eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«خود بزرگ‌ بینی» 🔹، یکی از بزرگترین بیماری های روحی و روانی است که از و نشأت می گیرد. امام علی (علیه السلام) در این مورد می‌فرماید: «اوْحَش الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ» [۱] (بدترین وحشت، است). امام سجّاد (عليه السلام) در یکی از دعاهایشان می‌فرماید: «و عَبِّدنی لَک وَ لا تُفْسِدْ عِبادتَی بِالْعُجْب» [۲] (مرا به بندگی خود درآور و عبادتم را به وسیله تباه مساز). خواجه عبدالله انصاری می گوید: «عیب است بزرگ برکشیدن خود را * از جمله خلق برگزیدن خود را * از مردمک دیده بباید آموخت * دیدن، همه کس را و ندیدن خود را». [۳] 💠حقیقت خود بزرگ‌بینی 🔹، خوش بینی انسان است نسبت به اعمال خود، و لایق شمردن خود از نظر عمل به وظایف و کسب امتیازات و موفقیت ها. مرحوم نراقی در حقیقت عُجب و خودبزرگ‌بینی می‌گوید: «، خودبزرگ بینی است، به جهت دیدن نوعی کمال، چه کمال واقعی و چه کمال خیالی و تصوری». [۴] مرحوم شیخ بهایی (ره) در تعریف عُجب می‌گوید: «، بزرگ دیدن عمل صالح و خوشحالی امر آن و نشان دادن اعمال و لایق دانستن خود است». [۵] 💠فرق خود بزرگ‌بینی و تکبّر 🔹، مربوط به عمل است و مربوط به نفس است، که انسان نفس خود را بهتر از دیگران بداند. در «خود بزرگ‌بینی» مقایسه با دیگران، مطرح نیست، فقط خود شخص مطرح است، و لو کسی دیگر هم نباشد، [۶] ولی در «تکبّر» مقایسه با دیگران مطرح است. در اثر داشتن چیزی است، در حالی که در و خودبرتربینی، ممکن است بدون کمال هم مطرح باشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغه، قصار ۳۸ و در قصار ۱۱۳ آمده است: «لا وَحْدَةَ اوحَشَ مِنَ الْعُجب». (هيچ تنهايى وحشتناك‌تر از عُجب نيست). [۲] صحيفه سجاديه، دعاى فى مكارم الاخلاق، ص ۱۰۰. [۳] آشنايى با علوم اسلامى، شهيد مطهرى، ص ۲۱۳. [۴] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱. [۵] اربعين، شيخ بهايى، ص ۳۵؛ معراج السعادة، نراقى، ص ۲۲۱. [۶] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱ منبع: حوزه نت @tabyinchannel
⭕️امام‌ محمد‌ باقر (عليه‌السلام):  🔸«اِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقى بِالتَّقْوى عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقوى عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ». 🔹«خداوند به وسيله بنده را حفظ مى كند از آنچه كه عقلش به آن نمى رسد، و كوردلى و نادانى او را بر طرف مى سازد».  📕كافى، ج ۸، ص ۵۲، ح ۱۶ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه می توان با استدلال به «وجوب اطاعت الهی» حق «قانون گذاری» را برای «خداوند» اثبات كرد؟ 🔹«آيه ۵۱ سوره نور» سخن از «ايمان و تسليم مطلق» در برابر حكم خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به ميان آورده و مى فرمايد: «انَّماكانَ قَولَ المُؤمِنينَ اِذا دُعُوا اِلَى اللّهِ وَ رَسوُلِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُم اَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا و اَطَعْنا و اُولـئكَ هُمُ المُفلِحُونَ» (سخن ، هنگامى که به سوى و دعوت شوند تا میان آنان داورى کند، تنها [و در هر حال] این است که مى گویند و کردیم و اینها همان [واقعى] هستند). 🔹از شأن نزولى كه در بعضى از تفاسير براى آيات بعد از آن آمده است ـ كه جمعى از منافقان هنگامى كه وضع خود را متزلزل ديدند خدمت (صلی الله علیه و آله) رسيدند و سوگند ياد كردند كه ما تسليم فرمان تو ايم ـ روشن مى شود كه منظور از آيه فوق كه سخن از نقطه مقابل اين گروه يعنى مى گويد در مقابل است، و هر قانونى را غير آن از درجه اعتبار ساقط مى كند، و اگر منظور تنها مسأله قضاوت و داورى باشد باز دلالت بر مقصود ما دارد؛ 🔹زيرا مسأله نيز بر اساس صورت مى گيرد؛ بنابراين تسليم بودن در برابر قضاوت خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله) به معنى «تسليم بودن در مقابل » است؛ و لذا هميشه قضات هنگام صدور احكام خود، استناد به يك يا چند ماده قانون مى كنند و بر اساس آنها حكم صادر مى كنند، بنابراین بايد تنها به موارد استناد جويند. همچنين «آيه ۱۵۳ سوره انعام» در مورد ترك شرك، نيكى كردن به پدر و مادر، ترك فرزندكشى و به طور كلّى ريختن خون بى گناهان، و اعمال زشت ديگر مى فرمايد: 🔹«وَ اِنَّ هذا صِراطى مُسْتَقيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لاتَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِهِ ذلِكُمْ وَصّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (این من است؛ از آن پیروى کنید؛ و از راههاى پراکنده [و انحرافى] پیروى نکنید، که شما را از راه او، دور مى سازد؛ این چیزى است که خداوند شما را به آن سفارش مى کند، تا پرهیزگارى پیشه کنید). از اين تعبير به خوبى روشن مى شود كه همان «حكم و قانون و فرمان الهى» است، و هر آنچه غير از آن است، راههاى كج و معوج و نادرستى است كه مردم را از صراط مستقيم خداوند دور مى سازد، و نيز از اين تعبير استفاده مى شود كه پيمودن راه هاى ديگر، مايه تفرقه و پراكندگى و اختلاف است. 🔹دليل آن هم روشن است، زيرا نظر انسان ها حتّى دانشمندان بزرگ در تشخيص مصالح و مفاسد كارها با هم تفاوت بسيار دارند؛ هر گاه به دست سپرده شود دائماً و بر جوامع انسانى حاكم خواهد بود. ابن مسعود در حديثى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) نقل مى كند كه: «پيامبر كشيد؛ سپس فرمود: اين راه صحيح است، سپس از طرف راست و چپ آن، خطوط مختلفى كشيد و فرمود: اينها هم راه هایی [متفرّق] است، در كنار هر يك از آنها شيطانى نشسته كه افراد را به سوى آن مى كشد!». [۱]  🔹علاوه بر اين در «آيه ۳ سوره مائده» گرچه مستقيماً سخنى از مسأله انحصار قانون گذارى به خداوند به ميان نيامده، ولى تعبيرى دارد كه از آن به خوبى استفاده مى شود موردى براى قانون گذارى غير خدا وجود ندارد؛ مى فرمايد:  «اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَ رَضيتُ لَكُمُ الاِسْلامَ ديناً» (امروز شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و را به عنوان آيين [جاويدان] شما پذيرفتم). 🔹در واقع به معنى واقعى آن، شامل تمام شئون زندگى بشر مى شود، و با توجّه به اينكه خاتم اديان است و تا پايان جهان برقرار خواهد بود، مفهوم آيه اين است كه تمام آنچه مورد نياز انسان ها از نظر تا پايان جهان است در پيش بينى شده، و بنابراين زمينه اى براى قانون گذارى ديگرى باقى نمى ماند. البته بخشى از اين قوانين خاص و جزيى، و بخشى عام و كلّى است؛ وظيفه «علماى دين» و «قانون گذاران اسلامى» آن است كه آن كليّات را بر مصاديق آن تطبيق كنند و مورد نياز را از آنها و نمايند. پی نوشت‌؛ [۱] مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، دار احياء التراث العربى، چ سوم، ج ‏۱۴، ص ۱۸۵ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ نهم، ج ۱۰، ص ۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️«کلام نور» 🔸«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ». 🔹«کسانی که [به پیامبر اسلام] ایمان آورده‌اند، و کسانی که به آئین یهود گرویدند و نصاری و صابئان (پیروان حضرت یحیی‌) هر گاه به خدا و روز رستاخیز ایمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، پاداش شان نزد پروردگارشان مسلم است؛ و هیچ‌گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست. (هر کدام از پیروان ادیان الهی، که در عصر و زمان خود، بر طبق وظایف و فرمان دین عمل کرده‌اند، مأجور و رستگارند)». 📕قرآن کریم، سوره مبارکه بقره، آیه شریفه ۶۲ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«مراقبت از نفس» کلید رسیدن به همه خوبیها 🔹به نظر شما «بزرگترین دشمن انسان» کیست؟ شیطان؟ دوستان ناباب؟ اینها دشمن هستند، اما چیز دیگری است که در کتاب های معارف اسمش را گذاشته اند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک» [۱] (بدترین دشمنان تو همان تو است که از همه به تو نزدیکتر و در میان دو پهلویت قرار گرفته است). 🔹دلیلیش این است که ضعیف است، زرق و برق دنیا را که می بیند می کند، به هر کدام که می رسد یکی دیگر را هوس می کند، حد و حدودی هم ندارد. کم کم خواسته هایش آنقدر زیاد می شود که انسان مجبور می شود مثل برده همه زندگی اش را به دنبال خواسته های رنگ و وارنگ نفسش بدود. 🔹حسابی آدم را خسته و گرفتار می کند، تا به جای اینکه آدم از استفاده کند برای انسان‌تر شدن، مشغول می شود به خدمت کردن به . از آن بدتر اینکه به خاطر خواسته هایش تن به هر کاری می دهد. کلاهبرداری، کم فروشی، اختلاس و... جالب است بیشتر اختلاس کننده ها قبل از دزدی های کلانشان، شغل خوب و آبرومند با درآمدهای بالا دارند، با این حال چون نفسشان حریص شده است باز هم در وجودشان احساس نیاز به پول بیشتری می کنند.  🔹غرض اینکه باید این را مدیریت کرد. باید دست رد به سینه اش زد تا حد و حدودش را بشناسد. آن‌ وقت است که انسان طعم واقعی آزادی را احساس می کند. امام سجاد (عليه السلام) فرمودند:  «أَلْخَیْرُ کُلُّهُ صِیانَةُ الاْنْسانِ نَفْسَهُ» [۲] (تمام خیر آن است که انسان مراقب باشد). پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۶۴ [۲] تحف العقول، ۲۷۸ منبع: وبسایت موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم‌السلام @tabyinchannel
⭕️دعاکردن به زبان همه اهل ایمان 🔹خوب است انسان را به زبان همه اهل ایمان، احیا و اموات آنان، بخواند و مضامین آنها را برای همه بخواهد. 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۲۱ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فرمول شناسایی «دوست» از «دشمن» 🔹یکی از ‌نشانه‌ های‌ را «امام‌ حسین‌» (علیه‌ السلام) این چنین بیان فرمودند: «کسی که تو را دارد، تو را نهی می‌کند و کسی که با تو دارد، تو را فریب می‌دهد». [۱] 🔹نهی کردن از کاری، معمولا ناخوشایند است، و یا بچه‌ها از ممنوعیت‌ های والدین خسته و ناراحت هستند، و این در حالی است که وقتی کسی ما را دارد، دلش نمی‌خواهد ما گرفتار شویم و به مشکلات بیافتیم و وظیفه دارد ما را از کاری که به صلاح‌مان نیست باز دارد. 🔹اما آنچه دیده می شود وقتی کسی به جرمی دستگیر می‌شود در اعترافش می‌گوید را خوردم، او نمی‌دانسته که هیچ وقت‌ یک‌ انسان را فریب نمی‌دهد، و به کار زشت دعوت نمی‌کند. 🔹لذا کسانی که گرفتار دوست بد شوند در فردای هم از این حسرت می‌خورند و میگویند: «يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا» [۲] (اى واى بر من! کاش فلانى را نگرفته بودم). پس سعی‌ کنیم‌ از که خیرخواه‌مان هستند و ما را از انجام کارهایی که به نفعمان نیست باز می‌دارند، خسته و رنجور نشویم. پی نوشت‌ها؛ [۱] نزهة الناظر و تنبيه الخاطر (حلوانی) ج ۱، ص ۷۷ [۲] قرآن کریم، سوره فرقان، آیه ۲۸ منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حضرت زهرا (سلام الله علیها) نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از چه جایگاه و منزلتى برخوردار بودند؟ 🔹 (سلام الله علیها) دختر (صلی الله علیه و آله) کوثر فیض بخشى است که به وجود او، شماتت دشمنان پیامبر را، که آن حضرت را بى نسل و فرزند توصیف مى کردند، پاسخ داده و را نازل فرموده است: «انّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ...». سرور زنان عالم، نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) داشت، تا آنجا که درباره او فرمود: «فاطمة بَضعةٌ مِنّى، فَمن اَغضبها فقد اَغْضَبنى» [۱] ( پاره تن من است، هر که او را به آورد، مرا به خشم آورده است). 🔹می‌دانیم که به خشم آوردن (صلی الله علیه و آله)، موجب آزار اوست و هر که او را بیازارد، عذابى دردناک در انتظارش است، چرا که خداوند در آیه ۶۱ سوره توبه فرموده است: «آنان که را آزار مى دهند، عذابى دردناک براى آنان است». در روایتى دیگر است که آن حضرت، خشم و رضاى او را موجب خشم و رضاى خداوند دانسته و فرموده است: «اى ! خداوند به خاطر خشم تو خشم مى گیرد و با رضاى تو راضى مى شود». [۲] 🔹این، مقام والایى براى (سلام الله علیها) است، که خشم و رضاى او، معیار خشم و رضاى خداوند به حساب آمده و این بر او دلالت مى کند؛ خداوند چون عادل است و حکیم، جز بر کافر و گنهکار غضب نمى کند و جز از مؤمن و مطیع، راضى نمى شود. (سلام الله علیها) در سایه این کرامت، در زبان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) «سرور زنان جهان» گشت و آن حضرت فرمود: اى ! آیا نمى خواهى سرور زنان جهان و سرور زنان مؤمن و سرور زنان این امت باشى؟» [۳] 🔹با آن که (سلام الله علیها) است و گناه نمى کند، لیکن پیامبر نیست، چون میان عصمت و نبوت تلازمى نیست. حضرت مریم (سلام الله علیها) نیز به تصریح قرآن کریم معصوم بود: «إِنَّ اللهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَاصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمِینَ» [۴]، اما پیامبر نبود. خبر دادن از پاکى حضرت مریم (سلام الله علیها) پس از برگزیدگى او، بر پاکى او از گناهان و مخالفت او با آیین شرک که در زمان او حاکم بود دلالت مى کند. اما این که پیامبر نبود، روشن است و نیازى به بیان نیست، پس «دختر خاتم انبیاء» نیز «سرور زنان جهان» است و همچون مریم پاک، است و پیامبر نیست. پی نوشت: [۱] فتح البارى (شرح صحیح بخارى)، ج ۷، ص ۸۴؛ صحیح بخارى، ج ۶، ص ۴۹۱، (باب علامات النبوه) و ج ۸، ص ۱۱۰، (باب المغازى) [۲] مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۵۵؛ مجمع الزواید، ج ۹، ص ۲۰۳ [۳] همان، ص ۱۵۶ [۴] سوره آل عمران، آيه ۴۲ 📕سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی، مترجم: جواد محدّثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث، بهار ۱۳۸۶، ص ۲۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel