساخته كه نهرها از پاى (درختان) آنها جارى است، و در آنجا جاودانند. این همان رستگارى بزرگ است. ✳️ وَجَآءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ‏ بادیه نشینانى كه (از شركت در جنگ )معذور بودند، (نزد تو) آمدند تا به آنان اذن داده شود (كه در جنگ شركت نكنند)، ولى كسانى كه به خدا و پیامبرش دروغ گفتند (و عذرى نداشتند)، از جنگ باز نشستند. بزودى به كسانى از آنان كه كفر ورزیدند، عذابى دردناك خواهد رسید. ✍️ كلمه ى «مُعذّرون» هم مى تواند به معناى «معتَذرون» و عذرخواهان واقعى باشد كه عذر موجّه دارند و هم به معناى كسانى كه عذرتراشى مى كنند. [به اصطلاح ادبیات عرب، یا از باب تفعیل است كه عذر دروغ آوردن است و یا از باب افتعال و عذر واقعى داشتن است. تفسیر راهنما. ] برخى عذر واقعى داشتند و براى آن جهت مرخّصى مى گرفتند، ولى برخى بدون عذر، در جهاد شركت نكردند كه عذاب براى این گروه است. «اَعراب»، بادیه نشینان را مى گویند كه در بیابان ها زندگى مى كنند و از تمدّن شهرى دور مانده اند. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
در روايات‏ ✳️ اميرالمؤمنين عليه السلام در شب شهادت به حضرت حسن و حسين عليهما السلام در يك جمله فرمود: كُونا لِلظّالِمِ خَصْمَاً، وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً. دشمن و ستمگر، و ياور و ستمديده باشيد. https://eitaa.com/sahife2/62959 رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در يارى مظلوم مى‏فرمايد: انَّ اللَّهَ اوْحى‏ الى‏ داوُدَ قُلْ لِفُلانِ الجَبَّارِ انّى‏ لَمْ ابْعَثْكَ لِتَجْمَعَ الدُّنْيا عَلَى الدُّنْيا وَلكِنْ لِتَرُدَّ عَنّى‏ دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ وَ تَنْصُرَهُ فَانّى‏ آلَيْتُ عَلى‏ نَفْسى‏ انْ انْصُرَهُ وَ انْتَصِرَ لَهُ مِمَّنْ ظُلِمَ بِحَضْرَتِهِ وَ لَمْ يَنْصُرْهُ. به درستى كه خداى متعال به داود عليه السلام وحى فرمود كه: به فلان سلطان جبار بگو من تو را در اين مقام قرار ندادم كه دنيا را جمع آورى كنى و اموال را بر روى يكديگر انباشته نمايى، ليكن تو را فرستادم كه ناله مظلومان را رد كنى و آنها را يارى كنى، به درستى كه من قسم ياد كرده‏ام و بر خود لازم كرده‏ام كه مظلوم را يارى كنم و انتقام بگيرم از آن كسى كه مظلوم در حضور او ظلم شده و او ياريش نكرده است. و نيز مى‏فرمايد: يا عَلى‏! سِرْ سِتَّهَ امْيالٍ انْصُرِ الْمَظْلُومَ. ياعلى! براى يارى مظلوم شايسته است شش ميل راه بپيمايى. و نيز مى‏فرمايد: مَنْ اصْبَحَ لايَهُمُّ بِظُلْمِ احَدٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ما اجْتَرَمَ. هر كه صبح كند و قصد ستم به كسى نداشته باشد. خدايش هر چه جرم كند، بيامرزد. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: احْسَنُ الْعَدْلِ نُصْرَةُ الْمَظْلُومِ. نيكوترين عدل يارى كردن ستم رسيده است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: إِنَّما خافَ الْقِصاصَ مَنْ كَفَّ عَنْ ظُلْمِ النَّاسِ. آن كه از ستم به مردم خوددارى مى‏كند همانا از قصاص مى‏ترسد. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مَنِ ارْتَكَبَ احَداً بِظُلْمٍ بَعَثَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُهُ بِمِثْلِه‏ اوْ عَلى‏ وُلْدِهِ اوْ عَلى‏ عَقِبِه‏ مِنْ بَعْدِهِ. هر كسى ستمى كند خداوند بر او برانگيزاند كسى را كه مانند همان ستم را به او يا به فرزندش يا به نژادش بعد از او نمايد. بود نيك‏تر عدل اندر جهانى اعانت به مظلوم و بيچارگان‏ ستمديده را دهى گر تو داد به دادت رسد حق به روز معاد (باقرى بيدهندى) دشمنى با ظالم و شتافتن به يارى مظلوم از اهمّ واجبات الهى است كه سستى در آن، سبب عذاب ابدى مى‏باشد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 375 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
6 فَإِذَا حَصَلَتْ هَذِهِ الْخِصَالُ فِي نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَهُوَ مِنْ خَاصَّةِ اللَّهِ وَ عِبَادِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَوْلِيَائِهِ حَقّا پس هر گاه حاصل شد اين خصال آنچنان كه بايد و شايد در نفس مؤمن، پس آن مؤمن به يقين از خواصّ جناب الهى است و از بندگان مقرّب او است، چرا كه دوست الهى، كسى است كه محبّ محبوب الهى باشد و مبغض مبغوض او، و دنيا و علاقه به دنيا كه مبغوض الهى است، مبغوض او باشد و ترك دنيا و اختيار زهد و قناعت كه محبوب الهى است، محبوب او باشد و «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ». (جمعه- 4) علیه السلام 🆔 @sahife2
17 الهى! نسيمى دميد از باغ دوستى، دل را فدا كرديم. بويى يافتيم از خزينه دوستى، به پادشاهى بر سر عالم فدا كرديم. برقى تافت از مشرق حقيقت، آب و گل كم انگاشتيم و دو گيتى بگذاشتيم. يك نظر كردى، در آن نظر بسوختيم و بگداختيم. بيفزاى نظرى و اين سوخته را مرهم ساز و غرق شده را درياب كه «مى‏زده را هم به مى دارو و مرهم بود». الهى! تو دوستان را به خصمان مى‏نمايى، درويشان را به غم و اندوهان مى‏دهى، بيمار كنى و خود بيمارستان كنى، درمانده كنى و خود درمان كنى، از خاك آدم كنى و با وى چندان احسان كنى، سعادتش بر سر ديوان كنى و به فردوس او را مهمان كنى، مجلسش روضه رضوان كنى، ناخوردن گندم با وى پيمان كنى، و خوردن آن در علم غيب پنهان كنى، آنگه او را به زندان كنى، و سالها گريان كنى، جبّارى تو كار جبّاران كنى، خداوندى كار خداوندان كنى، تو عتاب و جنگ همه با دوستان كنى. گر لا بد جان به عشق بايد پرورد بارى غم عشق چون تويى بايد خورد عشقت به در من آمد و در در زد در باز نكردم آتش اندر در زد الهى! كار آن دارد كه با تو كارى دارد، يار آن دارد كه چون تو يارى دارد، او كه در دو جهان ترا دارد هرگز كى ترا بگذارد؟ عجب آن است كه او كه ترا دارد از همه زارتر مى‏گذارد، او كه نيافت به سبب نايافت مى‏زارد، او كه يافت، بارى چرا مى‏گذارد؟ در بر آن را كه چون تو يارى باشد گر ناله كند سياه‏كارى باشد در سر گريستنى دارم دراز، ندانم كه از حسرت گريم يا از ناز، گريستن از حسرت بهره يتيم و گريستن شمع بهره ناز، از ناز گريستن چون بود اين قصه‏اى است دراز. 👈 ادامه دارد .... 🆔 @sahife2
، چون است که چشیده ها خاموشند و نچشیده ها در خروش؟ https://eitaa.com/sahife2/44255
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا