❤️🍃 ذکرِ خیرِ تو به هرجا شد و یادت ‌کردیم دست ‌بر سینه به تو عرضِ ارادت کردیم پادشاهیِ جهان حاجت ما نیست حسین به ‌غلامی درِ خانه ات عادت کردیم... #به_تو_از_دور_سلام✋ #السَلامُ‌عَلَيَڪ‌يا‌اباعَبدالله #شبتون_حسینی @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

🕊✨ 🔹همان‌طور رو به قبله نشسته، رو برگرداندم و نگاهی به پشت سرم کردم. باورم نمی‌شد آن همه جمعیت پشت ما به نماز ایستاده باشند. ‼️در کنار نیروهای بسیج و ناجا، مردم عادی و حتی خانم‌ها با چادر رنگی در انتهای صف نماز دیده می‌شدند. با دیدن این صحنه نفس راحتی کشیدم. 🍃بین دو نماز یکی از بچه‌ها ایستاد جلوی جمعیت و کمی مداحی کرد. ظهر عاشورا بود و من دلم برای سینه‌زنی هیات پر می‌زد، اما آن‌جا، وسط آن معرکه، داشت برای تک‌تک‌مان واقعی‌ترین ظهر عاشورا رقم می‌خورد. بعد از نماز عصر، سردار رادان را دیدم. خودش را به جمعیت رساند. 🧔🏻گفت: «به‌به به این نماز! توی مسیر که می‌اومدم، ده‌تا نماز جماعت دیدم. شماها واقعا نماز ظهر عاشورا رو خوندید.» ادامه دارد... #فتنه ۸۸ (۴) #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور #به_روایت_حمید_برادر_شهید 📲جنات فکه 📸تصویر مربوط به روز ذکر شده نیست 📸حاج اصغر از سمت چپ دومین نفر @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_پنجاهم از سالن که خارج شدیم، آقا مرتضی با اشاره دست ما را متوجه خودش کرد. پژوی #نقره_ای رنگش را در همان نزدیکی پارک کرده و درِ عقب را برای سوار شدن #مادر باز گذاشته بود. با احترام و تعارفهای پی در پی آقا مرتضی، من و مادر عقب نشستیم و مجید هم جلو سوار شد و حرکت کردیم. از محوطه فرودگاه که #خارج شدیم، سر خوش صحبتی آقا مرتضی باز شد و رو به مادر کرد: "حاج خانم! این آقا مجید رو اینجوری نگاه نکنید که اومده بندر و یادی از ما نمیکنه. یه زمانی ما از صبح تا شب با هم بودیم. با هم سر سفره عزیز چایی شیرین میخوردیم، با هم تو کوچه #فوتبال بازی میکردیم، سر ظهر هم یا مجید خونه ما بود یا من خونه عزیز!" مجید به سمت ما چرخید و برای شرح بیشتر حرفهای آقا مرتضی، توضیح داد: "آخه اون زمانی که من خونه عزیز بودم، #عمه_فاطمه طبقه بالای خونه عزیز زندگی میکردن." و آقا مرتضی با تکان سر، توضیح مجید را تأیید کرد و باز سر سخن را به دست گرفت: "آره دیگه! کلاً ما با هم بودیم! هر کی هم میپرسید میگفتیم #داداشیم!" مجید لبخندی زد و گفت: "خدا رحمت کنه شوهرِ عمه فاطمه رو! واقعاً به گردن من حق #پدری داشتن!" که آقا مرتضی خندید و گفت: "البته حق پدری رو کامل اَدا نکرد! چون #کتک زدنهاش مال من بود و قربون صدقه هاش مال مجید!" مجید هم کم نیاورد و با خنده جوابش را داد: "خُب تقصیر خودت بود! خیلی #اذیت میکردی!" و آقا مرتضی مثل اینکه با این حرف مجید به یاد شیطنتهایش افتاده باشد، خندید و گفت: "اینو راست میگه! خیلی شَر بودم!" سپس از آینه نگاهی به #مادر کرد و ادامه داد: "عوضش حاج خانم هرچی من شَر بودم، این #دامادتون مظلوم بود! تو مدرسه من همش گوشه کلاس وایساده بودم و شب باید جریمه مینوشتم، اونوقت مجید نمره #انضباطش همیشه بیست بود! نتیجه هم این شد که الان مجید خونه و زن و زندگی داره و من #همینجوری موندم!" مادر در جوابش #خندید و گفت: "إن شاءالله شما هم سر و سامون میگیری و خوشبخت میشی پسرم!" و آقا مرتضی با گفتن "إن شاءالله!" آن هم با لحنی پُر از #حسرت و آرزو، صدای #خنده مجید را بلند کرد. طرز حرف زدنش به قدری سرگرم کننده بود که اصلاً متوجه #گذر زمان نشده و طول مسیر طولانی فرودگاه تا منزلشان را احساس نمیکردیم. البته ترافیک مشهور خیابانهای #تهران هم در آن ساعت چندان محسوس نبود و پس از ساعتی به #مقصد رسیدیم... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

❤️🍃 این خون تا قیامت جاریست من و شما باید مواظب باشیم تا حرمتِ چنین خون هایی نشکند... #تلنگرانهــ✨ #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور🥀 #شهید_حاج_محمد_پورهنگ🦋 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

🌙شب را در دانشگاه ملی سنندج خوابیدیم. صبح با صدای اذان جناب سرهنگ آقایی بلند شدیم و روز پنج‌شنبه را با نماز جماعت صبح، به امامت حاج‌آقا برزگری شروع کردیم. 📋برنامه امروز، رفت و برگشت به بانه است. ۸:۵۵ از سنندج بیرون زدیم. یکی دوساعت بعد به دیواندره رسیدیم. دیواندره شهری قشنگ با موقعیتی استراتژیک است. 🏢ساختمان‌های این‌جا شبیه ابیانه است، البته نه با رنگ سرخ. 🛤طول مسیر شبیه جاده هراز، پرپیچ‌و‌خم بود. بعد از ۵:۳۰ ساعت، به بانه رسیدیم. در بین راه با خودم به شهدا و نام و یادشان فکر می‌کردم. چرا کوچه‌هایمان را به نامشان کردیم؟ 😓با خودم کلنجار می‌رفتم که اگر می‌دانستیم زیر اسم شهیدی که بر تابلو آدرس کوچه می‌درخشد، گناهانی نابخشودنی می‌کنیم، آیا باز هم نام شهید را بر کوچه‌هایمان می‌گذاشتیم؟ آیا بهتر نبود نام شهید را بر کوچه‌های قلب‌مان می‌نگاشتیم تا آدرس قلب‌هایمان خدایی گردد؟ 🤭دوباره فکر کردم منصفانه نیست این‌همه آثار ارزشمند نام شهدا را نادیده بگیریم. چرا که هرگاه نشانی منزل‌مان را می‌دهیم، باید بدانیم از گذرگاه کدام شهید با آرامش به خانه می‌رسیم و این دست اشاره شهدا ما را از خیلی گناهان بازداشته است.... 🌷اگر شهادت و شهدا نبودند، چه اتفاقاتی که رخ نمی‌داد. زندگی برای بعضی‌ها خواب گرانی است به ارزانی عمر!  📖 کتاب الی الحبیب، برشی از سفرنامه بازدید از مناطق جنگی؛ به قلم #شهید_علیرضا_بابایی @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

التماس دعا🌹 شبتون شهدایے🍎🦋

🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین

❤️🍃 دست ادب به سینه پس از هر نماز صبح گویم به شور و حال : سلام علی الحسین ✍کمیل کاشانی #به_تو_از_دور_سلام✋ #السَلامُ‌عَلَيَڪ‌يا‌اباعَبدالله #صبحتون_حسینی @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💞🌱💞🌱💞 🌱💍 💞 #زندگی_کوتاه_اما_شیرینِ_ته_تغاری (۴۸) 🔹درباره شرایط جنگی باید بگویم قبل از رفتن فکر می‌کردم احتمالاً امکانات رفاهی و خدماتی سوریه باید حداقلی باشد اما با وجود تأثیر جنگ بر زندگی مردم، چرخ اقتصاد و زندگی مردم نخوابیده بود و روال عادی در شهر جریان داشت. 🤔مثلاً در روستای "اصلنفه" که ما ساکن آن بودیم ماشین‌های نظافتی رأس ساعت برای بردن زباله‌ها حاضر می‌شدند و یا شبکه‌های اینترنت حتی در روستاها در دسترس بود. ✔️البته این وضعیت شهرهای امن و دور از جنگ مانده بود وگرنه بعضی روستاها و شهرها با خاک یکسان شده بودند و حتی نشانه‌ای از حیات در آن‌ها دیده نمی‌شد. بین تمام این مسائل، امنیت قابل توجه ترین مسأله‌ای بود که به چشم می‌آمد. ✨یکی دو باری که به زیارت رفتیم دیدم چطور قبل از تاریکی هوا شهر به سرعت خلوت می‌شود. حتی در روستاها گاهی مردم حس اعتماد به هم را از دست داده بودند. به هر حال جنگ به منازل کشیده شده بود و بعضی از مردم به دلایل مختلف از جمله مشکلات مالی و شغلی در ازای دریافت پول به جبهه دشمن کمک می‌کردند. 👌فکر می‌کنم این عدم تشخیص راحت دوست از دشمن یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های مردم بود. ادامه دارد... 🦋روایت همسر #شهید_حاج_محمد_پورهنگ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊 💞🌱💍💞🌱💍💞🌱💍💞🌱

📹 روایت تکان دهنده #حاج_قاسمـــ از شهادت #شهید_همتـــ🌷 شهیدے که بر ترک موتور، ناشناس شهید شد... #سالروز_شهادت : ۶۲.۱۲.۱۷ 🔹ما چون حسین (ع) وارد شدیم، چون حسین (ع) هم باید شهید شویم... @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_پنجاه_و_یکم خانه شان طبقه چهارم یک #آپارتمان به نسبت نوساز در شرق تهران بود. از آسانسور که خارج شدیم، عمه فاطمه در #پاشنه در منتظرمان ایستاده بود و با استقبال گرم و بی ریایش وارد خانه شدیم. عطر #خورشت_فسنجان در اتاق پیچیده و فضای آپارتمان به نسبت بزرگشان را دلپذیرتر میکرد که عرق شرم بر پیشانی مادر نشست با خجالت گفت: "خدا مرگم بده! شما با زبون #روزه چرا زحمت کشیدید؟" صورت سفید عمه فاطمه به خنده ای #شیرین باز شد و در پاسخ شرمندگی مادر، با مهربانی شروع کرد: "این چه حرفیه حاج خانم؟ درسته ما روزه ایم، ولی شما #مهمون ما هستید. قدم مهمون رو چشم ماست! خیلی خوش آمدید!" با دیدن صورت مهربان و همیشه #خندان عمه فاطمه، خاطره آن شب رؤیایی برایم زنده شد که در میان ذکر #صلوات میهمانان، با انداختن چادر سپیدی بر سرم، مرا برای مجید #نامزد کرد. آقا مرتضی چمدان را کنار اتاق روی #زمین گذاشت و به مادرش گفت: "مامان! اگه کاری نداری من برم." و چون تأیید مادرش را دید، رو ما به کرد: "هر وقت امری داشتید، مجید #شماره منو داره یه زنگ بزنید، من سریع میام!" و منتظر #قدردانی ما نشد و به سرعت از خانه بیرون رفت. #عمه_فاطمه به اتاق داخل راهرو اشاره کرد و گفت: "بفرمایید اینجا #چادرتون رو درآرید. ما نامحرم تو خونه نداریم، راحت باشید!" تشکر کرده و برای تعویض لباس به اتاق خواب رفتیم. اتاق خواب بزرگی که عکس مردی با محاسنی #سپید روی دیوارش نصب شده و ظاهراً اتاق خود عمه فاطمه بود. مجید پشت سرمان به اتاق وارد شد و با اشاره به عکس روی دیوار گفت: "شوهر عمه فاطمه اس! دو سال پیش فوت کردن!" سپس رو به مادر کرد و با #مهربانی ادامه داد: "مامان! هرچی لازم داشتید به خودم بگید براتون بیارم!":مادر سری تکان داد و با گفتن "خیر ببینی مادرجون!" پاسخ #محبت مجید را داد. از رنگ زرد صورت و لبهای سفیدش فهمیدم باز حالت #تهوع به سراغش آمده که به چشمانش که میان هاله سیاهی به #گود نشسته بود، نگاه کردم و با نگرانی پرسیدم: "مامان! حالت تهوع داری؟" نتوانست جوابم را به زبان بگوید و سرش را به نشانه #تأیید فرو آورد. مجید به تختخوابی که با روتختی زرشکی رنگی پوشیده شده بود، اشاره کرد و گفت: "مامان! عمه فاطمه این تخت رو برای شما مرتب کرده! اگه حالتون خوب نیس، #همینجا دراز بکشید!" مادر لب های #خشکش را به سختی از هم گشود و گفت: "نه مادرجون! بریم بیرون!" و همچنانکه دستش در دست من بود، با #قامتی که انگار طاقتِ سر پا ایستادن نداشت، از اتاق بیرون آمد و روی مبل قهوه ای رنگ کنار #هال نشست. عمه فاطمه با سینی چای قدم به اتاق گذاشت و #مجدداً خوش آمد گفت و پیش از آنکه من #فرصت کنم از کنار مادر برخیزم، مجید از جا پرید، سینی را از دستش گرفت و گفت: "عمه! شما بفرمایید بشینید!" سپس سینی را مقابل من و مادر روی میز شیشه ای گذاشت و با #شرمندگی ادامه داد: "عمه! اینجوری که بده ما جلوی شما چایی بخوریم!" که عمه فاطمه لبخندی زد و با لحنی #پرعطوفت، جواب برادرزاده اش را داد: "قربونت برم عمه جون! من تشنه ام نیس! اصلاً هم دلم #چایی نمیخواد، شما با خیال راحت بخورید!" سپس #چین به پیشانی انداخت و با گفتن "قند یادم رفته!" خواست از جایش بلند شود که مجید به سمت آشپزخانه رفت و با گفتن "الآن میارم." خیال عمه را راحت کرد. عمه #صدایش را آهسته کرد و طوری که مجید نشنود، با لحنی #دلسوزانه رو به مادر کرد: "خدا بیامرزه داداش و زن داداشم رو! هر وقت مجید رو میبینم #داغشون برام تازه میشه!" مادر به نشانه #همدردی آهی کشید و عمه اشکی که گوشه چشمش نشسته بود، با سرانگشتش پاک کرد تا مجید متوجه نشود... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

👤حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری : 🔻ما مسئولینی با روحیه ی جهادی می خواهیم! همه امامانی که تنها ماندند، يارانشان فرهنگ جهاد و شهادت را هم از لحاظ عده و هم از لحاظ تفکری نداشتند. امام حسين و يارانش فرهنگ جهاد و شهادت داشتند که تا زنده بودن به امام آسيب نرسيد. 👥ما به حد نصاب برای فرهنگ جهاد و شهادت آدم می‌خواهيم برای ظهور امام زمان (عج) و حس می‌کنم اولين کسانی که بايد با اين فرهنگ انس بگيرند، مسئولين هستند. ✨ما روحيه جهادی می خواهيم، مديريت جهادی می خواهيم، روحيه جهادی يعنی معامله کردن با نديدنی ها! شهدا با آنچه ديده نمی‌شود معامله کردند. 🔹يک عده با مردم معامله می کنند، آنها را می‌بينيم. لذا با تفاوت در مردم معامله ما هم تفاوت می‌کند! #انتخابات📊 #چشم_شهدا_به_انتخاب_ماست🚨 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊