eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌒 اتفاقات عالم با طلوع هلال ماه مبارک رمضان 🔻پيامبر اکرم صلي‌الله‌عليه‌وآله: يَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ اَلشَّيَاطِينِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ اَلرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ اَلنَّارِ وَ اُسْتُجِيبَ اَلدُّعَاءُ وَ كَانَ لِلَّهِ فِيهِ عِنْدَ كُلِّ فِطْرٍ عُتَقَاءُ يُعْتِقُهُمُ اَللَّهُ مِنَ اَلنَّارِ وَ يُنَادِي مُنَادٍ كُلَّ لَيْلَةٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ ◽️اى گروه مردمان! ◽️آن‌گاه كه هلال ماه رمضان طلوع كند، شياطين سركش به زنجير كشيده مى‌شوند. ◽️درهاى آسمان، بهشت‌ها و رحمت گشوده مى‌شود؛ ◽️درب‌هاى دوزخ بسته مى‌گردد، دعا به اجابت مى‌رسد و خداى را در هر افطارى آزادشدگانى است كه آنها را از آتش آزاد مى‌سازد. ◽️در هر شب منادى ندا مى‌دهد: ◽️آيا سائلى هست‌؟ ◽️آيا آمرزش‌خواهى هست‌؟ 📚 الکافي، جلد ۴، صفحه ۶۷ @tabyinchannel @daneshgahevelyat
🌿 «صلّی الله علیک‌ یا رسول الله.» صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ♨️ «زمانی بر امّت من خواهد آمد که باطن‌هایشان پلید می‌گردد و به طمع رسیدن به دنیا، ظواهر خود را می‌آرایند و به دنبال رضا و پاداش خداوند متعال نیستند؛ کارهایشان از روی ریا و خودنمایی است و به ترس از خدا آمیخته نیست؛ خدا هم آنان را (بخاطر خباثت باطن و گناهانشان) عقوبت می‌کند؛ آنگاه مانند شخص غریق برای نجات خود دعا می‌کنند و دعایشان مستجاب نمی‌شود.» 💠 «قال رسول الله صلّى الله عليه وآله: سيأتي على امتي زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا في الدنيا، لا يريدن به ما عند الله عزوجل، يكون أمرهم رياء لا يخالطه خوف، يعمهم الله منه بعقاب فيدعونه دعاء الغريق فلا يستجاب لهم.» 📚 ثواب الاعمال (شیخ صدوق)، ص۲۵۳ بحار الانوار (علامه مجلسی)، ج۱۸، ص۱۴۶ 🍃 «يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِين.» (سوره یوسف، آیه ۹۷) یا صاحب الزّمان! ای پدر مهربان! برای گناهان فراوان ما که آبرویی برایمان نگذاشته به محضر پروردگار متعال، آمرزش طلب فرمائید که ما بسیار خطاکار بوده‌ایم. @tabyinchannel @daneshgahevelyat
دیدم مردی از امتم را که بر لبه جهنم ایستاده بود. ولی امیدش به خداآمد واورا نجات داد! دیدم مردی از امتم در آتش افتاد ولی اشکهایی که از ترس خدا ریخته بود آمد واورا از آتش درآورد! دیدم مردی از امتم بر پل صراط می‌لرزید. ولی حسن ظنش به خدا آمد ولرزشش بر طرف شد و از صراط عبور کرد! دیدم مردی ازامتم بر صراط است وگاهی بر سینه اش وگاهی بر دست وپایش می‌رودوگاهی معلق می‌شود. ولی صلوات او بر ما آمد واورا بر پایش ایستاند واز صراط عبورش داد! دیدم مردی از امتم بر در بهشت است ولی در بهشت بسته بود. تا اینکه شهادت لا اله الاّ اللّه آمد ودرها را بازکردند واو وارد بهشت شد! منبع  [کتاب تجربه نزدیک به مرگ (حوادث و اتفاقات کسانی که عالم بعد از مرگ را تجربه کردند)]  @tabyinchannel @daneshgahevelyat
حضرت رسول - صلی الله علیه و آله و سلم - فرموده اند: «حفت الجنة بالمکاره و حفت النار بالشهوات» [۳] یعنی: «رسیدن به درجات بهشت به کشیدن جامهای ناگوار منوط(مبارزه با خواهش های نفسانی)، و دخول آتش جهنم به ارتکاب خواهشهای نفسانی(مغلوب شهوات) مربوط است». زنهار ای جان برادر! تا حدیث بیماری روح را سهل نگیری، و معالجه آن را بازیچه نشماری، و مفاسد اخلاق رذیله را اندک ندانی، و صحت روح را به صحت بدن قیاس نکنی. و چگونه عاقل چنین قیاس کند، و حال آنکه مقصود از صحت بدن از برای کسانی که از روح و صلاح و فساد آن فراموش کرده اند، نیست مگر زندگانی پنج روزه دنیا، و زیست کردن در این عاریت سرا. و بر مرض آن مفسده ای مترتب نمی شود مگربازماندن از لذات خسیسه جماع و غذا و امثال اینها. و اما اخلاق ذمیمه که بیماری روح از آنها است، باز می‌دارد آدمی را از رسیدن به لذت سعادت ابد، و پادشاهی سرمد. وهر یک از آنها پرده ای است ظلمانی، که مانع «اشراقات» [۱] انوار الهیه، و عایق فیوضات «نفحات» [۲] رحمانیه است، و مسامحه در معالجات آنها آدمی را به هلاکت دائمه وشقاوت ابدیه می‌رساند. و صحت روح و اتصاف آن به محاسن اخلاق باعث زندگانی ابدی و حیات حقیقی است. ---------- [۱]: ۳۵. تابش ها، درخشش ها [۲]: ۳۶. نسیم ها. یعنی: مانع تجلیات نسیم رحمانی است. [۳]: ۳. کنز العمال، ج ۳، ص ۳۳۲ خ ۶۸۰۵. نهج البلاغه فیض الاسلام، ص ۵۶۶، خطبه ۱۷۵. (با اندک تفاوتی)  [کتاب معراج السعاده] @tabyinchannel
« ملک داعی » 🔸 یکی از مراقبتهای مهم در این ماه [رجب] به یاد داشتن حدیث «ملک داعی» می باشد که از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم روایت شده که فرمودند : 🔺«خدای متعال در آسمان هفتم فرشته ای را قرار داده است که «داعی» گفته می شود. هنگامی که ماه رجب آمد، این فرشته در هر شب این ماه تا صبح می گوید: خوشا به حال تسبیح کنندگان خدا، خوشا به حال فرمانبرداران خدا❗️ ♥️خدای متعال می فرماید : همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، فرمانبردار کسی هستم که فرمانبردارم باشد و بخشنده خواهان بخشایش هستم. ماه ماه من، بنده بندة من و رحمت رحمت من است. هر کسی در این ماه مرا بخواند او را اجابت می کنم و هر کس از من بخواهد به او می دهم و هر کس از من هدایت بخواهد او را هدایت می کنم. این ماه را رشته ای بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کس آن را بگیرد به من می رسد♦️ 🌙أیْنَ الرَّجَبیّون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ (ع) چه آثاری در فرهنگ و دانش اسلامی شيعی از خود به يادگار گذاشته است؟ (بخش اول) 🔷با نگاهی کوتاه به مسانید فقهی و تفسیری شیعه، به خوبی می‌توان دریافت که بخش زیادی از ، و شیعه از (ع) نقل شده است. «وسائل الشیعة» و کتب تفسیری مانند «البرهان» از بحرانی و «صافی» از فیض کاشانی، حاوی روایات زیادی در زمینه تبیین و و آنهاست که از آن حضرت روایت شده است. علاوه بر اینها مقدار زیادی درباره امیرالمؤمنین (ع) و جنگ صفین نیز از آن حضرت نقل شده است.[۱] همچنین در زمینه ، جملات گهربار و پرمغزی از (ع) روایت گردیده است؛ جملات قصاری که در نهایت زیبایی و برخاسته از روح عصمت و کمالات درونی امام(ع) است. 🔷«اربلی» نوشته است که ، فراوان از (ع) نقل شده و مردم اخبار «مغازی» را از ایشان نقل کرده‌ اند، و در احکام و مناسک حج به آنچه ایشان از رسول خدا (ص) نقل کرده استناد کرده‌ اند. آنها همچنین اخباری در تفسیر قرآن از وی نوشته و خاصه و عامه از آن بزرگوار نقل کرده‌ اند.[۱] در این مورد «ابوزهره» نیز می‌نویسد: «آن حضرت مفسر قرآن و مبیّن فقه اسلامی بود و فلسفه اوامر و نواهی را درک می‌کرد و هدف آن را در حد نهایی آن می‌فهمید». [۳] همچنین وی در زمینه اندیشه‌ ها و جملات اخلاقی- اجتماعی امام(ع) می‌نویسد: «به خاطر کمال نفسانی و روشنی قلب و قدرت درکش، خداوند حکمت‌های اعجاب‌ انگیزی بر زبان او جاری ساخت و عباراتی درباره اخلاق شخصی و اجتماعی از آن حضرت روایت شده که اگر مرتب شوند یک روش گرانبها و جامعی از آن در زمینه‌ های اخلاقی به وجود می‌ آید». [۴] 🔷نمونه‌ ای از درس‌های اخلاق عملی (ع)، مخالفت آن حضرت با خشک‌ مقدسی بود. آن حضرت در مقام عمل، با نظر آن دسته که گمان می‌کردند ترک کامل نعمت‌های دنیوی، ورع اسلامی و زهد است مقابله می‌کرد. عده‌ ای نیز فکر می‌کردند تلاش برای معاش، که نشانه فعالیت برای زندگی بهتر است، درست نیست. «محمد بن منکدر» یکی از حفّاظ قرآن در عصر امام باقر(ع) در ضمن تمجید از آن حضرت می‌گوید: «می‌خواستم او را وعظ کنم که او مرا موعظه فرمود. سؤال کردند چگونه؟ گفت: روزی از مدینه بیرون آمدم و در صحرا محمد بن علی بن الحسین(ع) را دیدم. او در کنار دو غلام سیاه کار می‌کرد، پیش خود گفتم: سبحان الله! پیرمردی از قریش، در چنین ساعتی با این وضعیت برای به دست آوردن دنیا در تلاش است. باید او را موعظه کنم! 🔷نزد او رفته و گفتم: «خداوند تو را حفظ کند، اگر در این حالی که هستی اجل تو برسد چه خواهی کرد؟!» فرمود: «اگر در این حالی که هستم اجلم سر رسد، در حالی که در اطاعت خدا بوده‌ ام از دنیا رفته‌ ام. من با کار کردنم، خودم و عیالم را از محتاج بودن به تو و به مردم حفظ می‌کنم. وقتی از سر رسیدن اجل هراسناک خواهم بود که اجل مرا در حال نافرمانی خدا دریافته باشد». گفتم: «ای فرزند رسول خدا! راست فرمودی، من می‌خواستم تو را موعظه کنم که تو مرا موعظه فرمودی». [۵] (ع) به ویژه درباره ، شهرت بسزایی دارد به همین جهت درباره شخصیت علمی او گفته‌ اند: «لَمْ يَظْهَرْ عَنْ أَحَدٍ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع مِنَ الْعُلُومِ مَا ظَهَرَ مِنْهُ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ الْكَلَامِ وَ الْفُتْيَا وَ الْأَحْكَامِ وَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَام‏؛ این علوم از هیچیک از فرزندان امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، آشکار نشده، به اندازه ای که از جانب وی (امام باقر ع) آشکار شده، (و به مردم اعطا شده) از علم تفسیر و کلام و فتوا و احکام و حلال و حرام». [۶] 🔷«مالک ابن اعین جهنی» (ع) را چنین ستوده است: «اگر مردم در صدد جستجوی علم قرآن برآیند، باید بدانند که قریش اهل و عائله ایشان هستند و اگر فرزند دختر رسول خدا (ص) [امام باقر (ع)] درباره لب به سخن بگشاید، فروع زیادی برای آن ترسیم می‌کند». [۷] درباره مسائل کلامی نیز (ع) بسیاری از خطبه‌ های امیر مؤمنان(ع) را در مسائل مربوط به توحید و صفات خدا [۸] روایت کرده‌اند. پی نوشت: [۱] شرح‌نهج‌البلاغه، ابن أبی‌الحديد‏، محقق/ مصحح: محمد ابوالفضل ابراهيم، ج۲، ص ۲۱۲، ۲۱۳، ۲۲۹، ۲۳۴، ۲۸۶؛ تاريخ الأمم و الملوك، طبری، تحقيق: محمد أبوالفضل ابراهيم، ج۳، ص۳۷ [۲] كشف‌الغمةفی‌معرفةالأئمة، اربلى، محقق/ مصحح: رسولى محلاتى، هاشم‏‏، ج۲، ص۱۲۶ [۳] الامام‌الصادق(ع)، ابو زهره، ص۲۴ [۴] همان [۵] کافی، همان، ج۵، ص۷۳ و ج۶، ص۴۴۶ [۶] مناقب‌آل‌أبيطالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانى، ج۳، ص۳۲۷ [۷] إتحاف بحب الأشراف‏، شبراوى‏، ص۱۴۴ [۸] حیاةالامام‌الباقر(ع)، شریف قرشی، باقر، ج۱ص۱۹۰ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام صادق (عليه السلام) چه راهكاری را برای شناخت «احاديث صحيح» از جعليات ارائه دادند؟ 🔹 (علیه السّلام) را به عنوان اصل، و را به عنوان فرع مطرح کرده و درستی و نادرستی حدیث را مطابقت با دانستند. این اصلی بود که سایر (علیهم السّلام) نیز آن را ترویج می‌ کردند. [۱]  (علیه السّلام) به شیعیان خود دستور دادند تا را درست بدانند که مطابق با باشد. 🔹در نقل‌ های مکرری از امام صادق (علیه السّلام) آمده است که: «اِذَا وَرَدَ عَلَیْکُمْ حَدِیثٌ فَوَجَدْتُمُوهُ لَهُ شَاهِداً مِنْ کِتَابِ اللهِ اَوْ مِنْ قُوْلِ رَسُولِ اللهِ وَ اِلَّا فَالَّذِی جَاءَکُمْ بِهِ اَوْلَی بِهِ»؛ [۲] (زمانی که به دست شما می‌ رسد، اگر شاهدی از یا (صلّی الله علیه و آله) بر آن بود، بپذیريد؛ در غیر این صورت این برای همان کسی باشد که حدیث را برای شما نقل کرده). 🔹و نیز فرمود: «مَا أتَاکُمْ عَنَّا مِنْ حَدِیثٍ لَا یُصَدِّقُهُ کِتَابُ اللهِ فَهُوَ بَاطِلٌ»؛ [۳] که آن را تأیید نکند باطل است). همچنین در روایت دیگری می فرمایند: «مَا لَمْ یُوَافِقْ مِنَ الْحَدِیثِ الْقُرْآنُ، فَهُوَ زُخْرُفٌ»؛ [۴] (حدیثی که مطابق با نباشد، نادرست است). این نگرش که حاکم بر است، مانع بسیاری از کجروی‌ های فکری می‌ شد که نشأت گرفته از نظریه «السنة قاضیة علی الکتاب» بود. 🔹چنان که این نگرش، مانعی بر سر راه افکار و اندیشه‌ های بود که با طرح احتمال تحریف قرآن می‌ کوشیدند تا مطالب نادرست خود را به نام ائمه و به عنوان حدیث نشر دهند. (علیه السّلام) خود از بنام بودند که اخبار تفسیری آن حضرت در «مجمع البیان» و پیش از آن در «تفسیر قمی» و «تفسیر عیاشی» آمده است. 🔹حضرت درباره می‌ فرمودند: «اِنَّ الْقُرْآنَ حَیٌّ لَمْ یَمُتْ وَ اِنَّهُ یَجْرِی کَمَا یَجْرِی اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ کَمَا یَجْرِی الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ». [۵] چنان که فرمودند: «اِنَّ الْقُرْآنَ فِی کُلِّ زَمَانٍ جَدِیدٍ»؛ [۶] ( در هر زمان، تازه و جدید است). افزون بر اینها، امام صادق (علیه السّلام) با طرح روایاتی در زمینه خواندن سوره‌های‌ ، کوشیدند تا قرآن را در جامعه اسلامی احیا کنند. 🔹در روایتی از آن حضرت نقل شده است که روز قیامت سه چیز به خداوند شکایت خواهند کرد... سوم: «مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبَارُ لَا یُقْرَأُ فِیهِ»؛ [۷] ( که غبار آن را گرفته و خوانده نمی‌ شود). حضرت اصرار داشتند که حتی تاجر باید شب که از بازار به خانه بر می‌ گردد، سوره‌ای از بخواند. [۸] نیز حضرت تأکید داشت تا قرآن را با بخوانند. [۹] پی نوشت‌ها؛ [۱] احادیث امامان در این زمینه در جامع الاخبار و الآثار عن النبی و الائمه (ع)، ‌الموحد ‌الابطحی‌ ‌الاصفهانی،‌ محمدباقر بن‌ ‌المرتضی‌ مؤسسه الامام المهدی (عج)، قم، ۱۴۱۱ق، چ اول، ج ۱، ص ۳۹۵ - ۴۰۶ آمده است. 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌ السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چ ششم، ص ۳۵۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️بسیاری از علمای زمان جزو شاگردان امام باقر علیه السلام بودند 🔹بزرگان علمای زمان، پیش سلام الله علیه السلام درس می خوانند و استفاده می کنند. شخصیّت معروفی مثل ، شاگرد ابن‌ عبّاس وقتی می‌آید خدمت ، برای اینکه از آن حضرت بشنود - شاید هم برای اینکه امتحانش بکند - دست و بالش می‌لرزد و در آغوش امام می‌افتد؛ بعد خودش تعجّب می کند، 🔹می گوید یا ابن رسول‌الله! من بزرگانی مثل را دیدم و از آنها حدیث شنیدم، [امّا] هرگز این حالتی که در مقابل شما به من دست داد، برای من دست نداده بود؛ و ببینید در جوابش چقدر صریح می گویند «وَیلَکَ یا عُبَیدَ اَهلِ الشّامِ! اِنَّکَ بَینَ یَدَیِ بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَن تُرفَعَ وَ یُذکَرَ فِیها اسمُه»؛ [۱] 🔹ای بنده‌ی کوچک شامیان! تو در مقابل است که مجبوری اینجور به خودت بلرزی. کسی مثل که از فقها و بزرگان زمان است، می‌آید خدمت و از آن حضرت و را فرا می گیرد، و بسیاری از جزو شاگردان امام باقر سلام الله علیه هستند. وصیت علمی امام باقر در اکناف عالم می پیچید که به معروف می شود. پی نوشت؛ [۱] بحارالأنوار (ط - بيروت)، ج‏۴۶، ص ۲۵۸ بیانات مقام معظم رهبری ۶۵/۰۴/۲۸ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه قرآن و روايات چگونه می توان ثابت کرد انسان دو جنبه «جسمانی» و «روحانی» دارد و منحصر به جسم و مادّه نیست؟ 🔹 يكى از مسائلى است كه از ديرباز فكر بشر را به خود مشغول ساخته است. توجّه به اين مسئله باعث شده كه موضوع در فلسفه، فرهنگ و هنر نيز جایگاه خاصى پيدا كند. همچنين در و بارها بدان اشاره شده و در نيز اين مسئله مطرح بوده است. در اينجا به گوشه اى از آنچه در «قرآن» و «حديث» در اين باره آمده است، مى پردازيم: موجودى دو جانبه است كه در ميانه دو و قرار دارد و داراى و است. از جانب «روح»، متعالى است و دست بر آسمان دارد و از سوى «جسم»، متسافل است و بر زمين دست نهاده است. 🔹 پس‌از آنكه انسان را ـ در دوران جنينى ـ وصف مى كند، در مراحل پى در پى او را به جايى مى رساند كه از جهان مادّه فراتر رفته و در او دميده مى شود: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ - ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّكِينٍ - ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَاماً فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْماً...» [۱] (و ما را از عصاره اى از آفریدیم - سپس او را در قرارگاهِ مطمئن [رَحِم] قرار دادیم - سپس نطفه را بصورت [خون بسته]، و علقه را بصورت [چیزى شبیه گوشت جویده شده]، و مضغه را به صورت هایى درآوردیم؛ و بر استخوان ها پوشاندیم...». 🔹 تا اينجا مراحل وجود مادّى انسان را مطرح مى كند، آن‌ گاه مى‌ فرمايد: «...ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبَارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ» [۲] (...سپس آن را بخشیدیم؛ پس بزرگ و پر برکت است خدایى که است!). اين آفرينش ديگر، همان است كه پس از گذشت چهار ماه ـ دوران جنين ـ بر او دميده مى شود. در آيه ديگرى نيز به اين دو مرحله آفرينش اشاره شده است: «وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِن طِينٍ - ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ - ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ...» [۳] ( را از گِل آغاز کرد - سپس نسل او را از عصاره اى از آب ناچیز و بى قدر آفرید - سپس [اندام] او را نظام بخشید و از [روحى شریف و برجسته] در وى دمید...». 🔹نكته جالب در اين آيه آن است كه دميده شده در انسان از سِنخ معرفى مى شود، «مِن رُّوحِهِ» و به خود نسبت داده مى شود و نشان مى دهد كه روح فراتر از سنخ است. (علیه السلام) در اين زمينه مى فرمايد: «إِنَّ اللهَ خَلَقَ خَلْقاً وَ خَلَقَ رُوحاً ثُمَّ أَمَرَ مَلَكاً فَنَفَخَ فِيه...» [۴] (خداوند آفريد و آفريد، سپس فرشته اى را دستور داد تا را در آفريده بدمد...». 🔹 از ديدگاه «قرآن» آفريده اى است كه از و به وجود آمده است؛ ابتدا كالبدى آفريده شده و سپس روان جاويد در آن دميده شده است. از ديدگاه فلسفه، انسان يك موجود مادّى محض نيست. يعنى به همين كه از گوشت و پوست و استخوان و عضلات تشكيل يافته است منحصر نمى شود، بلكه دارد كه او را در مرتبه اى فراتر از جهان مادّه قرار مى دهد، و از چارچوپ جسمانى محض خارج مى كند. [۵] پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره مؤمنون، آیات ۱۲ الی ۱۴ [۲] همان، آيه ۱۴ [۳] سوره سجده، آیات ۷ الی ۹ 📕علوم قرآنی، معرفت، محمد هادی، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، قم، ۱۳۸۱ش، ص ۱۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام رضا (عليه السلام):  🔸«إيّاكَ أن تَتبَعَ النَّفسَ هَواها فَإنَّ في هَواها رَداها». 🔹مبادا از پيروى كنى كه در آن نابودى نهفته است. 📕مشكاة الأنوار، ص ۴۵۵ @tabyinchannel
⭕️پیامبر اکرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«اُتِىَ بِإبراهيمَ عليه السلام يَومَ النّارِ إلَى النّارِ، فَلَمّا أبصَرَها قالَ عليه السلام: حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَكيلُ». 🔹روزى كه مى خواستند حضرت ابراهيم عليه السلام را به آتش افكنند، او را كه به سوى آتش مى بردند، چون چشمش به آتش افتاد، فرمود: « مـا را كـافى اسـت و او خوب و است». 📕ميزان الحكمه به نقل از كنز العمال، ح ۳۲۲۸۸ @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم‌ (صلی‌ الله‌ عليه‌ و آله):  🔸«يا عَليُّ لا تُشاوِر جَبانا فَإنَّهُ يُضَيِّقُ عَلَيكَ المَخرَجَ و لا تُشاوِرِ البَخيلَ فَإنَّهُ يَقصُرُ بِكَ عَن غايَتِكَ و لا تُشاوِر حَريصا فَإنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ شَرَها». 🔹اى على! با مكن، زيرا راه حلّ مشكل را بر تو تنگ مى كند؛ و با مشورت مكن، زيرا تو را از هدف باز مى دارد؛ و با مشورت مكن، زيرا آزمندى را در نظرت زينت مى دهد. 📕علل الشرائع، ص ۵۵۹ @tabyinchannel
⭕️امام حسين عليه السلام:  🔸«إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ» 🔹بى گمان ما، دل هايشان از هر خيانت، كينه، و فريبكارى پاك است.  📕بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶، ح ۱۱ @tabyinchannel
⭕️پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«طُوبى لِمَنْ وَجَدَ فِى صَحيفةِ عَمَلِهِ يَوْمَ القيامَةِ تَحْتَ كُلِّ ذَنْبٍ "اَسْتَغْفِرُ اللهَ"».  🔹خوشا به حال آن كس كه روز ، در نامه عملش زير هر گناهى يك بيابد. (يعنى پس از هر گناه، توبه كرده باشد). 📕وسائل الشيعه، ج ۱۱ ص ۳۵۵ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام باقر (علیه السّلام) چه آثاری در فرهنگ و دانش اسلامی شيعی از خود به يادگار گذاشته است؟ (بخش اول) 🔹با نگاهی کوتاه به مسانید فقهی و تفسیری شیعه، به خوبی می‌ توان دریافت که بخش زیادی از ، و شیعه از (علیه السّلام) نقل شده است. وسائل الشیعة و کتب تفسیری مانند البرهان از بحرانی و صافی از فیض کاشانی، حاوی در زمینه و و شأن نزول آنهاست که از آن حضرت روایت شده است. علاوه بر اینها مقدار زیادی اخبار تاریخی درباره امیر المؤمنین (عليه السلام) و جنگ صفین نیز از آن حضرت نقل شده است. [۱] 🔹همچنین در زمینه ، جملات گهربار و پرمغزی از (علیه السّلام) گردیده است؛ جملات قصاری که در نهایت زیبایی و برخاسته از و امام (علیه السّلام) است. «اربلی» نوشته است که اخبار انبیاء فراوان از (علیه السّلام) نقل شده و مردم اخبار «مغازی» را از ایشان نقل کرده‌ اند، و در و به آنچه ایشان از (صلّی اللّه علیه و آله) نقل کرده استناد کرده‌ اند. آنها همچنین اخباری در از وی نوشته و خاصه و عامه از آن بزرگوار نقل کرده‌ اند. [۲] 🔹در این مورد «ابو زهره» نیز می‌ نویسد: «آن حضرت و بود و فلسفه اوامر و نواهی را درک می‌ کرد و هدف آن را در حد نهایی آن می‌ فهمید». [۳] همچنین وی در زمینه اندیشه‌ ها و جملات اخلاقی- اجتماعی امام (عليه السلام) می‌ نویسد: «به خاطر و روشنی قلب و قدرت درکش، خداوند های اعجاب‌ انگیزی بر زبان او جاری ساخت، و عباراتی درباره و اجتماعی از آن حضرت روایت شده که اگر مرتب شوند یک روش گرانبها و جامعی از آن در به وجود می‌ آید». [۴] 🔹 (علیه السّلام) به ویژه درباره ، شهرت بسزایی دارد؛ به همین جهت درباره او گفته‌ اند: «لَمْ يَظْهَرْ عَنْ أَحَدٍ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع مِنَ الْعُلُومِ مَا ظَهَرَ مِنْهُ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ الْكَلَامِ وَ الْفُتْيَا وَ الْأَحْكَامِ وَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَام‏». [۵] «مالک ابن اعین جهنی» در شعری (علیه السّلام) را چنین ستوده است: «اذا طلب الناس علم القرآن‌ * کانت قریش علیه عیالا ؛؛ و ان فاه فیه ابن بنت النبی ‌* تلقت یداه فروعا طوالا»؛ (اگر مردم در صدد جستجوی برآیند، باید بدانند که اهل و عائله ایشان هستند، و اگر (صلّی الله علیه و آله) [امام باقر (علیه السّلام)] درباره لب به سخن بگشاید، فروع زیادی برای آن ترسیم می‌ کند). 🔹درباره نیز (علیه السّلام) بسیاری از خطبه‌ های امیر مؤمنان (علیه السّلام) را در مسائل مربوط به توحید و صفات خدا [۶] روایت کرده‌ اند. همینطور آن حضرت بیانگر بسیاری از نکات دقیق مورد اختلاف بین و می‌باشند. این روایات در اصول کافی به وفور دیده می‌ شوند. «ابن ندیم» در «الفهرست»، کتاب تفسیری به (علیه السّلام) نسبت داده و گفته است که آن را «ابو الجارود زیاد بن منذر» از امام نقل کرده است. [۷] بخش بزرگی از این روایات در تفسیر قمی و تفسیر پر ارج «مجمع البیان» آمده است. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، دار احیاء الکتب العربیه‏،‏ ۱۳۷۸ق، ج۲، ج۳، ج۴ و ج۶؛ [۲] كشف الغمة فی معرفة الأئمة، اربلى، بنى هاشمى‏، تبريز، چ۱، ج۲، ص۱۲۶؛ [۳] الامام الصادق(ع)، ابو زهره، دار الثقافة العربیه، بی تا، ص۲۴؛ [۴] همان؛ [۵] بحارالانوار، دار احیاء التراث العربی، چ۲، ج۴۶، ص۲۹۴؛ [۶] حیاة الامام الباقر(ع)، شریف قرشی، باقر، دار البلاغه، ۱۹۹۳م، ج۱، ص۱۹۰؛ [۷] تأسیس الشیعة العلوم الاسلام، صدر، سید حسن، منشورات الاعلمی، تهران، بی تا، ص۳۲۷ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چ ۶، ص ۳۰۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«حُبّى و حُبُّ اَهْلِ بَيْتى نافِعٌ فى سَبْعَةِ مَواطِنَ اَهْوالُـهُنَّ عَظيـمَةٌ: عِنْـدَ الوَفـاةِ و فِى الْقـَبْـرِ وَ عِنْدَالنُّشُورِ وَ عِنْدَالِكتابِ وَ عِنْدَالحِسابِ وَ عِنْدَ المـيزانِ وَ عِنْدَالصِّراطِ».  🔹 و من در هـفت جا كـه هراس آنها بسيار بزرگ است، سودمند است: هنگام ، در ، هنگام ، هنگام دريافت ، هنگام ، هنگام ، و هنگام عبور از . 📕امالى صدوق، ص ۱۸ @tabyinchannel
⭕️امام سجاد عليه‌السلام: 🔸«خَفِ اللهَ لِقُدرَتِهِ عَلَيكَ واستَحىِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنكَ». 🔹از بر خويش بترس و از نزديكى اش به خود شرمگين باش! 📕بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۶۰ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام باقر» (عليه السلام) از چه جایگاه علمی‌ای برخوردار بودند؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹كتب و مولفات و مورخان مانند: طبرى، بلاذرى، سلامى، خطيب بغدادى، ابونعيم اصفهانى، و كتبى مانند: موطا مالك، سنن ابى داود، مسند ابى حنيفه، مسند مروزى، تفسير نقاش، تفسير زمخشرى، و ده ها نظير اينها، كه از مهمترين كتب جهان تسنن است، پر از «سخنان پرمغز» (عليه السلام) است و همه جا جمله: «قال محمد بن على» و يا «قال محمد الباقر» به چشم مى خورد. [۱] نيز در زمينه هاى مختلف سرشار از سخنان و (عليه السلام) است و هركس كوچكترين آشنايى با اين كتابها داشته باشد، اين معنا را تصديق مى كند. 🔹آوازه علوم و دانش هاى (عليه السلام) چنان اقطار اسلامى را پر كرده بود كه لقب (گشاينده دريچه هاى دانش و شكافنده مشكلات علوم) به خود گرفته بود. ابن حجر هيتمّى مى نويسد: (عليه السلام) به اندازه اى گنج‌هاى پنهان و را آشكار ساخته، حقايق و و لطايف را بيان نموده كه جز بر عناصر بى بصيرت يا بد سيرت پوشيده نيست و از همين جاست كه وى را و ، و برافرازنده پرچم دانش خوانده اند. [۲] 🔹عبدالله بن عطأ كه يكى از شخصيت هاى برجسته و دانشمندان بزرگ عصر امام بود، می‌گويد: «من هرگز را در هيچ محفل و مجمعى به اندازه محفل (عليه السلام) از نظر علمى حقير و كوچك نديدم. من «حكم بن عتيبه» را كه در علم و فقه مشهور آفاق بود، ديدم كه در خدمت (عليه السلام) مانند كودكى در برابر استاد عالی مقام، زانوى ادب بر زمين زده شيفته و مجذوب كلام و شخصيت او گرديده بود. [۳] 🔹 (عليه السلام) در سخنان خود، اغلب به استناد نموده از كلام خدا شاهد مى آورد و می‌فرمود: «هر مطلبى گفتم، از من بپرسيد كه در كجاى است تا آيه مربوط به آن موضوع را معرفى كنم». [۴] (عليه السلام) شاگردان برجسته اى در زمينه هاى و و و ديگر علوم اسلامى تربيت كرد كه هر كدام وزنه علمى بزرگى به شمار مى رفت. شخصيت هاى بزرگى همچون: محمد بن مسلم، زراره بن اعين، ابو بصير، بريد بن معاويه عجلى، جابربن يزيد، حمران بن اعين، و هشام بن سالم از تربيت يافتگان مكتب آن حضرتند. 🔹 (عليه السلام) می فرمود: «مكتب ما و احاديث پدرم را چهار نفر زنده كردند، اين چهار نفر عبارتند از: زراره، ابوبصير، محمد بن مسلم و بريد بن معاويه عجلى. اگر اينها نبودند كسى از تعاليم دين و مكتب پيامبر بهره اى نمى يافت. اين چند نفر حافظان دين بودند. آنان، از ميان شيعيان زمان ما، نخستين كسانى بودند كه با مكتب ما آشنا شدند و در روز رستاخيز نيز پيش از ديگران به ما خواهند پيوست». [۵] شاگردان مكتب (عليه السلام) سرآمد فقها و محدثان زمان بودند و در ميدان رقابت علمى بر فقها و قضات غير شيعى برترى داشتند. پی نوشت: [۱] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، موسسه انتشارات علامه، ج ۴، ص ۱۹۵؛ [۲] الصواعق المحرقه، الطبعه الثانيه، قاهره، مكتبه القاهره، ص ۲۰۱؛ [۳] سبط ابن الجوزى، تذكره الخواص، منشورات المطبعه الحيدريه، ص ۳۳۷؛ [۴] طبرسى، احتجاج، المطبعه المرتضويه، ص ۱۷۶؛ [۵] شيخ طوسى، اختيار معرفه الرجال، دانشگاه مشهد، ص ۱۳۶ و ۱۳۷ 📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، چ ۲۶، ص ۳۱۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام حسن عسكرى (عليه السلام):  🔸«ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ». 🔹چه زشت است براى مؤمن، كه خواسته اى داشته باشد كه او را به خوارى كشاند. 📕تحف العقول، ص ۴۸۹ @tabyinchannel
⭕️امام‌ محمد باقر (عليه السلام):  🔸«خُذُوا الكَلِمَةَ الطَّيِّبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم يَعمَل بِها». 🔹« را از گوينده آن برگيريد، اگر چه به آن عمل نكند». 📕تحف العقول، ص ۲۹۱ @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«ألا اُخْبِرُكُمْ بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللهِ؛ قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ اَحسَنُكُم عَفْوا وَ أَشَدُّكُمْ مِنْ نَفْسِهِ إِنْصَافاً فِی اَلرِّضَا وَ اَلْغَضَبِ». 🔹آيا شما را از شبيه ترين‌تان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس «خوش‌ اخلاق‌تر»، «نرمخوتر»، «به خويشانش نيكوكارتر»، «نسبت به برادران دينى اش دوست‌ دارتر»، «بر حق شكيباتر»، «خشم را فروخورنده‌تر» و «با گذشت‌تر» و در «خرسندى و خشم با انصاف‌تر» باشد.  📕كافى، ج ۲، ص ۲۴۰، ح ۳۵ @tabyinchannel
⭕️امام جواد (عليه السلام):  🔸«لا تُـعاجِلُوا الْأمْرَ قَبْلَ بُـلُوغِهِ فَتَـنْدَمُوا وَ لا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمُ الْأمَدُ فَتَقْسُو قُلُوبُكمْ وَارْحَـمُوا ضُـعَفـاءَكُـمْ وَاطْلُبُوا مِنَ اللهِ الرَّحْمَةَ بِالرَّحْمَةِ فيهمْ».  🔹«در هيچ كارى قبل از آنكه وقتش برسد نكنيد كه پشيمان خواهيد شد؛ و زمان انجام آن نشود كه سنگدل خواهيد شد؛ و به رحم كنيد، و با اين كار را به دست آوريد. (يعنى اگر به افراد ناتوان رحم كرديد، خـداوند به شـما رحـم خواهـد كرد)» 📕العقول المهمة، ۲۷۴/۲۷۵ @tabyinchannel
⭕️امام حسین (عليه السلام):  🔸«لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا إلاّ يَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدى، فَيَمْلاَءُها عَدْلاً وَ قِسْطاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً، كَذلِكَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلی الله عَليه و آلِه يَقُول».  🔹اگر از دنيا به جز يك روز باقى نمانده باشد، خـداوند آن روز را طـولانى خواهـد كـرد، تا اينكه «مردى از خاندان» من كند، و را پـر از و نماید، همانگونه كه از و پر شده است، از رسول خدا صلی الله عليه و آله چنين شنيدم. 📕بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳ @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«مَن سَرَّهُ أن يُمَدَّ لَهُ فِی عُمرِهِ و يُزادَ فی رِزقِهِ فَليَبَرَّ والِدَيه». 🔹«هر كه خوش دارد عمرش دراز و روزى اش بسيار شود، به و نيكى كند». 📕میزان الحکمه، ح ۲۲۶۷۱ @tabyinchannel
⭕️امام على (عليه السلام):  🔸«إرحَم مَن دُونَكَ، يَرحَمْكَ مَن فَوقَكَ». 🔹«به فرو دست خود كن، تا فرا دستت بر تو رحم آورد». 📕غررالحكم و دررالكلم، ح ۲۴۲۲ @tabyinchannel