eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
438 دنبال‌کننده
129 عکس
94 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين ۲۵۲ / ۱ - شيخ صدوق قدس سره در كتاب «امالى» از ابن عبّاس نقل كرده است كه گفت: اهل بهشت هنگامى كه در بهشت غرق در رحمت الهى هستند نورى را مانند نور خورشيد مشاهده مى كنند كه درخشندگى و تابش خاصّى دارد. بهشتيان گويند: خداوندا! تو در كتاب عزير خود فرموده اى: «لايَرَوْنَ فيها شَمْساً» [۱] «در بهشت خورشيد را نمى بينند»، پس اين چه نورى است؟ خداوند تبارك و تعالى جبرئيل را به سوى آنها روانه كند و به آنها بگويد: ليس هذه بشمس، ولكن عليّاً وفاطمة ضحكا فأشرقت الجنان من نور ضحكهما. اين نورى كه مشاهده كرديد نور خورشيد نيست بلكه على و فاطمه عليهما السلام خنده اى كردند، و از نور لبخند آنها چنين تابشى و درخششى در بهشت ظاهر گرديد. [۲] ۲۵۳ / ۲ - در كتاب «عيون المعجزات» از سلمان رحمه الله نقل كرده است كه گفت: عمّار به من خبر داد و گفت: آيا مطلب جالب و شگفتى را برايت نقل كنم؟ گفتم: بلى. گفت: علىّ بن ابى طالب عليه السلام را مشاهده كردم كه بر حضرت فاطمه عليها السلام وارد شد، همين كه فاطمه عليها السلام آن حضرت را ديد عرض كرد: اُدنُ لاُحدّثك بما كان وبما هو كائن وبما لم يكن إلى يوم القيامة حين تقوم الساعة. نزديك من بيا تا از آنچه در گذشته واقع شده، و از آنچه در آينده واقع خواهد شد و از آنچه تا روز قيامت هرگز واقع نمى شود برايت خبر دهم. عمّار گفت: اميرالمؤمنين عليه السلام را ديدم كه با شنيدن اين سخن به عقب برگشت، من هم با او به عقب برگشتم و به همراه او رفتم تا اينكه به محضر پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم وارد شد. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: اى اباالحسن! نزديك بيا. على عليه السلام نزديك پيامبر آمد و نشست، وقتى آرام گرفت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به او فرمود: من قضيّه را بگويم يا خودت مى گوئى؟ على عليه السلام عرض كرد: سخن گفتن شما اى رسول خدا نيكوتر است. فرمود: گويا تو را ديدم كه بر فاطمه عليها السلام وارد شدى و او برايت چنين و چنان گفت و تو برگشتى. على عليه السلام بعد از شنيدن آن عرض كرد: آيا نور فاطمه عليها السلام از نور ما است؟ فرمود: مگر تو نمى دانى؟ [۱] على عليه السلام خداوند را براى شكر اين نعمت سجده كرد. عمّار گويد: على عليه السلام از نزد پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم خارج شد و به طرف خانه فاطمه عليها السلام روان گرديد، و من به همراه آن حضرت بودم تا به خانه حضرت زهرا عليها السلام وارد شديم. فاطمه عليها السلام شروع به سخن كرد و گفت: گويا خدمت پدرم رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رفتى و آنچه به تو گفته بودم براى او نقل كردى؟ على عليه السلام فرمود: بلى همينطور است كه مى گوئى. فاطمه عليها السلام عرض كرد: بدان اى اباالحسن! خداوند تبارك و تعالى نور مرا آفريد و آن همواره تسبيح خدا مى كرد سپس آن را به درختى از درختهاى بهشت وديعه نهاد و آن روشن گرديد. هنگامى كه پدرم داخل بهشت گرديد، خداوند به او الهام نمود كه از ميوه آن درخت بچيند و آن را در دهان خود بچرخاند، او چنين كرد و خداوند نور مرابه صلب پدرم، سپس از او به مادرم خديجه منتقل كرد، تا اينكه از او به دنيا آمدم، و من از همان نور هستم. أعلم ما كان وما يكون وما لم يكن يا أباالحسن، المؤمن ينظر بنور اللَّه تعالى. آنچه در گذشته به وقوع پيوسته و در آينده واقع مى شود و آنچه را كه واقع نخواهد شد مى دانم، مؤمن با نور خداوندى به حقيقت هر چيز نگاه مى كند. [۱]..... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره انسان، آيه ۱۳. [۲]: امالى صدوق: ۳۳۳ ضمن ح ۱۱ مجلس ۴۴، بحار الأنوار: ۲۴۱/۳۵، تأويل الآيات: ۷۵۲/۲ ضمن ح ۷، تفسير برهان: ۴۱۲/۴ ضمن ح۶، مناقب ابن شهراشوب: ۳۲۹/۳. [۱]: اين حديث و امثال آن و اين گونه پرسش‌ها و پاسخ‌ها براى تعليم و تفهيم ديگران و به منظور بيان حقايق و بالا بردن معرفت مردم است. [۱]: عيون المعجزات: ۵۴، بحار الأنوار: ۸/۴۳ ح ۱۱. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين   ۲۵۴ / ۳ - در مورد صحيفه آن حضرت عليها السلام، طريحى در «مجمع البحرين» مى گويد: روايت شده است كه: طول آن هفتاد ذرع، در عرض يك پوست دبّاغى شده است. فيها كلّ ما يحتاج الناس إليه حتّى أرش الخدش. در آن تمام علومى كه مردم به آن نياز دارند حتّى مقدار ديه اى كه به جهت خراشى بايد پرداخته شود ذكر گرديده است. [۲] سئوال شد: مصحف فاطمه عليها السلام چيست؟ فرمود: فاطمه عليها السلام بعد از وفات رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم هفتاد و پنج روز در دنيا بود و غم و غصّه فراوانى به خاطر از دست دادن پدر قلب شريف او را آزار مى داد، لذا جبرئيل پيوسته براى دلدارى به حضورش شرفيات مى شد، و او را در عزاى پدر تسليت مى گفت، گاهى از پدرش و مكان رفيع و مقام والاى او خبر مى داد، و گاهى از حوادثى كه در آينده و بعد از او بر ذريّه و فرزندانش واقع خواهد شد سخن مى گفت، و اميرالمؤمنين عليه السلام تمام آن مطالب را يادداشت مى فرمود و مى نوشت، و اين مجموعه اى كه فراهم گرديد به مصحف فاطمه عليها السلام معروف شد. [۱] و در روايت ديگرى از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: مصحف فاطمة عليها السلام فيه مثل قرآنكم هذا ثلاث مرّات، واللَّه ما فيه من قرآنكم حرف واحد، وليس فيه من حلال ولا حرام ولكن فيه علم ما يكون. مصحف فاطمه عليها السلام سه برابر قرآنى است كه در دسترس شما است، ولى از قرآن شما حتّى يك حرف در آن نيست، [۲] و مسائل شرعى از حلال و حرام در آن مطرح نيست، بلكه مطالبى است از حوادث آينده و آنچه به وقوع خواهد پيوست [۳] . [۴] ۲۵۵ / ۴ - فضل بن محمّد جعفى مى گويد: از امام صادق عليه السلام درباره اين آيه «الَّذينَ يُنْفِقُونَ أمْوالَهُمْ في سَبيل اللَّه كَمَثَلِ حَبَّةٍ أنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِل في كُلِّ سُنْبُلَة مِائَة حَبَّة وَاللَّهُ يُضاعفُ لِمَنْ يَشاء وَاللَّه واسِعٌ عَليم» [۵] «كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند همانند دانه اى است كه از آن هفت خوشه برويد و در هر خوشه اى صد دانه محصول دهد» سئوال كردم، فرمود: الحبّة فاطمة عليها السلام، والسبع السنابل سبعة من ولدها، سابعهم قائمهم صلوات اللَّه عليه. مقصود از حبّه كه به معناى دانه است فاطمه است، و مراد از هفت خوشه، هفت نفر از فرزندان آن حضرت است كه آخر آنها قيام كننده ايشان - درود خدا بر او باد - مى باشد. فضل گويد: عرض كردم: آيا امام حسن عليه السلام اوّل آنها است؟ فرمود: او پيشوائى است كه از طرف خداوند اطاعتش بر همگان واجب گشته است، ولى مقصود از اين خوشه هاى هفتگانه نيست، بلكه اوّل آنها حسين عليه السلام است و آخر آنها حضرت قائم (صلوات اللَّه عليه) است. راوى گويد: بعد از دنباله آيه سئوال كردم: «في كُلِّ سُنْبُلَة مِائَة حَبَّة» «در هر خوشه اى صد دانه است»، امام عليه السلام در پاسخ فرمودند: براى هر كدام از آنها در كوفه صد فرزند از صلب او به دنيا مى آيد. [۱] مؤلّف رحمه الله گويد: سرّ اينكه از فاطمه عليها السلام به حبّه و دانه تعبير شده احتمال دارد يكى از دو وجهى كه ذكر مى شود باشد:..... ---------- 📚منابع: [۲]: بصائر الدرجات: ۱۵۵ ضمن ح ۱۰. ظاهراً اين خصوصيّات مربوط به مصحف فاطمه عليها السلام نيست بلكه مربوط به جامعه است و شاهد بر آن روايت ابوعبيده است كه در بصائر در همان باب ذكر شده است. [۱]: بصائر الدرجات: ۱۵۳ ح۶، الكافى: ۲۴۱/۱ ح۵، بحار الأنوار: ۷۹/۴۳ ح ۶۷. [۲]: بصائر الدرجات: ۱۵۱ ضمن ح۳، الكافى: ۲۳۹/۱ ضمن ح۱، ينابيع المعاجز: ۱۲۹. [۳]: بصائر الدرجات: ۱۵۷ ضمن ح ۱۸، الكافى: ۲۴۰/۱ ضمن ح۲. [۴]: طريحى رحمه الله مجموع اين سه روايت را در «مجمع البحرين: ۱۰۱۲/۲» ذكر كرده است. [۵]: سوره بقره، آيه ۲۶۱. [۱]: تفسير عيّاشى: ۱۴۷/۱، تفسير برهان: ۲۵۳/۱ ح ۶. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 مؤلّف رحمه الله گويد: سرّ اينكه از فاطمه عليها السلام به حبّه و دانه تعبير شده احتمال دارد يكى از دو وجهى كه ذكر مى شود باشد: ۱ - كنايه باشد از اينكه او صلوات اللَّه عليها مقصود اصلى آفرينش است يا اينكه او مجراى امانتهاى الهى و مظاهر توحيد پروردگار است، و وجه تشبيه اينست كه كسى كه براى زراعت حبّه و دانه نداشته باشد او از بدست آوردن محصول نااميد است، پس اصل نظر و توجّه فقط به آن دانه است، حضرت زهرا صلوات اللَّه عليها نيز همين طور است، وجود او اصل و بنيان و منشأ هستى است، و او سرچشمه انوار الهى است، خداوند محبّت و شفاعت او را روزى ما فرمايد. ۲ - زراعت و برگشت كشت در اصل و در حقيقت همان دانه است با فعل و انفعالاتى كه روى آن انجام شده و توسّط فيضى كه از ناحيه پروردگار به آن رسيده، به آن صورت ظاهر گرديده است، و فرقى كه بين اين دو مى باشد در اجمال و تفصيل آن است و گرنه اينها هم كه مفصّلند در حقيقت همان مجمل هستند از نظر منشأ و اصل و اساس، بنابراين انوار مقدّسه اى كه از او پيدا شده اند فروع و انشعاب و برگرفته از آن حبّه الهى هستند و فرق بين آن دو به اجمال و تفصيل آنها است. ۲۵۶ / ۵ - ابن شهرآشوب رحمه الله در كتاب «مناقب» از «صحيح دار قطنى» نقل كرده است كه: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به بريدن دست دزدى دستور داد، دزد عرض كرد: اى رسول خدا من در اسلام آوردن تقدّم جسته‌ام آيا دستور قطع كردن دست مرا مى دهيد؟ فرمود: اگرچه دخترم فاطمه باشد. اين فرمايش پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم به گوش حضرت زهرا عليها السلام رسيد و او غمناك شد، جبرئيل عليه السلام فرود آمد و اين آيه را بر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نازل كرد: «لَئِنْ أشْرَكْتَ لَيَحْبِطَنَّ عَمَلك» [۱] «اگر به خداوند شرك ورزى عملت را محو و نابود مى كند». رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم اندوهناك گرديد. پس از آن اين آيه را نازل فرمود: «لَوْ كانَ فيهما آلِهَة إلَّا اللَّه لَفَسَدَتا» [۲] «اگر در آسمان و زمين جز خداوند يكتا خدايانى وجود داشت، در آنها ناهماهنگى و نامنظّمى و فساد رخ مى داد». پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم از نزول پياپى اين آيات و ارتباط آنها باهم تعجّب كرد، جبرئيل نازل شد و عرض كرد: فاطمه عليها السلام از فرمايش شما غمناك بود اين آيات به خاطر دلدارى او نازل شد تا خشنود گردد. [۳] مؤلّف رحمه الله گويد: از دو جهت در اين روايت اشكال مى شود: يكى در نسبت بين اين دو آيه، دوّم در تطبيق آنها بر موارد. درباره جهت اوّل مى گوئيم: دو آيه هر دو تعليقى هستند يعنى وجود چيزى در آن به وجود چيز ديگرى بستگى دارد، و واضح است كه وابسته نمودن و معلّق كردن يك قضيّه و حكمى بخودى خود ملازم درستى و نادرستى آن قضيّه نيست، خواه در مورد پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم باشد و يا در مورد خداوند تبارك و تعالى، و لذا باعث نقص و عيب كسى نمى گردد. امّا درباره جهت دوّم: آيه با نظر به ظاهرش درباره پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم مورد ندارد بلكه بايد گفت: آيه به شكل «إيّاك أعني واسمعي يا جارة» به در گفته مى شود كه ديوار گوش كند، نازل شده است، همان طور كه امام صادق عليه السلام درباره قرآن فرموده است، [۱] و اگر چنين باشد با ذيل روايت كه آيات براى برطرف شدن اندوه حضرت زهرا عليها السلام نازل شده سازش ندارد، و لذا لازم است تأويل و توجيهى براى آيه ذكر كرد تا با تسلّى بخشيدن به فاطمه عليها السلام ارتباطى پيدا كند. و براى اين جهت با استعانت به پروردگار يكتا و حضرت ولىّ عصر كه جانهاى عالميان به فداى او باد مى گويم: آيه با اينكه به نحو معلّق و وابسته به چيز ديگر وارد شده، واين وابستگى چيزى را اثبات نمى كند، ولى از آن اراده شده است: اوّلاً اينكه قياس فاطمه سلام اللَّه عليها را به غير آن حضرت با عظمت و مقام او مخالفت دارد،.... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره زمر، آيه ۶۵. [۲]: سوره انبياء، آيه ۲۲. [۳]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۲۴/۳، بحار الأنوار: ۴۳/۴۳ ح ۴۳، نور الثقلين: ۴۹۷/۴ ح ۱۰۲. [۱]: تفسير عيّاشى: ۱۰/۱، بحار الأنوار: ۳۸۲/۹۲ ح ۱۷، الكافى: ۶۳۰/۲ ح ۱۴، تفسير برهان: ۸۴/۴ ح۶. و اين كلام ضرب المثل گرديده است براى كسى كه كلامى مى گويد و غير مخاطب و شنونده را اراده مى كند. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 همان طور كه شرك ورزيدن با مقام والاى پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم نسبتى ندارد، و لذا پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم محزون گرديد، و خداوند به خاطر برطرف كردن حزن و اندوه او نظير آن قضيّه و حكم را به خودش نسبت داد و فرمود: «لَو كانَ فيهما آلهَة إلَّا اللَّه لَفَسدَتا». ثانياً زياده بر آنچه ذكر شد آيه تشريك اشاره دارد به اينكه به وجود مقدّس حضرت زهراء سلام اللَّه عليها تشبّه و مثال راه پيدا نمى كند تا او را به ديگرى تشبيه كرد، زيرا در آفرينش نظيرى براى آن حضرت نيست و مشابهى ندارد همانطور كه براى ذات مقدّس پروردگار نظيرى تصوّر نمى شود، لذا قضيّه را به يكتايى و توحيد خود تشبيه كرده است، و وقتى پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم محزون گرديد قضيّه را در جواب تأكيد كرد و آيه دوّم را بر آن مترتّب ساخت و فرمود: «لَو كانَ فيهما آلهَة إلَّا اللَّه لفَسدتا» و پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم از اينكه بى مثال بودن و بى نظير بودن وجود حضرت زهرا عليها السلام را پروردگار به توحيد ذات مقدّس خود تشبيه كرده شگفت زده شد، و حضرت زهرا عليها السلام همانگونه است زيرا از نور عظمت خالق يكتا آفريده شده است. ۲۵۷ / ۶ - علىّ بن ابراهيم قمى قدس سره در تفسير خود از امام باقر عليه افضل الصلاة والسلام در ذيل اين آيه شريفه «إنَّها لإحْدَى الكُبَر × نَذيراً لِلْبَشَر» [۱] «او يكى از بزرگترين آيات الهى است × و بيم دهنده آدميان است» نقل كرده است كه فرمود: يعني بها فاطمة عليها السلام. [۲] مقصود فاطمه عليها السلام است. مؤلّف رحمه الله گويد: لفظ بشر كه در آيه ذكر شده شامل حضرت آدم عليه السلام و تمام نسل او تا روز قيامت مى باشد. ۲۵۸ / ۷ - امام صادق عليه السلام فرموده است: وهي الصدّيقة الكبرى، وعلى معرفتها دارت القرون الاُولى. [۱] فاطمه عليها السلام بزرگترين راستگو و تصديق گر آيات الهى و رسالت نبوى است، و بر مدار معرفت و شناخت او انديشه پيشينيان دائر بوده است. ۲۵۹ / ۸ - امام صادق عليه السلام فرمود: سمّيت الزهراء زهراء، لأنّها كانت تزهر لأميرالمؤمنين عليه السلام في النهار ثلاث مرّات بالنور. [۲] حضرت زهرا عليها السلام «زهرا» ناميده شده است به خاطر اينكه در روز سه مرتبه درخشش نورانى براى اميرالمؤمنين عليه السلام داشت. ۲۶۰ / ۹ - طبرى رحمه الله در كتاب «دلائل الإمامه» در نامگذارى آن حضرت به «فاطمه عليها السلام»، از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نقل كرده است كه فرمود: لأنّها فطمت هي وشيعتها وذرّيّتها من النار. [۳] زيرا او و شيعيان او و ذريّه اش را از آتش باز داشته و بركنار داشته اند. ۲۶۱ / ۱۰ - و نيز در همان كتاب گفته است: روايت شده است كه: أنّها عليها السلام سمّيت الزهراء، لأنّ اللَّه عزّوجلّ خلقها من نور عظمته. [۴] حضرت زهرا عليها السلام «زهرا» ناميده شده است بخاطر اينكه خداوند تبارك و تعالى او رااز نور عظمت خود آفريده است. ۲۶۲ / ۱۱ - در كتاب «الثاقب في المناقب» از سلمان رضوان اللَّه عليه روايت كرده است كه گفت: روزى به خانه حضرت زهرا عليها السلام شرفياب شدم، ديدم آن حضرت خوابيده است و در پيش روى او ديگى قرار گرفته و بدون آتش در حال جوشيدن است، فوراً خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم برگشتم تا قصّه را بگويم همينكه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم مرا ديد تبسّمى كرد و فرمود: أعجبك ما رأيت؟ قد أيّدها اللَّه بمن يعينها من كرام ملائكته. آنچه ديدى تو را به تعجّب وا داشت؟ خداوند تبارك و تعالى فاطمه عليها السلام را به واسطه فرشتگان بزرگوارى كه او را كمك مى كننند.... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره مدّثّر، آيه ۳۵ و ۳۶. [۲]: تفسير قمى: ۳۹۶/۲، بحار الأنوار: ۳۳۱/۲۴ ح ۵۵، و۲۳/۴۳ ح ۱۶، تفسير برهان: ۴۰۲/۴ ح۱. [۱]: اين حديث شريف در ضمن حديث پانزدهم همين بخش خواهد آمد. [۲]: علل الشرايع: ۱۸۰/۱ ح۲، بحار الأنوار: ۱۱/۴۳ ح۲. [۳]: دلائل الإمامة: ۱۴۹ ح ۶۰، كشف الغمّة: ۴۶۴/۱ به روايت امام باقر عليه السلام. [۴]: دلائل الإمامة: ۱۴۹ ح ۶۰، كشف الغمّة: ۴۶۴/۱ به روايت امام باقر عليه السلام. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 بگويم همينكه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم مرا ديد تبسّمى كرد و فرمود: أعجبك ما رأيت؟ قد أيّدها اللَّه بمن يعينها من كرام ملائكته. آنچه ديدى تو را به تعجّب وا داشت؟ خداوند تبارك و تعالى فاطمه عليها السلام را به واسطه فرشتگان بزرگوارى كه او را كمك مى كنند توانائى و نيرو بخشيده است. [۱] ۲۶۳ / ۱۲ - در همان كتاب از ابوذر رضوان اللَّه عليه نقل كرده است كه گفت: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم مرا فرستاد تا على عليه السلام را فرا خوانم، به منزل مبارك آن حضرت آمدم و او را صدا زدم، جوابى نشنيدم، به حضور رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رسيده و به او خبر دادم، فرمود: دوباره برگرد و او را صدا بزن و حتماً او در خانه است. ابوذر مى گويد: به طرف خانه على عليه السلام آمدم و وقتى داخل خانه شدم ديدم آسياب خودش مشغول كوبيدن و آرد كردن است و كسى نزد آن نيست، به على عليه السلام عرض كردم: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم شما را طلبيده است، على عليه السلام در حاليكه حمايلى جواهر نشان - كه آن را در مراسم رسمى معمولاً مى بندند - به خود بسته بود خارج شد و من به همراه او رفتم تا خدمت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم رسيديم. من آنچه را ديده بودم به رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم خبر دادم، فرمود: لا تعجب فإنّ للَّه ملائكة سيّاحون في الأرض موكّلون بمعونة آل محمّد عليهم السلام. تعجّب نكن، زيرا خداوند فرشتگانى دارد كه آنها بر روى زمين گردش مى كنند و به يارى آل محمّد عليهم السلام گماشته شده اند. [۱] ۲۶۴ / ۱۳ - ابن شهراشوب در كتاب «مناقب» از مالك بن دينار نقل كرده است كه گفت: در مسير حجّ به زن لاغر اندامى برخوردم كه بر چهارپاى ضعيفى سوار شده بود و مردم او را نصيحت مى كردند كه برگردد. وقتيكه به وسط آن بيابان رسيديم چهارپاى او عاجز شد و او را از رفتن بازداشت، سر را به طرف آسمان بلند كرد و گفت: خداوندا! نه مرا در خانه‌ام رها كردى و نه به خانه ات رسانيدى، به عزّت و جلالت قسم اگر غير از تو با من چنين رفتارى مى كرد شكايت او را به عرض تو مى رساندم. مالك گويد: همينكه راز و نياز زن تمام شد ناگهان شخصى در آن بيابان پيدا شد در حاليكه افسار شترى را در دست داشت، مهار ناقه را به او داد و گفت: سوار شو، زن سوار شد و شتر مثل برق زودگذر به راه افتاد، وقتى به محلّ طواف رسيدم او را ديدم كه طواف مى كند، خدمتش رسيدم و او را قسم دادم كه خود را معرّفى كند گفت: أنا شهرة بنت مسكة بنت فضّة خادمة الزهراء سلام اللَّه عليها. من نامم شهره است و نام مادرم مسكه است كه او دختر فضّه خدمتگزار حضرت زهرا سلام اللَّه عليها بوده است. [۲] ۲۶۵ / ۱۴ - شيخ صدوق قدس سره در كتاب «فضائل الأشهر الثلاثة» كه در آن فضائل ماه هاى رجب و شعبان و رمضان را ذكر كرده است از حضرت رضا عليه السلام در ضمن حديث طولانى نقل مى كند كه فرمود: كانت فاطمة عليها السلام إذا طلع هلال شهر رمضان يغلب نورها الهلال و يخفى، فإذا غابت عنه ظهر. [۱] وقتى هلال [۲] ماه رمضان طلوع مى كرد ...... ---------- 📚منابع: [۱]: الثاقب في المناقب: ۳۰۱ ح ۲۵۴ (با اختلاف اندك)، و گويا مؤلّف رحمه الله آن را مختصراً نقل كرده است و اكنون متن كامل حديث را براى شما ذكر مى كنيم: سلمان گويد: روزى به خانه حضرت زهرا عليها السلام وارد شدم، ديدم آن حضرت خوابيده و خود را با چادر پوشانده است و در پيش روى او ديگى است كه بدون آتش مى جوشد، فوراً به سوى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم برگشتم، همين كه چشم مباركش به من افتاد تبسّمى كرد و فرمود: اى ابوعبداللَّه ؛ آيا آنچه از حال دخترم فاطمه عليها السلام ديدى، تو را شگفت زده نموده است؟! عرض كردم: بلى اى رسول خدا. فرمود: آيا از امر پروردگار تعجّب مى كنى و آن را عجيب مى شمارى؟! خداوند تبارك و تعالى چون از ضعف و ناتوانى دخترم فاطمه عليها السلام باخبر بود، او را در سختى هاى روزگار به فرشتگان بزرگوار خود يارى نمود. [۱]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۳۷/۳، بحار الأنوار: ۴۵/۴۳ ضمن ح ۴۴ و ص ۲۹ ح ۳۴ به نقل از خرائج: ۵۳۱/۲ ح۷ با كمى اختلاف. [۲]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۳۸/۳، بحار الأنوار: ۴۶/۴۳ ح ۴۶. [۱]: فضائل الأشهر الثلاثة: ۹۹ ح ۸۴، بحار الأنوار: ۵۶/۴۳ ح ۴۹. [۲]: ماه نو را تا شب هفتم «هِلال» گويند. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 نور حضرت زهرا عليها السلام بر آن چيره مى شد و او ناپديد مى گشت، و چون آن حضرت خود را پنهان مى كرد نور آن ظاهر مى شد. ۲۶۶ / ۱۵ - شيخ طوسى قدس سره در كتاب «امالى» از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: إنّ اللَّه أمهر فاطمة ربع الدنيا، فربعها لها وأمهرها الجنّة والنار، تدخل أعداءها النار وتدخل أولياءها الجنّة، وهي الصدّيقة الكبرى وعلى معرفتها دارت القرون الاُولى. [۳] خداوند تبارك و تعالى مهريّه و كابين حضرت زهرا عليها السلام را يك چهارم دنيا قرار داده است، پس يك چهارم آن ملك حضرت زهرا عليها السلام است و نيز بهشت و جهنّم را مهريّه او قرار داده است، و آن حضرت دشمنان خود را به جهنّم و دوستانش را به بهشت وارد مى كند، و او بزرگترين راستگو است، و شناخت او محور فكر گذشتگان بوده است. مؤلّف رحمه الله گويد: اميرالمؤمنين عليه السلام جهاز [۴] آن حضرت را در زير عرش الهى مشاهده كرده است و عقد او را خداوند خوانده است. ۲۶۷ / ۱۶ - حسين بن حمدان حضينى در كتاب «الهداية الكبرى» نقل كرده است كه: حضرت زهرا عليها السلام امام حسن و امام حسين عليهما السلام را از پهلوى راست، و دو دخترش حضرت زينب و اُمّ كلثوم عليهما السلام را از پهلوى چپ به دنيا آورد. [۱] ۲۶۸ / ۱۷ - حسن بن سليمان در كتاب «محتضر» از ابن عبّاس نقل كرده است كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم به على عليه السلام فرمود: يا عليّ، إنّ اللَّه عزّوجلّ زوّجك فاطمة وجعل صداقها الأرض، فمن مشى عليها مبغضاً لك مشى حراماً. [۲] اى على! خداوند تبارك و تعالى فاطمه عليها السلام را به تو تزويج كرد و مهريّه او را تمام زمين قرار داد، و لذا حرام است بر كسى كه با تو دشمن است بر روى آن راه رود. ۲۶۹ / ۱۸ - در تفسير «فرات» از امام صادق عليه السلام در ذيل آيه شريفه «إنّا أنْزَلْناهُ في لَيْلَة القَدْر» [۳] نقل كرده است كه فرمود: الليلة فاطمة، والقدر اللَّه، فمن عرف فاطمة عليها السلام حقّ معرفتها فقد أدرك ليلة القدر، وإنّما سمّيت فاطمة لأنّ الخلق فطموا عن معرفتها. [۴] مراد از «ليلة» فاطمه عليها السلام و مقصود از «قدر» خداوند است، پس هر كه فاطمه عليها السلام را آن طور كه سزاوار است و حقّ معرفت او است بشناسد شب قدر را درك كرده است، و همانا آن حضرت «فاطمه» ناميده شده است زيرا مردم از شناخت او باز داشته شده اند و عاجزند. مؤلّف رحمه الله گويد: شايد راز تشبيه فاطمه عليها السلام به «ليلة القدر» پنهانى و در پرده بودن معرفت وشناخت آن حضرت نسبت به مردم است مثل پنهان بودن شب قدر، و به خاطر همين آن رادر آيه با دو حرف استفهام آورده و فرموده است: «وَما أدْريك ما لَيْلَة القَدْر» [۱] تا بزرگى شأن و قدر آن را بفهماند يا عاجز بودن شناخت آن را براى غير معصومين ثابت كند، زيرا شب قدر را غير از معصومين عليهم السلام نمى شناسند، و يا مقصود اين است كه هر كس فاطمه عليها السلام را آنگونه كه سزاوار است بشناسد و به حقيقت معرفت او پى ببرد پرده از مقابل چشمان او كنار مى رود و جلالت و عظمت آن حضرت و فرود آمدن فرشتگان را به محضر او در آن شب مى بيند، بطورى كه به شب قدر بودن آن يقين پيدا مى كند، و در حقيقت درك شب قدر همين است، و در مقابل، در روايتى [۲] وارد شده است كه آن دو نفر يعنى آن دو خليفه غاصب شب قدر را از بسيارى نزول شياطين بر آنها در آن شب مى شناختند. و در روايتى فرموده اند: مقصود از «ليله مباركه» در آيه شريفه «إنّا أنْزَلْناهُ في لَيْلَة مباركة» [۳] فاطمه عليها السلام است [۴]،..... ---------- 📚منابع: [۳]: امالى طوسى: ۶۶۸ ح ۶ مجلس ۳۶، بحار الأنوار: ۱۰۵/۴۳ ح ۱۸. [۴]: وسايل زندگى و اثاثيه اى را كه عروس به خانه داماد مى برد جهاز عروسى گويند. [۱]: الهداية الكبرى: ۱۸۰، عيون المعجزات: ۵۹ (با كمى اختلاف)، بحار الأنوار: ۲۵۶/۴۳ ح ۳۴. [۲]: المحتضر: ۱۳۳، مصباح الأنوار: ۲۲۹ (مخطوط)، بحار الأنوار: ۱۴۵/۴۳ ح ۴۹، كشف الغمّة: ۴۷۲/۱ به نقل از فردوس الأخبار، بحار الأنوار: ۱۴۱/۴۳ ح ۳۷. [۳]: سوره قدر، آيه ۱. [۴]: تفسير فرات: ۵۸۱ ح ۷۴۷، بحار الأنوار: ۶۵/۴۳ ح ۵۸. [۱]: سوره قدر، آيه ۲. [۲]: الكافى: ۲۵۳/۱ آخر ح ۸. [۳]: سوره دخان، آيه ۴ [۴]: تأويل الآيات: ۸۱۷/۲ سطر ۳. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 و مراد از «زجاجه» يعنى شيشه اى كه تلألؤ دارد [۵]، و «مشكاة» يعنى «چراغدان» در آيه نور «مثل نوره كمشكوة فيها مصباح المصباح في زجاجة... » [۶] فاطمه عليها السلام است. [۷] ۲۷۰ / ۱۹ - در كتاب «الدر النظيم» [۸] از سليمان انصارى نقل كرده است كه گفت: در مسجد النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم نشسته بوديم كه على عليه السلام وارد شد، پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم از او استقبال گرمى كرد و او را دربرگرفت و پيشانى مباركش را بوسيد و بسيار اكرام و احترام نمود، و چند روزى از ازدواج او بيشتر نگذشته بود، فرمود: آيا مى خواهى از ازدواج تو مطلبى را بگويم؟ فرمود: اگر مايل هستيد بفرمائيد، درود خداوند بر شما باد. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: جبرئيل به من خبر داد كه آدم و حوّا در بهشت باهم گفتگو و نزاع كردند، حضرت آدم عليه السلام فرمود: اى حوّا! چه فايده اى در اين نزاع و گفتگو است؟ گفت: مى خواهم بفهمم خداوند بهتر از من و تو كسى را آفريده است؟ خداوند تبارك و تعالى به او وحى فرستاد: اى آدم در بهشت گردش كن و نگاه كن چه مى بينى؟ حضرت آدم عليه السلام در ضمن گردش كردن در بهشت ناگهان چشمش به قبّه اى افتاد كه بدون آويزان بودن به چيزى از بالا، و تكيه داشتن بر پايه اى از پائين ثابت و برقرار بود، و در داخل آن شخصى را ديد كه تاجى بر سر و گردن بندى در گردن و دو گوشواره به گوشهايش بود، آدم با مشاهده آن به سجده افتاد، خداوند تبارك و تعالى به او فرمود: اى آدم! اين چه سجده اى بود، اينجا كه محلّ سجده و عبادت نبود؟ آدم عرض كرد: اى جبرئيل! اين قبّه اى كه زيباتر از آن را در بهشت مشاهده نكرده‌ام چيست؟ فرمود: اين به قدرت خداوند به وجود آمده و برقرار گشته است. عرض كرد: شخصى كه داخل قبّه است كيست؟ فرمود: شخص جارية حوراء إنسيّة تخرج من ظهر نبيّ يقال له محمّد صلى الله عليه وآله وسلم. او حوريّه اى به صورت آدميان است و از صلب پيغمبرى به نام محمّد صلى الله عليه وآله وسلم خارج مى گردد. عرض كرد: آن تاجى كه بر سر دارد چيست؟ فرمود: او پدرش محمّد صلى الله عليه وآله وسلم است. عرض كرد: گردن بندى كه به گردن دارد چيست؟ فرمود: همسرش علىّ ابن ابى طالب عليه السلام است. عرض كرد: آن دو گوشواره كه به گوش دارد چيست؟ فرمود: آنها دو گوشواره عرش الهى، دو گل خوشبوى بهشت، دو فرزندش حسن و حسين عليهما السلام هستند. عرض كرد: اين زن چگونه در قيامت وارد محشر مى شود؟ فرمود: خداوند تبارك و تعالى فرموده است: ترد على ناقة ليست من نوق دار الدنيا، رأسها من بهاء اللَّه، ومؤخّرها من عظمة اللَّه، وخطامها من رحمة اللَّه، وقوائمها من خشية اللَّه، ولحمها وجلدها معجون بماء الحيوان بر شترى قرار مى گيرد كه از شترهاى دنيا نيست بلكه قسمت بالاى آن از مقامات نورانى پروردگار، و قسمت پائين آن از عظمت الهى، و زمامش از رحمت خدا، و چهارپاى آن از ترسى كه ناشى از عظمت الهى است تركيب يافته، و گوشت و پوست آن از آب حيات سرشته گرديده است. پروردگار عالم اراده ايجاد چنين مركبى نموده و آن به وجود آمده است، زمام آن را هفتاد هزار صف از فرشتگان گرفته و به جلو مى برند و همه آنها فرياد مى زنند: غضّوا أبصاركم يا أهل الموقف حتّى تجوز الصديقة سيّدة النساء فاطمة الزهراءعليها السلام. اى اهل محشر! چشمان خود را فرو بنديد تا آنكه صدّيقه كبرى، سرور زنان، حضرت فاطمه زهرا عليها السلام عبور كند. [۱]...... ---------- 📚منابع: [۵]: اين شيشه مانع مى شود از اينكه وزش باد چراغ را خاموش كند. حضرت زهرا عليها السلام چنين نقشى در تاريخ داشته است و وجود نازنين او باعث شده است كه چراغ دين همواره روشن بماند و تندباد حوادث هرگز نتواند لطمه اى به آن وارد كند، آن حضرت با تلاش خود و دفاع از حريم ولايت، حقّانيّت و مظلوميّت امير مؤمنان على عليه السلام و بطلان حكومت غاصبين را ثابت كرد و براى همه دورانها و نسلها مشعل هدايت گرديد. [۶]: سوره نور، آيه ۷ ۲۴. [۷]: تأويل الآيات: ۳۶۰/۱ ح ۷. [۸]: اين كتاب در مناقب ائمّه عليهم السلام تأليف جمال الدين يوسف بن حاتم شامى شاگرد محقّق حلّى است كه در سال ۶۷۶ وفات يافته است. [۱]: الدر النظيم: ۱۴۹ (مخطوط)، حلية الأبرار: ۱۰/۲ ح۲، المحتضر: ۱۳۱ (با كمى اختلاف)، بحار الأنوار: ۵/۲۵ ضمن ح ۸ و ۵۲/۴۳ ضمن ح ۴۸. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌         ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 ۲۷۱ / ۲۰ - در كتاب «ثاقب المناقب» از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: امّ ايمن گفت: به طرف مكّه راه افتادم، در جُحفه تشنگى زيادى به من دست داد كه ترسيدم هلاك شوم، به درگاه خداوند ناليدم و عرض كردم: يا ربّ أتعطشني وأنا خادمة بنت نبيّك؟ خداوندا! مرا به تشنگى مبتلا مى كنى در حاليكه خدمتگزار دختر پيغمبرت هستم؟ همينكه گفتار من به پايان رسيد ناگهان سطلى كه در آن از آبهاى بهشتى بود فرود آمد من از آن آشاميدم، و به حقّ سرور خودم فاطمه عليها السلام تا هفت سال بعد از آن هرگز گرسنه و تشنه نشدم. [۱] ۲۷۲ / ۲۱ - علاّمه مجلسى رحمه الله در كتاب شريف «بحار الأنوار» نقل مى كند: امام باقر عليه السلام هرگاه مبتلا به تب مى شد از آب خنك كمك مى گرفت و صداى مبارك خود را بلند مى كرد به گونه اى كه تا كنار درب خانه شنيده مى شد و مى فرمود: يا فاطمة بنت محمّد. [۲] ۲۷۳ / ۲۲ - شيخ صدوق قدس سره در كتاب «علل الشرايع» روايت كرده است كه: حضرت فاطمه عليها السلام هرگاه دعا مى كرد براى تمام مردان مؤمن و زنان با ايمان دعا مى كرد و براى خود دعائى نمى كرد. به آن حضرت عرض شد: اى دختر رسول خدا! شما براى مردم دعا مى كنيد و براى خودتان دعا نمى كنيد؟ فرمود: الجار ثمّ الدار. يعنى اوّل همسايه سپس اهل خانه. [۳] ۲۷۴ / ۲۳ - حسن بصرى مى گويد: در ميان امّت كسى به اندازه فاطمه عليها السلام خدا را عبادت نمى كرد، آن قدر براى عبادت و پرستش پروردگار ايستاد كه پاهاى مبارك او ورم كرد. پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم از آن حضرت سئوال كرد: چه چيزى براى زن بهتر است؟ عرض كرد: أن لاترى رجلاً ولايراها رجل. او مردى را نبيند، و مردى او را نبيند. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم او را دربرگرفت و فرمود: «ذرّيّةٌ بعضها من بعض» [۱] . [۲] ۲۷۵ / ۲۴ - در كتاب «خصائص الفاطميّه» از جابر جعفى روايت كرده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم از خداوند تبارك و تعالى نقل كرده است كه فرمود: لولاك لما خلقت الأفلاك ولولا عليّ لما خلقتك، ولولا فاطمة لما خلقتكما. اگر به خاطر وجود تو نبود عالم هستى را به وجود نمى آوردم، و اگر على نبود تو را نمى آفريدم، و اگر فاطمه نبود هيچكدام از شما دو نفر را خلق نمى كردم. [۳] ۲۷۶ / ۲۵ - كراجكى رحمه الله در كتاب «كنز الفوائد» از ابوذر رضى الله عنه نقل مى كند كه گفت: سلمان رضى الله عنه و بلال را ديدم كه به سوى پيغمبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم مى آمدند، سلمان با نزديك شدن به پيغمبر خود را روى پاى مبارك آن حضرت افكند و بوسه زد، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم او را به شدّت از اين عمل بازداشت و فرمود: با من آن گونه كه فارس‌ها نسبت به پادشاهان خود مى كنند رفتار نكن، من بنده اى از بندگان خدا هستم، از آنچه بندگان مى خورند مى خورم، و همانند بندگان مى نشينم. سلمان عرض كرد:... --------- 📚منابع: [۱]: الثاقب في المناقب: ۱۹۶ ح ۱. بحار الأنوار: ۴۶/۴۳ ح ۴۵ به نقل از مناقب ابن شهراشوب. [۲]: الكافى: ۱۰۹/۸ ضمن ح ۸۷، بحار الأنوار: ۱۰۲/۶۲ ضمن ح ۳۱، المستدرك: ۱۳۵/۵ ح ۴۱. اين حديث طولانى است و مؤلّف رحمه الله آن را در اينجا مختصر ذكر كرده است. و مجلسى رحمه الله ضمن بيان خود در ذيل حديث مى نويسد: شايد نداى آن حضرت از جهت واسطه قرار دادن حضرت زهراء عليها السلام براى شفا يافتن بوده است. [۳]: علل الشرايع: ۱۸۲/۱ ح۲، بحار الأنوار: ۸۲/۴۳ ح۴. [۱]: اين جمله قسمتى از آيه ۳۴ سوره آل عمران است كه بعد از آيه اصطفا ذكر شده، قبل از آن خداوند تبارك و تعالى فرموده است: همانا خداوند آدم و نوح و خانواده ابراهيم و خانواده عمران را بر عالميان برگزيده است، بعد مى فرمايد: اينها فرزندانى هستند كه هر يك از آنها از ديگرى خوبيها و كمالات را به ارث برده است، يعنى فاطمه عليها السلام از همان برگزيده شدگان الهى و از نسل آنها است. [۲]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۴۱/۳، بحار الأنوار: ۸۴/۴۳ ح۷، المقتل (خوارزمى): ۸۰/۱». [۳]: اين حديث را سيّد حسن ميرجهانى رحمه الله در كتاب «جنّة العاصمة: ۱۴۸» به سند خود از جابر بن يزيد جعفى، از جابر بن عبداللَّه انصارى، از پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم از خداى تبارك و تعالى نقل كرده است كه فرمود: اى احمد... فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 سلمان عرض كرد: اى مولاى من! از تو تقاضا دارم كه به خاطر خدا از فضائل فاطمه عليها السلام در قيامت به من خبر دهى. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم شادمان شد و با خرسندى از اين درخواست استقبال كرد و فرمود: سوگند به آن كسى كه جان من در اختيار او است، فاطمه تنها زنى است كه در قيامت سواره عبور مى كند. او بر روى شترى مى نشيند كه سر آن جلوه اى از ترس خدا، و دو چشمش از نور پروردگار، و زمام آن از جلالت و بزرگى حق تعالى، و گردنش از حسن و نورانيّت الهى، قسمت بالاى آن از خشنودى خداوند، و قسمت پائين آن از پاكى او، و چهارپاى آن از عزّت خداوند است، وقتى راه مى رود خدا را تسبيح مى گويد، و وقتى صدا مى كند تقديس پروردگار مى نمايد. بر آن كجاوه اى از نور نهاده و زنى كه حوريّه اى به صورت آدميان است در آن نشسته است، وجود بى نظيرى كه جمع شده و خلق شده و تركيب يافته و نمودار گشته از سه صنف: اوّل آن از مشك خوش بو، وسط آن از عنبر سياه رنگى كه سفيدى بر آن غالب باشد، و آخر آن از زعفران سرخ، كه با آب حيات سرشته شده است، اگر در هفت درياى شور آب دهانى بيندازد همگى شيرين و گوارا مى شوند، و اگر ناخن انگشت كوچك خود را در دنيا ظاهر كند خورشيد و ماه را مى پوشاند. جبرئيل از طرف راست، ميكائيل از طرف چپ، على عليه السلام از پيشاپيش او، امام حسن و امام حسين عليهما السلام از پشت سرش در حركتند، خداوند تبارك و تعالى هم مراقب او و نگهدارش مى باشد، پس با اين فرّ و شكوه وارد صحنه قيامت مى گردد، ناگهان ندائى از جانب پروردگار مى رسد: معاشر الخلائق غضّوا أبصاركم ونكّسوا رؤوسكم، هذه فاطمة بنت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم نبيّكم، زوجة عليّ إمامكم، اُمّ الحسن والحسين. اى مردم! چشمان خود فرو بنديد و سرها را به زير آوريد، زيرا فاطمه دختر پيامبر شما و همسر اميرالمؤمنين امام شما، و مادر امام حسن و امام حسين عليهما السلام وارد صحراى محشر گشته است و مى خواهد عبور كند. فاطمه عليها السلام از صراط عبور مى كند در حاليكه خود را با دو چادر سفيد رنگ پوشانيده است، و وقتى كه وارد بهشت مى گردد و به نعمتها و بخششهاى الهى كه برايش فراهم گرديده مى نگرد اين آيه را تلاوت مى كند: بسم اللَّه الرحمن الرحيم «الحَمْدُللَّه الَّذي أذْهَبَ عَنَّا الحَزَن إنَّ رَبَّنا لَغَفُور شَكُور × الَّذي أحَلَّنا دارَ المُقامَة مِنْ فَضْلِه لايَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَلا يَمَسُّنا فيها لُغُوب». [۱] بنام خداوند بخشنده مهربان، سپاس و ستايش سزاوار خداوندى است كه غم و اندوه را از ما برطرف كرد و همانا پروردگار ما بخشنده گنه كاران و پاداش دهنده نيكوكاران است، او كه ما را به لطف و كرم خود در سراى هميشگى وارد كرد، جائى كه در آن هيچ رنج و دردى به ما نرسد، و هرگز خستگى و رنجورى و ضعف به ما راه پيدا نكند. در ادامه حديث رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: پس از آن خداوند تبارك و تعالى به فاطمه عليها السلام پيغام دهد: يا فاطمة، سليني اُعطك، وتمنّي عليّ اُرضك. اى فاطمه! آنچه مى خواهى درخواست كن، به تو عطا مى كنم، و آنچه آرزو كنى برآورده مى نمايم تا تو خشنود گردى. فاطمه عليها السلام عرض مى كند: إلهي أنت المُنى وفوق المُنى، أسألك أن لاتعذّب محبّي ومحبّي عترتي بالنار. تو آرزوى من و نهايت آمال و اميد من هستى، از تو درخواست مى كنم كه دوستان من و دوستان خاندان مرا به آتش سوزنده خود عذاب نكنى. دوباره از درگاه ربوبى ندا رسد: يا فاطمة، وعزّتي وجلالي وارتفاع مكاني لقد آليت على نفسي من قبل أن أخلق السماوات والأرض بألفي عام أن لا اُعذّب محبّيك ومحبّي عترتك بالنار. اى فاطمه! به عزّت و جلالم و بلندى مقام و مرتبه‌ام دو هزار سال پيش از آفرينش آسمان‌ها و زمين سوگند ياد كرده‌ام كه دوستان تو و دوستان خاندان تو را در آتش عذاب نكنم. [۱] ۲۷۷ / ۲۶ - فرات در كتاب تفسير خود از ابوذر و ابن عبّاس و از امام صادق و حضرت رضا عليهما السلام در ذيل آيه شريفه «مَرَجَ البَحْرَيْن يَلْتَقيان» [۲] «دو دريا را در هم آميخت تا به هم پيوستند و در يك جا جمع شدند»، فرموده اند: ... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره فاطر، آيه ۳۴ و ۳۵. [۱]: تأويل الآيات: ۴۸۳/۲ ح ۱۲، بحار الأنوار: ۱۳۹/۲۷ ح ۱۴۴. [۲]: سوره الرحمن، آيه ۲۰ ۱۹ و ۲۲. فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 ، فرموده اند: مراد از اين دو دريا حضرت على و فاطمه عليهما السلام است و مراد از برزخ - كه به معنى فاصله بين دو چيز است - در آيه «بَيْنَهما بَرْزَخ» [۳] رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم است. و مقصود از لؤلؤ و مرجان - كه به معناى مرواريد است و از آن دو دريا خارج مى شود - در آيه شريفه «يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُؤْلُؤُ وَالمَرْجان» [۴] امام حسن و امام حسين عليهما السلام هستند (كه دو گوهر گرانبهاى عالم وجودند و ثمره پيوند نبوّت با امامت مى باشند). [۵] و شيخ صدوق در كتاب «خصال» از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: إنّ عليّاً وفاطمة بحران من العلم عميقان. [۶] همانا على و فاطمه عليهما السلام دو درياى عميق و بيكران علم و دانش اند. و در روايت ديگرى از ابن عبّاس نقل شده است كه گفت: على عليه السلام درياى دانش و فاطمه عليها السلام درياى نبوّت است، و پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فاصله بازدارنده بين آن دو مى باشد، على عليه السلام را باز مى دارد از اينكه براى مصائب دنيا محزون گردد. [۱] ۲۷۸ / ۲۷ - جابر از امام باقر عليه السلام در تأويل اين آيه شريفه «وَذلك دينُ القَيِّمَة» [۲] «اين است دين استوار»، نقل كرده است كه فرمود: مراد فاطمه عليها السلام است. [۳] ۲۷۹ / ۲۸ - امام صادق عليه السلام فرمود: جبرئيل به رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم عرض كرد: إنّ فاطمة عليها السلام مسمّاة في السماء بمنصورة. همانا فاطمه عليها السلام را در آسمان «منصوره» مى نامند. و آيه شريفه «وَيَوْمَئذٍ يَفْرَح المُؤْمِنُون بنَصْر اللَّه» [۴] «و در آن روز مؤمنان به يارى خداوند شاد مى شوند» مقصود يارى خداوند نسبت به دوستان فاطمه عليها السلام است. [۵] ۲۸۰ / ۲۹ - شيخ صدوق رحمه الله در كتاب «عيون اخبار الرضا عليه السلام» از اميرالمؤمنين عليه السلام و آن حضرت از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نقل كرده است كه فرمود: پروردگار سبحان به من فرمود: لو لم أخلق عليّاً لما كان لفاطمة ابنتك كفو على وجه الأرض من آدم فمن دونه. اگر على عليه السلام را نيافريده بودم براى دخترت فاطمه عليها السلام از اوّلين و آخرين نظير و همتا و همشأنى نبود. [۱] طبرى رحمه الله در كتاب «دلائل الإمامه» نظير اين روايت را با اضافه اى در اوّل آن از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نقل كرده است كه فرمود: إنّ فاطمة عليها السلام خلقت حوريّة في صورة انسيّة وإنّ بنات الأنبياء لايحضن، ولولا عليّ لما كان لفاطمة عليها السلام كفو على وجه الأرض من آدم فمن دونه. [۲] به راستى فاطمه عليها السلام فرشته اى است كه به صورت آدميان آفريده شده است، و همانا دختران پيامبران حيض نمى بينند و اگر على عليه السلام نبود فاطمه عليها السلام مشابه و همتائى بر روى زمين نداشت، از حضرت آدم ابوالبشر گرفته تا انقراض عالم هيچ كس هم شأن او نبود. ۲۸۱ / ۳۰ - علاّمه مجلسى رحمه الله در كتاب گرانقدر «بحار الأنوار» نقل كرده است: روزى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در سرزمين ريگزار ابطح نشسته بودند عموى بزرگوارش حمزه و عموى ديگرش عبّاس و پسرعمويش علىّ بن ابى طالب عليه السلام .... ---------- 📚منابع: [۳]: سوره الرحمن، آيه ۲۰ ۱۹ و ۲۲. [۴]: سوره الرحمن، آيه ۲۰ ۱۹ و ۲۲. [۵]: تفسير فرات: ۴۵۹ ح ۶۰۲ - ۵۹۹. [۶]: الخصال: ۶۵/۱ ح ۹۶، تفسير برهان: ۲۶۵/۴ ح۲، بحار الأنوار: ۹۸/۲۴ ح۵. [۱]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۱۹/۳، تفسير برهان: ۲۱۶/۴ ح ۱۰. [۲]: سوره بيّنه، آيه ۵. [۳]: تأويل الآيات: ۸۲۹/۲ ح۱، تفسير برهان: ۴۸۹/۴ ح۱. در كتاب «تأويل الآيات» ذيل اين حديث مى نويسد: «دين قيّمه» مقصود فاطمه عليها السلام است يعنى آن حضرت داراى دين محكم و استوار است. [۴]: سوره روم، آيه ۴. [۵]: معاني الأخبار: ۳۷۷ ذيل ح ۵۳، تفسير برهان: ۲۵۸/۳ ح ۶، تفسير فرات: ۳۲۱ ح ۴۳۵، بحار الأنوار: ۱۸/۴۳ ح ۱۷. [۱]: عيون اخبار الرضا عليه السلام: ۱۷۷/۱ ح۳ و۴، بحار الأنوار: ۹۲/۴۳ ح۳. [۲]: دلائل الإمامة: ۱۴۶ ح ۵۲، بحار الأنوار: ۱۱۲/۸۱ ح ۳۷ و ج: ۷/۴۳ ذيل ح ۸ به نقل از كشف الغمّة: ۴۶۳/۱. از اين روايت و روايات ديگرى كه نظير آن است استفاده مى شود كه آن حضرت مقامى برتر از همه آفريدگان حتّى پيامبران اولوا العزم غير از خاتم انبياء حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم دارد. فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫  
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 روزى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در سرزمين ريگزار ابطح نشسته بودند عموى بزرگوارش حمزه و عموى ديگرش عبّاس و پسرعمويش علىّ بن ابى طالب عليه السلام با جمع ديگرى كه عمّار بن ياسر و منذر بن ضحضاح و ابوبكر و عمر بودند در خدمت آن حضرت حضور داشتند ناگهان جبرئيل امين در آن صورت عظيم خود و در حاليكه بالهايش را گسترده و مشرق تا مغرب را گرفته بود فرود آمد، و عرض كرد: اى محمّد! خداوند بلند مرتبه برايت سلام مى رساند و مى فرمايد: بايد چهل شبانه روز از خديجه دورى اختيار كنى. اين مطلب بر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم دشوار و گران آمد، زيرا به همسرش خديجه عليها السلام دوستى و علاقه فراوانى داشت. بعد از اين فرمان الهى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم چهل شبانه روز از خديجه دورى گزيد، روزها را روزه مى گرفت و شبها به عبادت و شب زنده دارى مى پرداخت، و در ضمن توسّط عمّار براى حضرت خديجه عليها السلام پيغام فرستاد كه: اى خديجه! گمان مبرى كه اين كناره گيرى من از تو بخاطر بى اعتنائى يا كدورتى باشد، بلكه پروردگارم چنين فرمانى داده تا آنچه ارده فرموده محقّق گردد، و تو هرگز گمانى جز خير و خوبى به من نداشته باش. فإنّ اللَّه عزّوجلّ ليباهي بك كرام ملائكته كلّ يوم مراراً. و همانا خداوند تبارك و تعالى روزى چند مرتبه به وجود تو بر فرشتگان بزرگوار خود مباهات مى كند، و هنگامى كه شب فرا مى رسد درِ خانه را ببند و بستر خود را گسترده و با فكرى آسوده استراحت كن، و من در منزل فاطمه بنت اسد اين ايّام را سپرى مى كنم تا مدّت تعيين شده پايان پذيرد. ولى با اين سفارش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و دلدارى او، خديجه هر روز چند مرتبه به خاطر جدائى و دورى از آن حضرت دچار غم و اندوه مى شد تا آنكه چهل روز كامل گرديد، در اين هنگام امين وحى خدا جبرئيل محضر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم شرفياب گرديد و عرض كرد: اى محمّد! خداوند بلند مرتبه برايت سلام مى رساند و مى فرمايد: براى پذيرفتن هديه و تحفه ما آماده باش. پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: اى جبرئيل! تحفه پروردگار جهانيان و هديه او چيست؟ عرض كرد: نمى دانم. در همين حال ناگهان ميكائيل فرود آمد و به همراه خود طبقى را كه بر روى آن دستمالى ابريشمى يا ديبا [۱] كشيده شده بود آورد و آن را در مقابل رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بر زمين نهاد. جبرئيل جلو آمد و به پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم عرض كرد: اى محمّد! پروردگارت فرموده است كه امشب با اين غذا افطار كن. اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده است: روش پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم اين بود كه هنگام افطار به من دستور مي‌داد در را باز كنم تا اگر كسى مى خواست غذا بخورد وارد شود، ولى در آن شب به من فرمود: كنار در بنشين و كسى را راه نده، زيرا خوردن اين طعام بر غير من حرام است. على عليه السلام مى فرمايد: من كنار در نشستم، و پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم با آن طعام تنها ماند، سرپوش را از روى طبق برداشت، در آن خوشه اى خرماى تازه و خوشه اى انگور بود، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم از آنها ميل فرمود، و بعد از آن آب نوشيد تا سيراب شد، سپس اراده فرمود كه دستهاى مبارك خود را بشويد، جبرئيل بر دستهايش آب ريخت، ميكائيل آن را شتشو داد و اسرافيل با دستمالى خشك كرد، آنگاه اضافه غذا را با ظرف آن به طرف آسمان بردند. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم برخاستند تا نماز بخوانند، جبرئيل پيش آمد و عرض كرد: اكنون وقت نماز خواندن نيست، بلكه بايد به خانه خديجه روى و با او همبستر گردى، خداوند تبارك و تعالى اراده فرموده است امشب از صلب شما فرزندى پاك بيافريند. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به دنبال اين فرمان فوراً به طرف خانه خديجه عليها السلام روان گرديد. خديجه عليها السلام مى گويد: من در اين مدّت به تنهائى خو گرفته بودم، همينكه شب فرا مى رسيد سر خود را مى پوشاندم، و پرده را مى انداختم، و درب خانه را مى بستم، نماز و دعاى خود را مى خواندم، آنگاه چراغ را خاموش و در بستر آرام مى گرفتم. در آن شب هنوز بين خواب و بيدارى بودم كه صداى كوبه در را شنيدم،.... ---------- 📚منابع؛ [۱]: به پارچه اى كه از حرير بافته شده و تارهاى زر در آن به كار رفته است، ديبا گويند فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 در آن شب هنوز بين خواب و بيدارى بودم كه صداى كوبه در را شنيدم، صدا زدم كيست كه در را مى كوبد، درى را كه جز محمّد صلى الله عليه وآله وسلم كسى حقّ كوبيدن آن را ندارد. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با كلام دلنشين و لهجه شيرين خود فرمود: اى خديجه! در را باز كن، من محمّد هستم. خديجه گويد: با خوشحالى و شادمانى فراوان برخاستم و در را باز كردم، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم وارد منزل گرديد، برنامه آن حضرت اين بود كه وقتى وارد منزل مى شد ظرف آبى را طلب مى كرد، با آن وضو مى گرفت و دو ركعت نماز مختصر مى خواند، سپس در بستر خود قرار مى گرفت، ولى در آن شب ظرف آبى طلب نكرد و آماده براى نماز خواندن نشد، بلكه مرا طلب كرد و با من همبستر گرديد، پس سوگند به آنكه آسمان را برافراشت و آب را از چشمه‌ها جارى ساخت، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در آن شب از من دور نگرديد مگر اينكه سنگينى حمل فاطمه عليها السلام را در وجود خود احساس كردم. [۱] مؤلّف رحمه الله گويد: آنچه مرا نسبت به جلالت و بزرگوارى فاطمه عليها السلام به شگفتى واداشته دو چيز است: ۱ - همانطور كه در حديث فوق بيان گرديد نطفه آن حضرت بعد از آنكه چهل شبانه روز پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم حتّى از خديجه كناره گيرى كرد منعقد گشته است و اين كناره گيرى و آن افطارش با ميوه هاى بهشتى به جهت آماده شدن براى تحفه و هديه پروردگار جهانيان يعنى فاطمه عليها السلام بوده است، همان طور كه در زيارتش به آن اشاره شده است: فاطمة بنت رسول اللَّه وبضعة لحمه وصميم قلبه وفلذة كبده والتحيّة منك له والتحفة. [۲] فاطمه دختر رسول خدا، پاره تن او و قوام قلب، و پاره جگرش و آنكه هديه و تحفه پروردگار براى پيغمبر بود. و اين كناره گيرى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم دليل مقام والا و عظمت فاطمه عليها السلام سرور زنان است، عظمتى كه قلم از تحرير بيان آن عاجز است. ۲ - خداوند تبارك و تعالى راضى نگرديد كه تا زمان زمامدارى ظاهرى همسرش علىّ بن ابى طالب عليه السلام باقى بماند بخاطر شرافتى كه آن حضرت بعد از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و على عليه السلام دارد، همانطور كه فرمايش امام حسين عليه السلام به خواهرش حضرت زينب عليها السلام در روز عاشورا شاهد اين مطلب است، آن حضرت در ضمن جملاتى براى دلدارى خواهر فرمود: واُمّي كانت خيراً منّي. مادرم كه از من بهتر بود از دنيا رفت. و شاعر گفته است: ولها جلال ليس فوق جلاله إلّا جلال اللَّه جلّ جلاله ولها نوال ليس فوق نواله إلّا نوال اللَّه عمّ نواله براى آن حضرت مقام والا و عظمتى است كه برتر از آن نيست، مگر عظمت خداوندى كه بلندمرتبه است. و براى آن حضرت عطا و بخششى است كه بالاتر از آن نيست، مگر عطا و بخشش خداوندى كه بخشش او همگانى است. ۲۸۲ / ۳۱ - شيخ طوسى رحمه الله در كتاب «امالى» از عايشه نقل كرده است كه گفت: «ما رأيت من الناس أحداً أشبه كلاماً وحديثاً برسول اللَّه من فاطمة عليها السلام». «در ميان مردم از نظر تكلّم كردن و گفتگو كسى را شبيه تر از فاطمه عليها السلام به پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم نديدم». وقتى فاطمه عليها السلام بر آن حضرت وارد مى شد به او خوش آمد مى گفت، دستهاى مبارك او را مى بوسيد و او را در جاى خود مى نشانيد، و هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بر فاطمه عليها السلام وارد مى شد، او از جاى بر مى خاست و به پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم خوش آمد مى گفت، و دستهاى نازنين او را مى بوسيد. [۱]..... ---------- 📚منابع: [۱]: بحار الأنوار: ۷۸/۱۶. [۲]: بحار الأنوار: ۲۰۰/۱۰۰ سطر ۱۵. [۱]: امالى طوسى: ۴۰۰ ح ۴۰ مجلس ۱۴، بحار الأنوار: ۲۵/۴۳ ح ۲۲، وص ۴۰ ضمن ح ۴۱ به نقل از مناقب. فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و پرورش يافته دامان وحى و قرآن، و برگرفته از بوسيله و ، پيشوايان ، سرور عالم، حضرت فاطمه عليها صلوات المصلّين🌸🍃🍃 ۲۸۳ / ۳۲ - امام صادق عليه السلام فرموده است: كان النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم لاينام ليلة حتّى يضع وجهه بين ثديي فاطمة عليها السلام. پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم شبى به خواب نمى رفت تا آنكه صورت مبارك خود را بين دو سينه فاطمه اش (همان محلّى كه بوى بهشت را از آن استشمام مى كرد) مى نهاد. [۲] ۲۸۴ / ۳۳ - محدّث نورى رحمه الله در كتاب «مستدرك» مى گويد: روايت شده است كه از امام صادق عليه السلام سئوال شد: معناى «حيّ على خير العمل» «به بهترين اعمال روى آوريد» چيست و كدام عمل است؟ فرمود: خير العمل: الولاية. بهترين عمل ولايت ما اهل بيت است. و در روايت ديگرى فرموده اند: برّ فاطمة وولدهاعليهم السلام. بهترين عمل، نيكى و احسان به حضرت فاطمه عليها السلام و فرزندان اوعليهم السلام است. [۳] ۲۸۵ / ۳۴ - كلينى رحمه الله در كتاب شريف «كافى» از موسى بن قاسم نقل مى كند كه گفت: به حضرت جوادالأئمّه عليه السلام عرض كردم: خواستم از طرف شما و پدر بزرگوارتان طواف كنم، به من گفتند: از طرف اوصياء نبايد طواف كرد. امام عليه السلام فرمود: هر قدر كه مى توانى طواف كن، و آن جايز است. سپس بعد از سه سال به آن حضرت عرض كردم: من از شما قبلاً اجازه گرفتم كه از طرف شما و پدرتان طواف كنم، به من اجازه فرموديد، و من آن قدرى كه خدا مى داند طواف كردم، سپس در دلم چيزى خطور كرد و به آن عمل كردم. امام عليه السلام فرمود: چه چيزى در دلت خطور كرد؟ عرض كردم: به اين فكر افتادم كه يك روز از طرف رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم - آن حضرت سه مرتبه فرمودند: درود خداوند بر رسول خدا باد - روز دوّم از طرف اميرالمؤمنين عليه السلام، و روز سوّم از طرف امام حسن عليه السلام، و روز چهارم از طرف امام حسين عليه السلام، و روز پنجم از طرف امام سجّاد عليه السلام، و روز ششم از طرف حضرت ابوجعفر محمّد بن على عليهما السلام، و روز هفتم از طرف جعفر بن محمّد عليهما السلام و روز هشتم از طرف پدربزرگ شما حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام، و روز نهم از طرف پدرت حضرت رضا عليه السلام و بالأخره روز دهم را از طرف شما سرور و مولاى خودم طواف كنم، و اين بزرگوارانى را كه نام بردم كسانى هستند كه به ولايت آنها خدا را پرستش مى كنم. حضرت جوادالأئمّه عليه السلام فرمود: إذاً واللَّه تدين اللَّه بالدين الّذي لايقبل من العباد غيره. بخدا قسم به دينى خدا را پرستش مى كنى كه خداوند غير از آن را از بندگانش قبول نمى كند. راوى مى گويد: بعد عرض كردم: و گاهى از طرف مادرت حضرت فاطمه عليها السلام طواف كرده‌ام و گاهى طواف نكرده ام. امام عليه السلام فرمود: استكثر من هذا، فإنّه أفضل ما أنت عامله إن شاء اللَّه. اين طواف را زيادتر بجا آور، زيرا در اين كارى كه انجام داده اى فضيلت آن بيشتر از بقيّه است. [۱].... ---------- 📚منابع: [۲]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۳۴/۳، بحار الأنوار: ۴۲/۴۳، و ص ۷۸ ضمن ح ۶۴ به نقل از مصباح الأنوار. [۳]: مستدرك: ۷۰/۴ سطر ۴ به نقل از معاني الأخبار: ۳۸ ح۱، التوحيد: ۲۴۱ ح۲، مناقب ابن شهراشوب: ۳۲۶/۳، بحار الأنوار: ۴۴/۴۳ ح ۴۴. [۱]: الكافى: ۳۱۴/۴، بحار الأنوار: ۱۰۱/۵۰ ح ۱۵. فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 ۳۰۶ / ۱ - قطب الدين راوندى رحمه الله در كتاب «خرائج» از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه: شخصى خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد: حدّثني بفضلكم الّذي جعل اللَّه لكم. از فضائلى كه خدا براى شما قرار داده حديثى براى من بفرمائيد. امام عليه السلام فرمود: تو طاقت شنيدن و توان پذيرفتن آن را ندارى. عرض كرد: اى فرزند رسول خدا! حديث را بفرمائيد، من آن را تحمّل مى كنم و مى پذيرم. امام عليه السلام كه اصرار او را ديد حديثى برايش بيان فرمود، ولى هنوز گفتارش به پايان نرسيده بود موهاى سر و صورت آن شخص سفيد شد و حديث را فراموش كرد. امام حسين عليه السلام فرمود: أدركته رحمة اللَّه حيث نسي الحديث. رحمت خداوند شامل حال او شد كه حديث را فوراً فراموش كرد. [۱] ۳۰۷ / ۲ - روايت شده است: سه نفر خدمت آن حضرت صلوات اللَّه عليه شرفياب شدند و از او چنين درخواستى كردند، وقتى امام حسين عليه السلام به يكى از آنها حديثى فرمود، برخاست در حاليكه عقل از سرش پريده بود و واژگون بر روى صورت به راه افتاد و رفت، و آن دو رفيقش هرچه با او صحبت كردند جوابى به آنها نداد و همگى برگشتند. [۱] ۳۰۸ / ۳ - سيّد محمّد حسين نوه مجلسى رحمه الله در كتابش مى نويسد: از وقايع سال هاى بعد از ۹۰ هجرى اينستكه در مسير يك رودخانه در شهر تستر سنگريزه اى يافت شد كه بر آن كلماتى به خطّ سرخ رنگى نگاشته شده بود. حاكم شهر آن را نزد سلطان سليمان فرستاد و او آن را براى جدّم علّامه مجلسى قدس سره ارسال كرد، ايشان به كنده كاران ماهر و صنعتگران باهوش آن سنگ را نشان داد تا همگى در نقش آن دقّت كنند، و آنها بعد از بررسى گواهى دادند كه اين نقش ساخته دست بشر نيست بلكه طبيعى است و به قلم قدرت پروردگار در اين سنگ ايجاد شده است. كلماتى كه بر آن نگاشته شده بود چنين بود: «بسم اللَّه الرحمن الرحيم لا إله إلّا اللَّه، محمّد رسول اللَّه، عليّ وليّ اللَّه، قتل الإمام الشهيد المظلوم الحسين بن الإمام عليّ بن أبي طالب عليهما السلام وكتب بدمه بإذن اللَّه وحوله على كلّ أرض وحصاة «وَسَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا أيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُون» [۲] ». بنام خداوند بخشنده مهربان، خدائى جز خداوند يكتا نيست، محمّد فرستاده خدا است، على ولىّ خداوند است، امام شهيد مظلوم حسين بن على عليهما السلام كشته شد، و با خون مبارك او به قدرت پروردگار بر هر زمين و هر سنگريزه اى اين آيه نوشته شد: «كسانى كه به اهل بيت پيغمبر ظلم و ستم كردند به زودى خواهند فهميد كه به چه كيفرگاهى بازگشت مى كنند». سپس سلطان دستور داد كه براى آن يك جايگاه نقره اى درست كنند و آن را به گونه اى زينت دهند تا بر بازوى خود ببندد. و مشابه اين حكايت خبرى است كه شيخ بهائى رحمه الله نقل كرده است: در سرزمين كربلا درّ سرخ رنگى يافت شد كه بر آن دو بيت زير نوشته شده بود: أنا درّ من السماء نثروني يوم تزويج والد السبطين كنت أصفى من اللجين بياضاً صبغتني دماء نحر الحسين عليه السلام [۱] من درّى هستم كه در مراسم جشن ازدواج اميرالمؤمنين با حضرت زهرا عليهما السلام از آسمان بر سر مردمان پاشيده شدم. من از نقره خام رنگم سفيدتر و باصفاتر بود، خون گلوى امام حسين عليه السلام مرا اينگونه سرخ كرده است.... ---------- 📚منابع: [۱]: الخرائج: ۷۹۵/۲ ح۵، مختصر البصائر: ۱۰۸، إثبات الهداة: ۱۹۵/۵ ح ۳۰. [۱]: الخرائج: ۷۹۵/۲ ح۴ (با تفصيل بيشتر و ذكر سند)، مختصر البصائر: ۱۰۷. [۲]: سوره شعراء آيه ۲۲۷. [۱]: رياض المدح والرثاء« تأليف شيخ سليمان بلادى بحرانى: ۲۲۱، فاطمة الزهراء عليها السلام بهجة قلب المصطفى صلى الله عليه وآله وسلم: ۴۶۸. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 ۳۰۹ / ۴ - شيخ صدوق قدس سره در كتاب «امالى» از عبداللَّه بن فضل روايت كرده است كه گفت: نزد امام صادق عليه السلام بودم كه مردى از اهل طوس وارد شد و از آن حضرت سئوال كرد: اى فرزند رسول خدا! كسى كه قبر مبارك امام حسين عليه السلام را زيارت كند چه پاداشى خواهد داشت؟ امام عليه السلام به او فرمود: يا طوسي؛ من زار قبر أبي عبداللَّه الحسين بن عليّ عليهما السلام وهو يعلم أنّه إمام من اللَّه مفترض الطاعة على العباد غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر وقبل شفاعته في سبعين مذنباً، ولم يسأل اللَّه عزّوجلّ عند قبره حاجة إلّا قضاها له.... اى طوسى! كسى كه به زيارت قبر اباعبداللَّه الحسين عليه السلام برود و او را بشناسد كه امام واجب الإطاعه است يعنى خداوند بر همه بندگان واجب كرده كه از او فرمانبردارى كنند، خدا گناهان گذشته و آينده او را مى آمرزد، و شفاعت او را در مورد هفتاد گنه كار مى پذيرد، و در كنار آن قبر مبارك حاجتى را از خدا درخواست نمى كند مگر آنكه براى او برآورده مى كند.... [۱] مؤلّف رحمه الله گويد: اينكه در حديث مى فرمايد: «خدا گناهانى را كه در آينده، زائر امام حسين عليه السلام مرتكب شود مى آمرزد» معنايش اينستكه توفيق توبه كردن به او مرحمت مى كند و عاقبتش را نيكو مى گرداند، تا اجازه و رخصت در ارتكاب گناه كه از نظر عقلى قبيح است لازم نيايد. ۳۱۰ / ۵ - شاذان بن جبرئيل قمى رحمه الله در كتاب «فضائل» نقل كرده است كه گفته شده: روزى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نشسته بودند و اميرالمؤمنين عليه السلام نزد آن حضرت حضور داشتند كه ناگاه امام حسين عليه السلام وارد شد، پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم او را گرفت، و در دامان خود نشانيد، پيشانى و لبهاى مبارك او را بوسيد، و در آن زمان شش سال بيشتر از سنّ مبارك او نگذشته بود. اميرالمؤمنين عليه السلام عرض كرد: اى رسول خدا! آيا فرزندم حسين عليه السلام را دوست داريد؟ پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: وكيف لا اُحبّه وهو عضو من أعضائي. چگونه او را دوست نداشته باشم در حاليكه پاره تن من است. حضرت على عليه السلام عرض كرد: مرا بيشتر دوست داريد يا حسين را؟ قبل از آنكه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم جواب دهد امام حسين عليه السلام عرض كرد: يا أبة؛ من كان أعلى شرفاً كان أحبّ إلى النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم وأقرب إليه منزلة. كسى كه از جهت نسب برتر و از حيث شرف بالاتر است نزد رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم محبوبتر و از نظر مقام و درجه به او نزديكتر است. حضرت على عليه السلام به فرزندش فرمود: آيا با من مفاخره مى كنى؟ يعنى حاضرى هر كدام افتخارات خود را بازگو كنيم؟ عرض كرد: بلى! اگر مايل باشيد. على عليه السلام به او فرمود: اى حسين! من فرمانرواى مؤمنان، زبان راستگويان، معاون و مددكار مصطفى، خزانه دار علم خداوند، و برگزيده او از ميان آفريدگان هستم. من پيشينيان را به طرف بهشت رهبرى مى كنم، من پرداخت كننده وام و بدهى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم هستم. عموى من حمزه سيّدالشهداء است كه بهشت برين جايگاه او است، بردارم جعفر طيّار است كه با فرشتگان در بهشت پرواز مى كند. من از طرف رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم منصب قضاوت دارم، من پرچمدار او هستم، من از طرف خداوند مأموريّت يافتم آيات سوره برائت را براى اهل مكّه قرائت كنم، من كسى هستم كه خداوند تبارك و تعالى او را از ميان آفريدگانش برگزيده است. من ريسمان محكم الهى هستم كه خداوند بندگانش را در قرآنش دستور داده به آن چنگ بزنند، و فرموده: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْل اللَّهِ جَميعاً» [۱] «همگى به ريسمان الهى چنگ بزنيد». من ستاره درخشان خداوندم، من كسى هستم كه فرشتگان آسمانى او را زيارت مى كنند، من زبان گوياى پروردگارم و حجّت او بر بندگانش مى باشم، من دست تواناى خداوندم، من وجه بارى تعالى در آسمانها و جنب آشكار خداوندم. من كسى هستم كه خداوند درباره من و در حقّ من فرموده است: «بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُون × لايَسْبِقُونَه بِالْقَوْل وَهُمْ بأمْرِه يَعْمَلُون» [۲] «بلكه بندگان مقرّب خداوند هستند كه هرگز او را به گفتار پيشى نمى گيرند،..... ---------- 📚منابع: [۱]: امالى صدوق: ۶۸۴ ح ۱۱ مجلس ۸۶، بحار الأنوار: ۲۳/۱۰۱ ح ۱۵. [۱]: سوره آل عمران، آيه ۱۰۳. [۲]: سوره انبياء، آيه ۲۷ ۲۶.   ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
  🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 «بلكه بندگان مقرّب خداوند هستند كه هرگز او را به گفتار پيشى نمى گيرند، و به فرمان او عمل مى كند». من دستاويز مطمئن از طرف خداوندم كه شكستى برايش نيست و گسسته نمى گردد، و خداوند شنوا و دانا است. أنا باب اللَّه الّذي يؤتى منه، أنا علم اللَّه على الصراط، أنا بيت اللَّه الّذي من دخله كان آمناً، فمن تمسّك بولايتي ومحبّتي آمن من النار. من درِ رحمت الهى هستم كه بايد از آن وارد شوند، من نشان خداوندى بر روى صراط هستم، من آن خانه خدايم كه هر كه در آن وارد شود در امان است، پس هر كس به ولايت و محبّت من درآويزداز آتش دوزخ ايمن است. من قاتل پيمان شكنان اهل جمل، و ستمگران اهل صفّين، و خارج شدگان از دين يعنى خوارجم، و من كشنده كافرانم، من پدر يتيمان، و پناه بيوه زنان هستم. من آن كسى هستم كه فرداى قيامت از ولايتم سئوال مى شود، و در آيه شريفه «لتُسْئَلُنَّ يَوْمَئذ عَن النَعيم» [۱] «هر آينه از نعمتها در آن روز سئوال مى شويد»، من آن نعمت خداوند تبارك و تعالى هستم كه بر بندگانش ارزانى داشته است. من كسى هستم كه پروردگار عالم درباره من و در شأن من فرموده است: «اليَوْم أكْمَلْتُ لَكُم دينَكُم وَأتْمَمْت عَلَيْكُم نِعْمَتي وَرضيتُ لَكُم الإسْلام ديناً» [۲] «امروز دين شما را كامل كردم و نعمت را بر شما تمام نمودم، و خشنود گشتم كه اسلام دين شما باشد». فمن أحبّني كان مسلماً مؤمناً كامل الدين. پس كسى كه مرا دوست داشته باشد مسلمان واقعى است و مؤمنى است كه دين او كامل است. من كسى هستم كه به سبب من هدايت شديد، و درباره من و دشمن من خداوند تبارك و تعالى فرموده است: «وَقِفُوهُم إنَّهُمْ مَسْئُولُون» [۳] «ايشان را نگهداريد تا از آنها پرسش شود»، يعنى از ولايت من در فرداى قيامت از آنها سئوال مى كنند، من آن خبر بزرگ هستم. من كسى هستم كه خداوند تبارك و تعالى دين خود را به سبب من در غديرخم و در معركه خيبر كامل كرد. من كسى هستم كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم درباره‌ام فرمود: «من كنت مولاه فعليّ مولاه»؛ «هر كه من مولاى او هستم على مولاى او است». من روح نماز مؤمن هستم و مقصود از «حىّ على الصلاة» «بشتابيد به سوى نماز»، و «حىّ على الفلاح» «به رستگارى روى آوريد»، و «حىّ على خيرالعمل» «براى بهترين عمل شتاب كنيد» مى باشم. من كسى هستم كه بر دشمنانم اين آيه نازل گشته است: «سَألَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِع × لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَه دافِع» [۱] . «سائلى از عذاب دردناك كه براى كافران وقوعش حتمى است و منع كننده اى برايش نيست سؤال كرد و درخواست نمود». من مردمان را به سوى حوض مى خوانم، و غير من كسى مؤمنان را به طرف حوض نمى خواند، من پدر پيشوايان پاك و معصوم هستم، من ميزان عدالت و وسيله سنجش اعمال در قيامتم، من رئيس و بزرگ اهل دين و پيشواى مؤمنان به طرف خوبيها و آمرزش پروردگارم. اصحاب و همراهان من فرداى قيامت دوستان من هستند كه از دشمنانم دورى كرده و اظهار بيزارى نموده اند، هنگام مرگ آنها نمى ترسند و غم و اندوهى ندارند، و در ميان قبر هيچگونه عذاب نمى شوند، آنها در مرتبه شهداء و صدّيقين مى باشند كه در پيشگاه الهى خوشحال و شادمان بسر مي‌برند. من كسى هستم كه شيعيان من پيمان بسته اند با دشمنان خدا و رسول او دوستى نكنند و روابط دوستانه نداشته باشند، گرچه پدران آنها و يا فرزندانشان باشند. من كسى هستم كه شيعيانم بدون اينكه به حساب آنها رسيدگى شود وارد بهشت مى شوند. من كسى هستم كه پرونده شيعيانم كه نامهاى ايشان در آن است نزد من مى باشد. من ياور اهل ايمانم و براى آنها نزد پروردگار جهانيان شفاعت مى كنم..... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره تكاثر، آيه ۸. [۲]: سوره مائده، آيه ۳. [۳]: سوره صافّات، آيه ۲۴. [۱]: سوره معارج، آيه ۱ و ۲. اين آيه اشاره به قصّه نعمان بن حارث يهودى (لعنه اللَّه) دارد كه وقتى خبر غديرخم به گوش او رسيد نزد رسول خدا آمد و وقتى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به او فرمود: اين فرمان الهى بوده است، از خدا درخواست كرد كه اگر آن حضرت راست مى گويد عذابى نازل كند، خداوند هم سنگى را از آسمان نازل كرد و بر سر او كوبيد كه هلاك شد. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 أنا الضارب بالسيفين، أنا الطاعن بالرمحين، أنا قاتل الكافرين يوم بدر وحنين، أنا مردي الكماة يوم اُحد، أنا ضارب ابن عبدود لعنه اللَّه تعالى يوم الأحزاب، أنا قاتل عمرو ومرحب، أنا قاتل فرسان خيبر. من با دو شمشير ضربه و با دو نيزه زخم مى زنم، من كافران را در روز بدر و حنين كشتم، من شجاعانِ غرق سلاح و زره را روز اُحد به هلاكت رساندم، من عمرو بن عبدود را روز احزاب، مرحب را در روز خيبر به قتل رساندم. من كسى هستم كه جبرئيل امين درباره او ندا داد: «لاسيف إلّا ذوالفقار ولا فتى إلّا عليّ». «شمشيرى جز ذوالفقار نيست، و جوانمردى جز على نمى باشد». من در پيروزى و فتح مكّه مدال افتخار داشته ام، من دو بت لات و عزّى را بر زمين كوبيدم و شوكت آنها را شكستم، هُبَل اعلى و مناة ثالثه را من ويران كرده ام. من آن كسى هستم كه بر شانه پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم بالا رفتم و بتها را فرو ريختم. من كسى هستم كه بت يغوث و يعوق و نسر را شكستم، من كسى هستم كه در راه خدا با كافران نبرد كردم. أنا الّذي تصدّق بالخاتم، أنا الّذي نمت على فراش النبيّ صلى الله عليه وآله وسلم ووقيته بنفسي من المشركين. من كسى هستم كه انگشتر خود را به فقيرى بخشيدم، من كسى هستم كه در بستر پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم آرميدم و خود را به خطر انداختم تا او را از مشركين حفظ كنم. من كسى هستم كه جنيّان از خشم و غضب من هراسناكند، من كسى هستم كه خدا به سبب من عبادت مى شود، من مترجم وحى الهى و مظهر علم خداوندم، من كشنده جنگجويان جمل و صفّين بعد از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم هستم، و من قسمت كننده بهشت و دوزخ مى باشم. در اين هنگام على عليه السلام ساكت شد و رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به امام حسين عليه السلام فرمود: اى ابوعبداللَّه! آيا آنچه را پدرت گفت شنيدى؟ و آنچه او برشمرد يكدهم از يكدهم از دهها فضائل او بلكه از هزار هزار فضيلتى است كه او دارد و بلكه او بالاتر از همه اين فضائل است. امام حسين عليه السلام عرض كرد: الحمدللَّه الّذي فضّلنا على كثير من عباده المؤمنين وعلى جميع المخلوقين، وخصّ جدّنا بالتنزيل والتأويل والصدق، ومناجاة الأمين جبرائيل، وجعلنا خيار من اصطفاه الجليل ورفعنا على الخلق أجمعين. سپاس و ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را بر بيشتر بندگان مؤمن خود و بر همه جهانيان برترى داد، جدّ ما را براى نزول قرآن و علوم قرآن يعنى تفسير و تأويل آن، و راستى و صداقت، و محلّ راز امين وحى اختصاص داد، و ما را بهترين برگزيدگانش قرار داد، و بر تمامى خلق خود رفعت و برترى بخشيد. سپس امام حسين عليه السلام عرض كرد: امّا شما اى امير مؤمنان نسبت به آنچه فرمودى راستگو و امين هستى. پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: اكنون تو اى فرزندم فضائل خود را يادآورى كن. امام حسين عليه السلام عرض كرد: اى پدرجان! من حسين فرزند علىّ بن ابى طالبم، مادرم فاطمه زهرا سرور تمامى زنان عالم، و جدّم محمّد مصطفى آقا و سرور همه فرزندان آدم است. اى على! مادر من مقامى برتر از مادر شما نزد خدا و همه مردمان دارد، جدّ من بهتر و والاتر از جدّ شما نزد خدا و همه مردم است. وأنا في المهد ناغاني جبرئيل وتلقاني إسرافيل. من در گهواره بودم كه جبرئيل با سخنان خوش آيند خود مرا نوازش مى داد، و اسرافيل به ديدار من مى آمد. يا عليّ ؛ أنت عند اللَّه أفضل منّي وأنا أفخر منك بالآباء والاُمّهات والأجداد. اى على! تو نزد خدا برتر از من و والاتر هستى، و من به حسب و نسب و به داشتن پدران و مادران و اجدادى كه دارم بر تو افتخار مى كنم. و بعد از اين گفتگو امام حسين عليه السلام برخاست و دست به گردن پدرش انداخت و او را بوسيد، على عليه السلام هم فرزندش حسين بن على عليهما السلام را دربرگرفت و بوسيد و به او فرمود: زادك اللَّه شرفاً وفخراً وعلماً وحلماً، ولعن اللَّه تعالى ظالميك يا أباعبداللَّه. خداوند فخر و شرف و دانش و بردبارى تو را زيادتر گرداند و آنهائى را كه به تو اى ابوعبداللَّه ستم كنند لعنت كند. و بعد از آن امام حسين عليه السلام به سوى پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم برگشت. [۱] ... ------- [۱]:📚 الفضائل ابن شاذان: ۸۳، حلية الأبرار: ۱۲۳/۲ ح ۶، معالى السبطين: ۵۸. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 ۳۱۱ / ۶ - ابن قولويه قدس سره در كتاب «كامل الزيارات» از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: گويا تختى از نور نهاده اند و گنبدى از ياقوت سرخ كه با جواهر زينت داده شده بر آن گذاشته اند. وكأنّي بالحسين بن عليّ عليهما السلام جالساً على ذلك السرير، وحوله تسعون ألف قبّة خضراء وكأنّي بالمؤمنين يزورونه ويسلّمون عليه. و گويا حسين بن على عليهما السلام را مى بينم كه روى آن تخت نشسته و اطرافش نود هزار گنبد سبز است و گويا مؤمنين را مى بينم كه به زيارت آن حضرت مى روند و بر او سلام مى كنند. خداوند تبارك و تعالى به آنها مى فرمايد: أوليائي سلوني فطالما اُوذيتم وذللتم واضطهدتم، فهذا يوم لاتسألوني حاجة من حوائج الدنيا والآخرة إلّا قضيتها لكم، فيكون أكلهم وشربهم من الجنّة، فهذه واللَّه الكرامة. دوستان من هر چه مى خواهيد از من درخواست كنيد، مدّتى طولانى مورد اذيّت و آزار دشمنان قرار گرفتيد و خوار شديد و شما را به خاطر مرام و مذهبى كه داشتيد ستم كردند، امروز از من هر حاجتى از حاجتهاى دنيا و آخرت بخواهيد براى شما برآورده مى كنم، پس خوراكى و آشاميدنى آنها از بهشت مى باشد، و اين بخدا قسم كرامت و مقام ارزنده اى است. [۱] مؤلّف رحمه الله گويد: احتمال دارد اين قضيّه مربوط به عالم برزخ باشد، و اينكه در حديث حوائج دنيا هم ذكر شده، درخواست آنها براى خودشان نباشد بلكه براى خويشاوندان و همسايگان و مؤمنان باشد كه در حال حيات هستند و زندگى دنيوى دارند. ۳۱۲ / ۷ - در بعضى از مؤلّفات شيعه از امّ سلمه نقل شده است كه فرمود: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را ديدم كه بر تن فرزندش حسين عليه السلام جامه بلندى پوشانيد كه از لباسهاى دنيا نبود، به آن حضرت عرض كردم: اى رسول خدا! اين چه جامه اى است؟ فرمود: هذه هديّة أهداها إليّ ربّي للحسين عليه السلام وإنّ لحمتها من زغب جناح جبرائيل، وها أنا اُلبسه إيّاها واُزيّنه بها، فإنّ اليوم يوم الزينة وإنّي اُحبّه. اين هديه اى از طرف پروردگارم براى حسين عليه السلام است، و تار و پودش از پرهاى كوچك و نرم بال جبرئيل است، امروز كه روز عيد است من اين لباس را به او مى پوشانم و او را با اين لباس زينت مى دهم، و به راستى من او را دوست دارم. [۱] ۳۱۳ / ۸ - حديث مشهورى است از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم كه فرموده است: إنّ للحسين عليه السلام في بواطن المؤمنين معرفة مكتومة. [۲] همانا در نهان مردم باايمان معرفت و شناختى نسبت به امام حسين عليه السلام نهفته است. ۳۱۴ / ۹ - شيخ صدوق رحمه الله در كتاب «عيون اخبار الرضا عليه السلام» از امام حسين عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رسيدم و نزد آن حضرت ابىّ بن كعب بود، رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به من فرمود: مرحباً بك يا أبا عبداللَّه، يا زين السماوات والأرضين. خوش آمدى اى ابا عبداللَّه! اى زينت بخش آسمانها و زمين. ابىّ بن كعب عرض كرد: اى رسول خدا! چگونه ممكن است كسى غير از شما زينت بخش آسمانها و زمين باشد؟ فرمود: يا اُبيّ، والّذي بعثني بالحقّ نبيّاً إنّ الحسين بن عليّ عليهما السلام في السماء أكبر منه في الأرض، وإنّه لمكتوبٌ عن يمين عرش اللَّه: «حسين مصباح هدى و سفينة نجاة». اى اُبى! سوگند به آن كسى كه مرا به رسالت برانگيخت، حسين بن على عليهما السلام در آسمان جلوه بيشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمين مى شناسند و احترام مى گذارند، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است: «حسين عليه السلام چراغ هدايت و كشتى نجات است». [۱] ۳۱۵ / ۱۰ - شيخ صدوق قدس سره در كتاب «علل الشرايع» و كلينى رحمه الله در كتاب شريف «كافى» از امام صادق عليه السلام نقل كرده اند كه: ... ------- 📚منابع: [۱]: كامل الزيارات: ۲۵۸ ح۳ باب ۵۰، بحار الأنوار: ۱۱۶/۵۳ ح ۱۴۰، و۶۵/۱۰۱ ضمن ح ۵۳، المستدرك: ۲۴۶/۱۰. [۱]: بحار الأنوار: ۲۷۱/۴۳ ح ۳۸. [۲]: الخرائج: ۸۴۲/۲ ضمن ح ۶۰، بحار الأنوار: ۲۷۱/۴۳ ضمن ح ۳۹، معالى السبطين: ۴۱. [۱]: عيون اخبار الرضاعليه السلام: ۵۹/۱ ح ۲۹، بحار الأنوار: ۱۸۴/۹۴ ح۱، وج: ۲۰۴/۳۶ ح ۸ به نقل از كمال الدين: ۲۶۴/۱ ح ۱۱، اعلام الورى: ۴۰۰، مدينة المعاجز: ۵۱/۴ ح ۱۳۳، منتخب: ۱۹۷ و در آن عبارت آخر حديث اينگونه است: «إنّ الحسين مصباح الهدى وسفينة النجاة».     ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 از امام صادق عليه السلام نقل كرده اند كه: كان رسول اللَّه صلى الله عليه وآله وسلم يأتي الحسين عليه السلام في كلّ يوم فيضع لسانه في فمه، فيمصّه حتّى يروى فأنبت اللَّه عزّوجلّ لحمه من لحم رسول اللَّه صلى الله عليه وآله وسلم ولم يرضع من فاطمة عليها السلام ولا من غيرها لبناً قطّ. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم هر روز نزد حسين عليه السلام مى آمد، زبان مبارك خود را در دهان او مى گذاشت و او مى مكيد تا سيراب مى شد، و به اين ترتيب خداوند گوشت حسين عليه السلام را از گوشت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رويانيد، و او از مادرش فاطمه عليها السلام و از زنى ديگر هرگز شير نياشاميد. [۲] و در كتاب «مناقب» مى گويد: رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم اين كار را چهل شبانه روز ادامه داد تا اينكه حسين عليه السلام از گوشت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم پرورش يافت. [۳] ۳۱۶ / ۱۱ - و در بعضى از كتابهاى اخلاق نقل شده است كه عصام بن مصطلق گفت: در مدينه معظّمه وارد شدم حسين بن على عليهما السلام را ديدم، جمال زيبا و هيبتى كه داشت، و نيز حركات و سكنات او مرا به تعجّب وا داشت و حسد باعث شد كه آن كينه اى كه از پدرش داشتم ظاهر كنم، به او گفتم: پسر ابوتراب تويى؟ فرمود: بلى. وقتى جوابم را گفت آنچه توانستم به او و پدرش - نعوذ باللَّه - دشنام و ناسزا گفتم. امام حسين عليه السلام از روى عطوفت و مهربانى نگاهى به من كرد و فرمود: أعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم، بسم اللَّه الرحمن الرحيم «خُذِ الْعَفْوَ وأْمُرْ بالْعُرْف وَأَعْرِضْ عَنِ الجاهِلين × وَإمّا يَنْزَغَنَّكَ مِن الشَيْطان نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّه إنَّهُ سَميعٌ عَليمٌ × إنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِن الشيْطان تَذَكَّرُوا فَإذا هُم مُبْصِرُون × وِإخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لايُقْصِرُون» [۱] . از شيطان ملعون رانده شده به خدا پناه مى برم، بنام خداوند بخشنده مهربان، عفو و بخشش را پيشه خود ساز و به خوبى و شكيبائى امر كن و از مردم نادان روى بگردان × و چنانچه شيطان خواست ترا وسوسه كند به خدا پناه ببر، همانا او شنوا و دانا است × اهل تقوا هنگامى كه دچار خيالات و وسوسه هاى شيطانى مى شوند خدا را به ياد مى آورند فوراً بخود مى آيند و آگاه مى شوند × و شياطين برادران خود را در ضلالت و گمراهى مى كشانند و سپس در گمراه كردن آنها هيچگونه كوتاهى نمى كنند. و بعد از تلاوت اين آيات به من فرمود: قدرى آهسته تر باش و آرامش خود را حفظ كن، من براى خودم و براى تو از خداوند آمرزش مى طلبم، اگر كمكى خواسته باشى تو را كمك مى كنيم، و اگر عطا و بخششى طلب كنى به تو مى بخشيم، و اگر راهنمائى خواسته باشى تو را راهنمائى مى نمائيم. عصام گويد: من از گفته هاى زشت خود پشيمان شدم و امام عليه السلام چون آثار شرمندگى را در چهره‌ام مشاهده كرد فرمود: «لا تَثْريبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْم يَغْفِرُ اللَّه لَكُم وَهُوَ أرْحَم الراحِمين». [۲] «ملامتى و سرزنشى بر شما نيست، خداوند شما را مى آمرزد، و او از همه مهربان تر است». بعد به من فرمود: آيا از اهل شام هستى؟ عرض كردم: بلى. فرمود: «شنشنة أعرفها من أخزم» [۱] . سپس امام حسين عليه السلام فرمود: «حيّانا اللَّه وإيّاك» يعنى خداوند ما و شما را باقى بدارد و زنده نگهدارد، و بعد از آن فرمود: بدون اينكه خجالت بكشى اگر حاجتى دارى از ما بخواه، و اگر خواسته ات را گفتى ما را برتر از گمان خود خواهى يافت. عصام گويد: زمين با همه وسعت آن بر من تنگ شد و دوست داشتم شكافته شود و من به زمين فرو روم، ديگر از خجالت بيشتر نتوانستم بمانم، كم كم به كنارى رفته و دور شدم، ولى روى زمين از او و پدرش نزد من كسى محبوبتر و دوست داشتنى تر نبود. [۲] ...... 📚منابع: [۲]: علل الشرايع: ۱۹۶/۱، بحار الأنوار: ۲۴۵/۴۳ ضمن ح ۲۰، و ج: ۱۹۸/۴۴ ح ۱۴ به نقل از الكافى: ۴۶۵/۱ ح۴، المنتخب: ۱۵۸ با كمى اختلاف. [۳]: مناقب ابن شهراشوب: ۵۰/۴. [۱]: سوره اعراف، آيه ۲۰۲ - ۱۹۹. [۲]: سوره يوسف، آيه ۹۲. [۱]: اين ضرب المثل است، و معمولاً در مورد كسى بكار مى رود كه از نظر بدخلقى به پدرانش شباهت دارد، و مقصود امام عليه السلام اين بود كه ناسزاگوئى به ما، عادت و خوى اهل شام است كه آن را معاويه (لعنه اللَّه) رواج داده است. [۲]: سفينة البحار: ۱۱۶/۲، معالى السبطين: ۶۰.   کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
  🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 ۳۱۷ / ۱۲ - شيخ حسن بن سليمان رحمه الله از علماى قرن هشتم در كتاب خود «مختصر البصائر» از امام باقر عليه السلام و آن حضرت از پدرش نقل كرده اند كه فرمود: جمعى از مردم بعد از امام حسن عليه السلام خدمت برادرش امام حسين عليه السلام رسيدند و عرض كردند: پدر شما معجزات و عجائبى به ما نشان مى داد آيا شما هم از آن قبيل كارها مى توانيد انجام دهيد؟ امام عليه السلام به آنها فرمود: آيا شما پدرم را مى شناسيد؟ عرض كردند: همگى او را مى شناسيم. امام عليه السلام پرده اى را كه كنار اطاقى بود بالازد و فرمود: در ميان اين اطاق نگاه كنيد، آنها نگاه كردند و گفتند: هذا أميرالمؤمنين ونشهد أنّك خليفة اللَّه. اين شخص اميرالمؤمنين عليه السلام است و ما شهادت مي‌دهيم كه تو خليفة اللَّه يعنى جانشين خدا و نماينده او بر روى زمين هستى. [۳] ۳۱۸ / ۱۳ - محمّد بن حسن صفّار رحمه الله در كتاب «بصائر الدرجات» از امام باقر عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: با پدرم براى سركشى به بعضى از املاك او از خانه بيرون رفتيم، همينكه به صحرا رسيديم پيرمردى با آن حضرت روبرو گرديد پدرم بسوى او فرود آمد و بر او سلام كرد، و مى شنيدم كه مى فرمود: «جعلت فداك» فداى شما شوم، سپس مدّتى باهم گفتگو كردند و بعد از آن پدرم او را وداع گفت، پيرمرد برخاسته و به راه افتاد، و پدرم آن قدر از پشت سر به او نگاه كرد تا ناپديد گرديد. به پدرم عرض كردم: اين پيرمردى كه مى شنيدم در ضمن گفتگو خيلى او را بزرگ مى داشتى و احترام مى كردى چه كسى بود؟ فرمود: پسرم، او جدّ بزرگوارت حسين عليه السلام بود [۱] . [۲] و نظير اين قصّه از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام نقل شده است كه فرمود: با پدرم از خانه خارج شديم، در بين راه پيرمردى با آن حضرت برخورد كرد و وقتى از او سئوال كردم كه اين پيرمرد چه كسى بود؟ فرمود: او پدرم بود. [۳] ۳۱۹ / ۱۴ - شيخ فقيه ابو محمّد حسن بن علىّ بن شعبه رحمه الله صاحب كتاب «تحف العقول» نقل مى كند: مردى از انصار خدمت امام حسين عليه السلام رسيد و مى خواست از آن حضرت حاجتى درخواست كند، امام عليه السلام به او فرمود: يا أخا الأنصار صن وجهك عن بذلة المسألة، وارفع حاجتك في رقعة وأت بها ساُسرّك إنشاء اللَّه. اى برادر انصار! آبروى خود را از زشتى اظهار نياز حفظ كن، حاجت خود را در پاره اى كاغذ بنويس و آن را نزد من بياور و اگر خدا بخواهد ترا خشنود خواهم كرد. آن مرد نوشت: اى اباعبداللَّه! به فلانى پانصد دينار بدهكارم، و او اصرار و پافشارى در مطالبه آن دارد، از شما تقاضا دارم به او سفارش كنيد به من مهلت دهد تا بتوانم به آسانى بپردازم. وقتى امام حسين عليه السلام نوشته او را قرائت فرمود فوراً به منزل رفت و كيسه اى را كه در آن هزار دينار بود برداشت و براى او آورد و فرمود: پانصد دينار آن را به طلبكار خود بده، و بقيّه اش را سرمايه كن تا تو را در مشكلات روزگار كمك كند، و حاجت خود را جز به يكى از اين سه نفرى كه بر مى شمارم اظهار نكن: إلى ذي دين، أو مروّة، أو حسب. يا متديّن و ديندار باشد، يا جوانمرد و بافتوّت باشد، و يا شرافت خانوادگى داشته باشد. [۱] مؤلّف رحمه الله گويد: اى ابا عبداللَّه! من هم در سختي‌ها و مشكلات مربوط به دنيا و آخرت خود از شما و از درياى فضل و بخشش شما يارى مى طلبم، زيرا شما ديندار بلكه اصل و اساس دين هستيد، جوانمردى و شرف هم به وجود شما افتخار مى كند..... ---------- 📚منابع: [۳]: الخرائج: ۸۱۱/۲ ح ۲۰، مختصر البصائر: ۱۱۰، مدينة المعاجز: ۷۵/۳ ح ۳۹، المحتضر: ۱۴. [۱]: عبارات اين حديث با آنچه در كتاب بصائر نقل شده مطابق نيست بلكه با خرائج متّحد است و بهتر اين بود كه مؤلّف رحمه الله در ابتداى حديث مى فرمود: راوندى رحمه الله روايت كرده است. [۲]: بصائر الدرجات: ۲۸۲ ح ۱۸، المحتضر: ۱۲، بحار الأنوار: ۲۳۱/۶ ح ۴۲، و۳۰۴/۲۷ ح۸، الخرائج: ۸۱۹/۲ ح ۳۰، مختصر البصائر: ۱۱۱، الأيقاظ من الهجعة: ۲۲۰ ح ۲۳. [۳]: بصائر الدرجات: ۲۷۴ ح۳، الخرائج: ۸۱۷/۲ ح ۲۷. شيخ مفيد قدس سره در كتاب «المقالات ص ۴۵ در باب احوال ائمّه عليهم السلام بعد از وفات» فرموده است: كه اين بزرگواران از زير خاك منتقل مى شوند و با جسم و روح مبارك خود در بهشت پروردگار ساكن مى گردند و در آنجا زندگى مى كنند و از نعمت هاى الهى برخوردارند. [۱]: تحف العقول: ۲۴۵، بحار الأنوار: ۱۱۸/۷۸.     کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 و در اينكه به حاجتمند فرمود: حاجت خود را بنويس ؛ به پدر بزرگوارش حضرت امير المؤمنين عليه السلام اقتدا نموده است، زيرا روايت شده است مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد: حاجتى دارم. آن حضرت فرمود: حاجت خود را بر روى زمين بنويس، زيرا من آثار بيچارگى و نياز را در چهره ات به روشنى مى بينم، او هم بر زمين نوشت، به راستى من فقير و محتاجم. حضرت على عليه السلام به قنبر فرمود: به او دو جامه بلند بپوشان. آن مرد اشعارى سروده و گفت: كسوتني حلّة تبلى محاسنها فسوف أكسوك عن حسن الثنا حللاً إن نلت حسن ثنائي نلت مكرمة ولست تبغي بما قد نلته بدلا إنّ الثناء ليحيي ذكر صاحبه كالغيث يحيي نداه السهل والجبلا لاتزهد الدهر في عرف بدأت به فكلّ عبد سيجزى بالّذي فعلا جامه اى به من پوشاندى كه زيبائى هاى آن كهنه مى شود، من تو را جامه اى از ثناى زيبا خواهم پوشاند. اگر به ثناى نيكوى من نائل شوى به آنچه مايه بزرگوارى است دست يافته اى، و چيز ديگرى را به جاى آن طلب نمى كنى. مدح و ستايش ياد صاحبش را زنده نگه مى دارد، همانند باران كه كوه و دشت را از رطوبت خود زنده مى سازد. روزگار ناديده نمى گيرد آن نيكى را كه به آن ابتدا كردى، زيرا كه هر بنده اى نسبت به آنچه عمل كند پاداش خواهد ديد. بعد از خواندن اين ابيات اميرالمؤمنين على عليه السلام دستور داد صد دينار به او ببخشيد، به آن حضرت عرض كردند: اى امير مؤمنان! او را بى نياز كردى. آن حضرت فرمود: از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم شنيدم كه فرمود: أنزلوا الناس منازلهم. هر يك از مردم را در جايگاه خود از جهت مرتبه و مقام قرار دهيد. (يعنى آنطور كه شأن آنهاست و شخصيّت آنها اقتضا مى كند با آنها رفتار كنيد). سپس فرمود: من واقعاً تعجّب مى كنم از اشخاصى كه مردمان بنده را با مال و ثروت خود مى خرند، ولى مردم آزاد را با كار نيك خود نمى خرند. [۱] ۳۲۰ / ۱۵ - روايت شده است: روز عاشورا بر پشت شريف آن حضرت اثرى مشاهده كردند، از حضرت زين العابدين عليه السلام علّت آن را پرسيدند فرمود: هذا ممّا كان ينقل الجراب على ظهره إلى منازل الأرامل واليتامى والمساكين. اين اثر انبان هائى است كه بر پشت خود آذوقه به خانه هاى بيوه زنان و يتيمان و تهيدستان مى برده است. [۲] ۳۲۱ / ۱۶ - سيّد شريف محمّد بن على علوى در كتاب «التعازى» نقل كرده است: امام حسن عليه السلام برادر خود امام حسين عليه السلام را بزرگ مى داشت و او را تعظيم مى كرد بطوري كه گويا آن حضرت بزرگتر از امام حسن عليه السلام است. ابن عبّاس گويد: سبب آن را از امام حسن عليه السلام پرسيدم به من فرمود: إنّي لأهابه كهيبة أميرالمؤمنين عليه السلام. او هيبتى همانند هيبت اميرالمؤمنين عليه السلام در نظر من دارد. [۳] ۳۲۲ / ۱۷ - در ضمن حديث سى و چهارم از مناقب پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم گذشت كه آن حضرت فرمود: ألا وإنّ الحسين عليه السلام باب من أبواب الجنّة، من عانده حرّم اللَّه عليه ريح الجنّة. آگاه باشيد كه همانا حسين عليه السلام درى از درهاى بهشت است، كسى كه با او دشمنى كند خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند. [۴] ۳۲۳ / ۱۸ - سيّد هاشم بحرانى قدس سره در كتاب «مدينة المعاجز» مى گويد: فرشته اى در آسمان نماند مگر اينكه بر زمين فرود آمد و خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم شرفياب شد و او را نسبت به فرزندش حسين عليه السلام دلدارى داد و دعوت به شكيبائى نمود، و از تقرّب او و اجر و پاداشى كه خداوند در قيامت به او عطا مى كند خبر داد، و نيز ثواب و پاداشى را كه نصيب زائر آن حضرت و گريه كننده بر مصيبتهاى او مى شود يادآورى كرد و با تمام اينها رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با سوز دل مى فرمود:.. ---------- 📚منابع: [۱]: امالى صدوق: ۳۴۷ ح ۱۲ مجلس ۴۶، بحار الأنوار: ۳۴/۴۱ ح۷ و۴۰۷/۷۴ ح۲، المستدرك: ۳۴۵/۱۲ ح ۲۵، إرشاد القلوب: ۱۳۶، معالى السبطين: ۶۵. [۲]: مناقب ابن شهراشوب: ۶۶/۴، بحار الأنوار: ۱۹۰/۴۴ ح۳. [۳]: معالى السبطين: ۵۹، سفينة البحار: ۶۱۳/۱. [۴]: مائة منقبة: ۲۲، اين حديث در ح ۳۴ از بخش اوّل با ذكر مصادر آن ذكر شد. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌     کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با سوز دل مى فرمود: اللهمّ اخذل من خذله واقتل من قتله ولاتمتّعه بما أمّله في الدنيا وأصله حرّ نارك في الآخرة. خدايا! آن كس كه حسين عليه السلام را خوار كند او را خوار گردان، و آن كس كه او را بكشد هلاك گردان، و او را به آنچه آرزو در دنيا دارد بهره مند مساز، و در آخرت به آتش سوزنده ات گرفتار كن. [۱] ۳۲۴ / ۱۹ - طاووس يمانى نقل كرده است كه: هنگامى كه حسين بن على عليهما السلام در مكان تاريكى مى نشست مردم به نورى كه از پيشانى مبارك و گلوى مطهّر او ساطع بود به طرف او هدايت مى شدند و آن نور جاى بوسه پيغمبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم بود، زيرا آن حضرت زياد پيشانى و گلوى حسين عليه السلام را مى بوسيد. جبرئيل روزى به آن خانه مقدّس فرود آمد، حضرت زهرا عليها السلام را ديد كه به خواب رفته و حسين عليه السلام در گهواره اش گريه مى كند، كنار گهواره نشست و با سخنان خوش آيند خود او را نوازش كرد و آرام نمود تا اينكه فاطمه عليها السلام بيدار شد. [۲] مؤلّف رحمه الله گويد: همسر آن حضرت يعنى رباب رضوان اللَّه عليها در مرثيه سرائى خود براى امام حسين عليه السلام به همين كلام يمانى اشاره فرموده است: إنّ الّذي كان نوراً يستضاء به بكربلاء قتيل غير مدفون [۱] كسى كه نور بود و نورافشانى مى كرد، در كربلا كشته شد، و بدن نازنين او بر روى زمين افتاده و دفن نشده بود. ۳۲۵ / ۲۰ - از معاوية بن وهب نقل شده است كه امام صادق عليه السلام براى زيارت كنندگان امام حسين عليه السلام چنين دعا مى كرد: اللّهمّ يا من خصّنا بالكرامة، ووعدنا الشفاعة وحمّلنا الرسالة وجعلنا ورثة الأنبياء، وختم بنا الاُمم السالفة، وخصّنا بالوصيّة، وأعطانا علم ما مضى وعلم ما بقي، وجعل أفئدة من الناس تهوي إلينا، اغفر لي ولإخواني ولزوّار قبر الحسين بن عليّ صلوات اللَّه عليهما. بارپروردگارا! اى كسى كه ما را به كرامت و بزرگوارى اختصاص دادى، و به ما وعده شفاعت مرحمت كردى و رسالت را به دوش ما نهادى، و ما را ارث برنده پيامبران قرار دادى، و امّتهاى گذشته را به ما خاتمه دادى و ما را به وصايت برگزيدى، و علم گذشته و آينده را به ما عطا كردى، و دلهاى بعضى از مردمان را بسوى ما مايل ساختى، مرا و برادرانم را و زائرين قبر حسين بن على عليهما السلام را بيامرز. آنها كه اموالشان را توشه راه خود ساختند و بدنها را در معرض سختى هاى سفر قرار دادند، و اين بدان خاطر بوده كه دوست داشته اند به ما نيكى كنند، و در احسانى كه بما نموده اند اميدوار به لطف تو باشند، و شادى و سرور خاطر پيغمبرت را فراهم نمايند، و فرمان ما را لبيّك گفته و اجابت نموده باشند، و دشمنان ما را به خشم و غضب وادارند. خداوندا! آنها با اين عمل خواسته اند خشنودى تو را بدست آورند، آنها را از طرف ما به رضايت و خشنودى خود پاداش بده و شب و روز از آنها مراقبت كن، و براى خانواده و فرزندان آنها كه رها كرده بهترين جانشين باش، و آنها را همراهى كن و شرّ هر طغيانگر باطل گرا و هر ضعيف و قوى از آفريدگانت و شرّ هر شيطانى از طايفه انسان و جنّ را از آنها كفايت كن، و عطا كن به آنها بهتر از آنچه از تو آرزو دارند زيرا كه آنها دورى از وطن را برگزيده اند و زيارت قبر مطهّر امام حسين عليه السلام را بر ماندن كنار خانواده و فرزند و خويشان ترجيح داده اند. بارپروردگارا! دشمنان ما نسبت به خارج شدن ايشان بر آنها عيب گرفتند، ولى اين سرزنش آنها را از حركت و سير بسوى ما باز نداشت، تا مخالفت كنند با كسى كه با ما مخالف است. پس خداوندا! بر اين چهره هائى كه خورشيد آنها را تغيير داده ترحّم كن، و بر اين گونه‌ها كه بر قبر مطهّر اباعبداللَّه عليه السلام زير و رو شده رحم نما، و بر اين چشمها كه اشك آنها به خاطر دلسوزى براى ما جارى گشته، و اين دلهائى كه به خاطر ما بى تابى مى كند و آتش گرفته است، و اين فريادهائى كه از جگر بخاطر ما بيرون مى آيد رحم كن. خداوندا! اين جانها و اين بدن‌ها را به تو مى سپارم تا آن زمان كه در كنار حوض در هنگام عطش آنها را از كوثر سيراب نمائى..... ---------- 📚منابع: [۱]: مدينة المعاجز: ۴۳۸/۳ ضمن ح۹، منتخب طريحى: ۶۳، مقتل خوارزمى: ۱۶۲/۱، معالى السبطين: ۴۹. [۲]: منتخب طريحى: ۱۹۸، بحار الأنوار: ۱۸۷/۴۴ ذيل ح ۱۶ و ص ۱۹۴ ضمن ح۷ به نقل از مناقب ابن شهراشوب: ۷۵/۴. [۱]: سفينة البحار: ۶۱۳/۱، معالى السبطين: ۵۹، منتخب طريحى: ۱۹۸.   کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 پس آن حضرت پياپى اين دعا را در حال سجده مى خواند، وقتى سجده و دعايش را پايان داد عرض كردم: فداى شما گردم، اگر آنچه از شما شنيدم در حقّ كسى بود كه حتّى خدا را نمى شناخت گمان مى كنم آتش به او ضررى نمى رسانيد، و به خدا قسم آرزو مى كردم كه آن حضرت را زيارت كرده بودم و به حجّ نرفته بودم. امام عليه السلام به من فرمود: تو چقدر نزديك هستى به آن قبر مطهّر! چه چيزى تو را از زيارت او مانع مى شود؟ سپس فرمود: اى معاويه! اين كار را هرگز ترك مكن. عرض كردم: فدايت شوم، نمى دانستم زيارت امام حسين عليه السلام اين مقدار اهميّت دارد. فرمود: يا معاوية ومن يدعو لزوّاره في السماء أكثر ممّن يدعو لهم في الأرض لاتدعه لخوف أحد، فمن تركه لخوف رأى من الحسرة ما يتمنّى أنّ قبره كان بيده. اى معاويه! كسانى كه براى زوّار امام حسين عليه السلام در آسمان دعا مى كنند بيش از آنهائى هستند كه در زمين دعا مى كنند، هيچگاه بخاطر ترسيدن از كسى زيارت را رها مكن، كسى كه بخاطر ترس آن را ترك كند بعداً دچار حسرت و ندامتى مى شود كه آرزو مى كند كاش همواره ملازم آن قبر شريف مى بود. آيا دوست ندارى شخص تو در ميان كسانى باشد كه رسول خدا و اميرالمؤمنين و فاطمه و ائمّه عليهم السلام براى آنها دعا مى كنند؟ آيا دوست ندارى از كسانى باشى كه فردا فرشتگان با آنها مصافحه مى كنند؟ آيا دوست ندارى فرداى قيامت در ميان كسانى باشى كه بدون گناه وارد محشر مى شوند؟ و آيا دوست ندارى در ميان كسانى باشى كه فرداى قيامت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با آنها مصافحه مى كند يعنى دست آنها را در ميان دست خود مى فشارد. [۱] ۳۲۶ / ۲۱ - خطيب در كتاب «تاريخ بغداد» از ابن عبّاس نقل كرده است كه گفت: در خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بودم، آن بزرگوار فرزندش ابراهيم را بر پاى چپ و حسين بن على عليهما السلام را بر پاى راست خود نشانيده بود، گاهى ابراهيم و گاهى حسينش را مى بوسيد كه ناگهان جبرئيل عليه السلام فرود آمد و حامل وحى الهى بود. وقتى پيغام پروردگار را به رسولش رسانيد و آنجا را ترك كرد، پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: جبرئيل از طرف پروردگارم آمد و به من خبر داد كه خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرمايد، اين دو طفلى را كه بر روى زانو نهاده اى هر دو را برايت باقى نخواهم گذاشت، يكى از آن دو را بايد فداى ديگرى كنى. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نگاهى به ابراهيم كرد و اشك از چشمانش جارى شد، و نگاهى به حسين عليه السلام كرد و گريه كرد. سپس فرمود: إنّ إبراهيم اُمّه أمة، ومتى مات لم يحزن عليه غيري، واُمّ الحسين عليه السلام فاطمة، وأبوه عليّ ابن عمّي لحمي ودمي، ومتى مات حزنت ابنتي وحزن ابن عمّي وحزنت أنا عليه، وأنا اُؤثر حزني على حزنهما، يا جبرئيل تقبض إبراهيم فقد فديت الحسين به. ابراهيم مادرش كنيزكى بيش نيست و وقتى بميرد غير از من كسى بر او غمگين نمى شود، امّا مادر حسين عليه السلام فاطمه عليها السلام و پدرش پسر عموى من على است كه گوشت و خون من است، و هنگامى كه حسين عليه السلام از دنيا رود دخترم و پسر عمويم و من همگى دچار غم و اندوه خواهيم شد و من غمناك بودن خود را بر غمناكى آن دو بزرگوار ترجيح مى دهم. اى جبرئيل! ابراهيم را از من بگير، من او را فداى حسينم كردم. پس از سه روز ابراهيم از دنيا رفت و بعد از آن هر زمان حسين عليه السلام بطرف او مى آمد، او را در برمى گرفت و مى بوسيد، لبها و دندانهاى ثناياى او را مى مكيد و مى فرمود: فديت من فديته بإبني إبراهيم. من به فداى كسى كه فرزندم ابراهيم را فداى او كردم. [۱] ۳۲۷ / ۲۲ - ترمذى كه از علماى سنّى است و نيز علاّمه مجلسى رحمه الله عالم بزرگوار شيعه از يعلى بن مرّه نقل كرده اند كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود:..... ---------- 📚منابع: [۱]: ثواب الأعمال: ۹۵، كامل الزيارات: ۲۲۸ ح ۳۳۶، بحار الأنوار: ۵۱/۱۰۱ ح۱، المستدرك: ۲۳۲/۱۰. [۱]: تاريخ بغداد: ۲۰۴/۲، مستدرك حاكم: ۲۹۰/۲، ذخائر العقبى: ۱۵۰، طرائف: ۲۰۲ ح ۲۸۹، بحار الأنوار: ۱۴۵۳/۲۲ ح۷، و ج: ۲۶۱/۴۳ ح۲ به نقل از مناقب ابن شهراشوب: ۸۱/۴، مدينة المعاجز: ۵۷/۴ ح ۱۳۷به نقل از طرائف، منتخب طريحى: ۵۱. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌      ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: حسين منّي وأنا من حسين، أحبّ اللَّه من أحبّ حسيناً، حسين سبط من الأسباط. [۱] حسين از من است و من از حسينم، خدا دوست بدارد هر كس كه حسين را دوست دارد، حسين سبطى [۲] از اسباط است. مؤلّف رحمه الله گويد: اينكه در اين حديث شريف پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرموده: «من از حسين هستم» احتمال دارد مراد و مقصودش اين بوده كه من و حسين از يك نور خلق شده ايم، يا معناى لطيف ديگرى اراده شده باشد كه حديث بعدى آن را بيان مى كند. ۳۲۸ / ۲۳ - شيخ صدوق رحمه الله در كتاب «عيون اخبار الرضا عليه السلام» از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: هنگامى كه خداوند تبارك و تعالى به ابراهيم خليل الرحمان دستور داد بجاى فرزندش اسماعيل آن قوچ را كه براى او فرستاده است ذبح كند ابراهيم عليه السلام آرزو كرد كه كاش اسماعيل را با دست خود قربانى كرده بود و به ذبح آن قوچ امر نشده بود تا به قلب او آنچه به قلب پدرى كه بهترين فرزند عزيزش را با دست خود ذبح كرده وارد مى شد، و با اين عمل سزاوار پاداش صبركنندگان در مصيبت‌ها مى شد و درجات والايى را تحصيل مى كرد. خداوند تبارك و تعالى به او وحى فرمود: اى ابراهيم! محبوبترين آفريده من نزد تو كيست؟ عرض كرد: خداوندا! مخلوقى را نيافريده اى كه نزد من محبوبتر از حبيب تو يعنى محمّد صلى الله عليه وآله وسلم باشد. فرمود: اى ابراهيم! او را بيشتر دوست دارى يا خودت را؟ عرض كرد: او را از خودم بيشتر دوست دارم. فرمود: فرزند او را بيشتر دوست دارى يا فرزند خودت را؟ عرض كرد: فرزند او را از فرزند خودم بيشتر دوست دارم. فرمود: كشته شدن فرزند او از روى كينه و ستم بدست دشمنانش قلب تو را بيشتر به درد مى آورد يا قربانى شدن فرزندت بدست خودت در راه اطاعت من؟ عرض كرد: كشته شدن او بدست دشمنانش براى من دردناكتر است. فرمود: يا إبراهيم؛ إنّ طائفة تزعم أنّها من اُمّة محمّد صلى الله عليه وآله وسلم ستقتل الحسين إبنه من بعده ظلماً وعدواناً كما يذبح الكبش، ويستوجبون بذلك سخطي. اى ابراهيم! گروهى كه خود را از امّت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم مى پندارند بزودى حسين عليه السلام فرزند او را بعد از او با ظلم و ستم مى كُشند همانطور كه سر گوسفندى را جدا مي‌كنند، و با اين عمل سزاوار خشم و غضب من مى گردند. ابراهيم عليه السلام با شنيدن آن اندوهگين شد، و ياد آن مصيبت دل او را بدرد آورد و او را گريان نمود. خداوند تبارك و تعالى به او از طريق وحى فرمود: اى ابراهيم! ناله و فريادت بر امام حسين عليه السلام و مصيبت كشته شدن او را فديه و عوض قرار دادم براى بى تابى و تحمّل مصيبت فرزندت اسماعيل در صورتى كه او را با دست خود قربانى كرده بودى، و درجات والاى مصيبت زدگان را نصيب تو گردانيدم، و اين تأويل كلام خداوند تبارك و تعالى است كه فرمود: «وَفَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظيم» [۱] «و بر او ذبح بزرگى فدا ساختيم» و هيچ نيرو و قدرتى نيست مگر به سبب خداوند بلندمرتبه بزرگ. [۲] ...... --------- 📚منابع: [۱]: فردوس الأخبار: ۱۵۸/۲ ح ۲۸۰۵، حلية الأبرار: ۱۲۷/۳ ح ۱۷ به نقل از مصابيح السنّة: ۱۹۵/۴ ح ۴۸۳۳، معالي السبطين: ۵۶. طبرانى در معجم الكبير: ۲۲/۳ ذيل ح ۲۵۸۹، ترمذى در صحيح: ۱۹۵/۱۳، ابن ماجه در سنن: ۶۴/۱، احمد در مسند: ۱۷۲/۴، ابن شهراشوب رحمه الله در مناقب: ۷۱/۴، اربلى رحمه الله در كشف الغمّة: ۶/۲، طبرسى رحمه الله در اعلام الورى: ۳۱۷، شيخ مفيدرحمه الله در الإرشاد: ۲۸۰، و مجلسى رحمه الله در بحار الأنوار: ۳۱۶/۴۳ به نقل از فردوس، ص ۲۹۶ به نقل از مناقب و ص ۲۶۱ به نقل از «كشف الغمّة» نقل كرده اند. [۲]: سبط به معناى فرزندزاده و نوه است يعنى حسين عليه السلام نوه اى از نوه هاى من است، ولى از قاموس نقل شده كه «سبط من الأسباط» را «امّة من الاُمم» معنا كرده است و بنابراين معناى سبط جماعت و قبيله است، يعنى حسين عليه السلام از نظر بلندى مقام و مرتبه يا دارا بودن اجر و ثواب و پاداش و يا عظمتِ كارى كه از او صادر شده در حكم يك امّت است. [۱]: سوره صافّات، آيه ۱۰۷. [۲]: عيون اخبار الرضا عليه السلام: ۱۶۶/۱ ح ۱، جواهر السنيّة: ۲۵۱، تأويل الآيات: ۴۹۷/۲ ح ۱۲، تفسير برهان: ۳۰/۴ ح۶، المنتخب: ۳۲، بحار الأنوار: ۲۲۵/۴۴ ح۶ و در ذيل آن شرح و توضيحى آورده است. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌      ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹  ): ای از دریای اهل علیهم السلام ✨🍂 اى از درياى و يافته دامان وحى و و كامل شده و ، سرور عالم، حضرت الحسين صلوات اللَّه عليه 🍃🌸🌸 مؤلّف رحمه الله گويد: بنا بر تأويلى كه ذكر شد امام حسين عليه السلام در عوالم پيشين شهادت را قبول كرده، و پذيرفته است كه فديه براى جدّش اسماعيل قرار گيرد تا نور جدّش محمّد مصطفى صلى الله عليه وآله وسلم كه در صلب او است بماند، پدرش علىّ مرتضى و مادرش فاطمه زهرا و برادر بزرگوارش امام حسن مجتبى و فرزندان پاك و معصوم او - كه درود خداوند بر همه آنان باد - باقى بمانند، و بنابراين همه نعمتها و بخششهاى ظاهرى پروردگار، و بركات معنوى او كه به ما مى رسد از حسين عليه السلام سرچشمه گرفته و شايد همين علّت مستحب بودن زيارت آن حضرت در همه روزها و شب هاى مبارك است. زيرا او علّت غائى براى برپائى و برقرارى دين است، بخاطر اينكه صاحب دين يعنى حضرت خاتم النبيّين را با قبول شهادت در صلب پدرانش حفظ كرده و در دنيا مصائب بزرگ را تحمّل كرده است تا با اين عمل دين مقدّس را احيا گرداند و باطل را سركوب نمايد. ۳۲۹ / ۲۴ - علّامه مجلسى قدس سره در كتاب شريف «بحار الأنوار» از اصبغ بن نباته نقل كرده است كه اصبغ مى گويد: به امام حسين عليه السلام عرض كردم: اى سرور من! از مطلبى سئوال مى كنم كه به آن يقين دارم و آن از اسرار است و در وجود شما نهفته است. فرمود: اى اصبغ! آيا مى خواهى مكالمه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم را با ابى بكر در روز مسجد قُبا مشاهده كنى؟ عرض كرد: اين همان چيزى است كه اراده كرده ام. فرمود: برخيز، ناگهان خود را در كوفه مشاهده كردم و كمتر از چشم بهم زدنى مسجد را ديدم، آن حضرت در صورت من تبسّمى كرد و سپس فرمود: خداوند باد را مسخّر سليمان بن داود كرد «غُدُوُّها شَهْرٌ وَرَواحُها شَهْرٌ» [۱] و من بيش از آنچه به او عطا شده نصيبم گرديده است. عرض كردم: بخدا قسم همانطور است، بعد فرمود: نحن الّذين عندنا علم الكتاب وبيان ما فيه، وليس عند أحد من خلقه ما عندنا، لأنّا أهل سرّاللَّه. علم كتاب و بيان آن نزد ما است و هيچ يك از بندگان خدا آنچه نزد ما است ندارد، زيرا ما شايسته اسرار الهى هستيم. آنگاه تبسّمى در چهره من كرد و فرمود: ما وابستگان پروردگار و وارثين رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم هستيم. عرض كردم: خدا را بر اين الطاف و نعمتهايش سپاس بايد گفت. فرمود: داخل شو، پس داخل مسجد شدم. ناگهان پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم را ديدم در محراب ردا به خود پيچيده، در اين هنگام اميرالمؤمنين عليه السلام را مشاهده كردم گريبان ابوبكر را گرفته است. پيامبر در حالى كه انگشت به دندان گرفته بود به ابوبكر اشاره كرد و فرمود: بئس الخلف خلفتني أنت وأصحابك، عليكم لعنة اللَّه ولعنتي. تو و اصحاب تو بد بازماندگانى بعد از من بوديد، لعنت خدا و لعنت من بر شما باد. [۲] ۳۳۰ / ۲۵ - انس مى گويد: در خدمت امام حسين عليه السلام بودم، كنيزكى وارد شد و دسته گلى به آن حضرت هديه كرد، امام عليه السلام فرمود: «أنت حرّة لوجه اللَّه»، تو در راه خدا آزادى. عرض كردم: او براى شما دسته گلى آورد كه ارزش چندانى ندارد و شما او را آزاد مى كنيد؟ فرمود: خدا اين گونه به ما ادب آموخته است، او در قرآن فرموده است: «وَإذا حُيّيتُمْ بِتَحِيَّة فَحَيُّوا بِأحْسَن مِنْها أوْ رُدُّوها» [۱] «هر گاه كسى به شما درودى فرستد يا احسانى كند شما هم سلام يا احسان او را همانگونه و يا بهتر از آن پاسخ دهيد» و بهتر از احسان او آزاد ساختن او بود. [۲]...... ---------- 📚منابع: [۱]: سوره سبأ، آيه ۱۲. [۲]: مناقب ابن شهراشوب: ۵۲/۴، بحار الأنوار: ۱۸۴/۴۴ ضمن ح ۱۱. [۱]: سوره نساء، آيه ۸۶. [۲]: كشف الغمّة: ۳۱/۲، بحار الأنوار: ۱۹۵/۴۴. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌      ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫