✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️حس اعتماد به نفس
🔹امروز علمای #تعلیم و #تربیت چقدر کوشش میکنند که به اصطلاح حس #اعتماد_به_نفس را در انسان بیدار کنند و بجا هم هست. اعتماد به نفسی که #اسلام در #انسان بیدار میکند این است که #امید انسان را از هرچه، غیر #عمل_خودش است از بین میبرد و به هرچه انسان بخواهد امید ببندد از راه عمل خودش باید امید ببندد، و همینطور پیوند انسان با هر چیز و هر کس از راه #عمل است.
🔹شما نمیتوانید با #پیغمبر_اسلام صلی الله علیه و آله و سلم مرتبط باشید جز از راه #عمل، نمیتوانید با #علیبنابیطالب علیه السلام مرتبط باشید جز از راه #عمل، نمی توانید با #صدّیقه_طاهره سلام الله علیها مرتبط باشید جز از راه #عمل؛ یعنی #اسلام برای پیوند و ارتباط با پیامبر و اهل بیتش همه راهها جز راه عمل را بسته است.
🔹حدیثی از #پیغمبر_اکرم صلی الله علیه و آله الآن یادم آمد و یادم هست که در ۱۷ - ۱۸ سال قبل که این حدیث را خواندم تحت تأثیر آن قرار گرفتم و دیدم براستی در زندگی #پیغمبر_اکرم صلی الله علیه و آله چه تابلوهای عجیبی پیدا میشود که در تاریخ زندگی احدی چنین تابلوهایی و چنین #جنبههای_عالی و پرمغزی را نمیتوانید پیدا کنید.
🔹وقتی انسان فکر میکند و میبیند که یک مرد امّی در چنان محیطی این طور جملهها در زندگی خودش ساخته است غرق در حیرت میشود، و جز اینکه به #خارقالعادهبودن او اقرار کند راه دیگری ندارد. این حدیث را در کتاب داستان راستان هم نقل کردهام. حدیث این است: #پیغمبر_اکرم صلی الله علیه و آله در یکی از مسافرت هایی که با اصحابشان میرفتند (نقل نشده که در کدام مسافرت بوده است) موقع ظهر که شد دستور دادند قافله پایین بیایند.
🔹هر کسی از مرکب خودش پایین آمد، #رسول_خدا صلی الله علیه و آله هم پایین آمدند و جهتی را گرفتند و به آن سو رفتند. اصحاب فکر کردند که لابد حضرت برای قضای حاجت به آن سو میروند. ولی دیدند حضرت پس از آنکه مقداری از شتر خودشان دور شدند برگشتند. خیال کردند که حضرت این محل را مناسب فرود آمدن تشخیص ندادهاند و آمدهاند دستور دهند که برویم در جای دیگری پایین بیاییم.
🔹حضرت در حالی که به طرف مرکب خودشان برمیگشتند با احدی حرف نمیزدند. آمدند تا به مرکب خودشان رسیدند. اصحاب دیدند که حضرت دست بردند در خورجین و توبره ای که بر شترشان بود و عِقال، یعنی زانوبند شتر را بیرون آوردند و با آن زانوهای شترشان را بستند و بعد دوباره به راه قبلی خودشان رفتند. فهمیدند که این راه دور را حضرت برگشتند که زانوبند شتر را ببندند. کار به این کوچکی!! عرض کردند: یا رسول الله! اگر شما برای انجام چنین کاری برگشتید چرا به ما فرمان ندادید؟!
🔹این اصحابی که فدایی هستند و اگر پیغمبر بگوید در دریا یا آتش بروید فوراً میروند، اینها که جلو شمشیرها میروند و افتخارشان این است که فرمان #رسول_خدا صلی الله علیه و آله را اجرا کنند عرض کردند: یا رسول الله! چرا از دور فرمان ندادید که ما این کار را بکنیم؟حضرت فرمودند: «لا یسْتَعِنْ احَدُکمْ مِنْ غَیرِهِ وَ لَوْ بِقَضْمَةٍ مِنْ سِواک»؛ هرگز از دیگران در کارها کمک نجویید، و لو برای یک امر #کوچکی باشد، و لو برای اینکه یک مسواک از دیگران بخواهید.
🔹یعنی #کار_خودتان را تا آن حدی که برای شما ممکن است و #خودتان میتوانید انجام دهید، از دیگری نخواهید که برایتان انجام دهد. ببینید چقدر بجا! حالا اگر همین جمله را #پیغمبر یک وقتی بالای منبر گفته بود، اینقدر اثر نمی بخشید. این جمله را در وقتی میگوید که خودش اول #عمل میکند. غرضم این جهت است که یکی از اصول #تعلیمات_اسلامی که تفکر اسلامی را زنده میکند، عمل و #اتکاء به #عمل است.
📕احیای تفکر اسلامی، مرتضی مطهری (نسخه سایت)، ص ۵۵ - ۵۷
منبع: پورتال جامع استاد شهید آیت الله مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️سوء عاقبت
🔹زیانبارترین پیامد افکار واهی و #خیالات_شیطانی، #سوء_عاقبت است، چه آنکه انسان کم کم به افکار بد خو می گیرد و به هرچه خو گرفته باشد، در هنگام #مرگ همان به یاد او می آید؛
🔹همان گونه که هر چه که انسان در روز به یاد آن است یا با آن سر و کار دارد، شب به خواب او می آید و آن را در خواب می بیند. گفتهاند اندکی پیش از مرگ، حالتی همانند خواب رفتن به انسان دست می دهد.
📕 #نردبان_سعادت (تلخیص و تحریر کتاب معراجالسعادة)، ص ۹۴
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گستره عفاف (بخش دهم)
🔸در این نوشتار برآنیم که ثمرات و نتایج #عفت_ورزی را در جامعه مورد بررسی قرار داده، و با نگاهی به عوامل سیر نزولی توجه به فرهنگ #عفاف و #حجاب، راهکارهای اجرایی که باعث رشد و ترویج این فرهنگ در جامعه می شود را ارائه دهیم.
💠راهکارهای اجرایی عفاف (۴)
4⃣«معرفی الگوی مناسب برای جوانان»
🔹#جوانان که آینده ساز فردای جامعه اند، نیازمند مدل و #الگو می باشند. #فرزندان ما در مدت کوتاهی رشد کرده و وارد #جامعه می شوند. #ازدواج کرده و در نقش مادری و یا پدری به انجام وظیفه می پردازند. طبعاً باید موضعی را در زندگی انتخاب و به اتخاذ #راه و #روشی بپردازند؛ این برایشان مهم است که بدانند بر اساس چه #الگو و چه روشی باید به پیش روند و چه کسانی حق دارند #پیشوا و قائدشان در #جریان_زندگی باشند.
🔹جستجوی الگو و مدل برای زندگیشان یک اصل و یک قاعده است، و طبیعی است که هر قدر #الگوها کاملتر و سالمتر و جامعتر باشند، امکان #رشد و موفقیت برایشان بیشتر است. وجود زمینه تقلید در انسان و میل به قهرمان جویی سبب می شود که بسیاری از افراد، ناخودآگاه به دنبال #الگویی روان شوند، و همه #حرکات و #روشها و پوششها و آرایش های خود را بر آن اساس استوار سازند. در #نظامتربیتیاسلام به ارائه #الگو توجه بسیاری شده است.
🔹#خداوند در «قرآن» به معرفی #انسانهای_نمونه اعم از #زن و #مرد پرداخته، و #مؤمنان را به انتخاب راه و روش آنها رهنمون می دارد. در نقش کلی و اساسی تربیتی، #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) برای مردم #اسوه است. «لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة»، و به دنبال ایشان #حضرت_فاطمه (سلام الله علیها) #اسوه است که سیدة نساء عالمین، پیشوای عظیم الشأن #زنان و پاسدار حریم #عفاف است.
🔹#حضرت_یوسف (عليه السلام)، #حضرت_مریم (سلام الله علیها) که دو مظهر عفاف اند، #اسوهاند. «اگر انسانی وارسته شد، #الگوی دیگر انسان هاست، اگر مرد است، الگوی مردم است نه فقط مردان، و اگر زن است، الگوی مردم است نه تنها زنان». بنابراین سیاستمداران حکومت دینی باید به این اصل توجه بیشتری کرده و با معرفی و تبلیغ #الگوهای_مناسب و موفق این خلأ را در #جامعه پر کنند، تا #جوانان راه را به اشتباه نرفته و فلان خواننده و هنرپیشه و یا بازیگر غربی را مدل خود قرار ندهند. #ادامه_دارد...
منبع: تبیان
#عفاف #عفت #حجاب
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
تبیین
⭕️امام علی علیه السلام:
🔹سر آغاز دین، #خداشناسى است، و كمال شناخت خدا، #باور داشتن او، و كمال باور داشتن خدا، شهادت به #یگانگى اوست، و كمال توحید (شهادت بر یگانگى خدا) #اخلاص، و كمال اخلاص، خدا را از صفات مخلوقات جدا كردن است، زیرا هر صفتى نشان مى دهد كه غیر از موصوف، و هر موصوفى گواهى مى دهد كه غیر از صفت است.
🔹پس كسى كه خدا را با صفت مخلوقات تعریف كند او را به چیزى نزدیك كرده، و با نزدیك كردن خدا به چیزى، دو خدا مطرح شده و با طرح شدن دو خدا، اجزایى براى او تصوّر نموده و با تصّور اجزا براى خدا، او را نشناخته است.
🔹و كسى كه #خدا را نشناسد به سوى او اشاره مى كند و هر كس به سوى خدا اشاره كند، او را محدود كرده، به شمارش آورده. و آن كس كه بگوید «خدا در چیست» او را در چیز دیگرى پنداشته است، و كسى كه بپرسد «خدا بر روى چه چیزى قرار دارد» به تحقیق جایى را خالى از او در نظر گرفته است، در صورتى كه #خدا همواره بوده، و از چیزى به وجود نیامده است.
🔹با همه چیز هست، نه اینكه همنشین آنان باشد، و با همه چیز فرق دارد نه اینكه از آنان جدا و بیگانه باشد. انجام دهنده همه كارهاست، بدون حركت و ابزار و وسیله، بیناست حتّى در آن هنگام كه پدیده اى وجود نداشت، #یگانه و تنهاست، زیرا كسى نبوده تا با او انس گیرد، و یا از فقدانش وحشت كند.
● جهت اجتناب از #اطاله_مطلب، از آوردن متن عربی فرمایش حضرت صرف نظر گردیده است.
📕نهج البلاغه، از خطبه ۱
منبع؛ وبسایت اهل البیت عليهم السلام
#الله #خدا #امام_علی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا متوکل امام هادی (ع) را از مدينه به سامرا منتقل کرد؟
🔹متوكل براى زير نظر گرفتن #امام_هادى (ع) از روش نياكان پليد خود استفاده مى كرد و در صدد بود به هر وسيله ممكن فكر خود را از طرف حضرت راحت كند. مأمون از طريق وصلتى كه با حضرت جواد (ع) برقرار كرد، توانست كنترل و سانسور را حتى در درون خانه امام برقرار سازد و تمام حركات و ملاقات هاى حضرت را زير نظر داشته باشد. پس از شهادت امام جواد (ع) و جانشينى #امام_هادى (ع) به جاى پدر، ضرورت اجراى چنين نقشه اى بر خليفه وقت كاملاً روشن بود، زيرا اگر امام در مدينه اقامت مى كرد و خليفه به او دسترسى نمى داشت، قطعاً براى حكومت جابرانه او خطر جدى در بر مى داشت. اينجا بود كه كوچكترين گزارشى درباره خطر احتمالى امام، خليفه را به شدت نگران ساخت و منجر به انتقال امام به سامرا گشت.
🔹توضيح اينكه «عبدالله بن محمد هاشمى»، فرماندار وقت مدينه، طى نامه اى خليفه را به شدت از فعاليت هاى سياسى امام (ع) نگران ساخت و پايگاه اجتماعى آن حضرت را براى متوكل تشريح كرد، [۱] ولى حضرت با ارسال نامه اى براى متوكل ادعاهاى «عبدالله» را رد، و از او به متوكل شكايت كرد. متوكل مانند اغلب سياستمداران جهان، با يك حركت مزورانه و دو پهلو، از يك طرف «عبدالله بن محمد» را از كار بركنار كرد و از طرف ديگر به كاتب دربار خويش دستور داد نامه اى به حضرت بنويسد كه بر حسب ظاهر علاقه متوكل را نسبت به امام (ع) بيان مى كرد، ولى در واقع دستور جلب محترمانه! حضرت بود.
🔹نامه بدين مضمون بود: «به نام خدا، پس از حمد و ثناى خداوند، اميرالمؤمنين شما را خوب مى شناسد، شخصيت، بزرگوارى و نسبت و قرابت شما را با رسول خدا (ص) رعايت میكند، و تنها هدف او جلب رضايت و خشنودى خداوند و شما است. اكنون دستور دادند كه طبق درخواست شما فرمانده جنگ و امام جمعه شهر، «عبدالله بن محمد»، كه مرتكب خلاف اهانت به شما شده است، بركنار و به جاى او «محمد بن فضل» منصوب شود. او دستور دارد در برابر امر شما مطيع بوده در تكريم و تعظيم شما نهايت سعى و كوشش را به عمل آورد تا بدان وسيله به خدا و رسول او و اميرالمؤمنين (متوكل) تقرب جويد. اميرالمؤمنين مشتاق ديدار شما است تا تجديد عهدى صورت گيرد، اگر مايل به زيارت خليفه باشيد و به آن علاقه داريد میتوانيد به اتفاق خانواده و دوستان و علاقه مندان حركت كنيد. برنامه سفر به اختيار خودتان است، هرجا خواستيد توقف نماييد. در صورت تمايل، خدمتگزار خليفه، «يحيى بن هرثمه»، ملازم ركاب خواهد بود و به خدمتگزارى شما مفتخر خواهد شد، زيرا شما نزد ما محترميد و ما شديداً به شما علاقه منديم. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته». [۲]
🔹بدون ترديد حضرت از سوء نيت متوكل آگاه بود، ولى چاره اى جز رفتن به سامرّاء نداشت، زيرا قبول نكردن دعوت متوكل سندى در تأييد گفتار سعايت كنندگان مى شد و باعث تحريك بيشتر متوكل میگرديد و بهانه بيشترى به دست او میداد كه تضييقات و مشكلات فراوانى را براى امام هادی (ع) فراهم كند. دليل اينكه امام از نيت شوم متوكل آگاه بود و به ناچار به اين سفر اقدام نمود، جملاتى است كه امام بعدها در سامرّاء میفرمود: «مرا از مدينه با اكراه با سامرّاء آوردند». [۳] در هر حال حضرت نامه دعوت را دريافت داشت و ناگزير همراه يحيى بن هرثمه عازم سامرّاء گرديد.
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، المكتبه الاسلاميه، چ۲، ج۵۰، ص۲۰۰. علاوه بر عبدالله بن محمد، طبق نقل مسعودى، بريحه عباسى نيز، كه مسئول نظارت بر اقامه نماز در حرمين (مكه و مدينه) بود، بارها به متوكل نوشت: اگر احتياجى به حرمين دارى، على بن محمد را از آنجا اخراج كن، زيرا او مردم را به سوى خود دعوت میكند و گروه انبوهى به او گرويده اند (اثبات الوصيه، المطبعه الحيدريه، چ۴ ص۲۲۵)
[۲] همان، ج۵۰، ص۲۰۰
[۳] همان، ص۱۲۹
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، ۱۳۹۰ش، ص۵۷۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_هادی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️آزادی و استقلال بدون اسلام به چه درد می خورد
🔹ما #آزادی که #اسلام تو [ی] آن نباشد نمیخواهیم. ما #استقلالی که اسلام تو [ی] آن نباشد نمیخواهیم. ما #اسلام میخواهیم. #آزادی که در پناه اسلام است، #استقلالی که در پناه اسلام است ما میخواهیم. ما آزادی و استقلال بیاسلام به چه دردمان میخورد؟
بیانات حضرت امام ۵۸/۰۳/۰۲
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️رابطه امتحان الهی با گرفتاریها
🔹یکی از #حکمت ها و #دلایلی که برای بسیاری از گرفتاری ها و #مشکلات در قرآن کریم و منابع روایی بیان شده است مساله #آزمایش_بندگان می باشد. آزمایش الهی برای #تربیت بندگان و پرورده شدن آن ها در کوران حوادث و بلاها می باشد، وگرنه خداوند، عالِم به تمام امور عالَم می باشد و چیزی از او مخفی نیست. شاید انسانی پیدا نشود که ادعا کند هیچ نوع بلا و گرفتاری ندیده است؛ یکی مریض دارد و دیگری خود، مریض است.
🔹فرد دیگری از فقر و نداری می نالد، عده ای درگیر جنگ و جدال هستند و افرادی هم گرفتار سیل و زلزله و... همه ما بخشی از این #بلاها را خود تجربه کرده ایم. چه #حکمت و فلسفه ای در پس این بلاها و #گرفتاریها وجود دارد؟ آیا گرفتاری ها فقط در اثر گناهان است؟ خیلی از بزرگان و اولیاء الهی نیز در طول حیات خود گرفتار بلاهای فراوانی بوده اند، با آنکه از معصیت مبرا بوده اند. #حکمت های متعددی برای #بلاها و مصائب ذکر شده است، یکی از این حکمت ها، مساله #آزمایش می باشد که دراین نوشتار به آن اشاره مختصری می کنیم.
💠رابطه بلا و مصیبت با امتحان الهی
🔹#امتحان_الهی یکی از سنت های قطعی خداوند است، در #قرآن_کریم چنین آمده است: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْخَوْفِ وَ اَلْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اَلْأَمْوٰالِ وَ اَلْأَنْفُسِ وَ اَلثَّمَرٰاتِ وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ» [بقره، ۱۵۵] (و بی تردید شما را به چیزی اندک از ترس و گرسنگی و کاهش بخشی از اموال و کسان و محصولات [نباتی یا ثمرات باغ زندگی از زن و فرزند] #آزمایش می کنیم؛ و #صبر_کنندگان را بشارت ده). #انسان در گرفتاری و بلاست که نشان می دهد چقدر اهل #صبر است. کسی که در برابر #ناملایمات صبر می کند، فرق دارد با کسی که زبان به اعتراض و گلایه و نارضایتی باز می کند.
🔹انسان تا در معرض #سختیها قرار نگیرد چگونه می تواند خود را نشان بدهد؟! خیلی از مردم ادعای #ایمان دارند، اما تا به سختی و بلایی مبتلا می شوند ایمان شان را فراموش می کنند. #خدایی که همه چیز را می داند چه نیازی به #امتحان دارد؟ سؤالى كه به ذهن مى رسد اين است كه مگر #آزمايش براى اين نيست كه اشخاص يا چيزهاى مبهم و ناشناخته را بشناسيم و از ميزان #جهل و نادانى خود بكاهيم؟
🔹اگر چنين است خداوندى كه علمش به همه چيز احاطه دارد و از اسرار درون و برون همه كس و همه چيز آگاه است، غيب آسمان و زمين را با علم بى پايانش می داند، چرا #امتحان مى كند؟ مگر چيزى بر او مخفى است كه با امتحان آشكار شود؟! در پاسخ به این سوال می گوییم: #مفهوم_آزمايش و امتحان در مورد خداوند با آزمايش هاى انسان بسيار متفاوت است. آزمايش هاى ما براى شناخت بيشتر و رفع ابهام و جهل است، اما #آزمايش_الهى در واقع همان #پرورش و #تربيت است. در #قرآن_کریم در بیش از بيست مورد امتحان به خدا نسبت داده شده است.
🔹اين يک #قانون_كلى و سنت دائمى پروردگار است كه براى شكوفا كردن #استعدادهای_نهفته و در نتيجه پرورش دادن بندگان، آنان را مى آزمايد. يعنى همانگونه كه فولاد را براى استحكام بيشتر در كوره مى گدازند تا به اصطلاح آبديده شود، #آدمى را نيز در كوره #حوادث سخت پرورش مى دهد تا #مقاوم گردد. چنانچه در آیه دیگری می فرماید: «وَ لِيَبْتَلِيَ اللهُ ما فِی صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِی قُلُوبِكُمْ وَ اللهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُور» [آل عمران، ۱۵۴] (او آنچه را شما در سينه داريد #مىآزمايد تا دلهاى شما كاملا خالص گردد و او به همه اسرار درون شما آگاه است). باید بدانیم از این #ابتلائات گریزی نیست و خود را برای مواجهه صحیح با آنها آماده کنیم.
🔹خدای متعال در آیه دیگری می فرماید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ وَ لَمّٰا يَأْتِكُمْ مَثَلُ اَلَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ اَلْبَأْسٰاءُ وَ اَلضَّرّٰاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّٰى يَقُولَ اَلرَّسُولُ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتىٰ نَصْرُ اللهِ أَلاٰ إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِيبٌ» [بقره، ۲۱۴] (آیا پنداشته اید در حالی که هنوز حادثه هایی مانند #حوادث_گذشتگان، شما را نیامده، وارد #بهشت می شوید؟! به آنان #سختیها و آسیب هایی رسید و چنان #متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند [در مقام دعا و درخواست یاری] می گفتند: یاری خدا چه زمانی است؟ [به آنان گفتیم:] آگاه باشید! یقیناً #یاری_خدا نزدیک است).
🔹این آیه و آیات مشابه آن، نشان می دهند که در #امتهای_قبل هم مردم و مخصوصاً مومنین چقدر با انواع بلا مورد #آزمایش قرار گرفته اند و ما نیز از این سنت الهی مستثناء نیستیم.
نویسنده: عظیمی رادفر مجتبی
منبع؛ وبسایت رهروان ولایت
#امتحان #آزمايش
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد