eitaa logo
تعلیقات
1.3هزار دنبال‌کننده
433 عکس
63 ویدیو
30 فایل
📚 در این صفحه گاهی #خاطراتم را می‌نویسم 📝 و گاهی #یادداشت هایی درباره مسائل گوناگون #حوزه و #جامعه و #انقلاب ... (حسین ایزدی _ طلبه حوزه قم) @fotros313h (📲 نشر مطالب فقط با ذکر #لینک)
مشاهده در ایتا
دانلود
4 ♻️ یکی از رفقا از قم اومده بود. باهم رفتیم دیدن . خیلی گفتگو شد. تا اینکه رفیق ما سوالی از حاجی پرسید که عجیب بود. گفت حاج آقا شما تا حالا علیه السلام رو ⁉️⁉️ 🔆 من تو دلم گفتم آخه این چه سوالی بود. خوب چی جواب بده حاجی. ♻️ هنوز تو بهت از این سوال بودم که یکدفعه حاجی گفت: آره دیدم، مگه شما ندیدید؟ 🔆 بهت من چندبرابر شد. حاجی چی داره میگه؟ بعد ادامه داد: همه زندگی من حسینه، من تو همه لحظات عمرم وجود امام رو حس کردم. دیدن با چشم ظاهر که مهم نیست. برکت زندگی من، راه حل مشکلات، نعمت هدایت، و... همه از امام حسین بوده‌... این یعنی تو همه ی زندگی من بوده و من همه جا حسین را دیدم. 🔻🔻 حاجی با همه وجود نقش و حضور رو توی زندگی حس می کرد و به اون ایمان داشت. حاجی همیشه به ما درس می داد. 🆔 @taalighat
🔻 از کربلا رفتن تا کربلایی شدن... ☘ طبیعی است که شعله‌های وصال حرم سیدالشهدا در دلمان آتش به پا کند. چرا که إن لقتل الحسین حراره فی قلوب المؤمنین. و طبیعی است از مشرف نشدن به زیارت دلمان را بسوزاند.... ☘ اما یادمان باشد مهمتر از است. هر چند تشرف به کربلا یکی از مقدمات مهم برای کربلایی شدن می‌تواند باشد. ☘ آیا اینقدر که امروز حسرت می‌خوریم که کاش ما هم کربلا بودیم، و این طور که الان حرم داریم و خودمان را به آب و آتش می‌زنیم که راهی پیدا کنیم برای کربلا رفتن... 🔻 آیا تا به حال همینطور برای نزدیک شدن به وجود مبارک عليه‌السلام و راه یافتن به حریم ولایت خودمان را به آب و آتش زده‌ایم؟ آیا اینطور از دوری امام سوخته ایم؟ 🔻 کربلایی شدن، یعنی در جایی که است، حاضر بودن. گاهی وظیفه در زیارت است و گاهی وظیفه در ترک زیارت. باید نگران باشیم مبادا گام در مسیر خلاف وظیفه بگذاریم... نکند راه را غلط برویم 📍 حاجی دگر بند ببین کجاست... 🆔 @taalighat
تعلیقات
#اربعین 📝 يادداشت‌هاي اربعینی (3) 🔻 بین #عاشورا، اربعین و انتظار رابطه ای است که اگر از آن غفلت کن
📝یادداشت‌های اربعینی (4) 🔻 در هر عصر، محور و مبارزه با مستکبران و طاغوتیان است و در این مبارزه یا با امام هستی یا بر امام! گوشه نشینی و عافیت طلبی و بی طرفی در این میانه معنایی ندارد. اگر وجود خود را در مدار امام قرار ندهی و از شعاع نور او کناره بگیری، بی شک به وادی و غفلت پرتاب خواهی شد پس خود را به وادی نور امام برسان که او در زمانه تاریکی ها «مصباح الهدی» است. 🔻 با امام بودن را شرایطی است و هر کسی را در خیمه امام راه نیست. در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اول قدم آن است که عاشق باشی... 🔻 عاشق از خود هیچ ندارد و سر و جان در گرو معشوق می گذارد. عاشق واقعی نگاهش به نگاه معشوق گره می خورد. عاشق، منتظر دستور معشوق نمی ماند بلکه با اشارات او، دستور می گیرد و به راه می افتد. عاشق، را در دست دارد و می داند کی باید کجا باشد و کی باید چه کند. بین عاشق و معشوق این کلمات نیست که ارتباط ایجاد می کند بلکه قلب یگانه راه ارتباط عاشق و معشوق است. 🔻 «عشق» تنها «منطق» و معیار حرکت عاشق است. عشق می گوید کجا باش، چگونه باش، چکار کن. حتی اگر معشوق دوست بدارد تو را در مسلخ ببیند. چرا که عاشق دیگر خود را نمی بیند و تنها معشوق و میل او را می بیند. عاشق دل به خطر می زند، عافیت طلبی را بر خود حرام می کند، اگر معشوق بخواهد. 🔻 و اینجاست که معنای این روایت را درست می فهمیم که: هل الدین إلا الحب؟ محبت و عشق را با عافیت طلبی میانه ای نیست. آنان که عافیت طلبند و دنیاگرا، دین را محبتی معنا می کنند که از آن هیچ خطری تهدیدشان نکند. 🔻 جماعت دینی را می‌پسندند که دینای آن ها را تأمین کند و رفاه و آسایش مادی آن ها را مخدوش نکند. این ها دین خواه نیستند بلکه خودخواه اند راه را چند صباحی از دین خواهی طلب می کنند. و تا آنجایی با امام هستند که منافع شان به خطر نیفتد. عافیت طلبان و اهل دنیا، امام خواه نیستند، خودخواه اند و میل خود را همیشه بر میل امام ترجیح می دهند. از این روی هیچ گاه به کربلا نمی رسند. و اینجا بود که امام فرمود: الدین لعق علی السنتهم... دین تنها لقلقه زبان شان است نه باور قلب شان. 🔻 منطق عشق چنان منطق قویم و اصیل و قوی ای است که همه چیز غیر از معشوق را ذوب می کند. اصلا کارگاه عشق کوره ای است که می سوزاند آنقدر می سوزاند تا دیگر خودی نمی ماند و اینجا که خودی نماند و خودیت و منیت ذوب شد، تازه به مقام «منا أهل البیت» راه می یابی چرا که این مقام را جز اهل طهارت کسب نمی کنند و هر جا منیت باشد، نیست و امام جایی است که طهارت باشد و تنها مطهِّر در این میانه عشق است که هر چه رجس و نجاست و پلیدی نفس است را می شوید و با خود می برد. 🔻 با عشق می توان وضو گرفت و از جنابت دنیازدگی غسل کرد و پاک شد تا در حریم حجِ طواف وجود امام راه یابی و احرام در این طواف ردای محبت است که بر قامت غیر عشاق نمی پوشند. 📌 و کسی جز اهل طهارت را به خیمه امام راه نیست، چرا که «لا یمسه إلا المطهرون» 🆔 @taalighat
تعلیقات
#اربعین 📝 یادداشت‌های اربعینی (2) 🔻 بشریت از ظلم جور قدرت های سلطه گر و صاحبان زر و زور و تزویر ب
📝یادداشت‌های اربعینی (3) 🔻 در هر عصر، محور و مبارزه با مستکبران و طاغوتیان است و در این مبارزه یا با امام هستی یا بر امام! گوشه نشینی و عافیت طلبی و بی طرفی در این میانه معنایی ندارد. اگر وجود خود را در مدار امام قرار ندهی و از شعاع نور او کناره بگیری، بی شک به وادی و غفلت پرتاب خواهی شد پس خود را به وادی نور امام برسان که او در زمانه تاریکی ها «مصباح الهدی» است. 🔻 با امام بودن را شرایطی است و هر کسی را در خیمه امام راه نیست. در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اول قدم آن است که عاشق باشی... 🔻 عاشق از خود هیچ ندارد و سر و جان در گرو معشوق می گذارد. عاشق واقعی نگاهش به نگاه معشوق گره می خورد. عاشق، منتظر دستور معشوق نمی ماند بلکه با اشارات او، دستور می گیرد و به راه می افتد. عاشق، را در دست دارد و می داند کی باید کجا باشد و کی باید چه کند. بین عاشق و معشوق این کلمات نیست که ارتباط ایجاد می کند بلکه قلب یگانه راه ارتباط عاشق و معشوق است. 🔻 «عشق» تنها «منطق» و معیار حرکت عاشق است. عشق می گوید کجا باش، چگونه باش، چکار کن. حتی اگر معشوق دوست بدارد تو را در مسلخ ببیند. چرا که عاشق دیگر خود را نمی بیند و تنها معشوق و میل او را می بیند. عاشق دل به خطر می زند، عافیت طلبی را بر خود حرام می کند، اگر معشوق بخواهد. 🔻 و اینجاست که معنای این روایت را درست می فهمیم که: هل الدین إلا الحب؟ محبت و عشق را با عافیت طلبی میانه ای نیست. آنان که عافیت طلبند و دنیاگرا، دین را محبتی معنا می کنند که از آن هیچ خطری تهدیدشان نکند. 🔻 جماعت دینی را می‌پسندند که دینای آن ها را تأمین کند و رفاه و آسایش مادی آن ها را مخدوش نکند. این ها دین خواه نیستند بلکه خودخواه اند راه را چند صباحی از دین خواهی طلب می کنند. و تا آنجایی با امام هستند که منافع شان به خطر نیفتد. عافیت طلبان و اهل دنیا، امام خواه نیستند، خودخواه اند و میل خود را همیشه بر میل امام ترجیح می دهند. از این روی هیچ گاه به کربلا نمی رسند. و اینجا بود که امام فرمود: الدین لعق علی السنتهم... دین تنها لقلقه زبان شان است نه باور قلب شان. 🔻 منطق عشق چنان منطق قویم و اصیل و قوی ای است که همه چیز غیر از معشوق را ذوب می کند. اصلا کارگاه عشق کوره ای است که می سوزاند آنقدر می سوزاند تا دیگر خودی نمی ماند و اینجا که خودی نماند و خودیت و منیت ذوب شد، تازه به مقام «منا أهل البیت» راه می یابی چرا که این مقام را جز اهل طهارت کسب نمی کنند و هر جا منیت باشد، نیست و امام جایی است که طهارت باشد و تنها مطهِّر در این میانه عشق است که هر چه رجس و نجاست و پلیدی نفس است را می شوید و با خود می برد. 🔻 با عشق می توان وضو گرفت و از جنابت دنیازدگی غسل کرد و پاک شد تا در حریم حجِ طواف وجود امام راه یابی و احرام در این طواف ردای محبت است که بر قامت غیر عشاق نمی پوشند. 📌 و کسی جز اهل طهارت را به خیمه امام راه نیست، چرا که «لا یمسه إلا المطهرون» 🆔 @taalighat
🔻 برخی به غلط حادثه تروریستی را محصول عدم پاسخ قاطع می‌دانند! 🔻 بدون توجه به ضربات متعدد امنیتی و نظامی و سایبری این سال‌ها به 🔻 و بدون توجه به گسترش هوشمندانه و گام به گام جنگ علیه اسرائیل بعد از از شمال فلسطین اشغالی تا دریای سرخ و به‌جای توجه کنیم به‌قولِ در واکنش به تصرف : "جنگ است دیگر حلوا که پخش نمی‌کنند" https://virasty.com/Hosseinizadi/1704294866787030251 ➖➖➖➖➖➖➖ 🆔 @taalighat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙 مبینا نعمت زاده: با عهد کرده بودم مدال بگیرم مدالم را تقدیم مردم ایران و آقا امام زمان کنم. مدال مبینا مبارک سیدعلی باشد. مدال مبینا، مدال انقلاب است. وسط لجن‌زار المپیک که امسال تفاله های را قی می‌کرد و ذلت را روایت می‌کرد و را نشان داد، این انقلاب اسلامی است که بر روی سکوی قهرمانی می‌رود. این اسلامی است که جلوه می‌کند. ما می‌فهمد. با امامش عهد می‌بیندد. دلش چنان وسعت می‌یابد که مدالش را نه به مربی و پدر و مادر که به و مردم تقدیم می‌کند. کدام روشنفکری است که این جملات را و پشت‌صحنه آن را بتواند تحلیل کند؟ انقلاب را امروز در قلب اروپا بر روی سکوی قهرمانی ببینید، نه در گوشه و کنار فلان خیابان با دختری که روسری از سر برداشته! آن را تحلیل می‌کنید اما اینجا سکوت می‌کنید؟ 🆔@taalighat